Hallo,
Ik ben Daphne en ik ben 25 jaar oud. Sinds 2, 5 jaar heb ik een relatie met een super lieve jongen. Al sinds mijn puberteit heb ik geen interesse in seksueel contact. Toen ik nog single was heb ik wel regelmatig met een jongen gezoend en ook een paar keer seks gehad. Ik dacht dat dit erbij hoorde en iedere keer had ik de hoop dat ik er wel van zou genieten maar dat is nooit gebeurd. Ook nu ik in een relatie zit, kan ik er niet van genieten. Aan het begin van de relatie (mijn 1e relatie) hadden we nog regelmatig seks. Ook weer omdat ik dacht dat dat gewoon zo hoorde, maar ik genoot er nooit van. Een aantal jaar verder hebben we bijna nooit seks meer omdat ik dit gewoon niets t wil.. Knuffelen vind ik wel erg fijn, maar meer dan dat (ook gewoon zoenen) probeer ik zoveel mogelijk af te houden. Ik krijg hier steeds vaker stress van. Mijn vriend wil het wel graag en ik vind het niet fijn om hem iedere keer af te wijzen. Hij is tot nu toe altijd erg geduldig geweest, maar ik ben bang dat dat ook wel eens op gaat houden. Ik heb tot nu toe altijd getwijfeld of het aan mij lag of misschien aan mijn medicijnen (pil en antidepressiva) maar sinds kort ben ik met allebei gestopt om dat uit te zoeken. Ik voel me nog steeds hetzelfde en ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Het geeft me stress en maakt me verdrietig. Graag hoor ik hoe anderen hier mee omgaan en wat evt tips kunnen zijn.
Alvast bedankt!
Hallo Watermeloen. Je verhaal lijkt op heel veel verhalen hier. Je bent niet de enige.
Welkom!
Welkom!
Welkom :cake:
Welkom!
Welkom op het forum Watermeloen, :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:
Grappige naam trouwens ;D
Je verhaal klinkt inderdaad best bekend, zeker in een relatie is het soms nog niet makkelijk om hier mee om te gaan. Je vraagt om tips, en de enige die ik kan geven is: Praat er over met elkaar. Het is niet jouw probleem, het is niet zijn probleem, het is iets waar jullie samen een weg in moeten vinden om met dit verschil tussen jullie om te gaan.
Citaat van: Watermeloen op november 15, 2018, 12:29:59 AMHet geeft me stress en maakt me verdrietig.
Zo'n herkenbaar gevoel. Of herkenbare gevoelens eigenlijk. Zelf heb ik erg geworsteld met mijn depressie (zeer negatief zelfbeeld) omdat ik bijna constant dacht dat ik iets niet goed deed. Hoe, wat en wanneer dan ook, immer dat stemmetje in mij; je doet het niet goed, het is jouw schuld. Jij hebt soms seks met je vriend uit liefde voor hem (omdat hij seks fijn vindt). Soms heb je geen seks met je vriend uit liefde voor jezelf (omdat jij seks niet fijn vindt), er is geen goed of fout. Wat je ook doet of laat. Mijn enige tip; besef dat het nooit fout is. Misschien ervaar je het als onhandig, kut, frustrerend, vervelend, egoïstisch en lastig. En mogelijk zal je vriend exact hetzelfde voelen. Maar het is nóóít fout. Wat AceVentura ook zegt; praat met elkaar, luister (zonder oordeel) naar elkaar, troost elkaar. Héél veel succes.
Welkom. :cake:
Welkom Daphne! :cake: Lijkt me een lastige situatie en vervelend dat je er stress door ervaart. Ik heb niet echt een goede tip, maar hoop vooral dat je je wat beter gaat voelen over mogelijk aseksueel zijn :) Het er met je vriend over hebben is natuurlijk niet makkelijk, maar misschien dat het wel bevrijdend kan werken. Veel succes!