Nieuw op de site

[Ereinion]

Als je echt geen seks wil staat hij voor de keuze, blijven of gaan.

Dat is toch ook gewoon zo? Als je niet in staat bent seks te hebben, om wat voor reden dan ook, is het alleen maar eerlijk om dit zo te zeggen. Je kunt iemand wel valse verwachtingen geven, maar dat is helemaal niet eerlijk.
Als je wel enige vorm van seks kunt hebben is er waarschijnlijk wel een compromis mogelijk en is het een heel ander verhaal.

[Sam]

Je denkt overal erg goed over na en komt dan met een spontaan en helder antwoord. Op lange termijn vraag ik me af of je je stelligheid zal (blijven) handhaven. Jij ziet het nu 'zo', maar alle ervaringen blijken in de tijd meningen te doen bijstellen.

Dat kan best kloppen. Ik ben nu nog al fel omdat er wat emoties en zo achter zitten. Nog maar kort geleden voelde ik mezelf in relaties altijd vies en ongelukkig omdat we iets deden of schuldig omdat we niets deden. Nu ik opeens 'ontdekt' heb dat niet van seks houden niet iets is om je schuldig over te voelen is dat een enorme boost voor mijn zelfbeeld. Ongetwijfelt maakt dat dat ik ook een beetje iedere aseksueel die ik tegenkom dat geweldige gevoel wil geven en wil hoeden voor onnodig schuldig voelen en aanpassen.
Daarbij ben ik niet bezig met denken over relaties voor het leven, en kan ik me ook niet voorstellen hoe die relaties zijn, wat mijn meedenken over die zaken in de weg staat.

AVEN zou wat hebben aan meer 'partners van' op het forum, want jou visie 'van de andere kant' is vaak zeer verhelderend en bied tegengewicht, perspectief.

maar wat een gesprek in andermans Welkoms-topic. Eigenlijkis alle aandacht hier voor Tosja. 

[Jan]

Je hebt gelijk, Sam. Ik hoop niet dat we Tosja hebben weggejaagd 
Maar moet toch kunnen, ff een zijsprongetje? Het zijn immers toch aanvullingen op geschreven zaken.
Maar ik ben blij voor je dat je het een plekje hebt kunnen geven en snap dat je dat dan wilt uitdragen.
Tot slot, -als partner van- hier schrijven was aanvankelijk wel een drempel, maar ik wilde meer begrijpen van de dingen die ik om me heen ervaarde. En als ik ergens mee rondloop, op welk gebied dan ook, dan wil ik er zoveel mogelijk van weten, zeker als het een persoonlijke relatievorm betreft.
Dat het ook goed zou zijn voor veel meer partners, daar ben ik van overtuigd. Misschien draagt het artikel in de Linda daar nog iets aan bij.

[Sam]

Ook no even tot slot: Geweldig dat je zoveel tijd steekt in andere mensen om je heen begrijpen.

[Jan]

Teveel eer Sam, maar dank voor je goede woorden!
Ik heb ervaren dat er in het leven 3 dingen belangrijk zijn: gevoel, gevoel en gevoel...
En gevoel heb je met mensen (of niet). Ik heb in de tijd gestreeft naar onafhankelijkheid. Ik wilde tijd en ruimte voor mijzelf hebben om te investeren in mijzelf en mensen die mij dichtbij zijn.
Daar ben ik ook pas achter gekomen nadat ik uitgebrand was, nadat ik me kapot had gewerkt voor een werkgeven en er toen achter kwam dat je dan als onbruikbaar grofvuil wordt gezien.
Inmiddels ben al een aantal jaren zelfstandig, dus dat is uiteindelijk allemaal op z'n pootjes terecht gekomen.
Ik heb dus voor mijzelf en mijn omgeving gekozen en niet voor "de standaarden" van de maatschappij 
Zo heeft alles een achtergrond..

En excuses, dit was wel of-topic...

[Tosja]

Jullie hebben me niet weggejaagd hoor. Deze site is er toch om met anderen te praten over je gevoelens en ideen. Dus moeten deze ook geuit mogen worden. Het is natuurlijk fijn als iemand zich opgelucht voelt nu hij/zij weet wat er met hem/haar aan de hand is en zeker ook om te weten dat je niet de enige bent. Persoonlijk heb ik nog nooit iemand ontmoet met dzelfde problemen als ik. Ik ben verschillende keren in therapie gegaan, en steeds vroegen ze me naar evt sexueel misbruik in het verleden, maar ik wist voor mezelf zeker dat dat niet aan de orde was. Ook werd je steeds gedwongen tot oefeningen die het probleem zouden moeten oplossen, maar dat werkte alleen averechts. Als ik geen relatie zou hebben, zou het op dat gebied allemaal veel gemakkelijker zijn, maar ik heb die wel en wil het ook houden. Kan iemand me vertellen hoe je die gulden middenweg kan zoeken/vinden met een sexuele partner? En zijn er bij jullie allemaal ook problemen met lichamelijk contact op andere gebieden? Ik heb bv erge moeite met het aanraken van mijn eigen ouders, en hand geven met een verjaardag om ze te feliciteren is al heel moeilijk voor mij. Het lijkt dat hoe dichter mensen bij me staan hoe moeilijkr het allemaal voor me wordt.

Nog 1 vraagje..... kan ik dit soort vragen etc beter ergens anders op deze site stellen, of weet iemand nog een andere site. Of is via deze kennismaking oke?

[Ienepien]

We hebben voor ieder soort vraag een apart onderwerp. Daar kan je je vraag in stellen, of zelf een onderwerp starten, als het er niet bijstaat. Maar hier mag het voorlopig ook wel, hoor.
Maar Ereinion of Myra moeten het eigenlijk maar zeggen, want die regelen hier de boel, en zorgen dat het een beetje overzichtelijk blijft.

[Ereinion]

Misschien kun je beter een nieuw onderwerp aanmaken in 'vragen over aseksualiteit'.

Maar inderdaad, anders splitsten Myra of ik het onderwerp wel af en verplaatsen het naar de juiste plek. 

[Ereinion]

Ik denk trouwens dat je wel wat aan dit onderwerp zult hebben:
http://asexuality.org/du/index.php?topic=1251.0

en de meeste onder ons zijn het er over eens dat praten erg belangrijk is. Daarover meer in dit onderwerp
http://asexuality.org/du/index.php?topic=1038.0

Er moet veel meer te vinden zijn, maar ik weet zo niet waar. Het makkelijkste is gewoon een nieuw onderwerp aanmaken en daar gerichte vragen gaan stellen.

[Jan]

Als ik geen relatie zou hebben, zou het op dat gebied allemaal veel gemakkelijker zijn, maar ik heb die wel en wil het ook houden. Kan iemand me vertellen hoe je die gulden middenweg kan zoeken/vinden met een sexuele partner?

In alle gevallen lijkt mij communicatie het sleutelwoord om elkaar te begrijpen en te kunnen respecteren.
Voor mijn vriendin is praten over dit onderwerp wel heel moeilijk en dat maakt het voor mij -als partner van- ook niet gemakkelijker.
Heel langzaam aan komt er wel wat uit maar het blijft beperkt.
Jij hebt al een stap gezet door je verhaal op dit forum aan de orde te stellen, ik denk dat dat al een heel goede stap is. En als je er met je partner over kunt praten dan heb je al heel wat gewonnen.
Een middenweg vinden en onderhouden kost energie. Dat geldt voor een reguliere relatie overigens ook.

[Jovi_Hobbes]

En zijn er bij jullie allemaal ook problemen met lichamelijk contact op andere gebieden? Ik heb bv erge moeite met het aanraken van mijn eigen ouders, en hand geven met een verjaardag om ze te feliciteren is al heel moeilijk voor mij. Het lijkt dat hoe dichter mensen bij me staan hoe moeilijkr het allemaal voor me wordt.

Omdat je de vraag hier hebt gesteld ga ik er lekker toch even op in 
Ik heb met sommige dingen ook wel problemen met ander lichamelijk contact. Ik vind het lang niet altijd fijn als mensen mij onverwacht aanraken en ik heb een gruwelijke hekel aan de drie zoentjes. Met iemand een hand geven heb ik zelf geen problemen.

[Sam]

Ook daar is overigens een topic over: http://asexuality.org/du/index.php?topic=1278.0

[Tosja]

Sam, ontzettend bedankt voor je verwijzing naar de link. Uit alle eerdere reacties van iedereen en alles wat ik heb gelezen op dit forum ben ik er na 30 jaar vraagtekens toch echt wel achter wat er aan de hand is. Vooral dit deel van het "overige" lichamelijke contact heeft me veel gedaan. Ik had dit allemaal zelf kunnen schrijven, van het terugschrikken, vroeger al niet geknuffeld willen worden, de drie zoenen niet leuk vinden etc. Dit is ook voor het eerst dat ik mensen hoor/zie die hetzelfde meemaken op dat gebied. Is wel verhelderend.

Of ik er nu heel veel mee opschiet om te weten wat er aan de hand is weet ik om heel eerlijk te zijn niet. Ik kan er met mijn vriend goed over praten, al wordt hij echt wel eens een beetje boos als ik hem WEER afwijs, kan ik van zijn kant ook wel begrijpen. Maar hij wil echt met me verder en we willen ook kinderen samen. Soms kan ik me dus best even er over heen zetten hoe moeilijk het ook is. Verder ben ik een heel open persoon en weet eigenlijk iedereen uit mijn omgeving van mijn "probleem" af en zijn ze er aan gewend (al heeft nooit iemand geweten wat er nu aan de hand was). Dus erover praten is geen probleem, mezelf accepteren ook niet, alleen in de relatie is het soms erg vervelend qua teleurstellingen van mijn vriend en schuldgevoel vanuit mij. Maar ik denk dat dat toch iets is waar wij alleen samen aan uit kunnen komen.

[Jovi_Hobbes]

Tuurlijk, het gaat om jullie samen en het is al heel fijn dat jullie er over kunnen praten. Weten dat aseksualiteit bestaat lost inderdaad de problemen nog niet op, maar soms kan het heel verhelderend zijn om de ervaringen van anderen te lezen.

[Ereinion]

Dus erover praten is geen probleem, mezelf accepteren ook niet, alleen in de relatie is het soms erg vervelend qua teleurstellingen van mijn vriend en schuldgevoel vanuit mij. Maar ik denk dat dat toch iets is waar wij alleen samen aan uit kunnen komen.

Klopt! maar zo te lezen zijn jullie al een eind op de goede weg.