Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Wij hebben nog geen oplossing

Gestart door Mute, mei 19, 2008, 11:57:32 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Mute

Beste Ike,
Mijn vrouw en ik zoenen ondertussen ook al bijna 17 jaar (of dus eigenlijk niet) en hebben 3 kinderen. Ik heb net vanavond een post geplaatst dat een Peut erg veel goed kan doen. Het grootste voordeel is dat we onze kop niet in het zand steken en gedwongen worden over "ons" na te denken.
Daarnaast helpt zo'n peut toch met het zoeken naar een eventuele oorzaak en misschien ook wel een oplossingsrichting.
Mijn partner is helemaal niet fysiek ingesteld. Ik ben erg gericht op intimiteit (en ook op sex inderdaad). Maar ook met vrienden sla ik snel een arm om iemand heen of raak ik in een gesprek mensen aan. Niet bij mijn partner dus. Dat is zeer frustrerend. één van de dingen die zij nu "leert" is het zich bewust worden van haar lichaam. Het is geen schil (zoals zij het voelt) maar iets waar je ook me kan voelen, voelen/emotie doet zij alleen met haar geest/ziel, niet met haar lichaam. Dit alles is voor mij verhelderend en eng. Ik was er impliciet van uit gegaan dat iedereen voelt en emoties beleeft met zijn hele lichaam, zoals ik. Zij heeft dus op andere gronden voor mij gekozen dan ik voor haar. Dat had ik  mij nog nooit beseft.

Waar we gaan eindigen weet ik niet. Ik heb nog nooit "buiten de deur" geprobeerd en wil eigenlijk niet zo zeer sex, maar juist sex met haar. Of ik deze stelling nog aan kan hangen als we na de terapie tot de conclusie komen dat we nooit meer met elkaar zullen vrijen weet ik nog niet, dat is ook al weer zo'n enge gedachte.
De peut vroeg aan mij wat ik als doel voor ogen had, wat ik van de terapie verwachtte en wat ik dan als uitkomst zag. Ik heb echt geen idee waar we uit gaan komen, maar in ieder geval heb ik nu wel het gevoel dat we er alles aan doen om er samen uit te komen. Hoe moeilijk dat ook is op dit moment. Hoe je haaks.

Ereinion

het is inderdaad fijn om het idee te hebben dat je samen bezig bent, wat er ook uitrolt. Ik wens jullie ook heel veel sterkte!  :knuffel:
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Ienepien

Dat voelen, emotie-gedeelte, daar kan ik me ook in vinden. En ik ben nu ook bezig, om dat wat "op te krikken" en is een hele moeizame weg. Maar juist het besef, dat het bij de ander zo anders is, dan bij jezelf, kan je al een stuk in de goeie richting wijzen. :klap:

Mute

Ienepien,
Ik zie bij mijn vriendin dat het inderdaad erg lastig is anders te proberen te voelen en te beleven. Ze ziet dat ik met mijn hele lichaam geniet als ik naa mijn kinderen kijk. Ze vindt zichzelf dan een koele afstandelijke kikker, terwijl ze dat niet is. Ze is heel erg lief en gevoelig. Alleen in haar ziel en niet in haar lichaam. Gek dat we allemaal toch anders in elkaar zitten. succes met het gevoelsleven. Het is heerlijk om ook in je armen en benen te voelen dat je blij bent.

Ienepien

In je armen en benen? Dat ken ik helemaal niet. Kan dat ook?
Ik ben al blij, dat het nu in m'n hart voel. :knuffel:

Ereinion

Ik vind het een bijzondere omschrijving. Ik zou niet weten of ik het in mijn armen en benen voel, dat klinkt heel gek. (maar wel ook gaaf hoor!) Als ik echt heel erg blij ben, wordt ik wel helemaal hyper, ga ik springen en actief doen. Misschien is dat wel hetzelfde. Maar dan moet ik wel heel erg blij zijn.  :D
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

pinky

De tintelingen in je hele lichaam als je verliefd bent, de tintelingen door je lijf als er iets leuks gaat gebeuren, dat is het door je hele lichaam voelen. Ik let er niet bewust op, maar het is wel zo dat ik soms meer en soms minder in mijn lichaam zit. Dat gaat ongemerkt en heb het vaak niet eens zo door, totdat ik er achteraf over nadenk! Dus het is niet zo dat het niet aangeleerd kan worden hoor. Maar het is zeker wel een interessant gegeven. Vaak zie je ook bij mensen met een misbruik verleden dat ze hun lichaam als voorwerp gaan zien. En dan gaan ze zich of heel sexueel gedragen of juist teruggetrokken. In beide gevallen, omdat zij zich minder verbonden voelen met hun lichaam. Het is een gebruiksvoorwerp geworden. Soms voor henzelf om dingen bij anderen voor elkaar te krijgen (sexualisatie) en soms voor anderen (schrikken als men wordt aangeraakt).

Trouwens, dat dansen en springen, dat doet toch bijna iedereen als ie heel heel blij is?  ;)