Ik heb een mailtje gekregen van iemand van het blad Yes. Ze wilden me graag enkele vragen stellen, een soort schriftelijk interview. Ik dacht dat ik daar niet zo goed voor was omdat ik nu niet aseksueel meer ben, en heb daar dus kort mijn verhaal gedaan. Blijkbaar hadden ze al postjes van mij op het forum gelezen en vonden ze het juist geweldig tof dat ik niet meer aseksueel ben. Zo kunnen ze een heel positief artikel schrijven waardoor meisjes met dezelfde problemen ook nog licht aan het einde van de tunnel zien.
Ik heb de vragenlijst juist gekregen, ik ga hem zo goed mogelijk beantwoorden en ik hou jullie op de hoogte :)
ik hoop niet dat ze het geen laten lijken alsof asexueel een ziekte is ofzo die toch wle over gaat
Ik denk het niet hoor. Het gaat eigenlijk vooral over de controle niet uit handen kunnen geven. Ze had blijkbaar gelezen dat ik de controle niet uit handen kon geven en dus daardoor ook geen seks kon hebben. Ik heb de vragenlijst juist beantwoord en het gaat over de verschillende soorten situaties waarin dit aspect zich afspeelt, op welke vlakken dat problemen gaf, welke hulp ik allemaal gezocht heb en hoe dat dan allemaal toch is opgelost en hoe ik nu terugdenk aan de tijd voordien. Ik heb ook gevraagd of ze zeker een link naar het forum wil plaatsen. Nu wachten op antwoord :)
Alvast een :klap: voor jou, Zonnekind.
Ik hoop niet dat dat artikel een verkeerd beeld gaat geven.
Dat mensen denken dat er licht aan het eind van de tunnel is, wat helemaal niet blijkt te bestaan.
Dus dat ze goed uitleg geven tussen aseksueel persoon zijn, en een persoon zijn die de controle niet uit handen weet te geven.
ik heb er een beetje een dubbel gevoel bij.
Van de ene kant super goed dat er weer een artikel aan aseksualiteit gewijd wordt. Alleen ben ik ook een beetje bang dat het lijkt alsof je er vanaf kunt komen. En ik denk eerlijk gezegd dat aseksualiteit niet over gaat. Een verlaagd libido daarentegen wel. Dat kan denk ik veel redenen hebben (vervelende ervaringen, psychologische oorzaken, lichamelijke oorzaken enz.) en als je die oorzaken aanpakt geloof ik dat je libido echt wel kan verbeteren.
Nou ja, we zullen zien. Hopelijk wordt het een mooi artikel!
Ik vind dat jullie heel vreemde reacties geven. Ik kan u garanderen dat ik een jaar geleden nog compleet een aseksueel persoon was. Ik had nooit zin in seks, ik vond alles rond seks vies, ik vond het vreselijk dat er zoveel seks op tv kwam, ik kon niet meer tegen seksueel getinte moppen omdat alles zo over seksueel was,... Een knuffel van mijn partner ging nog net, maar voor de rest mocht echt absoluut niemand mij aanraken.
Het enige verschil is dat de meeste aseksuelen hier op het forum zich er bij neerleggen, aanvaarden wie ze zijn en het ook niet erg vinden dat ze seks niet leuk vinden. Ik apprecieer dit ontzettend, maar ik kon dit zelf niet. Ik vond het niet fijn om weeral maar eens anders dan de andere te zijn en ik heb alles gedaan om niet aseksueel meer te zijn. Maar er is niemand die je hierbij kan helpen. Ik heb alles moeten uitzoeken. Ik zou het geweldig gevonden hebben, moest ik iemand tegengekomen zijn die ook aseksueel was, maar daar uitgeraakt was. Ik las nu enkel negatieve verhalen, mensen die aseksueel waren en dat ook bleven. Mensen die aseksualiteit als een geaardheid zagen. En ik weet dat velen van jullie dat ook doen en ik vind dat helemaal niet erg, maar is het niet fijn dat er ook eens wat aandacht wordt besteed aan mensen die aseksueel zijn maar dat niet willen aanvaarden?
(Ik klink misschien cru, dat is niet mijn bedoeling, maar ik ben wel ontzettend geschrokken van jullie reacties.)
ik denk niet dat het tegen jou is en vind het ook erg vervelend dat je geschrokken bent want dat is niet mijn bedoeling.
ik ben enkel bang dat net als mijn moeder en ex vriend meer mensen gaan denken dat het een ''fase'' of ziekte is of iets wat niet normaal is want het kan immers veranderen, dus dan word het minder geacepteerd
Dat denk ik ook.
Er zijn zeker een hoop mensen die aseksueel zijn, en er alles aan zouden doen om weer seksueel te zijn. Ook mensen die nog nooit van het
woord aseksualiteit hebben gehoord. Ondertussen denk ik ook dat er vele vormen en vele oorzaken zijn, waardoor er mensen zijn die "genezen"kunnen worden.
Bij sommige zit het misschien tussen de oren, bij andere eerder een geaardheid en bij sommige misschien zelfs een fobie voor alles wat met seks te maken heeft.
Maar waarschijnlijk valt dat allemaal onder de term 'aseksualiteit'.
Ik denk dat iedereen hier een beetje bang is dat het niet serieus genomen wordt, iets waar we allemaal zo hard voor strijden.
aseksualiteit kan op verschillende manieren moeilijk zijn...
In de eerste plaats zoals Zonnekind beschrijft : aseksueel zijn en graag hiervan willen genezen
In de tweede plaats : aseksueel zijn en het wel kunnen aanvaarden van jezelf...Dan is het vooral de omgeving waarmee je het moeilijk hebt (moeilijk om een aseksuele partner te vinden, geen begrip kunnen vinden, moeite hebben met de over-geseksualiseerde maatschappij).
Jullie hebben je bedenkingen omdat het een positief verhaal is en dus niet strookt met jullie eigen gedachten en gevoelens. Moet ik dan mijn bedenkingen hebben bij ELK ander artikel over aseksualiteit?
Er zullen hier zoveel mensen op het forum toegeven dat ze niets WILLEN doen aan hun aseksualiteit, gewoon omdat ze zich zo goed voelen. Mij niet gelaten, maar dan moet je, zoals Mannetje hier wel heeft gedaan, niet gaan zeggen dat je niet KAN veranderen.
Ik zeg niet dat iedereen kan veranderen van aseksueel naar seksueel, maar als je het niet probeert, dan weet je dat toch niet?
Elk ander artikel waar aseksualiteit mee in de media is gekomen, ging over mensen die zo waren en die zo zouden blijven. Ik voelde mij bij geen enkel van die verhalen goed, ik werd er nog depressiever van. Is het dan niet super fijn dat we misschien eens 1 keer de kans krijgen om te laten weten aan de wereld dat er ook mensen zijn die er wel uit geraken?
En natuurlijk hoop ik nog altijd op begrip van mensen naar aseksualiteit toe, ik heb lang genoeg moeten ervaren dat dat zo goed als niet bestaat.
Ik geloof best dat iemand kan veranderen, ook op seksueel gebied.
Ik geloof zelfs dat ikzelf zou kunnen "genezen"!
Mijn reactie is gebaseerd op het feit dat ik hier op de site vele stukjes heb gelezen van verschillende mensen die al jaren therapeuten hebben bezocht zonder enig resultaat.
Ik wil toch ook even reageren.
Ik ben al vanaf mijn 18e bezig om van sex te houden (ben nu 41) dit is voor alle partijen het prettigst, zeker als je op een gegeven moment merkt dat je man het ergens anders gaat zoeken.
Ik ben naar vier verschillende therapeuten geweest, ik ben naar accupunctuur geweest, ik ben naar Shiatsu therapie geweest, ik heb met magneetbanden om mijn enkels - polsen en hoofd aan een computer gezeten (de naam van deze therapie ben ik helaas kwijt) ik heb allerlei pilletjes en drankjes geprobeerd, ik ben naar handoplegging geweest en heb zelfs een waarzegster geraadpleegd.
De laatste twee geloof ik eigenlijk niet in, maar ja je probeert nou eenmaal van alles.
Ik heb geëxperimenteerd met sex, want misschien houd ik van iets extreems... ik heb er over nagedacht of ik misschien lesbisch was.
Niets van dit alles heeft mij geholpen en als er één WIL veranderen, dan ben ik het wel!!
Na 23 jaar proberen om van sex te houden ben ik er toch achter dat ik niet te "genezen" ben. Als ik leer om mijn sex patroon te veranderen ben ik aan het toneelspelen en geniet ik er nog steeds niet van!!
Ik WIL dus wel, maar het is er gewoon niet!!
Probeer een nymphomaan maar van zijn of haar sexdrift af te helpen dit gaat je gewoon niet lukken, het zit volgens mij gewoon in de hormoon huishouding!!
Citaat van: Mannetje op augustus 31, 2009, 09:57:38 AM
Ik geloof best dat iemand kan veranderen, ook op seksueel gebied.
Ik geloof zelfs dat ikzelf zou kunnen "genezen"!
Mijn reactie is gebaseerd op het feit dat ik hier op de site vele stukjes heb gelezen van verschillende mensen die al jaren therapeuten hebben bezocht zonder enig resultaat.
Je hebt in een van je eerste reacties geschreven dat het artikel aangeeft dat er licht is aan het einde van de tunnel maar dat er helemaal geen licht is. Jawel, dat is er wel, misschien niet voor iedereen, maar het is er. Anders is mijn geval niet bestaand.
Danoontjepower, ik begrijp je frustratie als geen ander. Ik heb 6 jaar alles geprobeerd en dat was al zo lang. Toch blijf ik er van overtuigd dat er altijd wel een mogelijkheid is. Bij mij heeft een nieuwe vriend eigenlijk de doorslag gegeven. Ik heb daarna ook iemand toevallig leren kennen die geen seks kon hebben, haar relatie is stukgelopen en nu kan ze het ineens wel. Dat wil niet zeggen dat wij onze partners niet graag gezien hebben want ik hield echt veel van hem, maar toch was er iets mis.
En ja, spijtig genoeg zal er voor sommige mensen geen oplossing zijn. Er zijn mensen met rugklachten die ze met een pilletje beter kunnen maken en er zijn mensen met rugklachten waar ze tegen zeggen: leer er mee leven want we kunnen er niets aan doen.
Dat is hatelijk en frustrerend, ik begrijp je maar al te goed.
Maar vind jij het niet leuk dat er eindelijk ook eens een positief berichtje is van iemand die er wel in geslaagd is om te veranderen?
Ja zeker wel!! Natuurlijk vind ik een positief verhaal super....
Je hebt gelijk, de bij de één is het chronisch en bij de ander niet.
En heel eerlijk: het lijkt me verschrikkelijk leuk om geïnterviewd te worden voor een blad waar je jouw verhaal in kwijt kan.
Haha, dan bespeur ik hier al een vrijwilligster voor de volgende journalist, die iets in een blad wil zetten. :klap:
Dat moeten we onthouden :D
Ik heb ondertussen al verschillende interviews gedaan, voor tijdschriften en op tv en ben het een beetje beu :)
Ja hoor kom maar op, ik lust ze rauw :rollol:
Zonnekind, ik vind het super goed dat je meewerkt aan dat artikel. Hoewel ik zeker respect heb voor de mening van alle anderen, ben ik het in dit geval helemaal met jou eens. Waarom zou een positief verhaal geen aandacht mogen krijgen? Ik denk dat we er allemaal best vertrouwen in mogen hebben dat Zonnekind haar verhaal duidelijk overbrengt en dat zij heus niet zal zeggen dat aseksualiteit niet bestaat. Wie zijn wij om te bepalen dat geen van de mensen die zichzelf aseksueel noemt ooit zal 'genezen'?
Dank u :knuffel: dit antwoord doet deugd.
:knuffel:
Laat je het ons weten wanneer het artikel uitkomt?
Super Zonnekind. En ik vind het nog steeds geweldig voor je dat je nu zo gelukkig bent. (nu nog van de pijntjes af en het is helemaal geweldig! :knuffel: )
Een interview is altijd het verhaal van 1 persoon. De interviews die ik heb gedaan vertellen mijn verhaal en niet dat van een ander. In dit opzicht is het fijn dat er nu een keer een ander verhaal aan bod komt! :klap:
Toch begrijp ik de bedenkingen wel, eerlijk gezegd moest ik zelf ook even slikken. Dat doet niets af aan jou, het zegt ook niets over hoe we tegen jou aankijken. Zelf was ik een beetje bang dat alles wat we in gang hebben gezet weer teruggedraaid zou worden. Maar je hebt helemaal gelijk: ook deze verhalen moeten verteld worden, want er zijn ook mensen die op deze manier met aseksualiteit worstelen. En ik weet zeker dat jij het helemaal helder zult vertellen! Zolang je maar niet zegt dat iedere aseksueel kan veranderen, want dat is niet zo. Net zoals jij het levende bewijs bent dat het wel kan veranderen.
We (ik) moeten niet zo bang zijn voor wat er zou kunnen gebeuren. Het is heus niet zo dat iedereen ons nou om de oren gaat slaan met Zonnekinds artikel waarin staat dat er misschien wel een uitweg is en dat wij dus niet moeten zeuren. Als ze dat wel doen slaan we gewoon terug met een tijdschrift waarin een andere mening staat! ;)
:klap: voor Zonnekind! Echt super dat je nog eens meewerkt! Leuk! En dat jouw verhaal eens belicht wordt. Ik denk dat er vele meiden zoals jij rondlopen. Misschien met een laag libido of ook zo goed als aseksueel die veel kracht putten uit jouw verhaal! Laat je weten of en wanneer het geplaatst wordt? :knuffel:
Ik laat het zeker weten, ben zelf ook benieuwd naar het resultaat :)
Beetje late reactie, maar vooruit:
Zoals Ereinion al zei, is een interview een gesprek met één persoon, het gaat dus over jou, Zonnekind. Zoals mijn verhaal ooit in de Psych. Magazine stond. En dat verhaal klopt zelfs inmiddels ook niet meer helemaal. Mijn denken is in de tussentijd veranderd, wat niet wegneemt dat ik het eng vind, dat anders denken. Ik heb nog regelmatig de neiging om terug te vluchten in de aanname dat ik aseksueel ben(=veilig). Daarom is jouw verhaal voor mij ook beangstigend, jij bent voor mij het bewijs dat het wel kan: veranderen. Ik vrees dat ik (zoals in het net geplaatste onderzoek van Elke Baccaert beschreven) seksueel gefrustreerd ben (getver, wat klinkt dat akelig!) en veranderen is doodeng! Seks vind ik nog steeds doodeng!
Ehm....wat wilde ik nu eigenlijk zeggen met dit verhaal....nou ja...dat ik het goed van je vind dat je jouw verhaal gedaan hebt, dat ik het dus een beetje beangstigend vind, maar voor mij juist een goed voorbeeld! :wave:
Het is voor jou nogal confronterend... Ik begrijp het dat het makkelijker is om te vluchten in je aseksualiteit. Op sommige momenten heb ik dat zeker ook gedaan, dan was ik "gerust". Dan moest ik geen moeite doen om seks te kunnen hebben of om aanrakingen te kunnen verdragen, dan kon ik simpelweg zeggen dat ik het niet kon en dan moest ik ook geen moeite doen. Ik ben nu blij dat ik al die moeite wel gedaan heb, het is een periode heel zwaar geweest, maar het resultaat is hemels!
Ik heb zelf ook helemaal geen idee hoe de tekst uiteindelijk zal zijn, ik heb haar dingen verteld die nog nooit iemand anders gehoord hebben, over hoe mijn schattie mij zo ver gekregen heeft. Ze heeft mij heel persoonlijke vragen gesteld. Ze heeft achteraf nog wel een reactie gestuurd waar ze in zei dat ze heel goed besefte dat ik enorm diep gegaan ben en heel persoonlijke dingen gezegd heb en dat ze hier zeer zorgvuldig mee ging om gaan. Ze sloot ook af met een pracht van een zin:
Alle mooie mensen die ik ken zijn open en eerlijk, de moed daartoe geeft een enorme kracht af aan hun omgeving, ik denk dat ook jij die schoonheid in je draagt.
Misschien is dit een soort standaard zinnetje die ze in al haar mails stuurt, maar het blijft mooi :D
Heel mooi!
En ook fijn dat ze die mail stuurde. Ik zou me heel erg gerustgesteld voelen dat het een mooi artikel zou worden, want het blijft toch altijd eng.
Citaat van: Zonnekind op september 12, 2009, 03:02:37 PM
Het is voor jou nogal confronterend... Ik begrijp het dat het makkelijker is om te vluchten in je aseksualiteit. Op sommige momenten heb ik dat zeker ook gedaan, dan was ik "gerust". Dan moest ik geen moeite doen om seks te kunnen hebben of om aanrakingen te kunnen verdragen, dan kon ik simpelweg zeggen dat ik het niet kon en dan moest ik ook geen moeite doen. Ik ben nu blij dat ik al die moeite wel gedaan heb, het is een periode heel zwaar geweest, maar het resultaat is hemels!
Ik hoop dat ik mezelf ook zover krijg! :knuffel:
Bekijk het stapje voor stapje, Sismo. Een aantal jaar geleden had je vast ook niet gedacht te zijn waar je nu bent :knuffel:
@ Zonnekind, standaardzin of niet, zo'n contact geeft toch wel goede moed dat het een erg mooi en integer artikel moet worden. Dapper hoor, dat je eraan hebt meegewerkt en je zoveel hebt durven te vertellen.
Daar sluit ik me bij aan! :klap:
Ik moet zeggen, ik denk dat ik ook een aseksueel ben, wat zou kunnen veranderen... Hoe? I don't know! Wil ik het? Ja en nee...
Sowieso heb ik - zoals sommige "echte" aseksuelen (ik beschouw mezelf momenteel als wel degelijk aseksueel) - geen afkeer van seks. En met de goede persoon (mijn ex S dus) kan het bij mij dus ook voor korte tijd heel veel zijn, ondanks dat ik niks voel.
I'm a little bit scared, put this here... :(
Tsja, ik denk dat verliefdheid veel met je kan doen. Er komen dan veel stofjes vrij en wie weet ook hormonen, waardoor er toch dingen gebeuren. Wie weet.
Nee daar komt het niet door, dat ik dat denk. ;)
Ohw, oke! ;)
Jij bent jij en je hebt het volle recht precies te vertellen hoe het bij jou zit. :)
Aseksualiteit is toch niet echt samen te vatten. :P
Bij mij voelt het niet als iets dat gaat genezen... Ieder z'n eigen verhaal. :) Ik zou op dit punt ook niet echt willen dat ik genees. Hoewel, misschien toch wel, omdat ik dan wél een normale relatie zou kunnen hebben met de meisjes op wie ik val. :P Maar ik zie eerder mijn sexdrive als een probleem dat genezen moet worden.
Dan ben je hier op het goede adres! ;)