:geezer:
Ik weet niet wat dit is, maar zijn gezicht past wel bij de stemming die ik krijg van aseksueel zijn.
Erg vrolijk stemt het me niet, dat ik niet een enorme kring van aseksuele mensen om me heen heb waar ik een leuke knuffelvriend uit kan kiezen.
Niet dat ik specifiek op zoek ben naar aseksuelen om die reden - maar het is meer dat ik omringd word door mensen die alleen maar verstand hebben van relaties waarin je seks hebt.
Ze zijn freaking overal. Iemand vinden die past bij mijn mindset voelt echt onmogelijk of op zijn minst zeer onwaarschijnlijk.
Even lekker somber doen ;D
En nu weer :cake:
Het kan goed zijn om even ruimte te maken voor deze gevoelens, en ze met ons te delen, Flying Ace. :knuffel:
Als je er maar niet in kopje-onder gaat...
Hoi Flying Ace.
Op dit moment voel ik me hetzelfde als jij. Ik mis ook heel erg een knuffel maatje. Ik heb een blauwe maandag aan Biodanza (google maar even ;D) gedaan, maar daar kwamen vaak mannen die
juist lekker even met een vrouw wilde knuffelen. En van die hijgende mannen in m'n nek die hoorbaar aan het genieten waren van mijn lijf tegen het zijne..... :banghead:
Als 99% van de mensen wel sex en intimiteit samen zien en jij niet, dan is het gevoel iemand te vinden die bij je past bijna onmogelijk.
Maar ik houd de moed erin dat er voor mij ook iemand op deze 'aardkloot' rondloopt waarmee het klikt en die me zo af en toe eens fijn kan huggen :D
Haha leuk van die kwijlende gasten in je nek, not!
Vrouwen zijn gelukkig een stuk minder "intrusive". Als je begrijpt wat ik bedoel. Voor mijn transitie vond ik het stomvervelend als ik weer eens indringend aangekeken werd.
Tegenwoordig word ik ook aangekeken (maar dan door vrouwen) en die zijn veel subtieler.
Neemt niet weg dat ik nog steeds geen zin heb in allerlei intiem gefrutsel en activiteiten haha.
Ja, ik word er soms wel wat depressief van, aan de andere kant ben ik het gewend en voel me ook sterk zo, ik kies in ieder geval voor mezelf zonder me over te geven aan aanpassingsdrang. :)
Kan eindelijk reageren! Kreeg de activatiemail maar niet binnen op KPN. :geezer:
Zal straks/morgen nog me even voorstellen op het forum als ik het niet vergeet ;)
Snap best wat je voelt. Heb het zelfde ben ook nog steeds erg opzoek naar een knuffel maatje of in iedere geval intieme momenten mee beleven knuffelen, zoenen etc.
Word er zelf ook erg depri van af een toe, door alleen zijn en door mensen niet begrepen te worden..
Mensen hebben veel verstand van relaties... maar vind je het gek? als ze na de ene na de andere huppelen? Vooral die sterren, die huppelen naar de ene naar de ander en dat noemen ze dan "Love"
Ik denk als ik (als man) eens een meid zou mogen knuffelen, ik denk dat ik dan zelf in slaap kan vallen van eindelijk iemand, die me echt eens vast houdt en je niet weg duwt :)
Die verlangen naar zo'n knuffel is en blijft groot :)
Welkom Floppy! Ja, die activeringsmails, die gaan nogal eens mis. Maar gelukkig heb je hem gekregen en kun je op het forum komen.
Ik ben trouwens niet jaloers op mensen die van de ene partner naar de andere gaan hoor, dat lijkt mij behalve enorm vermoeiend en teleurstellend nogal ongehecht.
Ik denk niet of dat nou liefde is. ;)
Hoi Floppy! Ik moet zeggen dat ik nu toch wel nieuwsgierig ben naar je introductie ;D (alles op zijn tijd natuurlijk, dat wel)
Welkom dus! :cake:
Heb inmiddels mijn voorstel berichtje geplaatst :)
Hé Floppy welkom en geweldige naam en logo ;)
Ik speelde "vroegah" altijd solitaire op mijn geweldige Windows 95. Solitaire en word, dat waren zijn sterkste kanten.
Tjah. What is love? :P Don´t hurt me no more? xD
Ik weet ook niet wat liefde is na zo´n 29 jaar te hebben rondgehuppeld op deze planeet. Maar samen zijn, dat vind ik wel belangrijk.
Dit topic heeft trouwens nog een staartje.
Gister was een goede vriend van me op bezoek.
Ik vind hem al een tijdje leuk, heb ooit een date met hem gehad, maar dat liep op niets uit (hij is poli, en dat was ik toen niet).
We kwamen op het topic van relaties en ik vroeg tussen neus en lippen door wat hij ervan zou vinden om een platonische relatie te hebben met iemand naast zijn andere relaties.
Waarop hij in eerste instantie antwoordde dat intimiteit wel erg belangrijk is voor hem, omdat hij dan een band met iemand opbouwt en iemand leert kennen (oké, ja I know, misschien niet het sterkste argument).
Maar daarna zei hij dat hij toch ook wel had geknuffeld slash in bed had gelegen met mensen zonder seks met ze te hebben dus dat dat eigenlijk wel vergelijkbaar was. Uhu, knikte ik.
Later op de avond héél voorzichtig een avance gemaakt in de zin van tegen hem aan gaan zitten, maar ik vond het nogal zenuwslopend.
Vooral omdat ik niet precies weet wat hij nu wilt en omdat hij technisch gezien straight is.
Urgh...? :bloos:
Hey!
Ik heb het ook vaak. Bijna al mijn vrienden vertellen tegen mij over hun seksleven en over hoe leuk het wel niet is. Soms lijkt het alsof ik de enige ben die er geen ervaring mee heeft en ook niet wilt hebben. Soms voelt het inderdaad heel vreemd aan. Zeker omdat iedereen ervan uitgaat dat je een vriend/vriendin hebt en dat je die stap al wel hebt gezet. Soms voelt het heel eenzaam aan, maar ik probeer er niet teveel bij stil te staan (ook al is dat niet altijd even gemakkelijk). Ik weet het zelf nog niet zo heel lang dat ik aseksueel ben (ongeveer een half jaar) en ik heb er enorm mee geworsteld, maar ik heb geleerd dat alles wel op zijn pootjes terecht komt. Bij jou zal dat vast ook gebeuren :)
Heel herkenbaar!
En dan komen de feestdagen er ook nog aan. :banghead:
Ja, feestdagen zijn gewoon niet echt leuk als je alleen bent en niemand hebt die echt bij je hoort. Maar ik ga er dit jaar het beste van maken. Ik heb een flinke stapel mooie films klaarliggen, de rustieke stompkaarsen staan klaar om hun lichtje te laten schijnen en ik ga lekkere lange wandelingen maken. Nu nog wachten op een dik pak sneeuw en de kerst kan komen. :cheerleader:
Klinkt best goed. Ik denk dat ik jou voorbeeld maar volg! :cheerleader:
:klap:
De feestdagen zijn inderdaad wel deprimerend he. Ik ben ook lang niet meer op dit forum geweest, maar dat ik net weer ga kijken net nu de feestdagen eraan komen is niet geheel ontoevallig.
Ik ben introvert en mijn hele leven al een loner, en meestal vind ik het prima; ik heb vrienden om af en toe leuke dingen mee te doen, een kat, en veel activiteiten om me mee bezig te houden. En ik weet niet eens of na zo lang alleen te zijn geweest ik nog wel echt mijn leven met iemand zou kunnen delen. Maar toch af en toe heb je van die avonden waarin je wil dat er gewoon iemand naast je op de bank zit.
Je kunt je afvragen of het allemaal waar is wat jouw vrienden zeggen. Neem hun verhalen met een grote korrel zout zou ik zeggen.