AVEN - Aseksueel Voorlichtings- en Educatie Netwerk

Ik krijg bij elke therapeut die ik geprobeerd heb te horen dat ik de controle ook eens moet overgeven aan de andere, anders kan het seksueel nooit lukken. Ik kan vooral niet genieten van een vrijpartij omdat ik niet weet wat de andere gaat doen, omdat wat de andere doet niet altijd is wat ik verwacht had,... Zelfs in de auto heb ik er last van. Als Viper ineens een andere weg neemt dan ik verwachtte, sla ik even tilt. Vroeger in school nam ik ook bijna altijd de eindverantwoordelijkheid van een groepswerk op mij om zeker te zijn dat alles goed komt. Ik kan dus heel duidelijk de controle niet aan anderen overlaten.
Ik dacht dit nog ergens gelezen te hebben op het forum en zoek dus zelf ook eens een link met aseksualiteit :D

Ik en de controle loslaten ? No way ! Dat vind ik vreselijk eng. En dan word ik heel wantrouwend. Op anderen moeten vertrouwen en zelf de controle los moeten laten ? Dan word ik heel wantrouwend. Tegelijk moet ik vanwege mij gezondheidsproblemen vaak de controle loslaten, omdat mijn lijf (of psychische constitutie) anders beslist dan ik wil. Dus dan moet ik wel. Dat belet mij om een controlfreak te worden. Maar het wantrouwen blijft...

Toen ik nog betaald werkte, had ik er in mijn werk een vaste uitdrukking voor..'ik regel alles goed, en anderen maken er een puinhoop van'. Ik zie nu hoe arrogant dat kan overkomen. Maar toen bedoelde ik het niet eens als arrogant. Het was voor mij gewoon een constatering van hoe dingen steeds liepen.. ;D

Wil je dan ook stemmen Peter? ;)

Oh ja.. dat was ik vergeten. Bij deze !  ;D

Ik kan het heel moeilijk.
Ik heb een man, die (bijna) alles aan mij overlaat. Hij praat geen woord over de grens, ;D dus als er iets in een andere taal moet, moet ik het altijd doen. Tassen inpakken als we weggaan? Ik laat het wel eens aan hemzelf over, maar geheid, dat z'n scheermesjes of z'n aftershave er dan niet inzitten. Dat regel jij toch altijd?
Ja, ik ben nu op een leeftijd, dat ik meer dingen van me afschuif, en dat is best wel moeilijk voor de andere partij.
Buiten dat, móet ik altijd rijden, als we ver weg gaan, dus die contrôle heb ik dan ook zelf. Aan een kaartlezer heb ik ook niet zoveel aan hem. Dus af en toe stop ik, om zelf te kijken.

Ik laat de controle makkelijk gaan. Heerlijk om even niet die verantwoordelijkheden te hebben! Heb ik niet eens altijd zin in hoor! Maar als het moet pak ik het wel op! Echter, sommige dingen wil ik het liever niet loslaten! Zoals de inrichting van mijn huis, dat is persoonlijk, net zoals kelding shoppen, doe ik zelf! En verder denk ik dat ik alles wel aan anderen durf over te laten! Ik laat alleen mijn ouders geen kamer meer voor me zoeken! Haha, dat durf ik niet meer! Maar mijn vriend, die vertouw ik er wel weer in dat ie het doet! Tsja, ik ben denk ik ook behoorlijk goed van vertrouwen en ga ervan uit dat mijn familie en vrienden het beste met me voor hebben en redelijk eerlijk zijn! En dat mijn collega's hun werk goed genoeg verstaan! Ik hoef geen 10-en, maar een 6 is wel minimaal!

Bij mij verschilt het wel per situatie. Aan de ene kant vind ik het heel fijn om verantwoordelijkheden op anderen af te schuiven, maar alleen als er niet te veel van afhangt voor mezelf. Jouw voorbeeld van werkstukken op school komt mij erg bekend voor Zonnekind. Ik deed ook altijd het meeste omdat ik er niet altijd op vertrouwde dat anderen het project überhaupt af zouden krijgen. Hoewel ik meteen toegeef dat dat voor een deel kwam omdat ik zelf een controlfreak ben, was het alleen ook vaak echt zo dat ik het zelf nu eenmaal beter kon. Als je de beste in de klas bent dan zijn er maar weinig mensen die op hetzelfde niveau kunnen samenwerken. Dit klinkt heel arrogant, maar zo is het niet bedoeld. Zo'n situatie versterkt helaas het ingebeelde idee dat je dingen niet aan anderen kunt toevertrouwen. Maar gelukkig waren er altijd wel een aantal mensen waar ik wel goed mee kon samenwerken en waarvan we dan wederzijds dingen konden leren.

In het dagelijks leven merk ik dat ik niet zo gauw verantwoordelijkheden op me neem als er mensen in de buurt zijn die ik 100% vertrouw, pas als die mensen er niet zijn en anderen geen verantwoordelijkheid nemen, stap ik zelf naar voren.
Ik denk dat ik een control freak met een gebrek aan zelfvertrouwen ben  :D

Ik ben zelf ook een controlefreak, voel me gemakkelijk hulpeloos als ik niet weet, of niet zelf kan bepalen wat er gebeurt... Heb dus 'dat kan ik niet' gestemd.

Jovi schreef: < Jouw voorbeeld van werkstukken op school komt mij erg bekend voor Zonnekind. Ik deed ook altijd het meeste omdat ik er niet altijd op vertrouwde dat anderen het project überhaupt af zouden krijgen. Hoewel ik meteen toegeef dat dat voor een deel kwam omdat ik zelf een controlfreak ben, was het alleen ook vaak echt zo dat ik het zelf nu eenmaal beter kon. Als je de beste in de klas bent dan zijn er maar weinig mensen die op hetzelfde niveau kunnen samenwerken. Dit klinkt heel arrogant, maar zo is het niet bedoeld. Zo'n situatie versterkt helaas het ingebeelde idee dat je dingen niet aan anderen kunt toevertrouwen. >

Ik had dat ook, ook op de sociale academie, ook bij mijn studie theologie, en nu ook in mijn werk, eerst betaald en nu vrijwillig. Ik heb dezelfde dubbele gevoelens erover als jij...

Haha, ego's!  ;)

Maar dat snap ik heel goed! Als je de beste bent wil je het ook blijven en als je de slechtste bent wil je je aan de beste optrekken om zelf beter uit de bus te komen. Zo werkt het nu eenmaal! Zeker als een ander jouw beloning beinvloed (in de vorm van een cijfer, beoordeling, salaris en natuurlijk de meest belangrijke van allemaal, de complimentjes!)

Ja idd, ik had ook wel die dubbele gevoelens. Ik vond meestal nog een pak taalfouten in de teksten van anderen en ik vond vaak dat ik het beter kon verwoorden dan dat anderen het deden. :-[

Het venijn zit in zulke kleine dingen..
Vanavond zou ik voorgaan in een vesperdienst. Dat is een korte kerkdienst zonder eucharistie aan het eind vanb de middag of begin van de avond, van ongeveer een half uur.
Iemand anders zou het liturgieboekje maken. Terwijl ik naar de plek reed waar we de viering zouden hebben, merkte ik dat ik al wantrouwig was. Of er wel liturgieboekjes zouden zijn, of ze wel goed zoden zijn, of de anderen die mee voorbereid hadden ook wel op tijd zouden zijn etc. En ik merkte dat ik automatisch in een soort wantrouwen was geschoten. Dat ik automatisch aannam dat de anderen hun werk wel niet gedaan zouden hebben, of niet goed. En dat ik dat dan weer op mijn brood zou krijgen tijdens de vesperdienst zelf.. En daar werd ik weer heel gestressed en opgefokt van.
Gelukkig begin ik dat soort gedachten langzamerhand waar te nemen in mijn geest, en word ik me langzaam bewust van wat er dan in me gebeurt. Hoe ik mezelf loop op te fokken. enz.
Maar goed.. tijdens de vesper bleek het boekje inderdaad niet goed te zijn. Stukken van verschillende psalmen stonden niet op de goede bladzijde, en wanordelijk door elkaar heen. GRRRR ! was mijn reactie. En ook: je kunt dus zelfs dat niet aan de betrokken persoon overlaten: een boekje maken van 4 A-4 tjes waarbij je de teksten goed aanlevert.
Ik schrok vervolgens van mijn innerlijke reactie. En mijn automatische reactie: zie je wel, ik kan ook niets aan anderen overlaten. De betrokkene maakt er gelijk weer een puinhoop van..

Afijn, heb ik nog fijn iets te leren, de rest van mijn leven... ;)

Tsja, je kunt dan wel iemand anders de schuld geven. Boze mensen daarom? Tsja, sorry mensen, HIJ heeft het boekje gemaakt, dus als er iets mis mee is, alsjeblieft vraag hem wat er is gebuert! Oh en als je het weet, ik wil het ook graag weten! Haha!

Maar ik snap de frustratie wel hoor! En zeker als het vaker gebeurt! Ik heb alleen geleerd er vaker afstand van te nemen. Is het mis gegaan, nou ja, het zijn maar mensen! Elk mens zit vol met fouten, dus zij ook! Nou kan ik boos op hen worden, maar goed, dat kunnen zij later dan ook op mij, omdat ik eenzelfde soort fout maak, want ja, helaas, ik ben ook een mens...

Of ik de controle goed kan loslaten? Hangt ervan af wanneer en waarvoor.
Ik merk wel dat ik het heel moeilijk heb om controle los te laten als het met mij te maken heeft, vb. ik heb een idee en dan wil ik dat idee helemaal zelf uitwerken hé. Op zo'n moment vind ik het inderdaad heel moeilijk om de organisatie ervan los te laten, inderdaad uit schrik dat ze het verkeerd zouden doen of niet goed zouden doen.

Ik kan dus bv. heel moeilijk de controle over mijn eetgedrag loslaten en bv. de goede adviezen van anderen overnemen. Dan denk ik meteen: dat is niet iets voor mij, dat gaat niet lukken enz, terwijl ik verstandelijk wel weet dat zij (diëtiste of therapeute) het wel beter weten... maar toch duurt het maanden vooraleer ik daaraan durf toe te geven.

Ik kan me ook niet overgeven aan genot of zo, heb schrik dat ik mijn lichaam dan niet meer onder bedwang kan houden, dat ik raar ga doen of zo (niet binnen de normen van de maatschappij, wat die ook mogen zijn). Dus bv. bij een orgasme stop ik net voor het hoogtepunt pfff...
Ook bij een massage durf ik me niet over te geven aan eventuele gevoelens van genot en blijf ik in mijn hoofd zitten. Denken, niet voelen!

In een auto of zo kan ik dan wel de controle overlaten omdat het dan niet zozeer om mij gaat, hihi!

groetjes,

zwartkopje

Citaat van: zwartkopje op december 12, 2007, 09:36:50 AM
Denken, niet voelen!

Dat is heel herkenbaar voor mij. Ik denk echt overal over na en vaak denk ik te veel. Aan de ene kant vind ik dat soms verschrikkelijk irritant van mezelf, maar aan de andere kant leveren mijn denkvermogens me ook wel weer een hoop dingen op. Ik ben op zich best wel een gevoelsmens maar zal nooit een beslissing nemen die alleen maar gebaseerd is op mijn gevoel.

Ik denk ook veel te veel, tenminste dat wordt mij gezegd. Nu bijvoorbeeld ook al weer. Die jongen van de vakantie heeft erg veel interesse in me. Aan de ene kant vlijt me dat, aan de andere kant denk ik al weer veel verder door dan ik zou moeten doen. Geniet nou eens van die aandacht! (kan het maar niet.... :-\ )

Als je nou dat laatste tussen haakjes eens weglaat, en het gewoon over je heen laat komen.
Waarom ben jij het niet waard om ook eens aandacht te krijgen?
Je bent toch een tof wijf? :knuffel:

Wijf klinkt bij ons altijd negatief.

Ik kan dat denkknopje ook niet uitschakelen. Als ik eens probeer om seks te hebben met Viper ben ik voortdurend aan het denken wat ik doe, wat hij doet, of dat niet vies is,... en ja, dan is de zin snel over natuurlijk :-\

Ja, ik denk ook wel eens, dat iets vies is. Ik zou dat niet doen. Bij mij moet het ook schoon zijn. En daarna zoenen, jakkie. Daar gruw ik ook van. Maar hij heeft daar geen problemen mee.
Ik denk Viper ook niet. Misschien moet je dat eens proberen los te laten. En denken, dat het heel lekker is, wat hij doet. En dan wegdromen over iets, wat je ook heel lekker vind. Misschien in de felle zon op het strand liggen ofzo? Bij mij helpt dat wel eens, omdat ik ook altijd moet denken: wat voel ik nou, en wat gebeurt er zometeen? En wat voel ik daar dan bij?
Teveel geconcentreerd op wat je voelt en denkt. Is niet goed.
Maar het blijft moeilijk. :banghead:

Ik weet het, maar ik slaag er echt niet in om niet meer te denken. Soms probeer ik ook aan iets anders te denken en dat lukt dan voor een klein minuutje ofzo maar als ik dan uit die gedachten kom en ik zie dan ineens wat ik echt aan het doen ben, dan slaag ik dubbel tilt.

Ik heb wel eens een tip gehad, om dan een een stukje space- :cake: te nemen, want dan kan je je lekker laten gaan.
Maar ik heb het nog nooit geprobeerd. Ik weet ook niet, wat ik dan verwachten kan.
Ik ben er bang voor. :-\

Dat doe ik echt niet, daar blijf ik af. Ik kan me ook ni voorstellen da je drugs gaat gebruiken om seks te kunnen hebben om je partner te plezieren. Dat vind ik echt een foute redenering.

Tsja, een klasgenootje van me doet dat soms wel. Zolang je er niet aan verslaafd raakt!
Trouwens, als ik over sex ga nadenken vind ik het ook vooral erg vies! Als je bedenkt dat iemand lekker aan een snoepje heeft gelikt ga je het toch niet meer opeten? Maar later ga je wel lekker met die persoon zoenen en dat is eigenlijk veel viezer, omdat je dan meer van die ander zijn speeksel in je mond krijgt. En dat is maar een simpel voorbeeld, maar zo is het wel! En als je dan je denken erover niet kan uitschakelen, snap ik dat het niet echt iytes is waar je van kan genieten! Bleg! Ik kan dan gelukkig wel denken wat leuk en fijn! Dat die persoon zoveel om me geeft dat hij dat met me wil doen! Is toch eigenlijk ook wel stoer! Toch? Maar goed, snap de beredenering wel! En misschien is een jointje (wat bij de weg minder schadelijk is dan alcohol) wel de oplossing om je eerst met te laten gaan en dat je dan later ook zonder kunt. Wie weet! Maar snap heel goed als je het niet wilt doen hoor! Ik drink niet en rook niet. En vind drugs dus ook niet prettig om te gebruiken! Net zoals alcohol! Doe ik echt heel af en toen een glaasje omdat ik nieuwsgierig ben, maar dan ook een klein glaasje gemiddeld 1 a 2 keer per jaar! En een jointje kom ik nooit mee in aanraking, dus nog nooit geprobeerd! Maar misschien als een vriendin met een joint naast me zet dat ik wel een trekje probeer! Heb ik ook al met een sigaret gedaan, maar dat vind ik dus echt heel vies!

CiteerAls je nou dat laatste tussen haakjes eens weglaat, en het gewoon over je heen laat komen.

Citeermaar ienepien heeft gelijk..laat het over je heen komen....geniet ervan...laat het gebeuren en zie waar het je naartoe brengt

Dat klinkt heel makkelijk en ik zou het ook zo tegen iemand anders kunnen zeggen, maar ik kan het echt niet! Ik heb nu een beetje een deja-vu (net voor jullie hier op 't forum waren heb ik kort een relatie gehad en dat bracht me zo enorm in verwarring dat ik mezelf haast kwijtraakte), dat wil ik niet weer! Ben net weer een beetje op de rails en wil daar graag blijven!

Tsja, of je zegt het gewoon tegen hem wat je 'dwarszit'. Iets van, nou goed, heb net een relatie gehad die niet goed ging en ben nu een bang geworden voor teveel aandacht. En jij hebt die aandacht voor me, dus wilde even checken of dat gewoon is als vrienden of dat je misschien wel meer wilt. Nou,dan is het duidelijk en hoef je je daar niet meer druk om te maken!
Nou goed, is natuurlijk lekker makkelijk gezegd! Heb je wel echt veel lef voor nodig om dat zo te vragen! Ik weet niet of ik dat zou durven hoor, maar heb ook nog niet echt in die situatie gezeten! Wel dat ik niet wist of die meer wilde of niet, maar dan dacht ik altijd wel van daar kom ik dan wel achter als hij dat wil.

Citaat van: Sismo op december 13, 2007, 06:58:23 PM
Dat klinkt heel makkelijk en ik zou het ook zo tegen iemand anders kunnen zeggen, maar ik kan het echt niet! Ik heb nu een beetje een deja-vu (net voor jullie hier op 't forum waren heb ik kort een relatie gehad en dat bracht me zo enorm in verwarring dat ik mezelf haast kwijtraakte), dat wil ik niet weer! Ben net weer een beetje op de rails en wil daar graag blijven!

Naar is dat hè? Aan de ene kant is het natuurlijk hartstikke leuk als iemand jou leuk vindt, maar alles wat er vervolgens bij komt kijken...
Ik geloof niet dat ik je echt goed advies kan geven wat dit betreft. Ik herken jouw gevoelens helemaal, maar weet ook de oplossing niet. Eigenlijk vind ik Pinky's woorden wel wijs. Misschien heb je daar iets aan. Dan kun je vrienden blijven zonder hem te kwetsen en wie weet kan er dan over heel lange tijd alsnog iets uit ontstaan.

Ik weet idd niet zo goed wat ik nu moet....we hebben voor komende week al afgsproken, maar nu vraagt hij me om dit weekend al te komen...(ik kan helemaal niet, dus dat kan niet, maar het feit dat hij er zo'n haast mee maakt....niet fijn!)

Fijn dat je het herkent, Jovi, ik voel me af en toe zo'n muts! (dan zijn we in ieder geval met 2 mutsen!  ;) )

En aangezien het koud is, zijn twee mutsen erg fijn  :D
Sterkte met alles, en blijf wel aan jezelf denken hè!  :knuffel:

Dankje!  :knuffel: Ik ga zeker aan mezelf denken! Niet nog een keer zoals afgelopen jaar!

Goed zo!  :knuffel:  (sorry, ik ben je helemaal plat aan het knuffelen  ::) )

Ik vind Pinky haar tips echt wel super. Er is wel moed voor nodig om zoiets te vragen/zeggen maar het zal je zeker helpen en das het belangrijkste.
Ik ben de laatste tijd zo'n flapuit maar eigenlijk helpt dat wel. Ik kan dan bijvoorbeeld zeggen: ik zou je iets willen vragen maar ik durf niet goed en ga me schamen als ik dat vraag.
En dan kan je niet meer terug en zal de andere persoon je zelfs helpen om het te vragen.

Sterkte in ieder geval :knuffel:

Ik heb hem intussen gemaild en verteld dat ik het een beetje snel vind gaan. Dat ik hem alles wil vertellen maar pas komende week en niet al dit weekend, waar hij me voor uitnodigde...het voelt wel goed nu. Een goeie muts!  ;D

:knuffel: terug!

Goed gedaan. :klap:

Moedig van jou! :knuffel: Laat je weten hoe hij reageert?

Aaah, lekker assertief! Kijk, dat vind ik nou ook moedig van je! Dat verdient een  :klap:

Goed gedaan muts!  :knuffel:

Goed gedaan, Sismo !  :klap:

* denkbeeldig icoontje van een muts *

 :D

 :-\ Deze muts heeft het hele etentje net afgezegd. Hoe dichter het bij kwam, hoe meer ik het gespannen gevoel wat ik afgelopen jaar had terugkreeg. Ik raak behoorlijk verdrietig van het feit dat ik het mezelf wel heel moeilijk maak om ooit een relatie aan te gaan met iemand, maar blijkbaar ben ik er nu nog niet klaar voor. Of dat ooit wel zo is, weet ik niet, maar het ging zo goed met me de laatste maanden, ik wil echt niet weer zo depri raken als toen. Daarom: geen mannen voor mij voorlopig!

Dikke dikke :knuffel:
Heeft hij geantwoord op je mailtje?
Je moet echt doen waar je je goed bij voelt en als je je nu niet klaar voelt voor een relatie mag je dat ook zeker niet doen! Zolang je doet waar jij je goed bij voelt is het goed.
Nog een dikke :knuffel: lieve meid, het komt allemaal wel goed.

Dankje Zonnekind, een  :knuffel: terug?
Hij heeft nog niet gereageerd, ik heb het pas een uurtje geleden verstuurd (zo snel even tussendoor mijn mail checken...).
Ik voel me al een beetje beter, nu ik het afgezegd heb, stom hoor, voel me meteen vrijer....terwijl hij nog nooit hier is geweest en  we elkaar pas 1 keer na de vakantie hebben gezien. Maar vanaf het moment dat hij zei dat hij een beetje gek op me was, bouwde de spanning op....

Ik bedoelde het mailtje waar je een tijdje geleden over sprak.
Dat je je nu al vrijer voelt is wel echt teken dat je het nodig had om het af te zeggen he.

Die knuffel krijg ik graag hoor! :D

Nee ik kan het niet.

Ik wil zo veel mogelijk controle hebben. Over mijzelf dan en de dingen die ik doe.
Ik heb een tijd een eigen forumpje beheerd, maar nooit iemand anders als moderator aangesteld omdat ik het niet kon (vertrouwde niemand).
Ik heb plannen gehad om een eigen webwinkel op te richten, maar als ik ooit iets zelf onderneem wil ik ook een eenvrouwszaak zijn en niemand in dienst.
Ik delegeer niks, ik doe het liever zelf. Ik weet namelijk hoe ik het zelf doe en ik ben hartstikke perfectionistisch, dus ik verwacht ook dat iets dan goed gebeurd. Heb wel vaker gehad (op school bijvoorbeeld) dat iemand anders dan iets zou doen (voor mij of voor het team) en dat het gewoon niet of slecht gedaan werd.

Ik wil dus de controle houden en voer daarom liever alles alleen uit.

En op seksueel gebied kan ik wel een beetje de controle loslaten (ik ben bijvoorbeeld een tijd lang in een Dominant/onderdanige SM relatie geweest waarbij ik onderdanig was), maar toch heb ik dan de uiteindelijke controle: ik had daar stopwoorden, als iets me niet beviel kon ik daarmee het spel stopzetten.

Dus compleet controleloos zal ik nooit kunnen denk ik. Ik wil toch altijd enige vorm van controle hebben. Nu is me ooit verteld toen ik in therapie was, dat mijn controle-dwang en ook mijn perfectionisme, voortkomen uit het verkracht zijn in het verleden: toen had ik dus helemaal geen controle over alles wat er gebeurde.

Dat zo'n gebeurtenis van een paar minuten (of iets langer) zo'n invloed op je verdere leven kan hebben.  :banghead:

idd kans is groot, ken n paar mensen die ook zo'n nood aan controle nodig hebben dat ze zich er soms zelfs niet lekker bij voelen en vaak ook door FCKNG KLTZAKKN die argggggggg :banghead:
anyway maak je der niet te veel zorgen over
*ik heb juist vreemd genoeg vaak het gevoel da ik mezelf te ver dwing om zonder controle te leven hmmhm hehe

Ja, verkrachting is behoorlijk heftig! Geen wonder dat je dan controle wilt houden over van alles!  :knuffel:

Met mij gaat het redelijk hoor die klootzak was net niet .......
verder kom ik niet. :-\

Nou, dat is al heel wat, Ienepien ! Ik was nooit zover gekomen...Ik snapte er helemaal niets van...

Het hangt bij mij ook van de situatie af. In "relatie" met die vriend, nee. Zowel als we intiem waren niet en nu qua dingen regelen ook niet. Medisch gezien is 't zo als ik het niet regel dat het dan een puinhoop wordt.
Bij het regelen van dagtripjes en reisjes is 't zo dat ik meestal de organisator ben. En dat ik alles regel. Soms ben ik dat ook wel eens moe en regel ik de grote lijnen en zie ik wel waar we uitkomen. Meestal loopt het dan wel ergens mis. Ge kunt ook niet alles voorzien dus ja.
Bij mijn yonitherapeut kan ik wel loslaten, omdat ik (ook onbewust) altijd in controle blijf. Stop is stop. Ik moet ook geen schrik hebben dat hij iets zou doen dat ik niet leuk vind. Voor hem te veel op te winden moet ik ook niet bang zijn. En voor een groot deel bepaal ik mee de invulling en volgorde van de nm.
Na 5 sessies kan ik hem qua massage nu wel gewoon laten doen. Dat is moeten groeien.