Geraldine's website is blijkbaar niet meer

[Ienepien]

Je hebt gelijk. We zouden eerst die stukjes moeten lezen.

[bebe]

je hebt wel gelijk Willem, eerst de stukjes lezen
maar  ik heb  geraldin een paar jaar terug ontmoet en toen deed ze ook een intervieuw
voor een lokale omroep waarin ze hoe zal ik het zeggen nogal uitdagend aan het poseren was.
Ook haar website destijds was qua muziek nogal ehhh erotisch..........
ik was daar met nog een paar dames en wij  hadden allen zoiets van  hmmm beetje erotisch opgezet
Maar dat neemt niet weg dat ik haar stukjes idd moet lezen eerst ,EN ik blijf haar bewonderen om het
feit dat ze er zo openlijk mee naar buiten komt en de asksualiteit in de media brengt!

[Ienepien]

Hé, wordt ik nou ineens Willem genoemd? Grappig.

[bebe]

Hé, wordt ik nou ineens Willem genoemd? Grappig.

ik bedoelde eigenlijk jullie beiden,haha sorry 

[petra1963]

Het is niet mijn bedoeling om bevooroordeeld te zijn, Sismo.. Maar ik vind het een beetje te toevallig... en dan word ik een beetje argwanend.. 

[petra1963]

Door op Geraldin's naam te zoeken, kwam ik onderstaand artikel tegen in een nummer van Zij aan Zij ( blz 32 en 33) onder het thema 'lifestyle'. Het maakt de situatie misschien iets duidelijker..

Blz 32
Seks: bah, vies. En masturberen? Nee dank je. Naar nu bekend is geworden, zijn er duizenden mensen die nog nooit van hun leven erotische gevoelens hebben gehad. De biseksuele Geraldin Levi Joosten-van Vilsteren schreef hierover een boek. En hoewel de media haar
verhaal gretig optekenen, kan ze in Nederland geen uitgever vinden.Is dit het laatste seksuele taboe?
| door Hedda Treffers
De liefde bedrijven of zelfs maar masturberen? Schrijfster, zangeres en cabaretière Geraldin Levi Joosten – van Vilsteren (25) moet er niet aan denken. Niet uit overtuiging, maar omdat ze ervan gruwelt. Met de term non-libidoïst gaf ze zichzelf een naam en mét haar vele
hetero's, homo's, biseksuelen en lesbiennes. L'amour sans le fair – (De Liefde zonder het (te) doen) is de titel van haar succesvolle, in Frankrijk verschenen boek. Hierin vertelt de Nederlandse schrijfster, overigens van Joods-Surinaams-Hindoestaans-Aziatische afkomst, over de afkeer die ze al van jongs af aan voelt bij het hebben van seks.
"Walging is het wel het juiste woord. Iemand beschreef het ooit als het gevoel dat je een kattenbak over je uitgestort krijgt
en dat dekt de lading helemaal. Knuffelen en een zoen op de wang is prima, maar bij een zoen op de mond ligt echt de grens. Die tong moet er niet in!" Non-libidoïsme, de afwezigheid van libido, wil zeggen dat iemand geen seksuele gevoelens of verlangens heeft. Een
andere term die gebruikt wordt is aseksualiteit, hoewel die term tegenwoordig meer wordt gezien als: geen seks maar wel
masturberen. Aseksualiteit moet niet worden verward met het celibaat, waarbij iemand ervoor kiest af te zien van seks aldus
sexwoordenboek.nl.
Uiteraard begon het Geraldin rond de puberteit te dagen dat er iets mankeerde. "Ik had me eigenlijk mijn hele leven al een soort buitenstaander gevoeld, maar ik wist nooit wat het was. Toen kwam de periode dat iedereen om mij heen een grote interesse in seks kreeg en ik niet. Daarbij werd ik in die tijd enorm gepest, ook omdat ik een kleurtje heb. Ik nam een vriendje, een jongen die ik al lang kende. Hij wilde seks, ik niet en hij maakte het hierom uit. Ik werd heel vaak verliefd, maar er kwam nooit lust bij kijken. Bij de anderen op school wel. Toen begon ik me af te vragen of ik anders was. Waarom was dit zo? Ik ging op zoek naar mezelf. Na enkele onderzoeken door een psychiater en een gynaecoloog waarbij niets afwijkends bij mij gevonden kon worden, stuitte mijn vriendin Vivian op een internet chatgroep voor mensen zonder seksuele gevoelens. Toen viel alles op zijn plaats."

Wieteke van Dort en Robert Long
Geraldin bleek zeker niet alleen te staan met deze geaardheid. De website www.nonlibidoist.com die zij samen met een vriend heeft opgestart, trekt zo'n drieduizend bezoekers per dag en onderzoek in Engeland (Bogaert, 2004) heeft aangetoond dat 1% van de bevolking zich nog nooit seksueel aangetrokken heeft gevoeld tot een ander. Toch is het een onderwerp waar tot nu toe maar heel weinig over bekend is en waarvan niet duidelijk is waar het vandaan komt. "Voor zover ik weet heeft het te maken met een deel in de hersenen dat anders is. In ieder geval is het aangeboren. Maar nu pas beginnen de onderzoeken een beetje op gang te komen. Op dieren hoor", vertelt Geraldin lachend. "Zo zijn ze in Nieuw Zeeland schapen en muizen aan het onderzoeken die geen seksueel gedrag
vertonen. Daar sturen ze dan andere dieren op af."
Geen seks verdragen blijft voor veel mensen lastig om over te praten, zo Geraldin. "Ik krijg talloze mailtjes van non-libidoïs-

blz  33
ten die verstrikt zitten in een huwelijk en dagelijks seks moeten hebben. Dat is echt iets verschrikkelijks voor die mensen." Ook tijdens haar zoektocht naar een non-libidoïst die samen met haar wil verschijnen in het BNN-programma Je zal het maar hebben stuitte ze op heel veel gêne. "Dat is gek. Je kunt in deze tijd echt van álles verkondigen, maar zeggen dat je niet van seks houdt is blijkbaar heel lastig."
Zelf voelt de schrijfster nooit enige gêne: "Ik ben er altijd open over geweest, als cabaretière ben ik gewend om over mezelf te praten en soms zelfs dingen ten koste van mezelf te zeggen. Ook toen ik merkte dat ik van vrouwen hield, praatte ik hierover. Ik wil mensen leren dat het bestaat, dat het geen schande is. Dat is ook waarom ik het boek heb geschreven. Om te laten zien: Wij zijn er, wij bestaan, het is normaal!" Aan het boek hebben ook enkele bekende Nederlanders meegewerkt. Erik van Muiswinkel schreef het voorwoord en Wieteke van Dort en Robert Long (zelf geen non-libidoïsten overigens), schreven er ook een stukje in. Geraldin vroeg deze artiesten omdat ze hen al heel lang bewondert.
Enkele non-libidoïsten lieten ook hun ervaringen opschrijven in het boek, in de hoop anderen te kunnen helpen. Maar een Nederlandse uitgever die het aandurft om haar boek uit te brengen, heeft de schrijfster ook nog niet gevonden. En dat terwijl het in Frankrijk, Zwitserland en Canada al anderhalf jaar in de boekhandels ligt. "Het heeft allemaal te maken met onbekendheid met het fenomeen." En met de aard van het onderwerp waarschijnlijk. Want niet voor niets luidt de onderregel van haar boek: 'Hoe te leven zonder libido in een wereld waar de seks alom aanwezig is.' Want seks mag dan goed verkopen, maar iemand die misselijk wordt bij de gedachte aan seks, stuit toch vooral op heel veel weerstand. "Mensen reageren vaak racistisch. Omdat ik nu eenmaal gekleurd ben, geloven ze het vaak al helemaal niet. En natuurlijk hoor ik van mannen ook vaak dat het wel overgaat als ik eens een keer genomen word. Of mensen denken dat ik misbruikt ben, wat absoluut niet het geval is. Ik krijg ook vaak de raarste opmerkingen in mijn mailbox. Tot dreigmails aan toe, omdat ik 'de voortplanting zou verstoren'. Vooral van mannen die zich door mij blijkbaar bedreigd voelen."

Relaties met mannen en vrouwen
De schrijfster heeft voor haar boek ook kunnen putten uit eigen ervaring. Als biseksuele vrouw had ze relaties met zowel mannen als vrouwen en vooral de vrouwen waren een stuk begripvoller als het ging om van Geraldins afkeer van seks. "De vrouwen namen makkelijker genoegen met knuffelen en tegen elkaar aan liggen. De mannen wilden dat ding toch écht ergens kwijt." Niet voor niets waren de laatste drie mannen waar de schrijfster een relatie mee had, homoseksueel. Die kwamen voor het praten en samen in bed liggen bij haar en zochten de seks elders.
Ook lesbische vrouwen krijgen aandacht in het boek van Geraldin. "Er is een verschil tussen seksuele aantrekkingskracht
en geestelijke aantrekkingskracht. Een non-libidoïst voelt zich seksueel niet aangetrokken tot andere mensen, maar dat betekent niet dat hij of zij niet verliefd kan worden. Er is simpelweg iets emotioneels in plaats van iets lichamelijks." Geraldin zelf ontdekte haar biseksualiteit veel eerder dan het non-libidoisme. "Het moet zo in tien jaar geleden zijn geweest, toen ik de serie The New Statesman keek. Er zaten
liefdevolle scènes in tussen twee vrouwen, romantiek zonder lust. Dit fascineerde mij en ik begreep dat ik ook wel zulke gevoelens voor vrouwen had. Bij mij thuis hoefde ik niet echt uit de kast te komen want met mijn moeder heb ik zo'n goede verstandhouding dat ik nooit iets hoef uit te leggen. Ik denk overigens dat ik meer lesbisch ben dan bi, want ik houd alleen maar van gay mannen die zeer vrouwelijk zijn, zoals Marc-Marie Huijbregts. Zodra een man te mannelijk wordt knap ik op hem af. Ook echte mannenlichamen, daar heb ik niets mee. En ik vind penissen eigenlijk best lelijk."
Geraldin had meerdere vriendinnetjes, maar zag de relaties toch meestal stuklopen op het seks. Verder dan in elkaars armen liggen, in ondergoed, en elkaar strelen is het bij de schrijfster namelijk nooit gegaan en zál het ook nooit gaan."Je
kunt als non-libidoïst tegen je partner zeggen dat ze de seks ergens anders mag zoeken, maar als ze dat dan doet, schept die seks met de ander blijkbaar toch een band waar je met de platonische relatie niet tegenop kunt. Dat is wel heel erg moelijk." De schrijfster denkt niet dat haar geaardheid nog zal veranderen. "Je seksualiteit is je seksualiteit. Je kunt er alleen iets aan veranderen als je jezelf verloochent en dat wil ik niet."
Op de vraag of de ze er moeite mee heeft wanneer andere mensen zich door hun lusten laten leiden, is ze heel resoluut: "Nee, natuurlijk niet. Iedereen is vrij om te doen wat hij of zij wil, zolang het maar niet met mij is!"

L'amour sans le faire is te bestellen via www.editionsfavre.com en kost € 22,-.
www.nonlibidoist.com

[Sismo]

Het maakt het zeker duidelijker! Goed verhaal! 

[Ienepien]

Ja, op die manier kan ze in een lesbisch blad ook haar lezers duidelijk maken wat ze bedoelt, en misschien sommigen het kwartje doen laten vallen. Toch wel goed van haar.

[Ereinion]

Toch vraag ik me af van wanneer dit artikel is. Hoezo kon ze geen tweede persoon vinden die mee wilde werken aan "Je zal het maar hebben" Daar heb ik ook een screening voor gedaan, maar dat is afgeslagen met dezelfde reden. 

Peter, kun je me zeggen van wanneer het artikel is? Misschien dat ik dan nog eens bij BNN ga vragen.

[bebe]

Toch vraag ik me af van wanneer dit artikel is. Hoezo kon ze geen tweede persoon vinden die mee wilde werken aan "Je zal het maar hebben" Daar heb ik ook een screening voor gedaan, maar dat is afgeslagen met dezelfde reden. 

Peter, kun je me zeggen van wanneer het artikel is? Misschien dat ik dan nog eens bij BNN ga vragen.

ben ik ook wel benieuwd naar ja..............

[petra1963]

Ik kon op de bladzijden die waren weergegeven geen datum vinden.. Raar.. Ook geen volgnummer van welk nummer van 'Zij aan zij'het was.. Misschien kan ik je de link toesturen..

[Sismo]

Toch vraag ik me af van wanneer dit artikel is. Hoezo kon ze geen tweede persoon vinden die mee wilde werken aan "Je zal het maar hebben" Daar heb ik ook een screening voor gedaan, maar dat is afgeslagen met dezelfde reden.

Dat is waar ja  vreemd!

[bebe]

dat is idd wel raar dan dat ze geen tweede persoon dan konden vinden.......hmmmm

[Ereinion]

Ik ben er al een beetje achter, denk ik. Die vrouw die vandaag bij de shoot van Linda was, had ook mee willen werken aan 'Je zal het maar hebben'. Zij was benaderd door Geraldine, maar was uiteindelijk te oud. Dus dan was dat wel in dezelfde periode als ik een screening heb gedaan, maar misschien was Geraldine ook niet geschikt voor het programma.

[Jovi_Hobbes]

Toch wel jammer hoor.