Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Oorzaak, gevolg en eventuele remedie?

Gestart door Jan, februari 06, 2008, 01:23:47 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Jovi_Hobbes

Is er een remedie?
Tsja, zoals je al zegt zijn er zo veel verschillende situaties, dat daar geen eenduidig antwoord op is. Wel denk ik dat je erg zwart/wit gezien twee groepen aseksuelen kunt onderscheiden op dit punt:
1. de mensen die aseksueel zijn als een gevolg van iets wat er in hun leven is gebeurd.
2. de mensen die geen reden hebben om aan te nemen dat het veroorzaakt is door iets in hun verleden, dit zullen we voor het gemak aangeboren noemen.

Als je het zo belijkt is er voor groep 1 theoretisch gezien een remedie mogelijk. Welke dat is, dat verschilt natuurlijk erg per situatie en of die remedie haalbaar is verschilt natuurlijk ook per situatie. Ik dank dat je hier zowel tegen de vraag oploopt of het kan worden opgelost (is er bijvoorbeeld niet al te veel gebeurd dat het bijna onmogelijk is om alles weer terug te veranderen zoals het ooit was) en de vraag hoeveel energie de aseksuele persoon in de oplossing kan en wil steken. Geen enkele oplossing zal namelijk eenvoudig zijn, waardoor je het de persoon misschien niet altijd kwalijk kan nemen de situatie te willen behouden zoals die is.

Voor groep 2 is er theoretisch gezien geen remedie. In een relatie met zo'n persoon kun je hooguit bepaalde compromissen sluiten, maar "normaal" zal die relatie op seksueel gebied dus niet kunnen worden.

Ter verduidelijking: dit is puur een theoretisch verhaal en is dus erg zwart/wit en ik ben me ervan bewust dat er ook vele grijstinten zijn. Ik weet ook niet hoe het allemaal zit en ik wil zeker op geen enkele manier iemand hiermee kwetsen. Ik probeer voor Jan een beetje orde in een chaos te scheppen waar helemaal niet zo eenvoudig orde in geschapen kan worden. Misschien is er wel iemand die dit totaal anders ziet. Het lijkt me erg nuttig om ideeën van anderen hierover te lezen.

Overigens is het ook nog eens de vraag wat je onder remedie of oplossing verstaat. Veel partners die op dit forum zijn geweest streven naar de ultime oplossing dat hun partner volledig "normaal" seksueel wordt. Het is maar de vraag of zoiets überhaupt mogelijk is, daar hebben we voor zover ik weet op dit forum in ieder geval nog geen voorbeelden van gezien.
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Ereinion

Ik kan je wel volgen, Jovi.

Ik denk dat in alle gevallen een remedie eerder een compromis is, want als de oorzaak een trauma is, is de kans dat het helemaal goed komt ook heel klein, lijkt me. En verder ligt het eraan of de aseksuele partner onverschillig is tegenover seks of er van walgt. De eerste zal natuurlijk eerder tot compromissen in staat zijn.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Jovi_Hobbes

Dat is waar, een mooie aanvulling Ereinon!
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Jan

Goh.. Ik kwam er gisteren even niet aan toe om te reageren op de reactie van Ereinion, Sam en Fleurtje.
Maar dat blijkt niet "nodig", want Jovi heeft m.i. het meeste al beantwoord zodat ik daar weinig of niets aan toe kan voegen.
Ik had in mijn hoofd op Sam's reactie te antwoorden dat aanleg, zoals eerder geschreven, in ons geval,  onbekend is als factor van invloed, maar dat ervaring in negatieve zin wel al duidelijk is.
En leven zonder relatie was mijn vriendin bewust aan gewend, maar het is haar -en mij- overkomen... en wat dan? Zou jou ook kunnen gebeuren, of -net als bij mijn vriendin- of niet?
Ook Ereinion en Fleurtje zijn -actief- met dit onderwerp bezig. Mooi! Dat was wat ik aanvankelijk op het forum miste; het komen tot een stuk actieve begripsvorming, met elkaar dingen duidelijker krijgen, erover discusieren, het onderwerp vast houden zonder afdwalen.
We zijn m.i. inmiddels zover dat we, ondanks de vele onvergelijkbaarheden m.b.t. dit onderwerp, een stukje saamhorigheid en onderling begrip hebben kunnen creeëren.
Dat zocht ik als basis en ik ervaar dat dat er inmiddels heel aardig aan zit te komen. Mij helpt het in elk geval!
En Jovi, ik beleef je laatste verhaal als een uitstekende samenvatting!
Het melden van je voorzichtigheid is mooi, maar m.i. niet nodig. Ik zie het geenszins als mogelijk kwetsend, alleen maar duidelijk. Ik ben in de basis een techneut en analytisch ingesteld en kan zwart/wit overkomen, dus spreekt jouw manier van schrijven mij wel aan. Het is namelijk duidelijk, en dingen juist analyseren begint vaak met dingen tegenover elkaar te zetten en te vergelijken. En als je duidelijk wilt overkomen dan kan het in jouw ogen misschien zwart/wit over komen, maar ik zie het als helder.
Voor mij is het o.a. de manier om verder te komen.
Remedie hoeft niet meteen de ultieme oplossing te betekenen, dat zou erg naief zijn. Een stuk delen en duidelijkheid onderling is al heel wat toch?
En Ereinion, het hele leven bestaat uit compromissen, dus ook m.b.t. dit onderwerp! Til dus niet te zwaar aan de "oplossing", dat is slechts een soort droom zoals het winnen van de staatsloterij waarvoor reclame werd gemaakt met een kans van 1 op 2. Ik ken helemaal niemand die hem ooit won. Dus zonder de staatsloterij (doe ik ook niet aan mee omdat ik niet geloof in dát soort geluk) bestaat er ook nog wel een leven wat bevredigend kan zijn en waar je, zoals iedereen, aan moet blijven werken.

En Fleurtje, er is voor wat mij betreft niks geleerds aan, ik spreek gewoon uit gevoel. En als er iets onduidelijk is dan graag commentaar of vragen!

gr, Jan
 

Ereinion

Oh, ik til helemaal niet te zwaar aan de oplossing hoor. Ik heb samen met mijn vriend een hele goed manier gevonden om hier mee om te gaan (voor ons dan) en in zekere zin heeft het verschil in libido onze relatie alleen maar sterker gemaakt. Daar zijn we het allebei over eens. Ik bedoelde mijn opmerking eigenlijk meer als algemene aanvulling op Jovi.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Ereinion

Ik zit me net te bedenken dat mijn voorgaande reactie eigenlijk helemaal niet klopt. Voor onze relatie hebben wij de oplossing misschien juist wel gevonden. Maar niet in de zin van een remedie.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Jan

Ereinion,
Je reageerde blijkbaar spontaan op mijn bericht. Ik reageerde ook spontaan op je eerdere reactie. Daarin schreef je dat -het helemaal goedkomen- een kleine kans had. Een bericht daarna schriijf je erover dat jij en je vriend een heel goede manier hebben gevonden om hiermee om te gaan. Dan kom je er in een nieuw berichtje op terug dat je het wel gevonden hebt, maar niet als een remedie.
Die goede manier is dan op dit moment toch een "remedie"?
Ik probeerde juist duidelijk te maken dat een remedie een momentopname is die op dat moment in -een proces- toch bevredigend is?
Dan is het toch goed?
 

petra1963

Ik denk dat je hooguit voor jezelf en je partner ( als je er een hebt) een werkbare oplossing kunt vinden, samen. En zelfs die is misschien tijdelijk. Meer is denk ik praktisch niet haalbaar..
Dat bedoel ik niet negatief, of cynisch.. Eerder dat ieder zijn/ haar eigen oplossing moet zoeken. En hopelijk ook vindt...
Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

Sam

Wat verstaan jullie onder een compromis?
een leek zal zeggen dat tussen veel seks en geen seks het compromis zo nu en dan seks is, maar dat gaat zo makkelijk niet.
en als je tussen ´all the way´ en ´boven de kleren´een compromis zoekt roept die situatie bij beiden negatieve gevoelens op lijkt me. (De een wil meer en krijgt niet, de ander wil minder)
wat is dan een compromis?

Ik ken een voorbeeld van een aseksuel meisje dat eens in de paar maanden een keer heel dronken met haar vriend naar bed gaat omdat hij dat zo graag wil. Lijkt me ook geen goed compromis.

Over een remedie, zeker wanneer de oorzaak geen negatieve ervaring is, vraag ik me af: waarom zou je het willen? Voor je partner wellicht, maar voor jezelf? Waarom zou je willen veranderen hoe je bent?

Ereinion

Citaat van: Jan op februari 19, 2008, 11:59:15 PM
Ereinion,
Je reageerde blijkbaar spontaan op mijn bericht. Ik reageerde ook spontaan op je eerdere reactie. Daarin schreef je dat -het helemaal goedkomen- een kleine kans had. Een bericht daarna schriijf je erover dat jij en je vriend een heel goede manier hebben gevonden om hiermee om te gaan. Dan kom je er in een nieuw berichtje op terug dat je het wel gevonden hebt, maar niet als een remedie.
Die goede manier is dan op dit moment toch een "remedie"?
Ik probeerde juist duidelijk te maken dat een remedie een momentopname is die op dat moment in -een proces- toch bevredigend is?
Dan is het toch goed?
 

Ik bedoelde remedie in de zin van dat mijn libido verhoogd zou zijn. Dat bedoelde ik ook met helemaal goed komen, de kans dat iemand die om wat voor reden dan ook aseksueel is zich als een seksueel persoon zal gedragen is natuurlijk erg klein.
Ik zie remedie meer als iets permanents, denk ik. Moeilijk om dat precies uit te leggen. Gevoelsmatig zit er voor mij een verschil tussen oplossing en remedie. Bij een remedie is er daadwerkelijk iets veranderd, bij een oplossing vind je een manier om er mee om te gaan.

Citaat van: Sam op februari 20, 2008, 09:55:46 AM
Wat verstaan jullie onder een compromis?
een leek zal zeggen dat tussen veel seks en geen seks het compromis zo nu en dan seks is, maar dat gaat zo makkelijk niet.
en als je tussen ´all the way´ en ´boven de kleren´een compromis zoekt roept die situatie bij beiden negatieve gevoelens op lijkt me. (De een wil meer en krijgt niet, de ander wil minder)
wat is dan een compromis?

Ik ken een voorbeeld van een aseksuel meisje dat eens in de paar maanden een keer heel dronken met haar vriend naar bed gaat omdat hij dat zo graag wil. Lijkt me ook geen goed compromis.

Over een remedie, zeker wanneer de oorzaak geen negatieve ervaring is, vraag ik me af: waarom zou je het willen? Voor je partner wellicht, maar voor jezelf? Waarom zou je willen veranderen hoe je bent?

Ik wil niet veranderen hoe ik ben, Sam. Maar omdat ik een relatie heb met een seksueel iemand zullen we samen toch iets moeten bedenken waardoor het werkt. Ik kan en wil van hem niet verwachten dat hij zijn behoeften opzij zet, omdat ik de behoefte niet heb. Ik vind niet dat ik het recht heb hem dat te ontzeggen.
Maar voor mij is het makkelijk, ik walg niet van seks, het boeit me gewoon niet. En ik kan er best wel van genieten, vooral omdat hij er zo van geniet. Maar het zal nooit van mezelf uit komen om eens te gaan vrijen, ik heb wel wat beters te doen.  ;)
Het compromis is dus inderdaad dat we wel eens vrijen, vaker dan ik misschien zou willen en minder vaak dan mijn vriend wil. Maar hij is al blij hiermee. Verder heb ik met mezelf afgesproken dat ik niet meteen nee zeg als hij iets wil. Soms laat ik dus bepaalde dingen toe die ik misschien niet zo prettig vind, maar waarvan ik weet dat hij daar erg van geniet. Een hand op een bepaalde plek bijvoorbeeld. Ook al is het maar voor een paar minuten.
En ik heb hem leren vertrouwen. Sommige dingen die ik vroeger aan seks linkte, hebben nu die associatie niet meer. Douchen bijvoorbeeld. Ik moet toch ingezeept worden, dus wat is er op tegen dat hij het doet? We hebben samen wel geleerd dat we moeten genieten van de dingen die we samen doen. En dat het geen teleurstelling is dat er na het douchen niet meer gebeurd. Wat hij ongetwijfeld vaak zal willen, maar het was al erg leuk wat we wel hebben gedaan.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Sam

Ik bedoelde het niet persoonlijk hoor. Ik kan me voorstellen dta als je onverschillig bent over seks, het minder een probleem is om een compromis te sluiten. Als je echter wel walgt van seks (andere mensen doen maar, maar ik vind het een gore boel, brrr) Wat dan? Is een compromis dan uberhaupt mogelijk? Ik kan me ook niet voorstellen dat het voor een seksueel iemand leuk is om seks te hebben met iemand die walgt van waar hij/zij mee bezig is.

Ereinion

Zo vatte ik het niet op, hoor.

Het lijkt me dan inderdaad erg moeilijk, precies om de redenen die jij opschrijft. Maar daar heb ik dus weer geen ervaring mee, dus ik kan het je niet vertellen. Misschien zijn er dan ook wel dingen waar je minder van walgt, zodat het compromis is?
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Jan

Hoi meedenkers,

Een compromis in dit geval is naar mijn idee een tweezijdig en voor het moment acceptabel ingevuld gedeelte in een relatie.
Of taalkundig de termen 'oplossing of remedie' er exact bij passen weet ik ook niet. Ik probeer het beestje een naam te geven en dat is zwart op wit best moeilijk overkomen.
Als je voelt dat je er samen (voorlopig) uit bent, er duidelijkheid(!) is dan lijkt het mij als goed. Dat is overigens al heel wat omdat mijn vriendin -op slot slaat- als ik dat onderwerp bespreekbaar probeer te maken; ik moet het hebben van zeldzame mededelingen, geduld en veel observeren, en daarover nadenken.

Sam: Het heeft niks te maken met alles of niets. En je hebt het over walgen en dat als (seksuele) partner moeten invullen. Ik schrijf "moeten" omdat je hier inderdaad iets aanhaalt wat bij mij ook speelt en wat ik een plaats moet leren geven.
Mijn -natuur- zegt dat ik iets liefs wil doen, maar het komt als negatief over (jij zegt walgen; in ons geval schrikreactie en afkappen). Dat is/was voor mij heel erg wennen kan ik je melden. Ik kan er toenemend goed mee omgaan, maar het blijft voor mij feitelijk toch een aanpassing (compromis?).

Ereinion: Als ik het door jouw aangehaalde voorbeeld "douchen" lees, dan hadden wij exact hetzelfde kunnen neerschrijven. 
Het is 100% herkenbaar!
Wat mij tussen de regels wel opviel was:  Sommige dingen die ik vroeger aan seks linkte, hebben nu die associatie niet meer.
Herken ik daar ook iets van mijn vriendin in? Het woord of onderwerp -seks- lijkt op zichzelf al een negatief gevoel op te roepen en mogelijk iets af te sluiten, of zie ik dat niet goed?
Ik herken er iets in dat inzepen onder de douche -verdedigd- moet worden zodat het voor jezelf niet als iets seksueels overkomt.   
Het gaat uiteindelijk toch over hoe je het samen op een harmonieuze manier kunt invullen? En hoe het heet maakt dan toch niks uit, als het maar goed voelt!

.... elke keer denk ik met 3 regels te kunne reageren... helaas...

gr, Jan 

Sam

Jan, ik herken in jou woorden gevoelens die ik bij mijn vriend zie (of denk te zien). Als ik van mijn vriend schrik en terugdeins voelt hij zich - begrijpelijk - afgewezen.
Volgens mij is dat de reden dat hij vaak onzeker en snel jaloers is.
Wanneer je vriendin geen seks wil, twijfel (of twijfelde) jij dan wel eens aan wat ze voor je voelt? En zo ja, wat overtuigd je er dan weer van dat ze je wel geweldig vindt? Ik vraag dit omdat ik mijn vriend graag zou willen laten zien hoe geweldig ik hem vind, maar dat dus niet met een goede vrijpartij kan doen.

Ereinion

Citaat van: Jan op februari 21, 2008, 01:02:49 AM
Ereinion: Als ik het door jouw aangehaalde voorbeeld "douchen" lees, dan hadden wij exact hetzelfde kunnen neerschrijven. 
Het is 100% herkenbaar!
Wat mij tussen de regels wel opviel was:  Sommige dingen die ik vroeger aan seks linkte, hebben nu die associatie niet meer.
Herken ik daar ook iets van mijn vriendin in? Het woord of onderwerp -seks- lijkt op zichzelf al een negatief gevoel op te roepen en mogelijk iets af te sluiten, of zie ik dat niet goed?
Ik herken er iets in dat inzepen onder de douche -verdedigd- moet worden zodat het voor jezelf niet als iets seksueels overkomt.   
Het gaat uiteindelijk toch over hoe je het samen op een harmonieuze manier kunt invullen? En hoe het heet maakt dan toch niks uit, als het maar goed voelt!

Meedenkers.   :D Klinkt leuk!

Ik probeer lichamelijke aanrakingen zoveel mogelijk los te zien van seks, omdat ik heb geleerd dat niet elke knuffel tot seks hoeft te leiden. (seks in de zin van echt met elkaar naar bed gaan, all the way) Als ik daar niet voor in de stemming ben kon ik elke aanraking afwijzen, omdat ik dacht dat mijn vriend dan opgewonden zou worden en meer wilde. Nu zie ik het als een knuffel zonder iets daarna. Het heeft trouwens wel een tijdje geduurd voor ik dat kon en het komt ook wel doordat mijn vriend van te voren zegt dat hij niet verder wil gaan.

Sam, wat jij zegt over afwijzen kan ik me heel goed voorstellen. Ik denk dat mijn vriend dat ook heeft gehad, en misschien nog wel heeft. Maar hij weet nu dat het niets persoonlijks is, dus stelt verstand boven gevoel op dat moment. Misschien hebben we een beetje geleerd te genieten van de leuke dingen die we wel samen doen en het gevoel van afwijzing op seksueel gebied zoveel mogelijk te negeren.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.