aan de sexuele partners : hoe doen jullie het?

[fleurtje]

Hallo
Men zegt belofte maakt schuld,weet je wel.
Maar je vriendin kan inderdaad zo'n beloftes beter in haar hoofd maken,dat is ook veiliger om effectief ook niemand te kwetsen.
Zelf laat ik het meestal gebeuren in het week-end dit heb ik vooral geleerd uit deze site,dat ik vind wanneer je een relatie hebt het ook van twee kanten moet komen.
Hoe graag zou ik ook willen horen bij de vrouwen die sex vanzelf sprekend vinden,helaas zet mij maar in het plaatje/laag libido.
Maar nogmaals een goede babbel onder u tweetjes,misschien op een plek waar ze van weet dat er niks te gebeuren valt.
Als ze echt asexueel is zal je er niet veel aan kunnen doen,dan moet je je erbij neer leggen,wel te verstaan alleen.
Iemand die mij dwingt daar knap ik zowiezo op af,of vb.mijn man heeft al eens de gewoonte om na het douchen dood leuk naakt rond te lopen,voor mij geen probleem het doet me niets,wel doet het me iets als hij dan ook nog met zijn.... voor de tv komt staan.
Maar er warm voor lopen,now way,jammer voor hem.
Wat niet wil zeggen ik blijf aan mezelf werken en ben heel blij dat ik deze site gevonden heb,zo kunnen we af en toe ons ei eens kwijt.

[Austen]

@ zotte pé, ik heb nog eens nagedacht over jouw reactie, enneuh, ik vroeg me het volgende af:

- hoe sta jij tov de aseksualiteit van je vrouw? Kan je ermee leven of loop je constant gefrustreerd rond?
- Vind je seks heel erg belangrijk in een relatie, of kan je leven met wat minder?
- weet jij precies hoe zij zich voelt, en weet zij hoe jij je voelt?
- jij wil therapie, maar wat verwacht je daar dan van? Dat ze plots heel veel zin krijgt, of dat jullie beiden het beter kunnen plaatsen?

Nja, dit zijn ook zowat vragen die tot een constructief gesprek tussen jou en je partner kunnen leiden.

Ik wil je niet aanvallen, maar ik heb zo ook de indruk dat jij de optie "leven zonder / met weinig seks" uitsluit, en dat je alleen maar hoopt dat ze "normaal" wordt ipv water bij de wijn te doen... Maar, zoals ik al zei, dit is maar een indruk van mij, gebaseerd op je laatste posts 

[Jan]

Ik heb het ook even tijd gegeven en er over nagedacht.
Austen, je hebt mooie vragen uit het hele onderwerp gefilterd die geven mij ook wat handvatten.

@ zotte pé, ik heb nog eens nagedacht over jouw reactie, enneuh, ik vroeg me het volgende af:

- hoe sta jij tov de aseksualiteit van je vrouw? Kan je ermee leven of loop je constant gefrustreerd rond?
- Vind je seks heel erg belangrijk in een relatie, of kan je leven met wat minder?
- weet jij precies hoe zij zich voelt, en weet zij hoe jij je voelt?
- jij wil therapie, maar wat verwacht je daar dan van? Dat ze plots heel veel zin krijgt, of dat jullie beiden het beter kunnen plaatsen?

Nja, dit zijn ook zowat vragen die tot een constructief gesprek tussen jou en je partner kunnen leiden.

Ik wil je niet aanvallen, maar ik heb zo ook de indruk dat jij de optie "leven zonder / met weinig seks" uitsluit, en dat je alleen maar hoopt dat ze "normaal" wordt ipv water bij de wijn te doen... Maar, zoals ik al zei, dit is maar een indruk van mij, gebaseerd op je laatste posts

Je hebt 4 vragen geformuleerd, ik zal er eens met mijn visie/gevoel op reageren:
1:
Als er in het begin wel vanalles is geweest, dan heeft dat valse hoop gegeven en dat stukje blijft een koppeling naar het heden.
Dus kan er sprake zijn van frustratie: Jazeker!
Er mee leven doet Pé al, maar als het hem goed zou voelen dan zat ie niet hier.

2:
Voor een niet Aseksueel mens is seks iets wat in het hele relatie verhaal past.
Is dat er niet dan is er iets wat gevoelsmatig niet klopt. In een goede relatie is seks gekoppeld aan liefde voor elkaar. Dus vraagt de seksuele partner zich af wat er allemal aan de hand is als dat stuk mist.
Dat klopt voor het gevoel niet.

3:
Op dit punt kan ik niet voor Pé spreken.
Ik denk dat hij wel WIL weten hoe zij zich voelt en dat zij zich steeds meer afsluit voor het onderwerp.
En dat is dan een communicatiestoring die overeind zal blijven totdat er een bom barst?

4:
In therapie moeten beide partijen er achter staan.

Uit het hele verhaal Pé blijkt dat de communicatie steeds vastloopt.
En Pé, dat is wel een concreet gegeven, en als dat niet lukt dan wordt het opstappen. Althans als je voor jezelf kunt kiezen, daar heb ook jij recht op!
Maar dat is een ernstige afweging waarbij je veel dingen op een rij zal moeten zetten (en doe dat voor jezelf een aantal weken op papier).

De reacties van je vrouw vindt ik ronduit bot en 'deurensluitend'.

Nog even over mijzelf: ik kan best langer zonder seks, maar als het 'idee' er is dat het zou zijn uitgesloten, dan kan ik het ineens niet.
Mensen zitten complex in elkaar, ik dus ook.....

Tot zover mijn gedachten, gr, Jan

[zotte pé]

Ik heb het ook even tijd gegeven en er over nagedacht.
Austen, je hebt mooie vragen uit het hele onderwerp gefilterd die geven mij ook wat handvatten.

@ zotte pé, ik heb nog eens nagedacht over jouw reactie, enneuh, ik vroeg me het volgende af:

- hoe sta jij tov de aseksualiteit van je vrouw? Kan je ermee leven of loop je constant gefrustreerd rond?
- Vind je seks heel erg belangrijk in een relatie, of kan je leven met wat minder?
- weet jij precies hoe zij zich voelt, en weet zij hoe jij je voelt?
- jij wil therapie, maar wat verwacht je daar dan van? Dat ze plots heel veel zin krijgt, of dat jullie beiden het beter kunnen plaatsen?

Nja, dit zijn ook zowat vragen die tot een constructief gesprek tussen jou en je partner kunnen leiden.

Ik wil je niet aanvallen, maar ik heb zo ook de indruk dat jij de optie "leven zonder / met weinig seks" uitsluit, en dat je alleen maar hoopt dat ze "normaal" wordt ipv water bij de wijn te doen... Maar, zoals ik al zei, dit is maar een indruk van mij, gebaseerd op je laatste posts

Je hebt 4 vragen geformuleerd, ik zal er eens met mijn visie/gevoel op reageren:
1:
Als er in het begin wel vanalles is geweest, dan heeft dat valse hoop gegeven en dat stukje blijft een koppeling naar het heden.
Dus kan er sprake zijn van frustratie: Jazeker!
Er mee leven doet Pé al, maar als het hem goed zou voelen dan zat ie niet hier.
't Is gelijk Jan zegt, ik kan er mee leven, maar 1x /jaar is te weinig en in't begin kon ze er zich blijkbaar gemakkelijk mee veréénzelvigen daar we echt veel en leuke sex hadden in't begin van de relatie. Nu ja, heb dit hier al meer gelezen, maar 't geeft een gevoel van bedrog. Ja ik loop wel eens duidelijk gefrustreerd thuis rond.

2:
Voor een niet Aseksueel mens is seks iets wat in het hele relatie verhaal past.
Is dat er niet dan is er iets wat gevoelsmatig niet klopt. In een goede relatie is seks gekoppeld aan liefde voor elkaar. Dus vraagt de seksuele partner zich af wat er allemal aan de hand is als dat stuk mist.
Dat klopt voor het gevoel niet.
Ja ik kan leven met minder, maar te weinig is te weinig. Ik vind dat ik nu wel aan het absoluute minimum zit.

3:
Wel, ik weet enkel dat zij er geen drang voor heeft en dat ze er niet me bezig is. Ze heeft ooit eens gezegd dat ze het erg vond voor me, maar na haar laatste uitspraken heb ik er mijn vragen bij. Ja ze weet hoe ik me er bij voelt, maar ja "Dan moet ik maar een ander zoeken he"?

4:
In therapie moeten beide partijen er achter staan.
Ik hoop dat ze dan leert inzien dat een sexuele er net zoveel problemen mee heeft te leven zonder dan een asexuele met. En dat ze mij dan niet verder bagateliseert, want ik ben het die een probleem heeft in haar ogen. En ik moet dan maar wat gaan afkoelen. Ik hoop dat ze dan leert inzien hoe een man in elkaar zit, want ook daar wringt het. Ze is groot gebracht door haar moeder en heeft nooit een vader figuur in huis gehad, wat wilt zeggen dat ze enkel de moederlijke kant van een gezin kent.

Uit het hele verhaal Pé blijkt dat de communicatie steeds vastloopt.
En Pé, dat is wel een concreet gegeven, en als dat niet lukt dan wordt het opstappen. Althans als je voor jezelf kunt kiezen, daar heb ook jij recht op!
Maar dat is een ernstige afweging waarbij je veel dingen op een rij zal moeten zetten (en doe dat voor jezelf een aantal weken op papier).

De reacties van je vrouw vindt ik ronduit bot en 'deurensluitend'.

Nog even over mijzelf: ik kan best langer zonder seks, maar als het 'idee' er is dat het zou zijn uitgesloten, dan kan ik het ineens niet.
Mensen zitten complex in elkaar, ik dus ook.....

Tot zover mijn gedachten, gr, Jan

[Ienepien]

Even over de eerste stelling: In het begin ben je verliefd op elkaar, en wil je jezelf van je beste kant laten zien. En kijk je door een roze bril, en doet álles voor elkaar.
Na verloop van tijd, als de basis is gelegd, kom je weer meer tot je eigen IK. En ga je nadenken, over wat je wilt veranderen in de ander, dingen ontdekken die je niet wil, of juist wél.
En dan komt een asexueel tot de conclusie, dat sex iets is, wat niet (meer) goedvoelt.

En dat dát juist op een verliefde sexueel hard overkomt, tja, dat kan ik me helemaal voorstellen. Het ging toch leuk samen?
Vindt zij/hij me niet meer aantrekkelijk? Doe ik iets fout? Maar daar gáát het helemaal niet om. De liefde is er, en blijft, alleen de sex wordt anders, en de partner wordt juist meer zichzelf.
Maar dat het frustreerd, daarvan ben ik overtuigd. Dat is niet leuk.

[Austen]

@ Ienepien, je hebt gelijk, bij mij zit dat ook zo. En ik heb het met hand en tand moeten uitleggen aan m'n vriend, maar hij begrijpt het eindelijk.

Zotte pé, ik was vooral "geshokeerd" door je vorige posts waarin je het had over "achter haar rug andere vrouwen zoeken" enz. Nuja, ik begrijp je ergens wel, maar ik dacht dat jij mss dacht dat jouw vrouw na therapie plots een oventje zou worden  (wat een moelijke zin!)

Heb je trouwens al geprobeerd echt te communiceren met je vriendin? Evt via brief, als een gesprek toch altijd in ruzie eindigt? Als ze dan nog steeds de boot afhoudt, en niet wil praten, ga je toch alles eens op een rijtje moeten zetten...

[Jan]

Wel, ik weet enkel dat zij er geen drang voor heeft en dat ze er niet me bezig is. Ze heeft ooit eens gezegd dat ze het erg vond voor me, maar na haar laatste uitspraken heb ik er mijn vragen bij. Ja ze weet hoe ik me er bij voelt, maar ja "Dan moet ik maar een ander zoeken he"?

Ze komt ook hierin bot over, maar misschien is die reactie voor haar op dit moment de enige reactie die ze kan geven omdat ze er ook zelf niet mee om kan gaan?
Ik probeer het ook even vanaf de andere kant te bekijken.
Jullie zullen ergens een opening moeten vinden om het onderwerp bespreekbaar te krijgen.
Soms werkt het naar elkaar schrijven/mailen wel beter. Dan is er een toetsenbord in plaats van een mens die je zit aan te kijken.


Ik hoop dat ze dan leert inzien dat een sexuele er net zoveel problemen mee heeft te leven zonder dan een asexuele met. En dat ze mij dan niet verder bagateliseert, want ik ben het die een probleem heeft in haar ogen. En ik moet dan maar wat gaan afkoelen. Ik hoop dat ze dan leert inzien hoe een man in elkaar zit, want ook daar wringt het. Ze is groot gebracht door haar moeder en heeft nooit een vader figuur in huis gehad, wat wilt zeggen dat ze enkel de moederlijke kant van een gezin kent.

Dat is duidelijke taal en ik kan het ook helemaal volgen.
Moeder heeft mannen mogelijk al neergezet als enge wezens die niet te vertrouwen zijn, ik weet de oorzaak overigens niet voor wat betreft dit eenouder gezin.

En iemand anders (erbij?) zoeken? Dat wordt weer een verhaal apart.

@ Ienepien,
Dat is jouw verhaal, maar het kan na een bepaalde tijd van positieve ervaringen heel goed voor de ander overkomen als bedrog.
En ik snap dan niet dat door die roze bril een aseksueel ineens voor bepaalde tijd seksueel is geworden.
En dan weer niet....
Misschien is dat naar mij toe uit te leggen, maar zo gaat het er bij mij ff niet in, dat snap ik niet. Of het is toch bedrog??

[Jan]

Ik zelf kan het wel relativeren, maar ik zet wel eens meer iets zwart/wit neer om dat uitgefilterde punt vast te houden.
En daarbij blijf ik het uitstel van executie vinden. Ik heb een vriendin die het meteen heeft gezegd en dan nog is het vreemd om te snappen voor een seksueel mens. Maar goed, die heeft in de tijd ook geleerd om het maar meteen mee te delen omdat het in haar verleden ook drama's heeft opgeleverd.
Zoiets past helemaal niet in je wereld. Pé gaf dat eigenlijk ook aan én die refereerde aan het, wél voor hem, seksueele stukje in het begin.
Dan is het extra moeilijk en zeker als je communicatief met kluitjes in het riet wordt gestuurd.

[zotte pé]

Ok, laat me nog even dit zeggen, ik dank jullie alvast voor de wijze raad en het medeleven dat ik hier gevoeld heb.

Een tijd geleden toen we wel aan het praten waren en ik haar vroeg waarom we dan wel zo'n fijne sex hadden in't begin, dan antwoordde ze: "Omdat dat nu eenmaal zo hoort in't begin" ...

ik vermoed wel dat julle snappen hoe ik reageerde ... 

Dank alvast voor de steun, jullie zijn fijne mensen ... 

[Ienepien]

Een tijd geleden toen we wel aan het praten waren en ik haar vroeg waarom we dan wel zo'n fijne sex hadden in't begin, dan antwoordde ze: "Omdat dat nu eenmaal zo hoort in't begin" ...

ik vermoed wel dat julle snappen hoe ik reageerde ...

Juist. Die reactie van je vrouw beaamt helemaal waar ik op doelde.
Logan heeft het nog eventjes fijner uitgelegd, met voorbeelden erbij.
Dat is precies zo ik het bedoelde. Dank je Logan.

Maar Jan, jij blijft vasthouden aan het woord sexueel. Iemand die in het begin wél sexueel was......
Dat IS dus geen sexueel, maar een poosje een sexuele daad doen, door een roze bril.
En het is zéker geen bedrog, zoals jij het noemt. Of een valse start, zoals je ook eens zei.

Ik erger me er aan, dat je blijft hameren op bedrog, de asexueel is gewoon niet sexueel, zal nooit sexueel worden, maar kan voor de lieve vrede wel sexuele daden doen.
En de een kan het wel, en de andere is daar wat meer egoïstisch over, of gruwt ervan.

[petra1963]

Ienepien schreef: < Ik erger me er aan, dat je blijft hameren op bedrog, de asexueel is gewoon niet sexueel, zal nooit sexueel worden, maar kan voor de lieve vrede wel sexuele daden doen. En de een kan het wel, en de andere is daar wat meer egoïstisch over, of gruwt ervan. >

Ik reageerde bewust niet. Maar ben het wel met Ienepien een.

[Jan]

Ik schreef al dat ik het zwart wit neer zette. En wel omdat Pé dat naar mijn idee zo voelde.
Ik zie dat je je ergert, maar een forum is er om meningen te kunnen geven, of om dingen die een ander zo beleeft met andere woorden te bevestigen of duidelijk te krijgen. En de gevoelens van a- en seksuele mensen lopen nu eenmaal niet paralel. Daar gaat dit hele forum ongeveer over.

En Pé heeft het in den beginne wel zo ervaren zoals ik het benoemde. Er leek toen eerst niets aan de hand uit het oogpunt van een seksueel persoon:

Een tijd geleden toen we wel aan het praten waren en ik haar vroeg waarom we dan wel zo'n fijne sex hadden in't begin, dan antwoordde ze: "Omdat dat nu eenmaal zo hoort in't begin" ...

Ik zou dat ook raar vinden en er niets van snappen, ik zal die 'lelijke woorden' niet meer herhalen, maar dit vindt ik geen positieve opmerking.

Vinden jullie het dan gek dat ik het kort door de bocht zo heb benoemd? Met zo'n opmerking van een partner (en zonder de kennis die ik middels dit forum heb) zou ik ook niet gaan juichen..

Dus Ienepien en Peter, voor de partner kwam deze vrouw eerst over als seksueel en later bleek dat weg te blijven niet. Daar doelde ik dus op.

[Ienepien]

Oké, begrepen.

[Jovi_Hobbes]

Ik wil ook nog even een duit in het zakje doen. Ik ga het niet hebben over het specieke geval van Pé, omdat ik de situatie natuurlijk niet ken, maar wat ik zeg is meer algemeen bedoeld.

Er wordt door veel partners van aseksuelen gezegd dat ze zich soms bedrogen voelen als er in het begin wel seks is geweest. Hoewel ik dat gevoel natuurlijk best kan begrijpen, denk ik dat deze conclusie lang net in alle gevalllen eerlijk is. Bedrog houdt namelijk impliciet voorbedachte rade in en ik denk dat dat niet altijd zo is. Wanneer je aseksueel bent maar niet van het bestaan van aseksualiteit afweet zul je misschien wel al eerder tegen problemen aan zijn gelopen, maar dat betekent niet dat die persoon direct weet dat het probleem bij hem of haar ligt. Is het dan zo vreemd om in een nieuwe relatie alles opnieuw op te pakken in de hoop dat het die keer wel lukt? Wordt aseksuelen niet vaak genoeg verteld dat ze zich aanstellen en dat ze seks echt wel leuk vinden als ze de juiste partner hebben gevonden? Kun je het iemand dan echt kwalijk nemen de hoop te hebben dat het vanzelf beter wordt of de hoop dat het dit keer echt de ware is?

Ik wil hiermee alleen zeggen dat aseksualiteit niet iets is waarvan je zomaar weet dat je het bent. En natuurlijk is het erg hard om er na verloop van tijd achter te komen dat je relatie in het begin gebaseerd is op een "leugen", dat wil ik ook zeker niet bagatelliiseren, maar ik denk niet dat je altijd gemakkelijk van schuld kunt spreken in dit soort gevallen.

[Ienepien]

Heel duidelijk geformuleerd, Jovi.