Voor iedereen die fan is van Peter1963! Je kunt hier alle belevenissen met en over hem kwijt! ;D
haha, en Peter maar denken dat ie er vanaf was nu de site er even uitlag. Haha, mooi niet. Dit moet gewoon even! :wave:
Liefs van een meisje met roze haren! ...of in elk geval een beetje...
Oh nee ! Daar is íe weer.. :78: de fanclub .. :78: Dacht ik blij te zijn dat íe ook was verdwenen in de AVEN- crisis.. en nou is íe er weer.. :78:
Oke, Sismo.. ik ga ook emigreren.. >:(
Emigreren heeft geen zin, Peter. Je bent nu inmiddels zo verslaafd, dat je ook in het buitenland een internetcafé gaat zoeken en dan ....tja... ;)
Maareh, Peter, als je het echt heel verschrikkelijk vind...Wacht eens even...Heb jij de site er soms uitgegooid? :flic:
Gna...gna..
:o
Volgens mij is er tussen Peter en Pinky iets gaande wat ik niet helemaal snap ???
Ik sluit me aan bij Stev. Zijn er wat PMmetjes heen en weer gegaan misschien ;).
Euuhm, Peter? Dit mag jij gaan uitleggen... :P
Ik ben onschuldig ! Ik heb niets gedaan ! Heb ik het nou weer gedaan ? >:( >:( >:(
Neej hoor, jij bent lief! Maareh, niemand snapt wat er tussen ons gaande is en ik wil natuurlijk niet teveel verklappen! Dus ik dacht, dit wil jij vast wel uitleggen! Maar goed, dan is het aan mij om dat maar te doen he?
Kijk Peter en ik zijn samen naar een kasteel geweest om een draak te vangen. Helaas is dat niet helemaal gelukt. WE probeerden de draak te lokken door raadseltjes op te zeggen, maar door al die raadseltjes werden we zelf een beetje duizelig. En we weten niet hoe het is gekomen, maar het eindigde ermee dat we weer wakker werden op een topje van een berg. En dat was erg hoog. Nu heb ik een beetje last van hoogtevrees en Peter (de schat) heeft me in zijn scootmobiel gezet en naar beneden gereden! En me zo gered van de berg. En onderaan die berg was ik hem zo dankbaar! En nou ben ik fan van hem. Ik vroeg me af of er misschien nog meer mensen zijn die zoiets met Peter hebben meegemaakt en dat graag willen delen.
En ja er zijn wat PM-etjes heen en weer gegaan waarin ik hem heb bedankt en daarin heb ik besloten een fanclub voor hem op te richten.
Ik hoop dat dat verklaart wat er gaande is tussen ons... ;)
Ja hoor, helemaal :klap:
Dank je, Pinky.. ;D
Ik had inderdaad wat gemist :klap:.
:78: Ik ben jaloers. Ik wil ook bij peter op zijn scootmobiel. En ik zou toch meegaan draken vangen? :78:
Wat moet ik nu van jullie denken! Heb je Ereinion niet meegenomen? >:(
Die scootmobielen zijn niet zo groot hoor. Ereinion had op haar eigen tamme draak moeten komen!
Citaat van: Ereinion op november 08, 2006, 12:01:29 PM
:78: Ik ben jaloers. Ik wil ook bij peter op zijn scootmobiel. En ik zou toch meegaan draken vangen? :78:
Volgende keer ! Goed, Ereinion ? ;D Dan mag jij ook in mijn scootmobiel.
Even iets heel anders, dat zet ik hier maar even neer, ik weet niet waar het anders zou kunnen staan: ik heb sinds vanochtend weer aanvallen van angst, pijn, krampen en heftige huilbuien. Onderhuids speelt denk ik mee dat komende maandag mijn vader jarig zou zijn. Ik doe niets anders dan huilen, waar ik dan weer heftige pijnkrampen bij voel in mijn maag en middenrif.. Afijn, het is weer zover..Ook dit berichtje typen kost heel veel moeite..dus de komende dagen ben ik er denk ik meestal niet. :-[
Dat is niet leuk, :( . Heel veel :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: dan maar. Hopelijk helpt dat een beetje. Ik zal proberen mijn tamme draak te overtuigen dat je niets engs met hem gaat doen. Als dat lukt kom ik wel even langs om wat :cake: te brengen.
Ja :knuffel:
En heel veel sterkte de komende tijd! Nog een dikke :knuffel: Ik zal je (heldhaftigeheid) missen!
Sorry Erenion dat we jou niet hebben meegenomen. Dat was wel de bedoeling, maar vlak voordat we bij je huis waren dachten we een luchtspoor van een draak te zien en zijn er meteen achteraan gegaan. We hadden de raadseltjes opgezegd en in de lucht gehouden en toen zaten we dus ineens op die berg. Ik denk dat de draak inderdaad is gekomen (wat zijn we dan dichtbij geweest) en die heeft ons kennelijk toch gehypnotiseerd. Volgende keer gaan we, luchtspoor of niet, eerst naar jou toe. Jij bent de experop dit gebied natuurlijk!
Oké, ik wacht vol spanning af.
Citaat van: Ereinion op november 08, 2006, 05:40:14 PM
Dat is niet leuk, :( . Heel veel :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: dan maar. Hopelijk helpt dat een beetje. Ik zal proberen mijn tamme draak te overtuigen dat je niets engs met hem gaat doen. Als dat lukt kom ik wel even langs om wat :cake: te brengen.
Dank je, Ereinion ! ;D
Sterkte Peter, hou jezelf bijeen ! Ook van hieruit een :knuffel: .
Kijk, het nut van de Peter Fanclub is gelijk bewezen :D. Sterkte komende dagen Peter, en we zien je hier terug wanneer je je weer goed genoeg voelt :knuffel:.
Zo is het!
:cake: ? (ik probeer het maar even...)
Dank jullie allemaal... het gaat erg op en af, maar het overgeven is nu gestopt, gelukkig. Of dat een tijdelijke pauze is of definitief, weet ik nog niet. En ik heb ook minder fysieke pijn. Dus hopelijk kan ik vannacht weer wat slapen..
En als je niet kunt slapen, ga je gewoon forummen. Komt Comcast ook nog eens iemand tegen op die tijd ;D.
:D
Gelukkig gaat het iets beter. Hopelijk blijft dat zo.
Ik ben heel erg laat maar wil me ook aansluiten bij de Peter-fanclub!
Ook een heel grote :knuffel: van mij voor jou Peter. Veel sterkte!
Ik ben weer min of meer beter ! Hoera ! Dank jullie voor jullie steun ! :knuffel:
Gelukkig maar! :wave:
Ja, dat is goed om te horen! :cake: ?
Geweldig nieuws!
Gelukkig maar! Heb je ook echt wat aan onze virtuele :knuffel: ?
Ja, die virtuele :knuffel: doet me goed, in zo'n situatie.
Het basistrauma is ( op het niveau van mijzelf van een jaar of 3 a 4) 'er is niemand en er komt niemand'. Je moet weten dat ik de dag na mijn geboorte in 1963 al naar het Academisch Ziekenhuis Leiden vervoerd ben, en daar vervolgens 6 maanden gelegen heb. Terwijl mijn ouders maar 1 x per week een uurtje op bezoek mochten komen. Daarna ben ik tot mijn zesde jaar draaideurpatiënt geweest. Het trauma werd dus keer op keer herhaald. Ik lag daar als babay, peuter en kleuter zonder dat er naar mij omgekeken werd, op de medische kant na dan. Ergens in mij is er in die jaren een soort vertrouwensbruek ontstaan, op heel fundamenteel niveau. Waarbij het gevoel meespeelt: 'ik lig hier maar, ik lijdt, en niemand interesseert het een barst'. Dat zijn mijn woorden nu, maar dat dekt redelijk het gevoel toen.
In de paniekaanvallen breekt het psychische litteken weer open. En breekt de vertrouwensbreuk weer open. En dan barst bijna in letterlijke zin de hel weer los, van binnen. En wanneer dan mensen wel mee leven, nu, doet dat mij heel goed. Niet alleen mij als volwassene, maar ook het kind van 3 a 4 jaar oud, dat feitelijk zo lijdt. Dat als het ware nog steeds, ondanks dagelijkse medicijnen, psychotherapie en psychiaters in een soort 'permanent nachtmerrie' leeft. Die virtuele knuffels bereiken echt ook dat kind wel, ja. En wanneer het litteken dan weer langzaam sluit, na 72 uur of langer, dan nemen de symptomen af en kan ik langzaam weer 'normaal' functioneren.
Afijn, hopelijk heb ik het nu weer voor een tijdje gehad ! :wave:
Dat hoop ik ook voor je. En omdat het zo helpt :knuffel: voor de 3 á 4 jarige Peter :)
:knuffel: voor de Peters van alle leeftijden :D.
Lief ! Dank jullie wel !
Een permanente breedbandverbonden transmissielijn voor :knuffel:-transport geinstalleerd! ( versie 0.01.1beta)
Mag ik even vragen wat een draaideurpatient is Peter, hier gebruiken wij dat woord niet denk ik...? ( en je verhaal wou ik nou echt wel graag volledig begrijpen).
Citaat van: peter1963 op november 17, 2006, 04:39:06 PM
Afijn, hopelijk heb ik het nu weer voor een tijdje gehad ! :wave:
Khoop dat "een "tijdje" vanaf nu zo ongeveer een eeuwigheid mag duren ( en met zonnekinds uitleg over selffalafel prophecie ( beter helemaal mis schrijven, dan zie je niet dat ik woord niet geschreven krijg ;) ) moet dat wel goed komen als we hier allemaal effe ferm gaan positiv vibes doorstralen ! ( op quantummechanisch vlak lijkt me dat geen enkel probleem !) Baat het niet , het schaadt ook niet zo ik denken ! :knuffel:
Hoi Thiotric,
Met 'draaideurpatiënt' bedoel ik iemand die het ziekenhuis bij wijze van spreken nog niet uit is voor het ene onderzoek, de operatie, de opname enzovoort of hij komt al weer terug ( moet al weer terug) voor het volgende onderzoek, operatie, opname enzovoort. Het gaat als maar door.
Het is in Noord Nederlands een redelijk gangbare uitdrukking. Hoe heet zo iemand ( of zo iets) in Vlaanderen ?
We kunnen de fanclub beter Peter's knuffel-corner noemen ;)
:knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Hmmmmmm... knuffel je nog even door ?
Tuurlijk, Peter.
:knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
:knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Van mij voor jou. Als het dan toch een :knuffel: corner wordt... :)
:schater: :schater: :schater: :schater: :schater: :schater: :schater: :schater: :schater: :schater:
Subiet :knuffel: - kramp ! :D
Hier is daar niet echt een naam voor denk ik, toch nooit gehoord...
:knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Kunnen we er niet beter een ronde tafel van maken dan een corner? Is gezelliger en dan zit er niemand in het hoekje...
@ Thiotric, ik denk dat Peter het woord heeft geleend van onze term voor steeds weer het verkeerde pad opgaande criminelen: draaideur criminelen.
Ik denk dat het woord is ontstaan omdat Nederlanders te dom zijn om de uitgang van een draaideur te vinden ;D
Maar een ronde tafel in het middel knuffelt zo moeilijk :(
Ja dan krijg je weer dat je over of onder de tafel door moet kruipen en daar komen vaak vreemde reacties op. Ik blijf bij de corner. Trouwens, als we met z'n allen in het hoekje staan...is toch ook heel gezellig? ;)
Oké, dan maken we er een heel groot hoekje van!
Ja, kom er gezellig allemaal maar bij ! ;D
:knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
:knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
ik zie een gelukszalige lach op Peters gezicht verschijnen. :knuffel:
;D :klap:
Word je niet kapot geknuffeld? Zal ik alvast een ambulance bellen?
Nou, dat hoeft nog niet, hoor.. Ik leef nog, en ben nog niet half dood..En ik ben heeeeeel taai ! ;D
MMMMMMMMMMMMMMM taai-taai.
:schater: :schater: :schater: :rollol:
Met chocolade er omheen :rollol:
ja en pepernoten erbij als toetje! ;)
Wauw ! De Fanclub leeft nog ! :klap: ;D
Peter deelt taart uit aan iedereen..
:cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:
:cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:
:cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:
Oeh mjam mjam! Lekker hoor, zo'n taartje als ontbijt!
Maareh, tuurlijk leeft de fanclub nog. Sterker nog, er schijnen zelfs meer fans te zijn dan gedacht! Er schijnt een heel Peter verhaal in ontwikkeling te zijn! Neej, de fans zijn nog lang niet uitgestorven, het werkterrein verplaatst alleen lichtelijk. That's all! :D
:rollol:
Heerlijk die taart!
Fijn, anders staat íe maar te bederven.. zo gebeurt er nog iets goeds mee.. ( Burps..)
Wordt het trouwens niet eens tijd voor een fanclubdag?
Goed idee !
* Peter denkt na, wat niet meevalt met vacantie, tussen de Kerstboom en appelflappen door zeilend.*
en? Is de fanclub dag al in de planning? :)
Hij komt... zeker ! ;D
Misschien kun je daar meteen een Pinky&Peter fanclubdag van maken?
Het klinkt al leuk! :D
Citaat van: Stev op januari 15, 2007, 09:48:35 AM
Misschien kun je daar meteen een Pinky&Peter fanclubdag van maken?
Goed idee !
Haha, nou ja, ook goed natuurlijk!
Mag ik ook nog lid worden? :-\
Ik wist helemaal niet, dat jij ook een fanclub had. :o
Ik duik meteen bij de rest in de knuffelhoek. :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Ja hoor ! Je mag lid worden.. graag zelfs.. En duik maar gelijk in de knuffelhoek !
Mijn fanclub heeft een wat slapend bestaan..maar hij is er wel ! Leuk dat je 'm gevonden hebt !
:schater:
Tsja peter vergeet een beetje dat hij zijn fans iets vaker hier met voeden in plaats van in alle andere topics, hihi!
Eh......
Tsja, zo gaat dat met fanclubs, je moet ze af en toe afstoffen :D
Nou en of ! ;D
Hier. een mooie stoffer!
(http://www.sillyjokes.co.uk/images/wacky/props/feather-duster.jpg)
En hij is nog roze ook :klap:
Ja goed he?
Maar Peter wil denk ik liever een paarse. Heb je die ook? ;)
O ja, de roze stoffer moet eigenlijk naar je eigen fanclub, Pinky.
Nou ik kon alleen maar grijze vinden, dus ik had gedacht dat Peter dan de roze leuker zou vinden dan de grijze. Maar geen paarse kunnen vinden helaas. Die zouden er toch wel moeten zijn, toch?
Jammer. ;D
Ja ! Ik wil een PAARSE !
oke, ik al zoeken
* uren later, Pinky zweet, haren plakkem aan haar hoofd vast, ogen rollen er bijna uit, nog niets gevonden *
* Is bang dat Peter haar uit de Fanclub gaat gooien *
Aaah, toch nog iets gevonden! Is wel niet helemaal paars, maar het zit er wel in! Is dat ook goed? Mag ik nu toch blijven?
(http://www.willishenry.com/auctions/05/DougTowleCatalog/045.jpg)
:klap: Wat goed!
Als het aan mij was om te beslissen zou je zeker mogen blijven
*hoopt dat dit Peters beslissing beinvloedt"
Citaat van: Pinky op oktober 27, 2007, 06:22:28 AM
Aaah, toch nog iets gevonden! Is wel niet helemaal paars, maar het zit er wel in! Is dat ook goed? Mag ik nu toch blijven?
(http://www.willishenry.com/auctions/05/DougTowleCatalog/045.jpg)
Ja, daat zit ten minste iets paars in. Je mag blijven ( voorlopig !) ;D
Moet ik nou alsnog een hele paarse vinden? Ik ben hier al een uur mee bezig geweest joh!
Amerika is groot, je hebt vast nog niet elke winkel gehad. :P
Ik vind het al knap dat Pinky deze heeft gevonden. Ik zat even te zoeken en kom alleen maar witte tegen!
Zeg Pinky, heb je Photoshop? ;D
Photoshop? Wat is dat? ;)
Dat weet je vast wel ! :P En wil je mij vertellen dat er in Amerika geen paarse plumeau's te vinden zijn ? Hi...hi...nou, dan heb je nog heel wat te ontdekken daar, denk ik.. ;D
Tsja, ik woon in Fremont, ga en keer in de week naar SF en drie keer in de week naar Berkeley. Nou dat zijn de drie steden die ik veel zie. En dat in heel de VS? Is niets. Mensen lachen me al uit als ik vertel dat je vanuit Amsterdam binnne twee uur met de auto naar een willkeurige Nederlandse grens kunt rijden (oke, misschien dat je Zuid-Limburg net niet red, maar denk het wel). Hier is twee uur rijden heel normaal! Haha!
Ja, die afstanden zijn echt niet voor te stellen. Moet je je voorstellen: 3 tijdzones in één land :o
Ja, dat is andere koek ! Oh, sorry, :cake: !
En wat zie je dan in die steden ? Snelwegen en hoge kantoorkolossen ? Of is er nog iets leuks en gezelligs over ?
Nou, veel gebouwen, veel asfalt en hele mooie stadsparken! Dat is super. En vanaf bepaalde punten een superuitzicht over de baai! Wow! En heel veel zon natuurlijk. En bergen. Ja de stad zelf is veel beton gebeuren, maar daarbuiten is supermooi!
Hele mooie stadsparken ? Dat klinkt heeeel goed ! En die stadsparken zijn waarschijnlijk een paar slagjes groter dan hier in NL ? Dat is ook prima ! :klap:
post verwijderd op vraag van gebruiker
:o :o :o :o
Wát zie je dan? Ik weet van niks.
Ik weet ook van niets... :o
post verwijderd op vraag van gebruiker
O jee, krijg ik nou een bon? :o ???
post verwijderd op vraag van gebruiker
Nee, maar jij zag allemaal stiekeme dingen gebeuren in de knuffelhoek. Toch????????????
Precies ! De bewijslast ligt nu bij jou ! :D
post verwijderd op vraag van gebruiker
Peter, niet zeggen hoor. Die Logen is niet te vertrouwen. ;D
post verwijderd op vraag van gebruiker
Dan is het goed. ;D
Ik zeg lekker niets ! Nee, die Logan, die kun je maar beter niet vertrouwen. Al die :flic: !
post verwijderd op vraag van gebruiker
Neej, jongens en meisjes, luister. Logan doet alsof ie eng is, maar in werkelijkheid doet ie alleen vliegen kwaad. Dat zijn de enige dingen die hem zo erg irriteren. Zeker als hij met een kunstig project bezig is en één van die beestjes blijft maar om zijn oren vliegen. Dan issie zo dood. Maar verder dan dat, is het maar gewoon een houding die hij zich aanmeet hoor. Hij zal nooit iets doen!
Dat is een hele geruststelling. ;)
post verwijderd op vraag van gebruiker
Ja hoor, Logan ! Ik ben overtuigd.. ;D :knuffel:
Ha, gezellig. :knuffel:
Peter, je moet je fans wel af en toe wat over jezelf vertellen, hoor. Hij zakt al helemaal weg! :o
Ja, shit, ik vergeet dat steeds !
Nou goed. Ik ben met een grote opruimactie in mijn woning bezig. Goed he ?
Een hoop boeken in mijn boekenkasten die ik gelezen heb, heb ik voprige week in mijn meterkast opgeslagen. Tijdelijk, in afwachting van een definitieve oplossing. Op de lege boekeplanken heb ik de boeken neergetzet die in grote stapels tussen mijn bank en de tv lagen. Dat ruimde al goed op, en ik heb nu weer zicht op wat ik allemaal nog niet gelezen heb. En dat is VEEL !
Vervolgens heb ik vorige week heel veel oud papier de deur uit gedaan. Dat staat nu in grote dozen te wachten tot het komende vrijdag allemaal weg kan met het oud papier. Heel veel oude papieren die toch nergens meer toe dienden, zijn opgeruimd.
Verder heb ikvandaag heel veel troep die ik al jaren in mijn rommelhok bewaarde, weg gedaan. Bij het grof vuil gezet, op de ruilplek hier in huis of simpelweg in de afvalcontainer gegooid.
Want inmiddels heb ik in mijn halletje bij mijn voordeur ook weer zoveel ruimte geschapen dat ik mijn kapstok daar neer kan zetten. En mijn kapstok niet meer half de deur van de wc blokkeert.. De mensen die hier waren voor de samenkomst kunnen zich vast nog wel wat details herinneren..
Ik krijg veel hulp van een bewoonster hier uit huis en dan lukt het me om het te doen. Let op: dit wordt vervolgd. ;D
Er was alleen een klein probleempje: we waren van 2 tot half zes intensief bezig. En toen ik eenmaal ging zitten, kwam de man met de hamer. Ik was helemaal duizelig van vermoeidheid, en kon van vermoeidheid mijn eten niet naar binnen krijgen. Toen heb ik de yoga workshop waar ik vanavond heen zou gaan ( van 19.30-22.00 uur) maar afgebeld. Helaas.. :-\ Maar mijn lijf kon het niet meer aan..
En mijn computer was weer eens kapot.. :-\ Ik kon Outlook niet meer gebruiken. Ik kon mijn e-mails nog wel lezen en beantwoorden via de server van mijn provider, maar het was wel lastig en onhandig. :-[
Vanochtend hebben we uiteindelijk mijn computer weggebracht, voor reparatie. Vanmiddag werden we plotseling gebeld: hij was gerepareerd. Dat was snel ! Want hij zou pas donderdagavond a.s. klaar zijn.
Dus we zijn 'm weer op gaan halen.. :)
Maar volgens mij klopt het nu nog steeds niet helemaal. Ik kan wel via Outlook mijn e-mails binnen halen, maar daar niet via Outlook op antwoorden. Rara.. Ik moet dat nog even navragen hier in huis, hoe dat nu weer kan en wat ik daar aan kan doen.. :-\
Ja, Peter, dat bedoel ik nou. :klap:
Over dat probleem met je computer kan ik ook nog wat mededelen. Vanmorgen kreeg ik de melding, dat er geen ongelezen berichten meer waren. Maar toen ik het forum verder afzocht, zag ik allemaal nieuwe berichten van jou, die dus niet aangegeven werden. Vreemd.
En ja, die man met de hamer..........dat had je natuurlijk kunnen verwachten.
Maar ik denk, dat je wel veel voldoening van je werk hebt. Je kunt er weer maaaaanden tegenaan. :D
En we zijn nog lang niet klaar..
Toen die vriendin die mij helpt mijn rommelhok zag, ging ze pesterig een liedje zingen: 'Er kan nog meer bij, er kan nog meer bij, hij is nog lang niet vol' :rollol: Ik moest lachen, en we zijn zo hard zingend het trappenhuis door gelopen. Diverse mensen keken ons heel verbaasd na.. ;D
Goede acties Peter! Balen van de hoofdpijn! Maareh,. dat zingen is natuurlijk top! Zouden meer mensen moeten doen! Ehecht!
Citaat van: peter1963 op november 20, 2007, 09:22:37 PM
Op de lege boekeplanken heb ik de boeken neergetzet die in grote stapels tussen mijn bank en de tv lagen. Dat ruimde al goed op, en ik heb nu weer zicht op wat ik allemaal nog niet gelezen heb. En dat is VEEL !
Dat is zeker heel veel. Ik heb die stapel gezien en ben er nog steeds jaloers op :D
Het is ook wel confronterend...
Ik krijg juist altijd een onwijze leeshonger van stapels boeken, heb jij dat niet?
Oh ja ! Maar het klinkt misschien vreemd, maar ik heb veel te weinig tijd om die stapels allemaal te lezen..En het is ook wel confronterend om te zien hoeveel gelezen boeken er nu in mijn meterkast staan opgestapeld, om ruimte te maken voor de nog te lezen boeken... :-X
Ik heb op het moment alles uit.... da's pas vervelend! :-\
Is het boekenfestijn niet binnenkort in de buurt ;)
@Peter, dat klinkt helemaal niet vreemd hoor. Jij hebt ook veel boeken waar je niet zomaar even doorheen leest, maar waar juist echte inhoud in staat.
Ik ben sinds kort lid van de bieb, maar heb nog geen tijd gehad om daar naar toe te gaan.... :banghead:
Je mag ook bij mij komen lenen, hoor ! ;D
Haha, ja en bij Peter krijg je geen boete als je het vergeet na drie weken niet in te leveren. Oke, misschien dat je dan wel één of ander ander geintje te wachten staat, maar ach...dat moet je er dan maar voor over hebben. Haha.
Trouwens, ik ben hier nu boeken gaan kopen. Stom, omdat ik ze eigenlijk niet mee kan nemen door het gewicht! Ik koop teveel! :S
Gewoon twee keer lezen en weggeven. :D
Is er geen ruilshop?
Peter, is mijn pasje ook bij jou geldig? ;D
Ja hoor, je pasje is bij mij geldig ! Extra voordeel: ik vergeet welke boeken ik uitgeleend heb, en aan wie. Dus je kunt daar ruimschoots misbruik van maken ! ;D
trouwens, nog een nieuwtje.. een bewoonster en ik trekken de laatste tijd erg naar elkaar toe.. :) Ik ben benieuwd of het wat wordt.. :D
Aaah, Peter op de versiertoer! Spannend... hou ons op de hoogte!
Yep! :knuffel:
Ik zal jullie op de hoogte houden ! ;D
En als je dat niet doet horen we je wel uit ;)
Citaat van: Pinky op november 22, 2007, 08:36:03 AM
Trouwens, ik ben hier nu boeken gaan kopen. Stom, omdat ik ze eigenlijk niet mee kan nemen door het gewicht! Ik koop teveel! :S
Dan moet je alvast een stapel meenemen als je met de kerst deze kant op komt. Heb je meteen wat te lezen wanneer je volgend jaar definitief terugkomt.
Ik heb afgelopen nacht maar drie uur geslapen.. Baal..baal... En de oorzaak is onduidelijk, althans, er is niets aanwijsbaars...
Morgen zou een blinde vriendin van mij komen, uit een ander deel van het land. Maar ik weet niet hoe de komende nacht gaat verlopen. Dus ik heb haar maar afgebeld.. Balen ! :-\ Ze woont veel te ver weg om even op de thee te komen... :'(
Jammer, Peter. :knuffel:
Snel een herkansing plannen!
post verwijderd op vraag van gebruiker
Nou..Die herkansing komt wel in januari, hebben we afgesproken. Eerst is er iets heel anders aan de hand... Een gehandicapte vriendin van mij bleek aan het eind van de zomer blaaskanker te hebben. Ze is daaraan geopereerd, maar de operatie hielp niet voldoende. Hoewel ze behoorlijk wat inwendig hadden weggehaald. Dus toen moest ze chemo krijgen. Van die chemo werd ze heel erg ziek. Dus die liep ook vertraging op. Toen kreeg ze vorige week een onderhuids apparaat ingeplant om de vloeistoffen van de chemo makkelijker te kunnen verwerken. Dat apparaat ging ontsteken. En ze kreeg afgelopen donderdag plotseling een soort epileptische aanval, waar ze twee dagen van in een soort coma heeft gelegen. Vandaag kwam ze bij, en besloot ze verdere behandelingen te stoppen.
Dat hoorde ik vanavond rond kwart voor 7. Ik ben toen naar haar toe gegaan. Ze bleek al niet meer thuis te liggen maar naar het Radboud te zijn vervoerd. Ik was heel gespannen: wat gaat er nu plotseling gebeuren ? Wat verwachten ze van mij ?
Daar bleek ze door iemand van de pastorale dienst van het ziekenhuis bediend te worden: het sacrament der zieken. Het laatste oliesol. De verwachting is dat ze binnen een paar dagen tot twee weken zal overlijden. Haar ouders en haar broer waren er, en ik was er. Het was een vreselijk emotioneel geladen bijeenkomst. Het was ook bizar om zo afscheid van iemand te nemen die 37 jaar oud is.. Met voor een deel dezelfde ziektegeschiedenis als ik.
Ik zat sowieso regelmatig wat te huilen, maar in feite was het vreselijk confronterend met mijn eigen ziektegeschiedenis, het overlijden van mijn zusje en het recente overlijden van mijn vader.
Ik heb met de ouders na afloop nog een uur doorgepraat over de overlijdensdienst. Want die vriendin had mij gevragd of ik als ze zou overlijden de diemnst zou willen lijden. Daar heb ik toen ja op gezegd. En dat doe ik ook, voor haar en haar ouders. Maar het komt nu erg dichtbij, en ik vind het heel moelijk..
Tegen 23.00 uur was ik thuis, en toen heb ik zelf nog een vriendion opgebeld. Ik was aan het eind van de middag al heel labiel, met heftige huilbuien. Toen ik het telefoontje kreeg, heb ik al vast maar een kalmeringstabletje ingenomen. Maar het verdriet en mijn eigen rouw brak er dwars doorheen. Eenmaal thuis heb ik heftig aan de telefoon zitten huilen van alle pijn en verdriet en gemis die nav vanavond in mij los was gekomen. :78: :78:
Inmiddels ben ik wel weer wat gekalmeerd. Maar ik neem zo om te slapen wel weer een kalmeringsmiddel...
Maandag stuur ik haar ouders en broer een e-mail met wat we vanavond hebben afgesproken over de grote lijnen van de inhoud van de viering na haar dood..Kan ik morgen zelf ook weer wat tot mijzelf komen.
Nou ja, dit staat dus als eerste te doen... :'(
Peter, ik weet niet wat ik hierop zeggen moet. Van mij een welgemeende hele dikke :knuffel:
Woorden.... :knuffel:
Wat een verdrietige situatie. Ik hoop, dat je je sterk genoeg voelt, om als het zover is, die dienst te kunnen leiden. Wel een hele verantwoording voor jou, maar wel heel lief, dat de ouders die wens van je vriendin respecteren.
Veel sterkte de komende tijd. :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Heel veel sterkte Peter :knuffel:
Dank jullie voor jullie medeleven.. Ik ben vandaag wel wat gekalmeerd. Maar nog steeds erg emotioneel en labiel.. Er zijn gisteravond bij mij zoveel knopjes ingedrukt :'(...Dus ik neem zo weer iets kalmerends om te slapen.
Slaap lekker. :knuffel:
Dank je ! :)
:knuffel: @ Peter
vreselijk dat je al die rouwdienst moet opstellen terwijl je vriendin nog leeft...Veel sterkte, je zult dit zeker heel goed doen...
Ik hoop ook, dat je het met haar nog kan overleggen. En dingen erin kan verweven, die zij graag zou willen. :knuffel:
ja idd zou mooi zijn (klinkt raar) als ze zelf er veel kan inbrengen in die viering
hele grote :knuffel: en hou je taai he ;)
Sterkte, Peter! :knuffel:
Peter, even een tussendoortje (sorry, ik wil je hiermee niet opvrolijken, ofzo)
In de Viva stond, dat 2008 een PAARS jaar wordt.!
Aaah, dat is zeker wel een leuk nieuwtje...
Ik vind paars ook een goeie kleur. Rood staat mij goed, maar paars ook. (Wintertype, hè.)
AVEN is ook paars. Betekent dat dat 2008 een AVEN-jaar wordt?
Dat moet haast wel! :klap:
Ja, staat in de voorspellingen geschreven!
Zullen we goed ons best doen. :)
Wanneer gaan we met z'n allen naar het Museumplein? Of zullen we maar meteen naar 't Binnenhof gaan? :-\
Morgen! :D Vallen we lekker op tussen alle scholieren.... :P
Nee Sismo, het kan pas in 2008. ;D
:-[ O ja.... nou ja, ik moet toch werken morgen! ;D
Nou, 2008 een paars jaar ? Geweldig !
En demonstreren doe ik morgen niet. Ik moet gewoon werken. Behoren scholieren niet op school te zitten, trouwens ? ;D
Ik vind van wel. :P
Neej joh! Dat is zoooo 2006!
Ja, dat zal voor jou wel wennen zijn, als je weer naar school moet, na de stage.
Of hoef je dat niet meer? :-\
Ja, vier dagen in de week. Maar daar ga ik nog heeeeel lang niet over nadenken. School is chaos en dus stress, neej....dat stel ik zo lang mogeljk uit, daarover nadenken!
Ik schreef een paar dagen geleden over een vriendin van mij die met blaaskanker in het ziekenhuis lag, en terminaal was. Vannacht is ze overleden... :78:
Gecondoleerd, Peter.... ik leef met je mee :knuffel: veel sterkte.
Gecondoleerd. Dat is wel héél snel. Veel sterkte. :knuffel:
Gecondoleert. Alweer schieten woorden tekort! :knuffel:
Gisteravond heb ik haar ouders nog even gebeld. En haar moeder kort aan de telefoon gehad.. Ja, heel verdrietig.. :78:.....
Sterkte de komende tijd. En als je één van ons even nodig hebt...we zien altijd hier, oke?
Dat is lief, Pinky.. Ik slaap waarschijnlijk ook slecht omdat de emoties van verdriet enzo mij hoog zitten... :'(
Dat zal wel eens heel goed kunnen. Ik merk dat soort dingen ook lichamelijk, dus klinkt logisch! En zeker nu het net is gebeurd gaan er waarschijnlijk allemaal gedachtes door je hoofd heen. Lijkt mij in elk geval een behoorlijk onwerkelijk gevoel, ook al zat het er aan te komen
Heb je nog met haar kunnen praten? Over wat ze wilde bij de dienst?
Heb je afscheid kunnen nemen? :knuffel:
Heel veel sterkte Peter, ook nog met de dienst en alle andere dingen die erbij komen kijken :knuffel:
En natuurlijk heeft Pinky gelijk dat je hier altijd terecht kunt om je hart te luchten, maar dit wist je vast al lang.
Tuurlijk, wij zijn geduldig, en geen enkel onderwerp is teveel. Vooral als iemand van ons forum ermee zit. Spui je hart maar. :knuffel:
Dat is lief van jullie.. Ik ben behoorlijk labiel. En heb gisteren en vanmiddag extra kalmerende middelen ingenomen, zodat mijn emoties niet nog erger met mij op de loop gingen... :-\ Verder is het even afwachten..
Ik hoop, dat het je hier tenminste voor eventjes wat opvrolijkt, of dingen tijdelijk doet vergeten. :)
Oh ja, ik kan nog wel lachen.... ;D
Gelukkig maar! :)
Wanneer is de uitvaartdienst? Morgen? :-\
Komende dinsdag, blijkbaar. Dat heb ik althans via de mail begrepen. De kaart heb ik nog niet gehad. Maar ja, weekend he ?
Ga je de dienst toch niet leiden dan? Hoe dan ook, veel sterkte! :knuffel:
Ik ga dinsdag aan je denken :knuffel:
Dank jullie voor de steun.. Nee, ik ga de dienst inderdaad niet leiden. Veel te emotioneel. Veel te veel stress. Dat zou weer een paniekaanval triggeren, en dat wil niemand. Dus dat heb ik begin vorige week al met haar ouders besproken. Die zijn gezien de omstandigheden ook oke, en die hebben inmiddels een andere voorganger gevonden.
Dat is fijn! Ik zal ook aan je denken dinsdag! Sterkte alvast!
Dank je.. Ik ben vandaag aan het eind van de middag bij een soort wake geweest. We mochten de kist beschilderen.. Dat was een mooi ritueel, en de kist werd er heel mooi van. Haar ouders waren er ook, daar ook nog even mee gepraat. En met wat ander mensen die daar waren die ik ook kende. Ze wordt gecremeerd, dus het is wel een gek gevoel dat noch haar lichaam, noch de kist er morgenmiddag na afloop nog is... :'(
Gelukkig blijft haar ziel altijd in de buurt...in elk geval in jullie herinneringen! Nogmaals sterkte! :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Ik denk aan je vandaag, Peter! Veel sterkte! :knuffel:
Ik hoop, dat je het emotioneel aankan. Veel sterkte. :knuffel:
Sterkte, Peter, ook in de komende dagen nog! :knuffel:
komt ze weer met de mosterd na de maaltijd... :-\
sterkte bij het overlijden van je vriendin, Peter... :knuffel:
Peter. :wave:
Hoe is het gegaan? Kon je het aan allemaal? :knuffel:
De dienst was mooi.. Ik vertel er later wel meer over. Daarna was ik even thuis om wat boterhammetjes te eten, toen ging ik naar een vesperdienst van een theologengroep. En daarna had ik yoga. Dus ik ben net thuis. Maar ik ben wel heel blij dat ik met de yoga wat stress van vandaag en de afgelopen tijd heb kwijtgekund. En dat de emotionele zwaarte van de afgelopen maanden nu ook weg kan trekken..Maar ja, ik mis haar wel erg...
En nogmaals dank voor jullie steun... :)
Daar zijn we toch voor. :handschudden:
Ik ben blij dat het een mooie dienst was en dat je wat stress kwijt kon in de yoga! :knuffel:
Hé Peter, ik zie net ergens, dat je een Noord-Hollander bent uit Dirkshorn. Dus geen zachte G? ;)
post verwijderd op vraag van gebruiker
@ Ienepien: Nee, helemaal geen zachte G. ;D
@ Logan: dank voor het compliment !
Eeuhm...ik zeg wel vliechen in plaats van vliegen. En ik krijg nu ook een air, in plaats van een errrr. :(
Hmm, ga na mijn jaar USA denk ik bij Peter op spraakles. Mag dat Peter?
Nou, Dirkshorn ligt volgens mij in westfriesland, en weet je hoe ze daar kunnen knauwen? :rollol:
@Peter: woont je familie daar nog? En ga je daar iedere zondag heen? Wel een end reizen. :-\
Nee. mijn familie woont daar niet meer. Dus ik hoef gelukkig niet zover te reizen. Maar ik heb in die buurt nog wel vrienden wonen.
Dus dan kom je wel eens aan de kust, ook??? ;D
Laatste nog geweest, bij Bergen. In de enige strandtent die er nog stond achter glas naar de zee gekeken.. Mooi.....
En dat hebben wij hier nou iedere dag. Vooral als het stormt is de zee prachtig. :D
Ben jaloers! Hoewel....altijd zoveel wind....is ook niet alles?
Nee, de kinderen hebben wel lekkere dikke bovenbenen van het fietsen. ;D
Goeie kuiten en bovenbenen van het fietsen kunnen geen kwaad.. ;D
post verwijderd op vraag van gebruiker
Peter! Je fanclub wil gevoed worden!!!!!!!!!!! >:D
;D
Klopt ! :D
En níet met appelmoes. :geezer:
Het is toch Peter's fanclub? Dan mag het! :D
O ja, natuurlijk. :rollol:
:D
Is een :cake: ook goed?
Nou zal ie wel geen honger meer hebben. :D
Ik laat het nog wel even staan. Maar als hij het morgen nog niet heeft opgegeten doe ik het zelf hoor :D
Citaat van: Sismo op januari 06, 2008, 11:29:34 AM
Het is toch Peter's fanclub? Dan mag het! :D
Ja, wat is er mis met appelmoes ? :D En bovendien: het is mijn eigen fanclub. Dan mag ik toch wel zelf weten wat ik eet ? Ookal is dat appelmoes ? ;D
Citaat van: Jovi_Hobbes op januari 06, 2008, 02:31:28 PM
Is een :cake: ook goed?
Ja, :cake: is ook goed. Hij was heerlijk, dank je ! Nu ga ik naar bed.. :wave:
Scrol eens naar boven.... volgens mij staat de :cake: er nog altijd en heb je hem helemaal niet opgegeten.
Haha, en het was nog wel een zelfgebakken AVEN taart... oei...
Sorry, hij was inmiddels al een beetje groen.. Ik heb 'm maar aan de buurvrouw gegeven ( die toch snel vershuist), misschien kan zij er wat mee.. Zij is altijd in voor dingen die heeeeeeel erg ecologisch zijn.. ;D
:rollol:
:schater:
:rollol:
Is ze na het eten van de taart verhuist naar een ecologische omgeving onder de grond?
:schater:
Nee, maar ze zou zo voor 100 % ecologisch verantwoorde heks in het bos door kunnen gaan.. :-\
Ze controleert zelfs in het wasmachinehok de wasbeurten van andere mensen. Of de trommel wel 100 % vol is. Als zij een (zelf bedachte) overtreding ontdekt, krijg je een pissig briefje in je postvakje. Zo heeft ze wel meer rare trekjes.. ze wil dat iedereen hier op de Refter vegetarisch wordt, en loopt daarover te drammen tegen iedereen. En toen de groep die het erf bij houdt een mechanische bladblazer kreeg, om de vele blaadjes die hier in de herfst plegen te vallen makkelijker te kunnen verwijderen, terroriseerde ze die groep zo erg dat ze tot op heden die bladblzer niet gebruiken.. :-\
Dus het door Ereinion gesuggereerde plekje, volledig ecologisch verantwoorde plek onder de grond, zou misschien wel een goede oplossing zijn.. :rollol:
:o Lijkt Eucalipta wel. Ik verbaas me er altijd over dat ze dan toch toegeven. Ik wil best een keer langskomen om blad te blazen. Alhoewel, als ze hem door haar niet meer gebruiken, dan moet ze wel heel eng zijn. :-\
En gelukkig dan maar, dat ze verhuizen gaat.
Of verhuist ze binnenshuis???????? :o
Nou, steeds meer bewoners zijn haar zat. Ze heeft hier waarschijnlijk geen vriend(in) meer over. Het is wel sneu, maar ja, ze doet het zelf. En haar gedrag lijkt langzaam steeds verder te escaleren..En ze heeft een psychiatrisch dossier, dus ja.. Misschien komt het op den duur neer op bemoeizorg, of dat ze toch gaat verhuizen...naar buiten de Refter. Ik hoop het laatste, en ik ben niet de enige, vrees ik..
En het toegeven: dat is een goed punt. Mensen hebben hier vaak, veel te vaak, toegegeven aan haar irrationele en extreme eisen. Er zijn hier meer bewoners die hier al lang wonen, zo'n 20 jaar of meer. En een aantal van hen (met flink veel informele invloed, natuurlijk...) houden haar nogal de hand boven het hoofd. Een restant uit de 'moet kunnen- cultuur' van de jaren '70 en '80. De jongere generaties ( waar ik ook bij hoor) denken daar duidelijk anders over.
Voor hen ( en voor mij) is 'hoe de Refter vroeger was' ook geen argument, en ook niet de bril waar we het door bekijken. De Refter, de maatschappij en de meeste bewoners nu enz. zijn nu anders. En wat misschien 20 jaar geleden in alternatieve en sterk links politieke kring wel kon, kan nu duidelijk niet meer. Wij constateren overlast, stalkgedrag, op zijn minst erg dwingend en opdringerig gedrag, terwijl de persoon zelf daar niet op aanspreekbaar is. En we vinden dat niet acceptabel. Punt.
Maar ja, maak dat maar eens duidelijk aan iemand met een flink psychiatrisch dossier.. :-\
Dat is wel lastig ja....succes er mee!
Hebben jullie geen bewonersvereniging? Of een bestuur ofzo? :-\
Ja, dat hebben we. Maar wie begint het gevecht met zo iemand ? Met een onzekere (juridische) uitkomst ? Terwijl je hier ook woont ? De bewoners zitten in het bestuur van de stichting en huren van de stichting hun woning. Prima principe, maar in dit soort stuaties heeft het ook zo z'n nadelen, blijkt.. We hebben in de adgelopen 25 jaar al diverse keren met dit soort problemen gezeten, bij andere personen. En iedere keer is het weer een drama en het trekt een enorme emotionele wissel op de mensen die hier leven. Juist op degenen die zij al terroriseert...
En stel dat ze hier misschien toch nog ergens een paar even warhoofdige vriendjes heeft, die het dan voor haar op gaan nemen ? Dus ja, ingewikkeld..
En: uiteindelijk kan iemand alleen uit zijn woning gezet worden door de kantonrechter. Maar dan moet er echt een groot, dik en serieus juridisch dossier liggen. En dan nog kan de kantonrechter dan besluiten dat de overlastgever zo zielig is dat deze er toch mag blijven wonen.. :-\
Maar je schreef toch dat ze ging verhuizen? Of was dat alleen maar een wens?
Ja, dat dacht ik eigenlijk ook.
Misschien zat beter nog in een droom toen hij het schreef? Peter, gaat het wel goed met jou? :-\
Oh ja, even voor de duidelijkheid.. ik was wat mist aan het creëren, geloof ik..Sorry..
Mijn directe burvrouw gaat verhuizen. Hoera ! Ik krijg er een leuke en gezellige buurman voor terug, dus dat zit wel goed.
De vrouw over wie ik hier boven schreef is gelukkig niet mijn ( directe) buurvrouw. Ze woont ( gelukkig) op een andere plek hier in dit complex, ze is meer in overdrachtelijke zin 'buurvrouw'..
Hmm. ja, ik was niet erg helder, geloof ik...
Nu is het weer helemaal duidelijk! :klap:
Ja, ik snap het ook weer. De mist is opgetrokken. Toch jammer dat het een ander buurvrouw is die gaat verhuizen en niet zij...
We hopen dat onze ecologische bosheks ook nog een keer vertrekt.. :-\
Gisteren en vandaag heb ik een flinke astma -aanval gekregen.. Gisteren vooral heel moe, en vandaag heb ik het steeds benauwder gekregen.. :-\ Ik heb een lichte bronchitis, geloof ik. Het doet zeer in mijn rechter bronchie wanneer ik hoest ( en dat gebeurt nogal vaak). Ik heb het nogal benauwd, in de hals en op de borst, en ben nogal kortademig. :-\ Praten gaat ook moeizaam.. :'(
Kortom: BAH ! Ik weet niet of ik ondanks dat ik in november een griepspuit heb gehaald, toch een lichte griep kan hebben. Dus ik heb zo voor het slapengaan ook maar een beetje paracetamol ingenomen..
Ik heb op zich voldoende astmamedicijnen in huis, en ik kan altijd de huisarts bellen. Maar laat ik nu eerst maar de nacht in gaan, en zien hoe dat loopt.
:'(
:knuffel: Gaat het al weer wat beter?
:knuffel: Hoe gaat het vandaag?
(Ik had gisteren wat buikgriep, lichtjes, ik ben om iets voor 8 gaan slapen en heb tot 12u vandaag geslapen, 16u!! Maar ik voel me nu wel terug goed :D Dus ik hoop dat de rust jou evenveel deugd heeft gedaan!)
Ja, ik hoop het ook, Peter. :knuffel:
Nou ja... :-\ afgelopen nacht heel slecht geslapen vanwege de benauwdheid. Mijn lichaam werd er ook heel gespannen van..
En vandaag zelf beroerd gevoeld.. :-\ veel hoesten, erg benauwd, bij het hoesten veel pijn, koude rillingen ( ik ben toch echt wel een beetje ziek) en mezelf heel moe en slap en uitgeput gevoeld.. Jakkes dus...Nu gaat het even ietsje beter, dus ik neem de gelegenheid even te baat om hier wat te posten. Zometeen met veel medicijnen weer naar bed..
Ik heb vandaag alle dingen die ik vandaag, morgen en woensdag zou doen maar gelijk afgezegd, dan kan ik hopelijk wat uitzieken..
Nog veel beterschap! :knuffel:
Heel verstandig Peter. :knuffel:
Vandaag gaat het ietsje beter, geen rillingen meer en minder benauwd, ook in de loop van de dag. Nog wel behoorlijk slap, hoofdpijn, hoesten enz. En voor alle zekerheid vanochtend toch maar de huyiasrts gebeld voor een afspraak. Helaas kan ik daar komende vrijdag pas terecht..maar het is een beetje voor mijn eigen gerustelling. Wordt het erger, dan ligt er in ieder geval al een afspraak met de huisarts..
Hier komt een medicinale :knuffel: voor je, Peter!
Hopelijk voel je je snel weer helemaal goed.
:knuffel:
:knuffel:
Vrijdag pas? :o
Is dat bij jullie altijd zo aanschuiven? Ik kan op elk moment naar de dokter, hoogstens 2u wachten.
Ja, ik kan meestal ook wel dezelfde dag nog terecht. :-\
Ja, ik snap het ook jniet. Ze hebben hier in deze praktijk een heel suf systeem, volgens mij.. En dat ik niet gewoon kan aanschuiven vind ik erg belachelijk... >:(
Ik neem aan dat wanneer je erg aandringt, je toch wel eerder terecht kan dan 3 dagen later?
Dat hoop ik toch wel, het zou maar heel ernstig zijn.
Ja, er is wel een soort systeempje.. Maar daarvoor moet ik 's ochtends om 08.00 uur gelijk bellen. Dan zijn er nog een paar 'noodplaatsen' voor die dag te vergeven. Of je daar ook eentje van krijgt, weet je dus niet..
En bovendien: ik ben dan met mijn lijf en medicijnen gewoon nog niet wakker.. Ik word pas wakker tegen 9.30 uur. Eerder lukt gewoon niet, ook niet met een wekker of zo. Dus tja.. :-\
lekker handig ::) (van die huisarts, bedoel ik)
Tja.....
Morgen moet je dus heen.
Ik hoop voor je, dat het een beetje leuk weer is, en dat je niet natregent.
En dat de dokter er iets aan kan doen. :knuffel:
En? Hoe was't bij dokter? En hoe voel jij je? Hier een medicinaal :cake: Dat is beter dan al die pillen. Wedje?
Afgelopen vrijdagaochtend was ik zo bij de dokter klaar..Het was een kort en plezierig gesprek, ik kreeg een antibioticumkuur van een week voorgeschreven vanwege de aanhoudende bronchitis, en een prednisonkuurtje van een week voor de aanhoudende astmatische reactie. Ik was er blij mee, ik liep er al een week mee en het werd niet beter.. :-\ Ik ging me zowaar af entoe een beetje zorgen maken. En ik was erg banauwd, veel hoesten, sliep slecht enzovoort. :-\ Ik ben vrijdagavond gelijk begonnen met het innemen van de medicijnen.
Gisteren was ik de hele dag opnieuw uitgeput, en heb ik de hele dag op de bank gelegen. Van de medicijnen merkte ik nog niet zover.. Wel ben ik gisteravond naar de verjaardag van een oude vriend van mij geweest. Dat was heel leuk. En vandaag weer het groote deel van de tijd op de bank gelegen, net als gisteren veel slapend en dommelend. Nu, zondagavond, heb ik wel het gevoel dat de antibioticum + prednison langzamerhand aan gaan slaan. Gelukkig, dat mag ook wel, onderhand.
De arts waar ik afgelopen vrijdag bij op consult was ( een huisarts in opleiding die in de praktijk van mijn huisarts stage loopt of zo) vroeg mij of ik komende vrijdag bij haar terug wilde komen, om te zien hoe het gehaan was. Dus dan ga ik morgen maar even een afspraak maken voor een afspraak komende vrijdag..
Trouwens, vanmiddag en vanavond ben ik nog even gaan kijken op de plek waar gisteren ( op het industrieterrein van Nijmegen aan de westkant van de stad, vlakbij de electriciteitscentrale) een grote uitslaande brand was. Een echte grote fik.. hier aan de oostkant van Nijmegen zag ik nog hoog tegen de lucht de slierten rookwolken langstrekken..
De hal brandde gedeeltelijk nog steeds. Kleine vuurtjes, gelukkig. En er is permanent bewaking bij. Dat mag ook wel, want de hallen zijn gedeeeltelijk ingestort, gedeeltelijk zijn de stalen balken gesmolten, en staan ze nog steeds rechtop. Nog net.. En onder al dat puin van muren, daken en stalen balken brandr het dus nog steeds. Zeker bij duisternis zag ik de plekken waar het nog doorbandt, duidelijk oplichten..
De wegen direct om het terrein zijn afgesloten voor alle verkeer, maar als je de situatie kent, zijn er altijd wel manieren om er toch dichterbij te komen.. ;D Ik was trouwens niet de enige, er reden veel jonge gasten in auto'tjes daar rond. Veel meer dan normaal op een verlaten industrieterrein op zondagmiddag en zondagavond. Wat zouden die jonge gastjes ( 20 jaar, petje, auto'tje) daar nou komen doen ? ;D
Ramptoerist ;D
Ben blij voor jou dat de medicatie werkt! :wave:
Ja, daar ben ik ook blij om. En een duim voor die jonge vrouwelijke arts, als het goed werkt. :klap:
En die brand, ja, iedereen is in wezen een beetje nieuwsgierig naar dat soort dingen.
Gelukkig gaat het wat beter! :knuffel:
Jonge gastjes in auto's? Wat dacht je van nieuwsgierige mannetjes met paarse Crocs op een scootmobiel! :P
Ja, die zijn net zo goed ramptoerist. >:D
:D
:P
Er is in het centrum van Nijmegen afgelopen zondag ook nog een grote villa afgebrand, vlakbij het station. Je kunt zo van beneden door de kapotte ramen en muren naar boven kijken, naar de lucht. Er zit ook geen dak meer op. Alleen wat buitenmuren staan eigenlijk nog overeind.. Gelukkig stond de oude en verloederde villa al geruimte tijd leeg. Hij zou sowieso afgebroken worden, en op die plek zouden nieuwe appartementen gebouwd worden.. Ik ben daar afgelopen maandag ook maar even langs gereden, als ramptoerist.. Ik was lang niet de enige.. ;D ;D ;D
Goh, wat gek.
Een duidelijk geval van aangestoken voor de verzekerings-uitkering, denk je ook niet, ramptoerist? ;D
(http://www.freewebs.com/jezelf1234/spiritueel-paars.jpg)
Mooie foto!
Ben je elke fanclub een beetje aan het versieren Ereinion? Of is het gewoon een nieuwe manier om veel berichtjes te posten? ;D
Nou, ze is nu wel een Authoritay!
En die zullen wel bepaalde rechten hebben. ;D
:o dat wist ik helemaal niet.
Beiden, Zonnekind. ;)
:D Doe gerust hoor, ik vind het echt leuk! Ik heb gisteren wat foto's gezocht voor een nieuwe achtergrond op mijn bureaublad en op msn en ik heb echt super toffe beelden gevonden. Van giraffen en van jaguars enzo, echt knap. Eigenlijk, van welk dier je ook een foto neemt, die staan er altijd zo leuk op :D
Da's waar.
So true,
Dit waren mijn katten 2 jaar geleden, zijn ze niet keiliev?
http://members.chello.nl/r.f.hendriks/minico.jpg
http://members.chello.nl/r.f.hendriks/minimonster.jpg
De foto's zijn te groot om hier te posten, je moet ff klikken ;D
Super schattig!
Citaat van: Ereinion op januari 30, 2008, 10:10:53 PM
(http://www.freewebs.com/jezelf1234/spiritueel-paars.jpg)
Oh wow ! wat een mooi plaatje ! Dank je, Ereinion ! :) :) :) :) :)
Verder nog: dat van die verzekeringspremie.. ja, dat was ook al bij mij boven komen borrelen.. Zo heel toevallig zal die brand in die villa wel niet zijn, vermoed ik.
Er is wat dat betreft nog een optie.. nl dat de eigenaars van de villa gezeur van de gemeente over eventueel behoud van de villa of delen ervan voor wilden zijn. De villa stond niet op een gemeentelijke monumentenlijst, maar ja, dat zegt niets. Er zal maar eens een ambtenaar of gemeenteraadslid iets vreemds in hun hoofd krijgen..
Een paar jaar geleden gebeurde dat met een meubelzaak, die al zo'n 100 jaar op een terrein net buiten het centrum van de stad had gelegen. Die meubelzaak wilde graag een heel nieuw begin maken op het eigen terrein..en alle oude, verwaarloosde en vervallen gebouwen en gebouwtjes op het terrein vervangen door moderne nieuwbouw.
Dat leek heel aardig te lukken, de plannen waren al lang en breed goedgekeurd..totdat... een gemeenteraadslid vond dat een foeilelijke oude schoorsteen, die al sinds decennia ongebruikt en nutteloos nog ergens op het terrein stond, bewaard moest blijven in de nieuwbouw. Gevolg: veel extra kosten,. oeverloze vergaderbrei en jaren vertraging.. want de schoorsteen moest en zou behouden blijven.. Terwijl je 'm ook vanaf de weg niet kunt zien staan..
Erg leuk voor de bedrijfsgeigenaren, het is nog een familiebedrijf...Ik dacht na de brand in de villa dat de eigenaren van de villa misschien wel blij waren dat dit nu niet meer kan gebeuren.. ;D Er staan alleen nog wat buitenmuren overeind...
Ik zou gewoon op een bedrijventerrein buiten de stad zijn gaan zitten, en tegen de gemeente hebben gezegd: 'als jullie die schoorsteen willen bewaren, mag je dat zelf doen. In eigen tijd en met eigen geld.. Ik ben weg. Doei ! ' ;D
Aargh, sommige gemeentes...ben ik blij dat mijn vader GEEN ambtenaar is bij een gemeente...
* gaat stil in een hoekje zich voor haar papa zitten schamen die stiekum dus wel een koffiedrinkende gemeentewerker is... *
:knuffel: je hebt vast ook wel goede ambtenaren.
Rush, die eerste vind ik écht luk. Ik vind grijze poesjes altijd leuk. Een cyperse vind ik zo gewoontjes.
Maar nu zijn ze al groot, denk ik?
Peter, ja, op die manier (het in brand steken) ben je er wel in een keer van af. Maar het zet natuurlijk wel levensgrote vraagtekens bij de verzekeringsmaatschappijen. En of die dan uitkeren? Zal moeilijk zijn. :-\
ze zijn nu bijna 2 jaar, ik zal ens kijken of ik daar een fotootje van heb, eerst nog eentje van toen ;D
(http://members.chello.nl/r.f.hendriks/minimonsterenco.jpg)
Ze zien er nu ongeveer zo uit:
(http://members.chello.nl/r.f.hendriks/Photo-0035.jpg)
Ze vinden elkaar nog steeds lief! :klap:
Heb jij geen eigen fanclub, Rsh`? ::)
Wel hele lieve katjes trouwens.
Jwel, ik heb sinds gisteren m'n eigen fanclub, maar ik ook moet liefde en vreugd verspreiden in andere fanclubs natuurlijk
:schater: wat een sociaal denkend mens ben je toch! :knuffel:
Thx! :knuffel:
Rushje ten voeten uit :D
Je wilt er gewoon stiekem twee, dus neem je die van Peter over. :P
Niet zo negatief denken, Ereinion! :flic:
En bij Sismo is het al gelukt :D
Nu de rest nog
Rsh` heeft alleen maar goede bedoelingen.
Zo beter, Sismo?
Ook al is dat geschreven, ik bespeur een ondertoontje
Je bedoeld die gemeende ondertoon vol liefde en ontzag?
Je hebt toch niet mijn fanclub overgenomen? Of bedoel je mijn onschuldig zieltje?
Citaat van: Ereinion op januari 31, 2008, 08:13:33 PM
Je bedoeld die gemeende ondertoon vol sarcasme?
Ja die :D
:o oh, dat heb ik niet gezegd. Nu vind ik je niet lief meer! >:(
*bedenkt dat ze admin is en Rsh`s fanclub weer kan verwijderen*
Lekker puh!
Neeh :o :o :o :o :o
Ereinion liev :knuffel:
:o Misbruik! Er dreigt misbruik! Alarm!
Dat heb je goed gezien, Sismo. Rsh` misbruikt het citeren. >:(
hmm, een knuffel maakt het al half goed. :)
Ik weet het!
/me geeft Kim :cake:
Oh, Rsh` is lief! :handschudden:
*gaat op zoek naar een teiltje*
Waarvoor een teiltje? Ga je dweilen?
Sismo is ook lief, want ze houdt Peters fanclub netjes.
Haha :D
*krijgt serieuze braakneigingen*
Niet doen, hoor. dan moet je nog meer schoonmaken. :knuffel:
*gaat toch maar boven de wc hangen dan*
Doe ens niet zo overgeven enzo
Rsh' mag mijn fanclub niet gebruiken ! ;D En al helemaaaaaaal niet overnemen ! >:(
Foto's van lieve katjes plaatsen mag wel, hoor... :)
En ik vind Sismo heel sociaal dat ze uiteindelijk boven de wc is gaan hangen, en niet mijn fanclub heeft gebruikt.. :knuffel: Er hoefde nu niet gedweild te worden... ;D
ja, er was veel activiteit hier. :D
*vraagt om een doekje*
Hier...
En wil je ook een glaasje water?
/me geeft een doekje, sambal bei?!
/me is blij met Ereinion! :handschudden: en ook Rsh' is best aardig :knuffel:
;D :P
Jullie hadden zeker niets anders te doen dan een ganse avond berichtjes posten? Of is er zoveel gepost (bijna in elk topic 3 bladzijden of meer!) omdat iedereen nu met 10 vingers typt en het nog sneller gaat? :D
Haha, ja en er gebeurt ook veel zeg, in die tijd dat ik werk of slaap. Chantage, bedreigingen, gefoceerde liefdesuitingen, braakneigingen...pfff. En dat allemaal in Peters Fanclub. Waar een fanclub al niet goed voor is! ;D
Niet de hele avond, Zonnekind, we hebben ook nog Wie is de Mol gekeken. ;D
Precies! En Ereinion ging al om tien uur slapen!
Maar ik heb Rush z'n maffiapraktijken wel door, hoor. ;D
Citaat van: Sismo op februari 01, 2008, 09:40:22 AM
Precies! En Ereinion ging al om tien uur slapen!
En toen kroop Sismo in bed met een boek. Dus zal het wel aan het typen liggen. :D
CiteerEn toen kroop Sismo in bed met een boek.
ehhh....dat duurde nog even..... ;D
Ik vermoedde al zoiets. ;D
Citaat van: Rsh` op januari 31, 2008, 07:46:31 PM
ze zijn nu bijna 2 jaar, ik zal ens kijken of ik daar een fotootje van heb, eerst nog eentje van toen ;D
(http://members.chello.nl/r.f.hendriks/minimonsterenco.jpg)
Ze zien er nu ongeveer zo uit:
(http://members.chello.nl/r.f.hendriks/Photo-0035.jpg)
Ik vind die grijze, nu hij groot is een stuk minder leuk. Veel donkerder geworden. Maar evengoed wel lief, denk ik.
Ik denk dat dat ook wel aan de foto ligt.
CiteerIk vermoedde al zoiets
....en voor mijn voetjes eindelijk warm waren...vanavond weer eens mijn kruikje meenemen!
Oh, koude voeten in bed, dat is echt niet fijn. :(
Nee, ik lig dan wakker, weet dat ik beter die kruik kan gaan vullen met heet water, maar kan het niet opbrengen om het beetje warmte wat er wel is, te verlaten... :banghead:
Als ik écht koude voeten heb, doe ik wel eens mijn sokken weer aan. En als dat niet helpt, 2 grote flessen (van cola ofzo) met gloeiend water uit de boiler (wel stevig dicht draaien) en aan iedere voet zo'n fles. Héééérlijk warm.
Sokken, die moet ik eens proberen als ik mijn kruik vergeten ben en het niet lukt om mijn bed weer uit te gaan. Mijn sokken kan ik zo vanuit bed pakken! :D
:o
Je wil toch niet zeggen, dat je daar nog nooit aan gedacht hebt?
Eigenlijk wel.... :-[ Maar je moet bedenken dat ik dan in een soort roes lig te wachten tot ik in slaap val.... :schater:
ja, dat is ook wel weer zo.
Stom is dat, dan heb je het koud en weet je dat je het warmer kunt krijgen door heel even je bed uit te gaan, maar toch doe je het niet.
Ik heb dat ook als het heel koud is en ik moet naar de wc. Dan ga ik niet, maar vervolgens erger ik me eraan dat ik wakker lig. ::)
Héél herkenbaar! :P
En je moet het toch kwijt, want daar kan je dan weer niet van slapen. Dus: gaan met die banaan, sokken aan, en weer lekker in je bedje.
Het helpt mij vaak om rustig te letten op je ademhaling, en bij iedere inademing te tellen. Dus...1...2...3...4
Soms tot boven de 200, maar vaak haal ik de 100 niet. :)
Op zich heb ik geen moeite met in slaap vallen, alleen als ik koude voeten heb. Helaas heb ik die nog al eens....ik moet gewoon standaard mijn kruikje meenemen! (goed voornemen voor 2008, kan dat nog?)
Ja hoor. Vandaag is het 1 februari. Dat is toch weer een mijlpaal?
natuurlijk!
Bij deze dan! :D
Tja.. een hele mijlpaal ! ;D
Verder: koude voeten in bed los ik ook op met mijn sokken, die bij het bed voor het grijpen liggen.. En 's nachts naar de wc.. tja... doe ik dat niet, dan slaap ik niet in. En voel me steeds gespannener worden...en op den duur krijg ik dan rillingen, en dan moet ik echt heel snel naar de wc... :-\ Meestal heb ik hier boven een urinaal staan voor in de nacht, dan hoef ik niet half slapend het trapje af.. ;D
Sismo, weet je wat ook helpt? Je plooit het achterste van je deken onder je voeten. Het deken warmt veel sneller op dan je hoeslaken rond je matras. Je krijgt meteen warm. Ik noem dat "mijn envelopje". Viper vond dit niet fijn dat ik dat deed want dan ging ik met al zijn deken lopen :D
:schater:
Tja, dan is een goede oplossing twee dekbedden nemen, zodat iedereen zelf kan doen wat hij wil.
Mijn manlief houdt ervan het achtereind los te laten, om z'n voeten af en toe buiten boord te steken. Ik vind dat niet fijn, want daar krijg ik dan weer kouwe voeten van. Dus mijn kant zit vast. Maar soms trekt hij er zo aan, dat het bij mij ook los komt, en dan heb ik weer kouwe voeten.
Snappen jullie het nog? :-\ Wij hebben dus een tweepersoonsdekbed.
:-\
Een flanellen hoeslaken is ook warmer.
Wat ik altijd doe is, mijn koude tenen in de holte van mijn knie stoppen (even voor de duidleijkheid....mijn tenen van mijn linkervoet in de holte van mijn rechterknie en andersom ;D ). Dat helpt normaalgesproken wel, maar soms zijn ze zo in en in koud dat het niet meer helpt, dan heb ik alleen ook koude knieholten ::) .
Misschien stomme vraag, maar heb je daar vooral in bed last van? Misschien dat je je bed dan ergens anders in de kamer moet zetten. Ik weet niet of ik het moet geloven hoor, maar mijn opa had zijn grote lekkere hangstoel in de woonkamer staan en had altijd last van koude voeten. Toen is iemand de aardstralen gaan meten en bleek er precies voor de stoel een aardstraal te lopen. Dus hij heeft de stoel verplaats en had nergens last meer van. Dus misschien is dat wel het meest simpele trucje...eeuhm, behalve dat je dan je bed helemaal moet verplaatsen... :S
:D Nee, in mijn geval is het niet alleen in bed dat koude voeten heb, maar het wel het enige moment dat ik er last van heb. Zo lang ik gewoon op ben, stoort het me niet zo.
*sleept haar bed weer terug nadat ze er achter kwam dat ze ook buiten het bed koude voeten heeft*
Citaat van: Sismo op februari 01, 2008, 11:32:59 PM
Wat ik altijd doe is, mijn koude tenen in de holte van mijn knie stoppen (even voor de duidleijkheid....mijn tenen van mijn linkervoet in de holte van mijn rechterknie en andersom ;D ). Dat helpt normaalgesproken wel, maar soms zijn ze zo in en in koud dat het niet meer helpt, dan heb ik alleen ook koude knieholten ::) .
Ik kan me niet voorstellen dat dat lekker ligt. :-\
Ik stop mijn voeten wel eens in de knieholten van mijn vriend. :D
Het ligt niet erg lekker nee, maar zodra ze warm zijn ga ik weer anders liggen.
*bedenkt dat ze toch maar een vriendje moet aanschaffen, dan heeft ze zelf nooit meer last van koude knieholten!* :schater:
Vrouw, 36 jaar en last van koude voeten in bed zoekt mannetje met kachelbeentjes, die het altijd warm heeft in bed.
Geen sex, geen gezeur, alleen kacheltje spelen. :rollol:
:schater:
Of vrouw zoekt kruik van ongeveer twee meter die tevens als kussen wil fungeren.
:rollol: :rollol: :rollol:
Dat lijkt me nu de ideale relatie! :rollol:
;D
Geweldig! Ik zou gewoon de advertenite voor de grap gaan plaatsen! Gewoon om te zien wat voor een reacties erop komen! Haha!
Doen!
Waar? Hier? ;D
In de agora, bij voorbeeld.. ;D :klap:
Dat is nog eens wat anders dan de vele variaties op 'boerenkool zoekt worst'... :-\
:rollol:
Ja of gewoon meteen de Telegraaf! ;)
Gisteravond nog iets sufs meegemaakt..
Zoals ikal in een ander topic heb geschreven, gingen we met een paar mensen samen eten in een restaurantje in Kranenburg (DLD). Dat is hier 6 km vandaan.
Daar kreeg ik twee grote borden en een potje met de aardappeltjes, de groenten en het vlees. Voor mij was niet zo duidelijk hoe het nou werkte, dus ik liet het aardewerken potje op het bord staan waar het op stond, en begon te eten.... Dat doe ik in eetcafe's in Nijmegen wel vaker.. daar is het ook de bedoeling..
Hier dus niet.. plotseling stond het meisje dat bediende naast me, en deed even voor hoe het wel moest.. Ze schepte de spullen uit het potje op het bord, voor ik er erg in had.. :-\ Oh, wat voelde ik mij opgelaten... :-\ Wat voelde ik mij ongemakkelijk.. Bloos...bloos...bloos...Ik schaamde me echt... :-\ De anderen van ons gezelschapje vonden het ook wel genant, en zaten maar wat te lachen.. Die wisten ook niet zo goed hoe met de situatie om te gaan. Hoe te reageren.. Tja.. :'( ik had er ook later op de avond nog een katterig gevoel van...
Dat kan ik me voorstellen.
Ik zou ook uit het pannetje hebben gegeten, dat zie je de laatste tijd steeds meer. :knuffel:
Vooral als ze die aardappels zo op je bord kwakt. Net of je dat zelf niet kan, of niet snapt wat ze bedoelt als ze duits praat.
Maar zie het grappig, en lach erom. ;)
Ik vind het vreemd, zelfs als het de bedoeling is dat je alles uit het potje haalt, dan hoeven ze dat nog niet te komen doen. Als jij het nu uit het potje wil eten, dan is dat toch jouw keuze?
Ach, niet aantrekken, je zal vast niet de enige zijn die het zo doet. :knuffel:
MAar wel een stomme reactie van dat meisje, zo raak je klanten kwijt. JE hebt haar toch geen fooi gegeven hè!
Ja ik vind het ook een stomme reactie. Laat iedereen toch eten hoe hij/zij het zelf wil. Als er iemand een kippenbil met mes en vork eet, ga ik toch ook niet zeggen dat het veel smakelijker is als je dat lekker met je handen vastneemt? :D
Kip mág met je handen, maar hóeft niet. ;)
Dit is Peter's fanclub. Peter, hoe is het nu met je? Ben je nog terug geweest naar de dokter?
Ach, hier in Amerika kom je ook dat sort dingen tegen. Bediende die echt dertig keer aan je vragen of het smaakt. Doodirritant, maar bij sommige sjiekere restaurants is dat weer heel normaal. Misschien gewoon een cultuurverschil? Maar rot wel. Ik ben ervoor om het te vragen. 'Meneer, mag ik het voor u op het bordje doen?' Dan zeg je toch nee dank u, ik doe het zelf wel. Toch? Hoop dat je over je schaamte heen bent en er hartelijk om kan lachen inmiddels. Van mij in elk geval een :knuffel:
Citaat van: Ienepien op februari 03, 2008, 05:01:57 PM
Kip mág met je handen, maar hóeft niet. ;)
Peter mocht dat toch ook gewoon uit het potje eten? Je moet dat toch niet op je bord doen? ;)
Haha, van mij wel, hoor. ;)
Dank jullie voor de steun... :knuffel:
Verder: ik was afgelopen vrijdag bij m ijn huisarts. Zij heeft wat geklopt en geluisterd naar mijn borstkas, en toen geconcludeerd dat het al veel beter was dan een week daarvoor. Dat gevoel had ik ook. Maar het is nog niet helemaal weg.. Dus we kijken het even aan, of mijn lijf het restantje uit zichzelf kan bestrijden, of dat ik toch nog wat medicijnen nodig heb..
Ik was vandaag wel weer doodmoe.. ik heb weer een groot deel van de middag op de bank liggen dommelen.. Daaraan merk ik ook dat het nog niet goed gaat...
Verder was ik vanavond weer bij mijn moeder. Vanmiddag waren mijn zus, zwager en de kleinkinderen geweest. Mijn moeder had veel moeite met dit weekeinde, het is twee jaar geleden dat mijn vader overleed. In de nacht van zaterdag op zondag.
Ik geloof dat het deze keer wel redelijk liep tussen mijn moeder en de kleinkinderen, ik kwam niet in een slagveld terecht toen ik om 17.00 uur bij mijn moeder aan kwam. Ze waren net begonnen met eten ( chinees), ik kon gelijk aanschuiven. En ik heb nog een hoop meegekregen, nou, dat komt wel op.
Na het eten en na het vertrek van mijn familie ben ik gelijk een bed in gedoken, zo moe was ik. Maar mijn moeder was na afloop niet zo heftig gestressed en obsessief als ik wel gewend ben, dus het viel wel mee.. ;D
Nog veel beterschap, het laatste zal ook nog wel uit je lijf komen :knuffel:
Ik ben blij voor jou dat het goed ging tussen je moeder en de rest van de familie. Ik kan me wel voorstellen dat dit weekend toch moeilijk was door de dood van je vader 2 jaar geleden.
Ja, dat was het ook.. :'( Mijn moeder, zus en de kindjes zijn nog naar het graf van mijn vader geweest. Ik ben niet meegegaan. Ik kan het nog niet opbrengen.. :'(
En ja, vorig jaar lagen de heftige emoties hoog opgestapeld..nu was ik daar bang voor, dat dat weer zou gebeuren.. En dat het weer zio'n heftige en onaangename toestand zou worden als afgelopen jaar.. Maar het viel gelukkig mee.. :-[
Ocharme :knuffel:
Ben blij voor je dat het redelijk goed ging allemaal. En verder een hele dikke :knuffel:. Die heb je zwaar verdient!
dat vind ik ook. :knuffel:
Dank jullie ! :knuffel:
Veel sterkte, Peter :knuffel:
Hoest nou met onze niet dweilende wegcrossende Peter?
Hij zit in een hoekje héél erg gehandicapt te wezen ;D
(hij onttrekt zich op die manier voor allerlei klusjes, die wíj maar weer moeten opknappen)
tsssk....
*schud met haar hoofd*
Ja, flauw hè, om het zo uit te buiten. :P
Haha
Jullie zijn HEEEEEEEEEEEEEL gemeen... :78:
Weet je wat ? ;D Jullie mogen om beurten drie maanden mijn handficaps enz lenen. En dan ga ik lopen roepen wat jullie allemaal moeten. ;D Zullen we dat afspreken ? :P
Verder: de rugpijn is er nog steeds, met pijnlangs mijn hele bekkenrand. Af en toe ook nog steeds labiel ( huilbuien). Misschien horen ze bij elkaar, ik weet het niet..
Morgenmiddag heb ik weer shiatsu massage, misschien is het daarna wat beter.... :-\
Yeeh!, Dan neem ik de scootmobiel. ;D
Peter, ik ben heel bij dat ik dat allemaal niet heb. En ik vind het erg dat jij het wel hebt. Weet je wat, ik zal stoppen met zeuren en voortaan voor je gaan dweilen als ik alleen af en toe de scootmobiel mag lenen als ik boodschappen moet doen, oke?
Kom 'm maar halen ! Hij staat beneden in de gang ! ;D
Jeeuhj! Deal!
Weer wakker geworden vannacht? :knuffel:
Ja, vanwege heftige rugpijn. De rugpijn waar ik elders al over schreef.. :'(
Na een uurtje trok het weer wat weg en ben ik weer gaan liggen..En he b ik geslapen tor 9 uur..
:knuffel:
Laat je even weten of de massage helpt?
De massage ging niet door...Dat lag aan mezelf. Ik heb vanochtend ook de huisarts gebeld. Ik ben mijn aanhoudende rugpijn echt zat. En ik had het gecoel dat het onderhand wel goed zou zijn om mijn huisarts er eens naar te laten kijken. Ik kon vandaag nog bij haar terecht, maar op ongeveer hetzelfde tijdstip als ik de massage zou hebben. Die heb ik afgebeld, dat was gelukkig geen probleem.. ;)
Ik heb met de huisarts goed over de dingen doorgepraat. Ze denkt dat het geen hernia is : geen uitvalsverschijnselen, en de pijn straalt niet uit naar de benen. Dat is alvast mooi. Over wat het wel is.. tja.. ze zei dat de vorm van rugpijn die ik heb veel vaker voorkomt, bij mensen met een verder gezonde rug. Dus dat de pijn op zich niet verbonden is met een probleem met mijn open rug. Dat is ook positief. We hebben even overlegd over doorverwijzing naar de St Maartenskliniek hier in Nijmegen, maar uiteindelijk heb ik besloten daar nog even mee te wachten. En de komende twee weken het eerst met meer pijnstillers te proberen. Het schijnt dat dit soort klachten verdwijnen wanneer er wat meer pijnstillrs tegenaan worden gegooid en we de zaak nog wat extra tijd geven om vanzelf bij te trekken. Nou ja, dat zal dan wel. Het is in ieder geval minder ingrijpend dan een ziekenhuisopname, en de huisarts zei dat fysiotherapeuten vaak ook weinig met dit soort klachten kunnen. En dat of operatie of fysiotherapie feitelijk dan de enige opties zijn..
Laten we dan maar hopen dat mijn spieren van meer pijnstillers ontspannener worden.. en minder zeer gaan doen. Heb ik over twee weken nog steeds pijn, dan meld ik mij weer bij de huisarts en word ik alsnog naar de SMK doorverwezen.
Nou ja, wordt vervolgd, zullen we maar zeggen.. ;D
Ik hoop dat het snel betert met die pijnstillers Peter! :knuffel:
Pfff een extra :knuffel: voor jou!
Dat van die pijnstillers hoor je wel vaker, want zo geef je de spieren de kans om te ontspannen.
Wat goed dat je meteen terecht kon! Hopelijk gaat het binnenkort een stuk beter!
:knuffel:
Sterkte Peter, aanhoudende rugklachten zijn echt heel erg naar. Hopelijk werken de pijnstillers goed :knuffel:
:knuffel:
Peter, je snapt het concept niet helemaal. Wij geven JOU een knuffel, dan moet je hem ook houden, niet teruggeven... tsssk... ;)
O, maar hij heeft hem ook minstens twee uur gehouden. ;D
Peter deelt gewoon graag met anderen :)
:schater:
Dacht je? ;D
Zeker weten ! Vooral knuffels en taart ! :knuffel: :cake:
Dan ben ik ook van de partij! ;D Dank je Peter!
;)
Ik houd ze altijd lekker zelf, maar geef er dan één van mij terug...
Werkt ook! Er is hier zo'n grote voorraad :cake: en :knuffel: dat iedereen die er behoefte aan heeft ze natuurlijk ook altijd zelf mag pakken :D
Ik vind het fijn om zo'n grote voorraad te hebben, om het aan ieder te kunnen geven.. ;D
Iets heel anders.. een beetje genant..
Afgelopen woensdag kreeg ik mijn maandelijkse Wajong uitkering binnen, E 887,-. Wat deed ik dus..ik kocht een nieuwe tv. Heel blij mee, maar kostte wel E 350,-. Gisteren kreeg ik twee rekeningen, ieder E 150,-. Een van de KPN over de afgelopen 2 maanden, een van de zorg verzekering dat ik mijn verplichte wettelijke eigen risico van E 150,- voor dit jaar al had opgemaakt, aan medicijnen. ( Ik slik nogal wat medicijnen). Of ik maar even per ommegaande E 150,- naar de zorgverzekeraar wilde overmaken.. Ik heb gisteren beide rekeningen betaald. Ik betaal altijd snel, dan hoef ik er ook niet meer over na te denken. Samen dus ook weer E 300,- .
Zo gaat mijn uitkering natuurlijk snel op, dacht ik vandaag.. handig gedaan, Peter.. :-\
Maar goed, het rampje is wel te overzien. Want ik had van vorige maand nog E 400,- over, ik krijg voor deze maand nog E 250,- van mijn moeder, en ik krijg nog een bedrag vrijwilligersvergoeding over het afgelopen halve jaar, van een organisatie waar ik vrijwilligerswerk doe. Dus de totale financiële schade valt waarschijnlijk wel mee.. hoop ik... :-\
Nog een berichtje, over weer heel iets anders... Gisteren kreeg ik een telefoontje van een man van een buro'tje dat hij komende maandag al om 9.15 bij mij langs komt. Namens de gemeente Ubbergen. Om te kijken of mijn vervoerskostenvergoeding nog voortgezet wordt... :-\
Ik had eind 2006 voor een jaar die vergoeding toegezegd gekregen, en dat jaar is nu om. En ik had wel een briefje van de gemeente Ubbergen gekregen dat een bureau'tje namens hen nog zou onderzoeken of mijn recht op vervoerskostenvergoeding voortgezet wordt. Maar ik dacht.. dat kan best een zuiver administratief onderzoekje worden.. Dwz: ze jkijken wat papieren in bij de gemeente, uit mijn dossier, en dat is dan dat. Nee, er zit een heus huisbezoek aan vast.
Om 9.15 uur ben ik net wakker, hoop ik. En dan loop ik nog in pyama rond. Dus dan ziet hij mij niet op mijn best, maar dat is niet erg..
Ik word wel weer angstig van zo'n onderzoek. Hoewel ik weet dat ik feitelijk niets te vrezen heb. Want alle redenen waarom ik die vergoeding toegekend kreeg, zijn er nog. En ik ben sindsdien verder achteruit gegaan, dus tja..
Maar voor mij is het het zoveelste onderzoek door een anonieme burocratische organisatie.. Waarin weer gekeken word of ik ergens wel recht op heb.. Of ik wel ziek en gehandicapt genoeg ben.. Ik ben het zo zat.. Ik word er innerlijk ook zo boos over..Houdt die onzin nou nooit op ?
En het roept bij mij ook allerlei associaties op met alle medische onderzoeken die ik als (klein) kind heb gehad. Onderzoeken die ik niet begreep, beangstigend waren, en waarvan ik de uitkomst ook niet begreep. Maar wel uitkomsten hadden die voor mij ook weer nogal beanstigend en bedreigend waren.. Spoedonderzoeken, spoedopnames, spoedoperaties, ziekenhuisopnames ver van huis zonder mijn ouders.. Die angstige trauma's worden er ook weer door opgerakeld.. :'(
Maak je nou maar niet druk, Peter. En je kan toch even een wekker zetten? Zodat je aangekleed en wel op hem kan wachten?
Het zal allemaal wel los lopen. :knuffel:
Peter! Je kunt het! Je bent al mijn persoonlijke held, omdat jij laat zien dat wat er ook gebeurt dat je zeker nog een leuk (en waardevol!) leven kunt leiden. Voor mij ben je een inspiratiebron! En dan kan jij zo'n onderzoekje natuurlijk makkelijk aan.
Ik hou mezelf altijd op de been door dan gekke dingen te bedenken die ik zou kunnen doen, maar natuurlijk niet doe. Iets wat je wel echt zou kunnen doen zonder nadelige gevolgen om een beetje het ijs te breken. Of voor jou de lol erin te houden. Dat je bijvoorbeeld een mooie omapyama aantrekt, een pruik opzet en zo die man binnenlaat en dat die man zich dan vet opgelaten voelt omdat ie zich afvraagt waar die nu weer terecht is gekomen. Je weet wel, dat soort dingen. Jij hebt lol en die man heeft een verhaal om te vertellen als ie weer thuiskomt.
Alleen al dat soort dingen bedenken is al zoveel lol dat de spanning toch iets wordt verlaagt.
:knuffel:
Zo gaat mijn uitkering natuurlijk snel op, dacht ik vandaag.. handig gedaan, Peter..
Ik bedacht me even, moet jij geen huur betalen, ofzo?
Sterkte met dat onderzoek, Peter! Aan de ene kant begrijp ik wel dat controles en onderzoek nodig zijn om fraude tegen te gaan, maar het lijkt me zo naar als je als gehandicapte iedere keer weer moet aantonen wat je allemaal niet kunt en dan ook nog eens voortdurend aan allemaal vreemde mensen, daar gaat je privacy :(
Citaat van: peter1963 op februari 16, 2008, 10:15:21 PM
een van de zorg verzekering dat ik mijn verplichte wettelijke eigen risico van E 150,- voor dit jaar al had opgemaakt, aan medicijnen. ( Ik slik nogal wat medicijnen). Of ik maar even per ommegaande E 150,- naar de zorgverzekeraar wilde overmaken..
Ook weer zo briljant aan dat nieuwe systeem. Kunnen ze mensen niet gewoon maandelijks een deel van het bedrag laten betalen wanneer het wordt uitgegeven ipv alles in één keer. Als je met meerdere mensen bent die ook veel medicijnen nodig hebben krijg je aan het einde van het jaar een rekening van een veelvoud van E150,- >:(
Vreselijk, steeds die onderzoeken. Argwanend ook.
Even doorbijten, Peter, hij gaat ook weer weg gelukkig! :knuffel:
Maar misschien kunnen we ruilen, mag jij maandag voor mij om 8 uur naar de tandarts ;)
Eh..nou... * aarzel...aarzel...* nou..eh... ::)
Niet doen. :o
Ze moet een wortelkanaalbehandeling ondergaan.....................
AAUW !
Maar niet ruilen, dus??????????
NEE !
*myra houdt haar handen over haar oren, want er wordt hard geroepen in dit topic
:rollol:
Oh, sorry.. :-X
Ik ga naar bed. Tot morgen. :wave:
Ik ga ook naar bed.. :wave:
Sommige onderzoeken zijn toch echt te dwaas om te bestaan. Wat gaat die komen doen, even kijken of je wel echt met een scootmobiel rijdt en of je wel echt gehandicapt bent?
Viper moest pas ook op onderzoek voor de verzekeringen van dat moto ongeval. Wat doet die dokter dan? Die kijkt eens naar het litteken van de operatie, vraagt hoe hij zich nu voelt en alles in orde. Dom dom dom :banghead:
Tsja, erger zijn de mensen die alles erger maken dan het is waardoor ze die onderzoeken doen, zodat ze zeker weten dat het wel gaat naar degene voor wie het is bedoelt. Maar ja, dan moet dat hele systeem wel een beetje menselijk gehouden worden!
Arme Peter en Viper...
Het was alleen maar controle hoor, maar nu moet ik volgende week wel terugkomen. :'(
Wortelkanaalbehandelingen heb ik al gehad, en daar voel je niets van. En omdat mijn tandarts zo modern is, heeft hij ook nog eens boren die bijna geen geluid maken, dus ergens waren die behandelingen best rustgevend. ;D (dat ik dat nog eens over de tandarts zou zeggen)
Heb je je een beetje door je bezoekje heen kunnen slaan, Peter? :knuffel:
Ja, hoe is het gegaan? Was je al in de kleren? :-\
Ja, het ging redelijk. Ik heb vannacht slecht geslapen.. angstig.. gespannen.. En ik was ook vroeg wakker..
Het gesprek met de man verliep wel goed, gelukkig. Hij was rustig en vriendelijk. En ik kon hem alles vertellen wat ik nodig vond.. Hij was arts, dus hij begreep de situatie geloof ik wel.. En hij zei dat hij zou adviseren dat ik mijn taxikostenvergoeding zou houden.. Gelukkig..Dus dat loopt hopelijk wel goed af..
Na een uurtje was hij weer weg. En sindsdien probeer ik de stress uit mijn lijf kwijt te raken. Ik heb voornamelijk nog in mijn pyama op de bank gelegen. Het wordt tijd dat ik eens onder de douche ga. ;)
Nee, doe maar niet. Dan ruik ik je angstzweet niet meer. ;) :schater:
:knuffel:
Ben blij dat je er vanaf bent Peter! Hopelijk verdwijnt die stress nu ook nog snel. :knuffel:
Blij dat het redelijk goed ging! Dat je je maar snel weer een stuk beter voelt!
Fijn dat het goed ging, maar zouden die instanties wel beseffen hoeveel stress ze bij mensen teweegbrengen?
Denk het niet. Die denken alleen in theorie. :(
Helaas helaas. Maar ja, heb het idee dat zoveel instanties zo zakelijk zijn geworden en alle mensen maar nummertjes dat de menselijkheid een beetje verwijnt. En dat is toch jammer. Ik vind zoiets als de GGZ vreselijk. Het helpt natuurlijk ook mensen, maar is zo'n landelijk gebeuren! Als er iets met je is wordt je zonder twijfel in een hokjegeplaatst zodat je in elk geval aan één van hun therapie achtige cursussen mee kunt doen. En dat lijkt me toch niet helemaal de bedoeling. Maar ja... ze moeten geld binnen halen, dus klanten. Ik leer nu ook om in mijn notities te zetten dat het nietgoed gaat met een client omdat dan de verzekering moeilijk kan gaan doen. Dus ook al ging het één therapiesessie supergoed met een cliënt, dan nog moet ik er echt iets inzetten om ervoor te zorgen dat therapie in op papier uiterst noodzakelijk blijft. Allemaal voor de verzekeringen. In plaats van dat die gewoon op het advies van een arts vertrouwen. Zou ze misscchien uiteindelijk nog wel een bak geld schelen ook nog. Dan komen patienten niet meer zo vaak terug...
Ja, die instanties en hun bureaucratie.. ik word er zo boos van.. :'( Ook weer nu ik dit opschrijf..
Verder: Gisteravond ben ik met pijnstillers en spit toch naar mijn yogales geweest. En het ging heel redelijk, ik was voorzichtig en ik had wat extra paracetamol ingenomen ! Goed he ?
Super! :klap:
:) :)
Die yogalessen moet je natuurlijk zo lang mogelijk proberen vol te houden. Is voor jou heel belangrijk. :knuffel:
:klap:
Pinky, het lijkt me heel erg om steeds weer met je neus daarop gedrukt te worden. :banghead:
Ik vind het erger voor Peter. Kijk die notities interesseren me niet zo. Ik leer nu heel handig de dingen een beetje verdraaien zodat het wel waarheid is, maar erger klinkt dan het is. Niet altijd, want soms is het gewoon ook erg, maar soms ook niet en dan moet ik het even verdraaien. Nou ja, geen probleem. Ik vind mijn clienten belangrijker dan een verzekering die geld uit wil sparen. Dus tsja...
Maar Peter is bijvoorbeeld zo'n nummertje bij denk ik vele instanties. En dat is wel iets dat mij frustreerd. Dat degene die echt iets hebben en de hulp echt goed kunnen gebruiken, de nadelen ondervinden van degene die misbruik van diezelfde instanties maken. Weet je hoeveel mensen een uitkering hebben door hun gelieg. Daarom blijven ze controleren! Of artsen die alles te erg maken en clienten een chirurgische ingreep aanpraten of therapie aanpraten terwijl ze het niet nodig hebben. En dat is waardoor de verzekeringen ons contstant controleren. En als ik denk dat een client werkelijk geen therapie meer nodig heeft dan zeg ik dat natuurlijk ook. Maar helaas moet ik de eerste nog tegenkomen die geen therapie meer nodig heeft...
Maar ik geef Peter een dikke vette :knuffel: omdat hij dankzij het wangedrag van anderen telkens door onzinnige controles moet!
dat is ook zo.
Waanzinnige controles en blijkbaar bestaan er ook waanzinnige operaties! Gisteren op het nieuws hoorde ik dat er een arts in een of ander ziekenhuis jarenlang verschillende baby's heeft geopereerd zonder enige reden! Die kinderen hebben daar vaak nu nog last van! Hoe kan zoiets gebeuren??? :banghead:
>:(
Eeeuhm, dat bedoel ik dus. Kijk, ik heb zelf bij een tandarts gewerkt. En die ging ook gaatjes repareren die ik echt niet zag, maar goed, ik heb er dan ook niet voor gestudeerd en hij wel, dus ik ga ervan uit dat die arst weet wat hij doet. Wie ben ik om hem te controleren, toch? En denk dat dat met die baby's net zo gaat. Weten die verplegers eromheen veel! En ook vaak de operatieassisten. Ik bedoel, als die arts aankomt met een bestaande ziekte en heel overtuigd zegt dat dat en dat moet gebeuren, waarom niet dan?
Maar goed, juist om die redenen blijft een verzekering dus controleren! En in dat opzicht is het zeker goed dat ze dat doen! Want die kinderen zijn mede dankzij hun verzekering waarschijnlijk levenslang gebrandmerkt. Zonder die verzekering, had die arts waarschijnlijk niet geopereerd. En dat is eigenlijk heel erg. Ik hoop werkelijk dat die arts zijn vergunning wordt afgepakt en dat die levenslang in de gevangenis terecht komt! Die man :banghead:
Ze zijn met het nieuws onmiddellijk naar verschillende andere ziekenhuizen gegaan en ze schrokken overal zo hard en vroegen zich af hoe zoiets kon. Er zouden altijd verschillende mensen een diagnose moeten stellen en er zijn te veel mensen bij betrokken om zoiets te laten gebeuren.
Dit is de uitleg van de andere ziekenhuizen. Ik weet niet of dat altijd klopt, blijkbaar kan het toch wel... Ik kan me ook niet voorstellen dat er altijd verschillende mensen een diagnose moeten stellen, als het druk is en er is te weinig personeel en er zegt een arts: die patiënt heeft dat en moet geopereerd worden, ik denk dat het vaak gewoon wordt aangenomen.
Eigenlijk mag je over zulke dingen niet nadenken, wie weet wat doen ze allemaal met ons?
Citaat van: Zonnekind op februari 21, 2008, 04:06:19 PM
Waanzinnige controles en blijkbaar bestaan er ook waanzinnige operaties! Gisteren op het nieuws hoorde ik dat er een arts in een of ander ziekenhuis jarenlang verschillende baby's heeft geopereerd zonder enige reden! Die kinderen hebben daar vaak nu nog last van! Hoe kan zoiets gebeuren??? :banghead:
:78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78:
Ja, ik denk dat ieder mens voor zichzelf zijn gezonde verstand moet gebruiken als een arts je een operatie probeert aan te praten. En iedereen heeft het recht op een second opinion. Dus zeker doen zou ik zeggen!!!
En inderdaad, een tweede diagnose wordt niet gesteld hoor! Dat kost teveel geld, teveel tijd en dat is er gewoon niet!
Citaat van: Zonnekind op februari 21, 2008, 10:20:07 PM
Ze zijn met het nieuws onmiddellijk naar verschillende andere ziekenhuizen gegaan en ze schrokken overal zo hard en vroegen zich af hoe zoiets kon. Er zouden altijd verschillende mensen een diagnose moeten stellen en er zijn te veel mensen bij betrokken om zoiets te laten gebeuren.
Dit is de uitleg van de andere ziekenhuizen. Ik weet niet of dat altijd klopt, blijkbaar kan het toch wel... Ik kan me ook niet voorstellen dat er altijd verschillende mensen een diagnose moeten stellen, als het druk is en er is te weinig personeel en er zegt een arts: die patiënt heeft dat en moet geopereerd worden, ik denk dat het vaak gewoon wordt aangenomen.
Eigenlijk mag je over zulke dingen niet nadenken, wie weet wat doen ze allemaal met ons?
De uitleg die ze die ziekenhuizen blijkbaar hebben gegeven, overtuigt mij ook niet.. Er zijn inderdaad altijd zoveel verschillende mensen bij betrokken.. :'(
Het zal je maar gebeuren, dat er bij jou een operatie is uitgevoerd, die bij controle achteraf niet nodig was, en jij, als patiënt krijgt het dan niet vergoed door de verzekering, omdat die het niet nodig vond? :banghead:
Je vertrouwt er toch altijd op, dat de artsen gelijk hebben, omdat die er voor gestudeerd hebben? :-\
Helemaal als het om je babytje gaat.
Blijkbaar zei de arts altijd dat de organen niet juist in het lichaam lagen, dat maag en darmen overhoop lagen. Hij zei bij elk baby'tje hetzelfde.
Waarschijnlijk lagen zijn hersenen in de verkeerde kronkel. >:(
:schater:
Dan had er toch bij anderen een lampje moeten gaan branden, dat er iets niet klopte ?
En bovendien: dan moet je verder onderzoek doen. En niet gelijk gaan opereren. Want voor hetzelfde kan het zijn dat de ingewanden wel anders liggen, maar dat het helemaal geen probleem is. Een meisje hier uit huis heeft dat ook: alles wat normaal links in het lichaam behoort te zitten, zit rechts, en omgekeerd. Maar alles werkt goed. Dus er is geen probleem.. Heel raar dus van die arts.
Ja, je hoort wel vaker van die gekke dingen in het lichaam die geen probleem zijn. Dus waarom er een probleem van maken. Zeker als het baby'tje gezond lijkt te zijn. Oooh, sommige ziekenhuizen! Ik vind het best erg dat deze experts zoveel kunnen verpesten, simpelweg omdat anderen er minder verstand van hebben dan hij en hem dus niet kunnen controleren. En degene die het wel kunnen zijn te druk om het te zien of negeren het uit schaamte ofzo? ...pff...
CiteerEen meisje hier uit huis heeft dat ook: alles wat normaal links in het lichaam behoort te zitten, zit rechts, en omgekeerd. Maar alles werkt goed. Dus er is geen probleem..
Dat heb ik wel eens gehoord ja. Lijkt me wel bijzonder! Wel handig om deze info bij je te dragen, voor het geval je met spoed geopereerd moet worden.
Ik heb ook een zwager en een schoonzus, waarbij de blindedarm aan de andere kant zat. Enorme buikpijn, maar nee, het kon geen blindedarmontsteking zijn, want die zit rechts. Open gemaakt, en ja hoor, zat ie links, en was ie wel degelijk ontstoken. :schater:
Dat bedoelde ik dus! Gelukkig waren ze wel op tijd?
Ja hoor. Bij de tweede hadden ze al gewaarschuwd, dat het misschien wel een familiekwaal kon zijn.
Toen hebben ze een snee in de midden gemaakt. :schater:
Wisten ze het ook niet van zichzelf?
Tuurlijk wel, maar als je aan de verkeerde kant pijn hebt, moet je natuurlijk ook rekening houden, dat het misschien wel iets anders is.
Gek, haha! Nou ja, wie weet zit ik ook wel heel raar in elkaar! Of heb ik mijn tweelingzusje/ broertje in me opgesloten zitten ofzo. Dat hoor je toch ook wel eens? Dat lijkt me nou echt eng!
Dan had je er vast al wel iets van gemerkt.. twee hoofden, of vier armen, of vier benen... zoiets merk je altijd wel aan wat details die niet kloppen.. ;D
Nee, in jezelf! Komt voor!
Tsja, een jaar of wat terug werd een 70 jarige man geopereerd voor een tumor. Hadden ze deze 'tumor' eruit gehaald, bleek deze gewoon handjes en voetjes en ogen en een mond te hebben. Bleek het zijn tweelingbroertje te zijn!
:o
Jakkes ! :o En dat gebeurde natuurlijk weer in Amerika ?
Nee, volgens mij ergens in Azië, toch Pinky?
Nog vreemder zijn menselijke chimera's. Die zijn in de baarmoeder ook tweeling geweest maar het tweede kindje is dan al heel vroeg overleden en op de een of andere manier vergroeid met het kindje dat wel geboren wordt. Je ziet niets aan zo iemand, maar het kan wel betekenen dat bijvoorbeeld je dna in bepaalde delen van je lichaam anders is. Erg vreemd dus!
Ik heb een een documentaire gezien dat ging over een jongetje in Pakistan geloof ik. Hij droeg ook zijn tweelingbroertje met zich mee.
Klinkt eng allemaal. Ik heb ook eens gehoord van een vrouw die zwanger was van een gestorven kindje. Maar ze durfde niet naar het ziekenhuis, dus was het er nooit uitgekomen/gehaald. En dat kindje was helemaal versteend of iets dergelijks. Die vrouw wist dus gewoon dat ze al zoveel jaren rondliep met haar gestorven kindje in haar buik. :(
Vreemd.. je zou toch denken dat ze daar zelf ook dood aan zou kunnen gaan.. Of dat dat lichaam dat dode lichaampje zou gaan afstoten ? Vreemd..
Ja, zoiets was het ook. Het lichaam stootte het als het ware af, maar deed dat door het in te kapselen.
Ah, het was ingekapseld. Ja, dan begrijp ik er (ietsje ?) meer van..
Goed, ik ben net terug van yoga, ik ga nu naar bed.. :wave:
Welterusten, lieve Peter! :knuffel:
Tsja, weet eigenlijk niet meer waar het was! Maar de mens zit gek in elkaar zo hoor!
Heb ook gehoord van een vrouw die echt een tumor had, maar niet naar de dokter wilde totdat de tumor iets van 70 kg woog. Deze zat aan haar buik vast. Uiteindelijk met veel moeite hebben ze haar geopereerd en ze heeft het overleefd. Echter viel ze na de operatie tijdens het lopen elke keer om... ze was gewend met een afwijking van 70 kilo te lopen... tsja..
Best wel erg, maar toch grappig. :D
een tumor van 70 kg? ??? Had er geen idee van dat dat kon...Hoe moet zoiets eruit zien... :geezer:
Ongeveer zo, maar dan nog groter. Deze was 45 kilo;
(http://www.totalportal.hr/firedesk/Hrvatska/tumor.jpg)
Jakkes!
Gatver ! Zulke vieze foto´s op mijn fanclub ? Het moest verboden worden ! ;D
begin snel over een ander onderwerp!
Ja, nou je het zegt :D ik ben mijn klerenkast weer aan het opruimen ! En ik kom veel kleren tegen die veel te wijd zijn, en die ik dan weg doe.. Dat ruimt lekker op ! ;D
gaat allemaal in de kast op de gang?
Ja, dan kunnen anderen er weer gebruik van maken, als ze willen. Heel praktisch ! En je hoeft er geen schuldgevoel over te hebben wanneer je iets weg doet, want het wordt toch weer door anderen gebruikt.. Het is een leuke sport hier om te kijken wie in de broek of de bloes loopt die eerst van jou was ! ;D
Haha, stoer! Aah, zou ook wel willen komen kijken! Wat was je maat ook al weer? Maar wel stoer dat dat zo kan! Hoeveel mensen gooien het niet gewoon weg!
Mijn maat is maat 50-52. Hoe het uiteindelijk uitvalt, is per broek verschillend. En mijn overhemden en bloeses zijn meestal oversized. Dat vind ik lekker zitten. :)
Haha, mannematen? Dat zegt me dan nog niet heel veel. Maar ja, zou rustig even komen kijken hoor. Tis dat ik wat ver weg zit...
Wij hebben hier 2x per jaar "de zak van max" zodat je kleding aan de weg kan zetten in een vuilniszak. Makkelijk. :D
Ja, dat is helemaal makkelijk ja! Mijn ouders hebben dat geloof ik ook, maar in Arnhem doen ze dat geloof ik niet. Tenminste, nooit wat gezien. Maar ik breng mijn kleding dan braaf naar de Kringloop. Tenzij het echt vol met gaten zit!
Hier mag er ook geen kapotte of vuile kleding in, maar ik doe er heus wel eens iets in, waar een vlekje op zit, dat ik er niet uit krijg.
(schaam, schaam)
Hier staan overal in de stad de zogenaamde "Humanaboxen", goed voor kleding en schoenen die nog bruikbaar zijn.
Humana deugt niet.. Humana = Tvint = 'lerarengroep' = enge secte en uitbuiting van vrijwilligers en jonge studenten.
De stichters van Tvint en Humana leven in Florida van de miljoenen dollars en euro's die de zogenaamd voor een goed doel opgehaalde schoenen en kleren opbrengen bij verkoop hier in Nederland, in Oost Europa en in Afrika. En dan heb ik het nog niet eens over de emotionele chantage, hersenspoeltechnieken en uitbuiting die ieder jaar argeloze jonge studenten ondergaan die via Humana/ Tvint of een daarmee verbonden organisatie naar Afrika gaan of een ander deel van de 3e Wereld.
Een paar jaar geleden zijn hierover ook Kamervragen gesteld aan de minister van Justitie ( Donner, in dit geval). De minister wist niet meer te melden dan dat de Humana tak die in Nederland actief is, juridisch los staat van de andere takken in Europa. Alsof dat wat zegt... :banghead:
??? ??? ??? Nog nooit wat over gehoord....?
Ik ook niet. Ik weet dat de kringloop bij ons in het dorp ook containers heeft laten plaatsen, dus ik zal de volgende keer opletten waar ik het in gooi.
Ik heb er toevallig meer over gehoord omdat een vriendin van mij toen ze 18/19 was rare en nare dingen ( sterke emotionele druk, uitputting, fysieke uitbuiting, emotionele chantage etc) heeft meegemaakt met Humana/ Tvind, in Noorwegen en daarna in West Afrika. Ze kwam behoorlijk angstig terug, heeft haar verblijf in Afrika eerder afgebroken en is met het eerste vliegtuig dat ze kon vinden terug gevlucht naar haar ouders in NL. Later bleek dat haar ervaringen niet op zichzelf stonden. Dat wat zij meemaakte veel vaker voorkomt, structureel is bij die organisatie. Wat door mensen die (sterk) bij die organisatie betrokken zijn natuurlijk weer ontkend wordt, uiteraard..
Toen de naam 'Humana' viel, kon ik het niet laten uit betrokkenheid bij die vriendin er iets over te schrijven..
Hum...dat werpt idd een heel ander licht op Humana.... :-\
Ik ben blij dat je dat hebt gedaan, Peter.
Ik ook. En juist om die reden wil ik liever ook niet aan goede doelen geven. Je weet nooit wat er mee gedaan wordt en wie het krijgt. Zoals je al zei, dat er een paar flink van het geld leven en anderen er niet echt mee geholpen worden. Misschien wel het omgekeerde zelfs. Neej, dan begin ik op een dag liever mijn eigen (kleine) goede doelen stichting hoor!
Ik ben ook blij dat je dit hebt gezegd Peter!
Op den duur wordt een mens wel serieus nadenken of hij wel ooit nog iets gaat geven aan een goed doel! Ik kan zoveel goede doelen opsommen waar overal iets misloopt en wat allemaal zo oneerlijk verloopt. Soms word ik er echt gek van.
Daarom ben ik ook helemaal voor kleinschapige projecten. Zoals mijn klasgenootje dat nu in Mexico zit en daar een dramalokaal wil inrichten zodat de weeskinderen daar elke week een paar uurtjes lol kunnen hebben en even niet hoeven te denken aan hun problemen. Heb ik (arme student) dik 40 euro aan gegeven. Omdat ik weet dat het ook echt daar terecht komt en ik weet dat er datgene mee gedaan wordt wat ze zegt. Terwijl een ander grootschalig project vrij gevoelig is voor welke vorm van oneerlijkheid dan ook. Zij krijgt alleen geld van mensen die ze kent en zal ze dan ook zeker vertellen wat ze met het geld heeft gedaan. heeeft voor dat geld zelfs een aparte rekening, zodat ze het niet verward met haar eigen geld. Helemaal vertrouwd dus! Nou ja, dat vind ik dan goed. En alle andere vrienden van mij die dat soort kleinschalige dingen zelf doen zal ik zeker sponseren.
Maar de grootschalige, verkopers inhurende grote goede doelen met duizenden euro kostende reclames op TV? Neej. Echt niet! Daarvan gaat een groot deel van het geld inderdaad naar reclame om nog meer geld binnen te halen etc. Daar betaal ik niet voor!
Ik ben ook altijd pertinent tegen geven aan AIDS-doelen. Ik ga die mannen in Afrika hun sexuele uitspattingen niet bekostigen. Ze moeten eerst maar eens leren van de buurvrouw af te blijven. >:(
Maar de buurvrouw dan...?
Die moet een kuisheidsgordel omdoen. ;)
::)
;)
Dan ga ik ook even reclame maken.
Deze website http://www.dakarchallenge.nl/ is van mijn neef. Hij is naar gambia geweest en heeft zich daar ingezet voor een schooltje. Je kunt zijn project op allerlei manieren steunen, door bakstenen te kopen of een kindje te 'adopteren'. En nee, het is geen foster parents...
Citaat van: Ienepien op maart 03, 2008, 10:39:03 AM
Ik ga die mannen in Afrika hun sexuele uitspattingen niet bekostigen. Ze moeten eerst maar eens leren van de buurvrouw af te blijven. >:(
Tja, Afrikaanse mannen... Wil het daar op dat continent ooit nog wat worden, dan moeten ze het niet van de mannen daar hebben..
Mijn scoot is weer stuk ! GRRRR ! Afgelopen vrijdag kreeg íe al kuren, en zaterdag durfde ik er niet meer op te rijden. De spanning valt gewoon ineens weg.. en dan kun je nix meer.. :-\ En dan sta je daar, langs de kant van de weg.. >:( :78: Te prutsen totdat je 'm weer even aan de praat krijgt. GRRRR !
Nou, ik belde dus maandagochtend de leverancier op ( Beenhakker, hoe kom je als leverancier van rolstoelen, rollators, scootmobielen enzo aan zo'n naam :rollol: ) en het meisje aan de telefoon zou de vraag om een reparateur doorgeven. Maandagmiddag werd ik gebeld, ja, morgen ( dinsdag) komt er tussen 9 en 11 een reparateur. Ik oest er wel heel vroeg mijn bed voor uit, maar goed, ik dacht: dan is íe daarna weer gerepareerd en gebruiksklaar.
Dus ik zat gisterochtend keurig om 09.00 uur in het kantoortje van de Refter.. de reparateur kwam om 11.00 uur, en heeft vervolgens tot 12.15 uur aan mijn scoot gesleuteld. Maar nee, hij kreeg 'm niet aan de praat. Dus: hij was, en is, nog steeds niet gerepareerd..
Hij ( de reparateur) kon mijn scoot ook niet gelijk meenemen in zijn auto. Daar word ik opnieuw over gebeld, dan komt iemand anders mijn scoot halen. Die gaat dan naar een werkplaats, en dan.. tja....hoe lag dat gaat duren weet niemand, want het was gisteren niet duidelijk waar nou het probleem zat.
Dus nu staat hier nog steeds een kapotte scoot.. Ik heb de man van gisteren gevraagd of die door wil geven dat ze, als ze mijn kapotte scoot komen halen, ook een reservescoot voor mij mee willen nemen. Want zonder zo'n ding kan ik heel weinig..Ik hoop maar dat die boodschap over komt, want anders zit ik dan ook nog steeds zonder scoot.. En dan moet er weer een mannetje komen om een resevescoot te brengen.. Zucht... :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\
:knuffel:
Dat is inderdaad wel een groot probleem! Ik hoop dat ze alles snel en goed regelen.
Citaat van: peter1963 op maart 05, 2008, 09:36:23 AM
Beenhakker, hoe kom je als leverancier van rolstoelen, rollators, scootmobielen enzo aan zo'n naam :rollol:
Misschien is dat de reden dat het bedrijf bestaansrecht heeft. :schater:
Erg vervelend. Dan ben je gelijk ook veel minder mobiel. Maar je hebt toch ook nog een snorfiets? :-\
Lastig! Het is vooral vervelend dat er tussen elke transactie weer zoveel tijd tussen zit. Hopelijk heb je snel een vervang scoot tot de jouwe gemaakt is.
Het zit je ook niet mee met die scootmobiel :knuffel:
hopelijk leveren ze snel een vervang-scootmobiel, peter!
Hebben ze hem al opgehaald intussen?
Ja, inderdaad ! Ze hebben 'm inmiddels opgehaald ! En ik heb als vervanging een leen-scoot, die het schijnbaar ook nog doet ! ;D
Gisteren hoorde ik niets van dat bedrijf, dus heb ik vanmorgen nog maar eens gebeld. En de situatie uitgelegd. Het miesje kon er weer niets over vinden in de computer :banghead: maar schreef trouwhartig alles weer op. En ze zei dat ze in de computer niets over een transport van een scootmobiel van mij kon vinden, maar ze zou haar best doen. Ook voor de vervangende scootmobiel.
Ik dacht: we zullen zien.. ::) Ik luisterde vandaag meerdere keren mijn voicemail af, als ik weg was geweest. Maar iedere keer: niets.. :'(
Totdat om 16.00 uur hetzelfde mannetje dat eerder deze week tevergeefs geprobeerd had mijn scoot te repareren, plotseling grijnzend op de Refter was. Hij bracht... een leenscoot. YEAH ! :klap: En hij nam mijn kapotte scoot mee voor reparatie.. :klap:
Het kan wel een tijsdje duren voordat ik mijn oude scoot weer terug heb, begreep ik. Maar dat maakt mij nu niet meer uit !
Daarom: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: voor iedereen ! :knuffel:
Goed nieuws, Peter! :klap:
Dat is fijn! Soms sta je ineens versteld van de snelheid waar dingen mee geregeld zijn. Ik had dat gisteren op mijn werk, ik had een mail gestuurd naar iemand van een collega-instelling. Zij hadden een boekje ontwikkeld voor verstandelijk gehadndicapten over brandveiligheid. Mijn vraag was of ik een aantal van die boekjes kon bestellen. Binnen twee uur werden werden ze aan huis bezorgd! Hij was toevallig in de buurt.
Wow, dat is het betere werk ! Daar wordt een mens blij van ! :) :) :klap:
Inderdaad, ik wilde het ook aan iedereen vertellen! :D
Geweldig, Peter, dat het toch nog vrij snel geregeld is.
En geweldig, Sismo, om dezelfde reden. :knuffel:
Wat een goed nieuws allemaal :klap:
Ja, je zou er bijna blij van worden, he ? ;D
En wanneer denk je, dat je je eigen ferrari weer terugkrijgt? ;D
Tja.. wist ik het maar.. Maar het is niet zo erg, want deze gaat bijna 20 km per uur, dat is 4 a 5 km harder dan de scoot die nu in de reparatie is. Dat merkte ik vanmiddag, toen ik er op mijn scoort even op uit ben geweest, tussen de regenbuien door..
Ik heb ooit ergens een stickertje gezien met 'recycled ferrari'. Ik probeer zo'n stickertje te vinden en plak het dan op mijn scoot ! ;D
:rollol:
Lekker racen. Maar let je wel op de snelheidscontroles en flitspalen?
Moet je er een radardetector op laten zetten. :rollol:
Ik zou wel eens het gezicht willen zien van de agent die mij aanhoudt omdat ik in mijn scoot harder rijd dan de maximum snelheid ! :rollol:
:rollol:
Waarschijnlijk vraagt ie om je vliegbrevet...
:schater:
:klap:
De persoon die sneller op zijn scootmobiel rijdt dan zijn schaduw ! ;D
:schater:
Was dat niet de broer van Lucky Luck? ;D
Zoiets ja ! Pretty Pete ! ;D
:klap:
:rollol:
Arme Nijmeegse agenten... NOT!
;D
*geniet van de stilte*
O, wat is het hier heerlijk stil. Alleen de vogeltjes fluiten. ;D
Tot Peter op zijn Scootmobiel langs komt !
VROEM !
:rollol:
Bij de weg, heb je je eigen scoot al weer eens terug? :-\
Oh ja, had ik dat nog niet geschreven ? Zo'n drie weken geleden kreeg ik 'm gerepareerd terug, zeiden ze. Ik ben benieuwd hoe snel dat ding nu weer kapot is. Maar goed, in de tijd dat dat ding gerepareerd werd, had ik een leenscoot. En die ging nog harder dan mijn gewone: 21 km / uur ! Yippie !
Ik kreeg mijn oude scoot weer terug met de snelheidsbegrenzer weer vanouds bij 15 km /uur. Zoals de gemeente ook graag wil. Maar inmiddels gaat íe wel weer harder.. Heel simpel: vaak de berg hier op- en afrijden, dan slijt de snelheidsbegrenzer snel. Inmiddels kan mijn scoot weer bijna 18 km/uur, dat begint ergens op te lijken.
Ik ben geen bejaarde die bijna blind is, doof en een slechte handfunctie heeft... ;D Die moet je inderdaad hooguit 15 km/ uur laten rijden op zo'n ding. Misschien is dat al veel te snel. Want hun reactiesnelheid is veel minder. Dus de meeste ongelukken met scootmobielen gebeuren door scheurende bejaarden. Die rijden andere bejaarden van de sokken, belanden in sloten en proberen op zijn tijd een boompje te verplaatsen.. :D
En jij? Jij doet gewoon wat er niet gezegd wordt! :schater:
Inderdaad ! :rollol: :rollol: :rollol: :rollol: :rollol:
:klap:
Ik zat trouwens vanmorgen te denken: waarom heb jij eigenlijk geen brommobiel? Die kunnen veel harder. :-\
Ja een brommobiel. Die maken ook veel meer herrie. Echt iets voor Peter!
Of wat ook kan, van die scooters met drie wielen waar je een rolstoel achterin op kunt bergen. Die gaan gewoon 40 km per uur (of hoe hard mogen scooters tegenwoordig)
Aangezien het over Peters vijver ging, plaats ik dit maar hier...
Ik heb van zaterdag op zondag gedroomd over krokodillen. Eerst snapte ik niet hoe ik daar bij kwam, maar later begon het lampje te branden. :)
Mijn vriend werd in de droom achterna gezeten door een krokodil. In een vijver natuurlijk. Ik vond het best eng en heb erg onrustig geslapen. Mijn vriend zei de volgende dag ook meteen: Wat kroop je toch de hele tijd tegen me aan, vannacht. :schater:
Zie je nou wel. Je bent er wel mee bezig.
Ook z'n handjes eraf gebeten? :schater:
:D Nee. Hij heeft de overkant gehaald. Het was een beetje een slome krokodil, maar wel een enge.
Gelukkig maar! :D
Citaat van: Ienepien op april 07, 2008, 03:01:33 PM
Ik zat trouwens vanmorgen te denken: waarom heb jij eigenlijk geen brommobiel? Die kunnen veel harder. :-\
Klopt, maar daarmee mag ik de winkels niet in. En ik kan ook niet meer door een winkel lopen, zo slecht/ weinig kan ik nog lopen of staan. Dus dat schiet niet op.. Voor de wat grotere afstanden heb ik daarom zowel een brommer als een snorfiets. Daarmee maj ( en kun je) veel harder ! En ik zit lekker buiten ! Heerlijk. Dus daarom geen brommobiel ! :) Zo'n 'blikje'. :rollol:
Citaat van: Ereinion op april 14, 2008, 11:02:52 AM
:D Nee. Hij heeft de overkant gehaald. Het was een beetje een slome krokodil, maar wel een enge.
Dus je vriend was de volgende ochtend nog heel ? Mooi zo ! Gelukkig !
Jammer, dat het niet meer kan, die brommobiel, Peter. :knuffel:
Ja, toch balen. Nou, dan is de dit toch wel fijn! Ben blij dat iemand dat ooit heeft uitgevonden! :klap:
Dan is de dit toch wel fijn?
Wat bedoel je eigenlijk? :-\
De scootmobiel, denk ik.
Inderdaad: de scootmobiel ! Drie maal hoera voor de scootmobiel ! :klap: :klap: :klap:
Ja bedoelde de scootmobiel. Ik vind het hier al erg dat ik geen auto heb. Het kost me nu veel moeite om overal heen te komen. Het is een stukje vrijheid dat ik nu niet heb. Nou heb ik een fiets en daar ben ik zo blij mee! Kan ik tenminste boodschappen doen zonder thuis te komen met rugpijn. Maar ik kan tenminste het hele stuk nog lopen als het moet! Ik zou niet weten wat ik zou doen als dat niet meer kan! Bus is geen optie. En dan denk ik aan Peter, nou zonder scootmobiel...pfff....dat is een inperking van vrijheid. Dus ik ben helemaal blij voor Peter dat hij een scootmobiel heeft! En dat wou ik even vieren! Jeeuhj! :cake: voor iedereen! En dit keer wel eerlijk verdelen he? :flic:
Laten we zeggen: ik bijna alle :cake: en de rest krijgt wat er dan over is. Goed ? ;D
/me pikt alles wat over is.... >:D
:'(
Héééé, en wij dan? >:(
Ienepien, ik geef jou wel een stukje cake. Maar ik zet hem hier niet neer, want dan is die misschien weg. Dus ik heb je een pm gestuurd! ;D
Ienenpien heeft ook 2 keer :cake: gehad op solo's verjaardagsfeestje.....'t is niet eerlijk! :78:
Hahahaha, ik heb er lekker een speciaal van Ereinion gehad. Hahaha. :P
Peter, 't is jouw fanclub. Had ik nog een vraagje.
Help me even herinneren. Laat ze eerst maar uitrazen over die taart. ;D
maar je weet dus nu wel waar je de cake aan te danken had.. ;)
Yep! ;D
Wat was jouw vraag, Ienepien ?
Oké, heb je even tijd?
Misschien wil je er wel helemaal niet aan herinnerd worden, maar ik las vandaag het onderwerp over eunuchs, en daarin repte je over een eventuele castratie. Als je het er liever niet meer over wilt hebben, zeg je het maar, dan haal ik de vraag weer weg.
Maar wil je het nog steeds? :-\
Oei... directe vraag.. Het antwoord komt later !
Niet weghalen, dus? :-\
Peter! Ik wil naar bed.
Je kan het ook in de privéhoek zetten, dan zie ik het morgen wel, of dit weg moet. Truste. :wave:
Vannacht heb ik weer heftige angstaanvallen gehad.. :-\ Ze duren nu nog steeds voort.. Ik was de afgelopen weken al labiel, sinds ik met Pasen niet meer ophield met huilen. Ik voelde me ook steeds depressiever, en nam wat extra kalmeringsmiddelen om er doorheen te komen. Zo ook gistermiddag. Gisteravond voelde ik mij redelijk goed, ik heb nog op een woongroep hier meegegeten.. Rond 21.30 uur ben ik weer naar mijn kamer gegaan. Ik voelde me toen goed. Nadat ik ben gaan slapen ben ik mij steeds beroerder gaan voelen. Ik heb met vlagen tot 01.30 uur geslapen. Daarna vrijwel niet meer. Ik voelde de angst door mijn lijf stromen, nu ook. En ik heb aan het begin van de middag weer heel veel zitten huilen, ik kon weer niet ophouden.
Ik ben nu emotioneel wat rustiger, maar heb nog steeds veel last van misselijkheid, gevoel te moeten overgeven en pijn en krampen. En zolang dat niet beter is, is het nog niet goed. Ik kan niets binnen houden, zelf water spuug ik een paar minuten later weer uit.. :-\
Ik hoop dat het wat bijtrekt...
:knuffel:
Ik heb vanmiddag ook zitten huilen, maar dat is niet te vergelijken met jou.
Ik vind het zo rot voor je, dat je dat zo vaak hebt. :knuffel:
Ik ook. :knuffel:
Voor jullie allebei, eigenlijk. :knuffel: :knuffel:
Ik knuffel mee en strooi ondertussen mijn zonnestralen rond die jullie wat warmte geven :knuffel:
:)
Peter sterkte en ook een :knuffel: :knuffel
Is het misschien een idee om als je wat rustiger bent je gedachten en gevoelens eens op papier te zetten alleen maar voor je zelf
Dat heeft mij in het verleden heel goed geholpen
groeten solo :wave:
Dat helpt iedereen. Maar niet iedereen kan dat.
Ik heb er ook baat bij gehad. En het heeft me een heel stuk op weg geholpen.
Peter, ik hoop, dat het al weer wat beter gaat? :knuffel:
Peter, heel veel :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Ik hoop dat je je weer iets beter begint te voelen.
Zo, haal ik je fanclub maar weer eens naar boven. ;D
Ik had een vraag. Wie was Dionysus? Dat weet jij vast wel.
We kregen een uitnodiging voor een tuinfeest in de geest van Dionysus. Moeten we dan bloot ofzo? :-\
vast ;)
denk dat het vooral met veel drinken is?
Was dionysus niiet de God van de wijn? :D
O, gelukkig, dan. ;D
Ja, Dionisius was de god van de wijn. En de dronkenschap.. ;D
En de god wordt het meest geëerd door veel wijn en flinke dronkenschap.. :D
Dus nee, je hoeft niet bloot. Maar ja, wat jij doet wanneer je goed dronken bent, dat weet ik natuurlijk niet.. ;D
:schater:
;D
Dat wachten we dan maar af..................
Ik dacht, dat Bachus van de drank was? :-\
Ik dacht dat de ene een Griekse en de andere een Romeinse god was. Maar dat zit heel ver dus ik kan er compleet naast zitten ::)
Ik dacht ook zoiets.
PETER!!!!!!!!!!
(weet jij het?) :-\
Tuurlijk weet ik het....
< Bacchus is in de Romeinse godsdienst de God van de wijn, de seksuele vrijheid en de vruchtbaarheid.
Bij de Grieken is hij voornamelijk bekend onder de naam Dionysus hoewel de naam Bakchos ook bij de Grieken af en toe gebruikt werd.>
( met dank aan Wikipedia voor de korte formulering..)
;D
Sexuele vrijheid? Zouden ze dat ook zo bedoelen met dat tuinfeest? ;D
Thanks, Peter. :knuffel:
Klinkt spannend, Ienepien.
Ennuh, bij seksuele vrijheid hoort ook dat je juist niets mag doen als je daar zin in hebt!
:D
Dat hoop ik ook. Als het maar geen orgie wordt. :D
En dan vindt je man dat je hier rare mensen ontmoet.. ::) De 'reallife' vrienden klinken veel enger.
:rollol:
:schater:
Peter, ik vind je lief!
(http://www.nurijk.nl/geld.jpg)
En geniet maar lekker van de haantjes en kwark!
Haha, dat was makkelijk! :D
:D
Hé, worden er hier mensen omgekocht? :flic:
Nee, hoor, dat lijkt maar zo ! ;D
Wat omkopen? Ik krijg er niets voor terug hoor! Ik heb moeten zeggen dat Peter lief is en ik ben van mijn geld af...
:D
Haha, dat ging makkelijk....
* heey, ik val in herhaling...grmbl... *
Citaat van: Ereinion op juli 04, 2008, 08:10:59 AM
Wat omkopen? Ik krijg er niets voor terug hoor! Ik heb moeten zeggen dat Peter lief is en ik ben van mijn geld af...
IEts zegt me dat je iets niet helemaal goed doet Ereinion ;D
En ik ben blij ! :D :D :D :D
Je deed precies het goede, Ereinion ! Niet naar die slechte Jovi luisteren, hoor !
Ik heb geen commentaar meer... haha
Nee ? Niet eens ? ;D
:afro:
Natuurlijk deed ik het helemaal goed. Ik heb iemand blij gemaakt, wat is er mooier dan dat?
:knuffel:
Citaat van: peter1963 op juli 05, 2008, 07:53:23 PM
Je deed precies het goede, Ereinion ! Niet naar die slechte Jovi luisteren, hoor !
>:D
Nou, Jovi ! Het is toch de waarheid ? ::)
De hele zin misschien, maar het woordje "slechte"?
Aan de smiley te zien die Jovi gebruikt is dat ook waar. :D
;D
:afro:
Ik ben niet gek ! ;D
* Jovi wel, maar dat is een ander verhaal...* :P
* ohw? *
Wanneer ik mijn quad heb.. :)
Heb je er een besteld, dan? :rollol:
Nee, geen geld ! :rollol:
Hé, maar Peter heeft wél een scootmobiel, hoor!
Of ben je bang, dat ie harder gaat, dan? ;D
Meld je het even, wanneer het gaat gebeuren? Dan zal ik bij de finish met een pak hooi gaan staan. :rollol:
:rollol:
Nou kom ik helemaal niet meer bij.
Moet even afkoelen. :pinguin:
Peter is bang geworden, en is al weer weg. Zeker in de kast gekropen. ;D
Neej hoor, hij is zijn kameel aan het oppeppen! :afro:
Zit er zo'n draaier aan, waarmee je hem moet starten? ;D
:rollol:
Logan heeft het helemaal door ! Zo werkt het inderdaad, als je een dooie manke kameel probeert op te peppen ! ;D Ik sta me al dagen rot te draaien aan zo'n draaier. Je moet eerst de kameel zover krijgen dat hij zijn bek open doet ( of gewoon zelf zijn bek open doen met een krik, en er dan een flink blok hout in zetten). Dan moet je zijn tong er uit trekken. Die tond maak je vast aan de draaier, en dan ga je draaien. Is de bedoeling. Maar je hebt eerder de kameel op zijn kop gedraaid dan dat hij weer tot leven komt, hoor ! Ik ben er nu al drie dagen mee bezig.. :banghead:
En Logan: die wedstrijd komt er, hoor ! Jij op je quad, en ik op mijn kameel. En Ienepien is scheidsrechter ! :rollol:
Oké, zeg maar wanneer. Mag ik dan wél blijven slapen? :-\
En we maken géén poll. We doen niks om geld, hoor! :flic:
En wie beheert die pot? Rush is er niet (meer), dus geen maffia-praktijken. >:D
:rollol: En IK ben de scheidsrechter, en ik bepaal, dat je méér dan je stinkende best moet doen, anders wordt je gedisqualificeerd. :flic:
Wat een eer! Ik mag de pot beheren! :D
Hoeveel zit er al in?
/me denkt aan die mooie lens, laatst in de winkel
Citaat van: peter1963 op juli 07, 2008, 12:17:49 AM
Ik ben niet gek ! ;D
* Jovi wel, maar dat is een ander verhaal...* :P
:o
Ik denk dat ik mijn contributie voor deze fanclub maar ga terugeisen :D
Verklaar je nader, Peter :pinguin:
Citaat van: Sismo op juli 12, 2008, 01:21:41 PM
Wat een eer! Ik mag de pot beheren! :D
Hoeveel zit er al in?
/me denkt aan die mooie lens, laatst in de winkel
Misschien is Sismo als scheidsrechter toch niet zo'n goed idee ? :rollol:
Citaat van: Jovi_Hobbes op juli 12, 2008, 06:56:28 PM
Citaat van: peter1963 op juli 07, 2008, 12:17:49 AM
Ik ben niet gek ! ;D
* Jovi wel, maar dat is een ander verhaal...* :P
:o
Ik denk dat ik mijn contributie voor deze fanclub maar ga terugeisen :D
Verklaar je nader, Peter :pinguin:
Hmmm... :pinguin: is een zwijgzaam typje..
Citaat van: peter1963 op juli 13, 2008, 11:55:23 AM
Misschien is Sismo als scheidsrechter toch niet zo'n goed idee ? :rollol:
Ik was ook potbeheerder! ;)
Sismo lijkt me anders wel één van de betrouwbaarste leden hier.
De rest is een beetje, nou ja, hoe zal ik dat nou eens netjes zeggen? ;D
:schater:
Citaat van: Sismo op juli 13, 2008, 04:04:10 PM
Citaat van: peter1963 op juli 13, 2008, 11:55:23 AM
Misschien is Sismo als scheidsrechter toch niet zo'n goed idee ? :rollol:
Ik was ook potbeheerder! ;)
Ja klopt. Dat
was jij ! Is de pot er nu nog ? Want juist het feit dat jij potbeheerder weas, daar maakte ik mij een beetje :pinguin: zorgen over.. ;D
Als hij echt ongebruikt is, dan wil ik er nog wel over nadenken.. ;D
:schater:
Een ouwe pispot, die ongebruikt is? Dacht het niet. ;D
CiteerSismo lijkt me anders wel één van de betrouwbaarste leden hier.
:knuffel: Jij kent je mensen! :D
Ik voel me wel vereerd hoor, kom ik werkelijk zo eerlijk over?
Jazeker wel. 8)
Jij komt heel betrouwbaar over. Ik mag ook zomaar jouw snurkjurk lenen, en blijven slapen enzo. :D
Oke, wie van jullie heeft Peter op de pispot vastgeknoopt? :flic:
:rollol: :rollol: :rollol: :rollol: :rollol: :rollol:
En? Zit ie al vol? ;D :rollol:
Wat zál ie stinken. :geezer:
/me sluipt snel naar een fanclub waar het minder stinkt
Effe spuite!!!!!!!!!!!!!!!! (roepen wij altijd, als iemand op de wc geweest is)
Peter heeft zichzelf losgeknoopt en giet de inhoud van de pot over Ienepien d'r hoofd... :rollol: :rollol: :rollol:
En Jovi krijgt ook nog een flinke klodder nagegooid ! ;D
:rollol: :rollol: :rollol:
Citaat van: peter1963 op juli 23, 2008, 12:57:07 AM
Peter heeft zichzelf losgeknoopt en giet de inhoud van de pot over Ienepien d'r hoofd... :rollol: :rollol: :rollol:
En Jovi krijgt ook nog een flinke klodder nagegooid ! ;D
Net over m'n nieuwe pas geverfde haar?????????????
Citaat van: loganextreme op juli 23, 2008, 02:28:03 AM
Citaat van: Ienepien op juli 22, 2008, 08:38:14 PM
Effe spuite!!!!!!!!!!!!!!!! (roepen wij altijd, als iemand op de wc geweest is)
ff een kleine tip ienepien... dat moet je nooit tegen iemand zeggen die aan de diaree is :schater:
:rollol: :rollol: :rollol:
Zat hier wat rond te neuzen. ;D
En vond jouw foto bij Sismo op haar hyves?
Nou weet ik eindelijk, hoe jij er uitziet. ;D
Net over m'n nieuwe pas geverfde haar?????????????
Ja, mooi poep-bruin, toch ?
:rollol: :rollol: :rollol:
Ik stink alleen een uur in de wind, nou. >:(
Je woont toch op een boerderij ? Daar ruik je toch de hele dag de koeien ?
En aan zee waait het hard genoeg hoor ! Die geur waait wel weg op de wind ! ;D
Gewoon effe spuite! ;)
Of effe lekker douche. ;D
Heey Peter, hoe is het dan met jou?
Nou ja, nogal shit. Maar ik vertel later meer ! :-\
Tot die tijd een onuitputtelijke voorraad :knuffel:
:knuffel: :cake: :handschudden: :-*
:knuffel: :knuffel: :cake: :cake:
Peter, ik zie je online. :wave: (en gelijk effe je fankluppie weer omhoog tillen ;D)
Maar Logan vroeg specifiek naar jou, hoe het met je gezondheid gaat.
Kan je me er iets over vertellen? Dan kan ik het doormailen. :-\
:wave: Peter, wat ben jij aan het doen? ("Onbekende actie")
Jeetje, wat doet Peter weer onbekend.......
en wát een actie......................
Maar ik denk, dat Peter hier niet meer durft te kijken, ofzo. Zie mijn vorige postje, NIKS op gehoord. >:(
Hij is de hordes fans een beetje beu? ;D
Ja, ik twijfel ook.
Zal ik m'n lidmaatschap opzeggen of niet? ;)
:D Da's ook weer sneu...
Nee, doe dat alsjeblieft niet... :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78:
Ik ben vaak zo druk met andere onderwerpen en postjes dat ik mijn eigen fanclub helemaal vergeet.. :'(
Ik had je vraag wel gezien, Ienepien ! Maar het gaat niet zo goed met mijn gezondheid. En ik zag er wat tegenop om daarover te berichten. Dat is dan zo confronterend voor mezelf... Maar ik vind de vraag heel lief ! :knuffel:
Ik heb heel weinig energie.. De afgelopen week ben ik behalve voor boodschappen en mijn colleges ook nauwelijks de deur uit geweest. En het erge is dat ik dat eigenlijk ook niet zo erg vond. Mijn lijf wil gewoon niet functioneren. Ik had er ook dromen over: mijn scootmobiel die er zomaar mee ophield, auto's die niet meer in beweging te krijgen zijn, mijn brommer en snorfiets die het niet meer doen. Die ik dan naar een reparatieplaats wil brengen, maar die is er niet. In ieder geval niet meer waar ik in mijn droom herinner dat die moet zijn..En als ik dan wakker word, herinner ik mij mijn dromen ( dat is sowieso heel bijzonder) en dan voel ik dat het over mijn lijf gaat. :'(
En sinds gisterochtend heb ik bij dat alles ook nog last van spit. >:( >:( >:( >:( >:( >:( >:( >:( >:( Ik probeer er wat aan te doen met pijnstillers en door wat in beweging te blijven. Maar lopen gaat normaal al moeizaam, en nu helemaal. Dus dat schiet allemaal niet op.
Ik heb er ook van af moeten zien om met de trainin g op Soesterberg mee te doen, die training met mensen die de belangen van gehandicapten en chronisch zieken behartigen, overal ter wereld. SHIT. SHIT SHIT. Maar mijn lijf wilde niet. Ik kreeg het niet voor elkaar: 2 uur heen reizen, daar een dag traing volgen en dan weer 2,5 uur ( avondspits) naar huis. Dat was voor en gezond persoon al zwaar geweest..Laat staan voor mij, zo bleek.
En morgen zou ik naar Zwolle gaan voor een vergadering van de cliëntenraad van het UWV waar ik in zit. En dat kan dan weer niet door mijn spit.. GODGLOEIENDE !!!!! Dus balend en vol frustratie heb ik dat vanmorgen maar via de mail afgezegd. GRRR !
Nou ja, zo gaat het dus al wekenlang. Wat voor mij voorop staat is dat ik mijn studie kan blijven volgen. Dat ik de vakken die ik dit studiejaar moet doen, ook kan volgen en met een tentamen af kan sluiten. Daar beleef ik ook wel leuke dingen, hoor ! Misschien dat ik die wat meer hier ga opschrijven ! :) :) :)
O Peter, sorry, :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Natúúrlijk blijf ik fan van je. :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Maar het was een vraag, die Logan stelde, en daarom vroeg ik er naar.
Logan is ook altijd zéér begaan met jou, dat weet je, en daarom vroeg ie er naar.
Maar je kan hem natuurlijk ook zelf eens mailen. Vindt ie hartstikke leuk. :wave:
En kan je die studie ook online volgen? Of moet je er steeds heen? Dan is het ook niet zo leuk, als je lessen mist. :knuffel:
:knuffel: voor Peter!
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar leef met je mee.
:knuffel: Balen, Peter....
Maar jouw fans zijn voor het leven hoor! Die raak je niet zomaar kwijt! ;)
:) Jullie zijn lief !
Ja, het leven is vaak shit, kut en klote, :78: om het maar even onparlementair te zeggen. Gelukkig heb ik een opgewekte natuur. Maar ik voel het wel. En ik praat er niet zoveel over, want dat maakt het vaak nog zwaarder en confronterender. Maar ja, ik kan niet wegpoetsen wat er nu eenmaal is.
Vaak denk ik: als ik ooit even vacantie zou kunnen nemen van mijn lijf, zou ik gelijk gaan emigreren. En dan geen adres achterlaten. Maar ja, die keuze heb ik niet. :'(
En zelfmoord plegen heb ik al twee keer geprobeerd toen ik 16 jaar oud was. En dat lukte toen niet. En nu lijkt me dat ook geen goede oplossing meer. Dus ik vrees dat ik het uit moet zitten.. :'(
Peter sterkte :knuffel:
:knuffel:
:knuffel: oh bah... :'( :knuffel:
:knuffel: Peter!
Ik wilde nog even zeggen dat ik je een heel sterk persoon vind en dat ik bewondering heb voor hoe je in het leven staat, maar niemand kan altijd alleen maar sterk zijn, dus ik kan me heel goed voorstellen dat je er soms echt schoongenoeg van hebt dat je lichaam je soms zo kan tegenwerken. :knuffel:
Mooi verwoord, Jovi! En helemaal waar, vind ik.
:knuffel:
Zoals ik jou nu zo'n beetje ken, denk ik, dat Jovi gelijk heeft. :knuffel:
Er wordt opeens wel een hoop geknuffeld in jouw fanclub, Peter. Zullen we er maar gewoon een hele grote groepsknuffel van maken?
Allemaal aansluiten in de kring en..........................................
...........................KNUFFEL!!! :knuffel:
/me stoot haar hoofd tegen minsten drie andere AVEN'ers tegelijk en vraagt zich af of zo'n grote groepsknuffel misschien iets te gevaarlijk is...
/me wil best meedoen, maar haar bril ligt nog op de grond in Brummetje's fancluppie, en ze knuffelt niet zonder iemand eerst in de ogen te kijken.
Ja, ik ga natuurlijk niet de eerste de beste......zomaar knuffelen. ;D
Heel verstandig :schater:
Ik dacht dat je de groep niet kon vinden...
/me knuffelt mee en geeft Jovi een kusje op haar hoofd tegen de pijn
Ik knuffel ook vrolijk mee!
En Peter, ik vind het echt knap van je, hoe jij in het leven staat. Mijn vriend heeft al een burn-out omdat zijn ene knie niet meer doet wat een knie moet doen. En dan kan hij nog gewoon lopen. Alleen niet meer zo ver. Kijk, en dan denk ik dat het altijd nog veel erger kan allemaal. En zelfs dat hoeft niet te betekenen dat je dan diep ongelukkig bent ofzo.
Ik vind het echt superstoer van je dat je er niet bent uitgestapt. Dat is natuurlijk ook een manier van omgaan met... maar ik vind jouw manier zo ontzettend bewondernswaardig. Ik denk als de hele wereld jouw instelling had dat er een stuk minder gezeikt zou worden en mensen een stuk gelukkiger zouden zijn! Dus die knuffelgroep heb je zeker weten verdient!
:knuffel:
Jullie zijn lief ! :)
Jij ook. :-*
/me baalt dat ze de groepsknuffel heeft gemist....en geeft Peter nog maar een solo- :knuffel:
Ik wil wel weer meedoen! ;D
Nou, vooruit !
:knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Jeuh!!! :knuffel:
Hmmmm ! :knuffel:
:D :knuffel:
Ienepien had trouwens gelijk.
Waarmee ?
Dat jij ook lief bent! :D
Dank je ! :)
:knuffel:
;)
Wat kan jij lekker knuffelen, Peter. :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Dank, dank
:knuffel: !
Oh oh, straks wil ik hier niet meer weg... je knuffels zijn geweldig! Jeeuhj! :knuffel:
Zie je nou wel dat dit veranderd is in een knuffelplek :schater:
:knuffel:
Heel goed ! Prima ! ;D
En nog maar eentje. :knuffel:
Straks is de knuffel emoticon op! :o
Nou ja, boeiend! :knuffel:
Zou het? Kan ie op zijn????? ;D
Nee joh, die is nooit op ! Er komen steeds weer nieuwe knuffels bij !
Ze jongen als konijnen? ;D
Oeps, opeens vind ik nuffelen niet meer zo leuk :( ;D
K-nuffelen, of
S-nuffelen?
:rollol:
Nuffelen...klinkt best leuk! :D
Blijkbaar zit er wel een limiet aan het aantal k's dat mijn toetsenbord aankan :schater:
Maar eigenlijk vind ik nuffelen nog veel leuker klinken dan knuffelen :D
:D en zo is er weer een nieuw woord geboren!
Da's al de tweede. Eerst hadden we al vernaderen. ;D
Leuk creatief ! :D
Hmm, er zijn meerdere toetsenborden met een gebrek aan k's. Mijn vriend kreeg laatst een laptop terug (zit in de compu's) waarbij de k het de helft van de keren niet deed. En plots kreeg mijn computer tijdelijk dezelfde kuur! Maar ja, inmiddels is het bij mij weer over. Zal wel psychisch zijn. Vind het erg grappig dat ik het dan hier ook weer tegen kom. Hahaha. Tis de K!
het is een complot! :o
Maar goed dat je Complot met een C schrijft....
Hoewel...omplot is best een geinig woord! :D
;D
Ik ben omgeplot... klinkt wel als schrijverstaal
:D Ik omplot, jij omplot, wij omplotten?
Je zou je boek maar naar een uitgever sturen en je komt er na uitgave achter dat je verhaal is omgeplot. Dan sta je toch raar te kijken.
:rollol:
:rollol:
Misschien kun je dan wel in het programma "het zal je maar gebeuren" komen?
:schater:
:rollol:
Gelukkig zitten daar geen Kaas in! 'Je zal 't maar hebben' heey!
:klap:
Jakkes ! Het is weer zover.. Ik zit weer in een angstaanval. Angst, met pijn in maag en darmen en huilbuien. Gatver ! Sinds gisteravond 22.30 uur. Ik voelde me gistermorgen tijdens de yogales al emotioneel instabiel worden, maar hoopte dat het tijdelijk zou zijn en dat het weer weg zou zakken. Daarna naar de psychiater geweest, en ook daar was ik instabiel en kwam ik labiel thuis. De rest van de dag voelde ik me wat gespannen, maar niet raar of zo. En toen, gisteravond, voelde ik het plotseling opkomen. En nu, een paar uurtjes later, weet ik het zeker. SHIT ! De reden is waarschijnlijk rouw en verdriet over het overlijden van mijn vader.. weer een stukje rouwproces.. Tja.. we moeten de situatie maar even aankijken.. :'( :'( :'( :'(
Jammer Peter. :knuffel:
Maar alles wat er uit is, is er maar uit.
Maar vanwaar die angsten, dan? Ben je bang om dood te gaan?
Of dat je de tijd niet meer krijgt om de dingen te doen, die je nog graag doen wilt in je leven?
Kan je psych er ook niet achter komen? :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Dat is naar. Ik kan hier maar één ding op 'zeggen' :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Hij past hier ook!
(http://apps.rockyou.com/images/facebook/apps/superwall/2008_04_28_sending_hugs.jpg)
Inderdaad!
Dank jullie voor de knuffels.. :) :) :)
Inmiddels gaat het weer wat beter. De fysieke crisis is weer weggetrokken, maar ik ben nog wel hardstikke labiel. Dat heeft wat meer tijd nodig om te herstellen.. :-\ :'(
Heel veel sterkte, Peter!
Nog eentje dan maar? :knuffel:
JJAAAAAAHHH!!!! :knuffel:
Ik hopo dat je hem al niet meer nodig hebt, maar hierbij toch ook nog een hele grote :knuffel: van mij
Dank jullie wel ! Het gaat nog niet goed met me, ben psychisch nog erg labiel.. :'(
Bah, bah, bah. :banghead:
:knuffel:
Peter ook van mij :knuffel: :knuffel:
:knuffel:
Dit vraagt om de troetelbeertjes die heel veel positieve stralen jouw kant op kunnen sturen. Hier komen ze!
(http://www.knuz.nl/gebfoto/35725/troetelbeertjes.jpg)
:klap: Die is leuk!
/me meldt, dat er een héél klein straaltje een beetje afgedwaald is, en bij haar terechtgekomen is. ;D
/me stuurt het straaltje meteen weer retour, om via Jovi weer bij Peter terecht te komen. :knuffel:
:D
En zo komt het toch weer op zijn pootjes terecht! :D Gekke Ienepien! ;) Maar wel heel lief! :)
Ik hou wél van eerlijkheid. ;D
Helemaal goed!
Zo, hier hoort die:
(http://www.toontowncentral.com/gallery/data/500/huggie_wait_is_that_sango_and_inuyasha.jpg)
Ik in het rood, Peter in het paars. ;)
Wat kan jij ze allemaal toch weer mooi vinden. Deze is prachtig. :knuffel:
Geweldig ! Hmm....
Ik vind hem ook helemaal super. Ik zou bijna mijn avatar veranderen... Maar ik ben blij dat jullie hem mooi vinden, hij verbeelt voor mij precies wat ik er mee bedoel.
Het is ook wel helemaal jouw stijl. Vond ik ook al. :D
Ja, dat is waar.
Vond ik ook.
Ik ga nu wat anders doen.
Doeg ! :wave:
Doei! Fijne avond!
Dank jullie voor de vele knuffels !
Maar het is weer mis.. Sinds gisteravond laat heb ik weer last van heftige angstaanvallen, braken, krampen, huilbuien.. :78: :78: :78: Gister zou mijn vader jarig zijn geweest. Dit is nu de derde verjaardag na zijn dood.. :'( Ik denk dat ik er onbewust meer mee bezig ben geweest dan ik dacht. Gistermiddag voelde ik al een hoop beklemming en het gevoel alsof ergens een grote emotionele prop zat. Maar ik kon het nog niet duiden. Gisteravond laat merkte ik dat ik weer angstaanvallen heb.. Ik mis mijn vader enorm, en in de angstaanvallen word ik ook weer een kind van 4 jaar oud dat in een ziekenhuis ligt en zijn moeder zo erg mist.
Ik ben erg labiel, merk ik. En ik zie op tegen de nacht.. :-\ :'( Ik voel me in mijn angstaanvallen zo afgeloten van iedereen. En ik blijf maar spugen.. :-\ :-\
Ik hoop dat het morgen beter gaat.. :-\
O, wat naar Peter!
Heel veel sterkte de komende nacht. Ik hoop dat je toch rustiger kunt worden en misschien wat kunt slapen :knuffel:
Kan je niet iets met een helderziende? Een medium? Die jouw vader erbij haalt, zodat je hem nog wat kan vragen?
Of vindt je dat eng? Of heb je dat al eens gedaan? :-\
Dat is misschien een goed idee.
En hier hebben we gelukkig wel een knuffel-smiley dus: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
(http://www.fairiesworld.com/weblog/wp-content/uploads/2008/03/fairy_charity-red.jpg)
O, schaam schaam, vergeten. Hier alsnog, Peter. :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Ben je de nacht een beetje goed doorgekomen? :knuffel:
Nou, moeizaam. Ik heb tot een uur of drie heel slecht geslapen ( angst, veel pijn, spugen) en pas daarna viel ik met wat extra parcetamol in slaap, maar liefst tot 12.30 uur vanmiddag ! En daarna was ik erg moe en erg duf.
Ik ben nu wel wat rustiger dan gisteren, heb nog wel wat pijn, maar verder gaat het beter. Ik heb op mijn scootje ook vanmiddag nog medicijnen opgehaald bij de apotheek. Ik wilde zo graag naar buiten ! En : het ging ! Hoera ! :klap:
Dus: het gaat ook vandaag weer langzaam beter.
Wat de suggestie van Ienepien gisteren betreft: het was ook de suggestie van mijn psychiater om mijn vader te hulp te vragen bij de steeds terug komende angst- en paniekaanvallen. Dat heb ik dus gedaan.. en een dag later kreeg ik heftige paniekaanvallen, en was ik ook een paar dagen helemaal van de kaart. Dat waren mijn laatste aanvallen, tot gisternacht.
Ik was heel verbaasd, en ben een beetje geschrokken. Ik geloof wel dat mijn vader mij vanuit de geestelijke wereld kan helpen. En ik kan me ook open stellen om hem om hulp te vragen, mij als het ware aan hem toe te vertrouwen. Maar dat de reactie dan gelijk heftige angstaanvallen is ? Daar snap ik niets van :-\ ???
Maar goed, wie weet eens een helderziende bezoeken. Misschien kan dat geen kwaad. Ik heb wel eens iemand bezocht die zelf healingen deed en les in healen gaf. Maar dat leverde mij niets op. Ik zat een beetje in een stoel, en hij zei het een en ander. Maar ik kon er niet zoveel mee. Dus dat is bij een keer gebleven.
Ik begrijp het niet helemaal. Heb je zélf de hulp ingeroepen? Zonder iemand erbij?
Kán jij dat dan? :-\
Maar met een medium is het volgens mij beter, die maakt dan contact.
Maar jammer, dat je die angst daarna juist nóg erger had. :knuffel:
Ik heb geen spiritistische seance gehouden of zo, als je dat bedoelt. Maar ik heb wel herhaaldelijk terwijl ik aan hem dacht hardop uitgesproken dat ik hem vroeg om mij te helpen ivm mijn angstaanvallen. En mijn intuïtie zei dat dat genoeg was, dus daar heb ik het bij gelaten.
Ik ben hoogst waarschijnlijk wel heldervoelend. En ik kan dan ontvangen ( wat ik meestal doe) maar blijkbaar ook 'zenden'. Hoe het verder zit, of hoe het verder werkt, weet ik niet.
Raar, maar ik zou er toch hulp bij vragen. Van een medium.
Want misschien kan jij niet zo goed/objectief met je vader praten op die manier. :-\
:knuffel: :knuffel: :knuffel:
Het spijt me, maar ik heb niet zoveel vertrouwen in een medium of zo, dus ik hoop dat een paar :knuffel: :knuffel: ook wat helpen?
Lastig allemaal hoor, maar vooral voor jou naar. Blij om te horen dat het weer langzaamaan beter gaat.
Van dat medium, tsja, ik weet het ook niet. Ik heb contact opgenomen met Tessa van Rossen (van het 6de zintuig). Ze is wel duur, maar ze maakt in elk geval geen valse beloftes en ze heeft al bewezen dat ze echt iets kan. Haar website is http://www.tessa.enjoylifeforever.nl/
Wie weet heb je daar iets aan?
;D
Zelfs hier issie actief. Ik mag die Pino wel! :) En krijgt gelijk Peter weer eens wat aandacht. Hoe gaat die nu met je Peter?
Hmmm. redelijk goed, geloof ik. Ik slik nu iedere avond 1/2 of 1 mg Risperdal er bij, dat is een anti psychoticum dat ook sterk angstremmend werkt. Ik ben niet psychotisch, ook nooit geweest, maar heb wel last van veel en sterke angsten. En zowaar: de Risperdal helpt ! De angst sluipt als ik zo'n pilletje heb ingenomen op kousevoeten weg, en anderhalf uur later merk ik niets meer van die angst.
GEWELDIG ! Eindelijk iets dat effectief mij angsten bestrijdt !
Eindelijk iets dat blijkbaar effectief is ! Ik heb maar een bijwerking, en die is dat ik met name 's ochtends erg duf ben. Van de Risperdal. Dat is een bekende bijwerking, die hopelijk ook snel weg trekt. Soms ben ik wel heel duf, hoor.. Vanochtend reed ik door Nijmegen Oost in mijn scootmobiel op weg naar een vrouw die mij healingen geeft, en toen was ik gewoon aan het dwalen. Ik ken de weg daar uitstekend, op mijn duimpje, zo gezegd. Maar ik was wel zo duf dat ik herhaaldelijk fout reed en verkeerde afslagen nam.. dat ben ik van mezelf helemaal niet gewend.. :-\
Nog wat goed nieuws: na lang afwegen en wachten heb ik gisteren ( woensdag) een nieuwe wasmachine gekocht. Een bovenlader, zodat ik niet zo diep hoef te bukken. Voor € 500,-. Een heel bedrag, voor de helft daarvan had ik ee gewone voorlader gehad. Maar met mijn handicap is een bovenlader beter. En een bovenlader centrifugeert ook beter dan een voorlader, heb ik mij laten vertellen. Morgenochtend ( vrijdag) wordt dat ding tussen 8.00 en 12.00 uur gebracht. als het goed is nemen ze de oude mee, en sluiten ze de nieuwe ( heel energie en water zuinig) voor me aan.. Ik hoop dat alles goed gaat, ik vertrouw dat nooit zo...
Ja die mensen denken meestal niet echt na. Niet meer dan strikt noodzakelijk is dan. Zo hebben ze met al dat geklus in mijn huis ook behoorlijk rare dingen gedaan allemaal. Maar goed, ik was erbij en het is wel goed gekomen uiteindelijk. Dus ach. Zolang je er maar bijblijft, toch?
Maar wel fijn dat je het hebt gekocht. Een heel bedrag, maar zo wordt wassen een stuk leuker, toch? ;)
Ja ! :D De wasmachine is inmiddels gebracht, en geïnstalleerd. De oude hebben ze meegenomen. Het waren 2 aardige jongens van rond de 20 jaar oud.. ik heb ze na afloop 20 Euro meegegeven.. als gebaar..
En nu staat de machine zijn eerste wasje te draaien ! Joehoe, hij doet 't !
Er kwam toch een hoop vuil en stof onder de oude wasmachine vandaan toen we die van zijn plaats reden.. :-\ Echt heel erg.. ik heb het maar even snel schoon gemaakt.. :-X
Haha, je had een excuus, je kon er niet bij. Maar blij dat het goed is gegaan!
Enneh, ook fijn van de medicijnen dat ze helpen! Dat moet toch wel een opluchting zijn. Nou nog een antidufmiddeltje (koud water in je gezicht?).
Goed van je wasmiachine. :klap:
(zaten er trouwens geen muizen-lijkjes onder?) ;D
Maar af en toe een blikje RedBull? Schijn je geweldig van op te knappen als je duf bent. :P
Nee, onder mijn wasmachine lagen geel muizen-lijkjes ! ;D
Wat de dufheid betreft moet ik wat experimenteren met de medicijnen. Komende dinsdag zie ik mijn psychiater weer. Dan zullen we het er wel over hebben..
Dan komt het vast wel goed!
Gefeliciteerd met de nieuwe wasmachine, heerlijk dat alles gewoon in één keer goed is gegaan. Nu moet je er alleen nog wel een naam voor bedenken!
:schater: Inderdaad! Hoe ga je haar (of hem?) noemen?
Wat dacht je van 'Blub' ? ;D
Ja, kan niet beter! :schater:
Goed, dan wordt het 'Blub'! ;D
:schater:
Blub! Dat past uitstekend bij de Bep van Ienepien. :klap:
Bep & Blub ! Yeah ! :klap: :klap: :klap:
Power to the Beparraten!!!
:D
Wat fijn dat die medicijnen werken, Peter! Maar ben je wel voorzichtig op je scootmobiel als je zo duf bent?
Ja, ik merkte vorige week wel dat het niet zo goed ging in mijn scoot ! Maar goed, nu is het wel weer beter ! ;)
Gelukkig! Anders is straks geen enkele graafmachine meer veilig... ;)
;D :cake: ;D
Vanavond was ik weer bij mijn moeder, zoals iedere zondagavond.
Ik dacht in verband met de voorspelde sneeuw en gladheid: zal ik eerder weer naar huis gaan ? Bij mijn moeder was niets aan de hand, een beetje regen vermengd met natte sneeuw.
Maar direct ten oosten van Nijmegen was het andere koek ! Daar bleef de sneeuw inmiddels liggen, vanaf de helling naar het verkeersplein bij de Waalbrug naar neneden. Ik schrok me rot. Waar het wegdek asfalt was, was er niets aan de hand. in de stad zelf ook niet. Maar waar de straatstenen begonnen, daar bleef de sneeuw liggen. Ik schrok me rot ! :-\
En de sneeuw was daar al een tijdje blijven liggen, dus ik zat angstig en verkrampt op mijn snorfiets, langzaam rijdens met een voet aan de grond, ieder moment bang dat ik een schuiver zou maken, weg zou glijden en om zou vallen. Oei, wat was ik angstig en gespannen. Je bent met een glad wegdek zo kwetsbaar op zo'n ding. Gatver ! De spanning zit nog in mijn schouders, voel ik terwijl ik zit te typen. :-\
Nou ja, gelukkig ben ik niet gevallen. Ik ben ook niet weggegleden. Oh wat was ik blij toen ik weer thuis was.. Aan de sneeuw te zien was er op de weg ook nauwelijks verkeer. Ja, iedereen bleef lekker binnen ! Als ik een half uur later bij mijn moeder zou zijn vertrokken, dan had ik af moeten stappen en het hele stuk vanaf de Waalbrug naar huis moeten lopen, met mijn snorfiets in de hand. :'(
Dan ben je echt op tijd vertrokken (of net te laat...). Maar ik ben blij dat je heelhuids thuis bent gekomen. Sjonge, schaatsen is leuk, maar zo leuk nou ook weer niet. Doe mij maar weer zomerweer hoor! Ik hoop dat de angst snel wegzakt... Helpt een :knuffel: een beetje?
Ja, dat helpt wel.. zucht.... :)
Het probleem was dat er bij mijn moeder nog niets van te merken was. Het zicht was goed, alleen wat regen en wat natte sneeuw. En dus een paar kilometer verder droge sneeuw die al een tijdje is blijven liggen, en waar nog steeds meer bij komt..
De schrik zit nog wel in mijn maag, voel ik.. :-\
Ja het weer is erg verraderlijk. Ik ben op het station een paar keer weggegleden. En dat terwijl het niet vroor, er geen regen of sneeuw was geweest etc. Dus ik schrok me meerdere keren rot. Later bleek dat de lekkende regenpijpen op het dak de boosdoeners zijn. De veroorzaken kleine plasje op het perron. En als die eenmaal zijn bevroren...
Nog maar een dikke :knuffel:
Dank je ! ;)
Even een :knuffel: voor de schrik.
Ik ben zo blij dat ik nu weer veilig thuis ben ! En als ik er morgen uit ga, ga ik op mijn scootmobiel. Dat is wel veilig !
Beter. Heb je 3 of 4 wielen? :-\
Drie wielen, maar dat is genoeg. Hele brede banden, laag zwaartepunt, en ik rijd als er sneeuw ligt niet harder dan 5 a 10 km / uur. En dat gaat goed, heb ik de afgelopen jaren gemerkt.
Heb je sneeuwkettingen? ;)
En een heupflesje cognac, voor als je overwinteren moet in de kou? ;D
En een geruit plaidje voor op mijn knieën ? :ange:
Nou, het is goed gegaan vandaag ! Eerst in mijn scoot naar de St Maartenskliniek voor de Nieuwjaarsreceptie aldaar. Bovenop de heuvel dus, met op de weg daar naar toe slecht of niet gestrooide wegen de heuvel op: ging prima ! En daarna naar Appie Hein voor boodschappen: opnieuw over slecht of niet gestrooide wegen, nu de heuvel af Nijmegen Oost in. Dat ging ook goed. Automobilisten reden heel zachtjes en voorzichtig, gelukkig. Nou mocht dat ook wel tuissen al die zwalkende en klungelende fietsers daar.. En voor mij schoof een auto op een rotonde helemaal weg door de opgevroren sneeuw ! Pal voor mijn neus ! Gelukkig lette ik goed op, hield ik afstand en reed ik maar heel zachtjes.. De bestuurder van de auto ( opgedirkte oude roestbak) wilde kennelijk te snel optrekken.. en tja... dat ging niet.. :D
Inmiddels ben ik weer thuis, behoorlijk verkleumd maar ik warm hier wel weer op. :)
Nog een warme :knuffel: erbij, dan gaat het helemaal snel. :)
Ik heb vandaag iemand van de regen in de drup geholpen. Goed hè?
Een vrouw in een electrische rolstoel kwam de stoep niet op, het achterwiel slipte weg. Dus ik (en nog iemand die net voorbij kwam) duwen tot het uiteindelijk lukte, ze was de stoep op, maar ze bleek niet rechtdoor, maar rechtsaf te moeten en nu slipte ze weer weg en kon de bocht niet maken. We lagen met z'n allen in een deuk en via de weg is het haar zelf gelukt om de goede kant uit te rijden.... :D
Stond ik daar met mijn hulpverlenerssyndroom.....
Tja, als die vrouw er zelf ook maar de humor van inzag, dan. :schater:
Ik geloof het wel, gelukkig.... :-[
Gelukkig ! ;D ;D
Ja, dat hulpverlenerssyndroom... ;D
;D
Zouden meer mensen moeten hebben! ;)
Nou....die zouden dan wel even moeten vragen waar iemand heen wil :schater:
Hahaha, ja dat kan wel eens handig zijn ja!
Ik heb blinden eens horen klagen dat zij voortdurend naar de overkant van de straat worden geholpen terwijl ze daar helemaal niet moeten zijn. :pinguin:
Haha, ook lekker suf. Maar daar zijn ze ook zelf bij hoor!
Het is wel een beetje overdreven van die blinden. Zo vaak gebeurt dat nu ook weer niet. Maar in figuurlijke zin is het wel waar: geholpen worden terwijl je niet geholpen hoeft te worden en geholpen wil worden komt vaker door dan je denkt. Ik maak het vrij vaak mee. Vanavond nog, bij Appie Hein. Stond daar een mannetje voor me bij de kassa dat erg vriendelijk wilde zijn, niets dan goeds wilde doen voor zijn gehandicapte medemens. En die mij dus allervriendelijkst vraagt: zal ik de spullen die in het mandje zitten ( voorop mijn scootmobiel dus) even op de band van de kassa leggen ? Hij wilde zo graag helpen en keek zo vriendelijk dat ik geen nee durfde te zeggen.. Maar ja, wel met gemengde gevoelens.. :-\ Inderdaad: een hellend vlak.. :-\
Maak je ook wel eens mee, dat ze kinderlijk tegen je praten? Of je geestelijk ook minder bedeeld bent, zeg maar? :-\
Oohw, dat vraag ik alleen als ik zie dat er echt gestunteld wordt. Dat iemand er niet goed bij kan ofzo. Maar dan vraag ik of die persoon mijn hulp wil. Dan kan hij altijd nee dank je zeggen.
Maar ik merk dat ik ook sneller tegen iemand achter een rolstoel praat, hoewel dat meer met ooghoogte te maken heeft. Net zoals dat ik makkelijker met de ouder van een kind praat. Ik probeer er bewust op te letten om iets naar beneden te kijken naar degene in de rolstoel of het kind zelf. Zeker als die het antwoord op mijn vraag ook weet. Dus ik hoop dat het helpt.
Ik heb wel de indruk dat mensen gehandicapten meer serieus nemen dan vroeger. Kan ook komen omdat ik nu juist zelf in de hulpverlening zit hoor, maar denk dat het over het algemeen ook wel beter gaat! Dta hoop ik tenminste...
Ook zo fijn ja, dat mensen niet degene aanspreken die in een rolstoel zit, maar degene die de stoel duwt...
Een klein beetje zo'n situatie had ik laatst, toen ik samen met een vriend de houten vloerdelen ging halen. Degene die me hielp maar uitvoerig uitleggen aan die vriend van me hoe de vloer gelegd moest worden. Ik liet hem maar even in de waan, maar toen ik het verhaal even niet kon volgen heb ik toch maar uitgelegd dat ik de vloer zou gaan leggen en dat hij het beter aan mijn kon uitleggen. ;D
Tja, die zal wel gedacht hebben: arme jongen, met zo'n wijffie met haar op d'r tanden. :schater:
:rollol:
Citaat van: Ienepien op januari 05, 2009, 11:14:08 PM
Maak je ook wel eens mee, dat ze kinderlijk tegen je praten? Of je geestelijk ook minder bedeeld bent, zeg maar? :-\
Nee, dat maak ik gelukkig nooit mee. Moeten ze ook niet durven, trouwens ! >:( Maar volgens mij durven ze het ook niet... :rollol:
Citaat van: Sismo op januari 06, 2009, 06:52:25 PM
Ook zo fijn ja, dat mensen niet degene aanspreken die in een rolstoel zit, maar degene die de stoel duwt...
Een klein beetje zo'n situatie had ik laatst, toen ik samen met een vriend de houten vloerdelen ging halen. Degene die me hielp maar uitvoerig uitleggen aan die vriend van me hoe de vloer gelegd moest worden. Ik liet hem maar even in de waan, maar toen ik het verhaal even niet kon volgen heb ik toch maar uitgelegd dat ik de vloer zou gaan leggen en dat hij het beter aan mijn kon uitleggen. ;D
Als vrouw kun jij dat toch helemaal niet ? >:D
Hah! Ik kon beter zagen dan mijn vader! >:D
Snurrrrk, snurrrrrrrrrrk................. ;D
Nee, geen bomen, planken!
Oooooooooooo. :rollol:
:wave: Ik ga meteen weer, 't is hier koud! Welterusten!
Doeiiii
:wave:
Oh ja, dan deden ze bij mij en mijn vriend toen ook. Voor mijn vloer. Maar ik moet ook wel lachen als ik gewoon mee kan praten en ze er dan achter komen dat ik ook mijn diploma werktuigbouwkunde heb gehaald. Dan staan mensen toch altijd nog wel raar te kijken. Zelfs mijn eigen vader als ik van de techniek meer weet dan hem. Vindt ie niet zo leuk... Staat ie ook oprecht verbaasd naar zijn dochter te kijken alsof hij water ziet branden. Blijft leuk, dat gezicht! Hahaha!
Wat ben jij veelzijdig. :klap:
:klap: :klap:
Ach af en toe is het wel grappig. Mijn CV is ook echt raar, van magazijn, naar supermarkt naar de Mc, dan werktuigbouwkunde studie, tandartsassistente, viswijf, animatiemedewerker op campings, dramatherapie, kinderopvang. Ach, ik ben van alle markten thuis. Dus ik kan technisch praten, over visjes, over kinderen, over animatie, over tandheelkunde, over theater, over therapie...tssk...
Dat levert dan wel erg grappige gesprekken op. Ik moet nog lachen als ik denk aan mijn collega's in Amerika. Die snapten er al bijna niets van dat iemand op zijn 23ste al dramatherapie studeerde en naar Amerika kon voor een jaar. Toen ze hoorde dat ik ook een technisch diploma had en al die andere dingen had gedaan zaten ze me echt aan te kijken van dzjeee, die heeft echt nooit vrije tijd! Hahaha! Het grappige is alleen dat ik mezelf totaal niet als een bezige bij zie, maar meer als een beetje luiïg iemand. Hmm... toch wel grappig eigenlijk! Ik ben gewoon wispelturig. Tsja, een echte Tweeling zullen we maar zeggen.
:D
Ja, een echte tweeling, laten we het daar maar op houden...
Haha, ja... goed plan!
ZOoooo, en hoe is het nou met Peter?
Peter is er ook over!
Welkom bij de club. :klap: :klap: :klap:
Dat heeft ie stiekum gedaan! :klap:
En niet eens een Koekiemonster voor nodig gehad. :rollol: :rollol: :rollol:
Koekiemonster....? Oh....'t kwartje valt! :rollol:
Verroest, inderdaad ! Niet eens bij stil gestaan ! :D
Nou, voor deze ene keer dan:
:cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:
Taart voor allen !
En inderdaad: Sismo, waar blijf jij ? :o
Mjam, mjam, taart! :wave:
Sismo is toch niet bang voor de grens? :o
Denk het wel. Sismo is Elmo aan het zoeken op internet. ;D ;D ;D
Gefeliciteerd Peter... enneh, lekker taartje! Heb er heelrijk van gesmuld!
Jummie taart!!!
/me: Pssst....Elmo.....waar ben je.....kom je even? ;D
Ok, ik heb het al lang opgegeven, het is niet haalbaar om alle fanclubs te lezen in een uurtje tijd. Dus Peter, vertel eens, hoe gaat het met je en wat is er de voorbije maanden gebeurd? (alleen het belangrijkste, anders slaag ik weer tilt! ;D)
Er komt de komende dagen een uitgebreid verslag ! ;D
Citaat van: Sismo op januari 13, 2009, 07:09:24 PM
/me: Pssst....Elmo.....waar ben je.....kom je even? ;D
Waarom staat dit er nu zo stom? :(
/me : Pssst....Elmo...waar ben je....kom je even? ;D
Dit had het moeten zijn.... :)
Aaah, nu snappen we het veel beter! ;)
:P :-[
Ik denk vanwege de dubbele punt, tegelijk achter me. ;D
Help er staan een dubbele punt achter Ienepien :schater:
:rollol:
Wat zijn we weer bezig. ;D
;D
Ja joh! Hoog nivoooOOOOh
Jeej....hiertoe laat ik me niet verlagen hoor.... :ange:
:schater:
Te laat! Je deed al mee! Jeeeuhj, stapel op Sismo! :afro:
:ange:
Squash! Jeeuhj, ik ben al gesprongen! Wie volgt?!?!
Ik geloof dat ik iets mis? ???
(http://farm3.static.flickr.com/2142/2129246056_96bd4a370f.jpg?v=0)
Ehhh....
/me snapt er steeds minder van!
Stapelen!!!!!!!!!!
Nee, ik doe ook niet mee. :P
Ik herken toch wel een stapel in die foto. ;D
Ik ga er met mijn 95 kg wel bovenop zitten ! :ange:
:schater:
Yeah! Wiehoe! Stapel Party!!!! :afro:
Peter is zo stil de laatste dagen, of zie ik dat nu mis?
Ja Peter, heb je weer een paar nare dagen? :knuffel:
Misschien issie wel gewoon in diepe meditatie om zich voor te bereiden op ons bezoek... ;)
Ja, het zal voor hem een hele schok zijn om ons allemaal op zijn privé-terrein te ontmoeten. ;D ;D
Hij is feest aan het vieren want hij had een 8 voor een tentamen! :cake: !
Echt waar? Wat goed. :klap:
Ja, het is zo stilletjes zonder je.
Gefeliciteerd met je 8! ;D
Dank jullie wel ! Ja, ik was veel energie kwijt de afgelopen dagen. Het ging fysiek niet zo goed. Daarom was die 8 een welkome afleiding ! Dat was voor het vak waar ik het meest tegenop had gezien.. Dus ik ben er wel heel blij mee, het geeft mij moed voor de toekomst !
Vandaag hebben we hier een dag met taart, filmpjes, presentaties etc van medebewoners. En we kiezen een nieuw bestuur. Ook weer uit de medebewoners. En nee, ik zit niet in dat bestuur ! ;D
Waarom niet? Hadden ze genoeg vrijwilligers, die ze aan konden wijzen? ;D ;D
Ik ben niet mee, wat studeer jij nog Peter?
Citaat van: peter1963 op januari 31, 2009, 05:38:42 PM
Dank jullie wel ! Ja, ik was veel energie kwijt de afgelopen dagen. Het ging fysiek niet zo goed. Daarom was die 8 een welkome afleiding ! Dat was voor het vak waar ik het meest tegenop had gezien.. Dus ik ben er wel heel blij mee, het geeft mij moed voor de toekomst !
:klap: !
Ik ben trots op je Peter, goed gedaan! :knuffel:
Citaat van: Zonnekind op januari 31, 2009, 05:55:22 PM
Ik ben niet mee, wat studeer jij nog Peter?
Ik ben afgelopen september begonnen met een Master Spiritualiteit aan de faculteit Religiestudies aan de universiteit in Nijmegen. Ik heb afgelopen half jaar twee vakken gevolgd, waaronder een heel zwaar vak. Daarvan heb ik dus net afgelopen week het tentamenresultaat terug gekregen. Een 8 ! Dus dat is niet gek ! Er zit heel veel werk in, maar dat werk loonde dus wel !
Nu moet ik van nog een vak het tentamen resultaat terug krijgen. Dat komt hopelijk de komende weken. En komende donderdag begint het nieuwe vak dat ik moet volgen: inleiding boeddhisme ! Ik heb er zin in ! :ange:
Wat het bestuursverkiezing gisteren: ja, er waren voldoende andere slachtoffers, die zich al kandidaat hadden gesteld. Ik was trouwens al niet van plan geweest om mijzelf op te offeren.. ;D Er zijn wel grenzen.. ;D
Vandaag zou ik naar een vergadering in Utrecht gaan, van een bestuur waar ik in zit. Maar vanwege de sneeuw en eventuele uitvallende treinen enz durf ik niet.. Dus nu zit ik thuis, en baal een beetje.. :-\
Klinkt interessant Peter, je studie. :)
Ik ga je zeker er wat meer over vragen tijdens de meeting als je dat niet erg vind. ;D
Nee hoor, vind ik niet erg ! ;D
Peter gefeliciteerd met je 8 :handschudden:
:cake: voor de 8! Stuudje! ;)
Wel balen ja, van die treinen! Wat dat betrefd is zomer meer dan welkom! Nog een :cake: als troost!
Ik schaam me heel erg.. :78: Maar ik zeg de bijeenkomst bij mij af... :'(
Ik dacht dat ik een van de grotere gemeenschappelijke ruimtes kon reserveren voor onze ontmoeting. Omdat we echt met teveel mensen zijn om in mijn kamer te passen. Maar anders dan wat mij eerder verteld werd, is dat weekeinde geen van de grotere gemeenschappelijke ruimtes berschikbaar. Qua ruimte gaat het dus niet..
En.. schaam.. schaam... ik zie er ook wel tegenop om zoveel mensen te ontvangen. Ik word er nu al wat angstig en instabiel van. Dat is geen goed teken, dat wil ik niet provoceren. Dus sorry... :'( :78:
Peter
Nog maar een :knuffel:
En niet schamen hoor. Kan iedereen overkomen! WE verplaatsen de meeting gewoon. Desnoods bij mij thuis!
Dank je ! :)
:knuffel:
Nu het scootmobiel verhaal...
Mijn scootmobiel behoort een actieradius te hebben van 30-35 km. Nou gaat er wel wat af voor de heuvels die de electromotor hier moet trekken, maar toch.. ik dacht dat ik redelijk wist wat ik van mijn karretje kon verwachten.. ( je voelt 'm al...)
Ik ging gisterochtend dus heen en weer naar de universiteit.. 5 km heen vanuit mij en 5 km terug.. En dat ging goed. Gisteren ging ik aan het eind van de middag nog even naar de boekhandel in Nijmegen om een boek op te halen dat ik besteld had.. Dat is 4 km heen en 4 km terug..
Op de terugweg ging het lampje knipperen dat aangeeft dat ( zo zegt de gebruiksaanwijzing van mijn scoot) de accu half leeg is. Vlak bij huis dacht ik dat ik nog wel energie genoeg had in mijn accu om nog even in het dorp Beek medicijnen op te halen die voor me klaar lagen bij de apotheek. Ik dacht: dat kan wel.. dat is nog geen 2 km heen extra, en 2 terug.
Dus ik op weg. Al snel bleek mijn accu echter veel sneller leeg te lopen, en de wijzer in het rode gebied van mijn schermpje terecht te komen, dan ik gedacht had. Ik was toen echter al te ver.. terug rijden zou minstens even ver zijn als mijn ritje langs de apotheek maken ( dat heeft te maken met hoe wegen hier lopen). Dus ik reed maar door, maar zag de wijzer steeds dieper in het rode gebied terecht komen..
En ik verstijfde van de stress.. Wat te doen wanneer ik stil zou komen te staan met mijn scootmobiel ? Nou ja, voorlopig maar doorrijden, dacht ik. Ik ging vanzelf langzamer rijden, om de accu te sparen. Ik heb mijn medicijnen nog op kunnen halen, en begon toen aan de 1,5 km lange weg terug door de dorpen Beek en Ubbergen.
En die wijzer kwam steeds dichter bij de 0... Ik ging steeds langzamer rijden.. En zette ook een paar keer de motor even af, om de accu's gelegenheid te geven weer even op te laden. Kortom: alle trucjes die ik kende, heb ik gebruikt. Maar het hielp niet..
( Terwijl ik dit zit te schrijven, voel ik de enorme stress die ik toen voelde weer in mijn benen en in mijn maag)
Waar de weg begon te stijgen, op weg naar waar ik woon, trok de motor het niet meer.. Het werd donker, en begon te regenen... :'(
Wat te doen ? Een paar honderd meter verder stond een huis waar ook vage kennissen van mij wonen. Ik dacht: laat ik 'm daar maar heen duwen, en vragen of mijn scoot daar mag staan. Dan kijken we morgen wel weer hoe dat ding thuis komt.. Misschien mag hij wel aamn de electriciteit staan om de accu weer op te laden..
Ik duwde mijn scoot dus ( met astma en verlamd rechterbeen) een paaar honderd meter de helling op. :-\ Gelukkig waren er mensen thuis, en mijn scoot mocht daar staan. Gelukkig mocht ik hem daar opladen, en ik heb toen een vriend van mij gebeld, die met de oplader van mijn scoot is aan komen zetten. We hebben 'm toen onder een afdak gezet, droog dus, en op het lichtnet aangesloten. Meer konden we niet doen.
En maar hopen dat hij 's nachts niet gejat of beschadigd zou worden door asocialen die 'm zouden zien staan vanaf de weg. ..
Met veel stress liet ik 'm daar staan.. en heb gisteravond extra risperdal en kalmerende middelen ingenomen vanwege de stress.. Tja, ik ben een neuroot.. En vannacht heb ik erg slecht geslapen. Vanmorgen was ik weer vroeg wakker, en zag toen beneden een andere vriend van mij lopen. Die heeft mij met de auto naar de plek gebracht waar ik mijn scoot had achtergelaten. En gelukkig, hij stond er nog. En de accu was opgeladen. ::)
Ik ben toen voorzichtig de heuvel op gereden naar huis ( minder dan een kilometer !) terwijl die vriend langzaam met de auto achter mij reed om te zorgen dat hij direct zou kunnen helpen wanneer mijn scoot weer problemen zou maken.
Gelukkig kwam ik thuis.. opnieuw super gestressed. Maar goed, het ding was nu hier. In de loop van de ochtend en de middag heb ik langzaam de enorme berg stress en spanning los gelaten die zich in mij had opgehoopt. Er zit nu nog steeds spanning, merk ik..
Verder heb ik vandaag hier wat overlegd wat nu te doen. Ik denk dat ik het beste de leverancier kan bellen komende week. En hem uitleggen wat er gebeurde, en hem vragen of het een signaal is dat de acdu's in dat ding het langzaam aan het begeven zijn.. En wat ik het beste kan doen..
Want ik ben flink geschrokken.. Eerst al doordat de accu zo snel leeg liep, toen doordat ik bij duisternis op de helling niet verder kwam. Het ding gaf het gewoon op.. En toen doordat ik merkte dat ik min of meer strandde in het zicht van de haven, en de scoot moest achter laten bij tamelijk onbekenden, in de hoop dat hij er de volgende morgen nog onbeschadigd zou staan.. :-\ :-\ :-\
Nou ja, gelukkig is alles goed afgelopen. Maar het was wel angstig en naar...
Bah! Nou ja, je kan niet zeggen dat je nooit avonturen beleefd met dat ding! :knuffel:
Ik zou niet graag in je plaats geweest zijn. Ik ben blij dat alles toch nog goed gekomen is. Dikke :knuffel:
Wat een naar avontuur :-\ Gelukkig is het allemaal goed afgelopen, maar je kunt vast nog wel een :knuffel: gebruiken!
Zeker. Ik was er gisteravond nog helemaal shaky van. Inmiddels gaat het iets beter... :-\
Wat naar Peter, zo'n gebeurtenis. :-\
:knuffel: Ik kan me voorstellen dat je daar gestrest van raakt.
Ik begrijp je standpunt met die opeenstapeling van gebeurtenissen en gedachtes nu wel beter.
Je doet je best, en meer kan je niet doen. Maar ik heb er vertrouwen in, dat het wel goed komt. :knuffel:
Citaat van: peter1963 op februari 08, 2009, 12:54:43 AM
Zeker. Ik was er gisteravond nog helemaal shaky van. Inmiddels gaat het iets beter... :-\
Gelukkig maar, en misschien helpt het je om te bedenken dat je ondanks alles het probleem wel gewoon zelf hebt opgelost en je veilig bent thuisgekomen, misschien sterkt je dat weer in je zelfvertrouwen als je nog eens zoiets overkomt :knuffel:
Ja, en dat gevoel komt langzamerhand. En ook de vraag hoe ik zo'n situatie in de toekomst kan voorkomen..
Reserve accu? Bestaat zoiets?
Zoiets schijnt wel te bestaan.. maar hoe dat precies werkt, weet ik ook niet. Een extra accu op mijn scoot betekent ook weer veel meer gewicht, wat ook meer stroom kost bij het rijden. En hoe ik een accu moet bewaren zodat die opgeladen blijft voor wanneer ik 'm nodig zou hebben, weet ik ook niet.
Maar goed, misschien is hier op dit forum een technisch persoon die dat weet ! :D
Hmm, ja en zal ook wel duur zijn weer. Wie weet kun je hem als tweede accu dan gebruiken. Dat je ze om en om gebruikt? Maar goed, dan ga ik ervanuit dat ze makkelijk om te wisselen zijn. En dat zal wel weer niet. Tsja, anders dan minder ver rijden per keer heb ik geen tips meer...
Goh, laat ik dat laatste nu ook al bedacht hebben.... :rollol: :rollol: :rollol: En het metertje beter in de gaten houden, die bedacht ik ook al.. :rollol: :rollol: :rollol: Wat lijkt het leven soms aangenaam simpel, he ? ;D
En: zelfs met een reserve accu ben ik er niet. Want stel: ik sta weer ergens met een lege accu.. Dan moet ik nog op dat moment iemand zien te vinden die met een auto op dat moment die ( hopelijk volle) accu naar mij toe kan brengen. En dan moeten we het zicht hebben ( dus niet regen en duisternis) en het gereedschap om de accu's zonder problemen om te wisselen.. ::) Iets zegt mij dat dat nog niet zo eenvoudig is.. :-\
Tsja, zoiets bedacht ik me later ook ja! Maar goed, ik ben blij dat je de eerste twee ook al had bedacht. Ik denk dat dat een vervolg heel goed zou kunnen voorkomen! Tsja, soms moeten we het ons ook niet moeilijker maken dan het is!
Hoi peter! Deze is speciaal voor jou, omdat Ienepien zo'n schrokop is! EN, ik heb er een speciaal Ienepien werend schild omheen gebouwd, zodat ze er niet als eerste bij kan. Geniet ervan!
(http://www.oahuwedding.com/uploaded_images/Martha-Stewart-Chocolate-Cake-711293.jpg)
Bonk, bonk. Ik kan er niet bij komen. Help!!!!!!!! :banghead:
:schater:
:schater: :rollol: :klap: :klap:
Eet smakelijk!
Heb je 'm al op, Peter? ;D
(ik heb het idee, dat je de boel hier een beetje probeert te ontwijken. Kan je vertellen, wat er aan de hand is? :-\)
Hij heeft natuurlijk buikpijn van die taart en is ligt nu heel ziekjes op bed te liggen...
Zou het? :knuffel:
Nou ja, ik hoop van niet, maar heb dat liever dan wanneer hij weer een paniekaanval heeft o.i.d.
Ja, daar heb je gelijk in. Maar hij is hier wel iedere dag, maar houdt zich enorm in, volgens mij. Waarom? :-\
Hoi Ienepien,
Lief dat je aan me denkt ! :knuffel: Maar zoek er niet teveel achter.. ik ben wel actief op het foum, maar nooit erg actief geweest in mijn eigen fanclub. Ik weet niet waarom dat is. Ik stel de fanclub erg op prijs, maar verspreid mijn verhalen zo'n beetje over allerlei topics. Zo zit het geloof ik, ongeveer.
Maar als jullie een nieuw verhaal zoeken: ik vond het zo grappig hoe diversen van jullie afgelopen zondag mijn mandje voorop mijn scootmobiel stonden te bekijken ! :D :D :D Zo van 'oh kijk, dat is nou het mandje', en of het er erg genoeg uit zag.. :rollol:
En: vandaag heb ik een reis naar Toscane geboekt ! Ik ga van 18 tot 25 mei dit jaar samen met een goede vriendin naar Toscane. We vliegen vanuit vliegveld Weeze ( Duitsland, hier pal over de grens) met Ryanair naar Bologna. Daar huren we voor een week een auto... en dan kunnen we gaan en staan waar we willen !
Mijn duwrolstoel gaat ook mee in het vliegtuig, en ik heb vandaag ook assistentie geregeld op zowel vliegveld Weeze als Bologna.
In Italië gaan we ook vrienden van mij opzoeken.. Ik heb er veel zin in, maar het is ook wel heel spannend !
Tja, dat mandje viel wel op, toch? ;D
Maar ik dacht, dat je nog steeds een beetje ondersteboven was van de indrukken van zondag, ofzo.
Die Sheku heeft toch wel een verpletterende indruk gemaakt, hè. ;D
En je hebt nog niet gereageerd op onze (Pinky en mij) vraag over het roze kamertje. :schater:
Maar die vakantie: TOP! Ik hoop, dat je het leuk hebt, en weer die oude vrienden ontmoet, en het gezellig hebt. :klap:
Ik snap ( en snapte) je vraag over dat roze kamertje eigenlijk niet zo goed. Dat was de dameswc. Ja ? En ? Dus ?
En ik vond het van iedereen leuk om nu eens te zien hoe ze er in het echt uit zagen ! ;D Dat maakte wel indruk, ja !
Nou, Eddie is ook naar de wc geweest, en die vertelde, dat ie hééélemaal blauw was.
Dus wij vroegen ons af, hoe jij dat wist van die roze wc. Snap je? Wij dachten natuurlijk................. :schater:
Jahaaaa! Leg dat maar eens uit!
Ehhh......
* Peter duikt weg onder een vloerkleed, zodat niemand 'm meer ziet *
Zo'n grote bobbel is niet zo moeilijk om te zien! ;D :P
/me kruipt onder het vloerkleed, en begint met kietelen............
* Pinky kruipt erbij onder en legt verfbommetjes neer.... *
* Gabrielle besluit het veilig vanop afstand te bekijken....
* Pinky schiet per ongeluk een verbommetje onder het tapijt uit richting Gabriëlle *
/me hoort een gil. Kijkt onder het tapijt uit, en ziet een smurf. (althans, een blauw iemand, die druipt van de verf)
* Pinky kijkt op en ziet nog net Peter een paars bommetje op Ienepien afschieten *
/me pakt ook een bommetje, maar FLATSSSSSS, krijgt ze een klodder verf op haar bril............
Oh oh.... ik geloof dat ik wegduiken moet! :o
/me doet haar bril af, en zoekt naar ledematen, om Peter in z'n lurven te grijpen..........
(Even tussendoor, Ienpien, wat heeft Peter jou aangedaan dat je hem zo aan het martelen bent? ;) )
*duikt snel weg voordat Ienepien haar been per ongeluk grijpt om deze vervolgens met verf te besmeuren! *
Peter schiet nog een paars verfbommetje naar Ienepien..
* Pinky heeft Peter in het vizier en schiet een rose verfbom af *
Mensen willen soms nog wel eens iets zeggen, als je ze martelt, of kietelt. ;D ;D
Is er een verschil tussen die twee dan? :P
Om te doen niet, om te ondergaan wel? ;)
Als je kietelen een marteling vind. :P
Sommige mensen prikken heel hard als ze kietelen, dan vind ik het enigszins een marteling haha.
ja, vooral van die mensen die gefrustreerd raken als je niet kietelig bent...dan maar met geweld, denken ze zeker! ;D
Haha, ja, lastig. Maar al met al weten we dus nog niet, wat Peter in het damestoilet had te zoeken.................. :P
Weet ie weer leuk te ontwijken. Laten we hem met z'n allen gaan kietelen!
HELP ! GENADE !
Eerst zeggen, dan pas genade. Wij kietelen lekker verder. Kietel kietel, kietel kietel!
Kietel, kietel, kietel.................. ;D
Eh... wat is er..
* Peter wordt slaperig wakker*
Kietel, kietel, kietel,.......
En nou zeg je het!
Ik ben daar nooit geweest... ik heb daar alleen van anderen van gehoord.. ik ben geheel onschuldig.. :ange:
Jaja, zou ik ook zeggen als ik jou was. Ienepien. Doe er wat aan. Deze jongeman wil maar niets los laten!
Dan kietelen we gewoon op andere plaatsen.
Op een gegeven moment heb ik zijn kietelplekje wel gevonden, hoor! ;D
Kietel, kietel, kietel............
Go Ienepien go! Ik kietel lekker mee! Hihi!
Nou, volgens mij kan ie daar niet tegenop, hoor. ;D ;D ;D
Echt niet!
Help, ik ben astmatisch, ik ben zielig... ik heb al zoveel lucht tekort.. :'(
Nou, dan is het toch makkelijk?
Vertel!
Er valt niets meer te vertellen dan ik al gedaan heb.. :-\
Je hebt het níet van horen zeggen, want je zei: Ja, 't is er wel érg roze!
Hoe weet je dat, als je het niet gezien hebt? ;D
Omdat, als het net zo roze is als de herenwc blauw is, het vast heel erg roze is ! ;D
Hahaha, nou, vooruit dan maar, ik geloof je. ;D ;D ;D
Oef... gelukkig.. hijg...hijg.. ( kortademig)
* Peter veegt de zweetdruppels van zijn voorhoofd *
Al terug bij je moeder vandaan? ;D ;D ;D
Ja, het was een flinke chaos daar. Ik was om 16.00 uur al bij mijn moeder. Mijn zus, zwager en mijn nichtjes waren er ook, al vanaf 12.30 uur. En mijn moeder inmiddels doodmoe, gestressed en niet te genieten. Ze kan niet tegen de drukte, overziet de situatie niet meer maar wil wel de baas zijn.. Nou ja, dat gaat niet samen.
En ik ben vandaag zelf ook erg moe, dus ik trok het na het avondeten niet meer. Mijn zus, zwager en 1 van mijn nichtjes gingen toen weer naar huis. Het andere nichtje blijft twee nachtjes bij mijn moeder ( haar oma) logeren. Ik besefte toen ook dat ik weg wilde, dat ik het ook niet meer trok zo. En ben toen gegaan. En ben blij toe, het werd me echt teveel. :-\
Dat nichtje heeft natuurlijk vakantie nu. :)
Ja, blijkbaar..
Zo, mijn computer is weer gerepareerd ! :klap:
De aan/uitknop was al lang ontwricht, en ik kon 'm tot vorige week nog net aan en uit zetten door een taize-kruisje ( ja, waar zijn die dingen niet overal voor te gebruiken !) in het kiertje van het ontwrichte aan/uitknopje van mijn computer te frummelen.. Maar helaas, eind vorige week deed ie dat ook niet meer.. Ik heb mij beholpen met mijn laptop, maar die is instabiel en nogal traag.. Tja.. Dus vandaag de computer naar de reparateur gebracht. En zowaar, ik kon 'm vanmiddag na 17.00 uur gerepareerd weer ophalen ! :cheer:
Wel een forse rekening:het was geen kwestie van er even een nieuw aan/uit knopje in monteren ( dacht ik in mijn naïviteit..), er moest een nieuwe kast omheen gebouwd worden. Dus: veel duurder uit dan gepland.. :( :(
Wel heb ik gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om er ook 1 Gig extra werkgeheugen in te laten zetten. Dat maakt 'm in het gebruik minder traag.. En inderdaad: dat werkt goed. Dat mag ook wel voor dat bedrag: € 138,- :o :o :o
Goed zo. Misschien ben je hier dan ook weer wat vaker? :D
Wow, tis dat je daar net geen nieuwe voor kunt kopen! Pfff! Uitbuiters die computer mensen (sorry Eddie :ange: )
Ja, ik vind het ook belachelijk. En duur... :-\
Je wilt ook niet weten hoeveel marge er op sommige dingen zit. Zoals inkt. Dat kost inkoop soms nog geen euro. En dan voor 10 euro per stuk verkopen (denk aan die van epson). Dat is bizar. Maar mijn vriend zegt ook, dan kan ik daar wel ver onder gaan zitten, maar dan krijg ik gezeik met zo'n beetje iedereen ind e computerbranche, want dan zijn zij straks hun winst ook kwijt... en dara heeft ie ook een punt, want door alle computerstunters zit er op nieuwe computers zelf nauwelijks meer een winstmarge. Omdat winkels ze anders niet meer verkopen omdat er altijd ergens wel een gek is die het goedkoper verkoopt.
Ik ben vannacht weer heel angstig geworden.. de angst giert nog door mijn lijf.. Ik hoop dat het geen angstaanval wordt.. :-\
Je had daar toch medicatie voor? :-\
Ja, maar het is er doorheen gebroken.. :'(
GRR ! Net weer een beroerde nacht achter de rug...Shit ! De Risperdal helpt wel om het iets te dempen, gelukkig..
De reden: een psychisch gestoorde tante ( voor wie bijna de hele familie bang is) meldde zich vrijdagavond telefonisch bij mij, en wilde langs komen. Ik kon het telefoongesprek goed afwerken, maar kreeg in de loop van de vrijdagavond steeds meer last van angst en spanningen.. En dat escaleerde 's nachts.. Dus ik ben er weer zoet mee.. :78:
Ik heb wat mensen om mij heen op de hoogte gebracht dat het weer zover is.. en ik hoop dat het vandaag weer bijtrekt.. :78:
:knuffel:
Dat hoop ik ook! :knuffel:
:knuffel: :knuffel:
Vandaag ging het ook niet goed.. ik was erg angstig. Het laatste uur heb ik wat huilbuien gehad, en nu voel ik mij innerlijk wat rustiger. Ik hoop dat ik nu wel een goede nacht heb en dat het morgen wat beter gaat.. :'(
Gatverdamme !!!!!!
That sucks! Nog maar een :knuffel: om je te helpen de nacht door te komen!
Verstand op 0, Peter. :knuffel:
Inmiddels gaat het weer wat beter, de angst is langzamerhand weggetrokken.. ik heb het ook wel een handje geholpen door mijzelf de afgelopen dagen 's nachts flink plat te gooien met medicijnenen..
Maar nu ben ik hartstikke benauwd ! GRRR ! Er zit een kleine verkoudheid, waar een ander geen last van zou hebben. Maar ik met mijn astma dus wel, en dubbel ! GRRR ! Ik blijf astma medicijnen inhaleren... :-\
Ook voor jou komt er weer een tijd aan, dat het goed zal gaan. :knuffel:
Veel beterschap, Peter! :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Ik was net naar mijn moeder. Ik kom weer verdrietig en boos terug.. :'(
jammer, Peter. :knuffel:
Ja, mijn moeder was erg moe en daarom nogal moelijk, en mijn zus ( die er even bij was) gedroeg zich ook erg moeilijk.. :-\
Tja, dan kan je maar beter weggaan.................. :-\
Ik baal er zo van..
Families... je kan niet met ze en niet zonder ze. :banghead:
:knuffel: voor Peter!
GElukkig heb je hier een surrogaatfamilie die altijd met :knuffel: klaarstaat. Ik hoop dat je weer een beetje bent bijgekomen :knuffel:
Peter :knuffel: :handschudden:
:knuffel:
Dank jullie voor de knuffels. De Paasdagen waren ook weer een ramp(je).. Ik ben blij dat die 'feest'dagen weer voorbij zijn. Ik heb echt een overdosis familie gehad ! Gatver !
:( Jammer dat het zo moet! Maar om je toch nog een leuke pasen te bezorgen met je andere familie (ons) hierbij een leuk versierde paastafel. Ik schuif vast aan!
(http://www.dorpsstraat21.nl/argeweb/downloads/paastafel.jpg)
eeeeeeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitjes!!!!!!!!!!!!!!!!! ::)
Gezellig, Pinky!
:knuffel:
:knuffel: :afro:
Inmiddels weer een familiecrisis. Weer rond mijn moeder ( hoezo borderliner ?) :-\ Ze heeft afgelopen week haar linker bovenarm gebroken. Ze is rechtshandig, dus het kon erger. Maar goed, hele drama's natuurlijk.. :-\ Je zou vanwege weerzin tegen alle valse dramatiek en overdrijving bijna vergeten dat ze echt pijn heeft, en dat het niet zo simpel is om nu plotseling een hoop met een arm te doen.. En dat dat echt is. En dat ze daarom ook mededogen verdient..
In ieder geval heeft ze vanaf afgelopen dinsdag ( toen ze viel met haar fiets, en naar de 1e hulp was geweest) tot zaterdagochtend vroeg bij mijn zus gezeten. En dit weekeinde mocht ik voor mamma oppas spelen.. Ik heb echt een heftige overdosis moeder gehad, geloof ik.. ::)
Peter sterkte met je moeder :knuffel:
Vaak heb ik gedacht dat een arm breken veel minder erg was als een been .
Maar mijn ervaring is toch een beetje anders , toen ik 19 was heb ik een been gebroken
Op mijn 56 ste mijn linkerbovenarm en in de jaren daar tussen in nog een teen.
mijn arm kon niet in het gips (mijn been wel )ik kon alleen zittend slapen
en wijde kleding aan ,kon zo mijzelf aan en uitkleden.Mijn eten kwam van een zorgcentrum in de buurt.
Heb heel veel hulp gehad van familie en anderen ,alles is goed gekomen
Ook zoo'n klein teentje breken is nog een pijnlijke toestand
Nogmaals sterkte
Grappig, hoe harder mensen schreeuwen, hoe minder ik ze geloof. Bij mijn vriend is het zelfs dat ik het niet eens doorheb als ie echt wat heeft terwijl hij bij het kleinste sneetje al een week lang loopt te klagen over hoe erg het wel niet is. Dus ja, als ie dan zegt dat ie ergens pijn heeft dan wacht ik eerst even op de 30ste herhaling en dan geloof ik hem pas. Maar ja, als ie dus echt wat heeft, dan zegt ie het maar één keer. Dus tsja...
Mensen die overdrijven is ook vreselijk. Het is vervelend, maar roei met de riemen die je hebt. Vaak kun je de situatie maar beter meteen accepteren. En het gaat toch wel over, dus ach!
Peter, ik wens je heel veel sterkte. Hopelijk krijg je de komende tijd geen overdosis mammie meer. Das niet leuk! :knuffel:
Oei, mammies zijn lief, zolang ze zich niet met je leven bemoeien.............sterkte Peter. :knuffel:
Het is ook wel zielig voor haar... gisteren was ze op controle in het ziekenhuis, en nu blijkt dat ze ook aan haar schouder geopereerd moet worden. Die hangt er raar bij, vinden de doktoren, als ze naar de röntgenfoto's kijken... :-\ Dus nu moet ze komende week opgenomen worden in een ziekenyhuis in NIjmegen, waarna ze een plaat in haar schouder monteren. Vervolgens moet ze revalideren. Daarvoor gaat ze ( gelukkig !) naar een TOP-kamer, heeft ze al samen met de huisarts besloten.
Ik vind het zielig voor haar. Maar ja, als het niet anders kan, moet het. En ze heeft nu ook zelf gezien ( afgelopen weekeinde) dat ik haar niet kan verzorgen, dat alles fysiek mijn krachten te boven gaat.
Haar kat komt dan een tijdje bij mij logeren, dat vind ik ook wel gezellig.. :) En haar kat vindt dat vast ook wel leuk.. :)
En een vraagje.... iets heel anders..
Ik ben goed bevriend, heel close, met een vrouw hier op de REfter. Nu is zij verliefd geworden op een vrouw, en het is wederzijds.
Ik vind het heel leuk voor haar, maar tegelijk zit ik zelf met ingewikkelde en gemengde gevoelens. Is dat normaal ? Hoe kan ik daar het beste mee omgaan ?
Het enigste dat ik hierop kan zeggen is:
liefde kan je niet dwingen, en ook niet 'wegduwen', maar als jij óók liefde voor haar voelt, dan hebben jullie toch een probleem.
Of je vriendin weet niet, wat jij voor haar voelt, óf ze weet het wel, maar voelt niet hetzelfde voor jou.
En al voelt ze tóch hetzelfde voor jou, dan nóg kan het gebeuren, dat ze verliefd wordt op een ander.
En wat ze met die gevoelens doet, moet jij rustig afwachten, want dat moet ze helemaal zélf uitzoeken.
Intussen heb je wel een :knuffel: verdient, en ik hoop, dat het in volle tevredenheid gaat lopen.
Citaat van: peter1963 op april 29, 2009, 06:54:12 PM
En een vraagje.... iets heel anders..
Ik ben goed bevriend, heel close, met een vrouw hier op de REfter. Nu is zij verliefd geworden op een vrouw, en het is wederzijds.
Ik vind het heel leuk voor haar, maar tegelijk zit ik zelf met ingewikkelde en gemengde gevoelens. Is dat normaal ? Hoe kan ik daar het beste mee omgaan ?
Het lijkt me wel normaal...die ander vrouw komt een beetje in je vaarwater, omdat jij erg close met je vriendin bent, en een relatie betekent natuurlijk dat ze closer zal zijn met die partner... Ik heb recent ook nog zoiets meegemaakt, en zat ook met gemengde gevoelens : blij voor de vriendin, maar ook ontgoocheld. Ik probeerde me vooral te focussen op het blij zijn voor haar, dus op positieve gevoelens, maar erg gemakkelijk was dat niet...
Ik voel psychisch veel pijn en verdriet.. :'(
sterkte, Peter... :knuffel: Hopelijk blijft ze jou toch nog steeds als een goede vriend zien.
Misschien kun je het er ook met je vriendin over hebben. Dan kan ze daar rekening meehouden. Dat je graag alle verhalen hoort en erg blij voor haar bent, maar dat je aan de andere kant ook bang bent jullie relatie zoals die nu is kwijt te raken. Wie weet maak je je wel voor niets ongerust of blijkt het achteraf allemaal heel erg mee te vallen. Maar goed, ik weet niet precies wat je gevoelens ten opzichte van deze vrouw zijn. Had je het gevoel een aseksuele relatie met haar te hebben? Of is het een erg goede vriendschap die nu wellicht op de tocht komt te staan omdat ze nu meer tijd met een ander door gaat brengen?
Wat ik weet is dat ik emotioneel flink van streek ben, en nu dagelijks extra kalmerende middelen gebruik om overeind te blijven en 's nachts te slapen. :'( :'( :'(
En dat er een grote bal van emotionele pijn en verdriet in mijn lijf zit, die zich steeds laat voelen.
Ik heb me in ieder geval zeer aan haar gehecht. En misschien had het inderdaad trekjes van een asexuele relatie..
Ik ben zelf ook verbaast over hoe klote ik mij er onder voel. Ik had niet verwacht dat ik zo'n sterke emotionele reactie zou hebben.
En ik hoop dat ze me als een goede vriend blijft zien. We hebben dat in het verleden ook wel meerdere malen tegen elkaar uitgesproken: dat we beiden zeer aan elkaar gehecht zijn, en dat we het beiden zeer moeilijk zouden vinden wanneer de ander bijv hier zou vertrekken. Nou woont ze hier nog wel, maar emotioneel is ze vertrokken, en zit ze meestal bij haar nieuwe vriendin.. :'(
Iedere keer als ik thuis kom, kijk ik of haar auto er staat, of of er bij haar licht brandt.. :'(
Tja, het leven sucks..
Heel veel sterkte :knuffel:
:knuffel:
Ik kan je alleen aanraden om je gevoelens aan je vriendin kenbaar te maken. NAtuurlijk is het logisch als ze tijd met haar vriendin doorbrengt, maar als ze weet hoe erg je haar mist zal ze misschien best extra moeite willen doen om ook met jou contact te blijven houden.
Heel veel sterkte :knuffel:
dat is idd erg rot, Peter...Het is een zeer moeilijke situatie... :knuffel:
Het is nu ook nog heel erg nieuw en pril allemaal. Na een tijdje is de behoefte om zoveel bij elkaar te zijn vanzelf minder en dan zal ze ook weer meer tijd voor je hebben. Dan krijg je vanzelf een middenweg tussen wat je had en wat je nu hebt. Maar veranderen zal het wel. Ik vind het erg rot voor je dat je je nu zo voelt. :knuffel:
Dank jullie ! Ik heb het vandaag uitgebreid met haar over deze dingen gehad. En ik heb er ook met mijn psychiater over gepraat, omdat ik zo labiel ben, mijn verlatingsangst er zo in hakt..
Het gesprek met die vriendin was heel goed. Ze bevestigde mij weer dat ik nergens bang voor hoef te zijn. En dat ze nog steeds veel van mij houdt.. :) Ze zei ook, en dat vind ik verrassend, dat ik wat haar betreft best wat meer initiatief in het contact mag nemen. Dat ze snapt dat ik mij vaak teveel voel en het gevoel heb dat ik mijzelf opdring ( of daar bang voor ben, liever gezegd) maar dat dat wat haar betreft echt niet zo is.
Ze is ook wel een lieverd, hoor. Ik had haar gemailed dat ik mij de afgelopen dagen zo rot voelde.. blijkt ze gisteravond rond half 12, toen ze net terug was van haar werk, nog bij mij aangeklopt te hebben.. Ik sliep al. Nou ja, vanochtend zijn we elkaar in de armen gevallen. Mijn angst is nu in ieder geval wel minder, gelukkig..
Met mijn psychiater heb ik het vooral gehad over hoe ik met de situatie omga. Wat ik doe om psychisch overeind te blijven ( ik blijf me heel labiel voelen, dat is mijn verlatingsangst), en wat ik daar eventueel beter in zou kunnen doen. Ze zei dat wat ik deed, dat inderdaad was wat ik kon doen (inclusief mijn medicijnen zelf aanpassen, dwz tijdelijk meer kalmerende middelen gebruiken). Die bevestiging was inderdaad ook belangrijk om te horen.. :)
Dus ik denk dat ik de komende week emotioneel wel langzaam zal kalmeren. Ik heb voor over een week weer een gesprek afgesproken met mijn psychiater. Voor alle zekerheid..
Nu nog een raar verhaal, over die rare familie van mij. Ik moet het even kwijt, het is zo bizar.. Heb ik verteld dat een tante van mij harstikke paranoïde is ? Dat ze waarschijnlijk paranoïde schizofrenie heeft ?
Afijn, zij dus. Ze is met haar auto naar Noorwegen gereden. Ja, je leest het goed, ze kan nog auto rijden, dat functioneert nog, en ze is er helemaal naar Oslo gereden.
Daar heeft ze een paar dagen in een hotel gezeten. Vervolgens is ze van de aardbodem verdwenen. Ze heeft haar hotelrekening daar niet betaald. Ze heeft haar auto voor het hotel laten staan. Ze heeft haar mobieltje daar op tafel laten liggen. En is verdwenen. Spoorloos verdwenen. Ze wordt nu gezocht ( als vermiste persoon) door de Noorse en Nederlandse politie.
Bizar he ? Wat zou iemand dan kunnen doen ? Zelfmoord plegen ? Daar is ze de persoon nooit naar geweest. Ergens zichzelf verstoppen in een berghutje ? Uit angst voor de Maffia ( want dat is haar grote angst, iedereen zit achter haar aan: haar buren, haar familie, de GGZ, de huisarts, de KGB, de CIA, de FBI en vooral de Maffia. )
Ik heb al heel veel bizarre toestanden binnen mijn familie gezien, zowel aan mijn vaders als aan mijn moeders kant. Maar dit slaat wel alles.
Wie weet wordt ze een keer gevonden: woest, verwilderd, uitgehongerd, ergens in een hutje in de bergen. In ieder geval is mij wel duidelijk dat ze met dergelijk gedrag een gevaar voor zichzelf is. En dat ze- mocht ze ooit gevonden worden- het beste opgenomen kan worden..
Ik kan er echt niet bij..
Dat klinkt wel erg bizar ja! :o
Wie weet heeft ze inderdaad de hele boel in scène gezet zodat iedereen denkt dat ze is ontvoerd/ vermoord zodat ze niet meer achter haar aan zetten. Wie weet is ze nu wel ontzettend gelukkig omdat ze niet meer denkt dat er mensen achter haar aan zitten, totdat de ze ineens weer tekens ziet dat de maffia haar truc doorheeft... ofzoiets. Maar bizar is het wel. Ik hoop maar dat het haar ziekte is die dit heeft gedaan en dat ze niet echt door iemand is meegenomen...
Ben trouwens blij voor je dat je met je vriendin hebt gepraat! Sterkte de komende tijd met alle angsten. Lijkt me erg naar. :knuffel:
Peter, ik ben trots op je, dat je je vriendin gemaild hebt. :klap:
En dat je zo'n goed gesprek hebt gehad, en (het belangrijkste) dat ze nog steeds van je houdt. :knuffel:
(en die tante, tja, ik hoop ook op wat Pinky zegt, en dat ze niet echt iets ergs heeft meegemaakt)
(als ze echt iets ergs heeft meegemaakt, dan weet ze zeker dat haar paranoia gegrond is... moet je bedenken wat dat voor een taferelen op gaat leveren! :o )
fijn dat je zo'n goed gesprek met je vriendin had... :)
Ja, tussen die vriendin en mij zal het allemaal wel goed komen, denk ik. De sfeer is nu al weer veel beter. Ze is vanmiddag haar nieuwe vlam even komen laten zien, en dat vond ik ook leuk. Een mooie jonge vrouw, ik kan niets anders zeggen :)
Ik ben me er van bewust hoezeer ik aan haar gehecht ben, en zij is zich evenzeer bewust ( geworden ?) hoezeer ze aan mij gehecht is. Straks ga ik weer gezellig bij haar eten..
Nu een verhaal over een kat. Ik heb sinds vanmiddag een kat. Een grote je-weet-wel-kater van 7,5 kilo (!) die logeert voorlopig bij mij. Tot nader order, dus het kunnen weken zijn, maar ook maanden.
Want het zit zo: mijn moeder heeft haar linker arm gebroken en haar linker schouder ontwricht door een val met haar fiets. Dat had ik geloof ik al verteld.
Afgelopen dinsdag ( vorige week dus) kwam ze voor controle en het ziekenhuis, en toen de artsen de röntgenfoto's van haar schouder zagen, zagen ze dat zie er raar bij hangt. En dat ze alsnog geopereerd moet worden. De krijgt dan een plaat in haar schouder. Het wordt geen grote en zware operatie, begrijp ik inmiddels uit haar verhalen. Maar toch.. leuk is het niet.
Morgen wordt ze aan het einde van de middag opfgenomen in het ziekenhuis, en dan wordt ze donderdag geopereerd. Na het ziekenhuis moet ze nog een tijd lang revalideren, en dan komt ze naar alle waarschijnlijkheid op een TOP-kamer in een verpleegtehuis hier in de regio. Dat wil mijn moeder, en mijn zus en ik vinden dat ook een prima idee. Dan kan ze daar goed revalideren, tot ze weer goed in haar eentje in haar flat kan zijn.
De vraag was: waar laten we dan de kat ? Vooralsnog voor onbepaalde tijd ? Nou, die logeert nu dus bij mij. Dat vind ik prima. We zijn met een auto met de kat in zijn reismandje, de kattebak, zijn slaapmandje, het kattegrid en zijn eten en zijn krabpaal hierheen gereden. Mijn moeder heeft ons thuis uitgezwaaid.
En nu is hij dus bij mij. Hij heeft zich vreselijk boos gemaakt in de auto, in zijn reismandje. Dat konden we goed horen. Hij bleef de hele reis krijsen. Toen hij eenmaal hier in mijn kamer was, heeft hij eerst een tijdje rondgelopen, snuffelend. En nu is hij verdwenen, ergens tussen mijn spullen. Ik hoor hem niet en zie hem niet. Maar ik ken dat wel van katten, hij komt vanzelf wel weer boven water, voor eten, drinken en zijn kattebak. Dus ik merk het verder wel.
Ik vind het wel leuk, Bandit een tijdje te logeren, vind het wel gezellig ! :D
Als je maar oppast dan, als je de deur opendoet, dat ie er niet uitglipt.
Anders moet je zoeken............... ;D
En leuk, dat je weer bij die vriendin gaat eten.
Het zou het mooiste zijn, als jullie een soort van driehoek kunnen realiseren. :knuffel:
Wat een belevenissen Peter in zo'n korte tijd! Ik vind het heel fijn om te lezen dat het gesprek met die vriendin zo goed is gegaan :knuffel:
Leuk, nieuw gezelschap!
Ja, vanavond ging het heel goed tussen die vriendin en mij. Het was heel knus en gezellig... ik voel me nu veel beter.
En wat die driehoek betreft: zo'n soort associatie is op een bepaalde manier ook door mij heen gegaan, en wel als volgt:
Haar vader heeft toen ze 18 was zelfmoord gepleegd, na jaren van ernstige psychische problemen. Haar moeder is zeg maar autistisch.. Ze is in haar jeugd zwaar emotioneel verwaarloosd. Puur intuïtief had ik het gevoel dat ik in een soort van emotioneel/ psychologisch veld de lege plek van haar vader inneem, en haar nieuwe vriendin die van haar moeder. Snap je een beetje wat ik bedoel ? Ik vind het moeilijk om het duidelijker in woorden te vatten..
En wat de kat betreft: die heeft zich een paar uur niet laten zien, maar toen ik net lag te telefoneren kwam hij zachtjes de kamer in sluipen.. Hij sprong zelfs bij mij op de bank, en wilde geaaid worden. En ging op mijn benen liggen. Lief he ? Ik heb nu extra brokjes voor hem neergezet, zodat hij wat te knabbelen heeft. Ik denk dat het wel goed gaat komen tussen mijn tijdelijke kat en mij. Hij kent mij immers.. :D
En ik ben mezelf ook erg bewust geworden, de afgelopen dagen, hoezeer ik aan die vriendin gehecht ben. Hoezeer ik mij aan haar gehecht heb. Dat is voor mij wel heel leerzaam.. En zij gaf aan ook sterk aan mij gehecht te zijn.. :)
Ik denk, zo je het verteld, over die driehoek, dat je dat zeker niet raar bedacht hebt.
Waarschijnlijk is het ook zo, zo jij het zegt, en zoekt ze inderdaad een vader én een moederfiguur.
Dat kan, mits door alledrie geäccepteerd, nog een boeiende relatie worden.
Peter, ga er voor!
Zoals je verteld hoe je vriendin nu nog tegen je doet, denk ik inderdaad, dat ze veel van je houdt. :knuffel:
Tsja, ik denk dat het niet eens zo gek bedacht is! Wie weet is het wel waar. Ergens hoop ik dat ook voor je, want dan wil ze echt niet zonder je! En zoals ik het lees komt dat heus wel goed. :knuffel:
Zo, mijn moeder is vanavond opgenomen in het ziekenhuis in Nijmegen. Ze wordt morgenochtend geopereerd om een plaat in haar schouder te krijgen. Alles gaat goed, en alles zal wel goed blijven gaan. Maar toch ben ik wat gespannen.. :o :o Het is tenslotte mijn moeder die daar ligt.. :'(
Ik word morgen door het ziekenhuis gebeld wanneer ze weer op de kamer ligt, na de operatie. Dat vind ik wel service.. Ik heb vanavond nog even naar de afdeling gebeld waar ze ligt, ik ben 1e aanspreekpersoon voor de familie, blijkt nu. En ik heb ook maar even het goede nummer van mijn mobieltje doorgegeven.. Je weet nooit.. En ik heb even alles doorgebeld aan mijn zus..
Goh, wat zou ik nu graag even een kopje thee gaan drinken bij die vriendin van me.. Maar ze zit bij haar vrendin, dus dat kan niet.. :-\
Hmm, een virtueel kopje thee dan maar?
(http://www.devierheerlijkheden.nl/images/thee.jpg)
Vanochtend samen met vriendin koffie gedronken buiten, in het zonnetje. Dat was gezellig ! Het komt vast goed tussen haar en mij.. We zijn nog zo verbonden.. :)
En rond 12.30 uur kreeg ik telefoon van de verpleegafdeling van het ziekenhuis dat mijn moeder weer terug op de afdeling was, geopereerd en wel. Alles was goed gegaan.
Rond 15.00 uur was ik in het ziekenhuis, en daar ben ik een uurtje gebleven. Mijn moeder was nog duf van de operatie en (gedeeltelijke) verdoving, maar ze had snel weer praats en haar karaktertrekken waren weer snel duidelijk merkbaar. Dus dacht ik: het gaat best wel goed. Natuurlijk vind ik het zielig voor haar zoals ze daar ligt, ze is ook wel heel kwetsbaar. Maar zoals ze met verpleegkundigen communiceerde was ze redelijk snel weer haar oude zelf.. :rollol: :rollol: :rollol:
Zelf bekijk ik het natuurlijk vanuit mijn eigen ervaringen, dus ik heb niet de neiging om te gaan stressen of me veel zorgen te gaan maken als ik daar ben. Voor haar is alles nieuw, inclusief het wakker worden uit de narcose waarbij de arm die geopereerd is nog verlamd is door de narcose. Dat trekt vanzelf weer weg, maar het kan een beangstigende ervaring zijn..
Morgenmiddag ga ik er weer heen.. in mijn scootmobiel helemaal naar de westrand van de stad. De afstanden in het ziekenhuid zelf zijn veel te groot voor mij om te lopen. Gelukkig trekt mijn scootje het ook. Ik kwam weer heelhuids thuis !
Peter, er schiet me iets te binnen als ik jouw verhaal zo lees..........
Het is net, of je nu genoegdoening voelt wegens het feit, dat JIJ vroeger altijd in het ziekenhuis lag, en je moeder je daar opzocht.
De rollen zijn nu omgedraaid, en je voelt je...................tja...................wel een beetje opgelucht, lijkt het wel.
Klopt dit? :-\
Hm... goede vraag... daar moet ik wat over nadenken !
Fijn dat de operatie goed is gegaan, dat is toch weer een zorg minder!
Inderdaad. Gelukkig maar.
En ook heel erg fijn dat het contact met je vriendin weer beter gaat. Ik heb alleen de laatste 2 pagina's van je dagboek gelezen, maar ik heb het in grote lijnen wel begrepen, denk ik.
:knuffel:
Dagboek? :-\
Heb jij een dagboek? Mis ik iets, of bedoel je gewoon deze fanclub? :-\
Oeps, foutje. Ik bedoel inderdaad de fanclub.
(straks heeft Peter door dat ik de sleutel van zijn dagboek heb, dat zou wat zijn. ::) )
:rollol:
Nee, maar ik heb ergens wel eens iets gelezen, waar hij een soort van verslagen schrijft.
Op hyves? Ik weet niet meer waar ook al weer.
Ik ben er maar één keer geweest. Dus is het vast niet de bedoeling, dat we er weer vaker gaan lezen? :-\
Maar niet verder vertellen, hè. Straks doet hij er een ander slot op...
;D :P
Peter rommelt al in zijn buro, op zoek naar een ander slot.. ;D
Verder: ik mis haar enorm. Ze is nu naar een verjaardag, en daarna gaat ze door naar haar vriendin. En oh, wat mis ik haar.. :-\
Vandaag hebben we rond het middaguur eerst samen koffie gedronken, daarna heeft ze mijn haar geknipt met de tondeuse die ik gisteren gekocht heb. Daarna zijn we nog op pad geweest om de achterbanden van mijn duwrolstoel op te pompen bij een bezinestation (de achterwielen hebben auto- ventielen). Dat was heel gezellig.. En vanaf 8 uur vanavond mis ik haar weer zo.. :'(
Ik ben volgens mij een hopeloos geval.. :-\
Jaloers???
:knuffel:
Eerst nog iets over mijn moeder, daar had Ienepien een vraag over gesteld. Gisteren voelde ik het antwoord: de rollen zijn nu natuurlijk omgedraaid, ik ben degene met veel ervaring, zij is degene die voor het eerst in een ziekenhuis ligt en geopereerd is. Ik maak me natuurlijk zorgen om mijn moeder, maar verder zat ik er relaxed bij: ik wist wat er ging gebeuren, zou gebeuren, hoe dingen lopen.
Maar er is meer, misschien dat Ienepien dat gevoeld heeft: ik ben blij dat andere mensen nu eens merken hoe moeilijk mijn moeder is. Dat het niet in stilte weer op mijn zus en mij neerkomt. Dat is geen fraaie eigenschap van me, ik weet het. En toch is het stiekum wel zo..
Wat mijn vriendin betreft: het is voor mij allemaal zo verwarrend.. misschien zit er ook wel jaloezie bij. Dat zij iemand heeft, en ik niet. Terwijl ik ook niet zou weten wie ik dan zou willen. Behalve haar. Terwijl ik wat dat betreft ook al lang heel goed voelde dat een relatie tussen haar en mij nooit wat zou worden. Gewoon doordat het niet op die manier klikt. Dus ja, wat wil ik dan eigenlijk ? Nou ja, dit is een klein stukje van de emotionele brei die door mij heen draait.. :-\
God, wat maak ik het mezelf moeilijk... :-\
Ik herken dat gevoel wel hoor. Ook al zou jij niet een "echte" relatie met haar willen, ze is wel speciaal voor jou en nu blijkt dat jij niet de meest speciale voor haar bent. Dat dat jaloerse gevoelens meebrengt lijkt mij logisch (zou ik in ieder geval ook zo voelen). :knuffel:
Dat vind ik ook.
En wat dit betreft:
CiteerMaar er is meer, misschien dat Ienepien dat gevoeld heeft: ik ben blij dat andere mensen nu eens merken hoe moeilijk mijn moeder is. Dat het niet in stilte weer op mijn zus en mij neerkomt. Dat is geen fraaie eigenschap van me, ik weet het. En toch is het stiekum wel zo..
Is ook logisch denk ik. Nu kun je je wat meer begrepen voelen in je mening over je moeder. Een stukje erkenning, zeg maar, voor wat je al die tijd hebt meegemaakt. Dat is helemaal niet erg.
Er werd mij (onder andere) ook verweten, dat ik vaker tot 10 moet tellen voor ik antwoord.
Maar ik kan dit alleen maar spontaan doen, en schrijf, wat er in me opkomt op dat moment.
Als ik het de volgende dag over zou lezen, zou er een heel ander antwoord op een vraag/opmerking komen.
En op dat moment, dat ik het zo las van je moeder, voelde ik, dat ik dát moest schrijven.
Is dat een bepaald gevoel naar elkaar toe? Ik weet het niet.
Ik kan alleen maar schrijven wat er spontaan in me opkomt.
En eigenlijk ben ik wel blij, dat je (althans een deel) er iets in herkent. :knuffel:
Citaat van: Sismo op mei 10, 2009, 11:05:44 AM
Ik herken dat gevoel wel hoor. Ook al zou jij niet een "echte" relatie met haar willen, ze is wel speciaal voor jou en nu blijkt dat jij niet de meest speciale voor haar bent. Dat dat jaloerse gevoelens meebrengt lijkt mij logisch (zou ik in ieder geval ook zo voelen). :knuffel:
Je komt dicht in de buurt, Sismo. Dit zit er in ieder geval bij. En er is nog wat: dat zij nu een relatie met een vrouw heeft, confronteert mij heel erg met mijn alleen-zijn. Dat sowieso. En daaronder zit nog wat: dat ik als transgender ( mezelf vrouw voelen maar een mannelijk lichaam hebbend) nooit zal voelen wat zij voelt.. als vrouw een vrouw liefhebben. Terwijl als transgender dat verlangen ten diepste in mij zit.. Dat doet zo zeer en maakt mij zo verdrietig.. Oef.. dat is een hele oprisping, dat is een hele biecht. Vanavond tijdens een yogales ( jazeker, voor een keer op zondagavond, dat kan nu ik niet op zondagavond naar mijn moeder hoef) werd mij dat laatste stuk duidelijk..
Verder : Ik werd vanmiddag helemaal gek van mezelf. Van binnen verlangde ik maar naar een persoon, Christel, ( zo heet ze) om bij haar te zijn. Ik was bij mijn moeder in het ziekenhuis vanwege moederdag, dus daar kwam niet zoveel van.. Ik bleef het maar voelen.. ook toen ik weer thuis was ( half 5) bleef ik het verlangen van binnen heel heftig voelen... en toen gebeurde er iets raars..
Ik ging rond 17.00 uur met een boekje buiten zitten, om nog wat van het mooie weer te genieten. En wie kwam ik daar tegen: juist: Christel, die juist terug gekomen was van het feestje waar ze naar toe zou gaan. En die buiten wat Italiaanse woordjes wilde gaan leren. Ik vroeg haar of ze bij mij kwam zitten. Dat deed ze, en voor een deel was ik opgelucht. Ze was er ! Voor een deel voelde ik mij nog zo gespannen.. omdat ik ook wilde zeggen dat ik vanmiddag zo verlangd had om bij haar te zijn. Maar ik durfde eerst niet. Ik was zo bang om afgewezen te worden..
Gelukkig heb ik het toch kunnen zeggen, en ze reageerde heel vriendelijk en lief. Gelukkig. Ik ben zo blij dat ik dat uit heb durven spreken..
Tegelijk heb ik in mijn leven zoveel emotionele afwijzing gevoeld en gekregen, dat ik lijkt het wel in een soort bel terecht kom, een angsttoestand terecht kom, waarin ik al die afwijzing en al die emotionele kou uit het verleden dan weer voel. En al die trauma's weer boven komen. Na een tijdje zakte dat gevoel gelukkig weer..
En om 19.30 uur zijn we allebei weer ons weegs gegaan. Ik naar mijn yogales, en zij naar haar dingen.
Ik ben zo verbaasd hoe heftig ik deze dingen voel: mijn gehechtheid aan haar, mijn verlangen om bij haar te zijn, de leegte en angst die ik voel als ik dat verlangen zou willen uiten.. de enorme angst voor afwijzing.. allemaal spoken uit mijn verleden die nu boven komen, omdat ik emotioneel veel dichter bij christel kom, en haar veel dichter bij mij laat komen.
Het is goed, Peter, dat je dat hier hebt durven neerzetten.
Het is voor jezelf ook een gedachtenkronkel, waar je op dit moment mee bezig bent.
En doordat je met zoveel dingen tegelijk wordt geconfronteerd op dit moment vallen er zomaar ineens 'kwartjes' op hun plek.
Of, zoals ik het voel 'puzzelstukjes van mijn leven' zomaar goed passen.
Ik denk, dat jij in een hele belangrijke fase van je leven zit op dit moment.
Hou het vast, en zie, dat je vooruitkomt. :knuffel:
Citaat van: Sismo op mei 10, 2009, 11:05:44 AM
Ik herken dat gevoel wel hoor. Ook al zou jij niet een "echte" relatie met haar willen, ze is wel speciaal voor jou en nu blijkt dat jij niet de meest speciale voor haar bent. Dat dat jaloerse gevoelens meebrengt lijkt mij logisch (zou ik in ieder geval ook zo voelen). :knuffel:
Jij ook al :)
Maar wel leuk dat ze zo positief reageerde. Hoop dat het gevoel wat je nu hebt stand houdt al weet ik van mezelf (soort gelijke ervaringen) dat dit meestal niet al te lang duurt.
Hoop dat alles goed komt in ieder geval.
Nog even, nog even... De nacht van zondag op maandag ga ik naar Italië, naar Toscane ! Jippie ! De 25e kom ik weer terug, in de loop van de dag..
Ik begin nu echt zenuwachtig te worden..
Ik hoop, dat je daar veel plezier zal hebben, en wens je een goede reis toe. :knuffel:
(en ik zal je missen hier :'()
Goeie reis alvast! Enne....niet té zenuwachtig worden hè? Gewoon lekker genieten! :wave:
Goede reis. Ga je alleen?
Veel plezier en een veilige reis!
Dank jullie ! :)
Ik heb vandaag een middelgrote rugzak ingepakt, dat moet genoeg zijn voor een week. Inclusief wasmiddel, toiletspullen en verntielnippektjes en bandenplakspul voor de achterbanden van de rolstoel. Om maar wat te noemen. Een klein zaklampje erbij... Die rugzak gaat in het ruim van het vliegtuig. De rugzak met handbagage blijft ook bescheiden.. dat is een hele overwinning.. naar goed vrouwelijk gebruik neem ik altijd veel te veel mee.. :)
En ja, ik begin behoorlijk zenuwachtig te worden. Afgelopen nacht droomde ik dat we op het vliegveld stonden en dat onze gegevens
weg waren.. Ze zaten niet meer in de computer, en niemand kon ze terug vinden. Onze reseveringen, de speciale assistentie voor mij als gehandicapte... alles was weg.. :(
Ik werd er angstig van wakker. De hele dag was en ben ik wel gespannen en gestressed dat ik morgennacht weg ga. Ik voel het in mijn lijf.. Maar goed, bijna alles is nu rond en ingepakt, ruim een dag van te voren, dus dat gaat wel goed.
En Christel heeft er ook zin in, maar ze is heel moe. Althans, gisteren was ze heel moe, en vanochtend ook nog. Terwijl ze vandaag en morgen nog moet werken.. :-\ Dus ik denk dat ze wanneer ze thuis komt, nog vermoeider is. Gelukkig kan ze fysiek vrij veel aan..
Vanavond nog mijn vrienden in Italië proberen te bellen, maar die namen niet op, dus ik heb hun voicemail maar even ingesproken. Dat we echt komen ! :klap:
Huh? Christel gaat mee??
Dat zal wel voor het laatst zijn, dan?
Maar fijn voor je, dat je zolang dan 'samen met haar' bent. :knuffel:
Slaap lekker, de laatste nacht in je eigen bed. :handschudden: :wave:
Ben ik nog op tijd om je uit te zwaaien Peter?
Een heel fijne vakantie!
:wave: :wave: :wave: :wave: :wave: :wave: :wave: :wave:
Hopelijk gaan Christel en ik nog heeeel lang zo met elkaar om !
Vanavond hebben we vast spullen in de auto geladen. De rest ( handbagage) komt vannacht. Haar vriendin was er ook bij , en ze zei dat zij voelde dat Christel en ik een hele sterke verbinding hebben. Ze gaf aan dat het ergens leek of we familie zijn. Ik zei later tegen haar dat ik ook voel dat Christel en ik zo'n sterke verbinding hebben. Toen lachte ze vriendelijk en zei ze opnieuw dat ze dat wel voelde, ja. Kijk, daar word ik dan weer gelukkig van.
Nou verder: :wave: :wave: :wave: :wave: :wave: :wave: :wave: :wave: :wave: :wave:
Tot later !
Heel veel plezier! Geniet er lekker van! :wave:
Is iedereen Peter aan het sparen? Het is wel héél rustig! :)
Hoezo? Mogen we nou lol trappen????? ;D ;D ;D
Nee, ik bedoel het aantal berichtjes dat hij bij moet lezen als hij terug is van vakantie ;D.
oh mss komt hij wel op internet gedurende de vakantie...;)
Citaat van: Sismo op mei 19, 2009, 11:06:20 PM
Nee, ik bedoel het aantal berichtjes dat hij bij moet lezen als hij terug is van vakantie ;D.
Dat bedoel ik. Lol trappen dus................. :schater:
;D
Zullen we alvast de boel een beetje op z'n kop zetten?
(waar is trouwens die dikke kater gebleven?) ;D
Oeps....als Peter terug komt, issie geen dikke kater meer.... :-\
Oh, daarom gingie dus op vakantie. Het was het grote katerdieet! ;)
:rollol:
/me denkt, dat er misschien nog wel wat muizen tussen de boeken zaten..... ;D
Oei, oei...dat zal een zootje zijn dan, als Peter thuis komt!
/me ziet alle boeken voor zich, ze lagen op zo'n mooie stapels, maar nu...chaos! Hoe moet Peter dit ooit weer in zijn geordende systeem krijgen?
/me gooit die ene hoge stapel aan de kant, om te kijken, wat er achter zit.
/me ziet, dat de dikke kater zich daar niet verstopt heeft, maar dat er tóch wat muizenkeuteltjes liggen.
/me gaat naar de volgende stapel, en probeert ze zo netjes mogelijk op een andere vrije plaats te zetten, om te kijken wat er achter zit.
/me zit zo gauw geen andere vrije plaats (wat een volle bak, Peter! ::)) en zet ze zolang op de andere grote stapel.
Ja hoor, nu heb je zijn hele systeem in de war gegooid! Hoe moet ie nu nog dat ene boek vinden waar hij tien jaar geleden ooit in is begonnen te lezen. Die lag ooit eens bovenop! Ooh Ienepien! Pubers denken ook alleen maar aan zichzelf! :-\
Arme, arme Peter.... :78:
Als de kat van huis is....
(http://fadeeva.com/beasts/fadeeva-mice5.jpg)
Zie je wel, die kat is er niet meer.................... :schater:
Haha, misschien hebben die muisjes HEM wel weggejaagd! :rollol:
Ze hebben wél dikke buikjes.................zouden er binnenkort al jonkies komen?????? :o
Jonkies...? Ik denk eerder dat zij de grote dikke kater in mootjes hebben gehakt en verslonden!
Oeps! Hoe vertellen we dat aan Peter, als ie terugkomt?
Zullen we alvast maar slingers ophangen, dan?
Misschien denkt ie dan niet meer aan die kater.
Wie bakt er taart? 8)
Ik zal wel bakken! Wat vind hij ook al weer het lekkerst? Halvehanentaart? ;)
Ja, met kwark.
Ggatver! :P
Tja, dat is Peter z'n persoonlijke voorkeur, hoor. Kan ik ook niks aan doen. ;D ;D
Ik zal een knijper op mijn neus zetten en een blinddoek omdoen, anders word ik misschien een beetje misselijk tijdens het bereiden....
Je kan toch gewoon de kwark er bovenop doen, net zoals slagroom? :P
Dat is wel een goed idee! Wanneer komt hij precies terug ook al weer?
Over een paar dagen... is dat precies genoeg? ;D
:P
/me pakt de slingers, die ze in haar tas had, en begint een goede hoek te zoeken om te beginnen......
*heeft Peter ergens punaises of plakband?*
/me trekt alle laatjes open, de kastjes kijkt ze na, en zoekt, zoekt,..................
Hèhè, eindelijk gevonden!
/me gaat op een stapel boeken staan, om in de uiterste hoek de slinger op te hangen.
/me ziet vanaf deze hoge positie, dat er nog véél meer muizenkeuteltjes achter de stapels op de grond liggen.
/me glijdt door deze onverwachtte beweging van de stapel af, en alles donderd op de grond.
/me ligt languit met de benen in de lucht tussen alle boeken...............
/me probeert Ienepien uit te graven maar raakt afgeleid door een interessant boek dat ze graag wil lezen
/me probeert Jovi uit het boek weg te rukken, maar tevergeefs....
Hoe moet dat nu als Peter thuis komt....zijn hele huis een enorme bende en daar tussenin Ienepien met haar benen in de lucht en Jovi met haar neus in een boek wat Peter eigenlijk net wilde gaan lezen...
Peter...sterkte en sorry....ik heb echt alles geprobeerd...
pfoei! Ik bemoei me er niet mee. Ik sluit me wel even op in mijn roze kast. Heerlijk... die rust! Peter... sterkte!
Ik heb één probleem al opgeslost. Als Peter het boek ook wil lezen, lees ik het wel voor :D
/me krabbelt overeind en gaat weer verder met slingers ophangen.
Sismo, ben je al aan het bakken? Volgens mij komt ie morgen terug. :o
En waar is die rotkat gebleven? Hebben jullie hem al gevonden? ;)
Haha, ja, hij had ook rust nodig! ;D
Was ie uit logeren dan? :o
Bij wie? Bij jou? :o
(http://www.joranssite.nl/weblog/images/taart.jpg)
De taart is klaar, Peter mag komen!
Goh! Knap gedaan. :klap:
Ik zie die halve hanen helemaal niet zitten. ;D ;D ;D
oeh, ik zie nog wel een klein stukje poot uitsteken...
Maar inderdaad, de kat zit lekker samen met mij in de roze kast! Wij houden ons even afzijdig van al die drukte! Pfff...
We zitten ook heerlijk in het zonnetje, nu ik er een raampje naar buiten in heb gezaagd! Lekker joh! Hmm...
Meiden!!!!!!!!!! Ik heb Peter langs zien schuiven. Hij is terug!!!!!!!!!! :knuffel: :knuffel: :knuffel:
(AANVALLU!!!!!!!!) ;D
Hier issie nog niet geweest....
Nee, bang natuurlijk voor de rotzooi! ;D
/me begint de stapels boeken wat te ordenen.............
:schater: Kinderen toch...
WAT IS HIER GEBEURD ?
:rollol: :rollol: :rollol: :rollol: :rollol: :rollol: :rollol:
O ja, en je kat zit bij Mannetje. ;D
Wuh? Dat beest blijft verhuizen zeg!
Peter, daar is ie weer hoor. Oja Pinky heeft ook nog even op het beestje gepast.
(http://www.dierz.nl/multimedia/dynamic/00175/ns_kat_jpg_175484b.jpg)
Mooi beestje!
Fijn dat jullie zo op mijn kat hebben gepast !
Even een heel kort verslag van de reis van Christel en mij:
We zijn maandagmiddag terug gekomen vanuit Umbrië en Toscane ! Het was een hele fijne week, de sfeer was goed en we hadden een Italiaanse hittegolf ( dus mooi zomerweer) en we hebben veel gezien: Assisi, Perugia, zwemmen in het Trasimeense Meer ( heerlijk), Siena, Lucca en Pisa. En natuurlijk 2 x (bij het begin van de reis en aan het einde) bij mijn Italiaanse vrienden Karin en Beppe langs geweest! We hebben dus veel gezien, aan steden. En ook door routes binnendoor te kiezen en van de snelweg af te gaan, veel natuurschoon en mooie dorpjes. Ik heb het volgehouden, maar ben nu wel heel moe..
Siena was erg mooi, maar het middeleeuwse centrum was voor mij volledig ontoegankelijk. Zoveel heuvels en dalen. Ik heb daar veel heuvels moeten nemen. Ik hasd het gevoel aan de paralympics deel te nemen en werd er doodmoe van, maar.. het lukte. En ik heb Christel een korte sight seeing tour door het oude centrum van Perugia kunnen geven, dat ken ik natuurlijk..
Christel en ik hebben ook veel gepraat.. ik heb twee keer heftige huilbuien gehad omdat ik zoveel voor haar voel, ze me zo diep raakt :78: :78: :78:. Ze heeft me getroost en we hebben het er goed over kunnen hebben.. De vriendschap heeft zich verdiept, geloof ik. En dat is een heel mooi resultaat. :)
Gistermiddag en gisteravond miste ik haar verschrikkelijk, ook weer heftige huilbuien :78: :78:. Christel zat gisteren ook slecht in haar vel, ook huilbuien. We hebben daar gisteravond nog samen over gepraat, en kopjes thee gedronken. Dat hielp wel.. vannacht was ik ook nog instabiel en heb ik nog tranxene ingenomen. Vandaag voelde ik mij beter, maar wel heel duf. Ik heb met mijn psychiater ook over die huilbuien gepraat, en over de heftige gevoelens die door mijn verleden weer boven kwamen en komen. Inmiddels ben ik wel weer tot rust gekomen. Gelukkig... want Christel vond het gisteravond ook wel zwaar, weer van die heftige emoties van mijn kant.. :-\ En ja, dat snap ik dan ook wel weer... Dat is ook waar..
En morgen weer college Boeddhisme, weer vroeg om 8.45 uur. Afgelopen donderdag, toen we in Italië zaten, was er geen college vanwege Hemelvaartsdag. Dat was voor mij een gelukje..
Over twee weken heb ik tentamen voor het vak inleiding boeddhisme, maar dat trek ik fysiek helemaal niet.. Dus ik heb vandaag naar de administratie van de faculteit gemailed dat ik 11 juni niet mee doe, maar wel met de hertentamens in augustus. Dat voelt veel beter.. :)
En mijn scootmobiel is kapot, dat speelt ook... de rechter achterband is lek. Ik ontdekte het dinsdag toen ik boodschappen ging doen. Een man keek heel raar naar mijn rechter achterwiel, en zei dat de bsnd lek was. Ik keek, en verroest.. de band was leeg aan het lopen, hij was al behoorlijk plat.
Ik heb toen de reparatiedienst gebeld van de leverancier. En als het goed is, komt die morgen om mijn achterband te plakken.. Ik zal blij zijn als dat gebeurd is. Ik kan zonder scootmobiel niet zo veel.. :-\
:knuffel:
Heftig allemaal. Maar wel fijn dat je lekker vakantie hebt kunnen vieren! :knuffel:
Ja, inderdaad. Ik vind het geweldig hoe Christel en jij met elkaar omgaan. Het lijkt me wel erg moeilijk, maar ik vind het echt goed dat jullie zoveel in jullie relatie stoppen.
Hopelijk is je band weer snel geplakt.
Ik ben vanochtend weer naar de universiteit geweest. Had veel moeite om me op het college en de stof te concentreren.
Inmiddels ben ik weer thuis, en de bandenplakkers zijn nog niet geweest, hopelijk komen ze nog..
En Christel en ik stoppen inderdaad veel energie in onze relatie. Dat klopt, ja.. ;)
Veel energie is fijn. Het geeft ook energie! (als het goed is dan!). Ben blij dat je zo'n vriendin in je leven hebt! En ben blij als je band weer is geplakt. Een Peter die Nijmegen onveilig maakt is onmisbaar! ;)
De scoot is weer heel.. dus ik kan weer scheuren. :)
Iets heel anders: ik bleef gistermiddag en gisteravond maar huilen.. ik heb een extra tranxene ingenomen maar slaap nog steeds slecht.. Zoveel verdriet en verlatingsangst uit het verleden.. :78: :78: :78:
Echt een geweldige emotionele brei.. :78: En ook een zekere boosheid, hoe onterecht ook: christel heeft een vriendin en ik blijf weer alleen achter.. :78:
:knuffel:
Heb je het er al eens met haar over gehad, een driehoek?
Zo aan je verhaal te horen wil ze jou ook niet kwijt.
Praat er eens met haar over. :knuffel:
Haar vriendin mag mij wel, zoveel is inmiddels wel duidelijk.. Ik ben er wel blij mee..
Verder ben ik vandaag wat rustiger, nadat ik gistermiddag en avond erg emotioneel was.
Blij dat je rustiger bent nu. Ik hoop en duim voor je dat de avond ook rustig blijft! :knuffel:
Vanavond was ik naar een verjaardag. Ik dacht: het is goed om wat afleiding te hebben, om me niet teveel op haar te focussen, maar ook andere dingen te gaan doen.
Tijdens de verjaardag ( met mensen die ik kende, overigens) voelde ik mij zo vervreemd, zo niet op mijn plek. Ik kon alleen maar aan haar denken.. Na anderhalf uur ben ik weer gegaan. Omdat ik te moe was, maar ook omdat ik innerlijk steeds verder onder spanning kwam te staan. Eenmaal buiten in mijn scootmobiel begon ik toch te huilen, in grote golven kwam het er uit. En nu gaat het nog steeds door. Ik bid van binnen om een wonder, merk ik.. :78: :78: :78:
Ik neem zo iets kalmerends, om te kunnen slapen.
Morgen ga ik naar een congres in Nijmegen over 'wat is Verlichting ?'. Verlichting binnen de christelijke traditie, binnen de Islam, binnen de filosofie, binnen de Zen.. dat soort dingen. Daar had ik mijzelf al voor opgegeven, en daar ga ik gewoon naar toe.. En daarna naar een goede vriendin van mij. Om mezelf op andere dingen te richten. Dat lijkt me wel heel belangrijk..
Dat is zéker belangrijk, Peter.
Ik vind het akelig, dat we je hierbij niet kunnen helpen................ :'(
Maar ik hoop, dat je vannacht goed kan slapen. :knuffel:
Ja, ik wilde ook dat we iets konden doen. Alleen een virtuele :knuffel: lijkt nu ook zo nutteloos. :banghead:
Inderdaad! Ik ga maar verder duimen dat het vandaag dan wel beter gaat! Want dit lijkt me voor jou zo vervelend! :knuffel:
Ik ben wel blij met jullie virtuele knuffels en jullie medeleven.. Ik zit zo in een emotionele roetsjbaan.. en het is fijn om het op dit forum wat kwijt te kunnen. :) :)
Ik ken het eigenlijk niet van mezelf, in zo'n emotionele roetsjbaan zitten.. En het vreet bakken met energie.. :-\
Vandaag kon ik het overdag wat op een afstandje houden.. Eerst naar een symposium over 'wat is verlichting' met Kees Waayman over christelijke verlichting en mystiek en Nico Tydeman over Zen. Tegen de tijd dat het middagpauze was, zo tegen 13.30 uur, was ik helemaal moe en suf geluld. En ik zat heel slecht in die stoelen, had flinke rugpijn. Toen ben ik terug naar huis gegaan, en later heb ik met een vriendin in Nijmegen thee gedronken, mijn hart gelucht en wat gehuild, en uiteindelijk zijn we samen in een eetcafe gaan eten. Nou, mooi toch ?
Ik voel me echter weer instabiel worden, huilbuien enzo, dus neem ik zo weer iets kalmerends in.
Het is heel mooi dat Christel mij zo geraakt heeft, en nog raakt, dat ik zo emotioneel word. En dat ik mij zo open kan stellen. Dat is ook een vorm van emotionele groei.. Er komt veel shit uit mijn verleden naar boven: verdriet, angst, afwijzing, tegen emotionele muren aanlopen.. Hopelijk kan dat nu een beter plekje krijgen.
Maar al die heftige emoties moeten de vriendschap ook niet in gevaar gaan brengen.. :-\
Als je maar eerlijk tegen haar bent, en je emoties ook aan haar durft te tonen.
(sommige vrouwen vinden eerlijkheid een van de grootste goederen)
En natuurlijk even een :knuffel: voor de nacht.
Hoe gaat het vandaag met je?
Je zit inderdaad wel in een roetsjbaan, Peter :knuffel: Hopelijk vind je snel weer wat meer rust!
Citaat van: Ereinion op mei 31, 2009, 08:35:54 AM
Hoe gaat het vandaag met je?
Wel redelijk goed, geloof ik. Vanochtend wat kleinere huilbuitjes. En me zwaar en depressief voelen. Vanmiddag ben ik naar een muziekfestival hier in Nijmegen geweest, de music meeting. Erg druk, leuke muziek, mooi weer. Ik was er 14.30 uur en ik was 21.30 uur weer terug. Een stel bekenden gezien en gesproken, ik was er door omstandigheden alleen naar toe, ik kon geen maatje vinden om samen te gaan. Maar goed, het was wel gezellig.. En ik heb een mooie rugzak gekocht ( Zuid Amerikaanse motieven) voor E 7,50 en een bloes van E 25,- . Dus een geslaagde middag !
Christel en ik hadden elkaar gisteravond nog even aan te telefoon, ze zei dat we elkaar wel op het festival tegen zouden komen. Ik heb opgelet, maar haar niet gezien. Dus misschien is ze wel helemaal niet geweest..
Nu ik thuis ben, voel ik de huilbuien weer terug komen. Ik neem zo meteen wat kalmerends bij mijn gewone medicijnen.
Morgenmiddag 'mag' ik op bezoek bij mijn moeder. Ik heb er helemaal geen zin in, met dat mooie weer een groot deel van de middag binnen zitten op zo'n kamer in zo'n verzorgingstehuis.. :-\ Maar ja, het is mijn moeder he ? :-\
Misschien mag ze wel mee naar buiten? Er is toch wel een tuin, waar je lekker kan zitten? :-\
Klinkt wel heftig ja! Maar ben blij dat je het zo kunt uiten! Dikke :knuffel: en sterkte vandaag!
Er iws geen tuin, dat is het 'm juist.. Nou ja, ik ben van 15.00 uur tot 17.00 uur bij mijn moeder geweest. Het eerste uur waren er nog andere mensen, buren van haar in de flat. Het tweede uur was de sfeer zowaar relaxed en gezellig ! :)
Vandaag wat kleine huilbuitjes gehad, waaronder toen ik bij mijn moeder was. Christel erg gemist.. maar het uitte zich tot dusver niet in heftige emoties.. ::)
Ze zit gewoon constant in je hoofd, hè?
Peter, doe er wat mee....................... :knuffel:
Fijn dat het bij je moeder gezellig was!
Citaat van: Ienepien op juni 01, 2009, 07:48:35 PM
Ze zit gewoon constant in je hoofd, hè?
Peter, doe er wat mee....................... :knuffel:
Ja, zij zit de hele tijd in mijn leven.. Terwijl degene die ik echt wil, die kan ik niet krijgen.. :banghead: :banghead: :banghead: :banghead:
??? Zou er iemand anders in je hoofd moeten zitten dan?
Nou ja, in ieder geval niet mijn moeder ! :banghead: :banghead: :banghead:
;D Typisch gevalletje van miscommunicatie....
Ik dacht dat Ienepien op Christel doelde en jij dacht dat ze op je moeder doelde?
*zucht* Peter, ik doelde inderdaad op Christel..............
En dat je moeder óók in je hoofd zit, is niet meer dan normaal, denk ik. :knuffel:
Humor, dat soort misverstandjes! Maar goed, wel lullig voor jou Peter, dat het allemaal zo ingewikkeld wordt gemaakt door allerlei dingen die nu misschien niet eens meer spelen, maar wel veel invloed op je hebben. Hoe het verleden je toch in kan halen soms!
Ben blij dat het oke was bij je moeder! Hoop dat het zo blijft! :knuffel:
En vandaag was het ook oke met Christel... ik voel me nu een stukje rustiger. We zoenden elkaar, ze knuffelde me, hield mijn hand vast en zei dat de vriendschap echt niet voorbij gaat.. En ze meende het, en ik, arme Peter, werd weer rustiger.
Kennelijk zijn we ook onderhuids nogal verbonden, op energieniveau: gisteravond had ik het heel moeilijk, en zij, om haar eigen redenen, ook. Dat is al vaker voorgekomen. En als we ons goed voelen is die verbinding er ook, ook wanneer we niet bij elkaar zijn en ieder onze eigen dingen doen. Maf he ?
En ja, ik denk dat Ienepien en ik elkaar verkeerd begrepen hebben.. Want dat mijn moeder zo in mijn hoofd zit en aan mij trekt, vind ik vreselijk. Christel, tja, dat is een heel ander verhaal.. ;)
Nou, zometeen yoga ! ;D
Have Fun! :afro:
O, ik denk, dat ie al weer terug is, hoor. :D
Ach, beter laat dan nooit, nietwaar? :P
Er was geen yoga, de docente had deze week vrij ivm Pinksteren.. :-\
Suffie, nu al vergeetachtig? Ze heeft het vast wel gezegd vorige week. ;)
Jammer! Dus heb jij de les maar overgenomen? ;)
;) Nee, ik heb de les niet overgenomen.. er was niemand.. En misschien heeft ze het vorige week wek gezegd, maar toen was ik er niet. Dus tja..
Aaah... nou ja... je bent er in elk geval even uitgeweest (altijd het positieve bekijken zij een wijze vrouw ooit eens niet al te lang geleden!)
Ach ja.. en nou heb ik morgenavond ook geen yoga ( dezelfde docente), dus zou ik eventueel morgenavond bij mijn moeder op bezoek kunnen gaan. Want morgenmiddag lukt niet, dat staat al vast. Dus ach.. voor alles is een tijd..
Verder mis ik Christel wel heel erg. Ik heb nog nooit zoveel gebeden.. 'God ik wil Christel', of 'Godverdomme, ik wil Christel'. Ik mis haar ook met een gevoel van pijn in mijn lijf.. En ergens heb ik het gervoel dat ze nog wel op de een of andere manier bij mij terug komt. Daar houd ik mij in mijn onmacht dan maar aan vast..
Het is weer een indringende confromtatie met mijn onmacht. En juist die onmacht is voor mij het allermoeilijkste te accepteren. Ik merk dat ik innerlijk blijf rebelleren.. Mijn kracht en mijn zwakte..
Die onmacht was ook datgene waarvan mijn 1e psychiater zei dat dat een kern van mijn innerlijke, psychische problemen was: dat was voor mij het totaal onacceptabele. Terwijl ik dat toch steeds opnieuw moet leren te accepteren.. :-\
Maar goed, afgelopen nacht heb ik zonder extra kalmerende middelen geslapen, ik voelde vandaag daarom wel meer de spanningen in mijn lijf door alle emoties. En ongelooflijk, wat was ik vandaag moe. Van alle emoties, dat voelde ik wel. Ik hoop dat ik vannacht ook weer zonder kalmerende middelen kan slapen..
En toch is het zo simpel, Peter.
Denk aan het logo van Aven......................
wat frustrerend, Peter...Het is moeilijk om iemand van wie je zoveel houdt te moeten delen, en dan nog weten dat 'die andere' zich haar partner mag noemen :-\
Tsja, toch is het wel apart, want je bent iemand niet kwijt, de relatie wordt alleen anders. Dat maakt denk ik dat alle emoties nog ongrijpbaarder worden. Met je verstand is het te begrijpen, maar waarom zegt je gevoel dan zoveel anders? En dan de onmacht dat die verandering niet tegen te houden valt. Lijkt mij erg verwarrend. Maar tegelijkertijd is het wel hoe het hele leven gaat. Alles verandert en meestal begrijp je waarom en is het oke. Maar soms weiger je het te begrijpen en dat is wanneer het probleem ontstaat! Hoe ingewikkeld het dan wordt! En de enige oplossing is het inderdaad te accepteren. Maar als het zo makkelijk gedaan als gezegd was... dan waren er een heleboel mensen ineens behoorlijk gelukkig!
Hoe dan ook, het is een mooie kluif voor Peter. Nogmaals een dikke welverdiende :knuffel:
Citaat van: peter1963 op juni 03, 2009, 10:17:27 PM
Ach ja.. en nou heb ik morgenavond ook geen yoga ( dezelfde docente), dus zou ik eventueel morgenavond bij mijn moeder op bezoek kunnen gaan. Want morgenmiddag lukt niet, dat staat al vast. Dus ach.. voor alles is een tijd..
Verder mis ik Christel wel heel erg. Ik heb nog nooit zoveel gebeden.. 'God ik wil Christel', of 'Godverdomme, ik wil Christel'. Ik mis haar ook met een gevoel van pijn in mijn lijf.. En ergens heb ik het gervoel dat ze nog wel op de een of andere manier bij mij terug komt. Daar houd ik mij in mijn onmacht dan maar aan vast..
Het is weer een indringende confromtatie met mijn onmacht. En juist die onmacht is voor mij het allermoeilijkste te accepteren. Ik merk dat ik innerlijk blijf rebelleren.. Mijn kracht en mijn zwakte..
Die onmacht was ook datgene waarvan mijn 1e psychiater zei dat dat een kern van mijn innerlijke, psychische problemen was: dat was voor mij het totaal onacceptabele. Terwijl ik dat toch steeds opnieuw moet leren te accepteren.. :-\
Maar goed, afgelopen nacht heb ik zonder extra kalmerende middelen geslapen, ik voelde vandaag daarom wel meer de spanningen in mijn lijf door alle emoties. En ongelooflijk, wat was ik vandaag moe. Van alle emoties, dat voelde ik wel. Ik hoop dat ik vannacht ook weer zonder kalmerende middelen kan slapen..
Hm ik kan dat gevoel maar al te goed, die machteloosheid die je voelt is altijd heel moeilijk om mee om te gaan. Zorgen dat je iets te doen hebt werkt voor mij persoonlijk heel erg goed, zodat je maar niet denkt aan hoe het eventueel had kunnen zijn en zodat je niet zo op de hoop dat...(fill in the blanks) gefixeerd bent.
Maja, iedereen is anders, ik wens je in ieder geval sterkte :knuffel:
Ik heb gisteravond een hele moeilijke, maar wel goede stap gezet: ik heb mijn psychiater gemailed over mijn worsteling met mijn transgender kant, en gezegd dat ik het in de gesprekken met haar daan graag over wil hebben. Over hoe daar mee om te gaan, in hoeverre het mijn angsten en depressies beïnvloedt en meer van dat soort vragen. En eventueel een doorverwijzing naar een gendertherapeute.
Nu ben ik verbaasd over mijn moed.. het is heel spannend.. maar het voelt wel als een goede zet om te doen !
En voor mijn snurk probleem ben ik door mijn huisarts verwezen naar de afdeling KNO van het Radboud Ziekenhuis. Ik blijk slaap-apneu te hebben..
En voor mijn pogingen om verder af te vallen ben ik naar een diëtiste hier in de omgeving verwezen ! Dus het voelt wel aan alsof ik een paar zaken waar ik chronisch mee worstel, nu weer aan ga pakken door hulp te vragen. Oei, wat een veranderingen ! Het is best eng...
Peter, ik ben trots op je. :klap:
Je bent ondanks alles goed bezig! :klap: Fijn om dat te lezen.
Citaat van: peter1963 op juni 06, 2009, 11:40:24 AM
En voor mijn snurk probleem ben ik door mijn huisarts verwezen naar de afdeling KNO van het Radboud Ziekenhuis. Ik blijk slaap-apneu te hebben..
Dat kan je vermoeidheid een heel stuk verklaren!
Zeker ! Ik hoop dat er een oplossing voor is.. :-\
Daar ga ik van uit! Veel grote stappen ineens zeg! Maar erg goed dat je ze neemt! :knuffel:
Citaat van: peter1963 op juni 07, 2009, 09:19:33 AM
Zeker ! Ik hoop dat er een oplossing voor is.. :-\
Een vriendin van me werkt in Heeze, bij een epilepsiecentrum, waar ze ook heel ver zijn in slaapstoornissen (Kempenhaeghe, mocht je verdere info willen). Succes!
Goed hoor, Peter! Ik hoop dat het allemaal gaat helpen.
Ik vind het ook wel heel spannend allemaal.. ik pak nogal wat dingen tegelijk aan.. :-\
Ja, dat past ook wel bij jou. Of goed doen, of gewoon niet. Niet maar half. Trouwens, half doen werkt ook niet echt! Daar was ik ook al achter. Kijk alleen uit dat je niet te snel wilt gaan met alles. Want je kan uiteindelijk toch maar één ding tegelijk!
Ja, dat klopt, ik moet niet teveel willen.. Of te snel..
Verder: het lijkt er op dat de grote golven liefdesverdriet en huilbuien wat minder worden.. Gelukkig !
Maar ik ben er innerlijk nog wel veel mee bezig.. ik heb nog erg weinig energie over voor iets anders.. En merk dat ik voor weinig dingen belangstelling heb. Ik kan het gewoon niet opbrengen..
Het heeft ook even tijd nodig............
Als ik dichterbij woonde, kwam ik je even een echte knuffel geven. :knuffel:
Ja, het heeft tijd nodig.. Vanavond ben ik weer volop aan het huilen.. ík wil Christel'.. Howel ik weet dat het niet kan..
Wat een berg emoties zoiets mee kan brengen! En ook gek omdat je haar niet kwijt kwijt bent! Verwarrend allemaal hoor! Ik vind het erg knap hoe je ermee omgaat! Tis ook niet gek dat het moeilijk is, maar je hebt ergere dingen overleeft! :knuffel:
Nee, je bent haar niet kwijt, je deelt haar gewoon met iemand anders. :wave:
Ja, dat is zo ! :)
Vannacht kon ik niet slapen. Va emoties, denk ik. Uiteindelijk heb ik om 01.00 uur een tranxene ingenomen, ik sliep rond 02.00 uur en ik was vanaf 05.30 uur weer wakker. Een hopeloze nacht. Er kwam geen eind aan. Maar dankzij het kalmeringspilletje ben ik nog wel vrij rustig.
Maar goed: ik ben een duikelpoppetje. Ik kan heel diep kopje onder gaan, maar ik kom altijd weer boven. :)
En hoe!! :knuffel:
Vanavond bij Christel gegeten. En een heel goed gesprek gehad over onze vriendschap. Beide hebben we ons uitgesproken over wat we op ons hart hadden. En we hebben er heel goed over kunnen praten. Daar ben ik heel blij mee.. :) Maar ben nu wel heel moe..
Het gaat de goede kant op, Peter. :knuffel:
Wie weet heb je in haar je zielsverwant gevonden. Volgens mij passen jullie erg goed bij elkaar! Wie weet waren jullie in een vorig leven wel een tweeling! ;)
Wie weet zijn we wel zielsverwanten, ja ! We passen inderdaad goed bij elkaar, we hebben iets heel moois samen. :) :) :) :) Dat mag ik wel zeggen !
Afgelopen woensdag heb ik mijn transgender-kant voor het eerst besproken met mijn psychiater. Die was gelukkig heel open en begrijpend. Komende week praten we verder over mijn waarschijnlijke transsexualiteit. Ik was zo bang om afgewezen te worden, negatief of schamper behandeld. Maar gelukkig, niets daarvan. Mijn psychiater wil me ook best doorverwijzen naar het gendercentrum van de VU. Gelukkig ! Ik ben er inhoudelijk erg mee bezig, praat er ook veel over met CHristel.
Die avond is Christel nog even langs geweest om te horen hoe het gesprek geweest was. En vanmorgen hebben we samen thee gedronken en wat geknuffeld. Ik zie haar nu een paar dagen niet, ze heeft een druk weekeinde en gaat weg naar een festival. Ik zorg die dagen voor haar kat. En stuur haar wel wat sms'jes over hoe het hier gaat..
Trouwens, met mijn psychiater heb ik ook mijn voortdurende heftige emotionele instabiliteit besproken. En de oorzaken daarvan. Ik begon bij de psychiater spontaan te huilen toen ik daar over praatte.. En vanochtend weer,toen ik mijn moeder aan de telefoon had. Maar ik heb met mijn psychiater dat ik de dagelijkse dosis Risperdal die ik slik verhoog van 1 naar 2 milligram. Ik hoop dat ik daar emotioneel stabieler van word. Want die vreselijke emotionele instabiliteit van de afgelopen weken was/ is ook vreselijk.. Ik sliep de afgelopen week ook heel slecht, het werd steeds erger. Dus hopelijk helpt de dubbele dosis Risperdal..
Peter, ik voel gewoon, dat je goed bezig bent nu.
Je raakt eruit, met hulp, natuurlijk, maar het zal je goeddoen.
Ik denk, dat alleen de wetenschap, dat je Christel niet kwijtbent al een hoop goeds heeft gedaan. :knuffel:
Ik ga er vanuit dat het wel helpt. En super dat de psychiater je zo steunt!
Ja, Christel laat me niet in de steek ! Ook vandaag niet..
Gisteravond was er nog niets aan de hand.. vanochtend werd ik om 5.30 uur wakker met paniekaanvallen. :78: Vrij heftig, ook. De hele dag heb ik last nu van fysieke kramp en pijn, en angst en emotionele instabiliteit. :78: Het is nu geloof ik wel wat beter dan vanochtend.
Ik mailde Christel er over, en ze stuurde mij een hele lieve mail terug. Terwijl ze vandaag ook heel druk was met diverse afspraken. Ik mocht haar sms én, dat luchtte ook op. En toen heeft ze halverwege de middag mij weer een lief en ondersteunend mailtje gestuurd. Geweldig toch ?
Ik voel me nog steeds behoorlijk klote. Maar ik hoop dat het morgen weer beter gaat..
De hele boel is gewoon een beetje door de war gegooid nu.
Hier moet je even doorheen.
Fijn dat Christel zo lief reageerde.
Dat is toch wel een bevestiging, dat zij jou ook niet kwijt wil? :knuffel:
Ik ben echt blij voor je dat je zo'n goede vriendin hebt gevonden! En zo te horen blijft ze dat door dik en dun en goed en kwaad etc... Hmm... jullie lijken haast wel getrouwd! ;)
Maar ff serieus, zo'n vriendin vind je maar één keer in je leven! Mazzelaar!
Vandaag wat beter nieuws ! Mijn angst- en paniekaanval is weer zo goed als voorbij, gelukkig. Gisteren ging het al beter en vandaag merkte ik er weinig meer van. Gelukkig ! :D
En: vandaag had ik ook weer een gesprek met mijn psychiater. Zij zei mij dat ik wat haar betreft mezelf maar moest aanmelden bij het Gendercentrum van de VU in Amsterdam. Dat bedoelde ze positief.. En dat heb ik zojuist gedaan ! Joepie ! Ik werd al heel vriendelijk aan de telefoon te woord gestaan, zo werd ik al een beetje gerustgesteld.
Er is een wachtlijst van 4 maanden, dus over 4 maanden krijg ik van hen een oproep voor een eerste gesprek. Fijn ! :klap:
En ze gaan ook informatie opvragen bij mijn huisarts, dus ik heb gelijk ook maar even een afspraak met hem gemaakt voor komende vrijdag, om hem bij te praten over mezelf en mijn aanmelding bij het Gendercentrum van de VU !
Dus ik heb gelijk stappen ondernomen.. ::)
Hartstikke goed en het klinkt positief! Belangrijkste is dat jij je er een goed gevoel bij hebt :knuffel:
Woehee, dus we maken het nog mee, dat je Petra wordt? ;D
Wie weet, wie weet.... :P
:klap: Spannend, goed van je!
Ja, ik vind het echt super van je! Zet 'm op! En vier maanden. Dat valt eigenlijk nog best mee... Dat betekent dat je er al in september/oktober terecht kan!
Goed zeg!
Ja. Peter, geweldig voor je dat je die stappen hebt genomen.
Vandaag weer gezellig koffie gedronken met mijn lieve vriendin, ze was weer terug van een paar dagen weg. Op zo'n moment voel ik mij goed.. Gisteren kwam ze terug, en ze had beloofd dan even bij mij langs te gaan. Dat was niet gebeurd, dus ik was vanochtend extra blij haar weer te zien. Verder was ik vandaag behoorlijk labiel, dus heb ik maar op het eind van de middag iets kalmerends ingenomen..
Verder heb ik vanochtend ook mijn huisarts verteld over mijn aanmelding bij het gendercentrum van de VU. Dat was wel spannend, ik heb niet zo'n goede band met die man. Maar hij reageerde wel goed, en zegde alle medewerking toe wanneer het op hormonen etc neer zou gaan komen. Dus dat was wel positief.
Ik had vanavond geen zin om thuis iets in de magnetron te schuiven. Dus ben ik in een eetcafe gaan eten. Dat was wel een goede zet, geloof ik. Was ik er even uit..
Halve haan? ;D
Maar goed van je, Peter. :klap:
Goed bezig! :knuffel:
Ik ben toch aan het huilen, aan het huilen.. Gisteren overdag, gisteravond, en nu ook weer vannacht. Vanaf 03.00 uur kon ik niet meer slapen, ondanks een dubbele dosis kalmerende middelen gisteravond bij het slapen gaan. Dus zit ik nu op dit rare tijdstip achter de computer. Ik huil om Christel. Dat ik haar zo graag wil, ze is de enige op de wereld die ik wil, maar ik kan haar niet krijgen.. :78: :78: :78:
Ik voel hoe langzaam meer afstand in de vriendschap tussen haar en mij sluipt, en dat doet zo verdomde zeer.. Goed, dat wilde ik even delen.. :78:
Wat ontzettend naar!!! Heel veel sterkte! :knuffel: :knuffel: :knuffel:
:knuffel: :knuffel: :knuffel:
Nou, dat is knap rot! Ik vind het echt erg dat je dit door moet maken Peter. Je hebt al genoeg voor je kiezen gehad, zou ik zo zeggen! Ik hoop echt dat de afstand tussen jullie niet nog grote wordt. Maar wat er ook gebeurt, je hebt bewezen dat je je er weer uitvecht! En dat vind ik een zeer knappe karaktertrek! Dikke :knuffel:
Houd moed Peter :knuffel:
En ik wilde nog even zeggen dat ik het erg moedig van je vind dat je je nu hebt aangemeld bij het transgendercentrum. Het zullen spannende tijden voor je worden :knuffel:
Gisteren heeft CHristel meegeholpen om mijn kamer flink op te ruimen. Er zijn heel wat boeken en meubels naar de ruilplek van de Refter verdwenen. Mijn kamer is nu flink wat groter geworden, ik moet er zelf aan wennen !
De afstand tussen Christel en mij is groter geworden. Dat wil ze tijdelijk ook graag. Omgekeerd ben ik erg op Christel gericht. Ook op een manier die niet helemaal goed is, misschien. Gister hebben Christel en ik daar een goed gesprek over gehad, en vanmorgen weer. WAnt gisteren gaf ze aan dat ze ook fysiek wat meer afstand tussen haar en mij wilde hebben. Tijdelijk, en ze bezwoer dat het goed zou komen. Daar vertrouw ik dan ook op, heb ik gezegd.
Ik had er wel moeite mee, ik dacht 'oh God, wat gebeurt er nu ?". En het triggerde gelijk weer mijn verlatingangst. Gisteravond zakte mijn verlatingsangst wat, doordat ik besefte dat ik naar aanleiding van een opmerking van haar heel veel energie had gestoken in het contact zoeken met haar. Dat ik begrepen had dat dat is wat zij wilde. Terwijl dat achteraf een ongelukkige opmerking van haar was, waar ze zelf ook van zegt dat die gevolgen had die niet de bedoeling was. Ik schoot in mijn behoefte om contact met haar te leggen een beetje door.. Ik had dat gevoel ook wel, maar had de woorden niet om dat te formuleren. ZE vroeg zich wel af waarom ik steeds zo op haar gericht was. Nou, daarom dus.
Dat riep bij haar aversieve reacties op, waardoor het de afgelopen weken steeds moeilijker werd om contact met haar te krijgen. Ze sloot zich wat af. En zij wil ontmoetingen graag spontaan van het moment af laten hangen, en ik ben - mede onder invloed van de verlatingsangst die ik nu voel- meer op afspraken gericht.. Dat botst..
Kunnen jullie het nog volgen ? Want het verhaal gaat verder door.
Ik besefte gisteravond dat ik dus al dat initiatief naar haar niet meer hoef te nemen. Dat ik op haar kan vertrouwen, en moet vertrouwen, dat het contact dat er nog steeds is, overigens, ook goed blijft lopen. Dat ik daarvoor niets extra's behoef te doen. Want, gaf zij gisteren ook aan: toen het contact deze winter tussen haar en mij heel frequent was, en we soms avond aan avond bij elkaar zaten, was ik helemaal niet bezig met de vraag wanneer ik haar weer zou zien. Dat klopt, achteraf, ik was dat stuk helemaal kwijt. Dat heb ik haar ook verteld. En zij had het als een aangename opluchting ervaren dat ze in een mail die ik haar gisteravond heb geschreven las dat ik het als een opluchting ervaar dat ik al dat initiatief niet meer behoef te nemen. Dat is ook echt waar. Van mij dan uit gezien.
Vervolgens maakte ik mij natuurlijk zorgen over de vraag: hoe gaat dat gewoon in het dagelijks leven ? En zowaar.. vanochtend om 10.00 uur zag ik haar bij de schoolborden staan, ze nodigde mij uit om samen koffie te drinken en we hebben drie kwartier gezellig zitten kletsen. En aan het eind gaf ze me een zoen ! Geweldig toch ? Ze gaf ook aan gelijkwaardigheid in ons contact belangrijk te vinden, en dat vind ik dus ook.
Verder is het een warme dag, waarbij we allebei veel thuis zijn/ waren en gedeeltelijk buiten zaten op de patio. Wat doe je als je thuis komt van een gesprek met de psychiater en je ziet haar zitten lezen.. Kort groeten ? De meeste mensen groeten elkaar dan kort. Dat heb ik ook gedaan, zij groette kort terug. Achteraf vraag ik mij dan af of ik daar wel goed aan heb gedaan. Zucht.. Maar langs lopen zonder kort te groeten vond ik ook niets.. Nou ja, daar loop ik mij dan in stilte druk over te maken, na afloop. En mijn eigwen leven moeilijk te maken. Ik maak het, vanuit mijn verlatingsangst/ angst om afgewezen te worden, veel groter dan nodig, zo heb ik het gevoel.
En toen ik net gezwommen had, zagen we elkaar in een vol kantoortje hier, waar we ook wat kort uitgewisseld hebben. Dat ging wel goed, geloof ik.
Uiteindelijk ging het wel goed, toen ik naar de psychiater was geweest. Zij zat in haar hoekje met haar tijdschrift, ik zat in mijn hoekje in de schaduw met de krant. Ik liet haar met rust en zij liet mij met rust. Zo moet het dan, volgens mij. Maar ja, de praktijk he ? Het is moeilijk om nieuwe omgangsregels te vinden. Tegelijk kunnen al deze angstige en bezorgde gevoelens en gedachten van mij juist ook een uiting zijn van teveel op haar gefocust zijn. Volgens mij is het dat namelijk ook. En dat is gedrag dat ik heb aangeleerd, en dat ik ook weer af moet leren.. En af kan leren..
Is mijn verhaal nog te volgen ? Ik slaap nog steeds alleen met kalmerende middelen. Vanmiddag heb ik ook weer een gesprek met de huisarts gehad, over al deze dingen. Maar ik heb wel het gevoel dat het beter gaat met mijzelf, ondanks alles. En dat het tussen Christel en mij ook goed zit. Dit alles opschrijven maakt de emotionele chaos en de emotionele brei voor mijzelf ook wat transparanter. Dus ook dank aan jullie !
Peter, ik feliciteer je hiermee.
Volgens mij begin je het aardig op een rijtje te krijgen, allemaal.
En dat je er een stuk rustiger door geworden bent, is alleen maar een teken, dat je het voor jezelf goed doet.
Een dikke :knuffel: van mij.
Dank je, Ienepien ! En weet je wat nog het meest vreemde is...
Ik blijk vanmiddag toch weer zo in de greep van mijn angst te zijn geweest. Ik vroeg Christel of ze het niet vervelend had gevonden dat ik haar gegroet had terwijl ze zat te lezen. Ze reageerde enthousiast 'natuurlijk niet', en werd zelfs een beetje boos. Dat ik te ver door schoot, dat zij het gevoel had zich te moeten verantwoorden en dat ze dat niet wilde. Ik besefte toen dat ook mijn andere angsten van vanmiddag geheel uit mijn eigen angststoornis waren voortgekomen. En dat ik ze los kon laten.
Toen hebben Christel en ik nog weer spontaan buiten op de patio een heel geanimeerd en humoristisch gesprek gevoerd. Gezellig drie kwartier zitten praten.. Tot ik moest gaan eten ( bij een woongroep hier) en ik weg ben gegaan.
Ongeloooflijk, hoe mijn angststoornis dan de hele beleving van zo'n middag kan verstoren.. Heeeel leerzaam ! Tussen Christel en mij zit het dus inderdaad nog steeds goed ! We maken soms zelfs een beetje rusie, in de zin dat we dan beiden heel direct naar elkaar zijn.
Ik heb de postjes van Pinky wel eens een emotionele achtbaan genoemd, nou, die van mij zijn dat de afgelopen 2 maanden net zo.... ;D
Met de vooruitzichten, die je nu zelf creëerd, zit je misschien ook wel in de pubertijd. ;D
Welkom in de achtbaan! It's scary, but in the end, it's fun... you just don't wanna go again... :D
Maar goed, ik kreeg ook wel een beetje de indruk dat je teveel op haar gefixeerd was, maar goed, dat zijn dingen waar je toch zelf achter moet komen. En ik had de indruk van Christel dat ze zelf heel goed haar mond open kan trekken. En juist doordat je vertelde dat jullie veel goede gesprekken hadden, heb ik altijd het idee gehad dat het wel goed zit tussen jullie en dat het wel goed komt. Anders, maar ook goed!
Wel fijn dat je er nu achter bent. Jammer dat je angst het nu nog wat in de weg zit, maar ik denk dat het vanzelf beter gaat. Uiteindelijk (misschien nu al wel) zul je merken dat die angst niet nodig is.
Ik ben echt verbaad over je Peter. En in positieve zin! Volgens mij ben je echt goed bezig wat je emotionele ontwikkeling betreft. Misschien voelt het niet altijd zo, maar van wat ik hier lees vind ik echt dat je super bezig bent! :knuffel:
Inderdaad, een beetje teveel op haar gefixeerd.. en hopelijk kan dat nu bij trekken.. En ka ik ook weer los komen uit mijn angsten..
Trouwens, vanavond kreeg ik van wat vroeger een goede vriendin was een wel erg onempathische reactie op waar ik nu in zit. Ik was wel erg lang met deze dingen bezig, vond ze. En ieder heeft wel eens een onbeantwoorde liefde. En mijn verlatingsangst en de manier waarop ik daarmee worstel, kon in haar ogen ook geen genade vinden. Ik moest mezelf maar wat meer bij elkaar rapen, vond ze. Ze had moeite met zowel wat er speelde als met de manier waarop ik daarmee omga, zei ze.
Tja... wat moet je daar dan mee ? Getver ! Vooral als je weet dat zij jaren met van alles heeft geworsteld, en dat ik er toen veel voor haar ben geweest. Heel veel. En nu ik helaas zelf in de shit zit, geeft ze emotioneeel en empathisch niet thuis. Met andere woorden: ik was er wel goed voor toen ze zelf jarenlang met van alles zat, maar begrip en empathie terug geven, nu ik het nodig heb, ho maar. Dat zit mij het meeste dwars...
En kennelijk heeft ze ook minder behoefte aan de vele lange gesprekken die we jaren samen vorden, in het echt of aan de telefoon. Ze heeft nu een vriendinnenclubje ( die ik ook allemaal ken, overigens) waarmee ze samen dingen doet. Leuk voor haar. Ik voelde al wel dat het niet toevallig was dat ze weinig contact meer met mij opnam... Misschien zijn we gewoon bezig uit elkaar te groeien..
Nou ja, voorlopig maar met rust laten, denk ik... :-\
Waarschijnlijk was die onempatische reactie voor haarzelf bedoeld. Zij vind waarschijnlijk dat zijzelf zich jarenlang heeft aangesteld en dat nu nog steeds doet. En doordat jij nu ergens mee zit kan ze die gevoelens tegen jou kwijt en hoeft ze dat niet bij zichzelf te doen. Heel irritant voor jou, maar het heeft hoogstwaarschijnlijk meer met haarzelf dan met jou te maken.
Dat maakt het natuurlijk niet goed dat iemand zo doet. Misschien wel meer begrijpbaar? :knuffel:
Vandaag kwam ik Paulien in de stad tegen, en de analyse van Pinky klopt wel een beetje. Ze bood haar verontschuldigingen aan voor haar gedrag gisteravond aan de telefoon. We hebben daarna nog 2 1/2 uur zitten praten over wat ons bezig houdt. Dus de relatie en de vriendschap zijn hersteld.
Wat ik vanmiddag voor het eerst voelde, is (soms grote) innerlijke woede over die K*T relatie van Christel, die alles wat we hadden zomaar doorkruist en gedeeltelijk teniet doet. Ik heb deze innerlijke boosheid tot nog toe nooit eerder zo gevoeld. Ik heb het gevoel dat het wel goed is dat ik die boosheid voel, dan kan ik misschien makkelijker afstand nemen van Christel. Want dat is wel nodig...
Tsja, eerst komt ontkenning... dan woede, verdriet en acceptatie... Maar boosheid zit er altijd tussen. Dus ik denk dat je zo wel een stap dichter bij de eindstreep bent van acceptatie. Leuk is anders, maar wel fijn dat je het kan toelaten! :knuffel:
Peter, ik stuur je even een PM :knuffel:
De afstand tussen Christel en mij is nog groter geworden.. :-\ Afgelopen maandagochtend werd ik op het kantoortje ontvangen door een woedende christel, die mij een hoop verwijten maakte.. Het ging niet goed en dat lag aan de relatie tusen ons, en dan meer spciaal aan mij.. Ik was heel verbaasd, maar begon maar met te vragen wat er dan was.. Ik had ook het gevoel dat ik niets misdaan had, dat ik me gewoon aan de afspraken had gehouden die we gemaakt hadden... Dus het overviel me erg. Gelukkig kon ik op dat moment rustig blijven, de emotionele klappen voelde ik later pas.. :-\
Het kwam er denk ik op neer dat ik toch nog teveel contact met haar zocht, toch nog, en dat ik emotioneel toch nog te dichtbij kwam. Teveel met haar wilde praten, teveel met haar wilde uitwisselen. Terwijl zij dat dus duidelijk niet wilde. Dat kwam er nu bij haar duidelijk uit... We hebben geen relatie, zei ze, waarop ik haar alleen maar gelijk kon geven. Nee, inderdaad hebben we geen relatie. Wat zij denk ik achteraf bedoelde, was dat we nog steeds duidelijk meer contact hadden dan zij plezierig vond. Ze had ook al eerder aangegeven dat ik met meer mensen uit moest wisselen dan met haar. Wat ik ook doe, dus ik begreep niet wat ze daar nu precies mee bedoelde. Dat kwam nu dus wel op tafel.. Ik heb haar meerdere malen gezegd dat ik zo graag met haar uit wilde wisselen en delen omdat ze voor mij dicht bij mijn hart is. Dat is ook zo. Maar ook dat kwam niet aan, en ze bleef haar eigen riedel herhalen of zei gewoon niets. In ieder geval was dat op dat moment niet wederzijds..
Maar ze maakte me ook rare verwijten: dat ik terwijl we die voorgaande zondagmiddag even met drie mensen samen bij elkaar hadden gezeten, dat ik de hele tijd haar aan had zitten staren ( ik had gewoon maar wat zitten suffen in de warmte) en zelfs dat ik haar in mijn gedachten uit had zitten kleden. Nou ja, dat heb ik niet gedaan en dat zou ik ook nooit doen. Dat zei ik ook, maar ze zei dat ze het wel zo voelde. Tja, wat kan ik daar aan doen ? Hoe kan ik mij daar tegen verdedigen ? Ik vond haar erg onredelijk. Dat laatste heb ik maar erven voor me gehouden, dat leek me wel verstandig..
Maar er zat wel een probleem onder dat wel reëel is: we weten beiden niet hoe we op een goede manier met elkaar om moeten gaan. Zij wordt gespannen van mijn aanwezigheid en ik van de hare. Beiden waren we die zondagmiddag erg gespannen geweest. Zij zei dat ze binnen in haar woning gespannen had gezeten of ik niet op de patio zou zitten, en ik had dat omgekeerde ook gehad. Om dat uit te spreken was geen ruimte, vanwege de woede en het spervuur dat ik over mij heen kreeg.. Ze heeft ook iets instabiels in zich, in haar geest. Ze is manisch depressief en kan flink in paniek raken of gaan stressen. Dat heb ik hier nog nooit verteld, maar ik denk dat dat in haar onevenweichrtige en heftige emotionele reactie wel meespeelde.
Bovendien gaf ze aan ( dat had ze al wel vaker gezegd en ook daar ben ik het met haar eens) dat ze niet verantwoordelijk is voor mijn levensgeluk. Ze voelt mijn zwaarte, verdriet en verlatingangst aan en dat doet blijkbaar een appel op haar. We hebben het daar trouwens in de afgelopen maand wel veel over gehad, over mijn verdriet en verlatingsangst.. Maar ik had ook niet door dat dat voor haar een probleem was. Dat bleek het nu plotseling wel te zijn. Mijn psychiater concludeerde uit mijn verhaal dat mijn zwaarte en problemen haar krachten hadden overschreden, en dat ze mij daarom op een grotere afstand wilde zetten. Wat denk ik gedeeltelijk ook waar is.
Ze zei dat ze het ook naar vond, maar dat ze het gevoel had met haar rug tegen de muur te staan en dat de situatie ook aan haar mogelijkheden om rustig en ontspannen hier te wonen begon te knagen. Ik zei daarop dat ik dat heel erg voor haar vond, en dat het nooit mijn bedoeling was dat het zover zou komen. Ook dat ze zich dat binnen in haar woning zo gespannen had gevoeld, vind en vond ik echt heel naar voor haar. Dat heb ik ook uitgesproken.
Ik merkte de twee weken tevoren ook bij mezelf dat ik onaangenaam gespannen werd als ik bijv vanuit de stad weer naar huis reed: zou ik haar zien of niet, wilde ik dat wel ? Hoe moest ik op haar reageren ? Kortom: ik wist het ook allemaal niet, en deed wat mij het beste leek. Nu, achteraf gezien, is de situatie voor mij wat duidelijker.
Vervolgens was de vraag: hoe nu verder ? Ik bleef zelf redelijk rustig, en heb gevraagd wat zij nu wilde. Daar kwam geen duidelijk antwoord op. Toen heb ik gevraagd wat ze van mij verwacht. Ook daar kwam geen duidelijk antwoord op. Ze zei: ik zie het ook niet duidelijk, ik kan je hierin niet helpen. Toen heb ik voorgesteld dat zij de komende tijd het initiatief neemt om contact met mij te zoeken, of niet. En dat ik daar zelf niets in zou doen. Dat was voor haar wel een aanvaardbaar voorstel.
En daar staan we nu.. Ik onderneem geen cvontact naar haar, en laat initiatief daartoe van haar kant komen. Ik was die dag verder enorm gespannen, in mij geest en in mijn lijf. En ik heb de nacht erna heel slecht geslapen. En ook gisteren was ik emotioneel nog erg aangeslagen. Vandaag gaat het iets beter.
Ik heb er al met veel mensen over gepraat, waarbij ik probeer zo eerlijk mogelijk te zijn, ook over mijn eigen rol in dit geheel. Dat probeer ik nu ook.. Het is mij inmiddels wel duidelijk geworden dat we zo niet met elkaar verder konden. Dat we te dicht op elkaar zaten, tezeer op elkaar reageerden en dat Christel het contact met mij aan het doorsnijden is (?) ten bate van haar relatie met haar vriendin. En dat in alle opzichten afstand nu het beste is. Het doet wel zeer, ik had zo graag veel meer contact met haar onderhouden. Maar goed, ik heb tegen mijzelf gezegd: laat haar met rust, laat pogingen tot contact van haar uitgaan. Ik hoop wel dat de diepe vriendschap die we hebben gehad, hoe close we waren etc wel zo uitwerkt dat we wel vrienden blijven. Maar ja, dat heb ik niet zelf in de hand.
Christel zit nu geloof ik veel bij haar vriendin, of is aan het werk. Ze moest veel werken deze week, meen ik. Dus met andere woorden: ook zij heeft meer afstand genomen, ook letterlijk, van de situatie. Hopelijk helpt dat haar om ook emotioneel meer afstand te nemen van ons gedoe hier. ( Het lijkt af en toe wel erg op een soap.. :-\ )
Ik hoop dat we elkaar weer vinden. Dat wanneer haar woede, en onze gezamenlijke onmacht en onvermogen om met elkaar om te gaan weer gezakt zijn ( en dat ze zullen zakken, dat geloof ik wel), dat we elkaar dan weer kunnen vinden..Dat we dan als vrienden door kunnen gaan.. Ik hoop het zo..... :'(
Dit verhaal doet me op een rare manier denken aan het laatste postje van PInky over haar en haar vriend.. op een bepaalde manier lijkt het alsof we gedeeltelijk door een zelfde soort proces gaan.. Zij met haar vriend, ik met Christel..
Nou ja, dit was weer een heel verhaal van mij.. van mijn emotionele achtbaan..
Peter, als je eens tijd hebt, moet je hier eens gaan kijken:
http://www.zielsliefde.nl/
(misschien herken je er iets in, en valt er van alles op z'n plek......)
Ik denk wel dat je gelijk hebt. Dat onze situaties op elkaar lijken. Niet meer weten hoe wel of niet met elkaar om te gaan. Dan weer ruzie, dan weer elkaar intens missen. Het is vaag. Ik heb nu het idee dat afstand wel het beste werkt. Ik laat het contact nu ook van zijn kant komen.
Ik begrijp wel de achtbaan waar je in zit. Het is lastig. Ik heb het met een ex van mij gehad. WE hebben toen een half jaar lang geen contact gehad. Zeiden elkaar enkel gedag als we elkaar tegen kwamen, maar verder niets. En nu kunnen we vrienden zijn. Hoewel, we zien elkaar nu bijna niet meer. Te verschillende levens, maar het kan dus...
De meeste problemen komen voor uit gebrekkige communicatie.
Meer info:
http://www.korrelatie.nl/themas/relaties
Lekker herkenbaar verhaal, op die site. Tsja...
Interessant. Maar lezen, en doen zijn twéé dingen........... :-[
Haha, ja zeker weten. Als je alles wat je las meteen kon uitvoeren...
Inderdaad... er zijn weer nieuwe ontwikkelingen.. Weer een heel verhaal, maar het komt neer op het volgende: Christel vindt wat er afgelopen maandag gebeurde ( wat zij deed, dus) ook vreselijk, maar had het gevoel niet anders meer te kunnen. Omdat ze door haar draagkracht heen was en geen lucht meer had. Ze heeft gemeenschappelijke vrienden van ons gevraagd om bemiddellaar tussen ons te zijn. Ik hoorde dat gisteravond, toen ik die vrienden terug belde, omdat ik zag dat ze mij gebeld hadden.. Christel was al met die vraag dinsdagavond naar hen toe gegaan.. En was ook behoorlijk overstuur, en vond het ook vreselijk..
Waar ik niet bang voor hoef te zijn, gelukkkig, is dat de vriendschap verloren gaat. Zij wil die vriendschap juist ook weer graag opppakken, en een gezellige probleemloze vriendschap met mij, zoals vroeger. Dit hebben mijn vrienden mij bezworen..
Ik heb uitgebreid aan de telefoon zitten huilen, de vriendschap die ik voel gaat ook zo diep.
Echter, voor het moment moet Christel emotioneel krachten verzamelen en op adem komen. Om haar kracht weer terug te vinden. Dus ik moet haar voorlopig even met rust laten.. Ik voel veel pijn, dat kost me wel moeite. Ik huil ook regelmatig. Maar het is beter nieuws dan ik maandag en dinsdag voor mogelijk had gehouden. Zij is dus net zo naar mij opzoek als ik naar haar.. beiden in het besef dat wat afstand tussen ons momenteel wel goed is. Ik heb ook gezegd dat ik haar die ruimte ook volledig gun, natuurlijk..
Afgelopen maandag bleek ze dus niet heel kwaad te zijn ( dat gevoerl had ik, ik snapte er niets van), maar ten einde raad. Ik heb aan de telefoon ook dooegegeven dat ik de afgelopen weken ook de spanningen tussen haar en mij voelde, en daar ook last van had. Dus dat dit ook iets is wat we samen delen..
Groeten mag wel, en vanavond zijn we elkaar in het gebouw voor het eerst weer tegen gekomen sinds afgelopen maandag. Zij glimlachte mij breed toe in het voorbij gaan en ik haar, terwijl wel elkaar goededag zeiden.. Dus: tussen mijn sombere, verdrietige en pijnlijke buien door, heb ik hoop dat het weer goed komt tussen haar en mij ! :) Dat mag wel een lachend icoontje waard zijn, het eerste van mij in mijn fanclub volgens mij in weken !
Wat fijn, Peter. :D :knuffel:
Ik leef met je mee, Peter...Al die spanningen en onzekerheden, ik hoop dat er snel een einde aankomt, en dat jullie een manier vinden om de vriendschap te herstellen
Wel fijn dat je je weer ietsjes beter voelt zo met dit nieuws. Het komt vanzelf wel weer op een punt dat het voor jullie beiden goed voelt.. Daar ben ik van overtuigd!
Ik ook. :knuffel:
Onze bemiddellaarster heeft mijn uitgebreide en emotionele reactie afgelopen vrijdag weer doorgegeven aan Christel. Die was ook weer blij met mijn reactie.. Ze voelt niets negatiefs tegen mij, maar moet weer wat energie op doen. Voor de afgelopen dagen was elkaar groeten en verder niets zeggen of ergens over praten goed voor haar. Ik hoop dat Christel goed herstelt, en haar kracht terug vindt. Ik begreep dat Christel zelf wel weer een signaaltje zal geven wanneer er weer meer contact mogelijk is. Ik hoop snel, want ik mis haar.. oh, wat mis ik haar..
Vanmiddag zijn we beiden uitgenodigd op een verjaardag hier. IK hoop dat ik haar daar weer tegen kom.. :) en dat we dan wat kunnen kletsen..
En ik huil heel veel... allemaal liefdesverdriet wat er uit komt.. dat ik zo graag een relatie met haar had gehad.. :78:
Dat is allemaal mosterd na de maaltijd, Peter. Je had tóen doortastender moeten zijn.
Nu is het te laat, of misschien zie jij nog mogelijkheden?
Denk toch eens na over een driehoek, met medeweten van alledrie. Wie weet is het een optie.
En anders zul je moeten wachten, tot haar relatie weer 'uit' raakt. (en hoeveel kans is daarop, en hoe lang gaat dat duren?)
Peter, ik vind het rot voor je, en leef heus wel met je mee. :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Misschien wat confornterend.... maar Ienepien; Zou jij je man met een ander willen delen? Zou jij je verliefde gevoelens opbiechten aan een man die overtuigd homseksueel is?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het beiden niet zou willen en doen. Ik wil mijn man niet delen. Ook niet voor eventjes, maar al helemaal niet voor altijd. Dat zou me dan mijn leven lang pijn doen om dat aan te moeten zien. Dat hij nooit voor mij alleen zou gaan. Dat ik daar niet goed genoeg voor ben ofzo. En als ik een homoseksuele vriend heb waar ik verliefd op zou zijn geworden zal ik hem dat ook nooit zeggen. Daar kan hij toch niets mee en dat zorgt er alleen maar voor dat het fijne contact dat we tot dan toe hadden ineens ongemakkelijk wordt. Dat dat weggaat. Want zowel hij als ik kunnen er niets mij. Hij niet omdat hij alleen op mannen valt (en dus niet op mij, want ik ben toch echt lichamelijk gezien een vrouw) en ik niet omdat hij mij niet wilt zoals ik op dat moment ben. Over kwelling gesproken!
Ik begrijp Peter hierin wel. Naast dat de reactie pas kwam nadat zij verliefd werd op iemand (anders dan Peter). Dus wellicht wist hij het zelf ook nog niet.
Peter, ik kan niets anders dan je een dikke :knuffel: geven en je prijzen voor je openhartigheid en je moed om toch door te gaan met alles. :knuffel:
Dank voor jullie reactie..
Nee, eerder en doortastender optreden had niets uitegemaakt. En een driehoek is geen optie, dat weet ik nu al. Voor CHristel, los nog van wat ik zelf zou willen ( volgens mij ook niet). Wel hoop ik op nieuwe emotionele nabijheid, bijv wanneer haar huidige relatie weer voorbij is. Maar ja, wanneer is dat ? Dus liefst eerder...
Als ik me redelijk goed voel, kan ik Christel ook de ruimte laten die ze nodig heeft. Wanneer ik me klein, emotioneel en kwetsbaar voel, wil ik het liefst dat ze hier en nu bij me is. Tussen die polen schieten mijn gevoelens heen en weer..
Ik hoop dat de relatie snel weer goed is..
Peter, ik wil je geen pijn doen, maar misschien blijft de relatie van Christel wel. Niets erger dan valse hoop. Ik denk dat het wel goed komt met jou relatie met Christel, maar niet zoals je het hoopt. Het zal bij vrienden blijven. En dat betekent dat ze meer bij haar vriendin zal willen zijn dan bij jou. Hoe naar ook, maar ze heeft haar keuze gemaakt.
Jouw relatie met haar zal anders worden dan je bent gewend. Dus ik denk dat je zult moeten kiezen of je dat wel wilt of dat het je teveel pijn doet om haar met een ander te zien. Ik zal eerlijk zeggen dat ik dat niet aan zou kunnen. Heel veel sterkte de komende tijd en nog een bergje :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Jouw aarzelingen zijn ook de mijne, Pinky.. misschien blijft die relatie wel. Dus daarop inzetten is niet zinvol.. Bovendien: ze valt op vrouwen, dat is wel heel duidelijk. Wat blijft is de sterke vriendschap tussen Christel en mij, en die zou ik echt niet willen missen.. :)
Hopenlijk dat die vriendschap dan wel blijft!!! :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Wel fijn dat je dat in elk geval duidelijk hebt! Dan gaat het echt wel in orde komen. Dat weet ik zeker. Jij voelt nog veel voor haar en zij ook voor jou begrijp ik. Dus tsja... bij mij is 1+1 nog altijd 2
hoe gaat het nu nog met je, Peter?
Ik heb even bijgelezen.
:knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
En, Peter, ben je nog bij de vierdaagse te kijk geweest?
Wel even in de binnenstad geweest, maar ik vond het te druk, veel te druk.. Ik heb schrik van grote mensenmassa's, en wil dan alleen maar weg..
Bovendien staat mijn gevoel niet zo naar feest. Ik voel me wat angstig en depressief. Daarom ben ik ook een paar dagen niet op het forum geweest. Reden: juist... om Christel... ik mis haar en het contact met haar zo...
Is daar al enige vooruitgang in?
Ik miste je al inderdaad een tijdje hier op het forum.
Wat betreft Christel zou je eens moeten denken aan een cursus loslaten.
Of er moet inmiddels vanuit je eigen enige vooruitgang zijn.
Ik had ook al eens op je profiel gekeken, en je gemist. :knuffel:
Ik heb een rare eigenschap... ik mis mensen niet zo snel... ik vertrouw er op dat ik ze toch wel weer zie ofzo. Geen idee. Maar ik ben wel weer blij iets van je te horen! Enneh, ik was je net vergeten een dikke :knuffel: te geven. Dus bij deze :knuffel:
Loslaten is nu waar ik inderdaad mee bezig ben.. dat kost moeite.. :-\
Dat kan ik me voorstellen. :knuffel:
daar heb ik het zelf ook moeilijk mee... En er is geen trucje om beter los te kunnen laten, je moet er blijkbaar gewoon doorheen :knuffel:
Dat vrees ik ook, ik moet er gewoon doorheen.. :-\ Maar als ik me goed voel, vertrouw ik de situatie waar ik in zit en vertrouw ik CHristel, en heb ik er vertrouwen in dat het goed komt !
Het komt ook wel goed. Hou vol :knuffel:
Dat denk ik ook wel ja! Vertrouwen is wel belangrijk. Dat geeft hoop!
Tussen CHristel en mij is nog niets veranderd, maar ik houd hoop voor de toekomst.. De vriendin die bemiddelt, zegt dat het echt goed gaat komen. En Christel en ik willen beide de leuke vriendschap weer terug die we hadden..
En ik ben inderdaad bezig om vooral zelf weer sterker te worden en uit mijn angsten te komen, en minder met CHristel bezig. Dat is ook een vorm van loslaten.
En ik ben bezig om te studeren voor een tentamen dat ik 13 augustus heb. IK ken de stof al behoorlijk goed, volgens mij, maar ik voel mezelf erg onzeker. Maar het tentamen ga ik doen, en ga ik ook halen !
Tuurlijk Peter, ik geloof in jou! :knuffel:
Halen zeker weten. Als je de stof al redelijk goed kent dan zul je ook een redelijk goed cijfer krijgen, toch?
Wel fijn dat je bezig bent zelf sterker te worden. Dat is denk ik wel belangrijk. Maar goed, de tussenpersoon heeft er vertrouwen in dus dat zegt al vrij veel denk ik. Als het niet zo was zou ze dat vast niet zeggen, toch?
Maar eerlijk gezegd denk ik ook dat het goed komt. Uit eigen ervaring, als ik een relatie met iemand heb gehad en het gaat even mis dan vind ik het wel fijn die persoon een tijdje niet meer te zien om voor mezelf op een rijtje te krijgen hoe en waarom het mis is te gaan en voor mezelf te bedenken hoe ik die relatie nog wel wil hebben. En natuurlijk het verwerken van de periode daarvoor. En dan na een paar maanden dan is dat wel gebeurt en gaat het weer goed met die persoon. Alleen dan moet ik uitkijken dat ik niet in de eerdere valkuil val. Maar goed, als je dat een beetje in de gaten houd...
Pinkeltje schreef: < Wel fijn dat je bezig bent zelf sterker te worden. Dat is denk ik wel belangrijk. Maar goed, de tussenpersoon heeft er vertrouwen in dus dat zegt al vrij veel denk ik. Als het niet zo was zou ze dat vast niet zeggen, toch? >
Zeker ! En dat Christel met gemeenschappelijke vrienden praat over hoe het nu tussen haar en mij gaat...dat is ook een positief teken. En Christel gelooft er ook in dat het goed komt. Zeggen de vrienden. Dus kan ik het maar beter geloven, ookal kost mij dat vaak veel moeite.
Wat jij zegt over een paar maanden is wel belangrijk, denk ik. We zijn morgen een maand in de huidige situatie, en ik voel me vaak machteloos over hoe lang het nog gaat duren.. Dat het nog wel een maand of nog wel meer kan duren, vrees ik dan. En dat is ook wat jij zegt, met de boodschap er bij dat ik Christel vooral de ruimte moet geven.. Ik geloof dat ik dat wel goed doe, op het moment. En dat is wat mij ook steeds door iedereen aangeraden wordt.. ::)
Morgenochtend heeft Christel ingetekend voor kantoordienst hier, voor het eerst na een maand. Ik behoor tot de vaste koffiedrinkers en kantoorbezoekers.. Ik ben benieuwd ( soms een beetje anhgstig en gespannen) hoe de ontmoeting tussen Christel en mij morgen zal verlopen. :-\
Succes, 't komt vast goed!
Inderdaad, maak je niet te veel zorgen en laat het gewoon op je af komen.
Ik zou gewoon hallo zeggen en verder zo min mogelijk zonder haar opzettelijk te willen vermijden. Dus tsja... en wie weet komt ze ook wel naar jou toe? Maar het moet wel van haarzelf af komen.
We waren beiden erg gespannen, bij het begin van de kantoordienst. Christel wist niet goed hoe met mijn aanwezigheid om te gaan en vice versa. Ik heb een uurtje op het kantoortje gezeten, koffie drinkend en met anderen pratend. Langzaam gingen we in dat uur directer naar elkaar reageren, directer met elkaar communiceren. Waarbij ze ook aan mij vroeg hoe bepaalde zaken die spelen, in elkaar zitten. En op een bepaald moment was de sfeer zo dat ik in de marge van het kantoorgebeuren aan Christel kon vragen hoe het met haar was. Daar heeft ze vervolgens ruimhartig en uitvoerig antwoord op gegeven. En uiteindelijk hebben we dus samen gepraat ! Joepie ! Eindelijk heb ik wat met haar zelf kunnen praten ! Ik heb er nu weer vertrouwen in dat het goed komt tussen haar en mij..
Ik was zo gespannen, hieraan voorafgaand. Nu is er in de loop van vandaag een hoop spanning van mij af gevallen. Na dat uurtje kantoor heb ik drie uur op de bank gelegen om de spanning die zich in mij had opgebouwd, af te laten vloeien..
fijn dat jullie gesprek goed verlopen is...
Ik was vandaag bij de diëtiste, ik kom daar 1 keer per maand.. Dit was mijn 3e bezoek. Dus er zijn nu twee maanden voorbij sinds mijn eerste bezoek. Ik werd gewogen. En ? 4,1 kg afgevallen sinds mijn eerste bezoek. Ruim 2 kg per maand ! Het werkt echt !
En verder geniet ik van het mooie weer... :)
Geweldig, Peter. Heb je er iets speciaals voor moeten laten staan?
/me denkt vooral aan de halve hanen, die nu misschien kwart-hanen zijn geworden. ;D
;D Sismo denkt aan ..... liefdesperikelen....
Maar hoe dan ook, het is wel een :klap: waard!
Zeker weten. Zowel voor het gesprek als het afvallen! :klap:
Fijn dat het zo goed is verlopen Peter :knuffel:
Maar het heeft een heel onaangenaam staartje gekregen: Christel heeft formeel de vriendschap opgezegd in een briefje met veel verwijten naar mij toe... :78: :78: :78: :78:
Ik vind de verwijten onterecht, en vind dat ik dat niet verdiend heb... :78: :78: :78:
Hèèèè`, hier schrik ik van.............. :o
Peter, veel liefs. :knuffel:
Citaat van: peter1963 op augustus 07, 2009, 11:49:42 PM
Maar het heeft een heel onaangenaam staartje gekregen: Christel heeft formeel de vriendschap opgezegd in een briefje met veel verwijten naar mij toe... :78: :78: :78: :78:
Ik vind de verwijten onterecht, en vind dat ik dat niet verdiend heb... :78: :78: :78:
oh nee :78:
Ze lijkt me niet echt heel stabiel, de ene keer haalt ze je aan en dan stoot ze je weer af....Of vergis ik me daarin?
Jeetje...dat is wel heel verwarrend.... :knuffel:
:knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Ik snap dit niet..... en ik denk jij al helemaal niet! Dit is echt naar. :knuffel:
Het is inderdaad echt heel naar. Ik snap het ook niet. Ik voel me verdrietig, katterig en naar. En het doet heel zeer.. :78: :78: :78: :78:
:knuffel: Dat kan ik me voorstellen. Ik denk dat je jezelf geen verwijten moet maken, Peter.
Heb je al met die vriendin gepraat die bemiddelde? Misschien kan zij nog dingen ophelderen. En ga je nog iets laten horen aan Christel? Een brief terug, ofzo...
:knuffel:
Citaat van: Pinkeltje op juni 10, 2009, 11:21:32 AM
Wie weet heb je in haar je zielsverwant gevonden. Volgens mij passen jullie erg goed bij elkaar! Wie weet waren jullie in een vorig leven wel een tweeling! ;)
Ik denk dat ze wel weer tot inzicht komt.
Zoals in jouw geval heb je denk ik volgens mij ook te maken met iets in de richting van tweelingzielen/zielsliefde. En daar hoort aantrekken en afstoten bij!
Je hebt nu te maken met het constant aantrekken en afstoten van elkaar. Jij kan haar niet loslaten, en zij jouw niet. En nu denkt ze er voor haar eigen met een brief vanaf te komen. Jammer! Want dat gaat niet lukken.
Peter, heb je bij dit lijsje herkenning?
• Je voelt onvoorwaardelijke liefde voor elkaar
• De liefde voor elkaar lijkt 'magnetisch' tot stand te komen, je hoeft er niets voor te doen
• Je voelt je heel sterk één
• Je voelt je volledig gelukkig bij elkaar
• Je hebt nog nooit zo'n sterk gevoel van liefde ervaren
• Het voelt alsof je 'thuiskomt'
• Je weet dat dit ultieme liefde is
• Al het andere dan liefde in je leven wordt minder belangrijk en relatiever
• Je begrijpt aspecten van het leven die je nooit eerder begrepen hebt
• Je voelt als een deel van elkaar
• Het voelt alsof je elkaar altijd al hebt gekend
• Je voelt je helemaal compleet
• Je bent elkaars ultieme spiegel
• Je weet exact hoe de ander zich voelt
• Je weet dingen van elkaar die je niet kunt weten volgens een 'normale' manier
• Je hoeft niets tegen elkaar te zeggen om te communiceren
• Je hebt een sterk gevoel van herkenning bij elkaar
• Je voelt energie dansen tussen elkaar
• Je kunt voelen dat je samen een opdracht hebt in het leven
• Je weet dat er iets heel bijzonders aan de hand is
• Alles 'valt op zijn plaats' in je leven en je ziet meer verbanden
• Tweelingzielen hebben vaak een periode van bezinning voor ze elkaar ontmoeten
• Je hebt altijd het gevoel gehad dat je 'iets' miste in je leven, nu weet je wat dat was
• Het is een sleutel die de deur naar jezelf opent
• Alles gaat vanzelf alsof het magnetisch is
Ik ben ook benieuwd, Peter........ :-\
Dit vind ik heel erg naar voor je Peter. Ik hoop maar dat ze snel doorheeft dat een vergissing heeft gemaakt :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
Ik herken de lijst wel, Mannatje. Veel dingen zijn zoals ze tussen haar en mij voelden. En ook nu nog ben ik wel heel verdrietig en doet het heel zeer, maar de beelden die boven komen zijn uit de jaren dat we een hechte vriendschap hadden. En die voelen heel goed. Ik stuur bij die beelden ook via visualisaties liefde naar CHristel.. OOk nu nog voel ik voornamelijk liefde voor haar, geen haat of afkeer of zo.
Ik hoop dat ze gaat merken dat ze een fout heeft gemaakt, maar ik vrees dat dat nog wel een aantal jaren kan duren, als het ooit gebeurt. :-\ Ze heeft zich zo vast gebeten...
Gun haar die tijd, dan, Peter.
Doe eerst 'je ding' waar je mee bezig bent en dan loopt het vanzelf wel zoals het 'moet'. :knuffel:
Oef... lastig, maar wel fijn. Met haar haten heb je alleen jezelf. Volgens mij snap je haar proces wel, waarom zij die keuze heeft gemaakt. Je wilt het niet snappen, maar ja, je doet het toch. Hoe rot het nu misschien is, ik denk wel dat het goed is dat je nog voornamelijk liefde voelt. En ze zal vast wel merken dat je nog steeds zoveel om haar geeft. Ze zal toch eens terug komen. Want als jij dit zo sterk voelt, zal zij dit op de één of andere manier ook wel zo voelen. Wie weet heeft het wel een sterk verband met haar huidige relatie. Als die wat normaler, meer sleur wordt, wie weet dat ze dan weer bij jou komt. Ze heeft de kracht niet voor twee zulke grote liefdes in haar leven, misschien wel een loyaliteitsconflict.
Ooh, ik wil het uitleggen, het begrijpen, ook voor jou. Maar ik denk niet dat het nodig is? Een dikke :knuffel:
Ik snap je wel, Pinkeltje.. En ik heb in het dagelijks leven nog meer afstand genomen tov haar, ik heb geen zin in nog meer problemen..
Eerder hoop ik dat die eens ophouden...
Dat hoop ik ook voor jou! Dat verdien je nu eindelijk wel eens! :knuffel:
:knuffel:
ja, dat verdien je zeker! :knuffel:
Zeker weten. :knuffel:
Volgende week is het zomerrooster van het kantoortje van de Refter afgelopen, en treedt het gewone rooster weer in dienst. Zij heeft kantoordienst op de maandagmiddag. Ik denk dat ik die maar ga vermijden.. Ik wil er niet nog meer problemen bij. Want ze heeft me erg kwalijk genomen dat ik tijdens haar laatste kantoordienst op kantoor zat om koffie te drinken en haar gevraagd heb hoe het met haar ging. Zozeer zelfs dat ze het contact dus verbroken heeft. Ik had niet op het kantoortje mogen zitten, blijkbaar, en ik had ook niet mogen vragen hoe het met haar ging. WAnt daarmee overtrad ik de afspraak dat ik geen contact met haar zou zoeken. Ze was zelfs zo boos dat ze daarom het briefje waarin ze de vriendschap opzei, gewoonn in mijn postvakje heeft gedaan en het mij niet persoonlijk heeft gezegd. Ze neemt me overigens nog veel meer kwalijk, dit was de druppel en de emmer, heb ik inmiddels begrepen.
Tja, het blijft pijnlijk en heel verdrietig. Ik heb er nog steeds moeite mee.....
Ik denk niet dat dat het was, want ze zocht toen toch ook contact met jou? Of begreep ik dat verkeerd?
Ik denk dat ze voornamelijk boos is op zichzelf, omdat ze blijkbaar haar eigen grenzen telkens overschreed. Ze had je ook vriendelijk kunnen vragen of ze je echt met rust wilde laten en ergens anders je kopje koffie zou willen halen. Ik bedoel, ze kan je niet dwingen, maar dat had een betere grens geweest dan zelf ook reageren op je vraag. Maar goed, dat is achteraf gepraat. Ik wens je nogmaals sterkte. Ik hoop dat je jezelf een beetje kan redden. En als je het nodig hebt komt er alsnog een horde AVENners naar je toe! Geen enkel probleem!
Inderdaad.
Ik vind het erg onredelijk van haar om jou dat te verwijten. Ze kan je toch niet verbieden om ergens te gaan zitten als je dat altijd doet? Er zal inderdaad wel meer aan de hand zijn.
Maar om voorlopig op maandagen het kantoor te mijden is denk ik wel verstandig.
Inderdaad voor je eigen gemoedsrust, maar ik ben het ermee eens dat ze je niet kan verbieden om ergens te zijn. Je bent toch geen stalker! >:(
Je kunt jezelf niet onzichtbaar maken en als je daar altijd komt op dat tijdstip, dan had ze zelf weg kunnen blijven als ze het echt te moeilijk vond om elkaar te zien. Waarschijnlijk zit er idd veel meer achter, maar gebruikt ze dit om er een verklaring aan te geven. Misschien omdat ze de werkelijke reden zelf ook niet weet. :knuffel:
Ik vermoed dat er inderdaad veel meer achter zit.. en dank voor jullie steun ! :knuffel:
Je kan nu eigenlijk niets anders doen, dan afwachten.................
....en ondertussen onze :knuffel: :knuffel: in ontvangst nemen. :wave:
Misschien zoek ik het nu te ver maar ik ga het toch opschrijven.
Volgens mij wil ze je nog wel heel graag zien en praat ze nog steeds graag met jou, anders zou ze dat toen in het kantoortje niet gedaan hebben. Ik denk dat haar vriendin het moeilijker heeft met jullie hechte band en dat zij gevraagd heeft om er meer afstand in te brengen. Christel heeft misschien na het voorval in het kantoortje alles tegen haar vriendin gezegd waarop die heel kwaad is geworden. Christel is verliefd en wil haar vriendin niet kwijt dus heeft ze die beloofd om al het contact met jou te verbreken. Omdat ze er zelf niet achter staat, kon ze je het niet persoonlijk zeggen en heeft ze het op een briefje geschreven en in je postvakje gestopt.
Misschien is het vergezocht maar ik herken haar gedrag een beetje van toen het pas gedaan was tussen mij en Viper. Mijn vriend had ook liever dat ik geen contact meer had met hem maar ik vond dat in het begin echt heel pijnlijk. Nu ben ik daar blij voor omdat er veel te veel dingen gebeurd zijn, maar toen reageerde ik net hetzelfde als Christel nu tegenover jou.
In ieder geval een dikke :knuffel:
Jij schrijft het op, ík heb het gedacht. Precies zo.
En het komt wel uit, of het waar is. Maar je moet geduld hebben............. :knuffel:
Dat het alles met haar nieuwe relatie te maken heeft is duidelijk. Ze kan uit loyaliteit niet beide aanhouden. Dat voelt verkeerd, waarschijnlijk door inmenging van de vriendin, dat kan. Maar ik denk dat zijzelf in gevecht is met naar wie ze nu loyaal moet en naar wie ze het wil zijn. En tsja, als je niet achter je vriendin staat, ben je die kwijt. Als je niet achter een vriend staat, dan kan dat later vaak nog wel goed komen... heel zwart/wit gezegt.
mss wel een goed punt, Zonnekind...Mss voelt ze idd zowat gedwongen om een keuze te maken?
Dat zou heel goed kunnen.. dat ze zich gedwongen voelde om een keuze te maken.. Inmiddels ben ik er meestal innerlijk wat rustiger onder. We zullen zien, of ze de vriendschap hertstelt. Ik hoop het van wel. Ze groet mij in ieder geval vriendelijk, en daar ben ik al blij mee...
Fijn dat je er zelf iets rustiger onder bent! Hopelijk kun je dat vasthouden :knuffel:
Mijn stemming gaat mommenteel erg op en neer. Van redelijk rustig tot erg over de zeik en weer terug.. Mijn psychiater en vrienden zeggen dat ik in een soort rouwproces zit, om haar. En dat zou wel eens kunnen kloppen.. Helaas is mijn psychiater ( waar ik wekelijks kom) nu voor een maand op vacantie.. Dus nu moet ik het zonder haar steun rooien. :78:
Afgelopen week merkte ik dat Christel mij in het kantoortje hier negeert. Een afschuwelijk gevoel, genegeerd te worden ! Maar goed, we zullen zien hoe zich dat ook verder ontwikkelt. Buiten, op de patio, groet ze mij wel..
En mijn inschatting of het goed komt, wisselt naarmate mijn eigen stemming wisselt. Ben ik optimistisch dan denk ik dat het goed komt, ben ik neutraal dan hoop ik dat het goed komt, en voel ik me klote ( wat het vaakste voorkomt) dan vrees ik dat het tussen haar en mij nooit meer goed komt.... Ik houd nog steeds van haar... gek he ? :78:
Ik probeer in ieder geval het gebruik van kalmerende middelen te beperken tot 1 pil van 5 mg per 2 dagen. Ik hoop dat ik dat vol houd..:-\
Vandaag voelde ik me erg klote, maar mijn stemming is aan het verbeteren, dus hopelijk zet het door..
Ik maak veel afspraken met vrienden en bekenden, en ik heb het veel over dat zij de vriendschap heeft verbroken. En hoe het zit.
Het doet me wel goed het er veel over te hebben, dat lucht op... Wel probeer ik niet steeds dezelfde mensen met mijn verhalen lastig te vallen, dus ik maak nu veel afspraken met mensen die ik normaal gesproken niet zoveel zie.. Dat is ook gezellig !
Gisteravond zei ik tegen een vriend van mij dat ik nogal bezig ben met dat Christel de vriendschap heeft verbroken. Dat het erg zeer doet. Ik dacht: het houdt mij erg bezig, waarom zou ik hem dat niet vertellen ? En zo formuleer ik het ook keurig neutraal.. Waarop hij gelijk nogal bot reageerde, zo van ze heeft gelijk dat ze de vriendschap verbroken heeft. Het kwam er ook met veel aplomb uit, voor nuances was geen ruimte.. Ik wist niet meer wat ik moest zeggen, en ben maar op iets anders over gegaan.. :'( Hij denkt nogal rechtlijnig en is wat star.. en op zo'n moment merk je dat hij van gevoelens niet veel snapt. Maar ja, hij is de partner van een vriendin van mij, dus ik moet er een beetje voorzichtig mee omgaan..
Goed nieuws is dat ik mijn tentamen heb gehaald, Jopie ! Daarmee heb ik mijn studiejaar gehaald en kan ik over twee weken beginnen met de master Spiritualiteit hier aan de universiteit ! Jippie ! Eigenlijk beginnen de colleges al komende dinsdag, maar dan kan ik er niet bij zijn omdat ik dan vergaderingen voor moet zitten. Ik heb pas afgelopen woensdag en donderdag te horen gekregen welke vakken ik heb, waar ik dan moet zijn en dat mijn colleges komende dinsdag al beginnen. Dat laatste kan dus niet. Nou ja, dan gewoon de 8e beginnen. Ik heb de docente er al over gemailed.
Ik houd nog steeds van haar... gek he ? schreef je.
Dat is helemaal niet gek. Sommige liefdes kunnen niet 'overgaan' en hou je je leven lang bij je.
Anderen gaan over, en kunnen zelfs omkeren tot haat.
Het is soms maar nét, hoe jij en die andere er mee omgaan. En hoe negatiever de ander, hoe positiever jij.
Je gaat alles op een gegeven moment overtrekken. En het groeit.
Ik denk, dat als je erover nadenkt, dat je nu méér van haar houdt, dan toen 'alles nog goed was' .
Want dan besef je dat nog niet. Het gemis, en het krampachtig proberen vast te houden beheerst nu je hele 'zijn'. :knuffel:
Hmmm..... zou best kunnen, Ienepien ! Stof tot nadenken !
Gefeliciteerd met het behalen van je tentamens. En leuk dat je weer verder gaat! Gaaf!
Wel rot van Christel. Het blijft een lastig verhaal. Ik ben bang dat het nog heel lang gaat duren voordat jullie weer closer kunnen worden. Er is blijkbaar teveel gebeurd. Ik herken dat wel hoor. Vanuit relaties vind ik het ook prettig de ander gewoon een lange tijd niet meer te zien. Dan kan ik rustig nadenken, de boel laten slijten en dan kan dat bij de ander ook gebeuren. En als het grooste gemis over is, dat de één de ander niet meer nodig lijkt te hebben, dan kan er op een andere manier weer een vriendschap groeien. Maar op dit moment heb jij haar nog te hard nodig en is er geen ruimte om een gelijkwaardige relatie aan te gaan, vooral omdat zij jou dus nu niet nodig heeft. Het klinkt misschien wat hard, maar zo is het helaas wel.
Nog maar eens een dikke :knuffel: . Ik hoop dat je je snel vaker beter voelt!
Wat goed dat je de tentamens gehaald hebt Peter :knuffel:
Natuurlijk hadden we alle vertrouwen in je. Heel veel plezier met de master!
Hoe is het nu met Peter?
Dank je dat je dat vraagt, Pinkeltje.. :knuffel:Ik ben vandaag iets minder angstig, dwz ik heb minder last van mijn angststoornis. Verder ben ik ( mbt Christel) nog steeds erg aangeslagen en verdrietig, ik voel het verdriet en gemis als een grote ruimte in mijn lijf zitten.. Het doet erg zeer, en ik mis haar en haar vriendschap enorm..
En ik ben deze week met de colleges van mijn nieuwe studiejaar begonnen. Dat is wel leuk, en interessant. Ik kom ook veel medestudenten tegen met wie ik vorig jaar ook samen studeerde, dat is leuk en gezellig..
De afgelopen dagen was ik te verdrietig en aangeslagen om hier op dit forum te komen, ik hoop er weer wat regelmaat in te krijgen :knuffel:
Peter, we begrijpen je allemaal zo goed. :knuffel:
Je hoeft je niet te verontschuldigen... daar is een forum voor, om op te vertoeven als je zin in hebt en weg te blijven als je er even geen zin in hebt!
Ik ben blij dat je weer lekker naar school gaat en dat het leuk en gezellig is. Dat kun je goed gebruiken! :knuffel:
succes met de studies, peter! En fijn dat je een betere dag had vandaag...
:knuffel:
Dank voor jullie lieve reacties ! Ik heb vandaag en gisteren wat minder last van mijn angsten.. Gelukkig..
Mooi zo!
Mijn eerste colleges waren interessant.. over verschillende concepten van spiritualiteit binnen verschillende wetenschappen. En daarna een prakticum, onderzoeksvaardigheden. In dit geval een vorm van interviewtechnieken.
Voor het vak met de verschillende concepten van spiritualiteit moet ik als afsluiting twee werkstukken maken. En voor het vak onderzoeksvaardigheden moet ik iemand interviewen.
Verder ben ik druk bezig praktische dingen te regelen. Het formulier waarop staat hoe ik mijn collegegeld ga betalen ingevuld terug sturen bij voorbeeld. En zorgen dat ik de readers krijg die ik voor de vakken nodig heb. En een gewaarmerkte copie van mijn diploma uit Kampen, van mijn doctoraal theologie. En zorgen dat ik op het 'blackboard'van de universiteit kan. Dat soort leuke dingen.
En: ik heb mijn eerste afspraak bij het Gendercentrum van de VU ! Op 28 september aanstaande ! Heeeeeel spannend ! Eerst psychologische testen invullen, daarna een gesprek met een psychologe. Ik ben ook wel heel benieuwd !
:klap: Dat komt al dichterbij! Succes alvast!
Spannend allemaal. En goede afleiding! je bent een doorzetter, Peter. :knuffel:
Spannend inderdaad, hou ons zeker op de hoogte! Het is goed dat je nu veel andere dingen hebt om aan te denken.
Zet hem op Peter!
Jeeuhj! Leuk! :knuffel:
Wat lief al die kaarten die ik gisteren per post kreeg ! Dat deed me echt goed ! Ik ben er zo blij mee ! :D ;) :)
Yeahhhh!!!!!!!!!!!!!!!
Aangekomen!!!!!!!!!!!!
Da's goed nieuws, Peter. Het is je van harte gegund. :knuffel:
Sorry dat er van mij geen kaartje bij zat. :(
:knuffel:
Ik zit in stormen van heftige emoties: pijn, verdriet, frustratie, dat soort emoties. Dat golft allemaal door mij heen. Net was de wijkpredikant hier, ik heb een uur met hem zitten praten. Dat was wel goed, ik moet mezelf toch uiten.. :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78: :78:
Fijn dat jullie er zijn ! :knuffel:
:knuffel:
Ik ben blij dat we op deze manier wat voor je kunnen doen.
Citaat van: peter1963 op september 22, 2009, 09:21:48 AM
Wat lief al die kaarten die ik gisteren per post kreeg ! Dat deed me echt goed ! Ik ben er zo blij mee ! :D ;) :)
en t mijne is blijkbaar verloren gegaan in de post... :banghead:@ de post (geen idee of het aan de Belgische of de Nederlandse ligt?)
Goed dat je je hart vandaag net nog eens hebt kunnen luchten, Peter
Wel fijn dat die man langskwam! Maar ook rot dat je je zo voelt! Ik hoop echt dat dat ooit eens over gaat!
Hoi hoi, de kaarten zijn aangekomen. (http://img.smileys.nl/64/applause.gif)
Vandaag in "Jong" op ned.3: "Ik ben geboren in het verkeerde lichaam". Ik kan de link nog niet geven, de uitzending staat nog niet bij uitzending gemist. Erg bijzonder!
Hé, da's wat voor Francis, misschien? :-\
Yep, ook daar even gepost! :)
Citaat van: Sismo op september 22, 2009, 10:27:08 PM
Vandaag in "Jong" op ned.3: "Ik ben geboren in het verkeerde lichaam". Ik kan de link nog niet geven, de uitzending staat nog niet bij uitzending gemist. Erg bijzonder!
Die wil ik ook wel heel graag zien!
Ik heb het programma gemist, ik zat ergens anders gisteravond.
Verder: ik heb gistermiddag op weg naar de universiteit een ongeluk met mijn scootmobiel gehad. Ik knalde per ongeluk keihard tegen een beyonnen stoeprand aan. Vlak bij huis, overigens. Gevolg: verbogen voorvork, het voorwiel zit helemaal klem tegen een metalen buis. Ik stressen.. Ik kon niet meer voor of achteruit.. Gelukkig kwamen er wat Refterbewoners langs die mij morele steun konden geven. En een Refterbewoner kwam met een bus om mij en mijn scootmobiel op te halen.. hij heeft mij gered.. Oh, wat was ik gespannen, wat was ik aan het shaken toen ik weer thuis was. Thuis hebben bewoners de scootmobiel weer uit de bus gehaald en op zijn normale plek neergezet. Daar staat hij nou in afwachting van reparatie.. Daar moet ik nog achterheen bellen.
Ik ben niet meer naar de colleges op de universiteit geweest. Wel nog ( op mijn snorfiets) naar de kerkelijke gesprekskring waar ik op zit. Dat gaf wat afleiding. Ik heb net de docent op de universiteit en een van mijn medestudenten gemailed om te vertellen wat er gebeurd is, en met de vraag wat we voor de colleges van komende week moeten doen..
@Myra: lief dat je een kaartje stuurde ! Ik waardeer je intenties enorm, jammer alleen dat het kaartje niet aangekomen is.. :knuffel:
Wat heb je elke keer een avonturen met dat ding zeg! Sjonge jonge! Maar ja, dit is niet leuk! Dat verkleint je bewegingsvrijheid weer. Kan je nog wel een leenmobiel krijgen? Dat zou wel superfijn zijn!
En voor de spanning een grote :knuffel: . Oh ja, als Myra's kaartje nog aankomt, stuur ik hem gewoon door hoor! Een kaartje uit Finland heeft er 40 dagen over gedaan om hier aan te komen, dus er is nog een beetje hoop!
Wat rot voor je, Peter.
Ik hoop, dat ie gauw gerepareerd kan worden. :knuffel:
Hoi Logan,
Welkom terug !
Verder: Christel negeert mij.. dat doet heel zeer.. :'(
:knuffel:
Het heeft even tijd nodig, Peter. :knuffel:
Het is een proces van aantrekken en afstoten.
:knuffel:
Citaat van: peter1963 op september 12, 2009, 11:47:38 AM
En: ik heb mijn eerste afspraak bij het Gendercentrum van de VU ! Op 28 september aanstaande ! Heeeeeel spannend ! Eerst psychologische testen invullen, daarna een gesprek met een psychologe. Ik ben ook wel heel benieuwd !
Peter, hoe is het gegaan? :-\
Ik ben ook wel benieuwd hoe het gegaan is Peter. :-[
Afgelopen nacht heb ik in het ziekenhuis Dekkerswald geslapen, de universitaire longziektekliniek hier bij Nijmegen. Dat moest, omdat ze mijn slaap apneu en snurken wilden onderzoeken. Daarvoor was ik naar het Radboudziekenhuis gegaan.
Ik vond het erg zwaar. Ik kreeg allemaal plakkers op mijn lijf en gezicht voor electroden, en kastjes op mijn lijf. Dait om van alles te meten. Ik moest er gistermiddag al om 15.30 uur zijn, en kreeg toen gelijk de plakkers al op en de kastjes om. Verder moest ik mijzelf vermaken, gelukkig had ik een dik boek bij me.
Wat het zwaar maakt, is dat dan gelijk mijn ziekenhuistrauma getriggerd wordt: ik moet weer - alleen- in een ziekenhuis blijven. Dat roept veel angst en huilbuien op. Ik ben nu een half uurtje thuis, en de spanning, de angst en het verdriet en een diep gevoel van eenzaamheid gieren nog steeds door mijn lijf.... Gisteravond heb ik wel mijn moeder gebeld en een goede vriendin, dat hielp een beetje.
Ik heb dus ook slecht geslapen, maar dat schijnt daar normaal te zijn. De specialist moet de uitkomsten bekijken, en daarvoor moet ik nog een keer terug komen, over drie weken.
En ja, de Genderkliniek.. We ( Birgit, een goede vriendin die mij reed) en ik zijn de hele dag onderweg geweest. We zijn hier om kwart voor 10 vetrokken, en we waren om kwart over vijf weer hier. Toen heb ik gelijk mijn spullen gepakt om naar de universiteit te gaan. Daarvan was ik 21.30 uur thuis, dus het was me wel een dagje. Woensdag was ik dus erg moe..
Ik ben zo'n twee uur in het VU ziekenhuis geweest, maar ik was doodmoe na afloop. Ik was ook blij dat Birgit bij mij was.. nu was ik daar niet alleen, en Birgit steunt me. Op de terugweg hebben we in een wegrestaurant nog wat gegeten. Het ging nu om een intake, om, zoals de psychologe zei, te kijken of mijn vraag past binnen wat het Gendercentrum kan bieden. Dat is wel oke, zei de psychologe na afloop van het gesprek met haar. IK mocht aangeven of ik een man of een vrouw wilde als psycholoog, en ik heb voor een vrouw gekozen. Ik praat veel opener en makkelijker met vrouwen dan met mannen..
Ik moest vier vragenlijsten invullen in het eerste uur. Eentje over mijn lichaamsbeleving: wat vind je van je voeten, handen, romp, hoofd etc en dan kon je invullen van zeer tevreden tot zeer ontevreden. Daar moest ik wel even over nadenken.. OOk een vragenlijst met je hele medische geschiedenis, inclusief operaties, specialisten en de medicijnen die je gebruikt. En een algemene lijst waar ze ook vroegen naar mijn sexualiteitsbeleving, mijn lichaamsbeleving, of ik als kind al een meisje had willen zijn enzovoort. Ze vroegen me het hemd van het lijf, maar het waren wel goede vragen, ik voelde me wel serieus genomen.
Daarna een uur lang een gesprek met een psychologe, dat was een jonge vrouw van een jaar of 30. Bloedmooi, maar koel en afstandelijk. Ze vroeg voor een deel dezelfde dingen als in de vragenlijsten. Ze vroeg ook wat mijn hulpvraag was: mijn lichaam en mijn leven in overeenstemming brengen met hoe ik mij van binnen voel, heb ik gezegd.
Ik voelde me wel onzeker.. er komt heel veel op mij af.. de vragen comfronteren mij met een lang en intensief traject. Kan ik dat aan ? Lichamelijk, psychisch, emotioneel ? En ik trek me veel aan van wat anderen vinden, heb last van depressies en angsten, kan ik het wel aan ? En op wat oudere leeftijd ( ik ben 46) zijn de resultaten van een geslachtsverandering toch minder mooi dan wanneer je in de 20 bent. Hoe gaat dat voor mij uitpakken ? Blijf je dan toch steeds de man zien ? Wil ik dat dan wel ? En hoe zit het bij dat alles met mijn energiebalans ? Kortom: ik schrik van mijn eigen moed..
Kortom: heel veel vragen. Voorlopig hoef ik daar geen antwoord op te geven, want de volgende oproep voor een gesprek ( voor 'diagnostiek') komt pas over ruim een half jaar. Zoveel aanmeldingen hebben ze. Op 16 october a.s. is een vergadering waarin de staf daar alle nieuwe mensen bespreekt, daar zit ik dan ook bij. Ik kan daarna terug bellen om de uitslag te horen, hoofdzakelijk of ik op de interne wachtlijst voor diagnostiek kom te staan. Hoogst waarschijnlijk wel.. maar ik wil het wel zeker weten.
Dus ik heb gemengde gevoelens: het was een goede dag, wel besteed, maar er komen zoveel moelijke vragen op mij af dat ik blij ben dat ik een half jaartje heb om daar over na te denken. En dan hebben we het nog niet eens over mijn ziekenhuistrauma gehad, dat al getriggeerd wordt door een nachtje slapen in een ziekenhuis in de buurt.. ( zie mijn vorige postje).
Jeetje, ja, dat is zéker wel heftig.
Dat half jaar is zo gek nog niet, alleen zou ik wel af en toe wat 'bij willen praten' met een psych, ondertussen.
Nu is het net of ze je met deze gegevens in het diepe willen gooien, en zoek het zelf maar uit.............. :-\
En die slaapsessie, kan volgens mij niet objectief worden bekeken, met jouw ziekenhuistrauma in het achterhoofd.
Je was al super gespannen ervoor, en kon dus niet 'normaal' slapen.
Jouw normale slaappatroon is dus niet gemeten.
Misschien zou het beter zijn, om met al die plakkers erop dat thuis te gaan doen...........
alhoewel je dan ook gespannen bent, natuurlijk, omdat het er dan op aan komt, hoe het allemaal uitpakt........... :-\
Effe een dikke :knuffel: voor jou.
Je hebt wel veel dingen moeten doorstaan de laatste dagen.
Toch blijf ik het erg moedig vinden dat je de stap om naar de Genderkliniek te gaan hebt durven zetten. En dat het proces nu gestart is...
:knuffel:
Ik kan me ook voorstelen dat het allemaal erg zwaar is, wel goed natuurlijk dat ze je goed bevragen hoe je je voelt en wat je verwacht. Maar zwaar.... Hou je taai! :knuffel:
Eigenlijk klinkt het allemaal wel leuk. Binnenkort heb je het resultaat van je slaaptest en je hebt de eerste stappen gezet voor de genderkliniek. Ik vind het super! Het zijn veel emoties, maar laat die gewoon wat rusten, die vinden hun plaatsje wel. Dikke knuffel
Ik vind je moedig en ik denk dat je er zeker voor moet gaan. Waarschijnlijk lost het zoveel voor je op. :knuffel:
Bij ons in het dorp woont een vrouw die ooit een man was. Ik ken haar redelijk goed en ik ben me nu aan het afvragen of zij nog erg mannelijk is. Ik weet het antwoord niet zo goed, want ik weet het dus kan er ook niet echt objectief naar kijken. Ik denk wel dat zij ondanks alle moeilijkheden die het met zich meebrengt nu veel gelukkiger is.
Ik heb een transseksuele vriendin (geboren als jongen, geslachtswijzigende operatie ondergaan). Zij leeft nu al langer dan 15 jaar als vrouw, en is ook nog steeds gelukkig met haar beslissing.
Dank voor jullie steun.. de angst is nu inmiddels wat minder.. het zakt langzaam weg. Het hielp dat ik gisteravond bij mijn moeder ben gaan eten, als ik zo van streek ben, kalmeer ik daarvan.
Fijn dat je je weer wat beter voelt. Het is niet vreemd dat het allemaal wat veel is, er komt ook zoveel over je heen. Ik wens je alle moed en wijsheid toe om de voor jou beste beslissing te kunnen nemen :knuffel:
Mocht je graag de geslachtsverandering ondergaan, wie weet kun je dan voor elk ziekenhuisbezoek een vriend(in) vragen om met je mee te gaan en daar ook wat dagen te blijven. Bij elk ziekenhuis zijn wel logeerhuizen te vinden (vaak bij mensen thuis) dus kan die persoon gewoon in de buurt blijven slapen en lekker veel op bezoek komen! En als je vrienden zich afwisselen of zelfs met z'n tweetjes meegaan, dan valt het voor hen ook wel mee, qua tijd die ze eraan moeten besteden. Ik denk dat het dan heus wel goed komt! Ik denk vooral dat je achteraf ontzettend blij en trots bent dat je het hebt gedaan... en eerlijk gezegd zie je er nu al vrij vrouwelijk uit. Je hebt al ronde vormen, dus met wat meer haar en minder baard! ;)
Ik vind het erg goed van je dat je het beide hebt gedaan. Een dikke :knuffel: heb je zeker verdient!
Een vriendin van mij stelde zich mij als vrouw ongeveer voor als het beeldje van de 'Venus van Willendorff'.. hi..hi..
Vandaag ben ik voor het eerst in weken weer in het kantoortje van de Refter geweest tijdens de kantoordienst van Christel. Ze keek wat vreemd, wat verbaasd ( de voorgaande weken kwam ik niet over de drempel). Ze deed heel normaal tegen me, ze groette me bij binnenkomst en vertrek, en reageerde zelfs op een opmerking van mij.. Gelukkig was het redelijk ontspannen allemaal. Ik zat er rustig mijn koffie te drinken, ze keek mij toen taxerend aan, maar zei verder niets. Dat was wel een stap voor me. Toen ik voor de deur stond dacht ik 'oh stik. waarom ga ik niet naar binnen en daar koffie drinken'? Het voelde goed dat ik die stap gezet heb.
Ik heb te lang in mijn kleinheid gezeten, denk ik, en in mijn angst. Het wordt tijd om daaruit te komen.. Een vriendin van mij vroeg dit weekeinde: waar zit jouw kracht ? Waar blijft jouw kracht ? Dat is wel een goede vraag..
Verder: komende week ga ik een weekje naar een vriendin van mij in Franstalig België.. Ik heb er zin in. We kunnen het goed samen vinden, het wordt wel gezellig. Het is ook goed om even hier weg te zijn. En colleges heb ik de komende weken niet, dus die mis ik niet.
Goed gedaan, Peter. :klap:
Je gaat de goeie kant op.
En veel plezier in België.
Dat heb je wel verdient. :knuffel:
Veel plezier in België! :knuffel:
Vind ook dat je dat zeker wel verdient hebt!
Vakantie, here comes Peter! Yeah! :knuffel:
Vanochtend zat Christel weer op kantoor, ze viel voor iemand in. En het wonder gebeurde: ze begon een gesprek met me ! Over hoe het met mijn scootmobiel zat, en of ik mij nu beter voelde dan afgelopen zomer. Zo ontstond een leuk gesprek waarin we wat uitwisselden hoe het met ons beiden ging. We zijn weer on speaking terms, volgens mij ! Joepie !
Het afstand houden helpt dus ! :) Het gaat beter tussen haar en mij, ze draait bij..
Ik ben blij voor je. :klap:
Ik hoop dat het zo blijft, maar wees niet geschokt als ze weer even het contact verbreekt. Maar voor nu ben ik gewoon heel blij voor je! Jeeuhj! *doet de happy dance*
Kleine tip. Zorg dat die afstand niet te klein wordt, anders duw je haar weer van je af!
En laat je inderdaad niet blij maken met een dooie mus.................
wees voorzichtig, ga niet te veel hopen nu......... :-\
Ik volg de rest maar ik vind het zo dom en gek en frustrerend. Waarom kunnen mensen niet gewoon doen? We moeten afstand houden om aantrekkingskracht te krijgen, we moeten afstand houden om contact te krijgen,... hoe omgekeerd kan de wereld zijn?!
Dikke knuffel Peter :knuffel:
Welkom in de wereld der mensen! Relaties zijn zo ingewikkeld soms! Kon dat maar eens even anders. SOms kan ik echt jaloers zijn op mensen die flink ruziemaken. Die gooien alles eruit, zijn ontzettend boos op elkaar en de volgende dag is alles weer oke. Dan zijn ze beide hun woede ook gewoon kwijt en is de lucht geklaard! Heerlijk toch? Ik zou willen dat ik het kon!
@ Zonnekind: Het mooie is, dat het ook omgekeerd kan! Alleen zeer zeker niet in deze situatie.
In sommige situaties moet je er juist volledig voor gaan. Dus juist wel toenadering zoeken.
En, ja ga dan maar eens achterkomen welke situatie er geldt......
@ Pinky: in mijn vriendengroep hoor ik wel eens dat ruzie juist wel fijn is, met name op het einde. Want dat geeft reden tot goed-maak-seks :schater:
Jep, dat is de beste! Echt waar! Niet vanwege de seks, maar dan ben je zo intiem. Een knuffel na een ruzie voelt ook altijd zoveel beter dan gewoon zomaar een knuffel. Er is dan opluchting en toenadering. Je bent weer dichter bij elkaar gekomen na de ruzie! Ook dat heb je weer overleeft en het is goed! Maar ja, ik heb discussies, geen schreeuwende ruzies! Hmm... misschien moet ik gewoon eens een keertje gaan schreeuwen... zullen de buren leuk vinden! Haha!
Maar ja, relaties zijn wat dat betreft lastig. En zeker vrouwen. Ik weet het van mezelf ook. Dan zeg ik iets gemeens tegen mijn vriend en wil ik niets liever dan dat hij me een knuffel geeft. Dan ben ik serieus verbaasd als hij wegloopt... totdat ik nadenk bij wat ik eigenlijk heb gezegd. Maar hoe ingewikkeld kun je het maken zeg! Andere keren moet hij juist wel even wegblijven, voordat ik gemene dingen ga zeggem. Heb ik even tijd nodig om dingen te verwerken. En neej, daar is geen gebruiksaanwijzing voor te schrijven. Dat moet je dan echt kunnen aanvoelen. En dat is nou net iets wat de meeste mensen niet kunnen bij de ander! Helaas!
@ Peter, ik hoop echt dat het de goede kant uitgaat. Ik kan alleen maar zeggen, zoek het contact voorlopig nog maar niet op. Ze komt vanzelf wel naar jou toe! Dat heb je zojuist meegemaakt en dat zal vast langzaamaan weer meer worden!
Dat laatste denk ik ook.
Ik hoop het ook van harte ! :)
Afgelopen woensdag kwam ze nog een uurtje op kantoor. Toen hebben we ook weer wat gekletst.. en grapjes gemaakt. Ik ben er erg blij mee! Ik lig te dagdromen dat ze me belt..
Fijn dat er toch weer wat verbetering inzit :knuffel:
Volgens mij kun je het beste je normale routines aanhouden, kom je haar dan toevallig tegen en leidt dat tot een praatje dan is dat fijn. Zo kun je stukje bij beetje de vriendschap weer opnieuw opbouwen. Ik hoop dat zij dat ook graag wil. Veel succes en sterkte :knuffel:
:)
Dat hoop ik ook... :-\ Ik droom er zo van om weer gezellig met haar te eten en samen koffie te drinken.. Ik hoop zo dat dat weer gaat gebeuren..
Trouwens, vandaag vertrek ik voor een paar daagjes bij een vriendin in Franstalig België ! Leuk !
Ik was de afgelopen week nogal depressief, eigenlijk.. ik wil zo graag een parner maar ik heb er geen.. :78:
:knuffel:
Hopelijk ben je een beetje opgeknapt van die paar daagjes ertussenuit
Ik hoop ook dat het je een beetje deugd doet. :knuffel:
Ja, ik ben gisteravond terug gekomen en het was gezellig ! Ik ben inderdaad een beetje bij gekomen.
Trouwens, de donderdag voor mijn vertrek ben ik nog beroofd van mijn pinpas en pincode. Ik zal later uitleggen hoe het precies gegaan is.. Maar ze hebben mijn rekening helemaal leeg geplunderd: € 3000,- ben ik kwijt ! Erg he ? :banghead:
Jezus Peter! :o Het zit jou echt niet mee he! >:( :(
Dikke knuffel. :knuffel: :knuffel: :knuffel:
:o Dat is zeer zeker vervelend. Wie doet nou zoiets >:(.
>:( Dat vind ik echt heel rot voor je Peter :knuffel:
Dat is echt vreselijk. Ik hoop dat je je gedachten toch wat hebt kunnen verzetten de voorbije dagen. Krijg je iets terug van de verzekeringen? Dikke :knuffel:
Ach Peter toch..........maar wél stom, dat je je pincode erbij verstopt had.
Maar dat weet je natuurlijk wel. :knuffel:
Dank jullie voor de steun !
Het ging zo: ik zat in mijn scootmobiel, was naar het station gegaan voor een treinkaartje Brussel. Ik trok een kaartje uit de automaat in de stationshal, en dan moet je als je in je scootmobiel zit boven je macht reiken. Toen ik het kaartje uit de automaat had gehaald, en mijn portemonnee nog in mijn handen had, werd ik een beetje belaagd door een man met een Turks of Roemeens uiterlijk, die geld wilde wisselen en mij een munstuk van 2 euro in de handen drukte. Ik weigerde te wisselen, en gaf hem het munstuk terug. Op dat moment moet hij met een vingervlugge beweging mijn pasje uit mijn portemonnee hebben gevist, ik heb het niet zien gebeuren. Achter mij moet een man gestaan hebben die over mijn schouder mijn pincode heeft meegelezen. Ik had echter niets in de gaten, ben naar huis gegaan. De volgende ochtend werd ik door de giro opgebeld dat er die nacht verdachte transacties in Duitsland waren geweest. En of ik die nacht in Duitsland was geweest en of ik mijn pasje nog had... Ik riep vol vertrouwen dat ik mijn pasje nog had, maar de vrouw die ik sprak vroeg vriendelijk of ik dat toch even wilde controleren. En oeps.. mijn pasje was weg. En ik stond bijna -1000 euro rood, mijn rekening was helemaal geplunderd....
Toen besefte ik pas dat die man de dag daarvoor mijn pasje had gejat, en dat iemand over mijn schouder mnijn pincode had meegelezen. En ik werd helemaal boos toen ik besefte dat ze bewust een gehandicapte hadden beroofd, een makkelijke prooi... Daarna ben ik naar de politie gegaan en heb aangifte gedaan, omdat dat moet voor de ING die een schadeformulier hebben opgestuurd dat ik nog moet invuyllen. Gisteren, toen ik thuis kwam uit België, lag mijn nieuwe pasje met het schadeformulier bij mij in de brievenbus. En met de steun van mijn moeder en mijn uitkering die net binnen is, sta ik nu weer € 1000,- in de plus.. en kan ik weer bij mijn geld..
Nare ervaring, ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die zo slecht zijn... en toch zijn ze er... :78:
Dus het was niet zo dat ik mijn pincode bij mijn pinpasje had gestopt. Nee, zo is het niet gegaan..
Ik werd wel boos, maar heb besloten om mijn leven weer op te pakken en wel gewoon naar België te gaan. En langzaam zakte mijn woede en schrik en teleurstelling toen wat..
Ik hoop dat ik nog wat terug krijg via het schadeformulier.. maar ik ben daar niet zeker van.. :'(
En de boel is toch wel geblokkeerd op dat gestolen pasje? Dat ze niet nog meer jatten?
Wat erg......................ik hoop dat nooit mee te maken. :banghead:
peter ik leef met je mee :knuffel: :knuffel:
Volgens mij is de bank daar gewoon tegen verzekerd hoor! Ik denk dat je het gewoon terug krijgt! Lijkt me haast wel. Ik hoop het in elk geval voor je! En volgende keer toch maar beter uitkijken! :knuffel:
Echt zielig dat ze zoiets doen. En sorry dat ik het zeg, maar het zijn wel weeral buitenlanders... :-\
dat is wel tegenslag hebben, Peter. Ik vind het zelf ook zo laag dat ze iemand die minder mobiel is als 'prooi' uitkiezen. :banghead: Ik hoop dat je het wat kunt verwerken. :knuffel:
Is het niet sowieso laag om anderen te bestelen omdat je zelf te lui bent om moeite te doen om aan een baan te komen en deze te behouden. Ik bedoel maar! Als je toch al tot stelen gezonken bent, waarom dan niet van de minder mobiele medemens? Ik vind het sowieso laag om mee te beginnen! Maar goed, ik probeer dan voor mezelf altijd maar iets te bedenken waarom ze tot dit zijn overgegaan. Voor hetzelfde geld hebben ze thuis een dochtertje zitten met één of andere levensbedreigende ziekte die een dure operatie nodig heeft. Zijn ze daarom op het dievenpad geraakt om dat dochtertje te redden van een vroegtijdige dood.
Nou ja, misschien wat ver gezocht allemaal, maar dat maakt voor mijzelf altijd dat ik er beter mee kan leven. Door het goede in iedere mens te blijven willen zien.
tja, idd, Pinky, iemand bestelen is natuurlijk altijd laag...
Tegenwoordig willen de mensen niet meer hard werken zoals men vroeger wel gewend was. Sommige gaan liever stelen. Das toch veel gemakkelijker!
En de overheid is daar deels schuldig aan. Jongelui van 12 - 15 jaar mogen amper tot niet aan het werk als ze willen.
Door belachelijke arbo regeltjes. Dus wat doe je dan als je aan geld wilt komen? En wat doe je in je vakantie; dan ga je rondhangen bij het winkelcentrum.
Ik vraag me af of er vroeger ook al hangjongeren waren, volgens mij is dat echt iets van deze tijd.
Vandaag negeerde Christel mij weer.. ze had kantoordienst vanmiddag, en ik ging bij haar koffie drinken en de krant lezen.. Ze heeft mij 1,5 uur genegeerd.. Dus het schiet niet erg op.. Oei, wat doet dat zeer, genegeerd te worden. En dan door iemand van wie ik omgekeerd zoveel houd... En zien dat ze met andere mensen wel hartelijk omgaat..
Het is denk ik het beste om de komende tijd niet op dinsdagmiddag op het kantoortje van de Refter te gaan zitten.. Dan hoef ik dat genegeerd worden tenminste niet mee te maken..
Verder: hangjongeren waren er vroeger (toen ik jong was) ook. Toen waren ze allemaal wit, nu is het grootste deel zwart. Maar het asociale gedrag is gebleven..
Jammer dat ze weer terug is gegaan naar negeren. Maar goed, het zal zijn ups en downs wel hebben allemaal. Je weet toch niet wat er precies bij haar is gebeurd... :knuffel:
Dat Christel jouw weer ging negeren had ik voor mijn eigen al voorspeld. Helaas komt mijn voorspelling uit :-\
En hoe gaat het verder, Mannetje? :-\
Citaat van: Mannetje op oktober 06, 2009, 08:12:20 PM
Kleine tip. Zorg dat die afstand niet te klein wordt, anders duw je haar weer van je af!
We hebben de afgelopen twee weken geen contact gehad. Ik zat in België en zij hier. Bij mijn weten heb ik de afstand niet te klein laten worden... Maar goed: blijft dat zij me weer is gaan negeren.. :78:
Even een vraagje Peter: Hoe oud is Christel? Want ik vind iemand negeren meer iets voor kinderen/pubers om dat te doen, niet voor volwassen mensen... :-\
Christel is 35 jaar oud... maar dat zou je op basis van haar gedrag niet zeggen.
En vanochtend voel ik mijn boosheid. Over dat ze me zo behandeld heeft.. de ..... ! Het is wel goed dat ik nu bij mijn boosheid kan, geloof ik..
Dat denk ik ook ja... :knuffel:
In ieder geval weer een overwinning op jezelf. :klap:
Je zou het misschien een keer voorzichtig aan haar kunnen vragen?
Naast het zeker zeer trieste verhaal van de beroving :knuffel: reageer ik ook even op je gevoel m.b.t. Christel.
Ik zie dat je jezelf daarin toch wat passief opstelt.
Je kunt blijven dromen en weer teruggeworpen worden, je kunt ook een directe vraag stellen over het feit of ze wel iets kan beantwoorden wat met je gevoel te maken heeft.
Anders blijft het zo dromen en vooral onzeker.
Je hebt gelijk, Jan. Ik klapte afgelopen dinsdagmiddag dicht. Ze wil afstand, maar vraagt dat op een onbeholpen manier ( door negeren). Ik betrek het teveel op mezelf, waardoor het teveel mijn probleem wordt. In plaats van haar probleem. Ik heb het er vanochtend met een vriendin over gehad, en die raadde mij af om haar om verdere verduidelijking te vragen. Dan loop ik weer achter haar aan in plaats van mijn eigen plan te trekken. Ik denk dat ik dat advies volg..
Het kost mij veel moeite Christel los te laten.. dat besef ik zelf ook...
En hoe vaker je haar ziet, hoe lastiger dat is, lijkt me. :knuffel:
Inmiddels praat Christel gelukkig weer met mij.. ik blijf zeer op haar gesteld en ook aan haar gehecht.. :-\ :'( Ik zie haar lopen en dan wil ik met haar praten, als ik thuis ben wil ik haar bellen of haar opzoeken. En dat is allemaal nu juist niet verstandig, ik kan beter afstand houden. Maar het voelt zo moeilijk en zo zwaar..
Verder: afgelopen weekeinde is een vriend van mij op wie ik zeer gesteld ben, hier weg verhuisd. Hij gaat samenwonen met zijn vriendin.. Leuk voor hem, maar ik vind het niet leuk.. ik mis hem.. ik heb afscheid van hem genomen en had daarna op mijn kamer een vette huilbui.. :'(
En ik ben gaan daten op dating sites.. ik vind het vreselijk dat ik 46 ben en nog steeds zonder vriendin.. Ik hoop dat ik op die manier een leuke vrouw tegenkom..
En kort geleden heb ik de crematie van een tante gehad. Binnenkort vertel ik daar wel meer over..
Weer zoveel bij elkaar. Dikke :knuffel:
Ik vind het wel fijn voor je dat Christel opnieuw tegen je praat. Ik hoop dat het deze keer wat langer blijft duren. Ik denk dat ze zich zelf ook niet goed voelt bij het negeren maar dat ze zelf ook wat haar weg aan het zoeken is over hoe het nu tussen jullie verder moet.
Daten op datingsites is wel spannend. Knap dat je dat aandurft!
Leuk Peter, dat daten.
Ik hoop, dat het je wat afleiding kan geven. :knuffel:
Citaat van: Zonnekind op november 09, 2009, 10:50:27 AM
Weer zoveel bij elkaar. Dikke :knuffel:
Ik vind het wel fijn voor je dat Christel opnieuw tegen je praat. Ik hoop dat het deze keer wat langer blijft duren. Ik denk dat ze zich zelf ook niet goed voelt bij het negeren maar dat ze zelf ook wat haar weg aan het zoeken is over hoe het nu tussen jullie verder moet.
Daten op datingsites is wel spannend. Knap dat je dat aandurft!
Ik denk dat je de spijker op de kop slaat ! Dat ze zich niet goed voelt bij het negeren, en nu haar weg zoekt over hoe het tussen ons verder moet...
En het daten op de datingsites is spannend.. Ik hoop iedere keer dat er een date uit voortkomt.. Maar het is ook een leuk spel...
Peter, zeg jij op datingsites dat je aseksueel bent? Ik sta hier ook af en toe eens op, maar meestal is het afknapper voor me dat mensen geen begrip hebben voor mijn aseksualiteit. Ik ben het zelf nogal beu dat mensen altijd vragen naar het hoe en waarom...En seksualiteit komt altijd in gesprekken naar boven op zo'n site...volgens mijn ervaring. Of ligt dat aan de Vlaamse datingssites? ;)
Ik ben in mijn gesprekken nog niet aan sexualiteit toegekomen.. Ik krijg veel afwijzingen. Waar dat aan ligt, weet ik niet. En over asexualiteit begin ik voorlopig niet, ik kan ook een beetje schipperen, ik heb een laag libido, volgens mij..
Ben eigenlijk verbaast over dat mensen in reacties met elkaar al gauw over seks beginnen.
Hoe moet ik me dat voorstellen? Heb je dan zelf in de reacties er op aan gestuurd?
Ik zou niet weten hoe het er op relatie-sites aan toe gaat, want ik heb er géén ervaring mee.
Op RP (relatieplanet) mag je het iig niks qua seks in je profieltekst zetten. Werkelijk alles wat ermee te maken heeft word weggehaald en je krijgt een waarschuwing.
Tsja, mensen zijn tegenwoordig erg doelgericht en weinig relatiegericht... ook tijdens het zoeken naar een relatie. De voorwaarden moeten goed zijn en het moet direct klikken. Anders gaat het over. Tsja... jammer in deze maatschappij. Maar het geluk is dat je de mensen die verder kijken er zo uitpikt!
Spijtig dat je veel afwijzingen krijgt, Peter...
tja, als het contact persoonlijker wordt, beginnen de mannen waarmee ik mail over seks : dat ze seks zo missen omdat ze single zijn, of ze vragen welk standje ik leuk vind. Tja en dan voel ik me verplicht om te zeggen dat ik daarover niet wil praten, net zo min als ik over voetbal zou willen praten. ;)
Of ze vragen me of ik een relatie zoek, en ik zeg dan van niet. En dan vragen ze direct : waarom niet? en weer wil ik dan zo eerlijk zijn om te zeggen dat ik aseksueel ben.
Ik kan het natuurlijk verzwijgen, maar ik vind gewoon dat iemand dat van mij moet weten als ze dichterbij mij willen komen, omdat het nu eenmaal een aspect van mij is...
Ik vindt het heel raar dat mannen in emailcontact over seks gaan beginnen. Maar ja, ik zal er wel géén verstand van hebben in mijn situatie ???
Zijn er andere mensen met de ervaring dat zulke dingen gebeuren?
Nog een tip, misschien kan je in je oproepje gewoon zetten dat je vriendschap zoekt, en géén relatie. Dan ben je meteen duidelijk!
Ik kan het wel begrijpen dat je tegen mannen gewoon eerlijk wilt zijn door te zeggen dat je aseksueel bent.
@ Peter, niet leuk dat je veel afwijzingen krijgt. Jammer dat de mensen er dan geen reden bij zetten, zodat je daar wat mee kunt.
Misschien kan je proberen je oproep aan te passen.
Ik heb wel eens een reactie van iemand gehoord die baalde dat hij niks hoorde op een berichtje aan iemand van een datingsite. Op zich is het natuurlijk wel zo netjes om een berichtje te beantwoorden, maar misschien is het ook wel te vergelijken met "in het wild" flirten, dan ga je iemand die net naar je zat te knipogen toch ook niet uitgebreid vertellen dat je niet geinteresseerd bent .... Vooral als je net nieuw bent op een datingsite, dan wordt je overvallen met berichtjes. Geen doen om alles te beantwoorden.... ;)
Ik had een keer stiekem gegluurd op een datingsite. en dat kon alleen als je je had aangemeld. Kreeg ik me toch een reactie. Dat was hellemaal de opzet niet.
Zo'n standaardbericht van één of ander persoon die in het wilde weg aan het rondmailen was. Ja, daar moest ik alleen maar om lachen en heb er absoluut niet op gereageerd.
Ik dacht echt, wat een hopeloos geval. Heb me gelijk afgemeld, want zoiets is niks voor mij. :schater:
Ik probeer inderdaad mijn oproep wat aan te passen, zodat hij hopelijk pakkender en leuker wordt..
Hopelijk levert dat dan wat leuke reacties op
Oh, ik zie dat er geloof ik wat berichtjes zijn verdwenen de afgelopen dagen? Ik kon er in elk geval niet opkomen.
Anyway, ik had hier geschreven dat ik afgelopen week een vrouw was tegengekomen van rond de 50, die tot een paar jaar geleden nog een man was. En deze vrouw leek wel wat op jou, Peter. Dat was wel erg leuk. Heb een redelijk openhartig gesprek met haar gehad over haar geslachtsverandering etc. Erg interessant ook wel, hoe lang het nog duurt en hoe intensief het kan zijn. Ik moest daardoor gelijk aan jou denken. Nou ja, dat wilde ik even kwijt.
O, goed, dat je het zelf nog wel wist, want ik was het al weer vergeten............... 8)
Afgelopen dinsdagmiddag heb ik op het kantoortje een gesprekje met cHristel gehad. Ik heb aangegeven nog steeds veel vriendschappelijke gevoelens voor haar te koesteren, maar ze zegt dat ze geen vriendschappelijke gevoelens meer voor mij heeft, dat ik deze zomer te veel over haar grenzen ben gegaan, en dat er bij haar teveel beschadigd is. Ze merkt dat ik nog hoop heb, en heeft daar zelf ook last van, zegt ze. Ze geeft mij aan de hoop los te laten..
Ik heb haar gevraagd of we het niet opnieuw zouden kunnen proberen, maar dat wil ze niet. Helaas. Ze zegt ook dat ik wel in het kantoortje welkom ben, maar dat ik niet voor haar moet komen..
Verdrietig, maar het schept ook wel duidelijkheid.. Als huisgenoten wil ze nog met mij omgaan, maar geen vriendschap meer.. Ik ben er kapot van.. Ik heb haar gevraagd wat ze nu het ergste aan mijn gedrag vond, en dat was na lang denken de patio..
Ik vind het afschuwelijk, maar het geeft wel duidelijkheid..
dat is erg hard...zo jammer dat te horen Peter! :78: :knuffel:
:knuffel: :knuffel:
-logan-
:knuffel:
Dan moet je vanaf nu ook maar alles overboord gooien, en opnieuw beginnen............ :78:
:knuffel:
Bah, wat naar Peter :knuffel:
Dat ze je het uiteindelijk heeft uitgelegd is misschien wel goed. Nu weet je ten minste precies hoe het zit, maar het blijft hard. Zoiets verdien je niet :knuffel:
Dit is inderdaad heel confronterend :(.
:knuffel:
:knuffel:
Ja, het voelt ook heel hard.. en ik heb ook het gevoel dat ik dat niet verdien.. ik ben zo verdrietig... :78:
Neem jezelf in ieder geval niet te veel kwalijk. Blijkbaar beschuldigt ze je van een aantal dingen, maar als twee mensen uit elkaar groeien hebben ze daar natuurlijk beide een aandeel aan. Niet dat je je hier veel beter van gaat voelen, maar ik zeg het omdat ik hoop dat je het jezelf niet te veel kwalijk neemt. Het is al moeliijk genoeg om een vriendin kwijt te zijn :knuffel:
Ik vind het een beetje grof van haar. Zij zocht ook heel veel contact met jou, ze genoot duidelijk heel hard van de vriendschap. Toen ze dan haar vriendin is tegengekomen, liet ze jou ineens vallen. Het lijkt mij niet meer dan logisch dat je dan toch nog wat contact zoekt, omdat je zoiets hebt van: ok, er komt misschien geen relatie maar die vriendschap, waarom zou die moeten stopgezet worden?
En nu neemt zij het jou kwalijk dat je gewoon nog vriendelijk was en nog wat van die vriendschap wou laten bestaan? Ik vind dit echt grof.
Hoe langer hoe meer vind ik dat ze het niet verdient dat jij er zoveel verdriet rond hebt. Je verdient absoluut beter en ik hoop dat je snel iemand tegenkomt! Dikke knuffel :knuffel:
Ik voel me inderdaad nogal grof behandeld.. en dat verdien ik niet..
En tegelijk blijf ik van haar houden, merk ik.. :'(
dat gevoel ken ik...Ik heb dat ook bij een ex van enkele jaren geleden. Hij heeft me ook grof behandeld, ik heb contact verbroken, maar toch hou ik ergens nog van hem....Mss geeft dat idd een soort soulmate-band aan...
Citaat van: peter1963 op november 22, 2009, 11:28:30 AM
Ik voel me inderdaad nogal grof behandeld.. en dat verdien ik niet..
Zeker niet. :knuffel:
Citaat van: peter1963 op november 22, 2009, 11:29:05 AM
En tegelijk blijf ik van haar houden, merk ik.. :'(
Zo'n gevoel kun je ook niet zomaar uitzetten :knuffel:
Was het maar zo! Tsja... sommige mensen weten ook gewoon niet wat ze aanrichten. Ik denk niet dat ze het heeft gedaan om jou opzettelijk te kwetsen. Ik denk echt dat ze zelf ergens 'vergeten' is haar grenzen aan te geven of haar grenzen slecht bewaakte en dat dan ineens doet, uit het niets. Jij weet van niets, maar ineens kan je dan niets meer goed doen. Dat ligt er voornamelijk aan dat zij niet eerder aan de bel heeft getrokken. Feit blijft dat het wat haar betreft dus te laat is om het goed te laten komen. Ook dat ligt misschien meer bij haar dan bij jou. Je kon niet weten dat je te ver ging als ze je dat niet direct heeft duidelijk gemaakt. Doe rustig aan, verwen jezelf wat meer dan normaal en huil het verdriet om de relatie er maar uit. Ondertussen, heel veel sterkte!
Ik zit net het hele verhaal van Scattered weer eens te lezen. (Pffffffffffffff, wat lang.......... ;D)
Peter, ik zie veel overeenkomsten bij jou en Scattered.
Misschien een goed idee om het ook eens door te spitten? :-\
Aantrekken & afstoten:
Door continu maar met de ander bezig te zijn, kwam jezelf in een neerwaartse spiraal terecht.
De ander pikte die aantrekkingskracht op, en wil dat eigenlijk (onbewust) niet. Zodoende stootte je die haar steeds verder van je af. Des te meer je aan haar dacht, des te verder kwam ze van je af te staan. Op een gegeven moment ging je over haar grens heen...
Het erge vind ik dat ze wel geprobeer heeft om haar grenzen aan te geven, maar dat dat afgelopen zomer bij mij onvoldoende is binnengekomen..door de emoties waar ik toen zelf in zat.. Daar heb ik spijt van, maar dat is voor haar ook onvoldoende om de vriendschap weer te herstellen.. Het is gewoon goed fout gelopen tussen haar en mij, en dat vind ik echt heel erg..
Verder had ik vandaag nog een scootmobiel- avontuur, niet zo leuk..
Ik ging tegen zessen een loempia halen in de afhaalchinees, als avondeten. Niet al teveel eten, want ik had vanavond ook nog yoga.. ik hoefde er gelukkig niet meer voor de deur uit. Het regende flink. Ik reed in mijn scootmobiel, want ik ben wat slecht ter been. In het dorp reed ik door een diepe plas die over de volle breedte van de weg liep, er was geen ontkomen aan.. En toen werd de electronica van mijn scootmobiel dus nat, en stopte het ding midden op een kruising. Met moeite heb ik het ding naar de chinees gesleept, en daar na wat nadenken de regiotaxi gebeld. Die kwamen na een half uur met een busje om mij en mijn scootmobiel op te halen en ze hebben mij weer thuis gebracht. Mijn scootmobiel staat nu weer droog en binnen, maar hij doet nog steeds niks. Dus nu zit ik zonder vervoer, heel handig.. Morgen maar de reparateur bellen om te kijken of hij opgehaald en gemaakt kan worden.. Ik heb mijn buren al gebeld om te vragen of ze morgen voor mij wat boodschappen willen halen.. en iemand gebeld die ik zou zien woensdag met de vraag of we ook bij mij kunnen afspreken. Ja, zo'n scoot is heel handig, maar niet als hij stilstaat en niks doet..
Dus nu zit ik zonder vervoer, heel handig.. Morgen maar de reparateur bellen om te kijken of hij opgehaald en gemaakt kan worden.. Ik heb mijn buren al gebeld om te vragen of ze morgen voor mij wat boodschappen willen halen.. en iemand gebeld die ik zou zien woensdag met de vraag of we ook bij mij kunnen afspreken. Ja, zo'n scoot is heel handig, maar niet als hij stilstaat en niks doet..
Ik had vanavond mijn eigen regen avontuur. Iets voor zessen ging ik door de regen naar de afhaalchinees hier in het dorp om een loempia te halen voor het avondeten. Niet teveel eten, want ik had vanavond ook yoga, waar ik nu net vandaan kom.. De yoga was hier in huis, dus ik hoefde niet nog een keer door de wind en de regen.
Citaat van: Mannetje op november 23, 2009, 10:46:14 PM
Aantrekken & afstoten:
Door continu maar met de ander bezig te zijn, kwam jezelf in een neerwaartse spiraal terecht.
De ander pikte die aantrekkingskracht op, en wil dat eigenlijk (onbewust) niet. Zodoende stootte je die haar steeds verder van je af. Des te meer je aan haar dacht, des te verder kwam ze van je af te staan. Op een gegeven moment ging je over haar grens heen...
Dat klopt inderdaad, ze wilde afstand, en die kon ik haar niet geven door de emoties waar ik zelf in vast zat.. En nu is het te laat om er nog wat aan te doen, wat haar betreft.. Ik vind dat zo erg.. :78:
Je hebt die groter wordende afstand dan nooit aangevoeld?
Wel een beetje, maar niet echt, nee.. daarvoor was ik zelf tever heen..
Peter, je bent nogal in de war.........................
Maar ik denk aan je. :knuffel:
Dank je. Wat ik doe, is vooral mijn eigen rol zien. En die benadrukken. Terwijl haar rol natuurlijk net zo belangrijk is.. Alleen vergeet ik dat steeds..
Ik denk nu dat je mijn volgende zin wel snapt:
Je moet eerst jezelf vinden, voordat je de ander vindt!
Verder zit ik bij vlagen nogal veel op dating sites. Ik schrijf met drie vrouwen, waarvan er een lesbisch is. Maar dat zou een leuke vriendschap kunnen worden.. Ik krijg veel afwijzingen binnen, maar ik ga toch door. Wie weet vind ik op deze manier een partner..
Citaat van: Mannetje op november 23, 2009, 10:58:35 PM
Ik denk nu dat je mijn volgende zin wel snapt:
Je moet eerst jezelf vinden, voordat je de ander vindt!
Dat klopt, en ik ben mezelf nogal kwijt geraakt..
Ik denk dat die dating site nog wat te vroeg voor je is op gebied van een relatie. Maar op gebied van mensen ontmoeten en vriendschappen kan je er ook terecht!
Het zit je echt niet mee he, Peter? Je krijgt van mij een dikke knuffel! :knuffel: :knuffel: :knuffel:
(Er stond iets heel stoms, sorry.)
en van mij ook: :knuffel: :knuffel: :knuffel: je krijgt wel veel narigheid over je heen
:knuffel: :knuffel:
:knuffel: Je was toen misschien in de war, maar waarschijnlijk heeft zij ook niet echt haar best gedaan om het echt duidelijk te maken. Zij had zich ook meer in jou in kunnen leven en het beter uit kunnen leggen. Juist omdat jullie zo'n goede vriendschap hadden.
Dat denk ik ook. Ze leeft zich sindsdien in ieder geval niet meer in mij in. Dat is wel duidelijk.
Ik bid nog steeds heel veel tot God dat hij/zij mij weer de vreiendschap en warmte van Christel terug geeft.. Maar of God mijn gebed verhoort, is onzeker. In ieder geval was ik er vandaag heel depressief over.. Ik stond al depressief op, en toen zag ik haar en haar vriendin lopen vanochtend en toen zakte ik weg in diepe putten van depressiviteit. Die zijn in de loop van de dag gebleven, heel onaangenaam.. De dag verliep daarom erg moeizaam.. Vanavond heb ik met vrienden hier gegeten, en toen is mijn stemming langzamerhand wat verbeterd. Maar ik voel de depressiviteit nog steeds diep in mij zitten.. :78: :78: :78:
En bij het topic 6 december heb ik een berichtje gezet dat ik helaas waarschijnlijk niet bij de ontmoeting in Den Bosch kan zijn.. Ik wens jullie een leuke bijeenkomst !
Ik kan het mij voorstellen dat het nog altijd niet fijn is om haar te zien met haar vriendin. Toch vind ik dat ze je absoluut niet meer waard is. Je verdient beter dan iemand die zo met je gevoelens speelt. Dikke :knuffel:
Peter, jammer dat je er niet bij kunt zijn. Ik had graag eens persoonlijk met je over deze situatie willen hebben.
:knuffel:
Zeg, meneer baksteen.....ik kan al lang niet meer alles volgen, maar als je dan ook nog 3 keer in de maand je naam verandert.... ::) ::)
:rollol:
en dan nog oproepen tot agressie :flic: : 'gooi maar een baksteen naar mij ' ;D
Ik vind het heel jammer. :78:
Peter komt vást de volgende ontmoeting weer. :knuffel:
Zeker !
Ik heb het gevoel dat mijn depressie langzamerhand wat minder wordt.. mensen om mij heen zeggen ook dat ik een andere uitstraling heb.. Gelukkig ! Want het is wel zwaar... vanmiddag negeerde Christel me weer..
Gisteren maakte ik iets leuks mee. Jullie weten dat ik op datingsites zit.. Nu had ik eergisteren gereageerd op een berichtje van een vrouw.. Blijkt ze gisterochtend hier waar ik woon voor mij lang te zijn gekomen. En heeft ze haar telefoonnummer voor mij achter gelaten ( ik was er niet). Dus ik heb haar gisteravond terug gebeld... Blijkt ze nog in Nijmegen te wonen ook ! Dus we hebben een half uur of langer met elkaar aan de telefoon gezeten, en het werd een leuk gesprek. Ik heb haar mijn telefoonnummer en e-mailadres gegeven.. Binnenkort komt ze bij mij langs en dan krijgt ze van mij hier een rondleiding. Ik was blij verrast.. En ik hoop natuurlijk dat het zo klikt dat het wat wordt.. :)
Aan dit soort duingen merk ik zelf dat het beter gaat met mij. Dat ik weer dingen gewoon leuk kan vinden..
Super! Het feit dat je al een half uur lang met haar aan de telefoon hebt gehangen, geeft toch wel aan dat het minstens klikt, anders hou je dat zo lang niet uit in een eerste gesprek :D Ik hoop echt dat het klikt, je verdient het! :knuffel:
Soms lijkt het nét, of het 'zo moest zijn'.
Later snap je dat misschien, dat ze juist op 'het goede moment' op je pad kwam. :knuffel:
Wat een leuk nieuws Peter :klap:
Kijk, dat is leuk om te horen !
Ik had laatst hier gepost (of ergens anders, maar over jou Peter) dat het mss dichterbij is dan je denkt! Maar ik vond het later nogal stom, dus had ik het weer weggehaald. Maar nou zie je dat het wel kan!
Ik hoop dat het wat word! Je verdient het! :knuffel:
Topshit! :klap:
Wat leuk om te horen Peter! :klap:
Ik hoop dat er iets moois uit voort komt
En hoe gaat het nu? Is ze al lansg geweest? En hoe ging het? :knuffel:
Ze is nog niet langs geweest, helaas !
Verder: vannacht heb ik weer heftige paniekaanvallen gehad, vandaag overdag ook weer. Inmiddels is het een beetje tot rust gekomen.. Ik hoop dat het verder bijtrekt.. :78:
:knuffel:
:knuffel:
En? Is het bijgetrokken? Ik hoop het. En ik hoop ook dat ze snel langskomt en jullie een geweldige tijd samen hebben! :knuffel:
Het is vandaag weer wat bijgetrokken. Ik heb vannacht beter geslapen dan de nacht daarvoor.. Vanochtend was ik lichamelijk al aan de beterende hand, maar emotioneel nog erg wrak. Vanmiddag ben ik hier mijn vrijwilligerswerk gaan doen, en toen trok ook mijn stemming wat bij. En vanavond had ik iemand te eten (die net weg is gegaan).. Dus dat werkte ook mee.. Als ik vannacht weer goed slaap, is het morgen denk ik zo goed als voorbij..Gelukkig..
Dat zou wel fijn zijn ja! Ik help het je hopen!
Klinkt wel leuk. Wat heb je gegeten? (hadden wij daar niet ergens een topic voor of is dat gesloten wegens een overvloed aan halve hanen? ;))
:schater:
Dan wens ik je een zeer goede nachtrust toe Peter :knuffel:
Ik had een redelijke nachtrust. Helaas ing vandaag vanmiddag een afspraak niet door, niet eens door de sneeuw. Ik voelde me vanmiddag wat eenzaam en depressief.. NU zit ik bij mijn moeder, daar wilde ik wel naar toe. Ik ben gebracht met de auto, door bewoners die mij zagen staan, wachtend op een taxi die niet kwam.. Nu rijden er geen taxi's meer. Ik blijf daarom bij mijn moeder overnachten.
En mijn wens voor het nieuwe jaar: een lieve vriendin ! Joepie !
Verstandig om bij je moeder te blijven, het is echt extreem weer vandaag.
Ik hoop heel erg dat je wens uit mag komen.
Peter ook ik hoop dat je wens mag uitkomen
Das jammer dat die taxi maatschappij niet even had gebeld dat ze niet meer reden. Maar gelijk hebben ze, rond 10:00 werdt er een weeralarm afgegeven. Dan is het heel onverstandig als je dan nog eens een eind gaat rijden.
Hopelijk komt je wens uit.
Dat hoop ik ook! Volgens mij ga je een spannend jaar tegemoet. :knuffel:
Zeker ! Binnenkort meer nieuws hier, ik ben nu heel moe..
je maakt me nieuwsgierig...
Ik ben ook benieuwd!
En ik ook. Dus........Peter...............voor de draad ermee. :klap:
We zijn totaal niet nieuwsgierig ;D
Nou, onze nieuwsgierigheid wordt wel érg op de proef gesteld. ;D
Hoe is het met je, Peter?
Hoe gaat het met je gendertraject?
En met je studie?
Je fans willen van je horen waar je mee bezig bent. :klap:
Ik wil vooral weten of het nog goed met je gaat. En of je nog leeft natuurlijk! ;)
Kunnen we hem lokken met taart of halve hanen?
We kunnen het proberen
:cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:
Oei, wat gemeen, Jojo, nu moet ik op zoek naar halve hanen.......... ::)
die zijn vast wel te vinden toch? ;)
IK HEB ER ÉÉN GEVONDEN!! PETER!!! HALVE HAAN!!!
(http://www.nijlandkip.nl/media/fotos_sub_pages/halve_haan.jpg)
Dat ziet er smakelijk uit :D
Je BLIJFT er AF, hoor!!!!!!! :P
Ik had een deal met Pinky gesloten, daarom is het nu een halve haan!
;D Waarom geloof ik jou nu niet? ;D
Ik heb verder geen commentaar!
Als Peter niet op schiet wordt een halve hanen skelet :rollol:
Hi..hi.. ik moest lachen ! Jullie zijn lief ! :knuffel: De halve haan was heerlijk. Wat er speelt, is het volgende:
Ik kijk wel vaak, ik lees wel vaak mee, maar ik post niet zoveel. DE belangrijkste reden is dat ik nog steeds erg verdrietig en met name depressief ben, omdat Christel zo totaal de vriendschap heeft verbroken. Het doet zo zeer, het raakt me zo diep.. Het slaat me emotioneel plat, en ik heb dan ook weinig inspiratie voor berichtjes..
Ik bid iedere dag minstens een paar keer tot God ( terwijl ik anders echt niet zo'n bidder ben) dat Hij mij de liefde en vriendschap van Christel terug geeft.. Net ook, terwijl ik in mijn scootmobiel terug reed van de universiteit naar huis.. Ik ben er zo verdrietig over, vanmiddag zat ik buiten in mijn scootmobiel te huilen.. :78: :78: Ik ben zelf verbaasd over hoezeer het mij raakt, en hoe lang ik er mee bezig ben..
Ik ben blij dat jullie mij missen, dat jullie zo aangeven op mij betrokken te zijn.. :knuffel: :knuffel:
Trouwens: zoals iedere dinsdagavond at ik vanavond in de mensa van de universiteit. Daar reed ik mijzelf flink klem met mijn scootmobiel.. En ja hoor, ook het nieuwe mandje op mijn scootmobiel heeft een paar flinke deuken opgelopen ! Daar is zo'n mandje voor, om deuken op te lopen..
Nader bericht volgt snel ! :knuffel:
Citaat van: peter1963 op maart 02, 2010, 10:31:44 PM
Trouwens: zoals iedere dinsdagavond at ik vanavond in de mensa van de universiteit. Daar reed ik mijzelf flink klem met mijn scootmobiel.. En ja hoor, ook het nieuwe mandje op mijn scootmobiel heeft een paar flinke deuken opgelopen ! Daar is zo'n mandje voor, om deuken op te lopen..
Haha, dat was natuurlijk te verwachten van jou. ;D
Peter zal Peter niet zijn met een scoot met een mooi gaaf mandje. ;)
Ik ben blij dat je de halve haan lekker vond!
Jeetje, dat het je zoveel verdriet doet zeg! Dat moet wel erg moeilijk voor je zijn. Ik wou dat ik je erbij kon helpen. Bij gebrek aan beter;
(http://www.comment2u.com/img/comments/be-happy/bear-hug.gif)
Fijn dat je weer even iets hebt gepost. :knuffel:
Het is blijkbaar erg moeilijk om hier een weg in te vinden, maar toch hoop ik dat dat snel lukt. Heb je er nog hulp bij om dit op te lossen of moet je het op eigen kracht doen?
:knuffel:
Citaat van: peter1963 op maart 02, 2010, 10:31:44 PM
Ik ben er zo verdrietig over, vanmiddag zat ik buiten in mijn scootmobiel te huilen.. :78: :78: Ik ben zelf verbaasd over hoezeer het mij raakt, en hoe lang ik er mee bezig ben..
Peter, ik heb dit zelfde meegemaakt, en bij mij is het eindelijk na 5 jaar! opgelost.
Je moet leren loslaten, de ander vrij laten.
En ik weet hoe een hel het is.............. :'(
:knuffel:
En ik ken het van de andere kant. Mijn ex houdt nog steeds zoveel van mij. Dat is echt zo'n enorme diepe onvoorwaardelijke liefde. Het is nu al 8 jaar(!) aan de gang. En hij is er nog lang niet overheen.
Ik blijf me afvragen: Zouden we dan toch voor elkaar bestemd zijn? Is het dan toch de les van mijn leven om hiermee om te gaan? Om met hem samen het leven te kunnen klaren?
Wist ik het antwoord maar.
Ooit kom je op een punt, dat je gewoon 'weet' wat je doen moet. :knuffel:
Een grote :knuffel: voor Peter!
Citaat van: peter1963 op maart 02, 2010, 10:31:44 PM
En ja hoor, ook het nieuwe mandje op mijn scootmobiel heeft een paar flinke deuken opgelopen ! Daar is zo'n mandje voor, om deuken op te lopen..
Een botsmandje :D
Citaat van: Ienepien op maart 04, 2010, 06:51:26 PM
Ooit kom je op een punt, dat je gewoon 'weet' wat je doen moet. :knuffel:
Dat hoop ik, ja.. als ik wakker word, is zij het eerste waar ik aan denk.. en dat blijft zo tot ik andere mensen ontmoet, waar ik mijn aandacht op kan richten..
@ Ereinion: ja, ik heb meerdere mensen met wie ik er geregeld over praat: mijn shiatsu-massage vrouw, een vriendin die mij regelmatig masseert, de wijkpredikant, de psychiater, een goede vriendin, ik blijf mijn gevoerlens en ervaringen toetsen aan anderen.. Dat voelt ook wel goed.
@ Brummetje: ja, zo voelt het ook voor mij: diepe, onvoorwaardelijke liefde voor Christel..
En dank voor jullie lievbe berichten ! :)
Fijn dat je mensen hebt met wie je kunt praten. Dat is belangrijk.
Inderdaad, en hoewel ik hoop dat je er snel overheen bent, denk ik dat snelheid hier nou niet echt op zijn plaats is. Je scootmobiel heeft tenminste een botsmandje, maar je ziel niet... dus doe het rustig aan, op jouw tempo. Zulke dingen kosten nu eenmaal tijd! :knuffel:
Vanavond reed ik in de stad, zo tegen half 6.. Ik zag Christel voorbij lopen, zij zag mij niet omdat ik in een taxi zat. Ik voelde veel liefde voor haar en verlangen naar haar, en tegelijk veel pijn en verdriet dat ze zo onbereikbaar is.. :'(
Is er een manier waarop je je liefde voor haar op een positieve manier kan uiten? Ik bedoel dan anders dan in gesprekken. Bijvoorbeeld door ze op te schrijven, of door te schilderen of iets anders? Dat helpt vaak wel, die gevoelens te kunnen uiten. Ook om ze langzaamaan los te laten. Iets wat niet kan of mag is namelijk vele malen interessanter dan iets wat wel gewoon mag. Dus als je je liefde mag uiten, dan ben je er waarschijnlijk vele malen sneller op uitgekeken dan nu je dat niet mag (van jezelf?). Snap je het nog?
Klinkt wel logisch.
Moet ik even over nadenken...
Ik denk ook dat je er niet teveel mee mag bezig zijn. Als je altijd over haar blijft praten en over haar blijft schrijven of schilderen, dan ga je hier niet uit geraken. Dan blijf je op dezelfde plaats trappelen en dan blijf je jezelf in die pijn duwen. Je moet voor jezelf ook durven zeggen dat het leven verder gaat. Dan gaat de pijn nog niet van vandaag op morgen weg, maar dan blijf je jezelf daar niet in ronddraaien.
Dit is geen berisping, ik wil je gewoon helpen en ik heb het gevoel dat je even vast zit. :knuffel:
Ik bedoel ook niet dat hij ermee bezig moet blijven, ik bedoel te zeggen dat de pijn voornamelijk komt, omdat hij iemand liefheeft, maar hij die liefde niet meer kan tonen. Als de liefde dan omgeleid kan worden en ergens anders in gestopt kan worden, dan kun je het kwijt, is het niet meer verboden en ben je er dus sneller vanaf. Daarbij is een deel van de pijn natuurlijk dat de gegeven liefde niet meer beantwoord wordt, dus wie weet is het dan een beter idee om af en toe eens de hond van de buren uit te laten en deze de liefde te geven. Die geeft het vast ook terug! Wat het ook is dat je helpt die liefde kwijt te kunnen. Ik noem nu wat voorbeelden van dingen die mij zouden helpen, omdat ik mezelf een stukje beter ken dan Peter (goh), maar als voorbeelden. Het kan bij Peter ook helpen, maar ik denk dat hij andere dingen prettiger vind waarin hij zich beter kan uiten!
Citaat van: Zonnekind op maart 07, 2010, 12:04:41 AM
Ik denk ook dat je er niet teveel mee mag bezig zijn. Als je altijd over haar blijft praten en over haar blijft schrijven of schilderen, dan ga je hier niet uit geraken. Dan blijf je op dezelfde plaats trappelen en dan blijf je jezelf in die pijn duwen. Je moet voor jezelf ook durven zeggen dat het leven verder gaat. Dan gaat de pijn nog niet van vandaag op morgen weg, maar dan blijf je jezelf daar niet in ronddraaien.
Dit is geen berisping, ik wil je gewoon helpen en ik heb het gevoel dat je even vast zit. :knuffel:
Ik zit inderdaad even vast..... dat klopt...
Inmiddels gaat het weer wat beter met me.. Gelukkig ! Ik ben vandaag tot half 2 's middags in bed blijven liggen.. Daarna ben ik er uit gekomen. Ik was vanmiddag behoorlijk depressief, maar nu gaat het weer beter, gelukkig !
www.zielsliefde.nl
www.tweelingzielen-soulmates.nl
Dit zag ik laatst op tv om dingen af te sluiten die op een andere manier niet afgesloten kunnen worden: Je gevoelens opschrijven en ze dan aan een heliumballon de lucht in sturen.
Nou ja, zoiets dus! Klinkt wel erg fijn trouwens! Goeie tip ook!
Vandaag lag ik weer tot half een 's middags in bed. Net als gistermiddag trouwens. Geen goede gewoonte, merk ik. Ik blijf dan de rest van de dag ook makkelijker depressief en aan Christel denken.
Ik kom uiteindelijk wel uit mijn bed. Gistermiddag en gisteravond had ik een vriendin op bezoek, dat was heel gezellig, en vanmiddag heb ik eerst bij een vriendin thee gedronken en daarna ben ik bij mijn moeder gaan eten. Dus ik heb wel leuke dingen gedaan.. Dat kan ik gelukkig nog wel, en ik geniet er ook van. Gelukkig. :)
Ik ben verbaasd over hoe diep en hardnekkig mijn gevoelens voor Christel zijn. Als ik op mijn brommer of scootmobiel zit, dan heb ik echt het gevoel dat zij HET voor mij is.. en dat voelt dan ook echt. Maar het bestaat allemaal alleen maar in mijn hart en in mijn hoofd, daarvan heeft mijn psychiater mij inmiddels wel doordrongen. Moeilijk.. :banghead:
Gelukkig heb ik de komende week genoeg te doen. 's Ochtends voel ik mij meestal het meest depressief, en het trekt dan in de loop van de middag en avond weg. Zoals nu ook, nu voel ik mij nauwelijks nog depressief.. Dat wordt morgenochtend wel anders. Maar goed, dan kan ik er waarschijnlijk wel uitkomen omdat er een aangenaam iemand op het kantoortje zit, bij wie ik dan langzaam wakker kan worden met koffie. ::)
En ondertussen ben ik bezig met daten. Althans, met e-mailtjes schrijven. Ik schrijf met twee vrouwen hier uit de buurt, ik kijk wel wat daar uit komt.. En ondertussen houd ik in het dagelijks leven mijn ogen en oren ook goed open. Want ik wil wel aan de vrouw.. ;D
Nou, je bent druk en actief bezig met loslaten! Ik heb goede hoop dat het wel in orde komt!
Peter, laat de term tweelingziel eens vallen bij je psych....................... :knuffel:
Heb je Toyota al gemaild? Of was jij dat niet die dat wilde?
Dat was ik, ja, en dat moet ik nog doen.. ::)
Verder: vanmiddag op het kantoortje onverwacht een leuk gesprek met Christel gehad, van ruim een uur. Het was voor ons beioden geloof ik een beetje onwennig. En toen ik naar de uni ging, zwaaide ze en lachte ze naar me.. Ik wist niet wat mij overkwam, maar ik was er blij mee..
Wuh? Dus jullie praten weer? Dat is wel fijn! Ik hoop nog steeds voor je dat het weer goed komt! Het zou een begin kunnen zijn, wie weet! Ik help het je hopen!
Nee Pinky, dat is een verkeerd advies. :P
Het is leuk, dat het zo ongedwongen was, en dat ze weer praten,
maar hopen dat het DUS weer goed komt, moet je niet.
JUIST niet. Hoe meer Peter zich ervan afzet, hoe beter de verstandhouding weer kán worden. :handschudden:
Ja, dat klopt! Maar goed, ik hoop ergens toch dat het weer een beetje goedkomt. En dat ze alweer kunnen praten vind ik al heel wat! Ik ben blij voor Peter!
Ik ben ook blij voor Peter. Fijn dat je je langzaam aan weer wat beter begint te voelen :knuffel:
Citaat van: Ienepien op maart 17, 2010, 12:01:17 AM
Nee Pinky, dat is een verkeerd advies. :P
Het is leuk, dat het zo ongedwongen was, en dat ze weer praten,
maar hopen dat het DUS weer goed komt, moet je niet.
JUIST niet. Hoe meer Peter zich ervan afzet, hoe beter de verstandhouding weer kán worden. :handschudden:
Ik dacht dat Pinky bedoelde dat ze nu weer normaler met elkaar omgaan. (met hopen dat het weer goed komt)
Fijn Peter! Dat moet een heerlijk gevoel zijn. :knuffel:
Nou, dat bedoelde ik dus inderdaad. Het zal namelijk nooit meer zo worden als het was, simpelweg omdat er en stukje extra verleden bij zit. En dat is niet iets dat je zomaar kan of mag vergeten! Maar dat het contact niet meer zo geforceerd is, dat is alleen maar mooi! En ik hoop eigenlijk dat het zo blijft of nog beter wordt!
Christel was de afgelopen dagen weer gereserveerd, wat afstandelijk. Maar niet negatief.. Dus ik hoop dat onze verstandhouding langzaam verbetert.. En verder zal het nooit meer zijn zoals het was, dat klopt. Vanwege de geschiedenis die we samen hebben. Maar ik hoop wel dat onze verhouding weer verbetert..
Nou, dat hoop ik dus ook!
Dit weekeinde heb ik redelijk doorstaan. Gisteren had de ST Maartensklinierk een open dag, ik heb 's middags met wat andere mensen achter het standje van de Patiënt Advies Raad gezeten. Ik ben overigens geen voorzitter meer van de PAR, maar nog wel lid. Ik functioneerde niet meer goed als voorzitter, het gedoe rond Christel had ook daar invloed op mijn functioneren. Gisteravond ben ik bij mijn moeder gaan eten ( vis, en boontjes en worteltjes en aardappelpuree) en daarna op[ de terugweg kletsnat geregend. Vanochtend tot 11.00 uur in bed gelegen, daarna langzaam opgestaan. Vanmiddag ben ik bij een vriend langs gegaan, en vanavond heb ik weer bij mijn moeder gegeten. En nu niet nat geregend. ::)
Ik vind het een vooruitgang, dat je je activiteiten weer vermeld hier. :klap:
(en lekker gezond gegeten, Peter. ;D)
Haha, ja blij weer meer van je te horen! Gezellig! En leuke dingen gedaan dit weekend, zo te horen! :)
Vanochtend koffie gedronken op het kantoortje, vanmiddag kantoordienst gedaan en vanavond op een woongroep hier meegegeten. Daar kom ik nu net van terug.. nog een vriendin proberen te bellen, maar die was niet thuis. IK heb haar voicemail ingesproken.
Klinkt allemaal weer als vanouds, Peter. :knuffel:
Vandaag ging minder makkelijk. Vanochtend negeerde Christel mij nogal op het kantoortje, en later buiten op de patio. Ik raakte er emotioneel door van streek. Gelukkig had ik vanmiddag een sessie shiatsu massage, daar kalmeerde ik van. Later heb ik nog even een snel kopje koffie gedronken op het kantoortje, waar Christel ook zat. Achteraf vraag ik mij af of ik dat wel had moeten doen, maar goed, zo liep het. IK was snel het kantoortje weer uit. Daarna kwam een vriendin op bezoek die hier ook twee nachtjes blijft logeren. Dat was wel weer leuk.
Tsja, ik denk dat haar opzoeken niet zo handig is. Ik denk dat je dingen het beste van haar af kan laten komen zonder ook maar iets te verwachten! Dat is moeilijk en behoorlijk lastig als juist haar aandacht iets is wat je graag wilt. Maar soms werkt het erg simpel... als jij haar niet meer 'wilt' dan wordt je interessant. Want uiteindelijk vind ze het denk ik stiekem wel vleiend dat je nog steeds contact met haar wilt en haar opzoekt.
Maar goed, ik denk niet dat ze weer in de valkuil wilt vallen van teveel en te intensief contact. Het is haar om welke reden dan ook teveel geworden. En blijkbaar kunnen jullie nog steeds samen een end wegkwekken. Dat is voor haar misschien ook wel eng, juist omdat ze het dat probeert te vermijden zonder je misschien compleet te negeren. Maar wie weet lukt dat haar niet en kan ze niet anders dan toch voor de rigorieuze oplossing te kiezen en je alsnog je compleet te negeren... uit zelfbescherming en ook om jou niet weer hoop te geven op meer. Zij voelt waarschijnlijk ook ergens wel aan dat jij meer van haar wilt dan dat zij je kan of wil geven.
Het zou best kunnen, Pinky.. Ik had haar niet op moeten zoeken, misschien.
Uiteindelijk had ik eerst gistermiddag een shiatsu massage waar ik emotioneel weer een beetje tot mijzelf kwam. Vervolgens kwam er een vriendin op bezoek. Om 19.00 uur werd ik opgehaald door een goede vriendin, om voor te gaan tijdens een vesperdienst. Na afloop hebben we nog koffie gedronken, en toen ben ik met die vriendin naar haar huis gegaan. Daar kreeg ik een flinke huilbui, nog van de emoties rond Christel. Ze heeft me toen geknuffeld en getroost. Om 23.00 uur heeft ze me weer naar mijn eigen huis gebracht.
Vandaag was de vriendin nog steeds op bezoek die gisteren was gekomen. Vandaag zijn we de stad in geweest en hebben daar wat rondgekeken. Ik heb iets heel revolutionairs gedaan: ik heb me aangemeld voor dagbesteding voor mensen met een psychiatrische aandoeningen, om wat meer dagvulling te hebben en meer mensen tegen te komen. Nu moet ik volgende week dinsdag terug komen om dan 's middags nog wat formulieren in te vullen..en nadenken over wat ik dan wil.
Vanmiddag kwam ik Christel op de fiets tegen, en ze groette mij.. toen kwamen mijn emoties weer wat tot rust.. Maf he, dat ik zo kwetsbaar ben..
Het zou voor jou wel makkelijker zijn, als jullie elkaar helemaal niet meer zouden zien.
Verhuizen dus......................maar dat is voor jou geen optie, denk ik? :-\
Uiteindelijk gaan jullie wel het juiste evenwicht kunnen vinden denk ik, dat heeft gewoon tijd nodig. Als zij een beetje te emotioneel is gaat ze meer afstand zoeken en als jij een beetje emotioneel bent ga je haar juist opzoeken. Het is niet makkelijk maar jullie komen er wel uit, je zal wel zien.
Ik vind het wel super dat je je opgegeven hebt voor die dagbesteding! Hierdoor ga je zeker niet meer voorhebben dat je in je bed blijft liggen en je daarna weer slechter voelt. Wat voor activiteiten zijn er allemaal?
Het lijkt me echt super. Het is ook fijn om weer andere mensen tegen te komen. Goe bezig Peter! :klap:
Citaat van: Ienepien op maart 24, 2010, 06:41:40 PM
Het zou voor jou wel makkelijker zijn, als jullie elkaar helemaal niet meer zouden zien.
Verhuizen dus......................maar dat is voor jou geen optie, denk ik? :-\
@ Ienepien: nee, verhuizen is voor mij inderdaad geen optie..
@Zonnekind: ik hoop zo dat wij er uit komen..
Anders schop je haar toch gewoon het kasteel uit? ;)
Maar ff serieus, het is erg zoeken naar een juiste manier van met elkaar omgaan. En uiteindelijk vind je die wel. Een manier waar je wel tevreden mee kunt zijn. Besides, na een tijdje zul je wel moeten. Loslaten is moeilijk, maar dat is wel iets dat in dit geval belangrijk is. Dat je de oude vriendschap loslaat en je je richt op het nieuwe contact als zijnde een nieuw contact.
Weee, ik ben ziek ! Griep ! BAH !
Vervelend. Beterschap! :knuffel:
Als je over 3 weken maar weer beter bent. :knuffel:
Dat zal wel lukken ! ;D
Veel beterschap!
Jep, beterschap! En als je over 3 weken nog niet beter bent, dan komt er een horde AVEN-ers langs met een pannetje halve haan soep!
Vanavond heb ik nog vanwege mijn verjaardag vorige week met vrienden van een woongroep hier pannekoeken gegeten in een pannekoekenrestaurantje hier in Nijmegen. Het was lekker en gezellig !
Jeeeeetje, jouw verjaardag duurt lang?
Duurt ie soms tot de 18e? :rollol:
Dan komen we een dag te laat :o
O, Peter wil vast wel voor ons nóg een dagje langer jarig zijn. ;D
Ja hoor, zeker !
Nou ja, de taart komt er al aan! Moet het dan maar een halve hanen taart worden met een halve AVEN taart? :P
Met veel chocolade !
Hmm... ik dacht nou net aan aarbeien als vulling! Dat vind ik nou zo bij de lente horen! En het is ontzettend lekker!
Verras ons maar, Pinky. ;)
Haha, gaan we doen!
Peter, nog bedankt voor je gastvrijheid.
Je hebt daar een mooi stekkie om te wonen!
Ja, onwijs bedankt! Ik heb er echt van genoten! De rondleiding ging eigenlijk veels te snel! ;)
Staat de tipi er nog?
Dat was het onderkomen van de blinde manke kameel, maar die was even verhuisd, omdat de tipi pas verhuurd is geweest. ;D
Citaat van: Mannetje op april 19, 2010, 07:30:09 AM
Peter, nog bedankt voor je gastvrijheid.
Je hebt daar een mooi stekkie om te wonen!
Daar sluit ik me helemaal bij aan!
Het was ook zo heerlijk ongedwongen allemaal. Heel relaxed gevoel had ik er bij.
En iedereen was gewoon zichzelf. :knuffel: (denk ik ;D)
Ja, het was zeker lekker ongedwongen!
'k heb heimwee! :P
Volgende maand weer? :D
Citaat van: Ienepien op april 20, 2010, 12:52:19 PM
Volgende maand weer? :D
Goed plan! Andere mensen die ook een speciaal huis hebben en dat willen laten zien? ;D
Ja hoor. ;D
(maar nog niet volgende maand al................)
Kom maar op! De maandelijkse AVEN meeting mag van mij van start gaan! Gezellig!
Citaat van: Ienepien op april 20, 2010, 10:19:00 PM
Ja hoor. ;D
(maar nog niet volgende maand al................)
Over 5 weken dan ;D
't Zal mij benieuwen wie er over 4 weken al weer een reis aankan. :P
(en dan hoef IK lekker niet ;D)
Citaat van: jojo83 op april 20, 2010, 09:10:15 PMGoed plan! Andere mensen die ook een speciaal huis hebben en dat willen laten zien? ;D
Mijn huis is tamelijk speciaal (niet noodzakelijkerwijs positief helaas :D) en ik vind het best om een keer AVEN over de vloer te hebben. :)
Da's wel mooi centraal, ja. :klap:
Nou, gooi er een datum en een plaats uit en wie weet!
Ergens in 2013? :-\
Liever vóór 2010, voor het geval dat. ;) ;D
Kom maar op met een datum! En wel graag 2010 ja! ;)
Dan kijk ik of ik dit keer kan rijden Jojo!
Ik rijd dan graag mee !
Gezellig! Nou Drisos, kom maar op met je plaats en je datum, waarbij de datum maximaal eindigt op 06-2010 :P
Ik heb dat 06-nummer proberen te bellen, maar geeft geen gehoor. :rollol:
:P
Probeer eens een ander nummer? Oja, als je gehijg hoor, dan heb je de sekslijn te pakken :schater:
Hebben die ook mannen aan de andere kant? Ik ben vanavond man-loos. ;D
Op de racefiets neem ik echt mijn telefoon niet op, als ik hijgend volgas ga.....
Citaat van: Mannetje op mei 04, 2010, 07:32:45 PM
Op de racefiets neem ik echt mijn telefoon niet op, als ik hijgend volgas ga.....
Lijkt me slim ;D
Mij ook!
Vandaag had ik veel last van mijn gevoelens ( verlangen, pijn, verdriet) voor Christel, ik raakte emotioneel helemaal op slot. Ik heb vanavond voor het eerst in maanden een kalmerend tabletje genomen.. En dat helpt voor het moment....
Soms kan het inderdaad weer de kop opsteken.
Door een herinnering, een ontmoeting, of door haar in de verte te zien, iets op de radio/tv.... :-\
Tóch zal je hier doorheen moeten. :knuffel:
Dat laatste is wel fijn... dat eerste... ik kan er zo weinig op zeggen anders dan :knuffel:
Trek die trui maar aan die je van me hebt gekregen, dan lijkt het net alsof ik je een echte warme knuffel geef! :knuffel:
:knuffel:
vervelend dat die gevoelens weer boven komen. :knuffel:
Ja, ik voel ze nu ook. Ik zag Christel net, op het kantoortje. En dan wil ik zo graag gezellig met haar kletsen, ik voel zoveel warmte en vriendschappelijke gevoelens voor haar..
Kun je die niet 'gewoon ff ombuigen' en naar jezelf toe sturen? ;)
:knuffel:
Dat zou wel heel fijn zijn als dat kon Pinkeltje, vind je ook niet Peter?
Hier nog een welgemeende warme :knuffel:
Citaat van: Pinkeltje op mei 07, 2010, 02:36:26 PM
Kun je die niet 'gewoon ff ombuigen' en naar jezelf toe sturen? ;)
:knuffel:
Eigenlijk gebeurt dat al :-\
Het is je eigen liefde die je voelt, en zij is de spiegel die dat weerkaatst.
Inderdaad, en zodra je dát snapt, ben je al een eind op de goede weg. :wave:
Citaat van: Mannetje op mei 08, 2010, 10:48:29 AM
Citaat van: Pinkeltje op mei 07, 2010, 02:36:26 PM
Kun je die niet 'gewoon ff ombuigen' en naar jezelf toe sturen? ;)
:knuffel:
Eigenlijk gebeurt dat al :-\
Het is je eigen liefde die je voelt, en zij is de spiegel die dat weerkaatst.
Mooie uitspraak, Mannetje ! :klap: :klap: :klap:
Voelt dat niet ineens heel goed, Peter? ;)
Ik kon het vanavond als tragiek zien, iets naars wat gebeurt, waar niemand schuld aan heeft..
Vanmiddag had Christel weer kantoordienst, en ik was thuis. Ik had geen andere afspraken geregeld.. Dat was moeilijk, ik wilde zo graag bij haar op het kantoortje gaan zitten kletsen. Maar ik heb het niet gedaan. Ik ben pas na 16.00 uur, dwz na afloop van haar kantoordienst, naar het kantoortje gegaan voor koffie. Ik weet dat ik het beste heb gedaan, maar voelde me vanavond zo shit.. Ik zat te huilen in mijn scootmobiel. Nu na de colleges op de universiteit is het wat minder geworden. Maar ik bid nog steeds heel veel tot God dat hij mij de liefde en vriendschap van Christel terug geeft... :78:
Citaat van: peter1963 op mei 11, 2010, 10:06:02 PM
Ik kon het vanavond als tragiek zien, iets naars wat gebeurt, waar niemand schuld aan heeft..
Peter, hou hier aan vast, hiermee sla je de spijker op de kop! :knuffel:
Vandaag voelde ik mij ook zwaar klote.. gespannen en depressief, en heel verdrietig. Ik kwam net thuis, en toen reed ze met haar auto net weg. Ik groette haar ( met hand opsteken) maar ze groette niet terug.. Weer voelde ik me zwaar klote..
Het is voor jou gewoon het moeilijkste, dat je haar bijna iedere dag ziet. :knuffel:
Jeetje, ik zou graag iets willen zeggen dat helpt, maar in dit geval is het simpelweg klote en is het enige dat helpt een dikke :knuffel:
Ik vind dat ze jou klote behandelt. Zo leuk is ze dus niet.
:knuffel:
Je zal toch aan jezelf moeten gaan werken!
Want je blijft je maar totaal afhankelijk van haar opstellen :-\
Je blijft hangen in de emotie gericht op haar.
En maar trekken, trekken trekken. Heb je dan echt niet door dat dit voor géén meter helpt ???
Dus je zal haar toch moeten loslaten!
Dus bij deze een schop onder je kont om eindelijk vooruit een keer in beweging te komen, en niet stil te blijven staan!
:knuffel:
Jaa, ik schop mee, Peter. :klap:
Hier alvast een stevige boorhamer om haar eruit te rossen !!!
(http://toolsonline.nu/images/12680_abrisshammer.jpg)
Dat kost een hoop werk, maar het levert je enorm veel op.
Citaat van: Ienepien op mei 13, 2010, 10:28:10 AM
Jaa, ik schop mee, Peter. :klap:
Ook ik schop mee.
Het is niet makkelijk, maar ergens in blijven hangen is nooit goed. De situatie is nu eenmaal zo dat je haar vaak tegenkomt en dat is moeilijk. Maar nu verpest het je leven, terwijl je er toch zelf wat van moet maken.
Je hebt de keuze tussen verhuizen (wat ik als ik jou was zeker niet zou doen in zo'n huis, maar goed...) of eraan gaan werken dat het jou minder pijn doet als je haar tegenkomt.
Misschien helpt het wel om haar als "slecht" persoon te gaan zien, want ze behandelt jou niet netjes. De knop bij jou zal echt om moeten, anders blijft dit je leven beheersen. En hoe die knop om moet zul je zelf een weg in moeten vinden. Sterkte daarbij :knuffel:
Slik.... :'(
Helaas wil ik ook mee schoppen. Maar wel een liefdevolle schop Peter. Soms hebben mensen dit nodig. Hoe confronterend dit ook is! Maar Peter... we willen allemaal dat het goed met je gaat en zien dat dit je zo verdrietig maakt! Dat willen we allemaal niet! Dus bij deze ook mijn liefdevolle schop!
Slik.... :'(
Hoe goed bedoeld die schoppen ook zijn, ik denk dat Peter nu vooral ook een :knuffel: nodig heeft.
Hou vol Peter, het zal echt ooit beter gaan :knuffel:
Vandaar een liefdevolle schop! Dat is een schop en een knuffel. Want werkelijk waar... ik wil niets liever dan dat Peter gewoon van het leven kan geniet zonder iemand die hem constant aan pijn herinnert. Dat verdient hij niet. Maar Peter, uiteraard krijg je altijd een knuffel als je die nodig hebt! :knuffel:
Dank jullie wel ! Het gaat momenteel erg moeilijk.. ik gebruik kalmerende middelen om overeind te blijven, en niet in een hele erge kramp en stress terecht te komen.. :78:
Vanavond wel gezellig, ik heb tot een kwartiertje geleden met twee vriendinnen zitten kletsen. Dan ga ik mij op den duur beter voelen..
Ik wéét, dat je nu inziet, dat we gelijk hebben. Hou vol!
Het is voor je eigen geluk en toekomst.
We houden van je. :knuffel:
Hang on Peter! Dat kun je! Niemand is al die stress, pijn en verdriet waard! Jij bent belangrijk en wij willen enkel dat jij gelukkig wordt! En als we je daarbij kunnen helpen, geef een gil.
Graag !
In dat geval, hoe kunnen we jou het beste helpen?
Ja, zeg het maar. :knuffel:
We staan voor je klaar!
Even nadenken.. Maar wel lief van jullie !
Ik denk, dat je dat ook zomaar niet weet.......... :-\
Het hoeft ook niet, Peter. Als je maar weet dat we aan je denken en er voor je zijn. :knuffel:
Dat is het belangrijkste inderdaad! En als we je kunnen helpen doen we dat! Dus laat maar weten als je eruit bent! We'll be here!
Inderdaad! :knuffel:
Ik worstel voort.... ::)
:knuffel:
Citaat van: peter1963 op mei 20, 2010, 10:23:30 PM
Ik worstel voort.... ::)
Peter, je bent goed bezig. :klap:
:knuffel:
Als we je nu elke keer een soort opdracht geven. Volgende keer dat je haar ziet of aan haar denkt, moet je (dat mag in stilte) tot 20 tellen maar alle getallen deelbaar door 4 mag je niet noemen.
Dit is uiteraard maar een domme opdracht maar dat leidt je af en je gaat jezelf op dat moment zo dom vinden dat je er mee moet lachen. Zo krijg je na een tijd terug een prettig gevoel als je aan haar denkt en geen triest gevoel.
Nog een leuke: je moet volgende zin achterstevoren proberen te zeggen als je haar ziet of aan haar denkt "Ik ben niet meer verliefd op Christel". Elk woord moet je omdraaien. Ik moest dat doen om mijn auto-angst weg te krijgen en dat is heel goed gelukt. Ik moest zeggen: ik ben niet bang in de auto. Dat wordt dan: Ki neb tein gnab ni ed otua. Ik lag soms zo te gieren in mijn auto dat ik inderdaad vergat dat ik er bang was. Misschien is dit te dom of heb ik het te ver gezocht, maar het is het proberen waard, niet?
Hihi, ik vind het wel een goede! Het lijd inderdaad goed af en het is best wel grappig! Over conditioneren gesproken...
Geweldig! :klap:
En Peter, kan je het al foutloos opzeggen? :schater:
Nee, dat gaat nog wel een tijdje duren ! ;D
We hebben geduld, hoor. 8)
Ik ben zooooooo depressief... :78:
Het is maar een heel klein gebaar, maar wel gemeend: :knuffel: :knuffel: :knuffel: :knuffel:
:knuffel:
Anti-depressiva, Peter! :knuffel:
ai Peter, ik hoop dat je je snel weer beter voelt... Overigs begrijp ik heel goed wat je nu doormaakt... :knuffel:
Dan stiekem ook even een :knuffel: voor Myra, ook al is dit Peters fancluppie.
:knuffel: voor jullie beiden!
Citaat van: myra op juni 23, 2010, 10:33:51 AM
ai Peter, ik hoop dat je je snel weer beter voelt... Overigs begrijp ik heel goed wat je nu doormaakt... :knuffel:
Dank je.. het is shit, k*t en kl*te... :'(
:knuffel: voor iedereen die het wil.
:knuffel:
Ik heb net een healing gehad, en nu gaat het gelukkig weer wat beter...
Gisteren had ik een gezellig verjaardagsfeestje hier waar ik woon. Dat was leuk !
Fijn dat je positieve dingen kunt zien! :klap:
Dus die healing was goed voor jou. Was dat met een medium? :-\
Fijn dat het nu iets beter gaat.Ik hoop dat je dat vast kunt houden :knuffel:
Mooi dat het weer wat beter met je gaat!
Wat houdt zo'n healing precies in?
Peter, het is nu wel druk op de buurt, denk?
Wat een afschuwelijke situatie. :o
Ja, het was druk op de Rijksstraatweg. Eerst dagen veel politie, daarna veel pers. Inmiddels is het weer rustig.. Kooistra woonde twee villa's bij ons vandaan, maar we zagen hem nooit. Bizar.. Ja, er gebeurde eens een keer wat in dit dorp..
Verder heb ik nu een twitter-account ! Volg mij !
En: bonje met Christel.. afschuwelijk..
Wie is Kooistra en wat is er met hem aan de hand?
Hoe komt het dat je ruzie hebt met Christel? :knuffel:
Iemand die eigenaar was van heel veel cafés en nu zelfmoord heeft gepleegd.
Is de bom gebarsten? Misschien wel goed, maar toch heel rot voor jou. (niet rot bedoeld, maar misschien kun je haar nu ook eens anders zien dan je deed. Maar goed, ik ken het verhaal niet, dus misschien trek ik wel te snel conclusies.) :knuffel:
Peter, ik merk wél aan je postjes van vandaag, dat 'de oude Peter' een beetje aan het terugkomen is. :knuffel:
:knuffel:
Citaat van: Ienepien op juli 02, 2010, 06:59:26 PM
Peter, ik merk wél aan je postjes van vandaag, dat 'de oude Peter' een beetje aan het terugkomen is. :knuffel:
Dat klopt, gelukkig maar ! :klap:
Vind ik ook. Lekker grappen en grollen. ;D
Ik heb vandaag last van angstaanvallen.. Heel vervelend. Ik heb aan het eind van de middag een kalmerend middel genomen, en nu gaat het inmiddels ietsje beter. Balen !
Ik was dit weekeinde al emotioneel instabiel, en toen vond ik vanochtend vroeg een mailtje van een vriendin dat niet zo leuk was.. Ik voelde daarna dat ik weggleed, steeds angtisger en gespannener wordend.. Heel akelig..
Hopelijk is het morgen weer wat beter. :-\
Dat sucks! Ik hoop maar dat je je inderdaad snel weer beter voelt! Dat verdien je! :knuffel:
:knuffel:
Hoe is het vandaag gegaan, Peter? :knuffel:
Laat je niet doen Peter, het is heerlijk weer, geniet van het zonnetje. Ga op uitstap, ga met vrienden weg, ga naar het park, ga een terrasje doen,... Het leven is te mooi om je te laten doen door 1 slecht berichtje. Zorg vooral dat je veel afleiding hebt, dan kan je niet te veel piekeren en vergeet je dat je angstig bent. Dikke :knuffel:
Vandaag flink angstig geweest.. vanochtend op het kantoortje gezeten voor wat afleiding, vanmiddag kwam een vriendin van mij me een healing geven. Daarna een vriendin aan de telefoon gehad, ik had haar gemailed over mijn angstaanvallen.
En toen gebeurde het.. tegen 18.00 uur begon ik mij plotseling beter te voelen, en in plaats van naar de afhaalchinees gaan en daar een loempia halen, ben ik op het terrasje van een eetcafe gaan zitten, en heb me flink laten verwennen. Plotseling ging ik mij dus beter voelen.. floep... Daarna vanavond nog een vergadering gehad, en daarna bij een goede vriendin langs gegaan. Ik ben nu net terug, ga zo naar bed. Dus ja, mijn stemming is in de loop van de avond weer verbeterd, na anderhalve dag angstaanvallen..
Dus het lijkt weer beter te gaan. En ik heb met diverse mensen gepraat over wat ik nu met dat mailtje en die vriendin aan moet.. Het unanieme advies was: je hebt al via de mail gereageerd, en dat was een goede reactie. Houd voorlopig even radiostilte zolang je je zelf zo labiel voelt. Wanneer je jezelf beter voelt, kun je haar wel weer opbellen en de zaak telefonisch uitpraten. En ik denk dat ik dat dan ook maar ga doen..
Ik heb over mijn angstaanvallen en christel het volgende aan mijn psychiater gemailed:
Gistermiddag, na de shiatsu-massage, is mijn stemming omgeslagen. Sindsdien heb ik last van angstaanvallen. Ze zijn niet zo heftig dat ze mij helemaal lam leggen, maar ze zijn wel vervelend.
De angstaanvallen werden getriggerd door een wat vervelend mailtje van een vriendin van mij, die mij kritiek gaf op wat dingen die ik doe. Kennelijk stond ik toch niet zo sterk in mijn schoenen ( ik was dit weekeinde al wat angstig), want de angstaanvallen braken behoorlijk los. Ik probeer met rust, ritme, regelmaat en traxene de boel weer in goed vaarwater te krijgen..
Afgelopen zaterdagmiddag had ik een soort familie-opstellingen rond Christel en mij, gedaan door een vriendin van mij.
Ze gaf aan dat ik Christel heel erg mis, en dat de emoties vooral in mijn maag- en middenrif gebied zitten. Ze gaf ook aan dat ik mij niet gezien voel door Christel.. dat klopt allemaal..
Interessant was wat ze over Christel te melden had. Christel voelt zich op haar beurt niet gezien door mij, en is erg boos op mij. Tegelijk houdt ze veel van mij, net als dat ik veel van Christel houd. Maar haar woede overheerst. De vriendin gaf wel aan dat Christel niet overweg kan met de liefde en vriendschap die ik geef en gegeven heb. En dat dat gedeeltelijk bij haar ook een onbewuste worsteling van haar is. Ze gaf ook aan dat er dus veel speelt achter de afwijzende facade die Christel mij toont. En: ze gaf aan dat Christel op energieniveau haar hand naar mij uitstak. En dat er door de sessie op zielsniveau in Christel iets veranderd was, ookal was dat wellicht niet direct te merken in haar gedrag. En dat Christel eigenlijk wilde dat ik haar vader was, en dat de teleurstelling groot was toen ik dat dus toch niet bleek te zijn.
Een heel aantal dingen die ze weergaf over Christel kloppen denk ik wel. Dat Christel heel boos op mij is, klopt denk ik wel. OOk dat ze zich niet door mij gezien voelt, en dat dat haar woede oproept. Verder vond ik het interessant om te horen.. Ik heb veel om over na te denken. Ze zei ook dat Christel en ik nog erg op elkaar gericht waren, dat het conflict niet koud is, aam beide kanten. Dat klopt ook.. Zo is er meer dat mij stof tot nadenken geeft.
Goed, nu zijn jullie weer op de hoogte ! :D
Fijn dat het weer beter gaat. Ik hoop dat dit soort sessies gaan helpen om overal bovenop te komen. :knuffel:
Jeetje, wat een verhaal er eigenlijk achter. Maar wel fijn dat je dit nu weet. Hopelijk helpt het je snel stukken verder!
Typisch iets voor tweelingzielen!
Alleen dan wel één van de heftigste situaties die ik ooit ben tegengekomen.
Het lijkt me door dit verhaal ook wel bevestigd, het tweelingziel-verhaal.
Dan is het zaak je hierin te verdiepen, of er eens melding van te maken bij je psych.
En als die het naast zich/(haar?) neerlegt, moet je er met iemand anders over praten. :knuffel:
Ik denk dat je op de goede weg bent Peter, hou vol :knuffel:
Dank jullie voor de steun. De dagelijkse praktijk is wel eens moeilijk..
Mijn angstaanvallen gaan en komen, ze zijn er nog steeds. Toch wil ik ook dat ze mij niet beletten leuke dingen te doen. Zo ben ik vanavond met een vriendin in de stad uit eten gegaan. Daarna naar een optreden op de Waalkade van de Scene, een nederlandstalige band met mooie teksten. UIteindelijk een rustig terrasje gepakt, en daar nog wat zitten drinken. Ik ben net thuis..
Leuk. :klap:
Super! Dat zijn inderdaad de dingen die je moet blijven doen, als je naar zulke momenten kan blijven uitkijken en er achteraf met een leuk gevoel op kan terugkijken, dan geraak je door elk moeilijk moment. :klap:
Moest je dichter wonen zouden we af en toe samen kunnen weggaan. Dan mogen we elk maximum 15 minuten klagen over onze pijnen en angsten enzo en daarna mag er enkel nog gelachen worden :D
Aaah, dat kan nu ook. Maar dan minder vaak!
Citaat van: Zonnekind op juli 22, 2010, 07:26:16 PM
Super! Dat zijn inderdaad de dingen die je moet blijven doen, als je naar zulke momenten kan blijven uitkijken en er achteraf met een leuk gevoel op kan terugkijken, dan geraak je door elk moeilijk moment. :klap:
Moest je dichter wonen zouden we af en toe samen kunnen weggaan. Dan mogen we elk maximum 15 minuten klagen over onze pijnen en angsten enzo en daarna mag er enkel nog gelachen worden :D
:klap: :klap:
Waarschuwing: er zijn al zo'n 120 dagen geen berichten meer geplaatst in dit topic.
Tenzij je zeker weet dat je hier wilt reageren, denk erover om een nieuw topic aan te maken.
Dit is geen goed teken!! Jouw fanclub stond zelfs al op de tweede bladzijde. Vertel nog eens hoe het met je gaat Peter, jouw fans zijn er voor jou... :knuffel:
Daar ben ik ook benieuwd naar. Hoe is het er mee, Peter?
Inderdaad...dat is belangrijk nieuws!
/me denkt dat Peter wacht op zijn contributie. :P
:cake: :cake2: :taart1: :taart2: :taart3: :taart4:
Eet eerst maar eens lekker op. :knuffel:
Zóveel keuze, nu kan hij niet kiezen....
Dan pik ik er alvast 2 weg ;D Dat scheelt weer met kiezen!
Hé hé, dan moet je het wel een andere keer teruggeven.
Want het was MIJN contributie. :o
Tsss.....taarten, wielen....'t wordt gewoon onder je neus weggejat! :schater:
Peter doet aan de lijn, en deze waren niet calorievrij!
Pakt er nog een 3e weg
Ik denk, dat er hier bewaking moet komen. >:(
:flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic: :flic:
Geregeld! ;D
Zooooooooo, die Peter is effe een belangrijk persoon. :schater:
Wat dacht je dan? Hij woont notabene in een kasteel!
Tsja, dat zegt natuurlijk al genoeg!
Belangrijke mensen komen ook altijd te laat, is het daarom dat Peter op zich laat wachten?
Uiteraard. Zoals het een belangrijk persoon betaamd!
/me controleert het hangslot aan het hek..................
Zie? Zelfs de achteruitgang wordt door een strenge OMA bewaakt!
Het is goedgegaan, er zijn geen taartjes meer gejat. ;D
Wat lief dat jullie mijn fanclub weer gereanimeerd hebben.. Momenteel heb ik buikgriep.. Afgelopen vrijdag was ik al heel moe. Toen heb ik 's avonds lekker bij mijn buurvrouw boerenkool gegeten. Toen was er niets aan de hand.. Maar gisterochtend werd ik om 06.00 uur wakker met een flinke buikpijn. Die is de hele dag niet weggegaan, gisteren kon ik niets eten, gisteravond overgegeven.. Heel vervelend allemaal. En wat ik gisteren gepland had om te doen, kon natuurlijk niet doorgaan. Vandaag voel ik me wat beter, maar het is nog lang niet i orde. Zojuist heb ik een bakje kwark gegeten, hopeljk blijft dat er in. En om 16.00 uur ga ik naar mijn moeder. Dan zie ik tenminste wat mensen. Het is maar allee en eenzaam, zo op je kamertje liggen..
Ik heb heel lang niets in mijn fanclub geschreven omdat ik zo met Christel bezig ben en bezig was.. daar wilde ik jullie niet meer mee vermoeien..
Ach, wat eruit moet, moet eruit! En dat is in alle fronten zo. Vermoei ons vooral! In ieder geval heel veel beterschap en veel plezier vanavond!
:knuffel:
Peter, al je problemen kan je hier op tafel gooien. Dat is vaak beter dan ze in je eentje te moeten verwerken.
Je bent GOD toch niet?
En wij luisteren heus wel. Alleen oplossingen geven zal niet altijd meevallen.
Ook wij hebben geen toverstokje. Jammer, maar helaas.
Verder kan een :knuffel: al veel doen. :-*
Jep, en die hebben we hier genoeg! Zelfs hele grote! :grouphug:
Nee, gelukkig ben ik GOD niet.. Stel je voor.. :rollol:
Ik ga hier weer meer schrijven, dat is denk ik wel goed.
Ik ga zo bij mijn moeder langs, zoals ik iedere zondagmiddag/ zondagavond doe. Ik ben het zat om hier in mijn eentje te liggen..
Doe je wel voorzichtig? :knuffel:
Je kan het inderdaad beter allemaal vertellen. Dan ben je het zelf al kwijt en dat helpt om het allemaal wat te verwerken. En je valt ons er hier niet mee lastig, dit is jouw persoonlijke fanclub, al schrijf je hier de grootste bullshit, dat is nog altijd je goed recht :D (en iemand die geen zin heeft om dat te lezen, is daar ook niet toe verplicht, handig toch? :D)
Hoe is je band ondertussen met Christel? Praat ze nog met jou of negeert ze je? Heb je er nog altijd zo'n sterke gevoelens voor of wil je vooral jullie vroegere band terug?
Ik hoop voor Peter dat er (positieve) vorderingen zijn, in welke vorm dan ook.
Ik hoop ook dat een keer mijn gevoel ongelijk heeft :-\
Citaat van: Pinkeltje op november 28, 2010, 01:58:43 PM
Ach, wat eruit moet, moet eruit! En dat is in alle fronten zo. Vermoei ons vooral! In ieder geval heel veel beterschap en veel plezier vanavond!
ben het hier volledig mee eens!
veel beterschap Peter!
Wie weet kunnen we wat tips geven.
Dank jullie voor jullie lieve reacties.. Ik schrijf binnenkort meer ! :knuffel:
:cheerleader: <---- = ik die je aanmoedigt.
:D
Vanavond weer door de kou en de sneeuw thuis gekomen op mijn scootmobierl. De sneeuw is nu echt wel opgevroren tot ijs ! Het was zelfs in een scootmobiel af en toe gevaarlijk glad. Ik begon een paar keer behoorlijk te schuiven !
Verder had ik vandaag veel last van angstaanvallen. Het begon toen ik vanochtend wakker werd. Ik ben vrijwilligerswerk gaan doen, maar daar trok het niet door weg.. Daarna vanmiddag gemasseerd, en dat hielp wel enigszins. Daarna een vergadering in de stad en daarna eten bij een vriendin. Toen trok het langzaam weg. Vanavond heb ik eerst een vesperdienst gehad ivm de Kersttijd, en daarna terug naar die vriendin om een filmpje te bekijken. Nu voel ik me wel weer redelijk.
Morgenochtend om 10.00 uur een afspraak met de huisarts in verband met mijn maag klachten.. Ik ben benieuwd of het wat oplevert..
Kan je ons zo'n angstaanval omschrijven? Misschien kunnen we tips geven dit onder controle te krijgen.
Veel succes bij de dokter morgen!
Heey, hoe ging het bij de dokter? Alles weer in orde?
Ik kan niet slapen.. raar.. ik weet niet wat me uit mijn slaap houdt..
Dat eeuwige stemmetje in je hoofd.
Of die geluidloze mug die toch onbewust irritant is!
Ik was vandaag weer op het Gendercentrum van de VU. Na een jaar en drie maanden hadden ze weer tijd voor me ! Ik had een goed gesprek met een psychologe. Ik heb nu de komende maanden iedere maand een gesprek daar, met die psychologe. Om uit te vissen wat er nu met mij aan de hand is.. Ik voelde me in ieder geval gehoord en begrepen.. Ik was de hele dag onderweg. Het grootste deel hebben we in de auto gezeten in de file en vanwege de gladheid. Maar ik ben wel blij dat ik ondanks de kou en de gladheid toch gegaan ben..
Fijn, dat er eindelijk weer eens geluisterd wordt. :knuffel:
Dat vind ik ook. En het is ook fijn dat je er ondanks het weer toch gekomen bent! :knuffel:
Pfoei, wat een lang traject dan. Zowel bij het gendercentrum als op de weg ;)
Maar wel fijn inderdaad dat er nu geluisterd wordt! Ik hoop dat er een positieve uitkomst is straks!
En natuurlijk ook heel fijn dat je vanaf nu elke maand terecht kunt. Een jaar en 3 maanden moeten wachten is wel erg lang.
Ja, dat was wel heel lang wachten. Nu schiet het tenminste wat op..
Gisteravond had ik een hele rare avond.. Eerst gezellig met Pinky gegeten in een eetcafe in Nijmegen. Tegen half 10 was ik weer thuis gebracht met het auto'tje van Pinky.. Heel luxe, dat scheelde een hoop ivm de kou en de gladheid.
Toen ik thuis was, ben ik nog even bij een buurvrouw binnen gelopen waar ik mijn Latijnse Leesgroepje zou hebben.. Tot mijn verbazing waren daar diverse mensen nog met hun gezamenlijke vertaling bezig ( voor de geïnteresseerden onder ons: de Gallische Oorlog, van Julius Caesar, erg tendentieuze literatuur: hoe klets je mensen een oorlog in.. Maar wel leuk en leerzaam). Toen we om 23.00 uur ophielden, trof ik in het trappenhuis twee mensen van een ambulance aan. Ik vroeg hen of ze wisten waar ze wezen moeten, en ze zeiden van wel. Maar ze zeiden niet waar ze waren geweest. Ik vond dat al een beetje raar, en dacht: bij wie zouden ze geweest zijn ?
Ik was nog geen kwartiertje op mijn kamer of er werd aangeklopt, jawel, om 23.15 uur. Erg laat. Toen stonden plotseling drie intens verdrietige bewoonsters bij mij binnen, die kwamen vertellen dat een bewoner, Chris, met wie ik min of meer bevriend was, die dag plotseling was overleden. Ik ben toen mijn medebewoners op gaan zoeken, die zich verzamelden in een keuken van een woongroep. De politie was nog druk bezig met sporenonderzoek, dat duurde uren. Er kwam een lijkschouwer, het werd nog later, er kwam een begrafenisondernemer die Chris' lichaam meenam naar het Radboud Ziekenhuis.. En we zaten daar maar in die keuken, koffie drinkend, thee drinkend, whiskey drinkend en perensap drinkend, wachtend totdat het allemaal afgelopen was. Ondertussen druppelden er steeds nieuwe bewoners binnen, die laat thuis kwamen uit de stad en een politieauto en een auto van een uitvaartmaatschappij buiten zagen staan.
Uiteindelijk was het 's nachts kwart over twee toen we de zitting opbraken. Ik heb toen een paar uurtjes geslapen.. En ik werd steeds verdrietiger. Steeds verder drong emotioneel tot mij door dat Chris overleden was.
Vanochtend hebben we eerst bij elkaar gezeten in het kantoortje, daarna zijn we naar de kroegruimte gegaan. Daar hadden de woongroepbewoners van Chris' woongroep koffie en thee gezet, brood en boter meegenomen. Daar hebben we de ontwikkelingen verder afgewacht. In de middag zijn Chris' ouders gekomen. Samen met medebewoners zijn ze naar het Radboudziekenhuis gegaan. Daar hebben ze hem gezien zoals hij nu is, niet zo mooi.. Ik was daar niet bij, ik was naar de St Maartenskliniek voor mijn revalidatieschema.
Aan het eind van de middag ben ik naar de woongroep gegaan waar hij woonde. Daar was een vergadering gaande over de crematie: wanneer, waar etcetera.. Wat voor kaart moeten we sturen ? Aan wie ? Etcetera. Ik ben net weer thuis.. Even snel eten en dan naar de kroegruimte.. om elkaar weer te zien.. Wat een dag, wat een dag..
Gecondoleerd en een hele dikke :knuffel:
:'( Sterkte, Peter!
Jeetje, wat een avontuur. :o
Maar was het geen natuurlijke dood? Dat de politie enzo er was???
Vreselijk om dat mee te maken. :knuffel:
Veel sterkte ermee.
Ja, het was een natuurlijke dood. Hij had een acute hartstilstand gehad, en was daaraan overleden. Op de wc. Met de deur van binnenuit op slot. En in een hoop bloed.
Maar door de omstandigheden waarin hij gevonden was, wilde de politie uitsluiten dat het een niet-natuurlijke dood was. En daarvoor was blijkbaar veel onderzoek en veel tijd nodig.
Jasses.....wat een dood....mijn overgrootopa is ook op 't toilet overleden, maar hij was al 100.
Dat is inderdaad niet fijn, hopelijk heeft hij er zelf niets meer van geweten. Dikke :knuffel:
Wat rot Peter, heel veel sterkte :knuffel:
Gecondoleerd Peter.
:o wat een verhaal Peter.
Gecondoleerd in ieder geval en sterkte met het verwerken hiervan.
Gecondoleerd, Peter. :knuffel:
Veel sterkte, Peter. :knuffel:
Gisteravond was er van 16.00 tot 21.00 uur gelegenheid voor bewoners om individueel afscheid van Chris te nemen. Hij lag in zijn kist opgebaard in de kapel hier. Ik heb een uur als wacht bij zijn kist gezeten.. Vandaag eerst een rouwritueel alhier, voor bewoners hier en vrienden, en daarna naar het crematorium Jonkerbosch, waar de familie meer de regie had, om daar defenitief afscheid van hem te nemen.. Daarna met veel mensen terug naar hier, voor een magisch buffet.. Een dag vol emoties en indrukken.. Maar het was wel goed. We hebben Chris een mooi en waardig afscheid kunnen bezorgen. Een zus van hem heeft nog gezongen, hoe verdrietig ze ook was, we hebben met z'n allen als afscheid het lied 'bella ciao' gezongen.. Vanavond ga ik nog even naar zijn woongroep toe. Zijn 'extended family' zoals het tijdens de beide rouwbijeenkomsten werd genoemd.
Fijn dat het een mooi afscheid was. Veel sterkte de komende tijd :knuffel:
:grouphug:
:knuffel:
Vanavond was ik bij de woongroep. Al het bezoek was inmiddels weer naar huis. Ze zaten rustig met elkaar te praten.. Ik heb er tot vijf minuten geleden bij gezeten. Dat was wel fijn. Pardoes sprak ik vanavond de vriend van een van de bewoonsters aan met 'Chris'. Zo heet hij natuurlijk niet, en iedereen begon te lachen. Zo diep zit dat dus ook in mijn systeem..
Fijn dat er wel om gelachen kon worden. :knuffel:
sterkte Peter...Wat ellendig, zo rond die feestdagen....
Ik voel me shit.. een vriendin van mij heeft de vriendschap opgezegd.. Gisteravond kreeg ik daarover een mailtje van haar.. We zijn tever uit elkaar gegroeid, daar komt het, als ik het goed begrijp, op neer. Ik voel me zo klote.. Ik zag het niet aankomen.. ik had haar afgelopen vrijdagochtend gebeld of we weer een afspraak konden maken. Ze belde mij terug met de boodschap dat dat goed was, komende week kon ze wel. En toen vond ik gisteravond dus het mailtje waarin ze de vriendschap opzegde.. Ik heb vannacht heel slecht geslapen, ben erg gespannen en angstig en heb wat kalmerende middelen ingenomen om rustig te blijven. En kan me nauwelijks concentreren..
Lieve Peter. :knuffel:
Wat enorm k*t. :'( Misschien kun je voorstellen om even een pauze te nemen, zodat ze even na kan denken hierover?
Ik vind het rot dat ik dit berichtje niet eerder heb gezien, dan had ik eerder wat kunnen zeggen waar je misschien steun aan hebt.
Ik ga je wel even PB'en, over iets anders.
Nogmaals :knuffel:
:knuffel: Dat is inderdaad *piep* , vooral als je het niet aan zag komen. Heb het ook eens meegemaakt en dat was géén fijne ervaring! Heeft ze wel tekst en uitleg gegeven (behalve uit elkaar gegroeid zijn)? Sterkte!
Het komt op mij wat vreemd over zoiets over de email te doen terwijl je elkaar blijkbaar regelmatig ziet, maar dat maakt de situatie er natuurlijk niet minder vervelend om. Sterkte ermee in ieder geval.
Het is ook wel erg definitief. Wat moet je nou met zo'n mailtje?
Veel sterkte en probeer je te richten op de mensen die jouw gezelschap wel waarderen :knuffel:
:knuffel:
Helemaal mee eens, met alle reacties! Ook van mij een dikke :knuffel:
Dit komt inderdaad nogal bot over. :(
Ze had makkelijker (maar niet beter!) de vriendschap kunnen laten 'doodbloeden'.
Dan hebben beiden het aan zien komen, en is het niet zo wrang.
Je hebt nogal wat voor je kiezen de laatste tijd, Peter. :grouphug:
Het is zo bizar, ik zou zelf ook niet goed weten wat ik met zo'n mailtje moet doen. Een vriendschap laten doodbloeden is inderdaad "gemakkelijker" en als je uit elkaar groeit, lijkt me dat ook logischer. Als je echt uit elkaar groeit, dan merk je dat toch allebei?
Ik vind het heel bizar, vooral dat ze dan eerst zei dat ze nog wou afspreken en dat ze dan zo'n mailtje stuurt.
Even een moeilijke maar directe vraag, heeft ze misschien schrik dat je sterkere gevoelens voor haar gaat krijgen omdat je Christel nu kwijt bent?
In ieder geval veel sterkte, dit is echt niet fijn. Maar als zij de vriendschap niet meer wil, is het natuurlijk wel eerlijker dat ze het zegt. Nu weet je met zekerheid dat je niet meer op haar kan "rekenen" als vriendin.
Dikke :knuffel: en veel sterkte
Ik weet hoe het voelt.
Ik vind het een niet respectvolle manier van iemand om het contact op te zeggen.
Dat diegene niet de moeite neemt om je dit persoonlijk te vertellen.
Ik zou er goed over nadenken wat jij wilt. Wil je het er zo bij laten. Een email terug sturen. Of aansturen op een persoonlijk gesprek met haar.
Ligt er voor mij trouwens wel aan hoe je elkaar hebt ontmoet en hoe lang je elkaar kent. Maar het is net zoiets als een smsje sturen om het uit te maken. Heel frustrerend, omdat je dan niet echt kunt reageren of je vragen kunt stellen. Het is gewoon een erg éénzijdige manier van het contact opzeggen. Daarmee ook de meest makkelijke, maar wel oneerlijk, vind ik!
Misschien kun je haar vragen eens dodelijk eerlijk te zijn over het waarom ervan. Daar kun je misschien meer mee dan wat ze nu in de mail heeft gezet. Eerlijkheid van haar kant uit is zo belangrijk om het voor jezelf goed af te kunnen sluiten.
Ik weet niet precies wat ik wil.. Ik vraag het me af. Wil ik nog een gesprek met haar ? Eigenlijk nu niet, wat zou ze mij nog kunnen zeggen ? Ze heeft me toch al afgeschreven. Misschien stuur ik haar nog wel een mailtje om te vertellen hoe ik een aantal zaken ervaar.. maar dat weet ik ook nog niet zeker. Of ik daar zin in heb, bedoel ik.
Ik heb wel aan een gemeenschappelijke vriendin gevraagd of ze meer wist. Ze wist er niets van af, en vond het gedrag van P. vreemd. En ook een keiharde manier om zoiets te doen, via de mail. Ik heb haar ook de mail gestuurd die P. mij gestuurd heeft, dan ziet die vriendin ook waar het om gaat..
P. en ik zouden nu een jaar of 13 bevriend zijn.. al liep de vriendschap de laatste anderhalf jaar minder goed dan daarvoor.. Ze had al meedere keren langere tijd niets van zich laten horen, maar dan toch steeds het contact weer opgepakt. Ik had niet verwacht dat P. een vriendschap van 13 jaar zo de nek om zou draaien..
Ik ben vandaag wat rustiger dan gisteren, hoewel ik vannacht nog slecht geslapen heb.
Vandaag heb ik veel getraind op de ST Maartenskliniek, ivm met mijn revalidatie. Ik ben er lichamelijk heel moe van geworden..
Ik wou dat ik iets kon zeggen om het makkelijker te maken, maar helaas. Dus nogmaals een dikke :knuffel:
Sommige mensen komen en gaan in je leven.....Dat hou je helaas niet tegen.
Alleen op deze manier is niet leuk.
Nog een :knuffel:
Hoe gaat het ondertussen? Heb je nog een e-mail gestuurd of ga je het zo laten?
Ik was vandaag naar de VU in amsterdam voor een gesprek met een psychologe in verband met mijn transgender-dinges. Ik was erg gespannen van te voren, en ook tijdens het gesprek. Ik weet niet precies waarom, ik kon in ieder geval geen hap door mijn keel krijgen, van te voren. En dat is voor mij toch wel tamelijk uitzonderlijk. Ik heb een goed gesprek met de psychologe gehad, van ongeveer drie kwartier. Het ging over mijn jaren op de middelbare school, over mijn depressies en angsten, en over de afstand die ik toen al voelde tov de jongens om mij heen. En dat ik aansluiting zocht en vond bij een meisjesgroepje dat mij wel accepteerde.. Nouja, dat soort dingen. Over een maand mag ik weer terug komen. Fijn he ? Hopelijk voel ik me dan wat minder angstig en gespannen. Vanavond kwam toen ik thuis kwam de spanning er uit met een hoop diarrhee. Ook nu voel ik mij nog wat instabiel, emotioneel gesproken.
Tegen 17.00 uur was ik weer terug in Nijmegen. Ik heb toen bij een vriendin gegeten. Dat was wel fijn, ik kon mijn verhaal bij haar kwijt. Daarna heeft ze me weer thuis gebracht met haar auto. Ik heb net een uur de krant liggen lezen, ik ben te moe om tv te kijken. De sfeer was alleen bij die vriendin een beetje raar. Ze stelde mij diverse keren hele kritische vragen over dingen die ik aan het vertellen was. Ik vroeg me wel af: waar komen die vragen nu ineens vandaan ? Maar goed, we hebben het er nog bij haar over gehad, en ik heb gezegd dat het wat mij betreft ok was. Dus misschien moet ik het nu dan ook daarbij laten, en het nu laten rusten.
Wat die vriendin betreft: ik weet zelf eigenlijk niet zo goed wat ik wil. Ik heb een gemeenschappelijke vriendin gevraagd of zij bij Paulien ( zo heet ze) uit kan zoeken wat er nu aan de hand is. Aan de andere kant weet ik niet of ik nog zin zou hebben om naar een verklaring van Paulien te luisteren. Of dat ik nog zin heb om iets tegen haar te zeggen. Misschien omdat ik het gevoel heb dat als iemand op zo'n manier 13 jaar vriendschap door de wc spoelt, waarom zou ik dan nog naar iemand luisteren ? En wat voor belangstelling kan zo iemand dan nog voor mijn verhaal hebben ? Van Paulien zelf heb ik in ieder geval niets meer vernomen, en dat had ik ook niet verwacht, eigenlijk.
Het doet natuurlijk wel zeer. Ik denk wel terug aan de jaren dat we goed bevriend waren. En hoe het toen tussen ons liep. Ik vraag me wel af: wat is al die vriendschap dan waard geweest ? Dat houdt me wel bezig..
Maar goed, anders dan bij Christel voel ik me nu dus een beetje bozig. En dat is denk ik wel goed. Dan kan ik ook makkelijker emotioneel afstand nemen tov wat Paulien mij geflikt heeft ( zo beleef ik het).
CiteerIk vraag me wel af: wat is al die vriendschap dan waard geweest ? Dat houdt me wel bezig..
Dat moet je je niet afvagen hoor....toen was het prettig (neem ik aan) en op de één of andere manier hebben jullie in de loop van de tijd andere wensen/ideeën gekregen over de vriendschap, dus gaat het nu niet meer.
Maar zoiets moet slijten, ik ken het. Pas na een paar jaar kan ik het naast me neerleggen. Ik heb heel lang de neiging gehad om me te bewijzen tegenover degene die mij een dergelijke "opzegmail" stuurde. Niet dat ik haar nog echt gesproken heb, maar in mij hoofd speelde het vaak. Sinds kort voelt het goed, maar dan moet ik erbij zeggen dat zij toenadering zocht en ik dat heb afgewezen. Dat voelt als een soort kleine wraak....hihi, maar het voelt wel goed! ;)
Die wil je dan toch ook niet meer in je leven na zo'n lange tijd, lijkt me? Tenminste, ik kan me goed voorstellen dat je het dan ook even zat bent.
Maar wel fijn dat je volgende maand weer terug kan. Hopelijk heb je dan minder spanning voor het gesprek. Maar het is ook wel heel wat die gesprekken elke keer. Uiteindelijk zit er toch wel een heel groot doel aan vast. Iets dat je niet zomaar ff doet! En die vriendin die die kritische vragen stelde, deed ze dat om je te helpen? Ik weet niet wat ze vroeg, maar sommige mensen komen nogal hard over wanneer ze je willen helpen. Omdat ze denken dat je een schop onder je kont nodig hebt. Maar ik hoop dat het bij dit incident blijft met deze vriendin!
Dat met die vriendin zakt langzaam weg, ik kan haar makkelijker, veel makkelijker loslaten dan Christel..
Verder iets heel anders: ik ben een beetje verkouden, maar heel benauwd. Van benauwdheid kan ik niet slapen, dat kon ik gisternacht ook niet.. Ik inhaleer me suf met mijn astma-medicijnen, maar het helpt niet.. :banghead: :banghead: :banghead:
Vreselijk, een verkoudheid lijkt bij iemand anders altijd zo banaal maar als je het zelf hebt, loop je de muren op. Veel thee drinken, dat helpt bij mij toch altijd. In ieder geval veel beterschap! :knuffel:
Neem thee met citroen en honing! :knuffel:
Beterschap, Peter!
Ik zat gisteren ook zo vol dat ik dacht dat ik zou stikken. Gelukkig is dat nu weer beter. Van een lekkere, hete douche kikker je misschien ook weer op.
Of je verbrand... :schater:
Heel veel beterschap Peter. :knuffel:
Beterschap Peter en Ereinion :knuffel: (of had ik dat beter niet kunnen doen en ben ik nu morgen ook verkouden?)
Ben je bang voor een computervirus?
Nee, je bent morgen niet verkouden !
Ik ben vandaag naar de huisarts geweest ivm mijn astma-aanvallen. De doktersassistente vond mijn verhaal zo serieus klinken dat ze voor mij een spoedafspraak tussendoor maakte. Dat was wel fijn, ik had vannacht weer nauwelijks geslapen, en was een groot deel van de dag erg moe en brak. De huisarts heeft een prednisonkuurtje van een week voorgeschreven. Prednison is een paardemiddel, maar het werkt wel. Rond 17.00 uur kon ik de medicijnen ( er waren ook andere medicijnen bij) bij de apotheek ophalen. Eenmaal thuis gekomen heb ik gelijk een tabletje genomen. En zowaar, in een uur was ik een stuk minder benauwd.
Maar ik heb voor morgen wel het programma op de St Maartenskliniek afgezegd. Bij mijn huidige benauwdheid en vermoeidheid kan ik echt niet een dag sporten !
Ik hoop voor je, dat je nu lekker slaapt...................tot een gat in de dag. :cheerleader:
Slaap doet wonderen! Verkouden zijn is echt helemaal niets. Het enige wat bij mij helpt is de neusspray van vicks (met eucapyptus geloof ik). Dat is gelijk een vrije neus en dus betere ademhaling. Maar ja, dat mag je ook maar een weekje gebruiken. Alleen dan kun je tenminste iets beter slapen...
Beterschap in ieder geval! Hoop dat je snel weer gewoon lekker kunt sporten!
Beterschap!
Vandaag gaat het weer ietsje beter.. ik ben nog wel benauwd en kortademig, maar het griepachtige gevoel van gisteren is weer weg. Ik lig op de bank een boekje te lezen, straks eten bij een woongroep en daarna bestuursvergadering van de Refter.
Ik had ook vandaag een boek gelezen. Ik hou van lezen. Mijn boek heet: Dansend in de regen. Gaat over een moeder met een dochter met autisme in de jaren 60 en 70.
Is het een boek waar je jezelf in herkent?
Peter, je hebt me aangestoken! :D
Ik ben "ziek", hoewel ik het zelf niet echt ziek vind. Ik heb namelijk geen koorts en kots de boel niet onder. Maar wel hoofdpijn en wat misselijk en vannacht had ik vreselijke buikpijn. Eten blijft er gelukkig in. Hoop morgen weer gewoon te zijn.
Hier ook een beginnend zieke. Keelpijn, buikpijn, moe, spierpijn... eeuhm... hoop niet dat het griep gaat worden!
Maar Peter, alweer helemaal de oude? Of nog steeds wat ziekjes? In ieder geval een welverdiende :knuffel:
Het is toch wat.
Fijn dat de medicijnen meteen verlichting boden, Peter.
Ja... alleen heb ik nu bronchitis.. ik inhaleer en hoest me suf. En ik slaap 's nachts nauwelijks.. :banghead: Ik heb voor morgenochtend 12.00 uur een afspraak met mijn huisarts. Ik ben nu in ieder geval zo benauwd en brak dat ik niet ben gaan sporten op de St Maartenskliniek. Ik heb mij ziek gemeld. In plaats daarvan doe ik nu kantoordienst op de Refter> Zitten, rustig werk, dat gaat nog wel.
Aah bah! Ik zit er ook al tegen aan te hikken. Ademhaling is rot! Longen doen pijn, ik hoest me suf. Maar ze doen nog niet zeer genoeg om naar de dokter te gaan. Hopelijk trekt het vanzelf weg (was vorig jaar ook). Ik kan me moeilijk ziek melden in mijn tweede week! Sowieso heb ik geeneens tijd om ziek te zijn!
In ieder geval beterschap. Hopelijk ben je snel over die bronchitis heen. Kan je weer lekker slapen! :knuffel:
Dank je wel.. jij ook beterschap.. Het is nu bijna 2 uur 's nachts en ik lig weer wakker vanwege benauwdheid en hoesten.. BAH ! Ik heb net een spierontspanner ingenomen, hopelijk slaap ik dan wat uurtjes.. Morgen om 12.00 uur naar de huisarts.. hopelijk bedenkt die er wat op.. :banghead:
Dat hoop ik ook voor je! Niet kunnen slapen is echt killing! :knuffel:
Beterschap, allebei!
Ik heb van de huisarts weer prednison voorgeschreven gekregen. Dat helpt wel een beetje.. Maar gisteravond was ik zo benauwd dat ik zelfs een vergadering vergat.. dat overkomt mij anders nooit.. Nu, vandaag ben ik wat minder benauwd, gelukkig. Ik ben gisteren wel in het Radboudziekenhuis geweest voor een longfoto. De uitslag daarvan hoor ik volgende week bij mijn huisarts. Ik maak me nog niet zoveel zorgen, gelukkig. Dus hopelijk valt het mee. Ik heb deze week wel de fitnessdagen op de ST Maartensklniek afgezegd, daarvoor heb ik anbsoluut de energie en de lucht niet..
:knuffel:
Het is ook zeker niet verstandig om te gaan sporten als je ziek bent. Dat komt wel weer wanneer je bent opgeknapt.
:knuffel:
Ik hoop dat de dokter de oorzaak achterhaald, en niet alleen de gevolgen aanpakt. Beterschap!
Ik reed vanavond ongewild mijn scootmobiel in de prak.. Ik heb zelf gelukkig niets, maar de scootmobiel is zwaar beschadigd. Dat betekent morgen de leverancier bellen en om een leenscoot vragen voor de tijd dat deze scoot gerepareerd wordt.. Balen ! :(
joh dat is balen! ik hoop dat het snel opgelost wordt :( en je kameel werkt zeker ook niet meer. :D
ik hoop dat het qua gezondheid ook weer wat beter gaat met je :knuffel: :knuffel:
ai, hopelijk komt de leenscoot snel toe... sterkte!
Oei... Je doet toch niet mee aan het programma 'de slechtste chauffeur van Nederland'? Sterkte...
Citaat van: peter1963 op mei 18, 2011, 11:54:51 PM
Ik reed vanavond ongewild mijn scootmobiel in de prak..
Tsja, je zou hem eens gewild in de prak hebben gereden! :P Dat is net zo'n opmerking als een collega van mij vandaag maakte "Tsja, ze moest spontaan naar de dokter". Hahaha. Maar ja, balen is dit wel zeg. Hopelijk issie snel weer gerepareerd!
Dat hoop ik ook.
Fijn dat met jou alles goed is afgelopen, Peter. :knuffel:
Gelukkig is alleen de scootmobiel stuk. Hopelijk is ie snel gemaakt.
Ik ben net als de rest blij dat jij nog levend en wel je verhaal hier kan posten. Misschien krijg je wel een paarse leenscoot... :D
Rot voor je Peter, :knuffel: , hoe is het verder met je mobiliteit??
Merk je achteruitgang in je fysieke gesteldheid?
Hey hey! Hoe is alles nu? Scoot alweer heel? En van de prednison af?
Ik denk dat Peter zijn toetsenbord kwijt is :P
Misschien is hij er met zijn scootmobiel over gereden! :o
:rollol:
alles goed met jou, Peter?
Ik denk echt dat er iets met zijn toetsenbord is, hij kan alleen ventjes aanduiden :D
Ik denk dat zijn muis het toetsenbord heeft meegenomen in een bui van enthoustiaste zelfbescherming!
Ben erg moe.. Slaap al maanden heel slcht vanwege een overactieve blaas..Ik ben naar de huisarts gegaan om me te laten onderzoeken. Een onaangenaam onderzoek volgde, waarbij er van voren bij mij een slang in moest.. Gevolg na afloop, nu nog steeds: stevige pijn bij het plassen. Ik hoop dat de pilletjes gaan werken, en ik minder last van de kramp in mijn blaas zal krijgen.. Overdag is het ook lastig.. regelmatig een natte broek.. BAH ! :-[
Aauw, dat klinkt pijnlijk! Ik hoop dat de pijn snel weggaat en dat je dan binnenkort tenminste terug kan slapen. We zullen hier alvast een slaapliedje voor je zingen:
Slaap kindje slaap, daarbuiten loopt een schaap. Een schaap met witte voetjes, dat dringt z'n melk zo zoetjes. Slaap kindje slaap. :knuffel:
Vervelend, Peter. Hopelijk is het snel voorbij.
Ik ben echt zo blij dat ik penisloos ben. Ik hoop dat het snel over is en je weer lekker kunt plassen (en slapen!).
Je mist er inderdaad niet veel aan, die penis..
Verder: de pillen helpen niet echt. Overdag gaat het met mijn blaasje ietsje beter, maar 's nachts heb ik nog steeds veel overlast.. BAH !
Slaap je dan slecht door de pijn van de krampen of heb je telkens het gevoel dat je naar het toilet moet?
Ik hoop dat ze je snel een ander medicijn kunnen geven dat beter werkt. Dit is echt niet fijn. Dikke :knuffel:
Ik slaap slecht doordat ik steeds aandrang heb om naar het toilet te gaan. En dan komt er ook echt wat.. Een klein beetje, maar wel wat. Dus blijven liggen is geen optie.. :banghead:
De pillen werken nog steeds niet.. :banghead: Ik ben zo moe.. Ik heb morgen een vergadering in Utrecht, maar dat trek ik nu echt niet. Ik heb maar een mailtje gestuurd om te laten weten dat ik niet kan komen.. :banghead:
Wat jammer om te horen. Ik wens je in ieder geval veel sterkte toe de komende tijd! :knuffel:
:knuffel:
Heb jij misschien een blaasontsteking Peter? Dan zou (preventief) cranberrietabletten kunnen helpen. Nou kunnen ze geen kwaad, dus je zou het kunnen proberen.
Nee, ik heb geen blaasontsteking. Dat heeft de huisarts onderzocht. Ik heb gisteren een oproep gekregen voor afdeling Urologie van het St Radboudziekenhuis in Nijmegen. Daar zal ik maar naar toe gaan, zucht..
Overdag gaat het wel redelijk, maar het slapen gaat nog steeds beroerd. Ik ben dan overdag zo moe.. zucht..
Nu nog altijd zoveel last? Ik hoop dat ze snel iets vinden want ik kan me voorstellen dat je daar heel ellendig van wordt.
Als je al last hebt door iets en je slaapt dan nog slecht wordt dat alleen maar erger.
Nog veel sterkte!
Hou je ons op de hoogte?
Hopelijk vinden ze snel een oplossing. :knuffel:
Dat hoop ik ook voor je. Want slecht slapen maak alles een stuk beroerder. Zeker nu je meer slaap nodig hebt door de aankomende winter. Dan wil je dit helemaal niet hebben. Sterkte! :knuffel:
:knuffel:
Voel me vandaag helemaal ziekig.. MIjn lichaam wilde vandaag niet en ik was de hele dag rillerig. Uiteindelijk heb ik de twee vergaderingen die ik vanmiddag had maar afgebeld, en ben de hele middag onder een dekentje op de bank gaan liggen. Tijdens het avondeten werd ik ook nog misselijk.. Ik heb inmiddels het halve avondeten er weer uitgegooid.. BAH ! Ik hoop dat het morgen weer wat beter gaat :(
Beterschap! :knuffel:
Veel beterschap, peter
:knuffel:
:knuffel:
Beterschap :knuffel:!
Voel je je vandaag al iets beter?
Stom lichaam soms! Hier heb je ff een nieuwe! Je mag zelf kiezen welke van de twee!
(http://headlightjournal.com/wp-content/uploads/2009/11/bodybuilder.jpg)
(http://thumbs.dreamstime.com/thumblarge_592/1300546199IpbA7c.jpg)
Ik wil het onderste lichaam natuurlijk :)
Verder: de koorts is weg, de misselijkheid en het overgeven zijn grotendeels over, alleen ben ik nog erg benauwd en kortademig. En ik hoest me rot.. Vandaag had ik naar een herdenking van de Kristallnacht (1938, Nazi-Duitsland) in Kleef kunnen gaan, de dichtsts bijzijnde Duitse stad. Maar ik voelde me helaas niet goed, dus ik ben maar thuis gebleven.. :(
Hopelijk gaat het morgen weer wat beter..
Hopelijk gaat dat ook snel over.
Dat hoop ik ook!
En ik zou zweren dat je voor het eerste lichaam zou gaan! :P
Benauwd.. benauwd.. en maar hoesten.. vreselijk. Ik heb een afspraak met mijn huisarts voor komende maandag..
Verder hoop ik morgen mijn afspraken gewoon door te laten gaan. Voor komende zaterdagavond heb ik een afspraak met vrienden afgezegd. Helaas, maar ik trek het niet ..:(
wat jammer dat je sociaal leven zo onder je gezondheid lijdt, peter! Veel beterschap!!!
Wat rot zeg. Hopelijk word je snel beter.
's nachts ben ik nog heel benauwd, veel hoesten en veel wakker worden. En veel angstdromen, ook door de benauwdheid. Overdag gaat het inmiddels wat beter.. :)
Dat is al een stapje in de goede richting. Je komt er wel uit! :knuffel:
Morgen naar de huisarts.. kijken wat die er van zegt. Hopelijk krijg ik dan een prednisonkuurtje, dat helpt meestal goed tegen de benauwdheid.
Verder: de hele dag vette, dichte mist hier. Niks geen mooi weer zoals ze op het NOS journaal wilden lasten geloven. Vanavond op de brommer terug gereden van mijn moeder naar huis.. Onaangename rit.. door de duisternis, de dichte mist, mijn bril die de hele tijd besloeg door de mist, veel gevallen blad op de weg.. Gelukkig ben ik weer heelhuids thuis aangekomen !
Gelukkig. Succes morgen bij de dokter. :knuffel:
Wat heeft de dokter gezegd?
Hij heeft me Prednisontabletjes gegeven voor een week, gisteravond heb ik de eerste ingenomen en vanochtend de tweede. Ik ben inderdaad wat minder benauwd, dus het helpt wel. En hij heeft mij ook een neusspray gegeven voor mijn neusverkoudheid, hopelijk helpt dat ook. Ik ben wel doodmoe van alle dagen benauwd zijn en het slechte slapen 's nachts.
Het goede nieuws is dat ik vandaag ook weer naar de fysiotherapie ben gegaan waar ik nu al drie weken loop. Dit voor een betere conditie en om af te vallen.. Twee keer per week een half uurtje, en dat probeer ik vol te houden, ondanks de astma problemen en de benauwdheid.. Ik zat er vandaag een kwartier op een fiets, en 10 minuten op een roeiapparaat. Dus dat is heel wat !
En: ik was het afgelopen halve jaar behoorlijk aangekomen door de medicijnen die ik gebruikte vanwege mijn angststoornis. Ik was in een half jaar 18 kilo aangekomen, van 100 kilo naar 118 kilo. Terwijl ik niet meer at, zelfs minder.. Nou ja, dat kon natuurlijk niet, en in overleg met mijn psychiater ben ik andere middelen gaan gebruiken. Dat blijkt nu te helpen.. in een maand ben ik nu 4 kilo afgevallen, hebben we vanmorgen bij de diëtiste geconstateerd: van 118 naar 114 kilo. In het dagelijks leven voel ik er niets van, maar het geeft wel aan dat ik op de goede weg ben.. De komende maand weer 4 kilo er af ! :)
Je bent goed bezig, Peter! Hopelijk voel je ook al erg snel de effecten.
:cheerleader: :cheerleader: :cheerleader:
Veel beterschap Peter! xx
Ga zo door Peter :klap:
Vandaag ging mijn scootmobiel weer kapot.. GRR ! Er was hier in Nijmegen een studiedag vanuit de stedelijke Raad van Kerken over geloof en spiritualiteit in Nijmegen. Ik wilde er graag heen, had mezelf er al ruimschoots op tijd voor opgegeven. Iets voor 10 uur zat ik dus in mijn scootmobiel, op weg naar de stad. Het was wel koud buiten, dus ik moest vrij snel plassen. Onderweg is er een benzinestation met wc, dus ik dacht: ik stop daar even, die een plasje en rijd weer door. Zogezegd, zo gedaan, dacht ik. Ik reed naar het benzinestation, zette de scootmobiel uit, deed mijn plasje en vervolgens wilde ik weer wegrijden. Maar: niets, er gebeurde helemaal niets. De scootmobiel sprong niet opnieuw aan. Dat ding heeft een electromotor op accu's, het hele electrische systeem deed het niet meer. Alle lampjes en het hele bedieningspaneel waren dood. GRR ! En dat op 700 meter van mijn huis.. :(
Ik dacht: wat nu ? Ik heb eerst de Regiotaxi geprobeerd, maar die wilden mij niet vervoeren. De straat waar ik stond kwam niet in hun computersysteem voor, dus ze wilden mij niet vervoeren. Huh ? De naam van de straat en het nummer van het huis hingen recht voor mijn gezicht aan een muur, maar de straat bestond niet, hield de typiste vol. Uiteindelijk kwamen we er op uit dat we de naam van een zijstraat op zouden nemen, 20 meter verder. Toen zat ik dus al ruim 20 minuten aan de telefoon in de kou, in de wind, te stoeien met onwillige telefonistes en op wat grotere afstand incompetente software.
Maar toen was ik er nog niet, want toen kwam de volgende smoes om mij niet te willen vervoeren: mijn scootmobiel was STUK ! Ja, ja, de electriciteit was uitgevallen, maar als je zo'n apparaat in zijn 'vrij'zet, kun je hem zo ieder busje inschuiven. Weet iedereen. Maar dat telde niet, want de scootmobiel was stuk dus lieten ze mij daar gewoon in de kou staan.De smoes was dikt keer dat de chauffeur van het busje dat mij zou moeten vervoeren, mij en mijn scootmobiel niet wilde vervoeren. De hufter.
Afijn, dan sta je alsnog weer een kwartier buiten in de kou en in de wind. Ruim een half uur later dus, een hoop geld verbeld met mijn mobieltje, maar hulp: nee. Dat zat niet in het systeem van de Regiotaxi. Ik moest het zelf maar oplossen, werd mij tussen de regels door gesuggereerd. Met dank aan de niet bestaande service van de Regiotaxi.
Toen moest ik verder op zoek.. hoe nu verder ? Ik heb toen de leverancier van de scootmobiel gebeld. Die meisjes waren uiterst behulpzaam, maar de dichtstbijzijnde monteur was met een klus bezig 20 kilometer verderop. Maar: zodra hij daar klaar was zou hij naar mij toekomen. In ieder geval deden de meisjes aan de telefoon niet moeilijk toen ik aangaf waar ik stond met mijn scootmobiel, in hun computersysteem was dat punt a) direct te vinden en b) goed op te slaan. Toen begon het grote wachten.. weer een uur buiten in de wind en in de kou gewacht, maar toen kwam eindelijk het busje van de reparatieman. :)
Die haalde mijn scootmobiel uit elkaar, probeerde het electrische systeem en concludeerde: tja, die is goed kapot. Die kan ik hier niet repareren. Die moet mee naar de werkplaats. Er was blijkbaar een electrische kabel doorgebrand.. Hoe dat kan, weet ik ook niet, ik heb er niets bijzonders mee gedaan, met die scootmobiel.
Maar: hij ging me niet in zijn busje even thuis afzetten. Dat mocht hij zogenaamd niet volgens de regels. De lul.Ik moest het zelf maar uitzoeken, was opnieuw de boodschap. e laten je als gehandicapte en chronisch zieke dus gewoon staan, in de wind en in de kou ! Dus ik strompelde met veel moeite naar de dichtst bijzijnde bushalte. Gelukkig kwam daarna een bus, die mij snel naar huis terug bracht:)
Maar vervolgens ging het vanmiddag dus helemaal niet goed met mij: ik was onderkoeld geraakt in de twee uur dat ik had staan wachten.. En mijn astma aanvallen, die juist afgelopen nacht minder waren geworden, namen vanmiddag sterk in heftigheid toe. Dus ik ben niet meer naar de studiebijeenkomst geweest, helaas !
Hoe nu verder ? Tja, begin volgende week zal de leverancier of mijn scootmobiel terug brengen, gerepareerd, of een leenscoot komen brengen. Ik ben benieuwd:(
:knuffel:
Zo, dat sucks! Je mag mij volgende keer ook wel bellen hoor. Als ik niets anders te doen heb, ben ik er binnen een half uur. Dat scheelt alweer zoveel. Ik kan alleen je scootmobiel niet meebrengen...
Kan je hier nergens een klacht voor indienen? Of een lezersbrief naar kranten en tv en magazines sturen. Dat ze zoiets maar in het nieuws brengen. Hoe schandalig ze omgaan met zulke situaties.
Ik hoop in ieder geval dat het snel terug betert met jou, nu je lekker warm binnen zit, kan je lichaam terug wat rusten. :knuffel:
:knuffel:
Inmiddels ben ik weer opgewarmd, en wat minder boos. De klacht heb ik ingediend, ik ben benieuwd of ik nog wat hoor..
Verder: de scootmobiel is vanmiddag gerepareerd weer thuis gebracht. Snel he ? :) Het viel mij alles mee.. Het bleek inderdaad een kabel te zijn, die was doorgebrand. In de landelijke werkplaats hebben ze er een nieuwe kabel op gezet, en nu doet hij het weer, Gelukkig.
Maar voor mijzelf had het muisje fysiek nog wel een staartje.. ik was vanmiddag nog zo moe en benauwd dat ik zowel de fysiotherapie heb afgebeld, als de vergadering van Repaircafe Nijmegen. GRR ! Maar ja, het ging echt niet..
:(
Maar wel fijn dat je scootmobiel zo snel is gerepareerd.
ja, heel fijn dat het terug in orde is!
Alles komt weer goed, langzaam maar zeker :D
Jij maakt zoveel dingen mee Peter. Je hebt zoveel pech in je leven en dat vind ik verschrikkelijk. Ik gun het je zo dat het nu eindelijk eens echt goed gaat en goed blijft gaan met je.
Ik wens je veel sterkte, geluk en liefde toe. :knuffel:
Dank jullie voor jullie lieve reacties.. Ik vraag mezelf ook wel eens af hoe ik in dat alles overeind blijf.. Maar toch lukt het me steeds weer, gelukkig.. Inmiddels ben ik ook weer van de astma af, dus dat scheelt.. :)
Maar er komt de laatste weken wel enorm veel woede in mij naar boven.. heel veel woede. Niet echt tegen iets of iemand persoonlijk gericht, maar ik voel het wel in mijzelf rondspoken..
oud servies nodig?
Het lijkt me wel goed om dat er eens uit te gooien. Om eens lekker boos te zijn, ook al weet je niet precies waarom. Dat lucht waarschijnlijk enorm op.
:knuffel:
Citaat van: peter1963 op november 28, 2011, 06:53:32 PM
Maar er komt de laatste weken wel enorm veel woede in mij naar boven.. heel veel woede. Niet echt tegen iets of iemand persoonlijk gericht, maar ik voel het wel in mijzelf rondspoken..
ik ken dat gevoel...soms kan ik voor een futiliteit zo kwaad worden. Komt voort uit opgekropte frustraties denk ik...
Ik heb dat ook en voor mij lucht het op om dan te bijten :-[ (ik heb zelfs voor mijn verjaardag een bijtring gekregen ::) :-[ :-[ )
Citaat van: Zonnekind op november 29, 2011, 12:41:03 PM
Ik heb dat ook en voor mij lucht het op om dan te bijten :-[ (ik heb zelfs voor mijn verjaardag een bijtring gekregen ::) :-[ :-[ )
:D
GRRR ! Mijn scootmobiel is weer kapot. ! Gisteravond reed ik door Nijmegen terug, toen begon mijn voorwiel rare geluiden te maken. Ik vertrouwde het niks.. :( Gelukkig ben ik nog thuis gekomen, maar ik zat wel heel gespannen op mijn scootmobiel.. Ik durf er zo niet meer op te rijden.. Vanochtend heb ik gelijk de leverancier, maar die zijn natuurlijk dicht in het weekeinde :banghead: :banghead: :banghead: :banghead:
Ik kan op zijn vroegst komende maandag weer bellen, en dan moet ik nog zien wanneer de leverancier komt.. :banghead: :banghead: :banghead: :banghead:
Als het glad is durf ik niet op mijn brommer of snorfiets te rijden, duus dan ben ik op mijn scootmobiel aangewezen.
Tsja, mijn auto is APK afgekeurd, dus ik mag er ook niet meer mee rijden. Anders had ik je nog wel ergens af willen leveren.... maar het sucks big time! Dat ding is echt vaak stuk of iets. Grmbl! :knuffel:
Ik ben zo boos ! Gewoon zo verschrikkelijk BOOS ! :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead:
Je op deze manier afreageren kan heel goed helpen!
Heel frustrerend! :banghead: sterkte Peter!
Heb je al gebeld?
Vanochtend heb ik naar de reparateur gebeld. De afspraak is dat er morgenochtend een mannetje komt om de scootmobiel te repareren..
Verder: ik voelde me vandaag niet goed: brak, doodmoe, heel zwaar in mijn lijf en vanmiddag een beetje misselijk van moeheid..Dus ik moet erg oppassen dat ik niet teveel van mezelf verg. Veel vergaderingen in Utrecht bij de Chronisch Zieken- en Gehandicaptenraad zeg ik daarom maar af.. Helaas, maar het lukt niet. :banghead:
:( Dat alles maar snel weer beter mag gaan!
:knuffel:
:knuffel:
Het is niet leuk maar het is wel beter dat je naar je lichaam luistert. Komt wel goed, das nu een beetje stress van de scootmobiel erbij. :knuffel:
Er kwam dus inderdaad een mannetje om mijn scootmobiel te repareren.. En die constateerde dat de hele voorkant van mijn scootmobiel ontwricht was.. Hoe dat nou weer kan ? :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: Ik heb er de afgelopen maanden niets bijzonders mee gedaan.. Maar goed, hij kon mijn scootmobiel niet repareren. Dat ding moest naar de werkplaats. Hij kon 'm toen niet meenemen, maar ik zou nog gebeld worden. Voor een afspraak, om de kapotte scoot op te halen en een leenscoot te brengen. Goed.. Gistermiddag werd ik dus gebeld door een meisje van het bedrijf dat de scootmobielen levert. Ja, morgen komt iemand de kapotte scoot ophalen en een leenscoot brengen. Dat had vandaag dus moeten gebeuren. Maar helaas :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: geen busje of mannetje gezien. De kapotte scoot staat er nu nog steeds, en ik heb nog geen leenscoot. Ik heb na 17.00 uur gebeld waar ze bleven, maar ja, toen kreeg ik een bandje waarop stond dat ze al gesloten waren. :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: Nu moet ik norgenochtend weer terugbellen.. Wordt vervolgd.
Verder: jullie weten nog dat ik half november een akkefietje heb gehad met de Regiotaxi hier in de omgeving ? Dat die mij met een kapotte scootmobiel gewoon in de mist en de kou hebben laten staan ? Ik had daar een klacht over ingediend, met hulp van het plaatselijke gehandicaptenplatform hier in Nijmegen. Nou, gisteren kreeg ik een briefje terug van de Regiotaxi. Ze probeerden zich overal uit te kletsen. GRRR ! :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: Ze konden mijn telefoontje niet in hun administratie terug vinden. Dus konden ze niets voor mij doen, zeiden ze.. :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: :banghead: En verder nog een hoop onzin in de brief, dat ik had moeten vermelden hoe laat het busje kwam, enzovoort. Terwijl de clou juist was dat er geen busje kwam.. Afijn, stomme eikels daar !
Tot slot nog dit: morgen moet ik naar het Radboud voor onderzoek van mijn blaas, in verband met plasproblemen. Dat betekent waarschijnlijk veel onaangename onderzoeken.. Duim maar voor mij... Ik hoop dat ze iets kunnen bedenken waardoor ik minder last van mijn blaas krijg.. :78:
Heb je voor morgen wel vervoer? Voor de rest een hele dikke vette :knuffel:
Ik zal zeer zeker voor je duimen! :knuffel: :knuffel:
Dat is niet fijn, het zit jou allemaal een beetje tegen precies. Ik hoop maar dat het morgen allemaal goed meevalt en dat je snel een oplossing krijgt voor je plasprobleem en hopelijk komt morgen ook alles met de scoot in orde. Dan ben je klaar voor een fijn weekend.
Veel sterkte voor morgen, Peter!
Dank jullie voor jullie lieve en bemoedigende woorden ! Even een update voor wat mijn blaas betreft: in het Radboudziekenhuis kreeg ik eerst een co-assistente die mij een hoop dingen vroeg. Ze vroeg mij ook wat mijn hulpvraag was.. Ik zei toen dat ik bij de huisarts min of meer uitbehandeld was voor deze kwaal, terwijl ik er nog steeds veel last van heb.. En dat ik hoop dat ze mij in het ziekenhuis verder konden helpen. Toen zei ze dat ze met de arts zou gaan overleggen.. Ik verwachtte een oudere man met grijs haar.. en wie kwam er binnen: een grote bloedmooie pikzwarte negerin ! Die bleek de dokter ! Ik hapte even naar adem, want dat had ik niet verwacht.. Maar ze was wel heel deskundig.. Ze zei dat de kans groot is dat mijn blaasproblemen met mijn open rug te maken hebben. Maar dat ze zo zonder onderzoeken dat niet zeker weet, en ook niet zo kan zeggen wat er nu aan moet gebeuren. Dus stelde ze een hele serie onderzoeken, foto's en scans voor. Waarbij helaas ook weer een slang bij mij naar binnen moet.. BRRR ! Maar ja, voor de goede zaak heb ik maar toegestemd.. Ik wil hier wel vanaf, als dat mogelijk is. En als ik daarvoor die onderzoeken moet ondergaan, dan moet dat maar.. Inmiddels heb ik ook een datumlijstje voor de verschillende onderzoeken. Ik moet op 6 februari weer terug komen. Maar dan moet ik al om 08.10 uur op het Radboud zijn voor onderzoek.. Dat red ik nooit.. Dus daar ga ik de komende week even over bellen. Verder moet ik me tot die tijd dan maar behelpen met de pilletjes Detrusitol die ik van de huisarts heb gekregen. Die helpen in ieder geval een beetje..
Het is al positief dat ze willen op zoek gaan naar de oorzaak. Hopelijk hebben ze die ook snel gevonden zodat je er dan volledig van af bent.
Ik hoop dat de onderzoeken wat meevallen. Het is wel lang wachten tot februari, kon het echt niet sneller?
:knuffel:
Misschien is het een lichtpuntje dat je hierdoor die mooie dokter wel vaker ziet. ;)
Hahaha, zo kun je het ook bekijken!
Maar even wat anders... heb je al eens aan andere methodes gedacht? Kijk, ik ben ervan overtuigd dat onwerwerkte emoties zich opslaan in het lichaam en daarmij klachten veroorzaken. Dan kun je de klachten wel oplossen, maar daarmee los je het werkelijke probleem nog niet op. Terwijl als je het werkelijke probleem oplost, verdwijnt ook de klacht.
Jij heb het probleem dat je te vaak naar het toilet moet, dat je dus moet ontladen, omdat er blijkbaar niets meer bij past. Merk je bijvoorbeeld ook dat je sinds dat je dat hebt ook te vaak last hebt van spanningen en angstaanvallen die er uit moeten? Vaker dan daarvoor? Wie weet heeft dat weer met elkaar te maken... zomaar een suggesties. Dus al zou er iets met de blaas zijn dat wordt opgelost, dan vind dat probleem wel een andere plek om zich in te nestelen.
Ik kan je een hele goede hypnotherapeut aanraden die de kern van het probleem kan wegnemen. Hij is ook erg goed met angsten en dergelijke. Kijk maar eens op http://tieds.nl/algemeen/persoonlijke-coaching-nu/ (http://tieds.nl/algemeen/persoonlijke-coaching-nu/). Die man heb ik dit weekend zelf meegemaakt (edwin) en hij brengt je in een staat van hypnose waarbij jij constant de controle hebt tijdens je hypnose om erin te blijven of eruit te stappen. Echt geweldig!
Amaai gene goedkope mens, ruikt wat naar geldklopperij. Nu als die echt goed is en je echt geholpen bent, whats money. kzou toch eerst zekerheid daarover willen.
Maar hij zegt ook dat je niets hoeft te betalen als het niet werkt.
Klopt, hij is commercieel, dat zeker. Maar hij is ook eerlijk. Als het niet werkt, krijg je gewoon je geld terug. Het is ook een slimme deal, want jij komt van je probleem af. Ongeacht of hij tien minuten nodig heeft of tien dagen. Dus ook hij neemt een risico. Want hoe dieper het probleem zit, hoe langer hij er mee bezig is. Het werkt wel twee kanten op. En wat is 400 euro als je van je probleem af bent.
Ik heb van hem ook hypnose geleerd en kan het toepassen op mensen, maar kan niet zeggen dat ik het probleem zeker weg neem. Daar heb ik nog niet genoeg ervaring voor. Maar ik weet wel dat elke keer dat ikzelf onder hypnose ben geweest ik er met een geweldig gevoel uit ben gekomen. En je bent er zelf de hele tijd bij, dus als hij je vraagt iets te doen tijdens de hypnose dat je echt niet wilt, dan kun je gewoon weigeren.
Om een beter beeld te geven bij hypnose... meditatie is een vorm van zelfhypnose. Maar net als wanneer je mediteert kun je onder hypnose ook nog alles horen dat er om je heen gebeurt en kun je ieder moment ervoor kiezen om te stoppen en weer terug te komen in het nu.
Slaap is ook een vorm van hypnose, je slaapt en vergeet alles om je heen, maar neemt het wel waar. De volgende ochtend ben je alles vergeten wat er tijdens je slaap is gebeurt, maar als je slaapt en er gebeurt iets waar je op moet reageren (je kind dat huilt, de voordeur die opengaat terwijl je niemand thuis verwacht etc) dan ben je wel gelijk wakker. Dat doet je onderbewuste, die maakt je dan wakker. Alleen tijdens de slaap is je bewuste zelf bewusteloos. Maar tijdens hypnose is deze er nog gewoon bij en controleert wat er gebeurt en of dat oké is. Maar de hypnotiseur praat op dat moment met je onderbewuste waardoor problemen dus opgelost kunnen worden door je negatieve overtuigingen positief te maken.
Trouwens, een andere hele goede is http://www.hypnogenetics.nl/over-ons.html (http://www.hypnogenetics.nl/over-ons.html) . Hij is niet commercieel dus bij hem betaal je hoe lang hij ervoor nodig heeft. Heb je mazzel is het dus goedkoop zit het probleem diep dan kost het meer. Maar hij is wel gespecialiseerd in lichamelijke klachten. Bij een vriend van mij heeft hij al effect behaald. Hij is wat spiritueler aangelegd. Waar je bij Edwin dus vooral energie krijgt, voel je bij deze man vooral rust. Dus ik kan me voorstellen dat deze man beter bij je past Peter. Ik heb hem ook aan het werk gezien en hij is een stuk rustiger. Natuurlijker bezig eigenlijk!
Dank voor de ondersteunende reacties, en Lama: dank voor de suggesties van hypnose. Ik zal er eens over nadenken..
Wat ik vandaag voel is woede, zoveel woede.. Ik laat het gewoon maar in mij razen, hopelijk komt het dan weer tot rust. En waar de woede op gericht is ? Mijn slechte gezondheid, en (eindelijk) Christel..
Nog wat anders nav van mijn bezoek aan de poli urologie.. Iets wat qua thema wel op deze site past, denk ik: de bloedmooie dokter ( die ik dan inderdaad hopelijk meer te zien krijg :) ) vroeg mij ook hoe het met mijn erecties staat. Ze zei mij dat als ik daar problemen mee had, ik bij urologie aan het juiste adres was. Ik was er nu toch, dus..
Nou ja, ik voelde me redelijk overvallen door die vraag.. Ik heb er maar wat van gemaakt dat ik daar nog niet zoveel over nagedacht had, om verdere moeilijke vragen te ontwijken. Maar dat hielp niet, ze vroeg door.. of ik nu problemen met erecties heb ( antwoord: ja), of het het op gang komen van de reacties betrof of het op gang houden ( het eerste). En toen zei ze dat ik er nog altijd over kon nadenken of ik op dat vlak iets van hen verwacht.
Tja, hoe zeg je tegen een onbekende arts die je voor het eerst ziet, en die dan annex even een mogelijk erectieprobleem aansnijdt, dat je asexueel bent ? En verder ook nog een keer transgender, en geen enkele relatie met je bewuste delen voelt ? En dat die ook nog een keer gedeeltelijk zijn aangetast door de verlamming van de open rug ? Nou ja, ik dus niet, hoewel ik op dat punt niet verlegen ben. Ik heb eigenlijk helemaal niet zo'n zin om het hierover te hebben op urologie.. Ik moet er nog eens goed over nadenken..
Misschien toch een idee om het te zeggen? Dan weet ze in ieder geval hoe het ervoor staat en dat het dus niet belangrijk is. Maar dat zou ik dan voornamelijk doen als ze er weer naar vraagt.
Maar je kunt toch ook gewoon zeggen dat je er geen problemen mee ondervindt? Of is dat een raar voorstel?
Goed punt, iets dat niet werk zoals het hoort te werken is natuurlijk niet meteen een probleem.
Citaat van: Ereinion op december 19, 2011, 07:34:52 PM
Maar je kunt toch ook gewoon zeggen dat je er geen problemen mee ondervindt? Of is dat een raar voorstel?
Ik zit inderdaad die kant op te denken.. Fijn dat jullie met mij mee denken !
:knuffel:
Misschien moet je er niet teveel over nadenken en volgende keer gewoon afwachten. Misschien is ze het ondertussen al gewoon vergeten. En als ze er volgende keer naar vraagt, volg je je gevoel.
Misschien lucht het op dat moment wel op om er over te praten of misschien heb je er op dat moment helemaal geen zin in en zeg je automatisch dat alles wel in orde is.
Ik kan mij soms op voorhand voorbereiden voor een vraag die ik verwacht maar dan op het moment zelf denk ik er heel anders over en zeg ik toch nog iets anders.
Beter niet piekeren, gewoon laten doen en het komt wel op z'n plooien.
Kan je je woede nergens op afreageren? Anders mag je hier wat komen uitrazen, wij vinden dat niet erg :D
Ik heb nog even tijd om er over na te denken, ik moet op 6 februari weer naar het Radboudziekenhuis voor de onderzoeken.. :banghead: :banghead: Ik heb er geen pest zin in, maar ja, misschien vinden ze wel een manier waarop mijn blaasproblemen verminderd kunnen worden, want dit is ook geen doen.. :-\
Wat Kerst betreft: Ik ben Kerstavond naar het Clarissenklooster hier gegaan, en heb daar de Kerstnachtdienst meegemaakt. Dat was een mooie dienst, waarin de zusters zelfs een dansje deden..:) Op 1e Kerstdag ben ik aan het begin van de middag naar mijn moeder gereden, en ben daar tot vanochtend gebleven. Ik vond het zo'n zielig idee dat mijn moeder met Kerst alleen zou zitten, dat kon ik niet verdragen. Op 1e Kerstdag 's middags zijn mijn zus, zwager en de kleinkinderen ook naar mijn moeder gekomen. We zijn naar een restaurant gegaan, en hebben daar samen gegeten. Na het eten zijn mijn zus en mijn zwager weer met de kindjes naar hun huis vertrokken, in het westen van het land.
Dat was net te doen, want er hangen altijd snel spanningen tussen mijn moeder enerzijds, en mijn zus en haar gezin anderzijds. Dat ligt, zoals ik het kan zien, aan beide partijen, zowel mijn moeder als aan mijn zus en haar kinderen. Ik probeer dan zelf zo rustig mogelijk te blijven en buiten de spanningen te blijven, maar ik word er wel doodmoe van. Dus ik ben dan blij wanneer mijn zus en haar gezin na een paar uurtjes weer weggaan, dan wordt de situatie weer wat normaler en daalt het spanningsniveau aanzienlijk.. :-\ :-\
Ik was vanochtend blij om weer thuis te zijn. Morgen ga ik wenskaarten verzenden. De meesten van mijn familie en vrienden en kennissen zullen een digitale kaart krijgen, alleen zij die geen e-mailadres hebben, krijgen een 'ouderwetse' kaart. Nou ja, daar zal ik ook wel even mee bezig zijn. Wordt vervolgd..
Klinkt gezellig. Spijtig dat ik dat dansje van de zusters gemist heb :D
Nou, als het goed is heeft iedereen nu een wenskaart gehad.. Zucht..
Peter
(http://uprofitpro.com/wp-content/uploads/2011/02/thumbs_up.jpg)
;D
Ik was inderdaad nog een paar mensen vergeten.. Die hebben zonet op de valreep nog een emailkaart van mij gehad.. Verder heb ik voor vanavod appelflappen en glühwein gekocht, dus het moet gezellig kunnen worden vanvond. Hier in de omgeving verder gelukkig geen geknal, het is allemaal wat verder weg.. Het heeft zo zijn voordelen wanneer je wat buiten de stad woont.. :)
Dat is zeker zo. Ik ga op Oudjaarsdag liever de deur niet uit; dat is wel zo veilig...
Ik ga vanavond nog wel naar een feestje in de stad, maar wel met de auto. Ik kan gelukkig meerijden met iemand.. Ik ben bang om vanavond en vannacht rotjes of groter vuurwerk tegen me aan te krijgen. Van mongolen en aso's die het leuk vinden om met vuurwerk te gooien naar wie er toevallig langs rijdt.. In de auto zit ik tenminste beschermd. :(
Mongolen zijn mensen uit Mongolie. Die wonen vaak zo ver van ons vandaan, dat ik niet denk dat hun vuurwerk ons zal raken. Bovendien zitten we met een enorm tijdsverschil...
:schater:
Oeps, ik ben niet politiek correct genoeg ? :D
Dat geeft niet; met een beetje humor komt alles weer goed... :D
Kijk ik nog net voor het slapengaan het weerbericht van Piet Paulusma, zie ik een tipi met in de achtertuin een kasteeltje! :klap:
;D Dat klinkt bekend!
Citaat van: Sismo op mei 03, 2012, 10:58:02 PM
Kijk ik nog net voor het slapengaan het weerbericht van Piet Paulusma, zie ik een tipi met in de achtertuin een kasteeltje! :klap:
Wij ook, alleen een dagje later ;)
http://www.pietsweer.nl/programma-gemist/default-1087/
:klap:
Ik zag ergens iets staan,(Brrrrrrrrrrrrrrrrrr.... ;)) Een dikke knuffel voor je voortgang Petra. :grouphug: