Tijd voor een nieuw onderwerp. Toch nog steeds met het verzoek van Muisje (ik hoop dat ik de goede naam heb) in mijn achterhoofd, dacht ik gisteravond in bed opeens aan dit idee. Wel geen topic met oplossingen en remedies, maar gewoon een verzamelplaats van korte verhaaltjes hoe ik en anderen een relatie nou ervaren. Ik vind het altijd verhelderend om te lezen waar de seksuele partners onder gebukt gaan, omdat ik dan weer meer leer over mijn partner. Dus andersom is dat waarschijnlijk ook zo. En aangezien communicatie in veel relaties ontbreekt kan dit onderwerp dan toch wat vragen beantwoorden.
Dus ik zat zo te denken om er een soort dagboek van te maken dat gebruikt wordt door meerdere personen. Misschien is het om het overzichtelijk te houden wel handig als er niet te veel korte berichtjes tussendoor worden gegooid. Ik bedoel dat iedereen een knuffel uit gaat delen, omdat ik eens een keertje gek word van mijn vriend (zoals gisteravond dus het geval was ;) ) Dan wordt dit al snel een onleesbaar topic, terwijl het informatief moet blijven. Maar of dat gaat werken... (misschien ook een idee om eens in de week of maand dat soort berichtjes er gewoon weer uit te gooien...)
Nou ja, we zien wel. Op dit moment heb ik niet eens veel te melden. Maar dat komt nog wel. Natuurlijk mogen ook andere aseksuelen hier beginnen. Ik benadruk het nog maar een keer. Het moet niet Ereinions dagboek worden.
Dus frustraties mogen hier komen te staan, maar ook dingen die je hebt uitgeprobeerd met of het wel of niet werkt. Of hoe je er samen mee om gaat. Het lijkt me duidelijk dat iedereen hier alleen over zijn eigen relatie praat, dus anderen moeten geen aanstoot nemen aan te bot verwoorde frustraties. Maar door ook daar eens rustig over na te denken, kom je misschien wel tot wat meer begrip voor je partner.
:wave:
Je bedoelt dan aseksuelen in een relatie met een seksuele partner, Ereinion? Of ook relaties tussen twee aseksuelen?
Lijkt me in beide gevallen een interessant topic :klap:
Nou ja, gezien het subforum waar dit onderwerp in staat in de eerste plaats een gemengde relatie. Maar als anderen ook iets toe kunnen voegen, graag. Ik bedoelde het als informatie-topic voor partners van. Maar we kunnen natuurlijk allemaal van elkaar leren.
ja ik zag daarna pas dat het in het partnerforum stond... Ik lees de ongelezen berichten lijst, daarmee viel het me niet direct op...
:-[
Ik hoop voor je, dat het lukt, Rhapsody. :knuffel:
Dankje Ienepien.
In mijn hoofd voelt het goed, voorbestemd bijna, eng is dat. Maar als ik d'r dan zie, dan zinkt de moed me weer in de schoenen, dat ligt niet aan haar, maar aan mij. Ik denk niet dat ik aan iemands verwachtingen van een relatie kan voldoen. Het lijkt alsof het iets is dat zo makkelijk is, hoeveel mensen hebben er wel niet een relatie? Miljoenen mensen, sommigen de ene na de ander. Voor mij is het een bizarre realiteit, het is een droom voor mij om met iemand op de bank te kunnen liggen bij elkaar tijdens het kijken van een film. Iets dat voor de meeste mensen een wekelijkse, misschien wel dagelijkse, gebeurtenis is, is mijn toekomstdroom. Ik vind zoiets enorm moeilijk te begrijpen. Waarom is het zo moeilijk.. ik snap niets van het leven in dit opzicht, terwijl ik op de moeilijkste vragen in het leven wel een antwoord kan geven. Het is surrealistisch.
Ik zou er ook verward van worden, als ik in jouw situatie zou zitten. :knuffel:
En ik zou ook een afwachtende houding aannemen............want bij een man/vrouw relatie wacht immers de vrouw af, wat de man doet?
Hoe gaat dat in een vrouw/vrouw situatie? Ik zou het niet weten.
Aan de andere kant............misschien móet je wel initiatief nemen, omdat anders de kans voorbijgaat..........
Ik zou het écht niet weten.
Ik hoop, dat er op een moment een heldere gedachte opkomt, die je zegt, wat je doen moet. :wave:
Ik vrees dat we wat off-topic zitten, maar wil toch nog even reageren.
Je hoeft niet noodzakelijk initiatief te nemen in daden. Ik probeer tegenwoordig gewoon initiatief te nemen door mezelf bloot te geven. Gewoon zeggen (schrijven eigenlijk) wat ik voel zonder de ander tot iets te verplichten. Je stelt je dan wel heel kwetsbaar op, maar ik heb de indruk dat dat meestal wel geapprecieerd wordt.
Misschien moet je dan gewoon Gabrielle haar raad opvolgen, en je eens kwetsbaar op stellen.
Schrijf een brief aan haar, of probeer achter haar mail-adres te komen...... :-\
Ik hoop, dat je er iets aan gehad hebt. :knuffel:
:knuffel:
:knuffel:
Aangezien mijn berichten off-topic zijn en toch best prive (het was een impuls en had het misschien niet moeten doen) heb een paar verwijdert. :)
Wat mij betreft was het oke...
Citaat van: Rhapsody op februari 25, 2009, 09:36:15 PM
Aangezien mijn berichten off-topic zijn en toch best prive (het was een impuls en had het misschien niet moeten doen) heb een paar verwijdert. :)
Wil je, dat ik mijn reacties ook weghaal? :-\
Nee joh. :)
Nu is het goed.
Dit postte ik ergens anders, maar misschien ook handig dat het hier staat:
In het begin vond ik douchen met mijn vriend maar eng. Nu gaan we regelmatig samen douchen. Ik heb leren vertrouwen dat het niet gelijk staat aan seks, hij weet dat hij er niet de nadruk op moet leggen dat het seks kan zijn. Zo kan ik mij ontspannen en hem vragen me in te zepen, bijvoorbeeld. Het moet toch gebeuren en hij vindt het leuk om te doen. Zo hebben we uiteindelijk voor elkaar gekregen dat dit kan. Maar wel met veel tegenslagen en terugvallen. Ik hoop dat het voor jullie ook zo kan worden. Als zij in bad gaat heeft ze dan de deur op slot? Anders kun je misschien een keer vragen of je er gewoon bij mag gaan zitten om te kletsen. Jij met je kleren aan aan de droge kant bedoel ik. Als ze daar aan gewend is kun je misschien een keer vragen of je haar haren kan wassen. Ik noem maar wat. Het klinkt misschien stom, maar ik weet van mezelf dat ik het vaak makkelijker vind om aangeraakt te worden als er een praktische reden achter zit. Masseren is bijvoorbeeld soms eng, maar als ik last heb van een jeukende rug, mag hij me best insmeren met iets. Op die manier bouw je ook een vertrouwen op dat niet alles om seks hoeft te draaien.
Ja helemaal mee eens,vaak draaien aanrakingen op sex uit en ik denk dat veel a-seksuelen daar bang voor zijn dus de aanrakingen en intimiteit gaan vermijden. {ik herken het bij mezelf} waardoor je weer uit elkaar groeit.
het is een vicieuze cirkel...omdat we zo weinig lichamelijk contact hebben raak ik bij de minst of geringste aanraking al opgewonden.
Kijk, deze kant van "het verhaal" heb ik nog nooit zo bekeken.
Daar denken "wij" niet eens aan, als je elkaar per ongeluk aanraakt. :-\
Citaat van: paulc op april 24, 2009, 01:39:40 AM
het is een vicieuze cirkel...omdat we zo weinig lichamelijk contact hebben raak ik bij de minst of geringste aanraking al opgewonden.
Ja, ik weet het. Dat maakt het ook alleen maar moeilijker.
Ik merk ook aan mijn vriend dat hij graag alle mogelijkheden wil benutten, plat gezegd. Maar laatst zei hij dat het veel fijner is als we gewoon rustig aan doen en gewoon genieten van wat er gebeurd. Dat is natuurlijk ook zo, maar soms zijn mijn vriend en ik veels te prestatie-gericht, juist omdat vrijen er niet zo vaak van komt.
Hierbij even een vraag.
Stel dat iemand een relatie aangaat met een sexueel persoon.
Vinden jullie dan dat diegene de boel aan het "belazeren" is in het geval dat deze persoon reeds weet dat hij/zij asexueel is?
En, wanneer vertel je het?
Ik vermoed dat dat een kwestie van aanvoelen is?
Ik vertel het onmiddellijk als ik iemand beter leer kennen, dus als ik dichterbij iemand kom...Zodat degene weet dat seksualiteit niet erg belangrijk voor mij is.
Ik heb ook wel de neiging om zeer seksuele mensen te mijden, dat doe ik onbewust denk ik. Ik voel me over t algemeen niet zo op mijn gemak bij zeer seksuele personen.
Inderdaad, niet te lang wachten met vertellen. Ik zou ook het gevoel hebben de ander te belazeren en weet dan ook dat ik het mezelf moeilijk maak. Als je het redelijk snel vertelt, kan de ander hierin ook een keuze maken, doorgaan met de relatie of niet. En juist in een vroeg stadium voorkomt dat een hoop ellende. Toch?
Ik denk inderdaad ook dat je er niet te lang mee moet wachten, maar je kunt er natuurlijk niet een precies tijdstip aan verbinden. Je moet het jezelf natuurlijk ook niet onmogelijk maken door er meteen bij de eerste afspraak over te beginnnen. Het lijkt me dat de ander de kans moet hebben gehad om je enigszins te leren kennen zodat hij/zij beter de afweging kan maken of je alle éllende'(soory voor deze woordkeuze) wel waard bent. Ik denk dat het met name belangrijk is dat, wanneer je het vertelt, je heel duidelijk bent dat het een situatie is die ook niet zal veranderen. Je moet er rekening mee houden dat de ander nooit van aseksualiteit heeft gehoord en denkt dat het bij de juiste persoon wel overgaat. Als het niet duidelijk overkomt kun je nog zo eerlijk zijn geweest, maar loop je uiteindelijk alsnog tegen dezelfde problemen aan en voelt je partner zich misschien alsnog verraden.
:-[ In mijn geval ben ik er zelf niet meer zo zeker over, maar ik zal zeker vertellen dat ik in ieder geval erg veel moeite heb met initimiteit en dat ik in seksueel contact zéker geen initiatief zal nemen.
Ik zou het vrij vroeg vertellen.
Mocht de ander dan zoiets hebben van "met zo'n persoon wil ik geen relatie", dan kunnen ze er nog vrij vroeg mee kappen. En zelf heb ik ook liever dat iemand ergens in het begin het daarom uitmaakt, in plaats van dat je al maanden samen bent en echt van de persoon bent gaan houden. Dan is de klap zwaarder.
Citaat van: Sismo op augustus 14, 2009, 10:39:40 PM
:-[ In mijn geval ben ik er zelf niet meer zo zeker over, maar ik zal zeker vertellen dat ik in ieder geval erg veel moeite heb met initimiteit en dat ik in seksueel contact zéker geen initiatief zal nemen.
Dat is dan toch ook gewoon eerlijk?
Eigenlijk kan niemand zeker weten dat het nooit zal veranderen, maar je partner kan zich maar beter op het slechtste voorbereiden, mocht er dan uiteindelijk toch meer mogelijk blijken te zijn dan is dat alleen maar mooi meegenomen. Feit blijft dat wij op dit gebied in ieder geval compleet anders reageren dan de gemiddelde persoon.
En toen was ik er ook weer eens..
Het lijkt mij minder druk op het forum dan voorheen?
Enfin, ik was nog wakker en keek weer eens rond..
Vroeg vertellen hoe de vork in de steel zit kan en dat lijkt dan duidelijk te zijn.
Maar vergis je niet in de seksuele partner, die snapt daar niks van (volgt het ook niet) en denkt dat het wel mee zal vallen.
(Dit fenomeen komt ook erg weinig voor, dus is de kans klein dat die partner er ooit van gehoord heeft)
Zo heb ik het persoonlijk ervaren.
Overigens ben ik iemand die de meer aparte situaties niet snel zal veroordelen, maar dat ik mijn best doe e.e.a. te snappen en te respecteren.
Dus ondanks het feit dat de aseksuele partner die eigenschap al meteen heeft meegedeeld komt het (nog) niet duidelijk over.
Daarna volgt er nog een behoorlijk proces en blijft het gevoelsmatig ergens onbegrijpelijk.
Als er bepaalde hormonen zijn (en die zijn er) dan kan het verstand die dingen niet uitschakelen.
JAN!!!!!!!!!! Leuk, dat je er weer bent.
/me neemt een aanloopje, en springt in Jan z'n armen, om hem een stevige :knuffel: te geven...........
Wat je daar zegt, is heel erg waar.
Alleen de mededeling, dat er sprake is van aseksualiteit, daarmee ben je er nog niet.
Het kost enorm veel moeite om te achterhalen wat er nu precies mee bedoeld wordt, en welke
gradaties er allemaal zijn, en welke jij/jouw partner heeft.
Is er walging, kán seks wel, maar voel je er niks bij, of 'denk je er gewoon nooit aan' , en alles wat daar tussen zit.
Het beste is om je in te lezen op dit forum, en proberen te begrijpen wat het allemaal inhoud.
En respect, acceptatie zijn begrippen, die dan om de hoek komen kijken. :wave:
Citaat van: Jan op september 08, 2009, 02:01:21 AM
En toen was ik er ook weer eens..
Het lijkt mij minder druk op het forum dan voorheen?
Enfin, ik was nog wakker en keek weer eens rond..
Jan, je hebt groot gelijk, dat het wat rustiger wordt op het forum. Kijk maar eens naar de grafiek met het aantal geplaatste berichten van afgelopen jaren:
(http://lh3.ggpht.com/_7HEPvJ667to/Sqabs8CRJnI/AAAAAAAAAFA/6MYrBb4S5pQ/s800/Berichtenaantal.JPG)
@Ienepien,
Niet te hard springen hoor, dan val ik om.
@Mannetje,
Ik zie het, een grafiek is daarin wel een heldere infobron!
In de piektijden zat ik er ook veel vaker op ;D
Dit blijft overigens een moeilijk onderwerp, Ienepein vulde het ook al aan met mogelijke feiten/ervaringen.
Ik heb (persoonlijk) de ervaring dat het 'niet willen' meer met niet kunnen te maken heeft als gevolg van angst.
Na mijn allereerste posts hier hebben Jovi en Ereinion uitgelegd dat er rood licht zones zijn.
Na een aantal jaren moet ik daar nogsteeds op terugkomen.
Op allerlei gebieden is er van alles opgeknapt als het gaat om vertrouwen (wat eerst ook niets voorstelde).
Echter, de rood licht zones blijven feitelijk onveranderd bestaan.
Je kunt het met bv. douchen een beetje ombuigen (dan is het 'wassen') en kan er ietsjes meer, maar de basisangst blijft gewoon bestaan.
Mijn conclusie is dan ook dat het hele verhaal zal bestaan uit afwegen; de plussen en dat minnetje van de partner.
Dat laatste is meestal een hormonenkwestie die soms alle plussen kan wegvagen....
Is er een standaard oplossing? Nee!
(Ja een seksuele partner kan de opspeling van hormonen dempen door zichzelf te ontladen, maar dan blijft die persoon nog steeds 'alleen' in zijn/haar gevoel)
Zelf herken ik wel wat je hier neerschrijft over de basisangst...Bij mij blijft die ook wel wat bestaan, hoewel hij wat gedempt wordt.
maar er zijn ook andere verhalen hier, dat van Zonnekind bv, die van aseksueel naar seksueel geëvolueerd is...Dus blijkbaar is er niet echt een standaard-regel in te vinden...Waarschijnlijk omdat aseksualiteit zo complex is, er kunnen vele dingen aan de basis daarvan liggen.
Citaat van: Jan op september 08, 2009, 10:58:18 PM
@Ienepien,
Niet te hard springen hoor, dan val ik om.
En? Nog gewond geraakt? Anders effe een zachte :knuffel: op je achterhoofd. ;D
Citaat van: Jan op september 08, 2009, 10:58:18 PM
Na mijn allereerste posts hier hebben Jovi en Ereinion uitgelegd dat er rood licht zones zijn.
Na een aantal jaren moet ik daar nogsteeds op terugkomen.
Op allerlei gebieden is er van alles opgeknapt als het gaat om vertrouwen (wat eerst ook niets voorstelde).
Echter, de rood licht zones blijven feitelijk onveranderd bestaan.
Jan, kan je wel zeggen, dat er oranje gebieden langzaam groen aan het kleuren zijn?
Ik ben er nog ongeschonden vanaf gekomen :schater:
Rode gebieden worden soms oranje, maar gaan zomaar weer terug naar rood..
Groen is zeker bereikt, maar dan op minder heftige gebieden zoals vanuit oranje.
Het zou ook wel een hele grote stap zijn als rood ineens groen werd.
Dat denk ik ook, misschien dat je langzaam verbeteringen ziet, maar of rood ooit echt helemaal groen wordt is natuurlijk maar de vraag.
Dat klopt uiteraard.
Na 3 jaar serieus werken zijn er zeker dingen soepeler in kleur geworden.
Maar uit ervaring blijkt zeker dat rood, oranje en groen enorme stappen kunnen zijn.
Ik heb de ervaring dat mijn eerste post (destijds) over de drie kleuren toen, en met de ervaring van toen, nog veels te oppervlakkig is gebleken.
Er bleken nog veel meer 'tussentinten' te bestaan.
Mss een ervaring van mij voor 'partners van' om te (leren) begrijpen dat aseksualiteit iets is wat je niet ff kan ombuigen.
Ik dacht dat ik hier mss ook nog eens wat ervaringen kon posten...Inmiddels ben ik een aseksueel in relatie met een seksueel persoon.
Mijn ervaring is dat samen relaxatie-oefeningen doen, je ook lichamelijk dichter bij elkaar brengt. Mijn vriend en ik volgen tai chi : er zijn regelmatig oefeningen die je met twee moet uitvoeren, zoals elkaars spieren losschudden, over elkaars lichaam strijken...Zo kan je het lichaam van je partner exploreren op een andere manier. Ik merk dat ik hierdoor ook meer open sta voor lichamelijk contact zoals knuffelen. Je raakt het lichaam van je partner aan zonder een seksuele connotatie.
Het is natuurlijk geen oplossing voor aseksueel zijn, maar mij helpt het wel...Het is ook een vorm van intimiteit.
Myra, wat ben je verrassend openhartig. :klap:
Ik ben heel blij voor je, dat deze sport/ontspanning je/jullie goed doet.
Zo zie je maar weer, voor iedereen is het anders, en moet je blijven zoeken, tot je iets gevonden hebt, dat bij jou/jullie werkt. :knuffel:
;) Ja idd. Ineens vond ik het een fijne ervaring om samen de oefeningen te doen en mijn vriend te strelen, terwijl ik me normaal altijd een beetje ongemakkelijk bij dat soort lichamelijkheid voel. mss een beetje een grens verlegd. Of zoals Jan het zou zeggen, een rode zone die groen wordt :)
Nee Myra, daar zit nog minstens oranje tussen. ;)
Van rood naar groen is inderdaad een heeele stap..
Eigenlijk moet je 'dit boek' van je belevingen in hoofdstukken opdelen.
Dus niet -van niets naar alles-, maar van bv. -een zoen naar een knuffel- etc. Dan boek je in delen wel de vooruitgangen van rood naar groen.
Daarbij heb je meteen een aantal positieve feiten die je als zodanig kan bijschrijven.
Als je van -niets naar seks- als doelsteling neemt kan het wel eens moedeloos lijken, terwijl je in gedeelten wel veel vooruitgang boekt.
(het is zomaar even een gedachte van mij..)
Mijn ervaring is dat dit werkt omdat er, als ik terugblik, al veel bereikt is waar we trots op mogen zijn.
Die bewuste gedachten van deze feiten verzachten tegelijk ook in moeilijkere momenten.
He, wat goed Myra! Lekker van genieten!
Het is wel een beetje wat ik met douchen heb. Eigenlijk raak je elkaar dan heel intiem aan, maar het heeft een compleet andere context gekregen. :klap:
Douchen lijkt in meerdere situaties heel verhelderend en ook deels als ongeremd te worden ervaren..
Ik heb die ervaring ook heel duidelijk.
Dat douchen is dus in mijn invulling een hoofdstuk in het 'boek' wat positief is, dus van rood vrij snel naar groen!
'Droog' douchen heb ik ook geprobeerd, maar dat werkte eventjes en uiteindelijk niet.
Blijkbaar is douchen 'wassen' en dat is acceptabel. Zodra ik daar (zelfs) onder de douche van af wijk is het ROOD..
Op basis van deze ervaringen lijkt het er sterk op dat het afwerend / 'aseksuele' gedrag tussen de oren zit.
Citaat van: myra op september 24, 2009, 02:05:10 PM
;) Ja idd. Ineens vond ik het een fijne ervaring om samen de oefeningen te doen en mijn vriend te strelen, terwijl ik me normaal altijd een beetje ongemakkelijk bij dat soort lichamelijkheid voel. mss een beetje een grens verlegd. Of zoals Jan het zou zeggen, een rode zone die groen wordt :)
Ik denk dat het inderdaad heel veel met de context te maken heeft. Een compleet onromantische vergelijking, maar misschien ook van dezelfde categorie: ik hou er totaal niet van als onbekenden/ vage kennissen me aanraken (de drie kusjes, gewoon een enthousiaste aanraking tijdens een gesprek), maar zodra ik in mijn ondergoed bij een fysiotherapeut sta die dan ook nog eens moet masseren, heb ik daar weinig tot geen problemen mee. In een relatie zou ik juist wel weer veel problemen met zo'n massage hebben, gewoon om de betekenis die het voor de ander heeft, de dingen waar het toe kan leiden etc.
Ik ervaar mijn relatie met mijn (actief) hetero seksuele vriend als .. een 9.5? Misschien zou een aseksuele partner op het vlak van geaardheid beter matchen maar op alle andere vlakken knijp ik in mijn handjes. We zijn niet nog heel lang samen, 4 jaar, maar in die 4 jaar is er letterlijk nog geen onvertogen woord gevallen. Vooruit, na de eerste covidpersconferentie hadden we even gesteggel. Stress over onze eigen zaak maakte dat we even pruttelden. Half uurtje, goed gesprek, klaar.
Mijn vriend heeft overigens een minnares om zijn seksuele gevoelens mee te delen. Zij heeft een aseksuele man en zij zien elkaar 2 keer per maand een dagdeel. Goh, ik ben eigenlijk best heel tevreden! We laten elkaar volledig in de waarde en staan achter elkaars geaardheid. Ik heb niets te klagen:).
Goedenavond,
Misschien niet de juiste plek maar ik probeer het toch maar.
Sinds 10 maanden heb ik een relatie met een man. Ik weet dat in zijn eerdere relatie al enkele jaren geen seksueel contact had met zijn vorig partner (op een geven moment mocht zij ook niet meer aan hem zitten) tevens heeft hij het idee gehad a seksueel te zijn.
Nu in onze eerste maanden (lees 6 a 7 mnd , wat hem ook verraste) was er tussen ons veelvoudig seksueel contact, waar we beide veel plezier aan hadden. De relatie nam vorm en we zijn met 8 maanden gaan samenwonen (hij moest de woning ook uit en we betrokken samen een nieuwe woning) sinds die tijd is de seksuele deur ook dicht getrokken.
Een kuise kus kan nog, een knuffel vraag ik om, en spontaan komt deze van hem.
Ik ben hier van geschrokken en voel ook de verwijdering van hem.
Gesprekken hierover voeren we, hierin kwam het begrip a seksualiteit weer omhoog en dat de kans is dat de intimiteit laag zal blijven tussen ons.
Oke, ik hou genoeg van hem om dit voor lief te nemen want er zijn zoveel andere mooie kanten in onze relatie. Maar toch, hoe ga ik hier mee om?
Lieve groet, Annie
Blijf vooral er over praten. Ik heb gemerkt dat zolang je er over kan praten de frustratie niet oploopt. Helaas kan mijn vrouw er zelfs niet over praten (behalve onder begeleiding van een therapeut). En aangezien ze elke therapeut tot nu toe heeft afgewezen na een aantal sessies zijn we weer terug bij af, en loopt de frustratie op.
Sterkte!