Andere gevoelens niet hebben

[Jovi_Hobbes]

Volgens mij heeft Sammy hier ook wel eens iets over geschreven.
* gaat weer eens op zoek *

[Jovi_Hobbes]

Gevonden:
http://asexuality.org/du/index.php?topic=204.0

Misschien is het een goed idee om dat onderwerp van Sammy naar  "Mogelijke medische achtergronden" te verplaatsen. Als het daar had gestaan had Brummetje het misschien zelf al eerder tegengekomen.

[Brummetje]

Ik ben momenteel heel erg verdrietig en WOEST. Mijn vriend begrijpt me nl TOTAAL NIET hiermee. Hij respecteert me niet, EN accepteert me niet!!
Hij zegt rustig: "Als je het nou maar "gewoon doet", dan zal ook jij het leuk gaan vinden." Ik werd ZÓ pissig, toen hij dat zei. Wat denkt ie wel niet?! Beetje voor mij gaan bepalen wat ik wel/niet moet doen!

Wacht maar, als ik echt die diagnose krijgt, dan zal hij toch spijt krijgen! Dan moet ie echt veel doen, om dit weer goed te maken!!!

[Ereinion]

Allereerst een knuffel! 

Ik heb net het hele onderwerp in een keer doorgelezen en ik begrijp dat je heel hard op zoek bent naar antwoorden. En het is ook heel goed om daar eens met je familie of een arts over te spreken. Vooral omdat ik nu een beetje het gevoel krijg dat jij jezelf een heel zwaar stempel opdrukt, zonder precies te weten wat het inhoud. (dat je vriend spijt zal krijgen, vind ik een beetje een enge uitdrukking)
Vaak als je met weinig kennis medische verklaringen gaat lezen, herken je heel veel. Dat heb ik ook altijd, maar toch ben of heb ik dat dan niet. Ik herken ook veel in jouw verhalen over jezelf. Ik heb me heel lang jonger gevoeld en als je het me vraagt voel ik me dichter bij de 18 dan bij de 28 die ik ben. Maar dat kwam door het leven dat ik leidde, ik stond stil. Nu ik het leven weer in eigen handen neem, voel ik me ook steeds ouder.
Ook over de gevoelens kan ik wel iets herkennen. Ik moet altijd heel hard lachen als ik de meest gruwelijke stukken heb geschreven. En als ik echt nadenk over wat ik voel (voor mijn vriend, bij sterfte, of andere dingen) dan blijft er weinig over. Een gevoel kun je niet rationaliseren en als je gaat bedenken of je wel genoeg verdriet of geluk voelt, kun je het niet meer voelen, omdat je met je hoofd bezig bent. (hoe wil je het in vredesnaam met iets vergelijken?)

En ik wil echt niet bagataliseren waar jij over twijfelt, maar probeer het wat meer te relativeren of laat je onderzoeken door iemand die er wel verstand van heeft. Want in je eentje ga je er echt niet uitkomen. nogmaals 

[Ereinion]

Nog iets trouwens, je hoeft je nergens voor te schamen. Waarom zou je je schamen voor het feit dat je je jonger voelt dan je bent? Helemaal nergens voor nodig, hoor.

Misschien slaat dit helemaal nergens op, maar op verschillende momenten krijg ik het gevoel dat je super onzeker bent. Je denkt dat anderen het raar vinden dat jij je jonger voelt. Je gaat er van uit dat anderen meer voelen dan jij, dus zal jij wel raar zijn (je kunt gevoelens bijna niet met elkaar vergelijken) Je kunt in gezelschappen niet praten, maar vraagt je tegelijkertijd af hoe de stiltes op anderen over zullen komen. Je vraagt je ook af hoe wij over je denken. Er zijn wel meer mensen die niet aan kerstkaarten doen of ze vergeten, maar misschien vinden anderen dat helemaal niet zo erg.
Misschien ook daarom dat je zo naar antwoorden op zoek bent. Als iemand dan zou zeggen: "Zeg eens iets leuks", dan kun je antwoorden: "Ik heb dit of dat." Ik wil niet persé zeggen dat jij je daarachter gaat verschuilen, maar het geeft je dan wel een legitieme reden om te zijn hoe je bent. Maar je mag al zijn zoals je bent.

(je zegt het hier zelf ook al: Kan ik ooit uitleg geven over mijn (rare) gedrag tegen familie?)

Maar misschien zit ik er wel helemaal naast.

[Brummetje]

Maar je mag al zijn zoals je bent.

Nee dat mag ik niet. I.i.g van vriendlief niet.
Met of zonder die diagnose -en ja ik ga dat echt wel laten onderzoeken, word er zo verdrietig van dat iedereen maar zegt, dat ik mezelf stempels opplak, terwijl ik mezelf alleen maar ergens in herken- mijn vriend accepteert het niet gewoon.

[Ereinion]

Maar van jezelf moet je wel mogen zijn zoals je bent. Dat is veel belangrijker dan wat je vriend er van vind. (natuurlijk doet het pijn dat hij vindt dat je moet veranderen, dat begrijp ik best)
En dat je ergens in herkent is heel fijn, zo merk je dat je niet de enige bent die ergens mee zit. Maar laat het vervolgens onderzoeken door een arts. Het zou toch zonde zijn als blijkt dat je iets hebt wat heel makkelijk te verhelpen is. Maar dat was je ook al van plan. Dus ik wens je heel veel succes en sterkte!

[Sismo]

Ik herken wel veel in je zoektocht, Brummetje. Afgelopen jaar ging het niet al te best met me en ik zocht me suf op internet om maar te weten wat me mankeerde. Ik werd er vaak wel heel verdrietig van, internet is fantastisch, maar soms lees je ook teveel. Ik herkende me bijvoorbeeld in een verhaal over depressies, nou daar werd ik pas depressief van....tranen met tuiten!
Ik denk dat je goed bezig bent om naar een psycholoog te gaan, hij of zij kan je helpen in die zoektocht en meteen ondersteunen als je dingen ontdekt bij jezelf die misschien moeilijk zijn. Weet je al wanneer je terecht kunt?

[Brummetje]

Ja tegenwoordig met het internet kun je veel dingen opzoeken. En dat heb ik ook gedaan. Maar dit dus niet, hier ben ik op gewezen (even voor de duidelijkheid)!

Maar wat moet ik dan? Gewoon maar blijven doormodderen en me niks afvragen waarom ik nou zo ben?
Mag ik niet weten wie ik precies ben?

Hoeveel die deze site vonden, hebben zichzelf zonder hulp van dokter/psycholoog zichzelf aseksueel genoemd? (Ik ja.)

[Ereinion]

Ik vroeg me al af wanneer iemand dat naar boven zou halen. Maar als je een probleem hebt met je aseksualiteit, moet je daar ook hulp bij zoeken. De meesten hier hebben er niet zo heel veel problemen mee, en diegenen die dat wel hebben zoeken hulp.

Brummetje, we moedigen je juist aan om uit te zoeken wie en wat je bent! Maar doe dat alsjeblieft onder begeleiding, dan heeft dat veel meer zin.

(en ik had inderdaad niet begrepen dat iemand je daarop gewezen had...  )

[Sismo]

Ik vind ook niet dat je verkeerd bezig bent! (hoop niet dat dat zo overkwam) 

[Brummetje]

Ik heb geen problemen met mijn aseksualiteit hoor. En vriendlief gelukkig ook niet. Hoewel het van hem wel wat vaker zou mogen weet hijzelf ook dondersgoed, dat hij dan weleens wat vaker zou mogen douchen.
Maar voor ons is de beste tijd als hij 's morgens uit z'n werk komt en ik pas om 13.00 hoef te beginnen of vrij ben.

Vrijdag 4 januari volgende afspraak met psych. En 7 januari met een andere psych.

[Ienepien]

Ik kan hier niet zo veel over zeggen, maar zoek inderdaad hulp. En je vriend? Ik zou niet weten, hoe je daar mee om moet gaan op dit ogenblik. En jij zit er toch mee. Ik kan je alleen maar een hele grote   geven. En sterkte de komende tijd.


Ik lees net je laatste berichtje. Gelukkig dat je vriend wel accepteerd, dat je asex bent. Ik dacht, dat hij daar moeite mee had, maar dat is gelukkig niet zo.
En die afspraken heb je dus al gemaakt. Heel goed gedaan. Ik hoop, dat het begripvolle mensen zijn.

[Sismo]

Succes!  

[Ereinion]

Houd je ons op de hoogte wat ze zeggen? Ik hoop voor je dat er snel duidelijke antwoorden komen.