het belangrijkste in een seksuele - aseksuele relatie: erover praten!

[Willem]

De hamvraag:
wat is dan de oplossing ?  HOE ga je er dan concreet mee om, met dat verschil ?
Want de oplossing, het concrete, moet toch wel het doel zijn van dat praten. Praten om te praten lijkt me zinloos.
Doorgaans lijkt er maar één richting te bestaan: de asexuele partner moet "het" proberen, moet doen alsof hij een beetje sexueel kan worden. Moet 'tenslotte' in therapie (zinloze, maar kom...)

Wie ziet een andere concrete uitslag van dat praten?
Ik heb vroeger een mogelijk (en effectief bestaande, voor sommige mensen goede en werkende) uitweg gegeven, maar de ontvangst van het idee was lauw.

Ik kijk gretig uit naar andere concrete (werkende) voorstellen, maar hoor ze nooit.

En dan blijkt dat 'stukgaan' de enig overblijvende optie is, jawel...
Tenzij we vriendschap éven hoog inschatten als 'relatie'... Is het verschil niet gewoon een woord met een andere klank? 

[Littleone]

De hamvraag:
wat is dan de oplossing ? 

Er is geen one size fits it all oplossing, Willem.
Ieder seks/aseks koppel moet daar een eigen weg in vinden. En dat zal niet zelden uitlopen op relatiebreuk.
Op ingewikkelde kwesties bestaan geen simpele antwoorden.

Want de oplossing, het concrete, moet toch wel het doel zijn van dat praten. Praten om te praten lijkt me zinloos.

Uiteraard. Door middel van praten probeer je nu juist een werkbare oplossing te vinden.
Hoe kun je die vinden als je erover blijft zwijgen?

[Jovi_Hobbes]

Inderdaad, juist door te praten kom je er achter wat de ander bijvoorbeeld het meeste mist of hoever de aseksuele partner wel zou kunnen gaan wanneer er bijvoorbeeld heel goeie afspraken gemaakt kunnen worden. DE oplossing bestaat niet. Als er zo'n groot verschil bestaat tussen twee behoeften dan is het maximale wat je kunt bereiken een tussenoplossing, maar dan moet je er wel een vinden die voor beide partners werkt en daarvoor moet je nu eenmaal met elkaar communiceren.

[Littleone]

Een tussenoplossing, inderdaad.
Is het fair om te verwachten dat één van de partners, seksueel of aseksueel, zich 100 procent aanpast?
Nee. Lukt dit wel (naar beider tevredenheid!!!) dan is het prachtig, maar dat lijkt me een zeldzaam verschijnsel.
Een soort middenweg is daarom het maximaal haalbare, denk ik.
En dat betekent niet dat de aseksueel een beetje seksueel wordt. Hij/zij blijft wat hij/zij is.

[Ereinion]

Het doel van het praten in mijn relatie is te ontdekken wat er in elkaar omgaat. Elkaar leren kennen en je voor kunnen stellen wat het met de ander doet. Je kunt zeggen wat je wel fijn vindt, grenzen aangeven zodat je je veiliger voelt en het duidelijker wordt voor allebei. Het doel van praten is duidelijkheid, weten waar de ander staat, zodat je niet hoeft te gissen.

Doorgaans lijkt er maar één richting te bestaan: de asexuele partner moet "het" proberen, moet doen alsof hij een beetje sexueel kan worden. Moet 'tenslotte' in therapie (zinloze, maar kom...)

Waarom lijkt niet tot je door te dringen dat de seksuele partner ook bijna altijd een beetje aseksueel moet worden, zoals jij dat stelt? Ik weet zeker dat mijn vriend minder vaak seks heeft dan hij zou willen. Het werkt beide kanten op.

[Willem]

<<< En dat betekent niet dat de aseksueel een beetje seksueel wordt. Hij/zij blijft wat hij/zij is. >>>

Dat laatste is precies wat ik bedoel. Maar wat is dan concreet wel een tussenoplossing???
Ik weet het niet, ik weet het echt niet, en niemand geeft er (uit eigen ervaring) een antwoord op ...

[Littleone]

<<< En dat betekent niet dat de aseksueel een beetje seksueel wordt. Hij/zij blijft wat hij/zij is. >>>

Dat laatste is precies wat ik bedoel.

Door te vrijen verandert je aseksuele geaardheid niet. Dat is wat ik bedoel.
Maar dat betekent niet per se dat je je partner qua lichamelijke intimiteit niet wat tegemoet kunt komen?

Maar wat is dan concreet wel een tussenoplossing???
Ik weet het niet, ik weet het echt niet, en niemand geeft er (uit eigen ervaring) een antwoord op ...

Ik lees in Ereinions post wel degelijk een antwoord.
Geen antwoord op "hoe het verschil in seksuele behoefte te laten verdwijnen".
Wel een antwoord op "hoe een vorm van intiem samenleven vinden waarmee beide partners zo goed mogelijk kunnen leven.

[petra1963]

Littleone schreef: < Maar dat betekent niet per se dat je je partner qua lichamelijke intimiteit niet wat tegemoet kunt komen? >

Inderdaad Littleone, ik lees hier op het forum net als jij best praktische manieren ( oplossingen) die partners zoeken of vinden om samen verder te komen. Jouw zinnetje dat ik hier boven gecursiveerd heb, geeft ook aan hoe ik er voor mezelf in sta. Zoals ik elders op dit forum ook heb geschreven. En zo hebben meerdere forumleden op diverse plekken aangegeven wat hun praktische (tussen)oplossingen zijn.

[Jovi_Hobbes]

Inderdaad, en ik denk dat juist de relatie van Ereinion laat zien dat er dus wel degelijk tussenoplossingen mogelijk zijn en dat dankzij communicatie een seksuele/aseksuele relatie echt kans van slagen heeft.

[Stev]

Ik snap je vraag, Willem, maar ik denk dat jij het over de relaties hebt waar het "elkaar tegemoet komen" om wat voor redenen onmogelijk blijkt te zijn. En daar zou het praten inderdaad niet veel helpen, denk ik.

[petra1963]

Dat is ook wel weer waar...

[Willem]

Neem nu een totale karikatuur:  een asexueel en een nimfomaan worden smoorverliefd op mekaar...  ahum... 

[Jovi_Hobbes]

Ja, da's dus een probleem...
Ik geloof dat ik wel eens eerder heb geroepen dat, hoewel ik ervan overtuigd ben dat het voor sommige mensen wel kan, het niet voor iedereen weggelegd is om een seksuele-aseksuele relatie te hebben. In sommige relaties liggen de behoeften gewoon echt te ver uit elkaar, kunnen de partners elkaar niet voldoende tegemoet komen en helpt communicatie niet. Dan houdt het dus op. Maar dat is niets anders dan in een "gewone" relatie waar een ander probleem speelt waarbij de partners lijnrecht tegenover elkaar staan. Het feit dat twee mensen op elkaar verliefd worden betekent nog niet dat ze ook samen kunnen leven.

[Willem]

Maar even goed...  EN  verliefd worden,  EN  goed samen kunnen leven...  maar enkel en alléééééén mekaar niet sexueel kunnen bevredigen..   

[Ereinion]

Als je er niet over kunt praten en dus ook niet elkaar tegemoet kunt komen, dan is zo'n relatie niet houdbaar denk ik. Tenzij beide partners het geen probleem vinden dat ze niet aan hun trekken komen. Als ze er niet over praten, weten ze misschien niet eens van elkaar dat ze zo anders in elkaar steken.

Maar als de nimfomaan maar blijft aandringen en de aseksueel maar blijft wegdrukken, hoe kun je dan blijven zwijgen? Ook al is het een ruzie, het komt er wel een keer uit. Als het er niet uit komt, worden de frustraties groter en tast het meer in de relatie aan. En dan heb je geen goede relatie meer, maar stapelen de problemen zich op.