en ineens lijkt alles te kloppen... nooit willen luisteren naar seksuele voorlichting altijd zeggen dat het vies is ja logisch dat zeggen kinderen.. ik ben nu 21 en ik denk er nog steeds hetzelfde over. Maar dit wil ik helemaal niet want dit is niet hoe het hoort te gaan.. ben ik niet gewoon bang voor 'de daad' durf ik het gewoon niet of wil ik het niet? :banghead: Het is een puzzel die moeilijk lijkt op te lossen. En dan kom je een filmpje tegen op youtube over een forum dan ga je lezen en word het duidelijker.. oh nee toch dit is toch niet echt? toch wel. en soms dan zie je iemand die je aantrekt maar niet op seksueel gebied terwijl anderen zeggen 'die zou ik echt doen' doen? Ik wil met haar knuffelen en zoenen. Ik vind het heel erg leuk om romantische dingen te doen lekker knuffelen en dan tegen elkaar aanliggen lepeltje lepeltje vind ik zeer prettig maar 'de daad' hoeft voor mij niet en dat maakt het erg lastig omdat meiden juist na het laatste vaak denken omdat ze wel iets voelen tegen hun achterste dat het tijd voor de seks is maar ik lig heerlijk en wil zo inslaap vallen. Soms denk ik kom op doe het gewoon eens dan pas weet je wat het is en de andere keer denk ik weer ik vind het vies dus nee ik wil het niet. Ik raak soms zo in de war dat ik gewoon even niet weet wat ik moet en ik ineens midden in de nacht besluit om op mijn racefiets te stappen en 50 kilometer te fietsen.
Ik wil het gewoon niet aan mijn familie vertellen omdat ik met mijn vrienden heb ervaren dat ze toch een beetje anders doen als het over dat onderwerp gaat en dat is het laatste wat ik wil. Ik heb het er wel over gehad met de vriendin van mijn neef die leerkracht is die vertrouwde ik maar ik durf en wil het gewoon niet. :78:
dit was even wat ik kwijt wou. :-*
Als ik je bericht zo lees zie ik twee grote vragen: Wil ik seks proberen? en Moet ik het vertellen?
Voor wat betreft het proberen lijkt het erop dat het nog niet makkelijk is om tot een keuze te komen, ik ben die vraag al in meerdere berichtjes tegengekomen. Ik geef je wat vragen mee, je hoeft ze niet hier te beantwoorden als je dat niet wil, ze zijn bedoeld om je te helpen een keuze te maken:
- Waarom zou je het graag wel of niet willen doen?
- Wat verwacht je ervan als je het wel of niet doet?
- Hoe zou je je voelen nadat je het wel of niet gedaan hebt?
- Wat is er anders nadat je het wel of niet gedaan hebt?
En voor wat betreft het vertellen, goed dat je nu naar het signaal luistert dat het nu nog niet comfortabel voelt om het te vertellen. Over het algemeen raad ik aan om eerst duidelijkheid voor jezelf te krijgen voordat je het aan iemand anders vertelt, tenzij die persoon je daarbij kan helpen natuurlijk. Dit soort ontdekkingen kosten vaak even tijd.
Citaat van: AceVentura op september 02, 2020, 07:45:41 AM
Als ik je bericht zo lees zie ik twee grote vragen: Wil ik seks proberen? en Moet ik het vertellen?
Voor wat betreft het proberen lijkt het erop dat het nog niet makkelijk is om tot een keuze te komen, ik ben die vraag al in meerdere berichtjes tegengekomen. Ik geef je wat vragen mee, je hoeft ze niet hier te beantwoorden als je dat niet wil, ze zijn bedoeld om je te helpen een keuze te maken:
- Waarom zou je het graag wel of niet willen doen?
- Wat verwacht je ervan als je het wel of niet doet?
- Hoe zou je je voelen nadat je het wel of niet gedaan hebt?
- Wat is er anders nadat je het wel of niet gedaan hebt?
Bedankt voor je reactie. Je hebt helemaal gelijk.
-Ik zou het wel willen proberen omdat ik de hoop heb dat wanneer ik het een keer gedaan heb met een meisje waarvan ik echt houd, dat het dan misschien toch wel meevalt en het misschien zelfs wel leuk is.
-Ik hoop te verwachten dat het uiteindelijk wel meevalt en ik me al die tijd druk heb gemaakt om niets. Echter acht ik die kans niet groot.
-Ik hoop dat ik me goed voel als blijkt dat het minder erg was dan gedacht.
-wat er anders is is wanneer ik het verschrikkelijk vond en het nooit meer wil doen ik zeker weet dat A seksueel is wie ik ben en dat het deel van mij uitmaakt. Nu denk ik dat ik A seksueel ben maar ik weet het niet
Ik ben in de war
En voor wat betreft het vertellen, goed dat je nu naar het signaal luistert dat het nu nog niet comfortabel voelt om het te vertellen. Over het algemeen raad ik aan om eerst duidelijkheid voor jezelf te krijgen voordat je het aan iemand anders vertelt, tenzij die persoon je daarbij kan helpen natuurlijk. Dit soort ontdekkingen kosten vaak even tijd.
Citaat van: mennooloo op september 02, 2020, 11:17:30 PM
Bedankt voor je reactie. Je hebt helemaal gelijk.
-Ik zou het wel willen proberen omdat ik de hoop heb dat wanneer ik het een keer gedaan heb met een meisje waarvan ik echt houd, dat het dan misschien toch wel meevalt en het misschien zelfs wel leuk is.
-Ik hoop te verwachten dat het uiteindelijk wel meevalt en ik me al die tijd druk heb gemaakt om niets. Echter acht ik die kans niet groot.
-Ik hoop dat ik me goed voel als blijkt dat het minder erg was dan gedacht.
-wat er anders is is wanneer ik het verschrikkelijk vond en het nooit meer wil doen ik zeker weet dat A seksueel is wie ik ben en dat het deel van mij uitmaakt. Nu denk ik dat ik A seksueel ben maar ik weet het niet
Ik ben in de war
Heel goed dat je deze antwoorden al hebt kunnen geven. Je gaat vooral in op de "wel" kant van het doen, kan je ze ook beantwoorden voor de "niet" kant? Pas dan kan je een afweging maken.
Overigens:
Citeer
wat er anders is is wanneer ik het verschrikkelijk vond en het nooit meer wil doen ik zeker weet dat A seksueel is wie ik ben en dat het deel van mij uitmaakt
Het is uiteraard prima als je dit voor jezelf aan elkaar koppelt, weet wel dat het "formeel" gezien los van elkaar staat. Je kan seks leuk vinden en aseksueel zijn, je kan seks verschrikkelijk vinden en niet aseksueel zijn.
Citaat van: AceVentura op september 03, 2020, 07:06:12 PM
Citaat van: mennooloo op september 02, 2020, 11:17:30 PM
Bedankt voor je reactie. Je hebt helemaal gelijk.
-Ik zou het wel willen proberen omdat ik de hoop heb dat wanneer ik het een keer gedaan heb met een meisje waarvan ik echt houd, dat het dan misschien toch wel meevalt en het misschien zelfs wel leuk is.
-Ik hoop te verwachten dat het uiteindelijk wel meevalt en ik me al die tijd druk heb gemaakt om niets. Echter acht ik die kans niet groot.
-Ik hoop dat ik me goed voel als blijkt dat het minder erg was dan gedacht.
-wat er anders is is wanneer ik het verschrikkelijk vond en het nooit meer wil doen ik zeker weet dat A seksueel is wie ik ben en dat het deel van mij uitmaakt. Nu denk ik dat ik A seksueel ben maar ik weet het niet
Ik ben in de war
Heel goed dat je deze antwoorden al hebt kunnen geven. Je gaat vooral in op de "wel" kant van het doen, kan je ze ook beantwoorden voor de "niet" kant? Pas dan kan je een afweging maken.
Overigens:
Citeer
wat er anders is is wanneer ik het verschrikkelijk vond en het nooit meer wil doen ik zeker weet dat A seksueel is wie ik ben en dat het deel van mij uitmaakt
Het is uiteraard prima als je dit voor jezelf aan elkaar koppelt, weet wel dat het "formeel" gezien los van elkaar staat. Je kan seks leuk vinden en aseksueel zijn, je kan seks verschrikkelijk vinden en niet aseksueel zijn.
- ik zou het niet willen omdat ik het idee van mijn geslachtsdeel in die van een vrouw stoppen of überhaupt ergens in stoppen vies vind
- als ik het niet zou doen dan zou ik nooit weten hoe het daadwerkelijk is en voelt en ergens wil ik dat weten
- als ik het nooit zou doen dan zou ik ook nooit weten hoe het is.
[/quote]
Het is uiteraard prima als je dit voor jezelf aan elkaar koppelt, weet wel dat het "formeel" gezien los van elkaar staat. Je kan seks leuk vinden en aseksueel zijn, je kan seks verschrikkelijk vinden en niet aseksueel zijn.
[/quote]
Ergens voel ik mij verbonden met A seksualiteit maar aan de andere kant wil ik wel eens weten hoe het nou is. En omdat er soms heel veel gedachtes in mij omgaan raak ik soms de kluts kwijt
Misschien een beetje een boude vraag, maar hoe zie je "het proberen" voor je?
Behalve als je er voor betaalt, is het volgens mij niet iets wat je zomaar even probeert, daar moet je toch op zijn minst een relatie voor hebben en ik als ik persoonlijk mag worden, heb je al enige ervaring met vrouwen?
Wederom het klinkt misschien allemaal heel simpel, maar hoeveel mannen en vrouwen zijn nog samen met hun eerste liefde, dat zijn er echt niet heel veel. Zeker omdat je jong bent, kan je best een beetje experimenteren, al zal dat wel kunnen betekenen, dat je jezelf en anderen daarmee kwetst. Maar wees wel eerlijk naar haar en vooral naar jezelf toe.
Je kan wel hier allemaal hypothetisch gaan discussiëren hoe of wat, maar wat als je straks een vriendin zou hebben en bij haar zou blijven slapen wat zou je dan doen?
Het enige dat je nooit moet doen is dingen gaan doen omdat je denkt dat anderen dat van jou verwachten. Kortom als JIJ wilt experimenteren is dat JOUW keuze, maar dat moet niet zijn omdat je graag 'normaal' wilt zijn. Als je een keer seks hebt gehad en je vindt het niks, blijf dan niet zoeken naar die heilige graal, maar accepteer dat je aseksueel bent.
Vervolgens kan je alsnog de 'keuze' maken (voor zover je iets kan kiezen) of je seks acceptabel vindt (om je partner tevreden te houden), al is het niet je ding of dat het een no-go area voor je is.
Je hoeft ook geen lifetime keuze te maken, als je nu voor het een kiest, sluit je het andere echt niet uit. Dus misschien moet je het allemaal een beetje zijn beloop laten gaan.
Nog even als toevoeging op mijn vorige berichtje.
Ik heb diep respect voor mensen die op jonge leeftijd al weten dat ze aseksueel zijn. Maar het is absoluut geen schande als je die keuze nog niet kunt maken, het feit dat je de mogelijkheid open houdt dat je misschien wel aseksueel bent, is net zo lovenswaardig. Het is helemaal niet raar dat je op jou leeftijd niet weet waar je staat in het seksuele spectrum.
Ik ben 38 en weet het pas sinds een jaar, nadat ik heel veel geëxperimenteerd heb. Zelfs toen voor het eerst hoorde van het fenomeen aseksualiteit, dacht ik niet dat dat voor mij van toepassing zou kunnen zijn.
Probeer wat je wilt proberen, al is seks natuurlijk niet iets wat je zomaar kunt afdwingen. Maar denk wel altijd aan je eigenwaarde, ga geen dingen doen die je eigenijk niet wilt om er maar bij te horen.
Allereerst bedankt voor je reactie.
Mijn ervaring met vrouwen... ik heb 1 serieuze relatie gehad en dat is 3 jaar terug ik was toen 17 en zij was 15. We hebben gezoend en toen zij het over de daad had en ik aangaf dat ik daar nog niet klaar voor was omdat ik haar en mezelf nog te jong vond, ik was al ontgroend en ik had haar net ontgroend dus ik vond het allemaal wat snel gaan en daarmee eindige onze relatie eigenlijk ook na 3 maanden.
Ik zie "het proberen'' voor mij met een meisje/vrouw waar ik echt van houd dus het is nog afwachten tot ik iemand vind. Ik vind ook persoonlijk dat de 1e keer speciaal moet zijn en ik wil ook dat het eens zover komt, maar daar ben ik niet bang voor want ergens op een punt in een relatie komt toch het moment dat het over "de daad" zal gaan. Wat ik ook niet erg vind, want ik wil het ooit wel eens geprobeerd hebben en dan wel met het meisje waar ik op dat moment voor wil gaan en van houd.
Als het dan zover komt dat ik een vriendin heb en ik zou bij haar slapen dan zal ik wachten tot zij over "de daad" begint. Doet zij dit niet dan is dat zo dan ga ik er van uit dat zij er ook nog niet klaar voor is of er nog niet aan toe is. Ik wil niks zeggen of doen wat zij niet prettig vind. Als ze er dan over zou beginnen dan zal ik haar uitleggen hoe ik mij daarover voel en dat ik het erg spannend vind maar wel wil proberen maar dan alleen wanneer zij dit ook wil ik zou haar en niemand anders opdringerig in bed proberen te krijgen dat vind ik alleen maar een ''vies'' idee.
Ergens wil ik het ook omdat ik ergens hoop ''normaal'' te zijn omdat juist op deze leeftijd mensen het veel over seks hebben en bijna iedereen daar dan ook behoefte aan heeft, ik heb dat niet maar misschien komt dat ook wel omdat ik het nog nooit gedaan heb.
Wat maakt die behoefte om "normaal" te zijn zo groot?
Je bent wie je bent, ongeacht wat dat is, seksueel, aseksueel, lang, kort, dik, dun, enz.
Citaat van: AceVentura op september 16, 2020, 09:23:46 AM
Wat maakt die behoefte om "normaal" te zijn zo groot?
Je bent wie je bent, ongeacht wat dat is, seksueel, aseksueel, lang, kort, dik, dun, enz.
Ik hoop ergens een beetje dat ik op seksueel gebied 'normaal' ben omdat ik het lastig vind om met meisjes te praten waarvan ik hoop dat het meer word en dan gaat het moment komen dat het ernaartoe gaat en ik wil niet nog eens daardoor verlaten worden. Misschien komt het daardoor dat ik ergens hoop op dat gebied ''normaal'' te zijn
Natuurlijk is het vervelend als zoiets gebeurd. Aan de andere kant: Als iemand om zo'n reden bij je weg gaat is dat sowieso niet de juiste persoon voor jou. Zou je echt voor lange tijd je leven willen delen met iemand die je niet volledig accepteert zoals je bent?
Ook meisjes zijn er in alle vormen maten en soorten, de truc is om dat meisje te vinden wat past bij hoe jij bent en je accepteert zoals je bent.
Ja je hebt een punt maar het voelt dan snel alsof je niet goed genoeg bent ofzo.. En ja ik wil geaccepteerd worden om wie ik ben maar ik ben bang dat ik dan de komende jaren alleen zal blijven
Ik kan me voorstellen dat het zo voelt, maar wat het werkelijk is is dat jullie op dat moment niet de juiste combinatie voor elkaar zijn. Dat is niet goed, niet fout, dat is gewoon wat het is. Wie weet blijft er leuk contact, of het contact houd helemaal op. De juiste vinden (en misschien ook ontdekken wat de juiste voor jou is) zal nooit lukken zonder ook een paar keer de "verkeerde" tegen te komen.
Citaat van: AceVentura op september 23, 2020, 07:45:33 AM
Ik kan me voorstellen dat het zo voelt, maar wat het werkelijk is is dat jullie op dat moment niet de juiste combinatie voor elkaar zijn. Dat is niet goed, niet fout, dat is gewoon wat het is. Wie weet blijft er leuk contact, of het contact houd helemaal op. De juiste vinden (en misschien ook ontdekken wat de juiste voor jou is) zal nooit lukken zonder ook een paar keer de "verkeerde" tegen te komen.
Dat bedoelde ik dus ook te zeggen tegen je. Ik proef vooral een angst voor het onbekende, het rare idee om geslachtsgemeenschap te hebben en dat terwijl anderen daar zo openlijk over praten.
Allereerst besef dat er heel veel grootspraak over dit onderwerp is, zeker mannen onder elkaar zullen dit onderwerp wel eens opblazen. Stel je zou een keer seks hebben, zou je dat tegen iedereen zeggen?
Daarnaast het gaat niet om wat anderen van je vinden, en hoe kunnen ze iets van je vinden als je het zelf nog niet weet. Laat je niet leiden door anderen en ga je er zeker niet aan spiegelen. Zeker bij een onderwerp als seks, moet je niks willen forceren. Het moet je overkomen, maar dat kan alleen als je gaat experimenten. Door op voorhand 'nee' te zeggen tegen vrouwen, zal je altijd alleen blijven en zal je zelfs niet eens dat meisje tegenkomen die het helemaal niet erg vindt, dat je geen interesse in seks hebt
Natuurlijk is het lastig om daarmee te experimenten zonder geketst te worden, maar inderdaad, hoeveel bekenden van je zijn in 1x de juiste tegengekomen en zullen daarmee samen blijven tot de dood hun scheidt?
Citaat van: mennooloo op september 01, 2020, 11:45:17 PM
en ineens lijkt alles te kloppen... nooit willen luisteren naar seksuele voorlichting altijd zeggen dat het vies is ja logisch dat zeggen kinderen.. ik ben nu 21 en ik denk er nog steeds hetzelfde over. Maar dit wil ik helemaal niet want dit is niet hoe het hoort te gaan.. ben ik niet gewoon bang voor 'de daad' durf ik het gewoon niet of wil ik het niet? :banghead: Het is een puzzel die moeilijk lijkt op te lossen. En dan kom je een filmpje tegen op youtube over een forum dan ga je lezen en word het duidelijker.. oh nee toch dit is toch niet echt? toch wel. en soms dan zie je iemand die je aantrekt maar niet op seksueel gebied terwijl anderen zeggen 'die zou ik echt doen' doen? Ik wil met haar knuffelen en zoenen. Ik vind het heel erg leuk om romantische dingen te doen lekker knuffelen en dan tegen elkaar aanliggen lepeltje lepeltje vind ik zeer prettig maar 'de daad' hoeft voor mij niet en dat maakt het erg lastig omdat meiden juist na het laatste vaak denken omdat ze wel iets voelen tegen hun achterste dat het tijd voor de seks is maar ik lig heerlijk en wil zo inslaap vallen. Soms denk ik kom op doe het gewoon eens dan pas weet je wat het is en de andere keer denk ik weer ik vind het vies dus nee ik wil het niet. Ik raak soms zo in de war dat ik gewoon even niet weet wat ik moet en ik ineens midden in de nacht besluit om op mijn racefiets te stappen en 50 kilometer te fietsen.
Ik wil het gewoon niet aan mijn familie vertellen omdat ik met mijn vrienden heb ervaren dat ze toch een beetje anders doen als het over dat onderwerp gaat en dat is het laatste wat ik wil. Ik heb het er wel over gehad met de vriendin van mijn neef die leerkracht is die vertrouwde ik maar ik durf en wil het gewoon niet. :78:
dit was even wat ik kwijt wou. :-*
Ik begrijp je volledig. Ik ben ook 21 en er zijn nu enkele maanden gepasseerd sinds ik heb ontdekt dat ik waarschijnlijk aseksueel ben, en ik heb het vaak moeilijk met uit te vinden of ik mezelf zo wil labelen of niet. Er is nog zoveel onduidelijk, zoveel complexe emoties, zoveel twijfels. Het is verwarrend en moeilijk, en ik hoop dat ik er ooit een punt achter ga kunnen zetten.
Je post is intussen al enkele maanden oud, maar als je er nog over wilt spreken of venten met een leeftijdsgenoot, mag je me altijd persoonlijk sturen :)
Hai Noobiebirb,
(Love your avatar, ik zat hardop te lachen.)
Ik wou eigenlijk iets zeggen over labelen: labelwoorden bestaan om je te helpen. Je hoeft jezelf helemaal niks te noemen. Het woord is er voor je, mocht je beslissen om het wel te willen gebruiken.
Toen ik eenentwintig was, zei ik niks over aseksualiteit (granted, omdat ik er zelf nog nooit van gehoord had. Het jaar was 2010). Vrienden wisten van mij wel dat ik altijd heel lakoniek over seks deed, en het heel erg moeilijk had wanneer ik eens in een relatie belandde. We hielden het met z'n allen op bindingsangst. Zo ben ik mijn studententijd goed doorgekomen.
En daarna werd het sowieso allemaal wat minder belangrijk. Op het risico af om superoud te klinken: er komt een dag dat het zichzelf oplost. I mean, rond de twintig draait alles in het leven van seksuele mensen om seks, en zie daar maar eens tegenin de zwemmen... je kunt net zo goed meezwemmen en er een beetje om lachen.
Fast forward 5 years.
Op een dag wordt je wakker en realiseer je je dat ook je seksuele vrienden minder over seks praten de laatste tijd. Iedereen die dat wilde is 'gesettled', en denken over of ze een hond of kat of kind willen nemen. Dan is het opeens heel makkelijk om te zeggen: ja, nee, ik ben eigenlijk single by choice, omdat dat hele seks-en-romancegedoe me nooit veel gezegd heeft. En dan nog even samen lachen om wat jij allemaal dacht over hoe zij vroeger heel hun leven rondom seks en dates inrichtten.
Dus, ja, advies van een ouwe oma van 30:
Citaat van: Noobiebirb op april 06, 2021, 06:43:46 PM
ik hoop dat ik er ooit een punt achter ga kunnen zetten.
You absolutely will.