eigen seksuele identiteit

[Gabrielle]

Ik was vroeger wat ze noemden 'een halve jongen' en ik hoopte toen ook wel stiekem dat ik uiteindelijk een jongen zou blijken te zijn. Ik denk dat dat vooral kwam omdat ik graag ik graag in bomen klauterde en niet graag netjes in een rokje rondliep. Die hoop vervloog pas toen ik de eerste keer ongesteld werd, dat was voor mij het bewijs dat ik wel degelijk een meisje was, jammer. Ik voelde mij helemaal geen meisje, maar ook geen jongen, ik deed alleen graag dingen die gemakkelijker getolereerd werden van jongens.
En eigenlijk voel ik mij nu nog altijd 'geslachtsloos' en voel mij daarbij wel comfortabeler in een vrouwenlichaam (ik ben bovendien heel gelukkig met mijn A-cup boezem), dat lijkt me neutraler dan een mannenlichaam.
Toen mijn vorige vriendin me voorstelde om engeltjes te verzamelen zei ik nog half grappend 'ja, die zijn man noch vrouw, zo voel ik mij ook'.( Zo weten jullie meteen waar mijn naam en avatar vandaan komen  ) Het maakt mij ook niet uit hoe anderen mij zien, ik voel mij helemaal niet beledigd als iemand meneer tegen mij zegt. (tenzij het zou bedoeld zijn als belediging, dan zou ik me waarschijnlijk wel gekwetst voelen)
Ik voel mij dus vooral gewoon mens, en zo zie ik ook anderen.
Ik heb de indruk dat aseksualiteit soms wel gepaard gaat met een niet uitgesproken voorkeur voor mannen en vrouwen maar ik vroeg mij af of dat ook zo is voor de eigen seksuele identiteit?

[Ienepien]

Hier kan ik niet mee meegaan.
Ik ben vrouw, zie er uit als vrouw, voel me vrouw, zou niets anders liever zijn dan vrouw.

[Ereinion]

Ik ook. Maar ik hield ook wel van de jongensdingen die Gabrielle noemde. Dat kan echter goed komen doordat ik twee oudere broers heb die nogal eens vonden dat ik bepaalde dingen niet kon omdat ik een meisje ben.

[Jovi_Hobbes]

Ik heb me nooit echt super vrouwelijk gevoeld en heb meer het gevoel dat ik gewoon 'ben'. Ik ben zeker nooit een meisje meisje geweest en deed ook veel dingen die eigenlijk voor jongens zijn. Ik heb ook wel een periode gehad dat ik geen meisje wilde zijn, maar eigenlijk ben ik tegenwoordig wel blij dat ik geen jongen ben (sorry mannen! ik bedoel daar niets rots mee). Ik ben wel vrouw en heb ook meer vrouwelijke dan mannelijke trekjes in mijn karakter, maar ik geloof niet dat ik blij ben dat ik vrouw ben. Zoals ik al zei, ik 'ben' gewoon.

Volgens mij heb ik in een ander onderwerp al wel eens geroepen dat ik, wanneer dat normaal zou zijn, liever geslachtloos zou zijn. Dus zonder specieke mannelijke of vrouwelijke lichamelijke kenmerken.

[petra1963]

Ik ben transgender. Geboren in een mannelijk lichaam maar ik voel me van binnen meestal meer vrouw. Ik zit als het ware ergens tussen 'man' en 'vrouw' in. Zou ik opnieuw geboren worden, dan zou ik voor een vrouwelijk lichaam kiezen.

[myra]

Ik voel me wel een vrouw, en denk dat ik me ook wel vrouwelijk kleed, maar ben ook geen supervrouwelijke vrouw. Ik draag geen make up (ook wegens zeer gevoelige huid) en draag zelden rokken. Toch kan ik lange rokken wel mooi vinden, evenals anderen vrouwelijke assesoires zoals handtassen, juweeltjes etc. Het mag alleen niet overdreven of sexy zijn (geen decolletés, naaldhakken of minirokjes voor mij) 

[Rhapsody]

In mijn puberjaren heb ik me altijd onzijdig gevoelt, ik was gewoon.. mezelf! Ik dacht er niet bij na.
Maar nu vind ik het heerlijk om vrouw te zijn, ik zou voor geen goud een man willen zijn.

Maar ik houdt wel van een aantal jongensdingen.. maar denk ik dan, wie zegt dat bijvoorbeeld in bomen klauteren alleen voor jongens een bezigheid is? Waarom zijn bepaalde dingen mannendingen, of vrouwendingen denk ik wel eens. Als een klein jongetje met een pop speelt dan wordt hij uitgemaakt voor een meisje, of toekomstige homo. Vreselijk vind ik dat. Niet door elke ouder, maar wel door veel. Sommige bezigheden zijn onzijdig vind ik, alles eigenlijk als je klein bent. Maar als je volwassen bent zijn er ook onzijdige bezigheden, zoals sport, en winkelen om maar iets op te noemen. Sommige mannen houden wel van winkelen, en sommige vrouwen houden wel van voetbal. Daar hoor ik ook bij. Maar ik ben wel een sierlijke voetballer, haha, ik ben niet ruig. Ik hou ook van gamen en van metal, maar er zijn heel veel meisjes die dat ook leuk vinden, terwijl het bekent is dat dat toch jongensdingen zijn. Maar ach, dat is de hokjesgeest.

Toen ik nog niets wist over de bepaalde hokjes en geaardheden en wat jongens of meisjes activiteiten waren voelde ik me lekker in m'n vel als het om mijn sekse ging, want ik hield me er niet mee bezig ik deed wat ik wil en zag er zo uit zoals ik dat wilde, ook al werd ik erdoor gepest ik had niet door waarom. Nu ik er de laatste paar jaren zo mee bezig ben en kennis maak met al die hokjes voel ik me steeds minder lekker in mijn vel als het om mijn seksualiteit gaat en wat daar allemaal bij komt kijken. Maar door me er bewust van de worden heb ik me wel aan kunnen passen aan de meerderheid en wordt ik niet meer gepest. Raar is dat. Hopelijk was dit te volgen, haha.

[Rhapsody]

Ik voel me wel een vrouw, en denk dat ik me ook wel vrouwelijk kleed, maar ben ook geen supervrouwelijke vrouw. Ik draag geen make up (ook wegens zeer gevoelige huid) en draag zelden rokken. Toch kan ik lange rokken wel mooi vinden, evenals anderen vrouwelijke assesoires zoals handtassen, juweeltjes etc. Het mag alleen niet overdreven of sexy zijn (geen decolletés, naaldhakken of minirokjes voor mij) 

Ik zeg altijd, een echte vrouw hoeft zich niet zo te kleden om sexy te zijn, maar ik denk niet dat dat is wat je bedoelde. Maar wou het wel even zeggen. Sexy zijn is puur mentaal.

Ik heb wel 2 rokjes, maar nooit aangehad, ik vond ze zo leuk dat ik ze niet kon laten liggen, H&M dus toch lekker goedkoop. Misschien komen ze wel een keer van pas. Ik draag ze nooit omdat ik dan bang ben dat iemand er toch op een een of andere manier onder kan kijken..  Of dat het omhoog waait.. maar met panty is het niet zo erg, dat heb ik 1 keer gedaan.

[Ienepien]

  Goed van jou.

[Rhapsody]

Haha. Thanks.

[Gabrielle]

Ik herken wel wat van mezelf in wat Rhapsody (intussen een paar postjes geleden) zegt, ik voelde me ook 'onzijdig', nu nog trouwens.

Ik hield wel van sommige typische meisjes- en jongensdingen, maar dat had niets te maken met het feit dat ze als dusdanig worden beschouwd. Ik vond ze fijn ondanks het verband dat met meisjes/jongens werd gelegd.

Ik heb nu de indruk dat de meesten die man/vrouw dingen juist extra leuk vinden omdat het hun man/vrouw zijn bevestigt. En het is dat 'extra' dat mij vreemd is, een beetje op dezelfde manier waarop de 'extra' dimensie, die seks kan geven aan een relatie, mij vreemd is.

Nu, voor mij is het duidelijk, maar ik weet niet of dit begrijpelijk overkomt?  

[petra1963]

Ja, zeker !

[Jovi_Hobbes]

Helemaal duidelijk, en wat Rhapsody zei trouwens ook. Ik denk dat ik me wel bij jullie verhalen kan aansluiten. Wat bijvoorbeeld hobby's betreft, doe ik wat ik leuk vind en dat betekent dat ik af en toe in situaties terecht kom waar ik opeens omringd ben door alleen mannen. Daarentegen heb ik ook hobby's die dan weer typisch voor vrouwen zijn. Geen van beide doe ik bewust. Ik ben niet stoer en ik ben geen meisje meisje.
Ik herinner me nu ook dat ik in mijn jeugd ook veel makkelijker met jongens omging dan met meisjes. Op de basisschool was er een jongen bij wie ik meestal in het 'groepje' zat waarmee ik dan bijvoorbeeld tijdens de les vanuit mijn tekendoos oorlogje speelde (we hadden plastic soldaatjes meegenomen). Het leukste jaar op de middelbare school was voor mij het jaar waarin ik in een kleine klas zat (20 leerlingen) waarvan er maar 5 meisjes waren. Met twee van die meisjes ging ik eigenlijk niet echt om, maar met een groepje jongens wel. In tussenuren en pauzes zaten we bijvoorbeeld altijd te kaarten. Dat was eigenlijk het enige jaar dat ik me echt thuis heb gevoeld in een klas.

[Rhapsody]

Ik ben niet stoer en ik ben geen meisje meisje.

Hetzelfde geldt voor mij!

Ik ging op de basisschool altijd wel om met meisjes, op de middelbare school ook. Wel had ik een buurjongen van dezelfde leeftijd waarmee ik riddertje speelde en met dinosaurussen, maar zijn zusje deed ook vaak mee. Tijdens mijn pubertijd ben ik ben ongeveer 2 jaar met een groepje jongens omgegaan, omdat ze van metal hielden, dat klikte. Dus gingen we met z'n allen na school metal luisteren en gamen, dat was altijd erg gezellig. Ik ben dus wel kort bevriend geweest met een paar jongens, maar elke jongen waarmee ik bevriend ben geweest (ook het groepje jongens) zag mij sneller als potentiële vriendin/vrouw dan als een vriendschappelijke vriendin. En ik had vanzelfsprekend nooit interesse, dus dat werkte niet. Nu heb ik alleen meisjes in mijn vriendenkring. En de meeste houden van dezelfde 'jongensdingen' als ik of vinden het geen probleem dat ik zo gek ben op bijvoorbeeld voetbal. Haha. 

[Ereinion]

Ik sluit me helemaal bij jullie aan!
Ik vraag me trouwens af hoever het bij komt doordat ik twee broers heb.