Ik ben 20 jaar en woon in Fryslân. (doe mijn verhaaltje wel in het Nederlands hoor😉)
Het begon op zomer kamp. Op Terschelling toen ik een jaar of 10 was ik ging daar elk jaar heen tot mijn 14e. Elk jaar was daar dan weer seksuele voorlichting waar ik niet naar wou luisteren want bah! Menno vond dat vies en raar om te horen. Dus ik deed met een andere leiding meestal judo op een paar matrassen. Wel het gesprek gehad van waarom wil je dat niet want de rest is er allemaal wel bij alleen jij niet. Nee ik vond dat toen heel raar wat mensen dan doen. En de volgende keer was het precies zo. Wat is er toch met je? Vind je meisjes vies? Nee ik vind het idee van mijn geslachtsdeel in die van een meisje doen gewoon raar en klinkt smerig maar dat zei ik toen niet want ik was 11 dus ik zei maar gewoon ja ik vind het vies. Nou meteen was het die zal wel homo zijn dan. Toen moest ik apart slapen en de dag erna praten. Vind je niet een meisje leuk of een jongen van het kamp? (ik had er zelf geen idee van dat dit wellicht was om erachter te komen of ik wel bij de jongens kon slapen) Ja ik vind wel een meisje leuk. Want ik val op meisjes dus mocht gewoon weer terug op de kamer. Na kamp en na de zomer ging ik naar de middelbare waar je biologie kreeg. Ook hoofdstukken over seks en geslachtsdelen enzo en ik voelde me zo ongemakkelijk dat ik die lessen gespijbeld heb. De leraar vond dat ik juist bij deze lessen aanwezig moet zijn omdat dit heel belangrijk is. Ik vertelde haar wat ik vond dat ik het idee vies vind opzich hadden we een goed gesprek ze zei dat het niet erg was en dat ze het wel begreep omdat ik maar 13 was. Maar ik ging nadenken. Ja ik ben wel 13 maar de rest ook en die vind het allemaal wel leuk en normaal... Dus wat is er toch? Ik ging dat laatste jaar niet mee op kamp. Misschien begrijp je wel waarom. Na mate ik ouder werd en vrienden wel eens spraken als er een mooi meisje langskwam over het feit dat ze die wel zouden willen doen dat ik dacht huh? Wat wil je doen met haar het?? En dan niks? Gewoon even lekker doen en klaar? Seks is toch uit liefde? Nou nee niks is minder waar. Ik sprak mijn afschuw uit en zei dat ik "one-night stands" maar niks vond.. Menno wat is er toch? Ben je nog... Eh ja ik ben 17 en nog maagd is dat zo raar dan? Ja blijkbaar is dat dus heel raar. Ik kreeg op een gegeven moment een vriendin een schat van een meisje maar toen ze klaar was voor de daad en ik niet was het snel over. En nog steeds heb ik het nog nooit gedaan en de behoefte is er ook niet. Sommige mensen weten dit van mij dat Ik Maagd ben en ook niet bepaald seks hoef (niet iedereen weet er van dat ik denk dat ik A seksueel ben) maar de meeste reageren dan ach als je het een keer doet dan wil je nooit meer anders. Nou dat weet ik zo net nog niet... Inmiddels ben ik 20 en nog steeds Maagd. Blijkbaar moet ik me dan volgens de maatschappij en samenleving verontschuldigen want zo hoort het natuurlijk niet.
Ik ben erg bang mij te binden aan een meisje /vrouw omdat ik bang ben dat het net als mijn ex afloopt zodra het zover is en ik wil niet dan is het klaar. Menno wat is er toch?
Bedankt voor het lezen!
Citaat van: mennooloo op augustus 09, 2020, 02:26:56 AM
Ik ben 20 jaar en woon in Fryslân. (doe mijn verhaaltje wel in het Nederlands hoor😉)
Het begon op zomer kamp. Op Terschelling toen ik een jaar of 10 was ik ging daar elk jaar heen tot mijn 14e. Elk jaar was daar dan weer seksuele voorlichting waar ik niet naar wou luisteren want bah! Menno vond dat vies en raar om te horen. Dus ik deed met een andere leiding meestal judo op een paar matrassen. Wel het gesprek gehad van waarom wil je dat niet want de rest is er allemaal wel bij alleen jij niet. Nee ik vond dat toen heel raar wat mensen dan doen. En de volgende keer was het precies zo. Wat is er toch met je? Vind je meisjes vies? Nee ik vind het idee van mijn geslachtsdeel in die van een meisje doen gewoon raar en klinkt smerig maar dat zei ik toen niet want ik was 11 dus ik zei maar gewoon ja ik vind het vies. Nou meteen was het die zal wel homo zijn dan. Toen moest ik apart slapen en de dag erna praten. Vind je niet een meisje leuk of een jongen van het kamp? (ik had er zelf geen idee van dat dit wellicht was om erachter te komen of ik wel bij de jongens kon slapen) Ja ik vind wel een meisje leuk. Want ik val op meisjes dus mocht gewoon weer terug op de kamer. Na kamp en na de zomer ging ik naar de middelbare waar je biologie kreeg. Ook hoofdstukken over seks en geslachtsdelen enzo en ik voelde me zo ongemakkelijk dat ik die lessen gespijbeld heb. De leraar vond dat ik juist bij deze lessen aanwezig moet zijn omdat dit heel belangrijk is. Ik vertelde haar wat ik vond dat ik het idee vies vind opzich hadden we een goed gesprek ze zei dat het niet erg was en dat ze het wel begreep omdat ik maar 13 was. Maar ik ging nadenken. Ja ik ben wel 13 maar de rest ook en die vind het allemaal wel leuk en normaal... Dus wat is er toch? Ik ging dat laatste jaar niet mee op kamp. Misschien begrijp je wel waarom. Na mate ik ouder werd en vrienden wel eens spraken als er een mooi meisje langskwam over het feit dat ze die wel zouden willen doen dat ik dacht huh? Wat wil je doen met haar het?? En dan niks? Gewoon even lekker doen en klaar? Seks is toch uit liefde? Nou nee niks is minder waar. Ik sprak mijn afschuw uit en zei dat ik "one-night stands" maar niks vond.. Menno wat is er toch? Ben je nog... Eh ja ik ben 17 en nog maagd is dat zo raar dan? Ja blijkbaar is dat dus heel raar. Ik kreeg op een gegeven moment een vriendin een schat van een meisje maar toen ze klaar was voor de daad en ik niet was het snel over. En nog steeds heb ik het nog nooit gedaan en de behoefte is er ook niet. Sommige mensen weten dit van mij dat Ik Maagd ben en ook niet bepaald seks hoef (niet iedereen weet er van dat ik denk dat ik A seksueel ben) maar de meeste reageren dan ach als je het een keer doet dan wil je nooit meer anders. Nou dat weet ik zo net nog niet... Inmiddels ben ik 20 en nog steeds Maagd. Blijkbaar moet ik me dan volgens de maatschappij en samenleving verontschuldigen want zo hoort het natuurlijk niet.
Ik ben erg bang mij te binden aan een meisje /vrouw omdat ik bang ben dat het net als mijn ex afloopt zodra het zover is en ik wil niet dan is het klaar. Menno wat is er toch?
Bedankt voor het lezen!
Hey ik wilde even zeggen dat ik het heel stoer van je vind dat je verhaal zo vertelt
Bedankt voor het delen van jouw verhaal Menno :cake: :cake: :cake: :cake:
Er zit voor mij zeker wel wat herkenbaars in, die vraag van "Huh? Doen mensen DAT?" ::). Ergens ga ik er op een of andere manier ook vanuit dan anderen dat ook niet doen, tot de teleurstelling komt en het tegendeel bewezen wordt door een zwangerschap ofzo :schater:
Met betrekking tot het vies vinden enzo, ik heb een keer een onderzoekje op TV gezien. Het kwam er op neer dat mensen meer viezigheid kunnen verdragen als ze opgewonden zijn, dus misschien is dat wel een van de dingen waarom opwinding noodzakelijk is om iets seksueels te kunnen doen :)
Wat er toch is? Je bent gewoon jezelf, en mogelijk is dat net iets anders als de meesten op dit vlak. Aseksueel zou kunnen, dat is iets wat je uiteindelijk alleen zelf kan bepalen. Aseksualiteit gaat om het ontbreken van seksuele aantrekking tot andere personen, en als ik je verhaal zo lees zou dat inderdaad het geval kunnen zijn.
Dankjewel voor je openhartige verhaal, Menno.
Zwaar kl*te om je zo anders dan anderen te voelen, zeker tijdens je puberteit, waarin de meesten toch aansluiting proberen te zoeken bij hun leeftijdsgenoten.
Het gevoel dat je de enige bent die 'afwijkt' kan je behoorlijk dwarszitten.
Ik hoop dat je niet al te zeer bent gaan twijfelen aan jezelf. Als ik je verhaal zo lees, denk ik dat dat wel meevalt. Je kunt jezelf en je proces bewust omschrijven. En je hebt heel duidelijk voor jezelf wat je (niet) wilt. Geen seks, punt uit.
Het wordt alleen heel lastig inderdaad, in verhouding tot de buitenwereld. Familie en vrienden die bepaalde verwachtingen hebben, meisjes en vrouwen op wie je verliefd raakt. Seks wordt (op een bepaalde manier) zo gewoon gevonden: "iedereen doet het." Dan moet je sterk in je schoenen staan om trouw aan jezelf te blijven.
'Menno wat is er toch?' Is dat een vraag die je jezelf stelt of is het een verwoording van wat je vanuit je omgeving hoort?
Ik heb de indruk dat je daar wel uit komt. Het kan wat tijd kosten, neem die tijd maar. Je bent in ieder geval niet aan het faken, en ik zie dat je eerlijk bent naar jezelf toe.
He! Wacht, serieus?! Omdat mensen dachten dat je homo was mocht je niet bij de andere jongens slapen? Dat verbaast me enorm en wat een vervelende ervaring lijkt me dat. Dan word je buitengesloten. Ik ken zulk soort verhalen wel van een vriend van mijn dochter, die op streng gereformeerde manier is opgegroeid, en homo is. Dat ging er niet liefdevol aan toe, om het zo maar te zeggen.
Zelf heb ik nooit problemen gehad met seksuele voorlichting. Ik vond het ook wel interessant, net als andere onderwerpen. Maar ik had er nooit dat gevoel bij van: Wooow, we hebben het over SEKS!
Ik vind het ook allemaal prima, als ik er zelf maar niet aan mee hoef te doen.
Maar ik herken wel heel erg hoe je dan overal buiten valt en hoe mensen je dan raar aankijken. Van mij werd ook wel gedacht dat ik lesbisch was en niet uit de kast durfde te komen. Op de een of andere manier maakt niet meedoen in de seksuele wereld dat je er echt flink buiten staat. Ik zelf kan gewoon nog steeds niet bevatten hoe belangrijk het is en wat een bindmiddel het is tussen mensen. En dat kan heel lastig zijn, zeker als het om relatievorming gaat.
In elk geval heb je het voor jezelf al aardig duidelijk. Je weet sowieso wat je niet wilt, dus je gaat (hopelijk) niet over je eigen grenzen heen.
Trouywens, tegen mij werd vroeger ook gezegd: Als je het eenmaal maar eens gedaan hebt.... maar dat heeft me niet 'geholpen' hoor. Ik ben vooral over mijn eigen grenzen gegaan, omdat ik pas op latere leeftijd begreep dat er zoiets als aseksualiteit bestaat. Omdat ik een relatie wilde, niet alleen wilde zijn, omdat ik graag moeder wilde zijn, omdat ik door andere redenen al een buitenbeentje/buitenstaander ben en ik daar moeilijk mee kon leven toen. Ik wilde erbij horen. Omdat mijn omgeving de vraag: 'Wat is er toch?'ook niet altijd op een vriendelijke manier stelde.
Bedankt voor je reactie
A seksueel word niet echt gezien als iets wat kan want je kan er volgens de huisarts nog wel van genezen. Ik heb niet het idee of ik mezelf kan zijn maar dat kan ook komen door dat mijn familie een bepaald beeld van mij heeft en steeds vaker heb ik de nijging om het eruit te gooien maar dat gaan we niet doen
Citaat van: Edewecht op augustus 09, 2020, 11:08:29 AM
Dankjewel voor je openhartige verhaal, Menno.
Zwaar kl*te om je zo anders dan anderen te voelen, zeker tijdens je puberteit, waarin de meesten toch aansluiting proberen te zoeken bij hun leeftijdsgenoten.
Het gevoel dat je de enige bent die 'afwijkt' kan je behoorlijk dwarszitten.
Ik hoop dat je niet al te zeer bent gaan twijfelen aan jezelf. Als ik je verhaal zo lees, denk ik dat dat wel meevalt. Je kunt jezelf en je proces bewust omschrijven. En je hebt heel duidelijk voor jezelf wat je (niet) wilt. Geen seks, punt uit.
Het wordt alleen heel lastig inderdaad, in verhouding tot de buitenwereld. Familie en vrienden die bepaalde verwachtingen hebben, meisjes en vrouwen op wie je verliefd raakt. Seks wordt (op een bepaalde manier) zo gewoon gevonden: "iedereen doet het." Dan moet je sterk in je schoenen staan om trouw aan jezelf te blijven.
'Menno wat is er toch?' Is dat een vraag die je jezelf stelt of is het een verwoording van wat je vanuit je omgeving hoort?
Ik heb de indruk dat je daar wel uit komt. Het kan wat tijd kosten, neem die tijd maar. Je bent in ieder geval niet aan het faken, en ik zie dat je eerlijk bent naar jezelf toe.
Bedankt voor je reactie
De vraag wat is er toch komt vanuit de omgeven die ik zelf ben gaan overnemen.. Menno doe normaal joh wat heb ik toch ze is toch mooi! Waarom wil ik dit niet. Ik ben blij dat ik deze stap naar het forum toch gemaakt heb..
Citaat van: Koffie op augustus 09, 2020, 01:12:26 PM
He! Wacht, serieus?! Omdat mensen dachten dat je homo was mocht je niet bij de andere jongens slapen? Dat verbaast me enorm en wat een vervelende ervaring lijkt me dat. Dan word je buitengesloten. Ik ken zulk soort verhalen wel van een vriend van mijn dochter, die op streng gereformeerde manier is opgegroeid, en homo is. Dat ging er niet liefdevol aan toe, om het zo maar te zeggen.
Zelf heb ik nooit problemen gehad met seksuele voorlichting. Ik vond het ook wel interessant, net als andere onderwerpen. Maar ik had er nooit dat gevoel bij van: Wooow, we hebben het over SEKS!
Ik vind het ook allemaal prima, als ik er zelf maar niet aan mee hoef te doen.
Maar ik herken wel heel erg hoe je dan overal buiten valt en hoe mensen je dan raar aankijken. Van mij werd ook wel gedacht dat ik lesbisch was en niet uit de kast durfde te komen. Op de een of andere manier maakt niet meedoen in de seksuele wereld dat je er echt flink buiten staat. Ik zelf kan gewoon nog steeds niet bevatten hoe belangrijk het is en wat een bindmiddel het is tussen mensen. En dat kan heel lastig zijn, zeker als het om relatievorming gaat.
In elk geval heb je het voor jezelf al aardig duidelijk. Je weet sowieso wat je niet wilt, dus je gaat (hopelijk) niet over je eigen grenzen heen.
Trouywens, tegen mij werd vroeger ook gezegd: Als je het eenmaal maar eens gedaan hebt.... maar dat heeft me niet 'geholpen' hoor. Ik ben vooral over mijn eigen grenzen gegaan, omdat ik pas op latere leeftijd begreep dat er zoiets als aseksualiteit bestaat. Omdat ik een relatie wilde, niet alleen wilde zijn, omdat ik graag moeder wilde zijn, omdat ik door andere redenen al een buitenbeentje/buitenstaander ben en ik daar moeilijk mee kon leven toen. Ik wilde erbij horen. Omdat mijn omgeving de vraag: 'Wat is er toch?'ook niet altijd op een vriendelijke manier stelde.
Ik mocht inderdaad niet bij de andere jongens slapen. Wel een nacht bij de meisjes nou dat vond ik fantastisch want ik val op meisjes. Ik heb nog nooit een vrouwelijk geslachtsdeel gezien dus ik weet niet precies of ik over mijn grenzen zou gaan om het eens te proberen maarja dat is de puzzel 🙈🙈 wel vervelend dat mensen meteen alles gaan denken oh dan lesbisch of gay meteen een label op iemands hoofd drukken.. Bah
Dank je wel dat je je verhaal met ons wilt delen. Ik denk dat er voor velen wel een kern van herkenbaarheid in zit en je misschien anderen die dit forum bezoeken om hun (a)seksualiteit te ontdekken.
Het is allemaal niet niks wat je meegemaakt hebt en het is bizar dat in deze tijd er voor je besloten wordt dat als je niet seksueel geinteresserd bent, je dan maar op mensen van hetzelfde geslacht zou moeten vallen. Maar wat mij dan nog meer tegen de borst stuit is dat er ook naar gehandeld wordt.
Wij vermoeden dat je homo bent, dus dan mag je niet bij de andere jongens slapen? Dat op zo'n moeilijke levensfase, zeker als je toch al twijfelt over seksuele aantrekking.
Citaat van: Koffie op augustus 09, 2020, 01:12:26 PM
Trouywens, tegen mij werd vroeger ook gezegd: Als je het eenmaal maar eens gedaan hebt.... maar dat heeft me niet 'geholpen' hoor. Ik ben vooral over mijn eigen grenzen gegaan, omdat ik pas op latere leeftijd begreep dat er zoiets als aseksualiteit bestaat. Omdat ik een relatie wilde, niet alleen wilde zijn, omdat ik graag moeder wilde zijn, omdat ik door andere redenen al een buitenbeentje/buitenstaander ben en ik daar moeilijk mee kon leven toen. Ik wilde erbij horen. Omdat mijn omgeving de vraag: 'Wat is er toch?'ook niet altijd op een vriendelijke manier stelde.
Haha dat herken ik ook wel hoor, alhoewel ik nooit over mijn grenzen ben heen gegaan, was het voor mij vooral van: bij een relatie hoort seks, dus ja uiteindelijk krijg je een relatie en door komt ook seks bij kijken... Maar het euforische gevoel had ik niet, zou dit nou het beste gevoel van de wereld moeten zijn? Is dit nou het magische seks. Tegen hetzelde euvel liep ik bij andere relaties en ook niet verwonderend, meestal als er eenmaal seks was, was de relatie snel over...
Ook bij de huisarts geweest en met allerlei wonderpilletjes en bloedonderzoeken zou het puur stress zijn, of misschien zou mijn (licht) overgewicht zorgen voor een verstoorde hormoonhuishouding... Geen serieus woord over het geen behoefte hebben aan seks, want ja wie wilt dat nou nier?
Citaat van: mennooloo op augustus 09, 2020, 10:50:41 PM
Bedankt voor je reactie
A seksueel word niet echt gezien als iets wat kan want je kan er volgens de huisarts nog wel van genezen. Ik heb niet het idee of ik mezelf kan zijn maar dat kan ook komen door dat mijn familie een bepaald beeld van mij heeft en steeds vaker heb ik de nijging om het eruit te gooien maar dat gaan we niet doen
In dat geval heeft je huisarts op dit vlak nog wat te leren. Aseksualiteit is een geaardheid net als homo, hetero, bi, enz., en volgens mij is er inmiddels niemand meer die beweert dat dat te genezen is. Als je behoefte hebt om met een professioneel hulpverlener te praten zou ik een ander zoeken.
Wat houd je tegen om het naar familie eruit te gooien? Als ik je bericht lees krijg ik de indruk dat je dat eigenlijk graag zou willen.
Citaat van: AceVentura op augustus 10, 2020, 06:54:34 AM
In dat geval heeft je huisarts op dit vlak nog wat te leren. Aseksualiteit is een geaardheid net als homo, hetero, bi, enz., en volgens mij is er inmiddels niemand meer die beweert dat dat te genezen is. Als je behoefte hebt om met een professioneel hulpverlener te praten zou ik een ander zoeken.
Kijk eens naar dit topic:
https://du.asexuality.org/forum/index.php?topic=5848.0 Seksuologen die aseksualiteit serieus nemen.
Citaat van: AceVentura op augustus 10, 2020, 06:54:34 AM
Citaat van: mennooloo op augustus 09, 2020, 10:50:41 PM
Bedankt voor je reactie
A seksueel word niet echt gezien als iets wat kan want je kan er volgens de huisarts nog wel van genezen. Ik heb niet het idee of ik mezelf kan zijn maar dat kan ook komen door dat mijn familie een bepaald beeld van mij heeft en steeds vaker heb ik de nijging om het eruit te gooien maar dat gaan we niet doen
In dat geval heeft je huisarts op dit vlak nog wat te leren. Aseksualiteit is een geaardheid net als homo, hetero, bi, enz., en volgens mij is er inmiddels niemand meer die beweert dat dat te genezen is. Als je behoefte hebt om met een professioneel hulpverlener te praten zou ik een ander zoeken.
Wat houd je tegen om het naar familie eruit te gooien? Als ik je bericht lees krijg ik de indruk dat je dat eigenlijk graag zou willen.
Helaas denken veel huisartsen dat het via een seksuoloog wel "optelossen" is. Ik zou het ook graag aan familie vertellen alleen is mijn puzzel nog niet helemaal compleet naar mijn idee. Ik zou graag eerst seks hebben geprobeerd voor ik echt kan zeggen dit wil ik niet. Als ik erover nadenk dan denk ik aan vies bah je geslachrsdeel in die van een ander maar ik heb het nog nooit gedaan en aan de ene kant wil ik dat ook niet maar aan de andere kant wel want dan weet je hoe het is maarja dat gaat er dus in mijn hoofd om ik weet het zelf allemaal ook niet zo goed meer en ben daarom met mijn puzzel bezig omdat ik zelf geen idee heb wat er "mis" met mij is of "wat ik dan zou zijn of ben"
In sommige gevallen is het niet erg om jezelf te pushen om iets te doen wat je spannend vindt: "Push yourself beyond your comfortzone".
Seks valt naar mijn idee niet onder die "sommige gevallen", zeker niet als het iets is wat je eigenlijk niet wilt. Het is naar mijn beleving ook niet eentje van de variant "baat het niet, dan schaadt het niet".
Seks hebben terwijl je dat eigenlijk niet wil / geen behoefte aan hebt, kan naar uitpakken. Niet alleen voor jou, maar ook voor de partner waar je die seks dan mee hebt. Voelt niet fijn om degene te zijn waarmee de ander wil uitproberen of hij niet misschien toch seks wil.
Mijn grote vraag is dan waarom je het wilt proberen om te kunnen zeggen dat je het inderdaad niet wilt?
Er zijn genoeg dingen die ik nooit heb geprobeerd, omdat ik ze niet wil en waarvan ik ook niet de behoefte heb om ze uit te proberen om te kijken of ik echt niet wil. Wat voorbeelden van dingen waarvan anderen vonden dat ik het eerst maar moest proberen:
- slakken / meelwormen / sprinkhanen / etc eten
- schieten met een pistool / geweer
- bungeejumpen
Er zijn ook zat dingen waarvan anderen vonden dat ik gek was om ze uit te proberen, omdat ZIJ dachten dat het geen goed idee was. Ik vond het wel een goed idee en wilde het ook doen. Wat voorbeelden:
- zelf dakramen vervangen
- kiezen voor een baan die minder verdiend
- parachute springen
Wat is het verschil tussen bungeejumpen en parachute springen? Moeilijk uit te leggen, maar ik wist heel duidelijk dan ik het eerste niet wilde doen en het tweede wel. Ben ik dan verplicht om aan een ander te kunnen verantwoorden waarom? Welnee. Mijn leven, mijn keuzes. Toedels.
Citaat van: mennooloo op augustus 12, 2020, 04:45:27 AM
Helaas denken veel huisartsen dat het via een seksuoloog wel "optelossen" is.
Zie de link die Edewecht gegeven heeft voor seksuologen die aseksualiteit wel serieus nemen.
Citeer
Ik zou het ook graag aan familie vertellen alleen is mijn puzzel nog niet helemaal compleet naar mijn idee.
Je hebt hier twee keuzes denk ik:
1) Zelf de puzzel compleet maken en dan vertellen aan familie
2) Vertellen aan familie zodat ze je kunnen helpen de puzzel compleet te krijgen
Citeer
Ik zou graag eerst seks hebben geprobeerd voor ik echt kan zeggen dit wil ik niet. Als ik erover nadenk dan denk ik aan vies bah je geslachrsdeel in die van een ander maar ik heb het nog nooit gedaan en aan de ene kant wil ik dat ook niet maar aan de andere kant wel want dan weet je hoe het is maarja dat gaat er dus in mijn hoofd om ik weet het zelf allemaal ook niet zo goed meer en ben daarom met mijn puzzel bezig omdat ik zelf geen idee heb wat er "mis" met mij is of "wat ik dan zou zijn of ben"
Je hoeft geen seks gehad te hebben om te weten of je aseksueel bent. Aseksualiteit gaat om het ontbreken van seksuele aantrekking, dus meer het gevoel naar anderen toe dat je daar wel eens wat mee zou willen doen. Of je daadwerkelijk seks hebt en hoe vaak en of je dat fijn vind of niet staat er helemaal los van.
Als het iets is wat je een keer wil ervaren ga ik je zeker niet tegenhouden, voor het ontdekken van aseksualiteit is het echter niet nodig.
Citaat van: honingvogel op augustus 12, 2020, 07:30:30 AM
Wat is het verschil tussen bungeejumpen en parachute springen? Moeilijk uit te leggen, maar ik wist heel duidelijk dan ik het eerste niet wilde doen en het tweede wel.
(Sorry, dit is heeeelemaal :offtopic: maar ik heb precies hetzelfde! De parachutesprong was inderdaad een 'levens-ervaring' - bungyjumpen ga ik gewoon nooit doen. Sorry voor de onderbreking, maar ik moest het ff kwijt.)
Citaat van: honingvogel op augustus 12, 2020, 07:30:30 AM
In sommige gevallen is het niet erg om jezelf te pushen om iets te doen wat je spannend vindt: "Push yourself beyond your comfortzone".
Seks valt naar mijn idee niet onder die "sommige gevallen", zeker niet als het iets is wat je eigenlijk niet wilt. Het is naar mijn beleving ook niet eentje van de variant "baat het niet, dan schaadt het niet".
Seks hebben terwijl je dat eigenlijk niet wil / geen behoefte aan hebt, kan naar uitpakken. Niet alleen voor jou, maar ook voor de partner waar je die seks dan mee hebt. Voelt niet fijn om degene te zijn waarmee de ander wil uitproberen of hij niet misschien toch seks wil.
Mijn grote vraag is dan waarom je het wilt proberen om te kunnen zeggen dat je het inderdaad niet wilt?
Er zijn genoeg dingen die ik nooit heb geprobeerd, omdat ik ze niet wil en waarvan ik ook niet de behoefte heb om ze uit te proberen om te kijken of ik echt niet wil. Wat voorbeelden van dingen waarvan anderen vonden dat ik het eerst maar moest proberen:
- slakken / meelwormen / sprinkhanen / etc eten
- schieten met een pistool / geweer
- bungeejumpen
Er zijn ook zat dingen waarvan anderen vonden dat ik gek was om ze uit te proberen, omdat ZIJ dachten dat het geen goed idee was. Ik vond het wel een goed idee en wilde het ook doen. Wat voorbeelden:
- zelf dakramen vervangen
- kiezen voor een baan die minder verdiend
- parachute springen
Wat is het verschil tussen bungeejumpen en parachute springen? Moeilijk uit te leggen, maar ik wist heel duidelijk dan ik het eerste niet wilde doen en het tweede wel. Ben ik dan verplicht om aan een ander te kunnen verantwoorden waarom? Welnee. Mijn leven, mijn keuzes. Toedels.
Bedankt voor je reactie..
Je hebt ergens wel gelijk maar op de een of andere manier hoop ik dat ik nadat ik het gedaan heb er misschien wel helemaal niet a seksueel ben maar dat ik het alleen eng vond. Het gevoel is niet echt uit te leggen maar ik denk ook ergens dat ik het niet leuk zal vinden maar aan de andere kant kun je ook niet zeggen dat iets vies is terwijl je het nog nooit geproeft hebt.
Citaat van: AceVentura op augustus 12, 2020, 08:09:13 AM
Citaat van: mennooloo op augustus 12, 2020, 04:45:27 AM
Helaas denken veel huisartsen dat het via een seksuoloog wel "optelossen" is.
Zie de link die Edewecht gegeven heeft voor seksuologen die aseksualiteit wel serieus nemen.
Citeer
Ik zou het ook graag aan familie vertellen alleen is mijn puzzel nog niet helemaal compleet naar mijn idee.
Je hebt hier twee keuzes denk ik:
1) Zelf de puzzel compleet maken en dan vertellen aan familie
2) Vertellen aan familie zodat ze je kunnen helpen de puzzel compleet te krijgen
Citeer
Ik zou graag eerst seks hebben geprobeerd voor ik echt kan zeggen dit wil ik niet. Als ik erover nadenk dan denk ik aan vies bah je geslachrsdeel in die van een ander maar ik heb het nog nooit gedaan en aan de ene kant wil ik dat ook niet maar aan de andere kant wel want dan weet je hoe het is maarja dat gaat er dus in mijn hoofd om ik weet het zelf allemaal ook niet zo goed meer en ben daarom met mijn puzzel bezig omdat ik zelf geen idee heb wat er "mis" met mij is of "wat ik dan zou zijn of ben"
Je hoeft geen seks gehad te hebben om te weten of je aseksueel bent. Aseksualiteit gaat om het ontbreken van seksuele aantrekking, dus meer het gevoel naar anderen toe dat je daar wel eens wat mee zou willen doen. Of je daadwerkelijk seks hebt en hoe vaak en of je dat fijn vind of niet staat er helemaal los van.
Als het iets is wat je een keer wil ervaren ga ik je zeker niet tegenhouden, voor het ontdekken van aseksualiteit is het echter niet nodig.
Je hebt ergens een punt
Alleen ik heb ergens de hoop dat als ik het gedaan heb dat het dan goed is ook al vind ik het vies misschien moet ik het proberen je kan ook niet zeggen dat je geen pizza Lust als je het nog nooit gehad hebt
Citaat van: mennooloo op augustus 13, 2020, 06:20:52 PM
Het gevoel is niet echt uit te leggen maar ik denk ook ergens dat ik het niet leuk zal vinden maar aan de andere kant kun je ook niet zeggen dat iets vies is terwijl je het nog nooit geproeft hebt.
Dat is dan denk ik waar we van mening verschillen. Ik denk dat je heel goed kunt zeggen dat je iets vies vindt als je het nog nooit geproefd hebt. Ik hoef geen poep te eten om te weten dat ik dat vies vind. Natuurlijk is er dan theoretisch een kans dat het objectief gezien een heerlijke smaak heeft, maar voor mij is dat zoiets afstotends dat het daarom bij voorbaat al smerig is. Het proeven gaat dat niet beter maken.
Er zit een dubbelheid in je idee rondom experimenteren.
Aan de ene kant wil je het niet, want het idee staat je niet aan.
Maar aan de andere kant heb je moeite met het idee van je aseksualiteit en de gevolgen daarvan, waardoor je hoopt (zo lees ik het althans) dat het over zal gaan als je het eenmaal maar eens geprobeerd hebt.
Op zich is er echt niets mis met experimenteren. Maar doe dat alleen als het niet tegen je gevoel indruist. Doe jezelf geen geweld aan. En nog een addertje onder het gras: als je er achter komt dat seks toch niet bij je past, treft dat ook je partner, die je hebt gebruikt voor dat experiment.
Kortom: experimenteer als je dat wilt, maar denk er goed over na en voel goed bij jezelf wat het voor je betekent.
Citeer
Alleen ik heb ergens de hoop dat als ik het gedaan heb dat het dan goed is ook al vind ik het vies misschien moet ik het proberen je kan ook niet zeggen dat je geen pizza Lust als je het nog nooit gehad hebt
Ik snap wat je bedoeld, wat ik voornamelijk wil zeggen is dat aseksualiteit niet gaat om of je seks "lust". Stel je experimenteert en je vind het meer dan geweldig, dan nog kan je aseksueel zijn. Ook als je het niets vind, zegt het wederom niets over aseksualiteit.
Dus als je wil experimenteren, doe het vooral. Wees je wel bewust dat het resultaat niets zegt over eventuele aseksualiteit.
Citaat van: Koffie op augustus 14, 2020, 08:42:53 AM
Er zit een dubbelheid in je idee rondom experimenteren.
Aan de ene kant wil je het niet, want het idee staat je niet aan.
Maar aan de andere kant heb je moeite met het idee van je aseksualiteit en de gevolgen daarvan, waardoor je hoopt (zo lees ik het althans) dat het over zal gaan als je het eenmaal maar eens geprobeerd hebt.
Op zich is er echt niets mis met experimenteren. Maar doe dat alleen als het niet tegen je gevoel indruist. Doe jezelf geen geweld aan. En nog een addertje onder het gras: als je er achter komt dat seks toch niet bij je past, treft dat ook je partner, die je hebt gebruikt voor dat experiment.
Kortom: experimenteer als je dat wilt, maar denk er goed over na en voel goed bij jezelf wat het voor je betekent.
Ik hoop gewoon ergens dat ik niet A seksueel ben ook al weet ik misschien wel dat het waarschijnlijk zo is maar ik kan het moeilijk accepteren/geloven.
Citaat van: AceVentura op augustus 14, 2020, 07:30:34 PM
Citeer
Alleen ik heb ergens de hoop dat als ik het gedaan heb dat het dan goed is ook al vind ik het vies misschien moet ik het proberen je kan ook niet zeggen dat je geen pizza Lust als je het nog nooit gehad hebt
Ik snap wat je bedoeld, wat ik voornamelijk wil zeggen is dat aseksualiteit niet gaat om of je seks "lust". Stel je experimenteert en je vind het meer dan geweldig, dan nog kan je aseksueel zijn. Ook als je het niets vind, zegt het wederom niets over aseksualiteit.
Dus als je wil experimenteren, doe het vooral. Wees je wel bewust dat het resultaat niets zegt over eventuele aseksualiteit.
Ik begrijp niet helemaal wat je bedoeld. Als blijkt dat ik seks geweldig vind en me dan dus ook seksueel aangetrokken voel ben je toch niet echt meer A seksueel of?
Seks geweldig vinden is niet hetzelfde als jezelf seksueel aangetrokken voelen tot iemand. Seks geweldig vinden gaat over de activiteit tof vinden. Jezelf seksueel aangetrokken voelen tot iemand gaat over seks willen hebben met die persoon. Het is heel goed mogelijk om seks met iemand te hebben zonder dat je ook seksuele aantrekkingskracht ervaart tot die persoon.
Libido en seksuele aantrekkingskracht zijn ook niet hetzelfde. Iemand kan behoefte hebben aan seks, maar geen seksuele aantrekkingskracht ervaren tot een persoon.
Seksuele opwinding en seksuele aantrekkingskracht zijn ook al niet hetzelfde. Als alle onderdelen blijken te werken zoals ze moeten werken ;) dan hoeft dat nog niet te betekenen dat er ook seksuele aantrekkingskracht in het spel is.
Ja, dat begrijp ik, dat je moeite hebt met het accepteren van aseksualiteit. Daarom hoop ik ook dat je voorzichtig bent met eventueel experimenteren, omdat je eerst meer met jezelf in het reine moet zijn. Anders heb je kans dat je jezelf geweld aandoet. Jezelf accepteren, je aseksualiteit daarin accepteren, dat kan een lastige weg zijn. Ik heb de ervaring dat je daarvoor mensen om je heen nodig hebt die je accepteren zoals je bent. Je familie is hierin belangrijk en trouwe vrienden.
Het verschil tussen seks/seksuele handelingen plezierig kunnen vinden en je seksueel aangetrokken voelen:
ik heb seks gehad met partners en fysiek vond ik dat echt niet perse onaangenaam. Daardoor dacht ik ook: Zie je, ik wil het wel. Dat was verwarrend. Ik had ook nooit van aseksualiteit gehoord dus het was lang moeilijk er de vinger op te leggen waar de schoen wrong.
Want ondanks dat bleef ik het gevoel houden: dit ben ik niet. Ik doe iets wat niet bij me hoort. Maar om relaties te kunnen hebben en aan een norm te voldoen, moest ik het wel willen. Dus ik deed het. Dat heeft me geen goed gedaan. Ik raakte eigenlijk steeds verder van mezelf verwijderd.
Ik deed het dus niet vanuit het gevoel: Ik hoef niet zo nodig, maar het is wel oke dat ik dit doe. Ik deed het omdat ik mezelf niet accepteerde zoals ik was en nog niet in staat was mijn asexualiteit te (h)erkennen.
wat seksuele aantrekking is, dat heb ik nooit ervaren en dat kan ik ook niet goed uitleggen. Ik weet niet hoe het voelt om de behoefte te hebben je seksualiteit met iemand te delen. Ik haal intimiteit wel uit knuffelen en er waren onderdelen van seks, zoals voorspel, het huidcontact en knuffelen, die ik wel prettig vond. Maar het uiteindelijke seksgedoe, dat is voor mij niet iets wat ik wil delen. Dat stopt voor mij ook gevoelens van intimiteit, want ik doe iets wat niet bij mij hoort. Ik moest mezelf ook emotioneel min of meer afsluiten om het te kunnen doen.
Kortom, geen aanrader. Nogmaals: experimenteren mag. Ook aseksuelen kunnen experimenteren en ook plezier beleven aan seks. Er geldt voor aseksuelen geen seksverbod of zo. Als je het maar niet doet omdat je niet wilt zijn wie je bent, dan doe je jezelf geen goed. En dat proef ik dus wel uit je woorden. Vandaar: bezint eer ge begint. Zorg goed voor jezelf.
Om je een wat extreem voorbeeld te geven: Ik heb wel eens een verhaal gehoord van een aseksuele sekswerkster. Die ervaart dus geen seksuele aantrekking, en heeft (neem ik aan) wel plezier in haar werk.
Ga je nooit verontschuldigen voor wie of wat je bent Menno.
Citaat van: Kim10 op augustus 15, 2020, 08:00:51 PM
Ga je nooit verontschuldigen voor wie of wat je bent Menno.
Het is lastig accepteren wie je bent als je het nog niet helemaal zeker weet en je er niet lekker bij voelt
Citaat van: Koffie op augustus 14, 2020, 11:25:21 PM
Ja, dat begrijp ik, dat je moeite hebt met het accepteren van aseksualiteit. Daarom hoop ik ook dat je voorzichtig bent met eventueel experimenteren, omdat je eerst meer met jezelf in het reine moet zijn. Anders heb je kans dat je jezelf geweld aandoet. Jezelf accepteren, je aseksualiteit daarin accepteren, dat kan een lastige weg zijn. Ik heb de ervaring dat je daarvoor mensen om je heen nodig hebt die je accepteren zoals je bent. Je familie is hierin belangrijk en trouwe vrienden.
Het verschil tussen seks/seksuele handelingen plezierig kunnen vinden en je seksueel aangetrokken voelen:
ik heb seks gehad met partners en fysiek vond ik dat echt niet perse onaangenaam. Daardoor dacht ik ook: Zie je, ik wil het wel. Dat was verwarrend. Ik had ook nooit van aseksualiteit gehoord dus het was lang moeilijk er de vinger op te leggen waar de schoen wrong.
Want ondanks dat bleef ik het gevoel houden: dit ben ik niet. Ik doe iets wat niet bij me hoort. Maar om relaties te kunnen hebben en aan een norm te voldoen, moest ik het wel willen. Dus ik deed het. Dat heeft me geen goed gedaan. Ik raakte eigenlijk steeds verder van mezelf verwijderd.
Ik deed het dus niet vanuit het gevoel: Ik hoef niet zo nodig, maar het is wel oke dat ik dit doe. Ik deed het omdat ik mezelf niet accepteerde zoals ik was en nog niet in staat was mijn asexualiteit te (h)erkennen.
wat seksuele aantrekking is, dat heb ik nooit ervaren en dat kan ik ook niet goed uitleggen. Ik weet niet hoe het voelt om de behoefte te hebben je seksualiteit met iemand te delen. Ik haal intimiteit wel uit knuffelen en er waren onderdelen van seks, zoals voorspel, het huidcontact en knuffelen, die ik wel prettig vond. Maar het uiteindelijke seksgedoe, dat is voor mij niet iets wat ik wil delen. Dat stopt voor mij ook gevoelens van intimiteit, want ik doe iets wat niet bij mij hoort. Ik moest mezelf ook emotioneel min of meer afsluiten om het te kunnen doen.
Kortom, geen aanrader. Nogmaals: experimenteren mag. Ook aseksuelen kunnen experimenteren en ook plezier beleven aan seks. Er geldt voor aseksuelen geen seksverbod of zo. Als je het maar niet doet omdat je niet wilt zijn wie je bent, dan doe je jezelf geen goed. En dat proef ik dus wel uit je woorden. Vandaar: bezint eer ge begint. Zorg goed voor jezelf.
Lijkt me erg lastig dat je het gevoel hebt dat je iets doet wat niet bij je hoort/past. Mijn familie heeft nogal een mening wat treft LGBTQA + en waarden en normen etc. Een aantal vrienden heb ik verteld dat ik denk dat ik a seksueel ben. Maar ik ben aan het puzzelen en dat is lastig. Meisjes houd ik vaak op afstand omdat ik bang ben ze pijn te doen. Zoals bij mijn ex gebeurd is. Ik ben bang dat ik zelf niet meer weet wie ik ben. Ik ben vaak die vrolijke jongen die iedereen kent maar als ik alleen ben dan kan het wel heel anders zijn want dan heb ik geen afleiding meer en ik begin steeds meer na te denken over wat a seksualiteit nou voor mij inhoud en dat weet ik niet omdat ik geen ervaring heb. En nou hoeft dat ook niet persé maar ergens wil ik dat toch ofzo
Citaat van: mennooloo op augustus 18, 2020, 12:09:29 AM
Ik ben bang dat ik zelf niet meer weet wie ik ben. Ik ben vaak die vrolijke jongen die iedereen kent maar als ik alleen ben dan kan het wel heel anders zijn want dan heb ik geen afleiding meer en ik begin steeds meer na te denken over wat a seksualiteit nou voor mij inhoud en dat weet ik niet omdat ik geen ervaring heb.
Dit is misschien wel het belangrijkste deel van alles wat je geschreven hebt. De ontdekking van iets als aseksualiteit kan ingrijpend zijn, geef het dus even de tijd. Er is geen reden tot haast, en merk gewoon maar op waar je de komende tijd op uit gaat komen. Doe vooral wat goed is voor jou, dat is het enige wat je dichter bij jouw eigen antwoord gaat brengen.
Citaat van: mennooloo op augustus 18, 2020, 12:09:29 AM
Meisjes houd ik vaak op afstand omdat ik bang ben ze pijn te doen. Zoals bij mijn ex gebeurd is. Ik ben bang dat ik zelf niet meer weet wie ik ben. Ik ben vaak die vrolijke jongen die iedereen kent maar als ik alleen ben dan kan het wel heel anders zijn want dan heb ik geen afleiding meer en ik begin steeds meer na te denken over wat a seksualiteit nou voor mij inhoud en dat weet ik niet omdat ik geen ervaring heb. En nou hoeft dat ook niet persé maar ergens wil ik dat toch ofzo
Het gevoel van de "eenzame" vrolijke jongen zijn, herken ik wel. Altijd als er iets te doen was Bjorn was van de partij, zelfs al had ik een tentamen de volgende dag of moest ik vroeg beginnen, dan nog kwam ik om 3 uur 's nachts de kroeg uit rollen. Met meisjes uit mijn vriendenkring wilde ik nooit iets beginnen, want nee de angst dat dat fout zou lopen dat ten koste zou gaan van je vriendengroep... Nee bedankt.
Maar zit je dan alleen thuis, dan hunker je naar een relatie, zoals anderen om je heen. Als je vrienden een weekendje weg zijn met hun partners, besef je hoe graag je dat ook zou willen. Maar het idee om iets te beginnen met iemand uit je vriendenkring en laat staan om daar seks mee te (moeten) hebben, bah.
Misschien kan je overwegen om via internet te daten. Hoe hard het ook klinkt, mocht je iemand onbewust pijn doen, dan is de kans groot dat je die persoon toch nooit meer tegenkomt. Daarnaast merk ik uit ervaring is het makkelijker over een onderwerp als seks en je gevoelens daarover te praten, met iemand met wie je aan het aftasten bent of er een potentiële relatie in zit, dan om daar in de kroeg over te beginnen. Mocht het gebeuren, dan weet je of het iets voor je is en blijft het uit, even goede vrienden.
Inderdaad je moet vooral niets willen overhaasten, maar besef ook dat als je nu jezelf het labeletje aseksueel opplakt, je best morgen gewoon seks mag hebben. Je wordt niet met brandende toortsen en hooivorken van het forum verbannen.
Sterker nog, zelfs al zou je je niet als aseksueel (meer) identificeren, dan gooien we je nog niet van het forum af. :)
Je verhaal is deels herkenbaar. Ik ben bijna 27 jaar en dubbel maagd (mijn sterrenbeeld haha). Ook ik worstel met de sociale druk. Als het over seks gaat maak ik er grappen over. Maar komt het onderwerp over hoe of wat dan vermijdt ik deze. Toch weten mijn vrienden (man en vrouw) dat ik nog geen seks heb gehad, het maakt ze geen moer uit. Ik kreeg zelfs van sommige respect dat ik niet met Jan en alleman het bed in duik. Alleen toch troep in het niet graag van de daken. Maar naamkaartje aseksueel weten maar 3 vrienden en heb het met mijn ouders ook over gehad. Ze pakken het goed op een zijn ook met mij mee aan het denken.
Als het aankomt op zoenen en seks deins ik achteruit. Ik zal wel eerlijk zeggen dat ik sinds paar maanden wel masturberen geprobeerd hebt. Dat vind ik dan wel weer fijn.
Ik ben er zelf een ook mee naar de huisarts geweest en die had me doorverwezen naar maatschappelijk werk. Helaas vond ik al vrij snel dat het zoeken was naar een trauma uit het verleden. Maar dit is absoluut niet het geval.
Trauma's uit het verleden! Altijd het eerste waar de hulpverlening aan denkt. Waarom laat je je niet doorverwijzen naar een seksuoloog?
Informeer als je dat doet, wel te voren of die aseksualiteit erkent.
Dat is een hele goeie Koffie! ! Dank voor de toevoeging.
Bedankt voor jullie reacties
Dit doet me enorm goed. Ik denk veel na wat het nou voor mij betekend. Ook vind ik het lastig omdat mijn vrienden het weten en ze ergens proberen rekening te houden met me en dat wil ik juist niet.
Je vrienden houden rekening met je en dat vind je lastig? Hoe houden ze rekening dan met je? Ik denk dat je voor hem duidelijk moet maken, dat je niet zielig bent en nog steeds dezelfde Menno bent.
Dat ze alleen niet door moeten zeuren over het onderwerp relaties.
Het laatste dat je moet willen is jezelf verloochenen door te doen, zoals je omgeving vindt dat je zou moeten zijn. Dus ga niet experimenteren met seks, omdat je vrienden of familie dat mijn of meer van je verwachten. Voel je die nieuwsgierigheid vanuit jezelf, dan is het prima.
Veel psychische problemen komen voort uit het willen zijn van iets of iemand dat de maatschappij van je verwacht: een carrière, een gezin, een gelukkig huwelijk, een tweekapper, wel bereisd. Focus je vooral op de zaken die jij belangrijk vindt, niet op die een ander voor jou vindt.
Citaat van: BjornAgain op augustus 26, 2020, 07:12:36 AM
Je vrienden houden rekening met je en dat vind je lastig? Hoe houden ze rekening dan met je? Ik denk dat je voor hem duidelijk moet maken, dat je niet zielig bent en nog steeds dezelfde Menno bent.
Dat ze alleen niet door moeten zeuren over het onderwerp relaties.
Het laatste dat je moet willen is jezelf verloochenen door te doen, zoals je omgeving vindt dat je zou moeten zijn. Dus ga niet experimenteren met seks, omdat je vrienden of familie dat mijn of meer van je verwachten. Voel je die nieuwsgierigheid vanuit jezelf, dan is het prima.
Veel psychische problemen komen voort uit het willen zijn van iets of iemand dat de maatschappij van je verwacht: een carrière, een gezin, een gelukkig huwelijk, een tweekapper, wel bereisd. Focus je vooral op de zaken die jij belangrijk vindt, niet op die een ander voor jou vindt.
Als er een seksueel getinte opmerking of grap word gemaakt word ik aangekeken onder het mom van oh kan hij dat wel hebben moeten we dit wel zeggen waar hij bij is of? zelf maak ik ook wel eens grapjes en dan word er ook gekeken hoe kan jij die zegt geen interesse in seks te hebben zulke dingen dan toch gewoon zeggen alsof het niks is daarover dus deze gesprekken gehad maar in het onderbewust zijn kijken ze toch naar me als iemand een seksueel getinte opmerking maakt.