Oorzaak, gevolg en eventuele remedie?

[Jan]

Sam schreef:
Het probleem ontstaat natuurlijk wanneer er een relatie in het spel is. Dan ontstaat er een probleem en dat is naar mijn mening niet de aseksualiteit. Het probleem dan is dat er in een relatie twee mensen zijn met een verschillende seksualiteit. Wat dan normaal is en wat afwijkend maakt geen bal uit.
Maar wat ik nu schrijf is eigenlijk een onderwerp op zich:
seksueel-aseksuele relaties: Oorzaak, gevolg en eventuele remedie?

Sam, het onderwerp van dit topic zie ik niet als anders dan wat jij hierboven noemt.
Ik ben dit topic gestart vanuit een positie seksueel- (eventueel) a-seksueel. En dat met de nodige vragen omdat ik mij op onbekend terrein voelde.
Problemen wilde ik voorkomen, ik wist niet wat het was, of het het was, hoe er mee om te gaan, etc, etc.
In een eerder topic kwam ik niet veel verder, toen heb ik de stoute schoenen durven aantrekken en deze vraag neergezet. Wetende dat het vrij concrete punten waren en inmiddels wetend dat die punten moeilijk , of soms helemaal niet concreet te beantwoorden zijn.
De vragen oorzaak, gevolg en eventuele remedie kwamen hiervandaan:
Oorzaak: Kon mijn vriendin niet goed onder woorden brengen, zoals jullie weten.
Gevolg: Wat ik toen ervaarde en hoe anderen dat beleven.
Eventuele remedie: Begint al voorzichtig met "eventuele", dus heb ik het wat verzacht omdat ik al wel wist dat het zonder dat woordje als een probleem wordt gezien.


Peter schreef:
Ik bedoelde ook dat het feit dat de overgrote meerderheid van de mensen sexueel is maakt dat sexueel zijn feitelijk de norm is van hoe je je als mens dient te gedragen. En wat je behoort te voelen, en te willen. Opnieuw: de context maakt dat je een probleem ervaart. Dat geldt zowel voor mensen die sexueel zijn als mensen die asexueel zijn.

Peter, ik las onlangs dat 1% van de wereldbevolkong a-seksueel zou zijn. Dus jouw opmerking over het feit dat seksuelen in de meerderheid zijn en de gang van de "massa" bepalen, of zo je schrijft de norm is van hoe iemand zich zou moeten gedragen, of opstellen klopt m.i. zeker wel.

Een heel simpel voorbeeltje:
Ooit organiseerde men in de plaats waar ik vandaan kom op koninginnedag een straatvoetbaltoernooi. Dus pak een groep jongens uit een buurt, de verenigen zich, gaan trainen en schrijven zich in.
Ik hield absoluut niet van voetbal, maar al mijn vriendjes deden mee. Ik dus ook. Ik bracht er niks van terecht omdat ik niet gemotiveerd was. Ik kan het mij nog heel goed herrinneren als een vervelende tijd en toch deed ik mee omdat iedereen (de meerderheid) dat deed.
Later heb ik andere wegen gevonden en was ik mooi van dat gedoe af.
Ik wil maar zeggen dat het best moeilijk is een positie te bepalen, of in te nemen als je tot de minderheid behoort.
En dan is dit voorbeeldje uiteraard een zeer eenvoudig voorbeeld.

Sam schreef:
Aseksualiteit wordt op zijn minst besproken als potentieel probleem, en dan vooral aseksualiteit als gevolg van een negatieve ervaring. Vooral het woordje 'remedie' impliceerd een noodzaak tot oplossen.

Sam, Ik zal proberen te omschrijven hoe ik er over denk:
99% van de bevolking (schrijft men) is seksueel. 1% niet. De kans dat iemand van die 99% te maken krijgt met iemand van die 1%, of er zelfs ook ooit maar iets van heeft gehoord is relatief klein.
Voor een seksueel persoon is het een confrontatie met iets onbekends. Iets dat je niet kent, iets wat in je ogen vreemd en apart is.
Als er dan iets van een relatie ontstaat dan kom je vroeg of laat op het onderwerp. Hetzij middels overleg, hetzij middels ervaringen of zelfs confrontaties.
In veel gevallen zal er dus een potentieel probleem groeien. De één wil (volgens de "99% normen") "gewoon" verder gaan met iets wat voor die groep een min of meer logisch gevolg is. En de ander zegt "stop!" tot hier en niet verder.
En DAN zal communicatie het redmiddel moeten zijn om de verschillende gevoelens te kunnen koppelen tot een invulbaar geheel voor beiden.
En als jij dat ziet als een noodzaak tot oplossen, ofwel een remedie, dan kan dat een remedie zijn.
En wat je schrijft over "aseksualiteit als gevolg van een negatieve ervaring", dan komen de worden "negatieve ervaring" al als iets negatiefs over. Dan is de oorzaak een probleem van buiten af. Het gevolg, een gevolg van een eerde probleem en de remedie kan onbekend blijven. De één zal het kunnen verwerken en de ander deels of helemaal niet. Weer een ander kan het een plek geven en uit de gedachten proberen te bannen.

[Sam]

Voor een seksueel persoon is het een confrontatie met iets onbekends. Iets dat je niet kent, iets wat in je ogen vreemd en apart is.
Als er dan iets van een relatie ontstaat dan kom je vroeg of laat op het onderwerp. Hetzij middels overleg, hetzij middels ervaringen of zelfs confrontaties.
In veel gevallen zal er dus een potentieel probleem groeien. De één wil (volgens de "99% normen") "gewoon" verder gaan met iets wat voor die groep een min of meer logisch gevolg is. En de ander zegt "stop!" tot hier en niet verder.
En DAN zal communicatie het redmiddel moeten zijn om de verschillende gevoelens te kunnen koppelen tot een invulbaar geheel voor beiden.
En als jij dat ziet als een noodzaak tot oplossen, ofwel een remedie, dan kan dat een remedie zijn.
En wat je schrijft over "aseksualiteit als gevolg van een negatieve ervaring", dan komen de worden "negatieve ervaring" al als iets negatiefs over. Dan is de oorzaak een probleem van buiten af. Het gevolg, een gevolg van een eerde probleem en de remedie kan onbekend blijven. De één zal het kunnen verwerken en de ander deels of helemaal niet. Weer een ander kan het een plek geven en uit de gedachten proberen te bannen.

klopt. Ik ga zelf als ik het over aseksualiteit heb zelden uit van aseksualiteit door een negatieve ervaring, maar zoals we al geconcludeerd hebben is het er wel. Het is nogal logisch dat als je aseksualiteit op die manier bespreekt, het in een negatief licht komt te zijn. Aseksualiteit is dan een symptoom van een trauma. dan zou je ook van een remedie kunnen spreken.

Of je bij aangeboren aseksualiteit van een remedie kunt spreken is een stuk moeilijker. De meesten zullen het zoiezo niet willen veranderen. Sommigen zullen seks hebben terwijl ze het niet willen, anderen zullen verwachten dat de seksuele partner zich aanpast, en alles er tussen in. Maar kun je als je echt aangeboren aseksueel bent ooit veranderen? Ik denk het niet. Sommigen zouden aan seks kunnen wennen en er misschien zelfs lichamelijk genot van hebben, maar als de drive er niet is kun je die niet creeren.
Met het risico mezelf extreem uit te drukken: ik denk dat echte aseksualiteit even onveranderlijk is als bijvoorbeeld homoseksualiteit. Je kunt het niet veranderen, je bent wat je bent.   

Het debat hierover is uiteraard nog lang niet af. Zonnekind neemt volgens mij momenteel deel aan een experiment om te zijn of ze met medicijnen die zich op de hersenimpulsen richten echt 'zin' kan krijgen. Het zou handig zijn als dat zou kunnen voor de mensen met een seksuele partner. Mits men wil veranderen natuurlijk.
Ik moet er niet aan denken seksueel te worden. Zin krijgen is dat gefrunnik? Nee dankje. Getsie.

Nog iets extreems er bij: als twee mensen een seksueel-aseksuele relatie hebben, kun je je ook afvragen of er een remedie is voor seksualiteit. Als het niet lukt seksualiteit medicinaal te creeren, kunnen medicijnen het misschien laten verdwijnen? Of is als de drive weg is het probleem nog niet weg?

[petra1963]

@ Sam: de lichamelijke sex- drive is dan weg, maar die persoon weet wel wat hij/ zij mist. Dus er is iets fysieks tijdelijk een beetje opgelost, maar hoe sex was en dat je we sex wil(de), blijft bestaan. En dat ettert onderhuids dan misschien nog wel verder door..

En daar zit misschien en verschil met vormen van asexualiteit waarin de mentale behoefte aan sex (vrijwel) afwezig is. Want dan is de vraag: mis ik ets ? wat mis ik dan ? ( zie andere topics)

[Jan]

Of je bij aangeboren aseksualiteit van een remedie kunt spreken is een stuk moeilijker. De meesten zullen het zoiezo niet willen veranderen.

Sam, je kunt "remedie" op meerdere manieren lezen.
Als aseksualiteit aangeboren is en je kunt er, op welke manier dan ook positief mee omgaan (of alleen of met een partner) dan is dat m.i. ook een remedi.

Nog iets extreems er bij: als twee mensen een seksueel-aseksuele relatie hebben, kun je je ook afvragen of er een remedie is voor seksualiteit. Als het niet lukt seksualiteit medicinaal te creeren, kunnen medicijnen het misschien laten verdwijnen? Of is als de drive weg is het probleem nog niet weg?

Als een stel het er samen over eens is met elkaar door te willen en er staat een stuk libido in de weg (want ik begrijp dat je het ff om wilt draaien), dan zal dat best medisch te dempen zijn. Op pakjes sigaretten staat het al  
Alhoewel ik daar nog niks van merk  
Als de lichamelijke drive weg is dan scheelt dat al een heel stuk denk ik.

[Ereinion]

Maar het gemis blijft, zoals Peter zegt. En daarmee de verwijten over het gemis en het veranderen ook.

Sam, het middel dat nu getest wordt zal denk ik ook niet alleen helpen bij alle aseksuele personen. Dat stond ook wel in het artikel in de spits.

[Sam]

Als aseksualiteit aangeboren is en je kunt er, op welke manier dan ook positief mee omgaan (of alleen of met een partner) dan is dat m.i. ook een remedi.

o absoluut, dat trek ik geen moment in twijfel. Wat dat betreft zal een remedi voor iedereen anders zijn. Een beetje een makkelijk antwoord, maar geluk is zo persoonlijk.

Sam, het middel dat nu getest wordt zal denk ik ook niet alleen helpen bij alle aseksuele personen. Dat stond ook wel in het artikel in de spits.

Weet ik, maar toch ben ik benieuwd wat er uit komt. Een deel van de aseksuelen zou een kans om te veranderen verwelkomen, en het zou fijn voor hen zijn als ze die mogelijkheid hadden. 

[petra1963]

@ Sam: oh ja, zeker !

[Ereinion]

Zeker, Sam. Ik ben er ook erg benieuwd naar en hoop dat het sommigen (waaronder Zonnekind) kan helpen! Dat zou geweldig zijn.

[Jan]

Maar het gemis blijft, zoals Peter zegt. En daarmee de verwijten over het gemis en het veranderen ook.

Gedeeltelijk denk ik. Denk maar aan iemand die stopt met roken. Je hebt lichamelijke en geestelijke afhankelijkheid en bij iedereeen is die verhouding weer anders.

[Sam]

O ja, het is geen kwestie van lichamelijk gevoel. De meeste aseksuelen werken lichamelijk toch ook prima? Er mag dan minder libido zijn, maar de meeste aseksuelen kunnen wel lichamelijk reageren op seks. Denk maar aan het deel van de aseksuelen dat wel mastrubeert. Daar gaat het niet om: het gaat om het mentale deel dat niet op seks zit te wachten.
Zou een mens, seksueel of aseksueel, kunnen veranderen of ze mentaal zin hebben in seks? het lijkt me lastig.

[Jan]

Ik denk dat het ene niet zonder het andere kan.
Het deel wat mastrubeert heeft toch beiden denk ik? Alleen individueel en niet gedeeld. Of zie ik dat niet goed?

[petra1963]

Hoi Sam,
Goede vraag..mijn intuïtie zegt van niet. Of in ieder geval heel onwaarschijnlijk. Denk maar aan alle homo's die bij de EO zogenaamd door gebed en therapie van hun homosexualiteit 'genezen' zouden zijn.    En bij een trauma zou ik niet weten wat daar een geschikte therapie voor zou zijn.

Iemand uit mijn kennissenkring heeft mij wel eens tantra aangeraden, om sexueel wat actiever te ( leren) zijn. ik vond het vooral absurd. En dan ben ik niet eens een asexueel persoon die (heel) slecht tegen aanrakingen in het algemeen kan. 

[Ereinion]

Ik kreeg ook tantra als tip.  Dat was ik al weer vergeten...

[Sam]

Ik denk dat het ene niet zonder het andere kan.
Het deel wat mastrubeert heeft toch beiden denk ik? Alleen individueel en niet gedeeld. Of zie ik dat niet goed?

Hmmm, weet ik niet. Volgens mij kun je best mastruberen alleen om van die lichamelijke kriebel af te komen, en verder helemaal geen zin hebben in seks met wie dan ook.

[fleurtje]

Wat is tantra voor een beestje