verrast...

[maria]

Hallo lieve mensen,

Heb er nooit bij stil gestaan, maar al onze kleine ruzies, discussie's tot in het oneindige...
Ik die me als jonge vrouw vernederd voelde, te dik, te lelijk, ik heb mezelf al zoveel wijsgemaakt.. Want hoe kan het toch mogelijk zijn dat je je partner niet kan opwinden....
En telkens weer zijn lieve woorden en zijn goedbedoelde beloften om er wérk van te maken... Want hij heeft toch zoveel stress...
Maar als je dan op het einde van het jaar een balans opmaakt en tot de consclusie komt dat je dat jaar amper aan 9 vrijpartijen komt.... Geeft dit toch echt een héél slecht gevoel.... Ook het feit dat ik me er de ene dag bij wil neerleggen en de andere dag vind dat ik dit niet verdien... Echt waar ik heb enkele relaties gehad waarvan ik sexueel nooit kon klagen, altijd alles erop en eraan... Maar nu....
Het gaat van kwaad naar erger.. En idd in het begin van onze relatie werd er veel gevreën de eerste maand, dan begon het al te minderen en nu 3 jaar verder is een "degelijke" kus er al te veel aan... Wel knuffelen dat doet hij doodgraag....
Maar qua sex is er eigenlijk nog niks variatie geweest... Ik zal hem wel eens oraal bevredigen, maar omdat er nooit geen initiatief van zijn kant komt ben ik daar mee gestopt... Het ergste van al is dat hij echter heel mannelijk is en ontzettend knap en dat ik als ik hem nog maar zie thuis komen al helemaal klaar ben om de wildste dingen met hem te doen... Niet dus....
Nu moest ik hem zo graag niet zien was ik al weg geweest want je mag zeggen wat je wilt, een partner die geen sex wil haalt je zelfbeeld duchtig onderuit als vrouw... Ik heb heel veel geluk dat ik weet dat hij me oprecht graag ziet en me dat ook echt duidelijk maakt.. Maar ik kan er gewoon met niemand over praten want automatisch vragen ze zich dan luidop af of hij toch geen "verborgen" homo is of hij misschien wel misbruikt is geweest vroeger... Héél frustrerend allemaal..
Maar ook als koppel moet je toch wel sterk staan.. En meermaals haalt het hij mij ongewild onderuit als hij weer maar eens te moe is...... Dan ben ik er dagen slecht van... Ik neem ook zelf geen initiatief meer nu, ik laat het maar begaan...
Soms voel ik me een echte sex"verslaafde" en hij kan me dat ook zo laten aanvoelen... Precies of ik denk aan niets anders... Als je 29 jaar bent en je weet dat dit zo voor de rest van je leven zal zijn... Pfffffffffffffff
Maar ik hou zielsveel van hem... Ik denk soms dat dit hem zo bijzonder maakt..
Ik kan echt heel gerust zeggen dat ik weet dat niemand mij ooit zo graag heeft gezien als hij... En dat is voor mij toch nog net belangrijker als sex... Alhoewel het me soms zwaar valt om er niet over te kunnen praten met vriendinnen....

Groetjes

[Ereinion]

Welkom Maria! Stukje  ?

Zo herkenbaar wat je allemaal schrijft, maar dan alleen andersom. Ik ben van dezelfde leeftijd, alleen ben ik aseksueel en mijn vriend seksueel. Verder is alles ontzettend herkenbaar.

Je hebt net ontdekt dat je vriend waarschijnlijk aseksueel is? Misschien dat dingen nu dan wel positief gaan veranderen. Je weet nu nog meer dat het niet echt aan jou ligt en op deze manier kun je misschien toch tot iets komen wat jullie allebei plezier geeft. Praten doen jullie al en knuffelen ook, dus jullie zijn al een heel eind.

Heel veel liefde en geluk verder. 

[Ienepien]

Welkom hier, Maria. Lust je een nog een stukje  ?
Lees hier maar eens rond, dan zal je veel herkenning vinden. Vooral in: bekeken van de andere kant. Maar daar zal je wel begonnen zijn met lezen. Hoe heb je ons gevonden?

[Ereinion]

  Ienepien, ze is zelfs begonnen met posten in 'bekeken van de andere kant'.

[Ienepien]

 
Ja, sommige oma's zijn zóóó dom, hè.
Maar dat komt, omdat ik altijd lees volgens: Toon ongelezen berichten sinds je laatste bezoek. En dan let ik niet op, waar het staat, want dat zie je dan niet (o ja, wel, zie ik nu....)

[Ereinion]

 

[maria]

Hallo,

Bedankt voor de snelle en lieve reacties!!
Ja er stond een heel artikel in goed gevoel...
En daarom was ik verrast dat deze website bestond dat ik eindelijk eens kon kijken of ik niet alleen was.....
En idd we praten er echt heel veel over hoor tot vervelens toe.. Soms hoop ik dat hij ineens wél zin gaat krijgen in vrijen...
Maar dat is dan toch altijd een hele zware desolutie.....
Hij is echt de man van mijn leven dus...
Ik had gewoon nooooooiiittt op dit soort probleem gerekend...

[Jovi_Hobbes]

Nee, natuurlijk niet en het is natuurlijk erg moeilijk als je daar opeens wel mee geconfronteerd wordt. Dat jullie er wel over kunnen praten is overigens erg belangrijk. Hopelijk geeft dit forum je wat steun en vind je nog wat aankopingspunten om verder met je vriend over te praten. Misschien is het zelfs een idee om hem op dit forum te wijzen?

Kijk in ieder geval rustig rond en vergeet de  niet!

[petra1963]

Welkom Maria !  ?

[pinky]

 

[Ereinion]

Heeft Zonnekind meegewerkt aan dat artikel? Of was dat iemand anders? Toch fijn dat het weer mensen helpt om dit forum te vinden! 

[bebe]

ook namens mij een stukje welkoms 
ik kan me heel goed voorstellen dat dit voor jou moeilijk moet zijn.
Net zoals het voor mij moeilijk zou zijn om met een seksuele man te leven,moet dit voor jou
andersom moeilijk zijn.
zoals je al schrijft je gaat twijfelen aan jezelf, ligt het aan mij, doe ik iets niet goed,ben ik
niet aantrekkelijk genoeg? en dan lees je een artikel en zou het weleens kunnen zijn dat je
mijn a seksueel is............ik kan me voorstellen dat dit heel moeilijk is,zeker omdat je zoveel
van hem houdt! ik hoop dat jullie erover kunnen blijven praten(heel knap dat jullie dat doen
trouwens) en dat jullie samen toch tot een oplossing kunnen komen!
dikke 

[maria]

MMmmmm....
Al die  :cake:dat smaakt!!!
Trouwens echt niet normaal wat een leuke reacties...
Ja idd praten doen we er wel veel over maar concreet zeggen "luister ik heb geen zin het is gewoon mijn ding niet"...
Dat zal ik nooit horen van hem hoor... Hij heeft altijd wel een smoesje... Ik heb hem het trouwens al eens gezegd een half jaar geleden ofzo.. Ik denk gewoon dat jij aseksueel bent! Ten eerste wisten we zelf niet echt wat het juist inhield...En ten tweede lachte hij het weg onder het mom van ik heb gewoon veel stress....
Maar van zoiets krijg ik gewoon stress!!! Het zou "makkelijker" zijn moest hij het gewoon kunnen toegeven...
Nu het feit dat hij man is denk ik dat moeilijk is.. Omdat die "volgens de statistieken" normaalgezien nét ietsje meer libido hebben als de vrouwen, en de vrouw wordt meestal in de rol van "hoofdpijn, moe enz..." gestopt...
Pfff ik weet het niet, maar het blijft gewoon raar.. Ik kan me zelf inbeelden dat ik zou zeggen ik heb eens geen zin... Maar een man... Daarom dat ik ook op de site veel vrouwen vind die met dit probleem worstelen maar dan zelf in de rol van aseksueel... Ik denk gewoon niet dat er echt zoveel mannen zijn die dit echt toegeven...
Ik kan hem ook niet zeggen dat ik deze site gevonden heb... Want dan vin d hij ZEKER dat ik er weer een drama van maak en dat da niet is, hij moet er gewoon aan wérken.....
Het is jammer...
Maar ik vind het wel tof om hier gehoord te worden..
Dank je!

[Jovi_Hobbes]

Voor een man is het inderdaad misschien nog wel moeilijker om toe te geven aseksueel te zijn, omdat dat nog minder geaccepteerd wordt dan van vrouwen. Het maakt ook niet zoveel uit wat voor labeltje je eraan hangt, maar het is wel belangrijk om samen oplossingen te zoeken voor de problemen.
Je zegt dat hij veel stress heeft, dat zou natuurlijk best van invloed kunnen zijn. Is hij bereid om daar wat aan te doen? Misschien minder werken of hulp zoeken bij het omgaan met stress etc?

Jammer dat je hem hier niet naartoe kunt krijgen, maar misschien kun je alle informatie die je hier tegenkomt toch gebruiken om er wat beter over te kunnen communiceren.

[maria]

Hoi Jovi,

Idd Ik heb ook al gedacht om die stress eens eerst aan te pakken.. Maar het blijft ergens gewoon zijn eeuwig "excuus"...
En dat is het hem juist in het begin had ik daar natuurlijk begrip voor en wachtte ik stilletjes af.. Maar als er dan na twee maanden echt niks gebeurde had ik wel iets van "zeg, ik heb ook gevoelens"... En nu na drie jaar blijft die stress de zogezegde killer in onze seksuele relatie..

Daarom denk ik gewoon dat hij aseksueel is.. Maar als het over dit onderwerp gaat spartelt hij als een vis op het droge...
Ik denk idd dat het gewoon een minpuntje in een relatie is dat je als koppel gewoon overkomt...

Maar zoals ik al eerder zei is het voor mij geen reden om hem de deur te wijzen... Ik heb liever een lieve, warme man die me doodgraag ziet maar alleen weliswaar "bijna" zonder sexueel contact, dan een man die elke dag ladderzat thuis komt...
En geloof me die bestaan ook...

Ik ga deze site zowiezo eens verder uitpluizen en hem er misschien toch eens over vertellen... Het kan goed zijn dat hij zich niet eens herkent in dit verhaal...