AVEN - Aseksueel Voorlichtings- en Educatie Netwerk

Mijn vingers zullen de komende minuuten ongeremd typen, misschien helpt het als ik alles even eruit gooi.
Dus verwacht geen gestructureerd verhaaltje. ;) Reageren is welkom , tips naar mogelijke oplossingen zeker!

Diary Emilly

Weer een avond vol frustraties :banghead:.
Ik ben het zo beu,
seks is een obsessie voor mij geworden en dat omdat het ontbreekt.
Ik haat het dat ik aan vreemdgaan denk en mij er diep over schaam.
Dat schuldgevoel van er nog maar aan te denken.
zo graag zou ik haar een slaappilletje willen geven en mij volledig laten gaan.
maar dan komt het geweten, dat mag toch niet,foei emilly dat is verkrachting en ze is zo lief.
pfffff ik hou van haar.

Ik mansturbeer me kapot.Ik kijk naar porno en droom van dikke tieten( hield ik nooit van) als lesbienne droom ik nu ook al van piemels omdat ik mij de illusie in mijn hoofd haalde dat die misschien minder complex zijn .
Ik krijg zelf een slecht gevoel rond seks en na ieder orgasme moet ik janken.
En dat alleen omdat seks in een negatieve context wordt begrepen in mijn relatie.
Als ik haar dan toch heel even mag aanraken voel ik me zo stom dat ik weer moet janken en het hele gebeuren verpest.
Als ik zin heb dan is dat geen probleem, zij bevredigd mij wel, heel lief hoor maar wat heb ik aan dat gefrunik daar van onder door iemand die er niet in geintereseerd is?
Ik ben zelf seksueel misbruikt jarenlang en hou er niet van als iemand zich alleen op mij richt.
Dan voel ik me zo kwetsbaar. ppppppffffff zucht blaas
En die stomme ex waar ze 10 jaar mee samen was waarvan 6 jaar getrouwd. Waarom moet ik die zo nodig acsepteren als haar beste vriend als ik nog niet eens het gevoel van haar krijg dat ze van mij is!
Ik fantaseer over mijn eigen vriendin.
Ik kan er met haar moeilijk over praten, aja zij heeft geen probleem met haar probleem en ik ben ook lax in het huishouden.
Dat stomme huishouden en als ik poets dan heeft ze wel een ander excuus.
altijd haar probleem compenseren met iets wat haar aan mij stoort.
Ik durf er met niemand anders over praten, omdat ik me schaam.
Ik schaam me om te vertellen dat we bijna geen seks hebben met elkaar.
Als zij nu eens het probleem inzag en we hiervoor naar een oplossing konden zoeken.
Het is godverd. niet haar probleem maar de mijne want zij heeft nergens last van.
Waarom er over praten? ik vind het goed zo  :banghead:
Ik ben de enige die op zoek gaat naar een tussenweg en zij blijft achter.
Ik haat haar omdat ik van haar hou en ik haat haar omdat ze toch laat voelen dat ze veel van mij houd.
Ze is prachtig maar seksloos :banghead:
Een godin die ik iedere dag maar weer moet weerstaan.
Ik heb zo veel compassie met haar en haar probleem maar is dat nodig want ze vind het minder erg dan mij?
waarom compassie en geduld<op niks want er komt niks) als ze ook geen compassie met mij heeft terwijl ik die zo hou van seks nu al  2,5 jaar geen tiet heb aangeraakt. Ik moet haar begrijpen en dat doe ik maar begrijp mij ook!!! ik ben niet aseksueel!!!
I?k kan kiezen tussen een seksloze relatie of vreemdgaan maar dan staan mijn koffers klaar.
Wie botst hier tegen de muur op???

Getekend door een moedeloos, gefrustreerd, machteloos en bovenalles verdrietig iemand,
Emilly

Ps. Sorry als ik iemand op de een of andere manier beledigd heb dat is zeker niet bewust.
Dit is een momentopname en begrijp me niet verkeerd, Ik hou ziels veel van mijn vriendin.

Ik begrijp je frustratie,maar begrijp je vriendin,voor haar is asexueel zijn messchien ook een kwelling,ze voelt angst en wil vluchten uit deze wereld van lusten.Begrijp ook dat zij is wie ze is.Messchien zal je haar moeten loslaten,messchien doe je haar dan pijn,messchien kun je haar helpen zoeken naar een oorzaak en een oplossing,vraag als ze eens alleen! wil hulp zoeken bij haar dokter(es).Maar dwing haar nergens toe dat kan ze niet aan.Praat er rustig over,maar beschuldig haar niet,het is haar probleem waarin jij wordt meegetrokken,dat zal ze wel niet willen,maar probeer te begrijpen dat jij sexuele gevoelens heb en zij niet,kan jij jezelf zomaar veranderen,nee,wel je vriendin kan dat ook niet.Maar praat rustig met haar,geef haar vertrouwen,messchien wil ze wel knuffelen en durft ze écht niet,forceer niets,bij mij is het vooral grote angst voor aanraking en sex.Knuffelen is MESSCHIEN een kans om haar vertrouwen te winnen.Ik ben homofiel.

Oh, ik wordt altijd een beetje boos van die partners die niet willen praten.  >:( En nog bozer als ze zeggen dat zij geen probleem hebben  :banghead: Je zit toch samen in een relatie, dus heb je ook samen een probleem.

Emily, ik ben blij dat je dit forum hebt gevonden.  :cake: Ik hoop dat het er op de een of andere manier voor kan zorgen dat jullie wel een manier vinden om er over te praten en van daaruit een oplossing kunnen verzinnen. Ik heb het idee dat als haar onverschilligheid voor jouw gevoelens weg is, dat al heel veel scheelt.

Gooi alles er maar lekker uit hoor. In dit sub-forum mag dat zonder bang te zijn iemand te beledigen. Als het echt te erg wordt laten we het je wel weten, maar tot nu toe kan ik me helemaal voorstellen dat je je zo voelt.

:knuffel:

Ik zag trouwens net dat je ook al eerder gepost had, maar dat is al weer een tijdje geleden. :wave:

Hoi Emily,
Ja, hier kun je veilig alles posten wat je wilt.. verder sluit ik mij bij Ereinion aan..

Ik wil je gewoon even een lekker stukje  :cake: toestoppen.

Het is mij wel duidelijk, dat je heel veel van haar houdt. En inderdaad, je zult moeten praten.
Mag je haar ook geen massage geven? En dan afspreken, dat er écht geen sex uit voort hoeft te komen?
Dan masturbeer jij maar weer.

Het huilen na de masturbatie heb ik ook meestal. Omdat ik nog zo in het proces zit van het net ontdekt te hebben en de frustraties erom heen. Ik kan geen orgasme krijgen met mijn man samen, zit aan de anti-depressiva, en daardoor minder gevoelig voor orgasmes. En als het dan tóch komt, moet ik meestal huilen. Omdat het met m'n man niet lukt. En hij er het geduld niet voor heeft. (duurt erg lang) :banghead:

 :'(   arme emily. 
Als het voor jou zoooo moeilijk is moeten jullie er echt over praten! Desnoods maak je haar duidelijk dat ze je kwijtraakt als jullie er niet over praten. Hard maar de waarheid, toch? Het is natuurlijk de vraag of zij iets aan de situatie kan veranderen, zij kan haar aseksualiteit ook niet veranderen, maar tenminste erover praten is heel belangrijk.

En een tussenweg...
--> Ik ben de enige die op zoek gaat naar een tussenweg en zij blijft achter.
Tjaa, wat bedoel je hiermee? Naar ik begreep zijn jullie al seksueel actief maar is dat niet prettig omdat zij er niks bij voelt.
--> wat heb ik aan dat gefrunik daar van onder door iemand die er niet in geintereseerd is?
Tjaa, dat is één ding dat zij toch zeker niet kan veranderen. Seksuele interesse kun je niet maken. Wat bedoel je dan met een tussenweg?

Hoi Emily, je frustratie is erg goed te begrijpen dus wees niet bang dat je iemand beledigd hebt.
Ik sluit me eigenlijk aan bij wat er al is gezegd. Op de een of andere manier moet je vriendin gaan snappen dat er wel een probleem is en dat is dan niet alleen jouw probleem of alleen haar probleem, maar een probleem van jullie beide. Als je vriendin echt aseksueel is en totaal geen interesse heeft in seks, dan zal dat waarschijnlijk niet zomaar omslaan, maar alleen al er samen over kunnen praten en proberen om een tussenweg te vinden zou het voor jou waarschijnlijk al heel wat dragelijker maken. Veel sterkte en ik hoop dat je je vriendin duidelijk kunt maken dat jullie er echt samen over moeten gaan praten.

Citaat van: Sam op maart 21, 2008, 11:16:43 AM
:'(   arme emily. 
Als het voor jou zoooo moeilijk is moeten jullie er echt over praten! Desnoods maak je haar duidelijk dat ze je kwijtraakt als jullie er niet over praten. Hard maar de waarheid, toch? Het is natuurlijk de vraag of zij iets aan de situatie kan veranderen, zij kan haar aseksualiteit ook niet veranderen, maar tenminste erover praten is heel belangrijk.

En een tussenweg...
--> Ik ben de enige die op zoek gaat naar een tussenweg en zij blijft achter.
Tjaa, wat bedoel je hiermee? Naar ik begreep zijn jullie al seksueel actief maar is dat niet prettig omdat zij er niks bij voelt.
--> wat heb ik aan dat gefrunik daar van onder door iemand die er niet in geintereseerd is?
Tjaa, dat is één ding dat zij toch zeker niet kan veranderen. Seksuele interesse kun je niet maken. Wat bedoel je dan met een tussenweg?

1. We zijn seksueel actief maar ik niet met haar, ik mag haar niet aanraken.
Met achterblijven bedoel ik dat ze mijn ervarinig hieromtrent banaliseerd. Zij heeft dat gevoel niet en kan zich ook niet inbeelden hoe dat gevoel van seksueel gemis aanvoelt. Dit begrijp ik, toch kan ik mij wel in haar wereld verplaatsen en breng ik wel al het nodige geduld op en mag ze niets tegen haar zin doen.Misschien denk ik anders "seks doet mij geen pijn maar als het in haar beleving negatief aanvoelt dan is dat het wat telt."
2. Een tussen weg is voor mij dat ze mij wel toelaat tot haar lichaam, er over praat haar grenzen met vertrouwen aangeeft en niet vol angst want die is overbodig Het lijkt alsof al het vertrouwen dat we in elkaar hebben op dat moment niet meer bestaat.
Dat ze zelf initiatieven neemt om mij te plezieren, of mij duidelijk maakt wat zij leuk vind en met ideen afkomt om het over een andere boeg te gooien.
Misschien dat ze ook open staat voor een open relatie, of ik er op inga zou ik in het midden laten maar het wel als "ok" aangeven.
Hoe denken jullie over een open relatie?
Haar laten gaan kan ik echt niet, Ik hou echt ziels veel van haar en het is niet dat ik haar er allleen mee pijn doe maar ook mijzelf.
Bedankt allemaal voor de lieve steunende woorden.

Vertrouwen is inderdaad heel belangrijk, en alleen te berijken door erover te praten. Je hoort hier op het forum ook vaak dat de meeste aseksuelen niet vies zijn van wat aanraking, zolang ze hun partner maar volledig vertrouwen en weten dat die daarna geen seks van ze wil. Zekerheid en vertrouwen zijn wat dat betreft de absoluut noodzakelijke basis.

Een open relatie.... ik weet het niet. Het kan best als jullie dat beiden willen. Maar als zij er alleen mee in zou stemmen om jou bij zich te houden zou ik het niet aanraden. Dan komen er toch alleen maar extra negatieve gevoelens en frustraties die niet uitgesproken worden, dat is een tikkende tijdbom.

Ik hoop dat je haar dat ook allemaal duidelijk kunt maken.  :knuffel:

Een open relatie... ik heb er wel eens over gedacht maar ik weet het niet. Mijn vriend geeft aan dat hij het absoluut niet wil, dus denk ik er verder niet over na. Maar ik hoop dat hij weet dat als hij toch die behoefte krijgt het onderwerp bespreekbaar is en dat ik er dan echt serieus over na zal denken. Op zich vind ik dat hij zijn behoeftes moet kunnen bevredigen, maar ik weet niet of ik me prettig zou voelen op deze manier. Maar ik ben het hem verplicht om er over na te denken.

Ook van mij een stukje :cake:
Ik sluit mij volledig aan wat hier boven gezegd werd.
Ook leer ik hier nog dagelijks bij,sinds ik dit forum ken lees ik meer over sex dan dat ik het doe,en ik ontdek door al die wijze woorden die vooraf gegaan worden door anderen dat mijn man recht heeft op sex maar dat ik er het verdomd moeilijk mee heb :banghead:

'recht op seks'? En het recht geen seks te hebben als je dat niet wil dan?
Het heeft niets met rechten en plichten te maken, maar met het vinden van een weg die twee mensen samen gelukkig maakt.

Als je niet echt afkerig bent, is het toch geen probleem om de ander af en toe tegemoet te komen?
Je kookt toch ook wel eens iets voor de ander, omdat hij/zij het héél lekker vindt, en jij niet zo?
(sorry, misschien een verkeerde vergelijking, maar ik hoop, dat je begrijpt, wat ik wil zeggen) :knuffel:

Jahoor, als je er zelf neutraal over voelt. Maar je kunt niet van een 'recht op' spreken.

Huh ? Recht op sex ? Nou nee, zo zie ik dat niet. Sex is iets wat iemand krijgt, niet iets waar iemand recht op heeft. En verder: zoals Sam zegt: en jij dan ?

Eerlijk gezegd vind ik het idee dat een man in een relatie recht heeft op sex wel een beetje uit de tijd.. Of zeg ik nu iets heel ergs ?

Ja, dat je dat zegt, vind ik heel erg. >:(

Ik vind dat er wel sprake is van "recht op seks " in een relatie.
En als dat niet zo is dan vraag ik mij af waarom de partner wel het recht heeft om dat te ontnemen en te verwachten dat die persoon trouw blijft???
Je houd van elkaar en het is niet zo dat als jij vind dat jij het recht hebt om jou relatie seksloos te doen verlopen dat je dan ook het recht hebt om iemand seksueel zich niet te laten ontplooien.
Je kan over recht spreken maar "corect"?
Wie van jullie heeft eerlijk toegegeven dat die een aseksueel probleem heeft vooralleer men in een relatie stapte?
Aseksualtiteit is een "probleem " van iemand en spreek mij niet over de meerderheid van de bevolking die dat bepaalt, dat is zo maar dat geld voor alles.
De samenleving bepaalt nu eenmaal wat normaal is en wat niet, dat geld voor eq's , handicaps, ....
Men kan dat argument gebruiken voor iedere problematiek, zowel psychologisch als fysiek.
Ik ben geen hokjesdenker, absoluut niet maar om te zeggen dat niks een etiket (benaming) mag hebben , dan zag de hulpverlening er nog minder rooskleurig uit.
Ik vind dat ik het recht heb om zelf te bepalen of ik in dit soort relatie stap en dat is niet gebeurt.
Als jij vind dat jij het recht hebt om seks te weigeren binnen een relatie (wat mag). Dan verleg je een grens een soort van norm, dat is ok maar dan verleg ik ook de grens van een relatie "monogamie".
Ik hoop dat ik goed mijn visie heb weergegeven,
Als iemand vind dat ik te rigide redeneer dan spreek mij tegen.
Ik sta gerust open voor andere kijkwijzes maar een discussie moet kunnen.

Een kleine anekdote.
"Een blinde is geen blinde als iedereen blind zou zijn en
een dove is geen dove als iedereen doof zou zijn"

Ik wist het voor mijn relatie niet, dus kon het ook niet zeggen.

Recht is een moeilijk woord. Ik vind niet dat mijn vriend recht heeft op seks met mij, maar ik vind ook niet dat ik het recht heb hem dat te ontnemen en om het vervolgens te negeren. Ik vind dat ik net zoveel recht heb om mezelf te zijn in een relatie als mijn partner, maar als de verschillen zo groot zijn levert dat meestal wel een probleem op.

Peter, ik ben het wel eens met wat jij zegt. Omdat het idee dat een man recht heeft op seks, klinkt alsof het onder dwang gebeurd, zonder inbreng van de vrouw. Het stelt de man boven de vrouw, voor mijn gevoel. Waarmee ik trouwens niet bedoel dat dat bij jullie zo is, Ienepien.  :knuffel:

Emily, je zegt dat je het recht hebt om zelf te bepalen of je in een dergelijke relatie stapt, maar je hebt ook het recht er weer uit te stappen. (ik zeg niet dat je dat moet doen...)

Als je het over rechten hebt, heb je het meestal ook over plichten. Ik vind het mijn plicht om mijn vriend te proberen te begrijpen, net zoals hij dat bij mij doet. Je zit samen in een relatie dus moet je er samen uitkomen. Dus ben ik verplicht er over te praten en samen een oplossing te zoeken, wat dat ook mag zijn.

Ik wist voor mijn relatie ook niet, dat ik asexueel was. Dat begrip kende ik toen nog niet. Dat is pas sinds kort, dat ik het eindelijk snap, de puzzel is bijna compleet, zeg maar. Bij ons was het zo, dat ik vond (en vind), dat sex in een relatie hoort. Of je er zelf nou bevrediging uit haalt of niet. Als één van beiden er maar genot aan beleeft. (beter is natuurlijk beiden, maar dat is niet bij iedereen zo)
En om als asexueel te eisen van de ander, dat hij/zij zich maar naar jou moet schikken vind ik héél egoïstisch.
Als er liefde is, doe je het voor de ander. En sommigen van jullie weten misschien nog, hoe dat bij ons tot voor kort ging.
Van mijn kant totaal gevoelloos, en beslist zonder liefde. Voor hem een doodgewone handeling, waar hij af en toe behoefte aan had.

Ik wilde je niet kwetsen, Ienepien. Het spijt me.

Het ging mij niet om uit liefde voor elkaar dingen doen, maar juist waar geen liefde is. Waar de man het recht gewoon opeist, omdat hij de man is en vindt dat hij er recht op heeft. Zonder dat het hem wat kan schelen wat zijn vrouw vindt of ervaart. En dat soort relaties waren er vroeger veel, zijn er nu nog steeds en worden dan goedgepraat met dat de man vindt dat hij recht heeft op sex.

oei Peter, het was mij niet duidelijk wat jij bedoelde precies.
In dat geval vind ik dat recht een heele negatieve bijklank krijgt.
Dat was niet wat ik bedoelde met recht.
En ik vind het zeker niet zo dat een vrouw met de benen open moet gaan liggen wanneer ik dat wens omdat ik vind dat ik daar recht op heb.
Maar ik vind wel dat ik het recht heb om mij te ontplooien en dat er ook begrip van de partner uit moet komen zodat er in samenspraak naar een aanvaardbare oplossing voor ons beide gezocht kan worden.

Citaat van: Ienepien op maart 25, 2008, 06:57:04 PM
Als je niet echt afkerig bent, is het toch geen probleem om de ander af en toe tegemoet te komen?
Je kookt toch ook wel eens iets voor de ander, omdat hij/zij het héél lekker vindt, en jij niet zo?
(sorry, misschien een verkeerde vergelijking, maar ik hoop, dat je begrijpt, wat ik wil zeggen) :knuffel:

Daar heb je een punt en ik sta daar volledig achter,ik ben er niet vies van alleen het stoort vooral mijzelf dat ik er zoveel moeite moet voor doen.
Ik weet dat het vooral aan mijn libido ligt het zou het voor ons toch wel gemakkelijker maken mocht het een beetje vanzelfsprekend gaan.
De reaktie's over het RECHT lopen hier boven vaak uiteen misschien heeft het ook wel met leeftijd en een ander generatie te maken.

Emily schreef: <Maar ik vind wel dat ik het recht heb om mij te ontplooien en dat er ook begrip van de partner uit moet komen zodat er in samenspraak naar een aanvaardbare oplossing voor ons beide gezocht kan worden.>
Daar ben ik het wel mee eens, zeker !

Ik vind dit hele gesprek over rechten en plichten totaal niet van toepassing op relaties. In een relatie gaat het toch niet over verplichtingen! Of heb ik nu een te ideaal beeld van liefde?
Als een relatie ergens praktisch over gaat, dan is het het compromis. Uitzoeken of er iets is waar twee mensen zich beiden goed bij voelen. Seks hebben met iemand die het uit verplichting doen is toch ook niet leuk? Het zoeken van iets waar beiden gelukkig mee zijn, zonder te kijken naar wat normaal is, of naar rechten en plichten. En soms is dat compromis er gewoon niet, hard maar waar.

Ho ho, Sam. Als je trouwt, beloof je elkaar trouw, beloof je voor elkaar te zorgen in voor en tegenspoed, met de rechten en plichten, die de huwelijkse staat er aan verbind (of zoiets). En dat geldt tegenwoordig net zo goed voor samenwonende stellen als getrouwde mensen.
Rechten en plichten moet je ook niet alleen in de sex zien, maar natuurlijk veel algemener.
Maar vooral buitenlanders (ik scheer ze nu over één kam, maar je snapt wel welke mannen ik bedoel) menen dat ze hun vrouw bezitten, en hun dingen kunnen afdwingen, eisen, omdat ze nu eenmaal zijn vrouw is, en de plicht heeft om te gehoorzamen aan de driften van haar echtgenoot.
En dat vind ik ook verkeerd. Zo hoort het niet. De emancipatie heeft daar in de westerse wereld toch een hoop mee bereikt voor ons, als moderne vrouwen. ;)

Uiteraard heeft iemand in letterlijke zin geen recht op seks. Maar vergelijk het eens met iets natuurlijks als honger.
Je hebt geen recht op dat lievelingskostje wat op tafel staat, maar het staat er wel en je mag er niet aankomen.
Dat kan een enkele keer, maar als dat doorlopend voorkomt, dan geeft dat enorme frustratie. Je wordt uitgehongerd.
Dan probeer je vanalles om er over te praten en dan blijkt het dat je daarin ook niet verder komt
Nu weet ik wel dat eten een absolute levensbehoefte is en seks in die zin niet, maar zo kan het wel gaan voelen.

Ik ga hier even over nadenken, ik vind het heel moeilijk hier objectief iets over te zeggen. Ik vat het denk ik te persoonlijk op: het idee dat een seksueel persoon ten slotte toch seks wil gaat bij mij mijn hoofd niet in vanwege de consequenties die daar aan vast zitten. Dat seksuele jongens op wie ik val altijd seks zullen willen, dat het heel moeilijk gaat worden ooit een relatie te hebben. Ik moet hier wat langer over nadenken om door die emoties heen te kunnen prikken.

Sam, er zijn ook wel seksuele jongens die ook voldoening kunnen halen uit een relatie zonder seks. :knuffel:

hmmm.. geloof je dat echt?  :-\   Ik heb het van nog niet één seksueel hier gehoord. Maar goed, velen zullen ook juist op dit forum gekomen zijn omdat er een probleem is.

Net als bij aseksuele mensen zijn er bij seksuele mensen evengoed veel gradaties. De een heeft er meer behoefte aan dan de ander. En als de behoefte minder is dan overwint de relatie op zich wellicht.
@Sam:
Zoals ik gelezen heb is 99% seksueel. En dat dus in gradaties. Misschien hard, maar je bent in de minderheid en bij iemand die jou lief vindt is de kans wel erg groot dat hij je ook lichamelijk lief vindt. En dan kan ie daar niks mee. En dat is zijn natuur en die behoefte is dan zijn gelijk.
Zoals ik al schreef: iemand heeft honger en moet van het voedsel wat voor z'n neus staat afblijven.

En dat lijkt me inderdaad het grootste probleem voor diegene, die honger heeft. :banghead:

Zeker, en dat terwijl de aseksueel toch helemaal haar/hem niet hongerig wil maken. Wat rot is dat voor beiden: dat de één met zo'n gemis zit en de ander weet dat de partner daarmee zit maar niet bij machtte is dat zomaar even op te lossen.  :-\

Citaat van: Sam op maart 28, 2008, 09:14:25 AM
hmmm.. geloof je dat echt?  :-\   Ik heb het van nog niet één seksueel hier gehoord. Maar goed, velen zullen ook juist op dit forum gekomen zijn omdat er een probleem is.

Ja, dat geloof ik echt! :knuffel:

Citaat van: Sam op maart 28, 2008, 02:43:42 PM
Zeker, en dat terwijl de aseksueel toch helemaal haar/hem niet hongerig wil maken. Wat rot is dat voor beiden: dat de één met zo'n gemis zit en de ander weet dat de partner daarmee zit maar niet bij machtte is dat zomaar even op te lossen.  :-\

En dat is inderdaad precies het probleem. Het gaat helemaal niet om rechten en plichten maar om uiteenlopende gevoelens waar je samen uit moet komen, terwijl het misschien niet eens mogelijk is om tot een echte oplossing te komen. Waar ik mee wil zeggen dat het weinig zin heeft om elkaar verwijten te gaan maken. Het is veel belangrijker om begrip voor elkaar op te brengen. Zonder dat houdt het denk ik snel op.

helemaal mee eens Jovi.

Citaat van: Jovi_Hobbes op maart 28, 2008, 06:53:31 PM

Citaat van: Sam op maart 28, 2008, 02:43:42 PM
Zeker, en dat terwijl de aseksueel toch helemaal haar/hem niet hongerig wil maken. Wat rot is dat voor beiden: dat de één met zo'n gemis zit en de ander weet dat de partner daarmee zit maar niet bij machtte is dat zomaar even op te lossen.  :-\

En dat is inderdaad precies het probleem. Het gaat helemaal niet om rechten en plichten maar om uiteenlopende gevoelens waar je samen uit moet komen, terwijl het misschien niet eens mogelijk is om tot een echte oplossing te komen. Waar ik mee wil zeggen dat het weinig zin heeft om elkaar verwijten te gaan maken. Het is veel belangrijker om begrip voor elkaar op te brengen. Zonder dat houdt het denk ik snel op.

Dat bedoel ik dus.
Sam, jij probeert naar mijn leeservaringen van je reacties de aseksualiteit in te vullen en ook te verdedigen. Ik snap dat je het een plek wilt geven.
Maar de wereld bestaat uit feiten gemiddelden.
Communicatie is essentieel, maar toch kunnen daarnaast gevoelens van je partner onbewust een soort obsessie worden. En dat is het recht of de natuur van een seksueel persoon. Dit zal altijd een potentieel risico blijven en dat kan je de -tegenpartij- niet eens verwijten. 

Ik ben me er van bewust dat mijn verlangen me te definieren als aseksueel me soms niet heel objectief maakt, daar werk ik aan.

Overigens zal ik nooit zeggen dat iemand niet het recht heeft seksuele gevoelens te hebben. Ik mag mij er dan aan storen dat iemand seksuele gevoelens voor mij kan hebben, maar dat is MIJN probleem. Dat zal ik iemand dan ook nooit verwijten.
Het was de term 'recht op seks' waarbij ik in de verdediging schoot.   

Recht op seks, of recht op seksuele gevoelens, dan is inderdaad héél iets anders.

Citaat van: Ereinion op maart 27, 2008, 08:31:41 PM
Sam, er zijn ook wel seksuele jongens die ook voldoening kunnen halen uit een relatie zonder seks. :knuffel:

Ik ben met een schat van een jongen, die het prima vind dat we weinig seks hebben. Oke hij zou het wel meer willen, maar weet dat ie dat niet van me kan vragen. Ik geef m zoveel mogelijk (wanneer ik ook "zin" heb, anders wilt ie het niet, de schat). Dit omdat ik van hem hou, en omdat ik m niet kwijt wil.

Ik weet niet hoe hij het zou vinden als we een geheel seksloze relatie zouden hebben. Ik ben er zeker van dat hij dat op een gegeven moment heel erg gaat missen.

Ik ben - naast dit - een behoorlijk moeilijk persoon om mee samen te leven, dus ik denk dat ie eerder om iets anders bij me weg zou gaan dan door mijn aseksualiteit.

Hoi Brummetje, ik ben Jan stukje  :cake: ?

Wat fijn dat je vriend zo lief en begripvol is, maar doe je jezelf nu niet tekort door jezelf zo negatief neer te zetten?
Je vriend is toch niet bij je omdat je zo een moeilijk persoon om mee om te gaan zou zijn?
Probeer over alles met hem te praten, dat houdt je relatie duidelijk.
En overblijvende vragen kan je hier meestal wel prima kwijt.

Ik lust niet graag cake. :P Heb liever een Whopper. ;D

Ik ben het gewend van mezelf dat ik behoorlijk negatief ben. ;) Ik weet dat ik best over veel dingen positiever kan zijn, maar soms schieten er akelig negatieve gedachten door me heen.

Maar volgens mij ben je al veel minder negatief dan je in het begin hier was op dit forum.
Lees je eigen berichtjes maar eens terug. En hoe je nu over je vriend schrijft, dat is ook 180 graden omgedraaid.
Zie je wel, dat het nuttig is, als je gewoon "ergens" een uitlaatklep hebt om je frustraties te spuien? :knuffel:

(en trouwens, wat is een Whopper?)

In ieder geval is  :cake: voor Brummetje whopper-  :cake:
(een whopper is een hamburger van de burgerking)

Wat Ienepien zegt is inderdaad waar.

Ienepien heeft het wel vaker bij het rechte eind  :klap:\
Het van Brummetje zichzelf negatief neerzetten met een zo lieve vriend die alle begrip blijkt te hebben klopt denk ik niet helemaal.
Haar vriend zal echt niet bij haar zijn omdat ze zo moeilijk zou zijn. Ik denk dan aan een stuk valse bescheidenheid.
Veel met je vriend praten en als er stukje oningevuld blijven is er altijd nog dit forum  :knuffel:

Citaat van: Ienepien op april 07, 2008, 11:04:22 PM
Maar volgens mij ben je al veel minder negatief dan je in het begin hier was op dit forum.
Lees je eigen berichtjes maar eens terug. En hoe je nu over je vriend schrijft, dat is ook 180 graden omgedraaid.
Zie je wel, dat het nuttig is, als je gewoon "ergens" een uitlaatklep hebt om je frustraties te spuien? :knuffel:

(en trouwens, wat is een Whopper?)

Citaat van: Ereinion op april 07, 2008, 11:23:29 PM
In ieder geval is :cake: voor Brummetje whopper- :cake:
(een whopper is een hamburger van de burgerking)

Wat Ienepien zegt is inderdaad waar.

Citaat van: Jan op april 07, 2008, 11:32:58 PM
Ienepien heeft het wel vaker bij het rechte eind  :klap:\
Het van Brummetje zichzelf negatief neerzetten met een zo lieve vriend die alle begrip blijkt te hebben klopt denk ik niet helemaal.
Haar vriend zal echt niet bij haar zijn omdat ze zo moeilijk zou zijn. Ik denk dan aan een stuk valse bescheidenheid.
Veel met je vriend praten en als er stukje oningevuld blijven is er altijd nog dit forum  :knuffel:

:knuffel:
Ik hou gewoon van hem, dat merk ik nu ik door iets weer een beetje jaloers ben. :'(

 :knuffel:

En die vrouw uit de supermarkt?

Ik hou gewoon van hem, dat merk ik nu ik door iets weer een beetje jaloers ben.  

Wil je er over vertellen? Hoeft niet, hoor. Doe het maar als je het voor jezelf helemaal op een rijtje hebt.

@Jan: bedankt voor het compliment. 't Zal wel levenswijsheid zijn.

Ooo jeetje, vandaar die aankomende grijze haren  :wave:

Die zie ik niet meer... :-\

Ja R had op zijn vorige werk een meisje leren kennen (M, geen collega), en daar kon hij goed mee babbelen. Collega's van R deden een beetje rot tegen M. (Hij zat bij een paardenstal en zij had daar haar paard.)
Ze weet van mij. En ik weet niet wie het heeft voorgesteld (denk zij), maar ze wilden afspreken.

Ik weet dat ze heel erg mooi is. R heeft nl gezegd: "Ik weet niet of ik dit wel moet zeggen, maar ze is best een knappe meid. En juist daarom hoef je je geen zorgen te maken. Want ze wil alleen maar knappe kerels." En mijn vriend is geen type voor haar. Maar dat hoeft niet te betekenen dat er niet een keertje iets kan gebeuren tussen hen. :( :-\

Waarom heb ik nou zo'n levendige fantasie, juist omdat ik zoveel dingen zo goed kan bedenken in mijn hoofd, maak ik mezelf gewoon gek.
Stel ze doen het een keertje en hij beseft dat ze in bed veel beter is dan ik ooit zou zijn?  :'(

Ik zit erg dicht tegen zo verdrietig zijn dat maar 1 ding helpt. Maar probeer wat rustiger te worden. :'(

Dat zijn dingen die iedereen wel een keer meemaakt, alleen is het vaak taboe om het er over te hebben.
Heel goed dat jij je gevoel wel neer durft te zetten!
Praat er met je vriend over, je schreef dat hij erg begripvol is. Dan kunnen jullie er vast wel uitkomen!
Toen ik plm. 20 was had ik ook van die scenario's, onzekere gevoelens en ervaringen. Van al die indrukken leer je en dat kost ook wel tijd.

Citaat van: Brummetje op april 08, 2008, 12:34:00 AM
Stel ze doen het een keertje en hij beseft dat ze in bed veel beter is dan ik ooit zou zijn?  :'(

Ik kan me voorstellen dat je dat denkt, ik heb dat zelf ook. Weet je vriend dat je je hier zo rot onder voelt?

Goh, ik ben zelf ook héél jaloers... Ik ben altijd zo bang dat m'n vriend uiteindelijk toch op (of onder) een ander seks zal halen... Als hij met z'n beste vriendin afspreekt, belt hij me wel (doe ik ook als ik met vrienden weg ga, want vriendje en ik wonen ver van elkaar af), en dan zeg ik steeds: "je weet dat ik jaloers ben, maar ik verbied je niet haar te zien". Nu ja, die vriendin van hem kent hij ook wel veel langer dan mij, dus ik vind niet dat ik het recht heb zijn vrienden "af te pakken". Twee jaar geleden (we waren pas samen), heeft hij ook een meisje leren kennen op vakantie. Op die trien was ik wel echt stikjaloers, en ik was ook telkens superkwaad als ze hadden afgesproken of als hij iets over haar vertelde, omdat ik gewoon wist dat er iets niet pluis was. Met reden, bleek achteraf, want hij begon verliefd te worden op haar! Maw: volg je intuïtie, en praat vooral met je vriend. Zeg vb dat je dat meisje ook eens graag wil zien, en maak er een double date van, of met een grote groep collega's van je vriend? Als je haar kent, zal je jaloersheid mss wel minder worden?

dat is een goed idee.

En beter in bed dan jou? Zal best. Maar is ze ook beter in andere dingen? Je zegt, dat hij heel begripvol is, en van je houdt. Dat gaat toch om wíe je bent? Van jou weet hij het. Van zo'n paardenmeid moet je het nog maar afwachten. :-\

Citaat van: Ereinion op april 08, 2008, 09:24:14 AM

Citaat van: Brummetje op april 08, 2008, 12:34:00 AM
Stel ze doen het een keertje en hij beseft dat ze in bed veel beter is dan ik ooit zou zijn? :'(

Ik kan me voorstellen dat je dat denkt, ik heb dat zelf ook. Weet je vriend dat je je hier zo rot onder voelt?

Ik heb het hem gister bijna huilend verteld/gevraagd. Want hiervoor heb ik er nooit aan gedacht eigenlijk. Maar gister kwam ik er ineens op: stel dat hij het een keer doet met iemand en beseft dat ie mss wel liever goede seks heeft en een wat mindere relatie.
Hij zei wederom dat ik me niet zo'n zorgen moet maken.

Ik wil er zeker bij zijn als ze elkaar ontmoeten. Maar tijdje geleden vroeg ik of ik dan mijn ex mocht ontmoeten. Hij woont samen en het is behoorlijk serieus tussen hen. Maar dat mocht dan weer niet, want dat was anders. Toen daarna heb ik dan ook boos gezegd: Oke maar dan gaat dat met M ook niet door, dan wil ik dat ook niet!

Nou ja ik zie wel of ze echt serieuze plannen gaan maken voor ontmoeting hier thuis, tot nu toe is het alleen zeggen, maar niet doen. Gelukkig. ;D

Nuja, gewoon ontmoeten om te ontmoeten vind ik ook maar raar, toch zeker bij iemand die je nog niet zo goed kent. Dan wacht je beter een gelegenheid zoals vb verjaardag ofzo af?

En euh, iedereen gelijk voor de wet: als hij haar mag ontmoeten, mag jij je ex toch ook zien???

Als jij naar je ex toegaat, terwijl zijn vriendin er ook bij is, is er toch geen probleem? Je mag toch wel zien, waar en hoe hij woont, tegenwoordig, en elkaar weer eens zien?
En misschien gewoon wat herinneringen ophalen. Maar dan wel met zijn-, of jij met jouw- vriend(in).

mmm..... ik dacht dat het bij mij ingewikkeld in elkaar zat.
Maar wij mogen niet mopperen, en dat komt vooral door communicatie. Het loopt daardoor op persoonsgebied allemaal super en er zijn geen onduidelijkheden. Zoiets komt je overigens niet vanzelf aanwaaien, kost tijd en vooral veel praten met als doel duidelijkheid te scheppen.

Zo dit is de eerste keer, dat ik er over schrijf of praat.
Ik ben gelukkig en ongelukkige getrouwd. sex? nee   praten?ja.
Maar daar stop het mee.
Moet ik scheiden of leiden?
Moeten mij kinderen dit weten?
Het is niet simpel, ik weet maar één ding en dit is : dat ik het beu ben! Gedaan met het afwachten?Misschien vanavond schat? morgen dan maar. ik beloof volgende week. enz...
En toch hou ik van haar.

Je verhaal is heeeeel concreet en voor mij erg duidelijk.
Je beschrijft, naar mijn beleving, in een enkele regel een hele geschiedenis.
"Sex nee, praten ja" is niet compleet omdat je duidelijk maakt dat je je aan het lijntje gehouden voelt.
Je lijkt het zat te zijn. Op dit forum zit je aan de -andere kant- van de meerderheid, maar vergis je er niet in hoeveel je juist daardoor kunt opsteken.
Iedereen hier denkt met je mee, aan welke kant men ook een bepaald gevoel heeft of niet heeft.

Welkom Stubby!  :cake:

Ik kan me voorstellen dat je je aan het lijntje gehouden voelt, vooral omdat ze steeds weer een belofte maakt die ze niet nakomt. Dat is niet echt eerlijk. Maar ik kan me het van haar ook voorstellen, want waarschijnlijk wil zij het ook heel erg graag voor jou en voelt zij zich er ook rot onder dat ze je dit niet kan geven... Zo was het bij mij in ieder geval wel...

Hallo Stubby.  :cake:
Je leest hier al een tijdje mee, begrijp ik. Je mag gerust overal tussen vallen.
Het scheelt soms, om te weten, dat je niet de enige bent met "problemen". :wave:

Allen Hartelijk bedankt voor jullie reactie en steun.
Groetjes Alain :handschudden: :handschudden:

Wat een heavy gesprek... en kan me in beide partijen vinden en ook totaal niet!
:cake: dat eerst voor emilly en stubby... welkom

Waar ik af en toe zo moe van kan worden is het wel es nietes verhaal...
Zo las ik bv over rechten in een relatie... Dat je recht hebt op sex vind ik wel degelijk waar even als het recht op geen sex... Maar wat ik vrijwel in iedere situatie hier op het forum lees is dat het Atje pas later uit de mouw komt en daar kan ik me echt enorm boos over maken...  >:( Alles leuk en aardig maar een seksueel iemand gaat er niet bij voorbaat vanuit dat hij/zij de rest van hun leven geen sex meer zal hebben wanneer zij een relatie aan gaan... De Asexuele partner is naar mijn mening jawel verplicht!! om dit wel te laten weten voor dat een relatie serieus word... Jeus niet op een eerst ontmoeting of date zo van Hi ik ben pietje en ik ben asexueel... Helemaal niet!!
Maar als je merkt dat er een relatie aan het ontstaan kun je wel aangeven dat je niks met sex hebt, daar geen behoefte toevoelt en dat dat ook niet gaat komen...

Niet iedereen weet dat hij/zij asexueel is ook dat heb ik veel gelezen maar ik mag toch aannemen dat je wel weet dat je al vrij jong vaak merkt dat je niet dezelfde behoeftes hebt als je vriendjes en vriendinnetjes... Dat je er niet van houd om aangeraakt te worden... Ik bedoel je word toch geboren zonder sexuele gevoelens, niet op het moment dat je een paar maanden een relatie hebt...
Dus wat dat betreft vind ik wel degelijk dta je recht hebt op sex...

Wanneer de asexuele partner dit van te voren of vroeg in een relatie kenbaar maakt heeft hij/zij pcies hetzelfde recht, sowieso heb je dat recht. Maar wat ik eigenlijk vreselijk onsamenhangend probeer te zeggen is dat je er wel echt eerlijk over moet zijn. De sexuele partner heeft wel recht op de waarheid en te weten waar hij/zij aan toe is voordat zij een relatie zitten waar ze van hun partner zijn gaan houden... Want het is echt een strijd van iedere dag tegen jezelf...

Iedere dag heb je verdriet om wat je mist, je voelt jezelf vaak onzeker, kan jezelf niet meer zijn omdat je altijd maar moet rekening houden met... En wanneer houd de asexueel nou echt echt rekening met de sexueel, hoe vaak heeft hij/zij verdriet om het geen sex hebben.... OK das mss niet helemaal eerlijk want er worden wel oplossingen gezocht door sommige mensen hier maar ik denk dat het uiteindelijk nooit op te lossen is zonder dat de sexueel zich moet opofferen...
En dat is niet alleen sexueel maar een heel groot deel van je persoonlijkheid dat je op zij moet zetten om jou asexuele partner niet vppr het hoofd te stoten en hier een langdurige relatie mee te hebben...

Een sexueel voelt zich 24/7 afgewezen, lelijk, onaantrekkelijk, heeft het gevoel altijd alles maar verkeerd te doen en het ergste is dat hoe het ook uitlegt het NOOIT doordringt!! En waarom niet omdat hij/zij dat geveol niet heeft en het gaat toch goed samen???
Maar hoe goed gaat het eigenlijk als je je continue af moet vragen of je dit wel volhoud of je mss sex buiten de deur moet zoeken, dat je uberhaput over vreemdgaan denkt terwijl je helemaal niet zo bent... Dat je nachten niet kan slapen, huilend over straat loopt omdat je het allemaal niet meer weet... Dat je op een gegeven moment niet eens meer weet wie je zelf bent en wat je nu eigenlijk wilt...

Je komt in een situatie terecht die 9 van de 10 keer is op te lossen door de asexueel door "gewoon" geen sex te hebben... En veelal is dat alles behalve een oplossing maar zet de sexueel zich aan de kant omdat hij of zij hun partner niet kwijt wil...
Is dat dan eerlijk, is dat dan waar je wel recht op hebt... Iedereen heeft toch het recht gelukkig te zijn...
En nee dat is geen kwestie van take it or leave it... Want daarvoor is er al teveel gevoel, teveel liefde, dat je er niet even van weg loopt... Soms voel je je gewoon in de zeik genomen, belazerd, aan het lijntje gehouden, nee ik ben moe, nee ik heb geen zin, nee ik heb stress, nee de douche is te klein, nee ik denk dat het hier door komt, nee het gaat wel weer over!!
Fucking hell!! Het gaat helemaal niet over het word alleen maar erger en erger... En soms denk ik wel eens tot de bom barst en dan heeft de sexueel het nog gedaan, want die geeft de relatie op voor sex of die gaat vreemd, of die wil voor zichzelf kiezen... Want dat is het... Je moet jezelf zo wegcijferen...

Pfffffffff ik ga maar weer ff nokken want ik word alleen maar bozer en bozer en ik ben nog nooit boos geweest hierom!

Ik wil gewoon dat me mannetje thuis komt en zegt dat hij me sexy vind dat hij me kust en veroverd maakt dat je dan een slecht mens...
Ik denk dat het voor de man in een asexuele relatie net zo is... Mijn vrouw zijn word mij tegen mijn zin in ontnomen en bij een man zijn mannelijkheid....
De meeste mannen willen veroveren en de meeste vrouwen willen veroverd worden...

Moi,
Ik hoop dat het schrijven van je verhaal je wat opgelucht heeft  :knuffel:

Ik kan me hele stukken goed voorstellen.

Ik zoek de rode draad in je verhaal en ik kom o.a. "opoffering, wellus-nietus, gemis, onzeker, afgewezen, lelijk, verkeerd doen, belazerd, e.d" als opvallende woorden tegen.

Alles vooralsnog samenvattend denk ik dat er bij jullie geen echte communicatie over het onderwerp plaatsvindt, of kan vinden?
Je lijkt absoluut geen duidelijkheid te krijgen, terwijl je gevoel daar om schreeuwt.  Dan is het erg moeilijk!

Als ik het goed samenvat is het zo dat je iemand tegenkomt waarmee het klikt, je wordt samen verliefd en langzaamaan blijkt dat je partner niet ontvankelijk is voor het verlengstuk van je liefdesgevoel, nl. seks of iets wat er in de buurt komt?
En als je je dan uiteindelijk  met allemaal kluitjes in het riet voelt gestuurd dan wordt je onbegrip en onzekerheid alleen maar sterker en dat resulteert dan in toenemende frustraties.
De liefde is er en toch loop je helemaal vast. Dat is erg dubbel om constructief mee om te kunnen gaan.

Zelfs als je partner het in het begin "netjes" van tevoren aangeeft geen seks te willen/kunnen hebben, dan is het voor een seksueel mens ook nog erg moeilijk om dat te kunnen plaatsen. Je natuur geloofd zoiets eigenlijk toch niet.

Je "moet" dan genoegen nemen met de dingen die wel positief zijn en dat kunnen er velen zijn.
Maar, nogmaals, geen goede communicatie is gewoon slopend in elke relatie, en zeker in een relatie waarin twee naturen samen moeten gaan.

Ik hoop dat ik je redelijk begrepen heb, schroom niet om te reageren met eventueel commentaar.

 :knuffel: Ik ben blij dat je het eruit gegooit hebt. Gewoon blijven doen, daar is dit stukje forum (frustraties over Aseksualiteit) voor!

Er zijn twee dingen die ik graag wil zeggen. Ik heb ook veel verdriet om het geen seks hebben. Niet dat ik het persoonlijk nou zo anders wil, maar ik weet dat ik mijn virend daarmee iets aandoe. Het is misschien wel een ander verdriet, maar het is er wel.

En het volgende:
Toen ik 11 jaar geleden mijn vriend tegenkwam had ik geen idee dat ik aseksueel was. Als ik er nu op terugkijk, begrijp ik wel dat ik over sommige dingen anders dacht dan mijn leeftijdsgenootjes, maar ik bevond me in een vriendengroep die er allemaal niet zo luidkeels mee bezig was. Ik had nog nooit van aseksualiteit gehoord en er van uitgaande dat ik net als iedereen was, dacht ik dat het een hoop opgeblazen gedoe was van de rest van de wereld. Grootdoenerij. Pas in mijn relatie kwam ik er achter dat ik anders was dan mijn vriend en het heeft jaren geduurd voordat ik de term tegenkwam. Toen begreep ik pas dat wij niet hetzelfde waren en een manier moesten verzinnen om de verschillen te overbruggen, voor zover dat mogelijk was.
Ik ben het met je eens dat je eerlijk moet zijn tegen een partner. Maar er is nog zo weinig over aseksualiteit bekent dat de meeste aseksuelen die nu een relatie hebben, dit niet van zichzelf wisten toen ze die relatie begonnen. Ook als het al in eerdere relaties naar voren kwam, denk je waarschijnlijk dat het deze keer wel anders zal zijn.


Ik moest dit even kwijt. Maar het was niet om je op andere gedachten te brengen, of zo. Lucht gerust je hart, daar is dit plekje voor. Ik kan begrijpen dat je je zo voelt.  :knuffel:

Dit is een hele interessante discussie.
En ik ben het met Ereinion eens, dat een asexueel helemaal niet wéét, wat het is om asexueel te zijn, althans de verschillen met sexuelen liggen zover uit elkaar, dat wéét een asexueel niet.
Door dit forum kom je er achter, wát er allemaal speelt. En ga je erover nadenken, dat inderdaad het recht van de sexueel wel erg vaak niet tot zijn recht komt. En het is gewoon erg moeilijk, om een tussenweg te vinden.
Want de liefde naar elkaar is er wel, maar die sex zit er gewoon tussen. :knuffel:

@ Jan, Ienepien en Erienion

Opgelucht heeft het zeker... Was ff een hoop emotie wat er uit kwam... hihi  :-[ Jullie hebben alle drie gelijk en dat maakt het zo moeilijk want ik herken bij jullie alles wat jullie zeggen in een onsamenhangende versie van mijn mennetje...
Het niet weten kan of wil ik denk niet begrijpen...  ??? Hoe kun je dat nou niet weten... Ik ging er dus idd vanuit dat je wel degelijk weet dta er iets anders is... De naam asexueel zou ik ook nooit opgekomen zijn hoor, maar ik denk wel dat er iets anders is... Mijn vriend weet geloof ik ook niet helemaal wat asexueel is, hij vind ook echt dat dat niet zo is... Maar hij weet wel dat hij er niks aan vind, als hij het wel doet hij zich er tijden en na niet prettig bij voelt... Ik weet nog dat in het prille tussen ons er een keer een gesprek was over sex en toen ik zei dat het niet het aller belangrijkste in een relatie is zei hij : ow daar ben ik zooooooo blij om dat je dat zegt... Dus ja hij wist wel dat het niet zijn ding is denk ik dan... Ook dat hij dit in al zijn voorgaande relaties gehad... Dan gaat er toch een belletje rinkelen dat er mss wel iets aan de hand is?

Mijn vriend geeft idd ook aan dat hij het ook rot vind dat het er niet is voor mij... Maar steeds kom ik mezelf weer tegen in het gemis... Daarbij komt dat ik een heel erg sexueel persoon ben en dat maakt het vaak nog moeilijker... Ik ben nl. echt voor vrijwel alles in en zou het bijwijze het liefst de hele dag door doen... Ik mis het dus ook echt elke dag...

Het afgewezen worden maakt je zelfvertrouwen echt kapot... Je stelt je steeds weer kwetsbaar op en iedere keer wanneer er een afwijzing is verlies je een stukje van jezelf... Ik was ook wel een dame die niet bang was om te veroveren maar nu zou ik het nooit meer doen, ergens schaam ik me daar nu voor... Ik kan mezelf niet meer sexy en aantrekkelijk voelen en denk dat dat wel iets is waar je nooit meer helemaal vanaf komt...

De communicatie hierover verloopt idd niet zo als ik het zou willen maar vaak weet ik ook niet meer hoe ik erover moet beginnen en wanneer, het is altijd het verkeerde moment... Het is altijd pijnlijk en ik moet mijn vriend zo onder druk zetten om er iets uit te krijgen en dat vind ik ook niet fijn... Doordat ik er steeds weer over begin word hij er moe van en reageert hij helemaal niet meer of duwd me letterlijk van hem af... Wat moet je dan nog? Ik heb alle begrip voor zijn kant maar wil ook graag begrepen worden...

Het gevangen/belazerd voelen heeft bij mij meerdere redenen.

1. Dat hij het al meerdere malen heeft meegemaakt
2. Dat hij wel een kindje met mij heeft gekregen terwijl hij wist dat dit zou gebeuren, nu heb je niet alleen een keuze voor jezelf te maken maar ook voor je kindje
3. Het steeds zeggen dat het wel weer over gaat
4. alle smoesjes
5. het niet willen praten
6. het geen hulp willen zoeken
7. het houden van want dat geeft je een schuld gevoel van hier tot tokio

Ik durf nl niet te zeggen of wij nog bij elkaar zouden zijn als we onze dochter niet zouden hebben.

We zijn binnen 3 weken gaan samenwonen omdat het zo goed voelde, 3 maanden later was ik zwanger hij wilde het kindje houden want hij wist zeker dat dit voor altijd zou zijn...
Nu zit ik in een situatie dat ik op zich een geweldige lieve, zorgzame vriend heb. We houden zielsveel van elkaar en hebben een geweldige dohter die we nooit meer zouden willen missen maar wel een leven zonder sex.
Als ik nu de relatie zou verbreken komt onze dochter daar in eerste instantie onder te lijden, zij moet dan haar vader missen en hij is alles behalve een slechte man, dus wat moet ik haar vertellen? Alles leuk en aardig maar een kind wil haar ouders bij elkaar en waarom is dat niet zo als ze zoveel van elkaar houden.
Mijn vriend heeft geen huis, geen spullen, ik zou hem dus zonder wat dan ook op straat moeten zetten. Ik wil ook geen ander of iets omdat hij de man voor mij is en ik er echt (ook al mis ik een hoop) niet aan moet denken dat ik met iemand anders sex xou hebben. Dat mijn dochter mss aan een andere man moet wennen als haar vader...

GVD Ik wil dat allemaal niet, ik wil nog steeds geloven dat we voor altijd bij elkaar blijven... Waarom kan dit niet gewoon werken als je zoveel van elkaar houd. Waarom is het zo moeilijk als je nergens over twijfeld... Hij is lief, knap, zorgzaam, verantwoordelijk, me beste vriend, de liefde van mijn leven, mijn steun en toeverlaat. Ik vind hem sexy en een lekker ding en voel dat we bij elkaar horen.... In 2 jaar tijd hebben we nog noot ruzie gehad... Ja, 1 keer om dit onderwerp en toen wilde ik ook weg... Voor een paar dagen en dan kijken of hij me uberhaupt zou missen... Soms heb ik er nog steeds moeite mee te geloven dat hij dit wel echt wil, ik heb het hem wel 1000x gevraagd en iedere keer weet hij dit weer te bevestigen dat hij nooit meer weg gaat en dat hij zo gelukkig is... Waarom voelt dat dan niet zo????

En idd Jan, mijn geveol schreeuwd erom en ik weet niet hoelang ik dit nog vol kan houden.... Dit is heel erg wat ik nu ga zeggen, maar ik ben plussize en daardoor voel ik me al heel onzeker mijn vriend heeft dit nooit uitgemaakt maar over 10 dagen ga ik een hele hoop afvallen... Wat als ik dan weer uit ga en aandacht krijg van andere mannen.... Zal ik dan sterk genoeg zijn om daar niet in te trappen... Om geen fouten te maken... Ik bedoel mijn lichaam schreeuwt erom mijn geest niet, want zoals ik al zei ik moet er niet aan denken om met een ander te zijn of mijn vriend pijn te doen... Pfff ik weet soms zelf ook niet meer wat ik nou eigenlijk bedoel te zeggen hoor...

Misschein ben ik wel niet sterk genoeg om deze relatie vol te houden... 

Je bent juist hartstikke sterk dat je het al zolang volhoudt, ondanks de muur waar je tegenop loopt.  :knuffel:

Neem alles stapje voor stapje. Zometeen heb je de operatie en wat er daarna gebeurd zie je dan wel. Probeer wat meer in het heden te leven, je weet niet wat de toekomst brengt. Misschien loopt de relatie wel mis om hele andere redenen, maar de kans is net zo groot dat jullie ondanks de seks bij elkaar blijven.

Blijft dat ik het (hoewel ik hem niet ken) bijna onvergeeflijk vind dat hij weigert te praten en in te zien dat dit voor jou wel een rotsituatie is. Ik hoop dat hij dat heel snel inziet.  :knuffel:

Je noemt héél erg veel pluspunten over hem op, en maar één minpuntje.
En dat maak jij nu zóó groot, dat je de andere dingen vergeet.
Je zult je toch moeten schikken naar de situatie, zoals die nu is, en een andere vorm van "de schreeuw om sex" van je lichaam proberen te vinden. :knuffel:

(want een asexueel kán vaak niet anders, ook al wil hij/zij het nog zo graag voor de ander doen)

Citaat van: Ienepien op mei 20, 2008, 04:27:34 PM
Je noemt héél erg veel pluspunten over hem op, en maar één minpuntje.
En dat maak jij nu zóó groot, dat je de andere dingen vergeet.
Je zult je toch moeten schikken naar de situatie, zoals die nu is, en een andere vorm van "de schreeuw om sex" van je lichaam proberen te vinden. :knuffel:

(want een asexueel kán vaak niet anders, ook al wil hij/zij het nog zo graag voor de ander doen)

Dat weet ik ook wel en daardoor voel ik me dan ook weer schuldig omdat ik zo slecht over ons denk soms terwijl we het zo goed hebben... Pfff wat is dit toch moelijk af en toe... en idd er is ook maar 1 minpuntje... en dat is idd de sex... ik wil ook echt niet dat het daarop stuk loopt... kheb gewoon ruzie met mijn hoofd en gevoel denk ik hihi

Nou Ienepien, ik zou het geen minpuntJE willen noemen, maar dat beschrijpt een a-seksueel mogelijk weer niet.
Vergis je je er niet in dat het een natuurlijke drang in een mens is.

Het erover weigeren te praten is wat Ereinion schrijft mogelijk nog het ergste. Ik lees ook zoveel twijfel, onbegrip, onzekerheid e.d. in het verhaal van Moi.

Als ik alle pluspunten lees dan zou ik zeggen dat de mogelijkheid tot het opstarte van een stuk communicatie op dat gebied geen probleem zou moeten zijn.
Mijn ervaring is overigens dat naar elkaar schrijven (brief, Skype, MSN) een heel stuk beter gaat dan 1:1 praten.
Je moet ergens beginnen.

Moi, je moet je niet schuldig voelen. Dit zijn jouw gevoelens en ze zijn heel logisch. En je doet juist heel erg je best voor je relatie, op alle voor jou mogelijke manieren. Daar zou je trots op moeten zijn, zonder schuldgevoel!  :knuffel:

Citaat van: Jan op mei 20, 2008, 09:10:24 PM
Nou Ienepien, ik zou het geen minpuntJE willen noemen, maar dat beschrijpt een a-seksueel mogelijk weer niet.
Vergis je je er niet in dat het een natuurlijke drang in een mens is.

Het erover weigeren te praten is wat Ereinion schrijft mogelijk nog het ergste. Ik lees ook zoveel twijfel, onbegrip, onzekerheid e.d. in het verhaal van Moi.

Als ik alle pluspunten lees dan zou ik zeggen dat de mogelijkheid tot het opstarte van een stuk communicatie op dat gebied geen probleem zou moeten zijn.
Mijn ervaring is overigens dat naar elkaar schrijven (brief, Skype, MSN) een heel stuk beter gaat dan 1:1 praten.
Je moet ergens beginnen.

Ik ben het helemaal eens met je Jan wat betreft het minpuntJE... hihi... tis enerzijds idd maar 1 dingetje alleen wel het ene dicngtje wat je nu net beide niet kan uitpraten, overheen zetten omdat het een natuurlijk drang is of dat je dat gewoon echt niet hebt... Net als dat de asexueel niet kan toveren wel sexuele gevoelens en behoeftes te krijgen kan een sexueel dit niet uit zetten....

Zo grappig dat je dat zegt... "Mijn ervaring is overigens dat naar elkaar schrijven (brief, Skype, MSN) een heel stuk beter gaat dan 1:1 praten.
Je moet ergens beginnen."
Als ik het echt niet meer trek schrijf ik vaak een brief of berichtje op een of de andere manier maar dan kun je idd beter zeggen wat je voelt...

Citaat van: Moi op mei 20, 2008, 10:32:04 PM
Ik ben het helemaal eens met je Jan wat betreft het minpuntJE... hihi... tis enerzijds idd maar 1 dingetje alleen wel het ene dicngtje wat je nu net beide niet kan uitpraten, overheen zetten omdat het een natuurlijk drang is of dat je dat gewoon echt niet hebt... Net als dat de asexueel niet kan toveren wel sexuele gevoelens en behoeftes te krijgen kan een sexueel dit niet uit zetten....

Daar heb je helemaal gelijk in.

Misschien probeerde Ienepien het een beetje te relativeren. Natuurlijk is het voor jou een groot probleem, maar soms worden problemen nog groter door er op deze manier na te kijken. Wat logisch is, maar toch... Het blijft gewoon moeilijk.

soms worden problemen nog groter door er op deze manier na te kijken.

Ereinion: vaak moet je eerst inleveren om je doel te bereiken.

Hoe bedoel je dat precies?

Natuurlijk is het voor jou een groot probleem, maar soms worden problemen nog groter door er op deze manier na te kijken. Wat logisch is, maar toch... Het blijft gewoon moeilijk.

Ereinion, je schreef dit wat hierboven staat. De confrontatie om er op deze manier naar te kijken maakt het moeilijk, maar je moet ergens beginnen om verder te komen, meer duidelijkheid, begrip e.d. op te kunnen bouwen.

En die eerste stappen zonder resultaat dat noem ik inleveren. En dan hopende dat die investering resulteren zal in verder komen.

@Moi,
Ik weet precies wat je beleeft. De twijfels druipen uit je verhalen. Wat ik zelf wel denk is dat je (we) ons niet achter "smoesjes" moeten verschuilen. Kinderen zijn heel belangrijk, maar wat veel belangrijker is dat jij een gelukkig leven lijdt. Ik zie om mij heen ook genoeg gescheiden mensen met kinderen die het wel goed doen. De kinderen zijn overigens ook gebaat bij een gelukkige moeder. Ik merkte aan mij zelf dat mijn gebrek aan intimiteit en sex mij zo chagerijnig maakte dat ik ook niet leuk voor de kinderen was.
Dat je vriend geen spullen heeft is ook maar een excuus, die zijn echt wel te krijgen en dat mag geen argument zijn om je eigen geluk niet te zoeken.

Misschien dat ik nu hard en lomp ben, maar als hij weigert er over te praten, geen hulp wil zoeken of geen oplossing met elkaar wil zoeken kan je beter uit elkaar gaan. Je zult anders ongelukkig en gefrustreerd door het leven gaan, altijd onbegrepen door je partner. Leg het hem voor, zeg dat het zo niet langer gaat, vraag hem wat zijn oplossing zou zijn, en dat jij er nog maar 2 ziet. Hulp zoeken of uit elkaar gaan. Misschien dat dat hem aan het denken zet. Je hebt het zelf in de hand.

Om even bij het berichtje van Mute aan te sluiten wat betreft de kinderen (om je zorgen daarover wat weg te nemen). Je hebt vier soorten kinderen. Kinderen van gelukkig getrouwde ouders, ongelukkig getrouwde ouders, tevreden gescheiden ouders (ouders die dus na de scheiding vrienden zijn gebleven) en ontevreden gescheiden ouders (de ruziënde gescheide ouders).
De kinderen van tevreden gescheiden ouders groeien op als de meest gelukkige mensen. Want die voelden zich geliefd en hebben zich leren aanpassen!
De kinderen van gelukkig getrouwde ouders voelen zich ook gelukkig, want die voelden zich geliefd.
De kinderen van ontevreden gescheiden ouders voelen zich als volwassen niet zo gelukkig, want constant agentje spelen tussen je ouders (waar dat andersom zou moeten zijn) voelt niet goed.
De kinderen van ongelukkig getrouwde ouders voelen zich als volwassen het minste gelukkig, want cyclussen herhalen zich gemakkelijk en de kans is groot dat ook zij in een ongelukkig huwelijk terecht gekomen zijn.
Nou dit is allemaal statistieken. Is geen harde waarheid voor elk kind natuurlijk! Maar misschien kan het je helpen bij het gemakkelijker maken van een beslissing.
Ben het echter wel mee eens dat je vriend er wel over moet kunnen praten. Niet omdat hij per se een probleem heeft, maar omdat jij die hebt. En als hij echt van je houd, wil hij jou met dat probleem helpen en maakt hij het ook zijn probleem. Hij wil jou tenslotte toch gelukkig maken? En als hij dat niet wilt...
Ik heb echter wel de indruk dat je heel veel van je vriend houd.  :knuffel: Sterkte met je relatie! Ik hoop werkelijk dat de situatie verbeterd!

Citaat van: Jan op mei 21, 2008, 08:51:20 AM
Natuurlijk is het voor jou een groot probleem, maar soms worden problemen nog groter door er op deze manier na te kijken. Wat logisch is, maar toch... Het blijft gewoon moeilijk.

Ereinion, je schreef dit wat hierboven staat. De confrontatie om er op deze manier naar te kijken maakt het moeilijk, maar je moet ergens beginnen om verder te komen, meer duidelijkheid, begrip e.d. op te kunnen bouwen.

En die eerste stappen zonder resultaat dat noem ik inleveren. En dan hopende dat die investering resulteren zal in verder komen.

Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb al vaak geschreven dat je in het begin misschien meer ruzies maakt of moet maken, wanneer aseksualiteit ter sprake is gekomen. Dat is ook inleveren, maar als het goed is krijg je er uiteindelijk een hoop duidelijkheid voor terug. Maar als je je alleen maar op het probleem gaat concentreren en het steeds groter maakt, lost dat ook niet op natuurlijk.


Verder vind ik dat Mute en Pinky wijze woorden hebben gesproken.

In het begin zal het voor beiden erg moeilijk zijn en zonder communicatie zal het moeilijk blijven.

De reactie van Mute vindt ik erg duidelijk, maar misschien nog wat te voorbarig.
Moi heeft naar mijn gevoel nog veel te veel twijfels om directe acties te kunnen nemen.
Maar uiteindelijk, als Moi er van overtuigd is dat de kansen nihil blijken dan ben ik het zeker met je eens.
In een negatieve spiraal blijven hangen is nooit goed, maar iemand moet het voor zichzelf wel helder hebben of dat dan aan de orde is.

Citaat van: Mute op mei 21, 2008, 09:02:43 AM
@Moi,
Ik weet precies wat je beleeft. De twijfels druipen uit je verhalen. Wat ik zelf wel denk is dat je (we) ons niet achter "smoesjes" moeten verschuilen. Kinderen zijn heel belangrijk, maar wat veel belangrijker is dat jij een gelukkig leven lijdt. Ik zie om mij heen ook genoeg gescheiden mensen met kinderen die het wel goed doen. De kinderen zijn overigens ook gebaat bij een gelukkige moeder. Ik merkte aan mij zelf dat mijn gebrek aan intimiteit en sex mij zo chagerijnig maakte dat ik ook niet leuk voor de kinderen was.
Dat je vriend geen spullen heeft is ook maar een excuus, die zijn echt wel te krijgen en dat mag geen argument zijn om je eigen geluk niet te zoeken.

Misschien dat ik nu hard en lomp ben, maar als hij weigert er over te praten, geen hulp wil zoeken of geen oplossing met elkaar wil zoeken kan je beter uit elkaar gaan. Je zult anders ongelukkig en gefrustreerd door het leven gaan, altijd onbegrepen door je partner. Leg het hem voor, zeg dat het zo niet langer gaat, vraag hem wat zijn oplossing zou zijn, en dat jij er nog maar 2 ziet. Hulp zoeken of uit elkaar gaan. Misschien dat dat hem aan het denken zet. Je hebt het zelf in de hand.

Sorry maar ik denk niet dat je weet wat ik beleef, verre van zelfs.. Hoe jij het nu beschrijft slaat voor mij nergens op... Niet alles, een moeder moet idd gelukkig zijn maar ik denk niet dat ik me gelukkig zal voelen als ik bij mijn vriend weg zou gaan verre van... Wij maken elkaar ondanks ons probleem compleet, we vullen elkaar aan waar we dingen missen en missen elkaar al wanneer we even zonder elkaar moeten. Hij weigert er helemaal niet over om te praten maar hij vind dit heel erg moelijk en dat kan ik heel goed begrijpen, er word immers van mannen verwacht dat het een stel geile neukmachines zijn... Hoe meer vrouwen hoe beter en hoe stoerder ze zijn, mijn vriend wel zelf niet eens goed wat er aan de hand is en we doen wel ons best... Gefrustreerd ja, dat ben ik regelmatig, maar denk je niet dat mijn vriend dat ook is als hij weer moet gaan vertellen waarom er iets niet is wat hij zelf niet eens begrijpt? Tuurlijk wil ik hulp zoeken maar ik ga hem geen ultimatum stellen... Ik ben er nl nog steeds van overtuigd dat wij met zijn tweeen de hele wereld aan kunnen en de rest van de wereld kan kapot vallen als wij met zijn 3en zijn, wanneer ik me kut voel is hij er voor me, hij is wel de gene die me altijd trootst, die hier ook verdriet van heeft.... Tuurlijk is het niet makkelijk of leuk maar om het zo simpel te zien, nee das voor mij geen liefde...

Als je een slechte relatie hebt vind ik nog steeds dat je iemand niet zomaar zonder wat dan ook op straat zet. In ons geval ligt dit weer anders, hij heeft 2 jaar geleden zijn huis en spullen alles wat hij had achter gelaten om bij mij te zijn en te gaan samenwonen, niet alleen de materiele dingen maar hij is ook naar de andere kant van nl verhuisd, zijn vrienden, familie etc alles heeft hij opgegeven en dan zou ik hem nu zo zonder pardon op straat zetten!?! Nou sorry maar hoe kom je erop? Als je niet meer verder wilt, tuurlijk heb je het recht om je relatie te beeindigen maar om iemand waar je van houd en die alles voor jou heeft opgegeven zonder pardon op straat te zetten?! No way... Niet in mijn wereld in ieder geval.

En smoesjes, niet bepaald... Ik ben gewoon realistisch in plaats van egoitisch, je bent een leven met iemand aan gegaan, dat wil nog niet zeggen dat je het recht hebt om iemands leven kapot te maken omdat jou iets niet bevalt... Daarnaast is hij de vader van mijn kind en mijn dochter had geen betere vader kunnen wensen, wanneer je kinderen hebt heb je ook de verantwoordelijk rekening te houden met hun gevoelens en toekomst, niet dat je jezelf dan maar moet wegcijferen maar zeker niet de eerste beste impulsieve beslissing nemen.

@Pinky

Ook met jou ben ik het eens dat een kind gelukkiger en met meer zelfvertrouwen in het leven zal staan dan wanneer dit niet het geval is... Zelf zijn mijn ouders gescheiden op een late leeftijd, ik ben opgegroeid tussen 2 ongelukkige ouders dus weet heel goed wat dat voor een effect op iemand kan hebben.

Mijn ouders zijn wel als vrienden uit elkaar gegaan maar dat veranderd niets in de situatie. Het voelt alles behalve prettig zowel voor ons (de kinderen) als voor mijn ouders. Mijn beide ouders zijn lange tijd heel ongelukkig geweest door hun scheiding en om dat aan te zien en te horen is mss nog wel erger dan in het geruzie zitten.

Daarnaast zijn we ontzettend gelukkig met elkaar, daar onbreekt helemaal niets aan, alleen dat ene stukje... en ja das een heel heel erg moelijk en piijnlijk stukje voor ons allebei maar wat ik zeg samen zijn wij compleet en nu ik deze dingen zo lees besef ik eigenlijk alleen nog maar meer hoe sterk dat voelt.... Ik wil niet opgeven en zal niet opgeven maar dat veranderd helaas niets aan de dingen die je voelt en mee moet maken. Maar wat ik wel weet is dat ik heel erg gelukkig ben met mijn mannetje, die er echt altijd voor me is op welke manier ik ook maar kan bedenken.

@ Jan

Ik denk idd dat we een hoop moeten inleveren en ik hoop ook dat die infvestering tot zijn recht zal komen. Het is alleen niet zo dat het investeren zonder vragen komt... ik heb wel duizende vragen maar wie heeft er nu duizenden antwoorden over zichzelf? Ik ben het met je eens over de reactie van Mute... erg voorbarig... uitgaande van een slechte relatie wat geheel niet aan de orde is...
Wanneer er echt geen mogelijkheden meer zijn is het mss tijd om over een eventuele breuk na te denken maar dat is inderdaad voorlopig niet aan de orde... Er is ook geen negateve spiraal, gewoon een positieve die ff stil staat... :D


...

Wie weet waarom hij of zij dingen voelt en denkt met alle antwoorden op rij? Ik niet in elk geval. Er zijn momenten dat ik het echt niet meer weet en dat ik iedere afweging maak en het enige waar ik steeds wel op terug kom is dat een punt er achter voor alsnog geen oplossing is.
We horen bij elkaar als peper en zoet, zoet en zuur en ga zo maar door...

Of ik hier over een paar jaar nog steeds zo over denk weet ik niet en het is ook niet zo dat ik jullie nu wil aanvallen maar wel duidelijk maken dat dingen vaak niet zo simpel zijn als dat ze lijken. Ik wil mijn liefde niet opgeven, mijn man niet kwetsen, maar ook niet gekwetst worden en zeker niet dat onze dochter op er wat voor een manier er dan ook onder komt te lijden...

Geen ongelukkige ouders met of zonder elkaar, geen overhaaste beslissingen, geen breuk wanneer dit mss helemaal niet nodig is... Maar wel af en toe es ff lekker me ei kwijt kunnen. En ja ook praten maar makkelijk is dit voor ons allebei niet.
Ik word altijd super emo als we het er over hebben en dat kan mijn vriend niet aanzien, ik loop dan weg omdat ik niet meer kan... Hij voelt zich schuldig en wil ook echt dat het anders is... Hij geeft wel aan dat het zijn ding niet is en dat hij niet weet hoe hij daar mee om moet gaan... Ik denk dat we beide nog heel erg moeten wennen dat het is zo als het is en wellicht altijd zo zal blijven of dat er mss over een tijdje wel dingen kunnen... In de zin van tot elkaar komen zonder verwachtingen, praten zonder kwetsen...

@ Ereinion,

Voor de verandering ben ik het weer eens helemaal met je eens  :knuffel:

Moi,
Excuses als ik je beledigd heb. Ik had de indruk dat je partner het onderwerp onbespreekbaar vond, maar ik denk dat ik het verkeerd gïnterpreteerd heb. ik vind dat je heel mooi over hem en jullie relatie spreekt. Ik zeg ook zeker niet dat je hem dan moet verlaten, wel dat iedereen, dus ook moeders en vaders, er in mijn optiek uit uit moeten zijn zo gelukkig mogelijk te zijn. Hoe je goed in ieder geval en sterkte met de frustraties. We moeten er toch mee zien te leven. Ik weet alleen nog niet hoe.

Ook al kwam je verhaal voort uit het feit dat velen je verkeerd hadden begrepen (ik ook een beetje, soms kan ik niet zo heel goed onthouden wie wat allemaal heeft geschreven en dan vergeet ik de achtergrond, sorry), ik vind het super om te lezen dat je je partner en je relatie zo verdedigd. Een goed teken!  :knuffel:

Moi, ik heb na het lezen van je bericht een lach op mijn gezicht. Waarom? Omdat je dit dus blijkbar heel duidelijk voor jezelf hebt. En de liefde die je voor je man voelt vind ik mooi om te lezen. Ik moest daardoor aan mijn eigen vriend denken. Ik wil niet met hem samenwonen als traditioneel zou moeten. Ik zou graag bij hem willen wonen. Mijn ideaal is een beetje als we samen een voordeur hebben en een woonkamer maar dat de rest gescheiden is. Als zijnde van twee appartement in één woning. Als we dan later kinderen krijgen hebben die ook hun eigen slaapkamer in één huis. Ze zien hun papa en mama beiden elke dag dat ze thuis zijn, maar mijn vriend en ik hoeven dan niet de hele dagen bij elkaar te zijn en hebben nog enige vorm van eigen vrijheid en inbreng.
Waarom ik dit vertel? Ik vroeg me ineens af of zoiets voor jullie misschien een oplossing zou kunnen zijn? Bij mijn vriend en mij heeft het voor een gedeelte te maken met zijn sexdrang en voor mij dat ik hem er niet altijd bij wil hebben als mijn vriendinnen langskomen en dat ik niet voor alles verantwoordelijkheid hoef af te leggen. Het geeft ergens meer ruimte, zonder dat de intimiteit verloren gaat. Het geeft een minder afhankelijk gevoel. Voor zowel hem als voor mij.
Nou goed, was zomaar een idee. Ik ben in elk geval blij met dat je duidelijk hebt dat je de relatie niet op wilt geven! Ik vond je bericht erg mooi om te lezen. Volgens mij ben jij een erg zorgzaam en lief persoon!

Citaat van: Pinky op mei 22, 2008, 12:32:17 AM
Moi, ik heb na het lezen van je bericht een lach op mijn gezicht. Waarom? Omdat je dit dus blijkbar heel duidelijk voor jezelf hebt. En de liefde die je voor je man voelt vind ik mooi om te lezen. Ik moest daardoor aan mijn eigen vriend denken. Ik wil niet met hem samenwonen als traditioneel zou moeten. Ik zou graag bij hem willen wonen. Mijn ideaal is een beetje als we samen een voordeur hebben en een woonkamer maar dat de rest gescheiden is. Als zijnde van twee appartement in één woning. Als we dan later kinderen krijgen hebben die ook hun eigen slaapkamer in één huis. Ze zien hun papa en mama beiden elke dag dat ze thuis zijn, maar mijn vriend en ik hoeven dan niet de hele dagen bij elkaar te zijn en hebben nog enige vorm van eigen vrijheid en inbreng.
Waarom ik dit vertel? Ik vroeg me ineens af of zoiets voor jullie misschien een oplossing zou kunnen zijn? Bij mijn vriend en mij heeft het voor een gedeelte te maken met zijn sexdrang en voor mij dat ik hem er niet altijd bij wil hebben als mijn vriendinnen langskomen en dat ik niet voor alles verantwoordelijkheid hoef af te leggen. Het geeft ergens meer ruimte, zonder dat de intimiteit verloren gaat. Het geeft een minder afhankelijk gevoel. Voor zowel hem als voor mij.
Nou goed, was zomaar een idee. Ik ben in elk geval blij met dat je duidelijk hebt dat je de relatie niet op wilt geven! Ik vond je bericht erg mooi om te lezen. Volgens mij ben jij een erg zorgzaam en lief persoon!

Hey Pinky wat een lief berichtjuh  :knuffel:

En ja dat zou idd lekker zijn ja, sowieso in iedere relatie denk ik wel... dat je toch nog echt je eigen ruimte hebt... Soms zit ik te fantaseren om het huis helemaal te restylen en als ik dat dan aan me vriend vertel zegt ie: hallo, ik woon hier ook nog hé.. en ik weer wat is er nou mis met knalroze panterprint behang hahahaha.... :schater: Dat zou ik dan dus gewoon kunnen doen als ik daar zin in had :D... Maar t samenwonen bevalt heel goed hoor :D zou niet zonder hem kunnen en hij gelukkig ook niet zonder mij... :D We kunnen alles samen doen, maar hebben ook echt ons eigen leven dus dat zit wel goed  ;D en tja zorgzaam en lief... hihi  >:D niet altijd hoor...

Haha, dat knalroze panterbehang is precies waarom ik graag mijn eigen huisje wil houden. Net als dat ik soms de afwas gewoon een dagje wil laten staan! Dat geeft zoveel minder wrevel over die suffe huishoudelijke taken! Het klinkt misschien niet heel romantisch, maar ik vind het juist ontzettend romantisch!
Haha, en ja, je klinkt echt als een zorgzaam en lief persoon. Misschien niet handig om dat te zeggen want ik haat het als mensen het tegen mij zeggen. Ik ben altijd dat lieve schattige aandoenlijke meisje. Bah! Soms wil ik gewoon een gemeen kreng zijn! En dan dat niemand dat dan tegen me durft te zeggen! Gnagna! Maar ach, soms is het ook wel fijn dat mensen dat vinden, want in werkelijkheid is dat denk ik beter dan andersom.

Maar goed, als je liever wilt horen dat je een klein  >:D bent (af en toe dan....)  ;)

Heb niet alles gelezen, wil alleen ook effe duidellijk stellen dat ik hetzelfde wil en ook gefrustreerd rondloop!!!!

 :knuffel:

Maar fijn, dat je hier bent komen kijken. Ook voor jou zal er een berg te beklimmen zijn.

 :knuffel: voor Pé!

Inderdaad!  :knuffel:

 :knuffel: :cake: voor pé...

Welkom mede frusty!

Gil en gooi het er maar lekker uit! Lucht op, ik zit hier nu al weer ffies maar ben zo relaxter onder alles geworden nu ik zoveel goede informatie krijg en discussies voer. Het geeft jou ook meer begrip...
Dat zegt absoluut niet dat je je frustraties niet meer zal hebben maar je kunt ze wel beter beheersen en weer de goede dingen in je relatie gaan zien... Je leert over welk effect jou acties weer kunnen hebben en vica versa... Dus nogmaals welkom en bler maar lekker mee!

Eigenlijk is dit hier een misplaatste topic he  :-\

Des al niet te min is't weer van datte  :78:
AAAARRRRGGGHHHH

Deze topic is juist voor mensen zoals jij, van de andere kant, om je frustraties kwijt te kunnen. :knuffel:

Ik wil ook weer, sta al zo "lang" droog. En heb van 2 verschillende mannen een aanbod gekregen voor trio MVV.

Je moet wél goed weten, dat je het zelf ook graag wilt.
Experimenteren is niet verkeerd, en in jouw geval misschien zelfs aan te raden, vanwege je nieuwsgierigheid naar VV, maar laat je niet misbruiken. :-\ En wéét wat je doet. :knuffel:

Veiligheid staat voorop!

Inderdaad!

De ene vent is veel te oud (45) en die ken ik via RP. Geen goed idee dus. De andere ken ik al vanaf de middelbare school. Toen vond ik m ook leuk. En hij zal me niet gebruiken.

En ja het is dan 2 vliegen in 1 klap. Ik wil graag een keer met een meisje en hij een trio. En ik ben er ook wel nieuwsgierig naar. ;)
En het gebeurd dubbel veilig.

Tja, dat veranderd de zaak. Dan zou ik het ook wel aandurven (als ik jou was). ;)

De derde persoon hebben we nog niet. Heb wel al een advertentie op een datingsite staan.

Hmm, misschien is dit forum niet zo geschikt voor een oproepje.  ;)

Ik zei het gewoon hoor. Omdat dat de waarheid is. We moeten nog iemand hebben. Alleen heb geen idee hoe.

Maar dat komt wel.

Ik voel me niet geschockeerd, maar ook niet aangesproken..  ;D

Citaat van: Brummetje op oktober 30, 2008, 11:58:53 AM
Ik zei het gewoon hoor. Omdat dat de waarheid is. We moeten nog iemand hebben. Alleen heb geen idee hoe.

Maar dat komt wel.

Ik zei het ook met een knipoog.

Citaat van: peter1963 op oktober 30, 2008, 05:13:53 PM
Ik voel me niet geschockeerd, maar ook niet aangesproken.. ;D

Eeum, Peter, de laatste keer dat ik checkte was je nog een mannetje... ;)

Trouwens, misschien kan je iemand inhuren? Als je haast hebt ofzo. Maar anders, goh, er zijn vast meer meiden die dat willen uit proberen.

Ik bood me ook niet aan, hoor Pinky !  ;D

Wanneer en hoe heeft Pinky dat gechecked?  :o

betrapt  :klap:

Ja, ik vraag het me ook af................... :P

Ik voel me sinds kort ook een beetje overbodig hierzo. :(

Waarom? Omdat je toch seksuele gevoelens hebt? Het gaat hier ook om de gezelligheid, hoor!

En dat je je in kan leven in de situaties waar anderen inzitten. ;)

Je post hier toch in het 'passende' toppic?
Niemands beleving of aanwezigheid is overbodig, het is op z'n minst altijd leerzaam.

 :knuffel:

Kom maar, je hoort hier ook bij  :)  :knuffel:

Citaat van: Ereinion op oktober 31, 2008, 10:01:32 AM
Wanneer en hoe heeft Pinky dat gechecked?  :o

Ze kwam gewoon zomaar even langs ( ja, dat gaat makkelijk vanuit Arnhem), en constateerde dat ik mij op dat moment niet in een compromitterende positie bevond. En toen was het goed, en ging ze blij weer naasr huis !

( Stel je voor dat ze mij op naaldhakken, met netpanty's en in een tutu had aangetroffen.. :-\ Dat was heel ernstig geweest !  :rollol: )

 :schater:

Doe je dat óm de dag, ofzo? ;D

 :P

 ;D ;D ;D

Pfff, ik heb het hele topic doorgelezen en wat zijn er veel problemen waar iedereen tegen aan loopt, aseksueel of seksueel. 

Jammer genoeg ben ik heel pessimistisch ingesteld als het aankomt op relaties tussen seksuelen en aseksuelen, ik zou zo'n relatie niet eens aan gaan, ook al lees ik dat er wel oplossingen en compromis te vinden zijn. Maar dan kies ik toch voor de eenzaamheid.  :-\

Zelf ben ik altijd alleen geweest, dus ik weet toch niet wat ik mis. Ik wordt niet verliefd en niemand vind (tot zo ver ik weet) mij leuk. Maar ik kan me wel verplaatsen in de dingen die hier zijn gezegd, objectief gezien. Toch voel ik mij dan weer zo abnormaal als ik mij voelde voor ik dit forum had ontdekt. Iedereen heeft een vriend of vriendin, loopt tegen problemen aan.. ik ben altijd alleen geweest. Dan ga ik nadenken over mijn leven, en is het net alsof ik eigenlijk niet leef omdat ik niets ervaar dat de rest van de wereld wel ervaart, een surrealistische ervaring.

CiteerToch voel ik mij dan weer zo abnormaal als ik mij voelde voor ik dit forum had ontdekt. Iedereen heeft een vriend of vriendin, loopt tegen problemen aan.. ik ben altijd alleen geweest. Dan ga ik nadenken over mijn leven, en is het net alsof ik eigenlijk niet leef omdat ik niets ervaar dat de rest van de wereld wel ervaart, een surrealistische ervaring.

Dit herken ik soms ook wel, ben je toch weer niet alleen  ;D , niet iedereen heeft een vriend of vriendin. Ik ook niet en ik weet niet of ik er ooit toe in staat ben. Ergens voel ik die behoefte wel en dat maakt dat ik me met tijden niet erg happy voel. Zo'n 2 jaar geleden heb ik wel geprobeerd om een relatie aan te gaan, maar ik raakte volledig de kluts en mezelf kwijt. Werd ik ook niet happy van... Op dit moment heb ik gesprekken met een psycholoog omdat de behoefte toch steeds omhoog komt. Hopelijk kan zij me verder helpen.

Gelukkig maar! Ik wordt soms zo moe van mezelf. *zucht*

Mocht een psycholoog de juiste hulp zijn, zou je het mij dan willen vertellen? Hoeft niet natuurlijk. Ik zit er namelijk zelf ook al een tijdje aan te denken om hulp bij een psycholoog te zoeken.  :)

Ik heb me trouwens net aangemeld bij jou Hyve, toevallig.  ;D

 :D De Sismo-hyve? Hihi, die is niet erg actief hoor.... :-[

Maakt niet uit. ;)
Ik vind het vet dat het een Hyve is over aseksualiteit.

Citaat van: Rhapsody op december 09, 2008, 08:49:39 PM
Ik wordt niet verliefd (...).

Nooit geweest?

Citaat van: Rhapsody op december 10, 2008, 06:56:41 AM
Maakt niet uit. ;)
Ik vind het vet dat het een Hyve is over aseksualiteit.

Er is er nog eentje: http://aseksualiteit.hyves.net/

Meer leden, maar ook niet erg actief... ;)

Citaat van: Brummetje op december 10, 2008, 09:48:21 AM

Citaat van: Rhapsody op december 09, 2008, 08:49:39 PM
Ik wordt niet verliefd (...).

Nooit geweest?

Ik ben 1x verliefd geweest, maar waarom ik op haar verliefd was weet ik niet en of het echt verliefd zijn was weet ik ook niet zeker. Want ze was niet een leuk persoon en zag me helemaal niet staan. Ik was ook niet seksueel aangetrokken tot haar natuurlijk, dus wat er dan overblijft weet ik niet. Ze had wel een soort aura om zich heen van warmte, terwijl ze geen warm persoon was. Ze stond bekent als een bitch.  :-\  Die warmte was het enige dat ik zo mooi aan d'r vond, een illusie dus eigenlijk. Ik was 20 toen ik verliefd was voor het eerst, nu ben ik allang niet meer verliefd en ben ik inmiddels 23, nog steeds niet verliefd. Maar ik vind het helemaal niet erg eerlijk gezegd. Maar door de druk die ik voel van anderen die wel iemand hebben en vragen of ik een vriend of vriendin heb vind ik het soms wel erg. Maar dan is het meer het idee dat ik iemand heb dat mij aantrekt, niet dat ik wil dat het ook werkelijk gebeurt. Ik wil gewoon alleen zijn. Sowieso zou ik geen relatie met iemand aangaan waar ik niet echt verliefd op ben.

nee dat moet je zeker niet doen, dan kwets je alleen die ander mee  :knuffel:
ik vind het sneu voor je dat je die druk zo erg voelt. helemaal niet nodig!
Het is voor jezelf heel duidelijk dat je alleen wilt blijven; daar kun je ook trots op zijn (vind ik). je hebt gewoon niemand nodig.
als mensen mij zoiets vragen zeg ik heel laconiek: neuh, dat boeit me niet. in mijn geval wanneer ik dat zo afwezig zeg, komt er meestal geen reactie meer haha.
bij lastige mannen zeg ik dat ik een vriend heb  :D

volgens mij is het bij aseksuelen bekend dat ze op onbereikbare mensen vallen.
ik ben toen ik ongeveer 14 (zoiets) was een hele hele tijd ook helemaal gek geweest op een jongen. hij was meer een God voor me.
maar hij was arrogant, populair en gemeen. heeft me destijds voor vanalles en nog wat uitgemaakt, maar dat maakte me niets.
uiteraard voelde ik me ook niet seksueel aangetrokken tot hem, hij was tenslotte mijn god. dat hij ooit iets tegen me heeft gezegd, vond
ik destijds een wonder.
achteraf lach je daar natuurlijk allemaal om.

Ik heb wel eens tegen een vriendin gezegd 'Ik wil een spirituele band met iemand, geen seksuele.', ik heb wel behoefte aan een sterke band met iemand, een zussen band die ik nooit gehad heb om het zo te verwoorden.  :) Heerlijk lijkt me dat. Iemand die er voor je is, en nog belangrijker, iemand waarvoor ik er kan zijn. Maar alleen redt ik mij ook wel, en ik zal proberen me niets aan te trekken van die druk. ;) Thanks.  :knuffel:

Toen iemand uit mijn klas een keer vroeg of ik een vriendje heb zei ik 'Op dit moment uh... 7 in totaal!'. ;D Works like a charm.
Maar toen was ik in een goede bui... haha.

Ja ik vond haar ook een godin joh, ze had wel een autoritaire uitstraling, dat mocht ik wel, net zoals die jongen die jij leuk vond populair was. Iemand die niet over zich heen laat lopen. Zij was ook altijd de baas over d'r vriendjes, ik was wel bevriend met haar beste vriendin, die heel leuk en spontaan was trouwens, erg apart vind ik dat nog steeds. Omdat ik maar 1 keer verliefd ben geweest in mijn hele leven is het voor mij een feit dat ik niet snel verliefd wordt. Eigenlijk wil ik het ook niet worden maar zoiets heb je niet in de hand. Het is toch pijnlijk dat iemand je zo lang niet ziet staan waar je verliefd op bent. Maar inderdaad, gelukkig kunnen we er nu wel goed mee omgaan!

CiteerEigenlijk wil ik het ook niet worden...

precies! ik heb helemaal geen zin om me met zoiets onbelangrijks bezig te houden.
ik denk dat je het wel kunt draaien. ze zeggen ook wel is: dat wanneer je ècht niet zwanger wilt worden, het
op de een of andere manier ook niet gebeurd.
Ik denk als je zo negatief denkt over relaties, en je gevoelens eigenlijk zo ver achter slot en grendel zet; dat het vrijwel onmogelijk is
om verliefd te raken; dit is mijn visie hierop, en mijn verklaringwaarom ik nooit verliefd wordt.

ik heb een oudere zus van 27, geen problemen mee en nooit geen ruzie, maar die onverwoestbare zusterband voel ik toch niet. wil niet zeggen dat
er helemaal geen band is hoor!
Maar een zus is inderdaad wel beter dan een broer. die had je allang jarenlang getreiterd met het feit dat je aseksueel bent (en je misschien ook wel lastig gevallen, want dat hoor
schrikbarend vaak!  >:( ). tenzij je broer misschien homo is  :D

Nu moet ik het voor mijn broers opnemen, hoor!

Ik heb ook helemaal geen biologische klok. :P Meer een ambitie klok die tikt.

Oh ik heb wel een broer (30 jaar), maar hij is zwaar autistisch dus hij houd zich niet bezig met mijn seksualiteit, niet eens met zijn eigen volgens mij. Maar ook al zou hij het weten dan zou hij het geen probleem vinden, ik heb echt een schat van een broer, hij heeft me nooit geplaagd. ;D
Maar inderdaad, andere mensen kunnen wel een vervelende houding hebben tegenover aseksualiteit, dat is zwaar klote. Maar dat is ook alleen maar onwetendheid en misschien een stukje gebrek aan een bepaalde eigenschap zoals het niet medelevend kunnen opstellen tegenover iets waar ze geen ervaring mee hebben. Op zich wel begrijpelijk, maar ergens ook weer niet.  :-\

Ach, verliefd zijn. Ik word het ook niet echt snel hoor. Maar die druk van een vriendje moeten hebben die is best wel erg. Ik merk het ook. Zoals nu met de feestdagen zou ik me toch wel erg alleen voelen zonder vriend, juist omdat iedereen dan lekker met partner thuis zit of leuke dingen gaat doen. Dat je met z'n tweeën de familieperikelen aangaat (die vaak toch komen) etc.

En ook als het gaat om de rest. Want kennelijk hoor je gewoon kinderen te krijgen. Wat eigenlijk een gekke gedacht is gezien de overbevolkte wereld. Zou eigenlijk alleen maar ontmoedigt moeten worden. Als je denkt ook aan overleven. Maar goed, dat geen kinderen kan ook niet. Dus als je dan echt geen partner hebt, dan ga je naar de donorbank en doe je het gewoon in je eentje, toch? Maar ik vind wel dat het wat overtrokken is allemaal. En ik zou het toch fijn vinden als dat niet meer zo belangrijk is allemaal. Ik probeer ook niet meer de vraag te stellen of iemand (al) een vriend heeft of als ze al een tijdje een relatie hebben of ze kinderen willen. Ik wacht wel af totdat het gesprek er eens opkomt. Dan vraag ik het wel. Maar soms floept het er toch nog wel eens uit... oeps...  :-[

Citaat van: Pinky op december 11, 2008, 03:41:16 PM
Wat eigenlijk een gekke gedacht is gezien de overbevolkte wereld. Zou eigenlijk alleen maar ontmoedigt moeten worden. Als je denkt ook aan overleven.

Wat een fantastisch argument.  ;D Het is ook eigenlijk zo. Gelukkig vinden de meeste mensen 3 kinderen al veel tegenwoordig.

Als men dan zegt dat aseksualiteit tegen de natuur in gaat kan ik bijvoorbeeld zeggen dat het juist de natuur goed doet. Want als iedereen zich steeds vermenigvuldigd is er straks helemaal geen ruimte meer over voor de natuur. Ik ga hier nog eens over na denken.  :D Interessant.

CiteerWat eigenlijk een gekke gedacht is gezien de overbevolkte wereld. Zou eigenlijk alleen maar ontmoedigt moeten worden. Als je denkt ook aan overleven

dat is china's enige goeie beslissing sinds jàren (niks tegen chinezen hoor  ;D)

CiteerNu moet ik het voor mijn broers opnemen, hoor!

dan heb jij gewoon enorm lieve broers!  ;D
:knuffel: voor je broers

maar je hoort veel dat broers opeens interesse krijgen in hun jongere zusje... :-\
zo ook bij mijn huisgenoot. en dan zo vertellend alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Zulke jongens zijn gewoon viespeuken. Net als sommige vaders...... >:(

Dat doet mij denken aan de Britse kunstenares Tracy Emin die openlijk verteld dat ze seks met haar tweelingbroer heeft gehad..
Ook zijn er meisjes uit mijn klas waarvoor het de normaalste zaak van de wereld is dat ze hun vaders piemel zagen toen ze klein waren. Ik kan je vertellen dat zoiets bij mij thuis nooit gebeurde en ook echt niet normaal was/is.  :-\

Nou ik heb ook regelmatig met mijn vader staan douchen. Dat was ook over na mijn 6de ofzo... Maar zo jong moet dat nog wel kunnen vind ik. Ik bedoel, zou een vader dan ook de luiers van zijn dochter niet meer mogen verschonen? Maar ja ik denk dat als je het na je 12de nog steeds ziet dat het dan wel erg raar begint te worden..,

Vaak neemt de seksuele drang de rede dan over. Het automatisme, het instinct domineert bij zulke mannen, terwijl ons vermogen om onszelf in bedwang te kunnen houden een van de dingen is die ons van de dieren scheidt. En zo iemand, kan heus wel redelijk denken maar kiest er bewust voor dat niet te doen en zich te laten leiden door de verleiding. Die seksuele drang kan veel kapotmaken in een mensenleven.   >:(

Nee op je 6de ofzo is dat ook niet erg. :) Maar bij ons thuis zou zoiets gewoon niet gebeuren, dus voor mij is het wat raar als ik dat hoor. Maar door te zeggen dat ik het raar vind als je je vader in z'n blootje hebt gezien impliceer ik niet dat hij ook seksuele gevoelens voor je zou hebben of dergelijke. ;D Nee joh.

Oh oke, nou denk dat er wel vaders bijlopen die dan niet over de grens gaan maar het eigenlijk wel zouden willen. Maar ja, als je dochter of zoon 18 is en op d'r moeder of vade lijkt... daar ben je als vader of moeder dan ook niet voor niets verliefd op geworden. Dus ik kan het wel snappen dat die gevoelens er zijn. Ik kan alleen niet snappen det er mensen zijn die er naar handelen! yakkie

Als mensen opgepakt zouden kunnen worden voor hun gedachtes zat iedereen wel in de gevangenis.  :o

Het gaat juist om het NIET handelen, de beheersing van jezelf, het verstand boven de lust.

Het ergste is nog, dat er vaders zijn, die er dan bij vertellen, dat ze niks aan mama mogen vertellen, en erbij zeggen, dat het met alle andere meisjes ook zo gebeurt. En die meisjes? Die weten niet beter, of het IS ook zo. >:(

Het is verschrikkelijk.  :-\

Mijn buurmeisje heeft dat meegemaakt (haar broertje ook), ik kan me er geen voorstelling bij maken. Ik heb enorm veel bewondering voor haar want ze heeft haar leven weer opgepakt en is een nieuw leven begonnen in Amsterdam. Ik wou haar zo graag helpen toentertijd, maar je voelt je gewoon machteloos.

 :-\ :-\ :-\

Ik ben nog nooit echt verliefd geweest, en weet vrijwel zeker dat dat ook niet meer gaat komen, voor zolang ik leef.

Qua opgewonden worden: Ik heb ooit weleens gedacht of ik dan mss van iets anders wel opgewonden word (dierenseks of kinderseks), maar dieren vind ik gewóón lief en leuk, en kinderen op een gegeven moment maar irritant. ;D Dus dat is het ook niet. ::)

En denk ik gelijk antwoord op de vraag of ik ooit kinderen wil. :schater:

Misschien heb jij wel gewoon iets anders, een fetisch, waar je opgewonden van wordt? :-\

Ehm nope... :D
Nog niet ontdekt iig. ;D

Ik wordt soms alleen maar opgewonden van porno-filmpjes. Dat weet ik ook nog maar sinds kort. :P

Citaat van: Ienepien op december 12, 2008, 10:26:20 AM
Misschien heb jij wel gewoon iets anders, een fetisch, waar je opgewonden van wordt? :-\

Ik wordt ook nergens opgewonden van, en heb absoluut geen fetish. Ik ben gewoon non alles als het op seks aankomt. Daarom ben ik ook aseksueel..  :o Zo is het nou eenmaal, het bestaat echt.  ;D

We twijfelen ook niet aan jou, hoor! :P

Gelukkig maar!

Ik wil niet dat iemand denkt dat ik opgewonden wordt van bijvoorbeeld zweetvoeten geur in schoenen.  :o
Dat zie ik wel eens in series, dat een man het opwindend vind om zijn neus in een paar damesschoenen te steken... Yikes!

Ik vraag me dan ook af hoe je er achter komt dat je daar überhaupt opgewonden van raakt. Het is nou niet alledaags om zomaar even aan iemands zweetvoeten te gaan ruiken...

Citaat van: Rhapsody op december 12, 2008, 03:35:31 PM
Daarom ben ik ook aseksueel.. :o Zo is het nou eenmaal, het bestaat echt. ;D

Inderdaad, wij zijn er hier met z'n allen (of in ieder geval een groot deel) het levende bewijs van

Ik heb geen idee hoe iemand daar achterkomt.  ??? Een fetish is sowieso apart, een vriendin van mij vind hete kaarsvet op haar huid opwindend.


Yup, het levende bewijs.  :D

Ik heb een poosje meegelezen in dit topic.
Eigenlijk zie ik dan uitersten:
Absoluut geen seks en intimiteit, of daar tegenover alles..

Waarom moet het allemaal zwart of wit zijn?
De oordelen over mannen voeren ook een boventoon. Dat hoeft zeker niet zo te zijn.
Natuurlijk gezien is er een erotisch gevoel tussen mannen en vrouwen, dat kwam de voortplantingsdrift ten goede.
Als je geen invulling aan die driften kan geven, of wilt geven dan is dat je goed recht. Maar ik zie dan de maatschappij en mannen veroordeeld neergezet terwijl Aseksualiteit slechts 1% van de wereldbevolking omvat.
Dus relatief bekeken erg weinig.
Wie is dan de uitzondering? De man die iets wil of de vrouw die niets wilt?

Ik heb ervaring en er zijn tussenwegen mogelijk.

Jovi schreef: <Ik vraag me dan ook af hoe je er achter komt dat je daar überhaupt opgewonden van raakt. Het is nou niet alledaags om zomaar even aan iemands zweetvoeten te gaan ruiken... >

Bah ! Bah ! Bah ! Er zijn veel hele vieze sexuele fetishen. Ik vraag me daar ook echt over af hoe iemand daar nou bij komt... :-\

Wat ik vaker op dit forum heb gezien, is dat het belangrijk is hoe erg je asexueel bent. En wat dan allemaal voor die persoon onder het ongewenste gedrag valt. Dat verschilt van persoon tot persoon. Een zoen vind ik prima, twee of drie ook ( hangt er van af van wie, natuurlijk !), maar tongzoenen vind ik zo vreselijk goor ! Nou ja, zo zijn  er 1000 dingen te bedenken, natuurlijk...

Citaat van: peter1963 op december 12, 2008, 10:45:43 PM
Jovi schreef: <Ik vraag me dan ook af hoe je er achter komt dat je daar überhaupt opgewonden van raakt. Het is nou niet alledaags om zomaar even aan iemands zweetvoeten te gaan ruiken... >

Bah ! Bah ! Bah ! Er zijn veel hele vieze sexuele fetishen. Ik vraag me daar ook echt over af hoe iemand daar nou bij komt... :-\

Hahaha, nou ja, misschien toen je baby was en nog rondkroop en zo ook over de schoenen van andere kroop en dat expres vaker bent gaan doen (oh zo heerlijk Freud). Maar zo zijn er ook mensen die alleen op oorlelletjes letten. Of mensen die het ontzettend opwindend vinden om geslagen te worden. Of mensen die het opwindend vinden om het als clowns met elkaar te doen (daar is dus een club voor he! Jakkie. Leuk die documantaires op RTL4)

Zolang ik maar niet hoef ! En er ook niet mee geconfronteerd word.. ::)

Daar heb je helemaal gelijk in Peter.  :)

En daar ook in. :P Over dat confronteren.

Haha, nou ja, die documantaires op RTL zijn soms zeer interessant. Maar toen ik dit zag was ik toch vrij snel weg. Iemand begon te vertellen over zijn rare sexuele behoeftes, maar toen die begon over de club en dat er meerdere mensen zijn die daarvoor bij elkaar komen... nou, dan snap ik ineens waarom mensen bang zijn voor clowns... voila, dat ook weer verklaard. Maar serieus, dat was wel heel bizar.

Ik heb een keer op BNN een programma gezien over 'Pony play'. Dat iemand dan verkleed ging als SM paard en dan rondjes ging kruipen in een manege terwijl een vrouw met een zweep hem ging commanderen en vernederen. Dat vond ik ook bizar. Maar het is fijn dat mensen met zulke behoeftes de vrijheid hebben om ze te bevredigen.

Ik vind dat Jan wel gelijk heeft.
Als je als aseksueel helemaal niet geconfronteerd wil worden met de seksualiteit van de anderen, heb je wel een probleem lijkt me, want je kan er moeilijk naast kijken. En dan kan je seksuelen moeilijk gaan verwijten dat ze geen oog hebben voor aseksualiteit.

Als je er hier op dit forum niet aan herinnerd wil worden, mag dat best, en dat kan prima. Daar zijn die categorieën nu net handig voor.
Ik vind het net fijn dat er categorieën zijn waar seksuelen aan het woord komen. Ik zie het als een verbinding met de overgrote seksuele wereld.

Citaat van: Gabrielle op december 12, 2008, 11:39:32 PM
Ik vind dat Jan wel gelijk heeft.
Als je als aseksueel helemaal niet geconfronteerd wil worden met de seksualiteit van de anderen, heb je wel een probleem lijkt me, want je kan er moeilijk naast kijken. En dan kan je seksuelen moeilijk gaan verwijten dat ze geen oog hebben voor aseksualiteit.

Als je er hier op dit forum niet aan herinnerd wil worden, mag dat best, en dat kan prima. Daar zijn die categorieën nu net handig voor.
Ik vind het net fijn dat er categorieën zijn waar seksuelen aan het woord komen. Ik zie het als een verbinding met de overgrote seksuele wereld.

Dank voor je reactie.
Er kwamen veel reacties na mijn posting, maar tot nu toe niets als antwoord of reactie daarop.
Misschien te confronterend?

Misschien te moeilijk verwoord?  :-\

@Jan: Ik zag het meer als een opsomming van feiten/waarheden. En als je er geen reacties op krijgt, is iedereen het er toch mee eens?
Of zie ik dat nou verkeerd?

Na Gabrielle haar reactie snap ik Jan zijn reactie beter. Persoonlijk vind ik het helemaal niet te confronterend, want Jan, je hebt helemaal gelijk.

Ik zou niet willen en niet verwachten, dat seksuelen rekening gaan houden met aseksuelen, dat zou belachelijk zijn want inderdaad 99% van de bevolking is seksueel. Volgens mij zei ook niemand zoiets en maakte niemand verwijten naar seksuelen.

Het zijn juist veel seksuelen die er moe van worden om de hele dag geconfronteerd te worden met erotiek en seks, op billboards, tijdschriften, televisie, internet enz. En ik persoonlijk wordt er ook moe van. Dan is het voor mij als aseksueel fijn om aan het eind van de dag even mijn hart te luchten op dit forum.

 :knuffel:

Ik heb toch even wat geschrapt in m'n post, haha. :P

:knuffel:

O jee, nou weet ik niet meer wát......... :o

Ik ook niet haha!

Maar ik dacht, hoe korter de reactie hoe beter, anders ga ik weer zo veel door kletsen. :P

Jan, hierbij mijn reactie op je post:

Citaat van: Jan op december 12, 2008, 10:39:48 PM
Ik heb een poosje meegelezen in dit topic.
Eigenlijk zie ik dan uitersten:
Absoluut geen seks en intimiteit, of daar tegenover alles..

Waarom moet het allemaal zwart of wit zijn?

Zegt iemand dat dat moet?

Citaat van: Jan op december 12, 2008, 10:39:48 PM
De oordelen over mannen voeren ook een boventoon. Dat hoeft zeker niet zo te zijn.
Natuurlijk gezien is er een erotisch gevoel tussen mannen en vrouwen, dat kwam de voortplantingsdrift ten goede.

Dit is iets wat je wel vaker naar voren hebt gebracht. Heb je misschien wat concrete voorbeelden die jou het gevoel geven dat er over mannen wordt geoordeeld? Dat zou het makkelijker te maken om op je opmerking te kunnen reageren, nu is het erg ruim geformuleerd zodat het moeilijk is om te zeggen of we het met je eens zijn of niet.

Citaat van: Jan op december 12, 2008, 10:39:48 PM
Als je geen invulling aan die driften kan geven, of wilt geven dan is dat je goed recht. Maar ik zie dan de maatschappij en mannen veroordeeld neergezet terwijl Aseksualiteit slechts 1% van de wereldbevolking omvat.
Dus relatief bekeken erg weinig.

Ook hier zouden voorbeelden nuttig kunnen zijn. Ik heb namelijk de indruk dat je misschien persoonlijk ervaringen van mensen ziet als aanvallen op de wereld in zijn algemeen.

Citaat van: Jan op december 12, 2008, 10:39:48 PM
Wie is dan de uitzondering? De man die iets wil of de vrouw die niets wilt?

Dat ligt er dus maar aan vanuit wiens perspectief je het bekijkt. Iedereen heeft zijn eigen perceptie van de wereld en dus zijn eigen waarheid.
NAtuurlijk is het in dit concrete geval als je naar aantallen kijkt inderdaad zo dat aseksuelen in de minderheid zijn, maar betekent dat dat zij geen mening over de meerderheid mogen hebben? Heeft de meerderheid gelijk en moet de minderheid zich daar te allen tijden aan aanpassen?

Citaat van: Jan op december 12, 2008, 10:39:48 PM
Ik heb ervaring en er zijn tussenwegen mogelijk.

Gelukkig wel, en voor sommigen is een tussenweg ook daadwerkelijk de oplossing. Ik denk niet dat er hier iemand beweert dat een tussenweg niet mogelijk is.  Er zijn alleen wel mensen die bewust zeggen niet voor een tussenweg te kiezen, moet ook mogen lijkt mij.

Citaat van: Rhapsody op december 13, 2008, 11:29:47 AM
Ik zou niet willen en niet verwachten, dat seksuelen rekening gaan houden met aseksuelen, dat zou belachelijk zijn want inderdaad 99% van de bevolking is seksueel.

Ik zou dat juist wel willen...want rekening houden met iemand betekent dat je diens eigenheid respecteert. Maar je kan maar rekening houden met wat je kent, en daar denk ik dat het onze verantwoordelijkheid is om ons kenbaar te maken.

@Jovi,

Ik kom dan soms dingen tegen die voor mij als zwart of wit overkomen.

Op dit moment heb ik geen concrete voorbeelden paraat van dergelijke dingen. Maar ze zijn/waren er wel, ik heb het immers vaker opgemerkt.
(opzoeken voert wat ver  ;) )

Ik zie persoonlijke ervaringen van mensen zeker niet als een aanval op de wereld. Ik betrek het ook niet op mijzelf, maar soms zie ik iets een bepaalde kant opgaan wat mij dan opvalt en dat het hele verhaal in een topic minder objectief wordt door eenzijdiger wordende voorbeelden.

Natuurlijk heeft iedereen zijn/haar gelijk en mag dat, zeker hier, ventileren. Dat is heel erg nuttig en wellicht voor anderen leerzaam.

Tussenwegen zijn erg breed in te vullen, maar dan in samenspraak met de partner.
Iemand die kiest voor geen enkele tussenweg kan ook, dat is ieders vrije keuze.

Ik weet verder ook wel dat de meeste 'foute' dingen door mannen gebeuren. Daar zal ook wel weer een percentage aan hangen.
Sekuelen mogen best rekening houden met aseksuelen, alleen is het niet zo'n bekend onderwerp in de maatschappij.
Als je als seksueel persoon iets hebt met een aseksueel persoon dan geldt die 1% uiteraard niet meer. Dan is het 100% waar je mee bezig bent.
Alles is relatief..

Citeer
Ik zou dat juist wel willen...want rekening houden met iemand betekent dat je diens eigenheid respecteert. Maar je kan maar rekening houden met wat je kent, en daar denk ik dat het onze verantwoordelijkheid is om ons kenbaar te maken.

Eigenlijk zou ik het ook willen natuurlijk. Ik heb het in een opwelling geschreven gisteren. Wat ik eigenlijk bedoelde is dat ik weet dat het niet realistisch is om te denken dat de meerderheid rekening houd met de minderheid, en ik verwacht dat ook niet. Natuurlijk hoop ik dat de dag wel kom, ik ben ten slotte zelf ook aseksueel. Volgende maand gaat een filosofe mij interviewen over mijn aseksualiteit, zo probeer ik mijn steentje bij te dragen en ons, zoals je al zei, kenbaar te maken.

Geweldig. Daar krijg je een  :cake: voor.

Dankjewel.  :D

 :klap: :klap: :klap:

 ;D

Ik kijk er al naar uit! Ik heb er zin in.

De meerderheid komt voor 100% samen met de minderheid als er sprake is van een contact etc. tussen die twee.
Dan komt de fase van afstemmen...

En die is het moeilijkste. :-\

Dat denk ik ook

Citaat van: Jan op december 13, 2008, 10:17:56 PM
@Jovi,

Ik kom dan soms dingen tegen die voor mij als zwart of wit overkomen.

Op dit moment heb ik geen concrete voorbeelden paraat van dergelijke dingen. Maar ze zijn/waren er wel, ik heb het immers vaker opgemerkt.
(opzoeken voert wat ver  ;) )

Ik vroeg dat om een duidelijker beeld te krijgen van wat je bedoelt. Omdat jij het al vaker hebt opgemerkt zullen er misschien inderdaad soms reacties zijn die op sommigen als zwart/wit, veroordelend of te veralgemeniserend overkomen. Ik vraag me alleen af of het in die gevallen om verschillende interpretaties gaat (of misschien zelf communicatiestoornissen) of dat er concrete dingen zijn waar mensen zich daadwerkelijk gekwetst door (kunnen) voelen.

CiteerIk vraag me alleen af of het in die gevallen om verschillende interpretaties gaat (of misschien zelf communicatiestoornissen) of dat er concrete dingen zijn waar mensen zich daadwerkelijk gekwetst door (kunnen) voelen.

Dat vraag ik mij ook af.  :)

Ik zelf ervaar de nu onbenoemde dingen niet als kwetsend en ik denk anderen ook niet snel.
De algemene toon op dit forum is daar te sociaal en ook meelevend voor.

Met zwart wit bedoel ik niet meer dan dat er in een topic soms gegeneraliseerd wordt waardoor het onderwerp naar mijn idee een draai krijgt waardoor er enig verlies van objectiviteit kan ontstaan.

Ik heb misschien een beetje een antenne voor dergelijke dingen, dat kan goed hoor.

Ik ken ook wel een voorbeeld van (nu even) een vrouw die voor mij nogal opvallend vaak zuchtend "mannen...." roept als een man iets niet helemaal correct heeft gedaan (soms gewoon een beetje koffie morsen op een kantine tafel).
Die spreek ik daar soms op aan, het gaat over een voorbeeld uit hun ervaring en niet over alle mannen van de wereld.
Ik ben dan toch niet diegene die altijd maar knoeit, maar een ander  ::) .
Die standaard uitdrukking van haar heeft uiteraard ook wel weer een achtergrond.
Dan wordt er even nagedacht omdat zo'n opmerking niet verwacht wordt en uiteindelijk was ze het er wel mee eens.
Als er dan nog iemand is die eenzelfde mening heeft over "mannen" dan wordt dat ineens onderwerp van gesprek.

Misschien een heel simpel voorbeeld, maar ik probeer aan te geven dat het foute beestje bij de juiste naam genoemd mag worden i.p.v. een paar miljard mensen daar bij te betrekken.

Nogmaals, ik voel mij niet gekwetst, maar het is een soort van principe.

*zucht...........mannen*  ;D

Citaat van: Ienepien op december 14, 2008, 10:41:10 PM
*zucht...........mannen* ;D

Ienepien!!!! Gedraag je.....  :P

Ja meester. ;D

Hoe vaak mannen in mijn bijzijn wel niet hebben gezucht 'Vrouwen..!'...

Dat wil je niet weten!!! Hoeveel kwade uitspraken ik over vrouwen geslikt heb.

Maar daar hoor je mij niet over.

In jouw berichten bespeur ik ook niet altijd evenveel objectiviteit als ik zo vrij mag zijn, vooral in dit bericht. Het lijkt meer op een bericht van een gekwetste man ook al zeg je van niet, dan een bericht van iemand die objectief is. Maar wel een man met goede bedoelingen, en deze reactie is ook goed bedoeld. :)

Je moet wel de humor ervan inzien. Het is niet zo bedoelt als jij het opvat, Jan.
Maar om niet iemand er persoonlijk op aan te spreken verzucht ze maar een algemeenheid.
Ze bedoelt eigenlijk te zeggen, dat ze wel veel werk heeft aan jullie, maar eigenlijk niets liever doet. Of ze vist naar een complimentje, zoals: maar fijn dat we jou hebben om het weer in orde te maken. Je bent een bovenste-beste! :D

Ik verzucht ook vaak: wat maken jullie er weer een rotzooi van.............
en dat kan ook voor de katten bedoeld zijn................. ;)

Het was maar een simpel voorbeeld Ienepien.

Citaat van: Rhapsody op december 14, 2008, 10:45:43 PM
Hoe vaak mannen in mijn bijzijn wel niet hebben gezucht 'Vrouwen..!'...

Dat wil je niet weten!!! Hoeveel kwade uitspraken ik over vrouwen geslikt heb.

Maar daar hoor je mij niet over.

In jouw berichten bespeur ik ook niet altijd evenveel objectiviteit als ik zo vrij mag zijn, vooral in dit bericht. Het lijkt meer op een bericht van een gekwetste man ook al zeg je van niet, dan een bericht van iemand die objectief is. Maar wel een man met goede bedoelingen, en deze reactie is ook goed bedoeld. :)

Andersom geldt dat evengoed. Vandaar ik er al bij schreef "nu even een vrouw als voorbeeld".
Ik geef steeds al aan dat het mij soms opvalt, maar het mij persoonlijk niets doet.
Als er iemand iets van mij als niet objectief ziet, dan mag iedereen dat graag aangeven, het is geen eenrichtingsverkeer.

Misschien dat een kat ook wel eens tegen een hond zegt 'Zucht. Honden...'. Als 'ie weer eens uit het toilet zit te drinken. :P

Wat wel grappig is, is dat ik mezelf er net op betrap dat ik het bij zowel mannen als vrouwen doe. Als een vrouw onredelijk doet tegen iemand kan ik ook 'Vrouwen...' zuchten. ;D En andersom ook. Grappig eigenlijk, nooit bij stil gestaan.

Tocg weer iets wijzer geworden..   :rollol:

We leren van elkaar, en zelfs van onszelf. ::)

Wijze woorden..

Het verbaast me hoe snel jij doorhebt, dat er iets nieuws staat in een van je topics. :o    :klap:

Van die topics krijg ik melding als er reactie is..

Dan zijn ze wél razend snel. Het stond er nog maar nét. :P

Jij reageert ook snel, dus zal je hetzelfde hebben denk ik.
Ik reageer alleen niet altijd zo snel op die meldingen, dan moet ik steeds omschakelen.

Haha, ik ververs regelmatig de pagina, rechts bovenin, die twee groene pijltjes tegen elkaar in (voor de nietweters onder ons)
En als je dan vóór die tijd de telling van de berichtjes in de gaten houdt, zie je hoeveel er bij gekomen zijn.
En ik werk dmv het klikken op Toon ongelezen berichten....... in mijn profielbalk bovenin. Dus........... ;D

Zal ook wel kunnen, maar dan moet je allert blijven en dat ben ik niet..

Citaat van: Jan op december 14, 2008, 10:30:16 PM
Met zwart wit bedoel ik niet meer dan dat er in een topic soms gegeneraliseerd wordt waardoor het onderwerp naar mijn idee een draai krijgt waardoor er enig verlies van objectiviteit kan ontstaan.

Ik denk dat topics onder de noemer frustraties niet echt de ambitie kunnen hebben objectief te zijn.  ;)
Generaliseren lijkt me juist een uiting van frustratie.

Daar zit zeker wat in!

Ook wijze woorden. ;)

Ik snap nu in ieder geval beter wat je bedoelt Jan, en in principe ben ik het wel met je eens, maar in de praktijk is het ondoenlijk om nooit te genraliseren. Soms is dat gewoon de beste manier om je boodschap over te brengen. Ik denk ook dat de meeste mensen in die gevallen best weten dat ze generaliseren en dat ze niet letterlijk de complete groep bedoelen die ze noemen, maar om voortdurend overal specifiek aan te geven waar het precies om gaat komt de duidelijkheid lang niet altijd ten goede.

En wat Gabriëlle zegt is natuurlijk ook waar.

Ik snap heel het probleem niet, ik ben zelf hartstikke aseksueel en mis ook geen sex, waarom moeten mensen zo dringend sex hebben, waar is dat voor nodig?. Ik mis toch ook niets. Ik ben hartstikke tevreden zonder sex. partners in het verleden wilde altijd meer sex als ik, ik voel gewoon geen drang tot, en opwinding voel ik ook niet, ik voel me best goed maar als het op sex aan komt blijft het leeg en doodstil in mij, en tja sex zonder gevoel is als sex met een biefstuk, dat doet ook niet veel. Dus ik kan me niet zo goed voorstellen waarom anderen zogenaamd verdrietig worden van het geen sex krijgen. In mijn beleving is sex iets voor jonge mensen die net sex ontdekken, toen het nog spannend was, maar als je eenmaal bekend bent met het gene en weet wat het is, is de spanning eraf en is het voor de rest maar saai en vermoeiend..

Dit zijn heel herkenbare denkbeelden voor een aseksueel. :-\

Citaat van: Algernon op maart 28, 2009, 06:22:25 AM
Ik snap heel het probleem niet, ik ben zelf hartstikke aseksueel en mis ook geen sex, waarom moeten mensen zo dringend sex hebben, waar is dat voor nodig?. Ik mis toch ook niets. Ik ben hartstikke tevreden zonder sex. partners in het verleden wilde altijd meer sex als ik, ik voel gewoon geen drang tot, en opwinding voel ik ook niet, ik voel me best goed maar als het op sex aan komt blijft het leeg en doodstil in mij, en tja sex zonder gevoel is als sex met een biefstuk, dat doet ook niet veel. Dus ik kan me niet zo goed voorstellen waarom anderen zogenaamd verdrietig worden van het geen sex krijgen. In mijn beleving is sex iets voor jonge mensen die net sex ontdekken, toen het nog spannend was, maar als je eenmaal bekend bent met het gene en weet wat het is, is de spanning eraf en is het voor de rest maar saai en vermoeiend..

Ik vind dit erg eenzijdig bekeken omdat het gemakkelijk is op internet de andere kant te lezen.
Waarom willen mensen sex? Wel omdat dat bij 99% van de bevolking een gevoel is wat je hebt meegekregen.
Als jij dat niet hebt, dan ben je asexueel, maar dan zou je op basis van statististieken al die andere mensen een stukje voordeel van jou twijfel kunnen geven.
En dat van jonge mensen is waar maar daarna ook onzin. Na een paar keer sex hoeft het zeker niet afgelopen te zijn, dat is meer het bekende verhaal wat je hier vaker tegenkomt: "In het begin doe ik mee, daarna walg ik er van". Of iets in die richting.

Maar ik begrijp dat dit je eigen persoonliijke verhaal is.

Sex is niet eens een gevoel, maar een instinct. Het is te vergelijken met als je bang wordt en alles in je (je instinct) zegt weg te moeten rennen maar het kan en mag niet. Dus dan moet je maar blijven staan en angstig afwachten wat er dan op je afkomt. Dat is niet leuk. Want je kan niets doen om die angst weg te nemen.

Zo is het voor een seksueel ook om geen seks te kunnen en mogen hebben. Het is een instinct om je voort te planten. En dat is ook een overlevingsinstinct. Want zonder nakomelingen sterft de mens uit. En dat willen we niet. En de enige manier waarop we zelf kinderen kunnen maken is door seks te hebben. En als dat dan niet kan, tsja... dan wordt de situatie steeds gespannender.

Dan kan degene wel seks buiten de deur hebben, maar door dat te doen dreigt er weer een ander gevaar, namelijk het kwijtraken van die persoon/ personen waar je ontzettend veel van houd.

Seks is eigenlijk heel logisch en simpel. Totdat het niet meer kan en mag.

Citaat van: Pinky op maart 29, 2009, 07:42:49 PM

Seks is eigenlijk heel logisch en simpel. Totdat het niet meer kan en mag.

Nou, ik snap er nog steeds niks van.  :banghead: :banghead:

Tsja, maar bij jou is er iets gebeurd in je DNA of in je leven waardoor het niet meer kon/ kan. En dat is wanneer het ingewikkeld wordt. Want ga dan nog maar eens snappen waarom? Als je het instinct niet hebt, dan wordt seks zo ontzettend lastig. En als je de bijbehorende ingeprogrammeerde gevoelens niet hebt, dan houd het ook op. En dat is dus juist wanneer het ingewikkeld wordt. Maar als je twee seksuelen bij elkaar zet, zou het simpel moeten zijn.

Wat het ook moeilijker maakt is dat seks nu steeds meer een prestatie wordt dan iets wat leuk en lekker is of bedoeld voor de voortplanting. Tegenwoordig leer je in je pubertijd al hoe je een jongen een goede beurt moet geven en hoe je een meisje op de juiste manier kunt plezieren. En als je dat niet weet dan loop je vet achter. En dat is jammer. Want het moet juist ongedwongen, fijn en ontspannen zijn. En niets leuker toch, dan je partner dingen te leren op dat gebied. Ik heb ook een aantal dingen van mijn vriend geleerd en hij van mij. En dat is wel zo leuk! Dat maakt de relatie ook intiemer. Maar ja... over een tijdje is alles op TV te zien en dan blijft er niets te raden meer over. En dan gaat de spontaniteit er vanaf. Daar ben ik ook wel bang voor hoor. Dat je straks altijd een seksprobleem hebt, omdat de één te weinig weet, het niet meteen zo goed kan etc. Dat het echt een soort test voor de relatie word. Maar goed, dat is weer een heel ander punt!

Het is inderdaad een instinctmatig iets.
Dus als er van beiden niemand getekend is door negatieve ervaringen dan zou seks vanzelfsprekend zijn.
Daarnaast ook erg fijn, dat is standaard bij de mens geprogrammeerd.
Zo simpel is het Ienepien.

Een aseksueel mens is naar mijn beleving ook geprogrammeerd om liefde te delen en heeft daar meestal ook gewoon behoefte aan.
Maar het feit is dat de aseksuele persoon 'die bepaalde' grens heeft en dan ineens een rem zet op bv. een romantisch samenzijn.
Dan wordt er een worst voorgehouden die ineens in de vuilnisbak wordt gesmeten...

Dus als iemand aseksueel is of denkt te zijn, dan is dat voor de partner vaak een onbegrijpelijke zaak.

Ik ken een leuk voorbeeld mbt instinct:
Een ouwe havenmeester hield kippen en verwisselde de eieren van een eend voor die van een kip.
Die eieren werden keurig uitgebroed, maar die eend wilde de kuikens op een gegeven moment uiteraard meenemen naar het water.
Dat lukte, maar die kipkuikens het water in krijgen dus niet.
Die eend was duidelijk in de war, die begreep er niks van..

Dan ben ik een eendje, die zich solidair voelt met de kippenkuikentjes. Ik kán wel zwemmen, maar zie geen goed voorbeeld. :-\

 :knuffel:

 :knuffel:

Ik wil het wel voordoen hoor, maar dat wordt denk ik ook zo'n ongemakkelijke situatie...  ;)

Het probleem is, dat ik wel zwemmen kán, maar dat ik het niet wil, omdat m'n "broertjes en zusjes" het ook niet kunnen.
Moet ik nu naar m'n "moeder" luisteren, of meedoen met de andere kuikentjes? :-\

Lastige vraag. Wat het prettigste voelt voor jou denk ik.

Citaat van: Ienepien op maart 31, 2009, 12:01:06 PM
Het probleem is, dat ik wel zwemmen kán, maar dat ik het niet wil, omdat m'n "broertjes en zusjes" het ook niet kunnen.
Moet ik nu naar m'n "moeder" luisteren, of meedoen met de andere kuikentjes? :-\

Je bent in ieder geval al verder dan de kuikens, die gingen absoluut niet.
Jij denkt er nog over na om wel of niet te gaan zwemmen  :knuffel:

Mijn huisarts heeft me vanmiddag doorverwezen naar een seksuoloog.................
dus wie weet zwem ik straks als de beste. ;D

Wie weet... ;D

Oeh... spannend!

Wij zitten denk met het zelfde probleem haha zit net te lezen of het over mij gaat het verhaal en als je van piemels houd en van poesje dan ben je denk bi en dat is compleet normaal je houd gewoon van sex en kunt van beide kanten genieten als je x wilt praten kun je berichtje achterlaten groetjes michel

Citaat van: Frusty82 op april 23, 2022, 03:26:51 PM
Wij zitten denk met het zelfde probleem haha zit net te lezen of het over mij gaat het verhaal en als je van piemels houd en van poesje dan ben je denk bi en dat is compleet normaal je houd gewoon van sex en kunt van beide kanten genieten als je x wilt praten kun je berichtje achterlaten groetjes michel

Hey Frusty82,

Dit topic is stokoud, laatste bericht was in 2009, net als dit topic (https://du.asexuality.org/forum/index.php?topic=5754.0) waar je had gereageerd. De mensen waar je op reageert, zullen het waarschijnlijk niet lezen. Je kan beter reageren op meer recente topics, of zelf nieuwe topics beginnen. ;)

Per subforum staan de topics in chronologische volgorde (nieuwste bovenaan op pagina 1, hoe lager hoe ouder). En bij elk bericht staat een datum en jaartal waaarop het geplaatst is.