Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Oorzaak, gevolg en eventuele remedie?

Gestart door Jan, februari 06, 2008, 01:23:47 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 3 gasten bekijken dit topic.

Ereinion

Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Ienepien

Sorry, ik had het een beetje verkeerd geformuleerd.
Ik bedoelde eigenlijk, dat je afspraken maakt, dat er bij bepaalde aanrakingen, genegenheid, knuffelen, wat dan ook...
dat de ander er dan écht vast van op aan kan, dat het niet méér wordt, of van hem/haar verwacht wordt.
(Hij/zij is nu wel heel gewillig, dus kan ik ook verder gaan)
Maar de zekerheid, dát het niet meer wordt, dan kan hij/zij dat ook loslaten, en genieten van de momenten.
Of leg ik het nu wéér verkeerd uit? Snap je het een beetje? :-\

Ereinion

Ik snap het wel, je bedoeld eigenlijk precies andersom dan wij dachten.  :wave:
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Jovi_Hobbes

Citaat van: Jan op februari 22, 2008, 11:39:55 PM
Ik begrijp dat de reactie op -het beginnen praten- over seks, uit ongeveer al jullie omschrijvingen ongeveer meteen een soort knop omzet die de boel op de parkeerrem zet?

Ehm...ja, misschien wel.
Voor mijzelf is het denk ik wel zo dat ik gepraat over seks wel kan hebben zolang ik niet het "lijdend voorwerp" word. OVerigens is het zelf als ik niet het lijdend voorwerp ben niet echt een onderwerp waar ik iets mee kan en blijft er diep van binnen dan natuurlijk nog de onzekerheid of het gesprek niet opeens overgaat op mij. Dus zelf bij algemene gesprekken over seks ben ik altijd wel een klein beetje opgelucht wanneer het onderwerp weer verandert.

quote author=Jan link=topic=1251.msg59821#msg59821 date=1203719995]
Zoals ik eerder heb aangegeven miste ik dit soort discussies op dit forum die steeds tot de kern van de beleving terugkeerden en dan daarop verder gingen. Nu heb ik er een goed gevoel bij wat mij ook steunt om mijn vriendin steeds beter te begrijpen!
Citeer

Dat is mooi! Je bent trouwens een grote aanwinst voor dit forum want je slaagt erin om ons eens niet te laten afdwalen  :klap:
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Jan

 :handschudden:
Eigenlijk is het blijkbaar zo dat erover praten zodanig gevoelig ligt dat de uitdrukking -lijdend voorwerp- al snel als zodanig wordt ingevuld.
Of afgezwakt "het ligt op de loer" dat het persoonlijk zou kunnen worden. Heel herkenbaar!

En dat -afdwalen- heb ik een tijdje gevolgd en dat ergerde mij omdat ik concreet naar iets zocht en er steeds een hoop -lawaai- in terug vond. Dat heeft tijd nodig gehad om op mij in te laten werken en de beslissing te nemen om weg te lopen of er dan maar zelf zo concreet mogelijk in te duiken.
Dus Jovi, het werd een uitdaging.
Ik weet dat ik vanuit mijn analytische / probleemoplossende instelling  ongeduldig kan overkomen. En dat is vaak best moeilijk omdat ik oplossingen soms te rationeel, en dus voor een ander, te snel zie.   


Ereinion

Het er over praten als 'lijdend voorwerp' is inderdaad wel moeilijk. Maar dat komt ook vaak (bij mij dan) door de onzekerheid. Als hij steeds zulke opmerkingen maakt, of aan me zit, dan weet ik niet precies hoe ver hij wil gaan. Dan klap ik dicht. Of ik vraag het even, of geef aan tot hoe ver ik wil gaan. Soms krijg ik de opmerking terug dat hij daar helemaal niet aan dacht. Maar goed, dan weet je wel weer van elkaar waar je aan toe bent.
Andersom is het natuurlijk hetzelfde. Mijn vriend weet van mij ook vaak niet hoe ver ik wil gaan, dus voor hem is het ook lastig.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Sam

Citaat van: Jan op februari 22, 2008, 11:39:55 PM
Sam wil graag dat haar vriend weet dat ze hem geweldig vindt, maar geeft heel duidelijk aan geen gedoe te willen.
In jullie geval denk ik dan een goede / optimale communicatie erg belangrijk zal zijn om voor je vriend de boel "begrijpelijk" te houden. Ik vind het nogal wat om als vriend te weten dat je de vriend geweldig vind, maar dat -seks of gefrunnik- absoluut is uitgesloten. Dat is een heel sterk aangegeven grens die m.i. bij hem waarschijnlijk behoorlijke twijfelgevoelens kan oproepen?

Klopt, zeker voordat we erover gepraat hadden. Praten heeft niet alle onzekerheid opgelost, maar het heeft geholpen. Onze relatie is drastisch veranderd toen ik vertelde dat ik geen seks wilde, ook niet na verloop van tijd. Het was voor hem nogal een teleurstelling maar uiteindelijk is de relatie er een stuk beter door geworden. Sinds ik weet dat hij niks verwacht knuffelen ik veel liever met hem en dat vind hij ook een verbetering. De rest van de twijfelgevoelens hebben denk ik gewoon tijd nodig.
Ik denk dat ik maar een  :cake: ga bakken om te vieren dat we deze week 6 maanden samen zijn.  ;D

Ienepien


Ereinion

Gefeliciteerd!
Ik heb dezelfde ervaring, na het praten werd het voor ons allebei beter, omdat het duidelijker werd.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Jan

Ik vind het heel wat als je dichtklapt en er dan toch nog over kunt praten.
Voor mijn gevoel heeft Ereinion voor allerlei stukjes een plekje om in te vullen en er mee om te gaan  :klap:
Wij zijn zover niet; proberen te praten resulteert al vaak in dichtklappen.
Vandaar ik eerder schreef dat ik er wellicht beter niet over kan praten om mijn vriendin dan de tijd te geven om het voor zichzelf misschien langzaamaan wat in te vullen.
Eigenlijk kan alles, zolang de link met seks maar niet in haar gedachten opkomt.
Zodra het onderwerp alleen maar ter sprake komt verandert ze van een extrovert typje in een heel stil en onzeker typje.
En vervolgens komt er weinig of niets uit haar en is er uiteindelijk geen gesprek.
Soms kan ze het wat beter als het middels een chat loopt als ik elders ben. Dat zal wel minder persoonlijk overkomen door de letterlijke afstand?
De uitleg van Sam zal wel samengevat zijn, maar het komt nu op mij over dat er een mededeling naar de partner is gedaan van een feit en dat hij zich daar uiteindelijk helemaal bij neerlegt. Dat is verstandelijk heel mooi, maar ik zelf zal dat zo niet kunnen. Het blijft uiteindelijk een vorm van tegenstrijdigheid in een stukje natuur tussen personen, althans dat is mijn ervaring.


Ienepien

Zomaar weer even een losse flodder: je schrijft, dat ze zich beter kan uiten met chatten. Misschien kan je haar het advies geven, om een brief naar je te mailen, waarin ze (ja wat eigenlijk? dat moet je zelf maar invullen) bv jou verteld, wat haar dwars zit/wat ze graag wil dat je doet/niet doet? :-\

Het heeft mij enorm geholpen, om een soort van dagboek bij te houden van hoe ik me voel, wat iets met me deed enzo. Maar dat staat nog steeds op een geheime plaats in m'n mailbox. Nooit verstuurd, maar dat hoeft ook niet. :knuffel:

Ereinion

Misschien inderdaad een mooi idee, Ienepien. Zeker omdat je door het op te schrijven beter over je woorden na kunt denken, dan in een gesprek.

Ik denk dat ik wel snap waarom chatten wel lukt. Op zo´n moment is het veilig om daar over te praten, want jij bent niet in de buurt en het draait zeker niet op seks uit.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Sam

#87
Citaat van: Jan op februari 25, 2008, 10:51:16 PM
Eigenlijk kan alles, zolang de link met seks maar niet in haar gedachten opkomt.
Zodra het onderwerp alleen maar ter sprake komt verandert ze van een extrovert typje in een heel stil en onzeker typje.

oooo, herkenbaar. Dat doe ik ook.

Citaat van: Jan op februari 25, 2008, 10:51:16 PM
De uitleg van Sam zal wel samengevat zijn, maar het komt nu op mij over dat er een mededeling naar de partner is gedaan van een feit en dat hij zich daar uiteindelijk helemaal bij neerlegt. Dat is verstandelijk heel mooi, maar ik zelf zal dat zo niet kunnen. Het blijft uiteindelijk een vorm van tegenstrijdigheid in een stukje natuur tussen personen, althans dat is mijn ervaring.

Dat klopt ongeveer, maar niet helemaal.
Mijn vriend heeft zich er inderdaad bij neergelegd en heeft me nog nooit van me gevraagd  te compromiseren. Maar naar eigen zeggen omdat hij niets wil doen waar we niet beiden van genieten. Misschien dat ik wel over mijn grenzen heen zou gaan als hij het graag zou willen. Maar seks is niet zo belangrijk voor hem. Liever een relatie zonder seks/gefrunnik waarin ons beiden op ons gemak voelen dan een relatie met seks/gefrunnik waarin het geforceerd is, is ZIJN mening. Hij wil dus niet eens dat ik compromiseer. Uiteraard hoor je mij daarover niet klagen.  ;)
Onze relatie is nog geen jaren oud dus het is best mogelijk dat hij na een tijdje toch de seks mist, maar dat is iets om dan samen een oplossing voor te zoeken. 

Overigens snap ik best dat het niet voor iedereen zo makkelijk zal zijn. Het compromiseren hoeft echt niet allemaal van de kant van de seksuele partner te komen. Er is helemaal niks mis mee als de seksuele partner en de aseksuele partner samen een middenweg te zoeken. Je moet kijken wat er voor twee specifieke mensen werkt. De oplossing zal niet voor ieder stel hetzelfde zijn. En soms werkt er niks, is er geen compromis mogelijk. Het leven is hard wat dat betreft.  :-\

Jan

Inderdaad Inepien, dat is een poos geleden al eens zo gegaan. Maar toen stonden we op persoonlijk vlak nog niet zo dichtbij elkaar als nu.
Overigens waren dat wat feitelijkheden die niet concreet over inhoudelijke belevingen gingen; ook toen was er een grens.
En Ereinion, dat kan erachter zitten, maar het draait nooit op seks uit. Maar goed, dan kan dat toch wel een reden zijn. Het zit complex in elkaar.
Om er mee te kunnen leven heeft ze dat hele verhaal in de jaren compleet dichtgetimmerd. Het lijkt wel of ze het zelf zover heeft verdrongen dat er niets meer boven kán komen?
Overigens heeft hulpverlening in het verleden (voormalig huwelijk), naar ik begrijp, alleen maar tegengedrag opgeroepen en de boel nog verder in de negativiteit getrokken.
Voor zover mijn informatie reikt en ik het interpreteer, heb ik wel begrip voor het geheel hoor. Maar dat zoiets zo vast kan gaan zitten is wel heel apart in mijn beleving.
Het kan dan ook haast niet anders zijn dat een stel, waarvan er één iets van een vorm van aseksualiteit beleeft, in een relatie heel veel moeite moet doen om begrip te krijgen en te onderhouden. Maar wellicht trap ik open deuren in, ik heb daarover ook al wel e.e.a. gelezen op het forum.
Persoonlijk denk ik dat ik overal voor open sta als het om begrip en respect gaat, maar voor mij blijft het (omdat iets dieper gaande communicatie moeizaam is) onlogisch en ik ben gewend om onlogische dingen te kunnen verklaren
Maar misschien komen op het forum steeds een stapje verder om het begrijpen te onderhouden en/of aan te vullen.
:handschudden:

Jan

Hoi Sam,
Je reactie kwam tussendoor toen ik ook een reactie aan het maken was. Dus nog even een reactie op jouw bericht:
Ik ben het met je schrijven eens, het is een helder verhaal. Overigens is compromiseren niet echt aan de orde; communicatie cq. informatie is wat ik als belangrijk zie.
Maar, zie ook mijn berichtje hiervoor daarover.