Het is mss goed om me hier eens voor te stellen.
Ik ben dus een 23-jarige vrouw.
Ik ben er sinds 24 maart 2007 achter dat ik lesbisch ben.
Maar een relatie of seks heb ik nog niet gehad.
Vroeger was ik nooit echt bezig geweest met relatie's of seks.
Ik wist wel dat ik tongzoenen en seks met een man maar iets vies vond, maar ik stond daar verder niet bij stil.
Behoefte om aan seks of om aan zelfbevrediging te doen, heb ik niet.
Als ik later een vriendin heb, zal ik het wel doen, maar ik voel geen gemis op dat gebied.
De laatste tijd heb ik wel wat ervaring opgedaan wat fysiek intiem contact betreft.
Mijn ervaring is wel groter met die ene man, dan met die ene vrouw.
Groetjes
Eugenie
:D
Leuk dat je je nog even voorstelt. Daar hoort een stukje :cake: bij!
Van mij ook eentje. :cake:
Dank je voor de taart.
Ik dacht dat dit wel eens handig kon zijn.
Want nu vertelde ik overal een stukje.
En nu zijn die stukjes enigzinds met mekaar vereinigd.
Al vond ik het wel moeilijk.
Want wat vertel je dan zoal.
En bij mij is het dan nog eens op te splitsen in mannen en vrouwen.
En veel is bij mij ook nog giswerk.
Dat maakt het er ook niet makkelijker op.
Groetjes
Eugenie
welkom! :cake: :cake:
Welkom ! Van mij ook :cake: ?
Verder: ik denk dat het je wel helpt dat je van jezelf weet dat je lesbisch bent ? Dat je je eigen gevoelens beter snapt ? En dat je je leven een bepaalde richting kunt geven in relaties ?
Welkom! :cake:
Ik vroeg me ineens af of je niet ook iemand bent die meer op karakter valt. (wat was dat ook alweer, pan/ sapio iets). Dus als je een vrouwelijke man tegenkomt... Want meestal kom je er zeg maar eerder achter dat je lesbisch bent. Maar wie weet ben jij ook iemand die gewoon iets langer nodig had om het te ontdekken hoor!
Maar ja, als je lesbisch bent en een laag libido hebt (of nog minder dan laag ;) ) duurt het natuurlijk weer langer om er achter te komen.
Ja, dat is natuurlijk ook weer waar! Stom dat ik daar weer niet aan heb gedacht! DUHUH!! ;)
Citaat van: peter1963 op mei 23, 2008, 01:25:52 AM
Welkom ! Van mij ook :cake: ?
Verder: ik denk dat het je wel helpt dat je van jezelf weet dat je lesbisch bent ? Dat je je eigen gevoelens beter snapt ? En dat je je leven een bepaalde richting kunt geven in relaties ?
Dank je voor de cake!
Op dit moment helpt het mij zeker.
De moeilijkste momenten zijn als je het nog niet goed weet.
En je je afvraagt wat je voor jongens hebt gevoeld.
En wat je voor meisjes zou kunnen voelen.
Er voor had ik er zelden of nooit bij stilgestaan.
Als ik er achteraf op terugkijk, besef ik dat het wel eens door mijn hoofd is gegaan.
Maar meer ook niet.
Dus 't was meer een kwestie van dingen te herkennen in anderen, dan een gevoelskwestie.
Ik was op dat moment nog niet verliefd geweest op een vrouw.
Ik heb er ook nooit moeite mee gehad dat ik nog geen relatie heb gehad.
Het helpt ergens wel om te weten hoe je toekomst er zal uit zien qua relatie's.
Het helpt ook om de juiste keuzes te maken.
Ook al is dat soms hard, maar 't is belangrijk om trouw aan jezelf te blijven.
En anderen niet meer pijn te doen dan nodig.
Citaat van: Pinky op mei 23, 2008, 08:53:05 AM
Welkom! :cake:
Ik vroeg me ineens af of je niet ook iemand bent die meer op karakter valt. (wat was dat ook alweer, pan/ sapio iets). Dus als je een vrouwelijke man tegenkomt... Want meestal kom je er zeg maar eerder achter dat je lesbisch bent. Maar wie weet ben jij ook iemand die gewoon iets langer nodig had om het te ontdekken hoor!
Ik ben zeker iemand die meer op karakter valt. Hoe dat dan heet, weet ik niet.
Op een vrouwelijke man zou ik dus niet verliefd worden.
En je moet ook realistisch blijven, want het blijft een man.
Op seksueel gebied kan ik hem niks bieden.
Dat ik er pas later achter kwam dat ik lesbisch was, heeft voor een groot stuk te maken met het feit dat ik er niet mee bezig was. En met het feit dat niet verliefd werd.
Citaat van: Ereinion op mei 23, 2008, 09:02:30 AM
Maar ja, als je lesbisch bent en een laag libido hebt (of nog minder dan laag ;) ) duurt het natuurlijk weer langer om er achter te komen.
Dat klopt. Achteraf bekeken heb ik me altijd wel al aangetrokken gevoeld tot vrouwen.
Maar dat was niet seksueel getint. Ik heb er nooit seksuele fantasieën rond gehad.
En ik heb dat altijd als iets normaals beschouwd.
Ik dacht altijd dat iedereen dat had. En ook toen ze vroeger in de douche zeiden, je kijkt.
Heb ik daar nooit graten in gezien. En daar nooit de gedachte bij gehad, dat ik eventueel lesbisch had kunnen zijn.
Hmm...ja, best interessant hoe zoiets dan kan groeien eigenlijk! Maar goed, denk dat je dan wel lesbisch bent hoor. Als je enkel op karakter valt, dan maakt het dus niet uit of het een man of een vrouw is. Ik weet alleen echt niet meer hoe dat nou weer heette...
Pan, volgens mij. Sapio was op intelligentie.
Het ontdekken dat je lesbisch bent, is absoluut een heel proces waar je door moet.
Ook al is 't voor sommigen overduidelijk, toch kan er sprake zijn van ontkenning of twijfel.
Wat ik bedoel met op karakter vallen is, dat ik bv. niet iemand kan tg komen en zeggen oh die is mooi en daar dan direct verliefd op zijn. Ik moet eerst een vrouw al goed kennen vooraleer ik er gevoelens voor kan krijgen.
En ik kan het idd ook wel zeer goed vinden met mannen, maar ik zal daar niet verliefd op worden.
Je zou het ook graag zien kunnen noemen, maar 't zit op een ander niveau.
Groeten
Eugenie
Dank voor de uitleg. Toch wel grappig, ik vroeg me dus af, ik val vaak op mannelijk mannen die hun gevoelige kant alleen durven laten zien als je alleen met ze bent. Dat soort. Die niet mogen huilen van zichzelf, dat stoere gebeuren. Heb me ook een tijdje afgevraagd of ik verliefd zou kunnen worden op een mannelijk vrouw. Maar ik ben er eentje tegengekomen en ik vond het vreselijk. Ze was precies wat ik in een man zou zoeken, ze leek op een man, maar het was een vrouw! Nou dat was echt een grote afknapper voor mij! Kon het verder erg goed met haar vinden, maar verliefd op worden? Neej nooit!
Leuke van die vrouw was, dat zij dus een relatie had met een hele vrouwelijke man. Zo'n man die er ook echt als een vrouw uitziet. Dus als ze samen ergens kwamen vroeg iedereen zich af wie nou de man en de vrouw was. Want zij had best wel grote borsten en hij had natuurlijk ook gewoon zijn stoppeltjes...tsja... zijzelf vonden dat trouwens wel amusant!
Dat is helemaal leuk, dat ze er zelf om konden lachen. :D
Leuk ! ;D
Tsja...zelfspot maakt mensen een stuk leuker om mee om te gaan!
Een beetje laat maar toch nog van harte welkom Eugenie! :cake:
Ondertussen ben ik er 33. Sinds kort (februari) weer bezig met mijn seksualiteit. Nog steeds geen relatie. Geen intiem contact meer met die vriend van mij. Op het laatst onderging ik de intieme zaken die hij deed gewoon en dat is niet ok. ?
Nu iemand (man/yonitherapie) leren kennen die mij via massages mijn lijfje beter leert kennen. Daarnaast knuffelen en praten/mailen we vooral veel. 95% is eenrichtingsverkeer hij -> mij.
Ik moet niks doen, maar mag (strelen bv.) het wel. Iets wat voor mij goed werkt. Omdat er geen seksuele verwachtingen zijn en onze grenzen gelijklopend zijn, merk ik dat ik veel minder passief ben, dan vroeger. Ik had altijd het idee dat ik vooral wist wat ik niet wou doen. Dat was dan ook vnl vanuit het hoofd beredeneerd. Ik miste ook een groot deel passie van mijn kant, maar als je te veel schrik hebt om de ander te veel op te winden. Dan wordt dit (bij mij) onbewust geblokkeerd. De dingen die ik niet leuk vond gebeuren nu niet meer. En als dit wel zou gebeuren, dan mag stop zeggen altijd, zonder dat ik het gevoel heb hem af te wijzen. Er is geen sprake van seksuele opwinding bij hem, dus dat maakt het ook al wat gemakkelijker. Nu gebeuren er veel meer dingen vanuit mijn lijf zelf. Ik kan intiem met een man zijn, dus wel leuk vinden. Maar dit binnen bepaalde grenzen.
Ook nog steeds niks met een vrouw gedaan, maar ik zie mij wel nog steeds als lesbisch.
Verjaardagskussen, tongzoen, penetratie, een man oraal of handmatig bevredigen zijn nog steeds een no go.
Welkom terug!
Hey Eugenie! :)
Welkom! :cake:
Welkom terug Eugenie, :cake: :cake: :cake: :cake:
Bedankt voor de welkommetjes.