aseksueel zijn bestaat niet !!!

[pinky]

Ik vind de reactie bovenaan ook wat kort door de bocht. Maar ik denk dat dat toch ontwetendheid is. Wat de boer niet kent dat vreet ie niet zeggen ze wel eens. En blijkbaar kent die persoon het zelf niet, dus is het maar onzin!
Trouwens, Ereinion heeft het al een aantal keer over de oplossing tussen haar en haar vriend gehad. Dus ik weet het wel wat ervan, maar laat het even aan Ereinion zelf over om te reageren.

[Ereinion]

Best makkelijk als iemand anders het zou vertellen. 

Ja, verspreid over het forum staat heel wat. Mijn vriend en ik vrijen wel. Ik heb er geen afkeer van en kan er erg van genieten dat hij zo intens geniet. En hij heeft zich daar bij neergelegd. Dus vrijen we minder dan hij zou willen en meer dan ik zou willen, goed compromis toch?  Verder knuffelen we veel, douchen we samen (dat heeft lang geduurd voor ik daar zorgeloos van kon genieten. Nu zie ik dat meestal los van seks) En we kunnen het van elkaar hebben als ik zeg dat ik geen zin heb en hij zegt dat hij wel zin heeft. Het is gewoon veel rustiger geworden en daardoor is er bij ons veel meer mogelijk.

Ik begrijp ook heel erg goed dat voor veel mensen seks een vorm van erkenning is, een teken dat de ander van je houdt. Dus probeer ik dat op andere manieren te laten blijken, door meer te knuffelen en het vaker te zeggen.

En je mag alles vragen, hoor. Als het te ver gaat hoor je het wel. 

[caatje]

Best makkelijk als iemand anders het zou vertellen. 

Ja, verspreid over het forum staat heel wat. Mijn vriend en ik vrijen wel. Ik heb er geen afkeer van en kan er erg van genieten dat hij zo intens geniet. En hij heeft zich daar bij neergelegd. Dus vrijen we minder dan hij zou willen en meer dan ik zou willen, goed compromis toch?  Verder knuffelen we veel, douchen we samen (dat heeft lang geduurd voor ik daar zorgeloos van kon genieten. Nu zie ik dat meestal los van seks) En we kunnen het van elkaar hebben als ik zeg dat ik geen zin heb en hij zegt dat hij wel zin heeft. Het is gewoon veel rustiger geworden en daardoor is er bij ons veel meer mogelijk.

Ik begrijp ook heel erg goed dat voor veel mensen seks een vorm van erkenning is, een teken dat de ander van je houdt. Dus probeer ik dat op andere manieren te laten blijken, door meer te knuffelen en het vaker te zeggen.

En je mag alles vragen, hoor. Als het te ver gaat hoor je het wel. 

Thnanks!
Is trouwens ook een mooie, die laatste zin, dat seks een vorm van erkenning is.
Ik weet dat het waarschijnlijk heel plat klinkt, maar op slechte dagen heb ik echt het gevoel dat dat het enige is waarin onze relatie verschilt met die van een " gewone" goede vriend of vriendin.
Tuurlijk, rationeel gezien weet ik best dat dat niet zo is, maar als ik even niet zo lekker in m'n vel zit, is het op die manier wel lekker makkelijk om het concreet te maken en vooral om lekker boos over te worden.

[Ereinion]

  Kan ik me best voorstellen! 

[Jovi_Hobbes]

Inderdaad, ik kan me voorstellen dat het soms zo moet voelen 

[Jan]

Ik weet dat het waarschijnlijk heel plat klinkt, maar op slechte dagen heb ik echt het gevoel dat dat het enige is waarin onze relatie verschilt met die van een " gewone" goede vriend of vriendin.


@ Caatje,
Je zette me hiermee aan het denken.
Je hebt een liefdesrelatie met aseksuele symptomen, dat is duidelijk.
Dan schrijf je dat het dan ook wel voelt als een relatie met een normaal goede vriend/vriendin.

Ik ga nu een stapje verder:
Misschien is het 'exemplarisch', maar kan het zo zijn, of beleef jij ook een beetje dat je partner naast aseksualiteit ook in andere dingen die (te) persoonlijk worden of (te) dichtbij komen om de werkelijke brij heen draait?
M.a.w, is de koppeling aseksualiteit i.c.m. op een manier persoonlijk geblokkeerd kunnen zijn herkenbaar of onzin?
In bepaalde gevallen is iemand o.a. in de opvoeding niet geleerd om dingen die echt persoonlijk worden te delen.
Seksualiteit is natuurlijk ook iets heel persoonlijks, dus vandaar mijn vraag over een mogelijke koppeling
Die combinatie kan leiden tot een gevoel voor de (seksuele) partner van een normale vriend/vriendin in een relatie.

[caatje]

Hoi Jan,
beetje laat antwoord, maar was een paar dagen niet op het forum geweest.

Mijn man praat wel moeilijk over gevoelens, maar dat is denk ik niet extremer dan bij veel anderen (gebaseerd op eerdere relaties en mensen in mijn omgeving).
Ik zal er eens op gaan letten, misschien dat het dan meer opvalt, maar ik denk dat mijn onderscheid, of eigenlijk het gebrek daaraan, tussen een "gewone"  vriendschap en een partnerrelatie vooral bij mij vandaan komt op momenten dat ik dat nodig vind, meestal dus als ik boos/verdrietig of erg gefrustreerd ben door de hele situatie.

[pinky]

Kan ik me goed voorstellen. Tis denk ik ook best lastig, Iedereen wil een normale relatie en wanneer één van de twee anders is dan de meeste mensen dan wordt de relatie nooit helemaal normaal (wat normaal dan ook moge betekenen!). Maar ondanks dat vind ik mijn vriendschappen belangrijker dan een relatie. Mocht ik moeten kiezen. En wat dat betreft...valt het misschien toch wel reuze mee allemaal!

[Jan]

Hoi Jan,
beetje laat antwoord, maar was een paar dagen niet op het forum geweest.

Mijn man praat wel moeilijk over gevoelens, maar dat is denk ik niet extremer dan bij veel anderen (gebaseerd op eerdere relaties en mensen in mijn omgeving).
Ik zal er eens op gaan letten, misschien dat het dan meer opvalt, maar ik denk dat mijn onderscheid, of eigenlijk het gebrek daaraan, tussen een "gewone" vriendschap en een partnerrelatie vooral bij mij vandaan komt op momenten dat ik dat nodig vind, meestal dus als ik boos/verdrietig of erg gefrustreerd ben door de hele situatie.

En nu ben ik weer laat met antwoorden...
Je eerdere ervaringen zeggen natuurlijk niet zoveel over de gemiddelde man en z'n gevoelens.
Maar het is wel jouw beleving.
Jij hebt je sexuele gevoelens, dat mag je niet afkeuren. Echt praten met je man is een echt begin om duidelijk te krijgen hoe jullie per persoon denken.
Daarna kan je samen tot conclusies, of afspraken komen.
Seksuele gevoelens kan niemand afdwingen, of het nu vanuit de partner uitgaat of vanuit de onderhavige persoon. Zo werkt dat nu eenmaal niet.
Als je partner wel zou willen meewerken, maar er toch innerlijke blokkades zijn, dan werkt het alsnog niet.
Dan is een alternatief mogelijk een invulling.

[sonja]

Dit is mijn eerste keer op dit forum en de titel van dit onderwerp triggert me. Ik heb net ontdekt dat mijn man waarschijnlijk aseksueel is en aan de andere kant kan ik het niet als iets accepteren dat geen oorzaak en dus oplossing heeft. In onze relatie gaat het niet alleen om een gebrek aan sex. Was het maar zo! Het gaat vooral om aanraken, fysiek en psychisch. Intimiteit. Het voelen dat ik vrouw ben. Mijn eigen gevoelens van liefde uiten. Aanraken is een menselijke behoefte. Aanraken en aangeraakt worden is van levensbelang. Als een baby niet aangeraakt wordt dan gaat het dood. Daar zijn wetenschappeijle bewijzen van. Als iemand niet de behoefte voelt om aan te raken of aangeraakt te worden dan kan ik dat niet als iets 'normaals' zien. Ik wil hier echt niemand mee kwetsen maar als dat toch gebeurt dan bied ik bij voorbaat mijn excuses aan. Ik weet dat niet iedere aseksueel vies is van aanraken. Ik kan mijn man heus wel omhelzen zolang het maar niet in bed gebeurt want dan zou het tot seks kunnen leiden!
Vergeef mij mijn openhartigheid maar dit is de eerste keer in 9 jaar dat ik hierover iets uit. Ik praat er niet over met mijn man want dat heeft geen enkele zin. Maar ik voel me er nog steeds heel erg verdrietig over.

[Ereinion]

Welkom Sonja!  ?

Dat je man bang is om in bed geknuffeld te worden kan ik wel begrijpen. Zelf moet ik dan ook over een drempel. Je zou aan hem uit moeten leggen dat het niet op seks hoeft uit te draaien, maar daar is praten voor nodig. Van beide kanten; jullie moeten allebei zeggen hoe ver je kunt en wilt gaan. Dan kan er vertrouwen gekweekt worden, dat seks niet (altijd) hoeft, dat hij het kan stoppen wanneer hij wil zonder dat jij boos wordt. (zijn maar voorbeelden, hoor, gebaseerd op mijn eigen ervaringen.


Wij zien onszelf als normaal, maar ik begrijp wel waar het bij jou vandaan komt. Toch even schrikken als je altijd hebt gedacht dat er misschien wel een oplossing mogelijk was en dat gevoel nu ineens verdwijnt. Ik hoop dat je er wel een beetje aan kunt wennen (als je man echt aseksueel is) want ik merkte in mijn relatie dat het labeltje aseksualiteit ons uiteindelijk wel veel goeds heeft gedaan. Maar ook mijn vriend vond het in het begin moeilijk om te accepteren.

[Ienepien]

Hallo Sonja. 
Wij hebben een board: bekeken van de andere kant, en daarin zitten wat topics, waar je zéker iets aan zult hebben.
Lees maar eens mee, en breek in, waar je wilt.

[Jovi_Hobbes]

Welkom hier Sonja    Ik hoop dat jij en je man iets aan dit forum zullen hebben.

Als iemand niet de behoefte voelt om aan te raken of aangeraakt te worden dan kan ik dat niet als iets 'normaals' zien.

Ik denk dat je dit ook iets minder zwart-wit moet zien. Er zijn verschillende soorten aanrakingen en het zijn met name de seksueel getinte aanrakingen en de aanrakingen die misschien onschuldig beginnen maar tot 'meer' kunnen leiden, waar aseksuelen problemen mee hebben.
Iedereen heeft natuurlijk grenzen voor waar en door wie hij aangeraakt wil worden. De grenzen van aseksuelen zijn misschien wat scherper en moeilijker om doorheen te breken.
Zelf hou ik bijvoorbeeld best van knuffelen, maar wel met een zeer beperkte groep mensen en er moet zeker geen dubbele bodem achter zitten. En natuurlijk zijn er ook wel eens dagen dat ik niet goed in mijn vel zit en echt door niemand aangeraakt wil worden, maar ik denk dat iedereen dat wel heeft.
Zoals Ereinion al zei, laat knuffelen in bed behoorlijk wat alarmbellen afgaan bij de gemiddelde aseksueel. De stap naar meer is dan wel erg klein, wat bedreigend kan zijn.

[Rhapsody]

Wat ik totaal irrelevant vind is dat de persoon aseksueel zijn vergelijkt met blind zijn. Blind zijn is een fysiek verschijnsel, iemands seksuele voorkeur of seksdrive zit allemaal in het kopje zoals Willen dat al eerder uitlegde op dit forum. Hij verteld over een vriend van hem die al sinds zijn jeugd hormonen slikt omdat hij anders niet normaal door de pubertijd komt, baardgroei, stemverandering etc. Hij sterft ook van de lust maar kan geen erectie krijgen door een tekort aan hormonen. Hij moet hormonen innemen om normaal te kunnen vrijen. Een aseksuele man heeft de hormonen om weet ik hoe vaak per dag een erectie te krijgen maar heeft gewoon niet de behoefte om er een te krijgen. Een gebrek aan hormonen heeft dus niets met aseksualiteit te maken. Aseksuelen hebben gewoon geen interesse in seks, zoals een seksueel wel interesse in seks heeft, dat zit allemaal in iemands hoofd, hersens zijn machtiger dan je denkt. Daar is geen oplossing voor, we moeten onszelf en onze medemens accepteren voor wie we zijn. Met onwetendheid komen we niet verder, want de persoon die deze vergelijking heeft gemaakt, weet uiteraard niet waar hij over praat en heeft niet de moeite genomen zich in te leven in een ander.


En ja, wat is normaal? Niemand is normaal, en mocht er iemand zijn die wel normaal is, die nooit iets doet dat anders is, dan is dat zonder twijfel de saaiste persoon op Aarde.

[sutoroberi_sheku]

Ik moet zeggen dat ik dat ook het enige nadeel van internet vind: mensen die onwetend zijn en alleen maar onzin kunnen produceren.
In het dagelijkse leven houden ze nog hun mond, of weten er weinig mensen mee te bereiken. Maar op internet kan iedereen die rommel kwijt en
iedereen leest het.
En dan zijn wij er weer om ons er druk over te maken.

normaal bestaat inderdaad niet. wel een algemene norm. maar ga maar met iemand een aantal weken binnen vier muren zitten, en dan is niemand meer
"normaal".
Maar ja, als kind wordt je al geleerd om normaal te zijn. maar wat wil je. we zijn kudde dieren. als we allemaal hetzelfde zijn vallen we niet op voor eventueel "gevaar".
Als van een hele school vissen, er eentje naar links gaat, terwijl de rest naar rechts gaat, is die linkse de pineut.