Man versus vrouw

[Eugenie84]

Ook al is de pijn al heel wat minder. En is de tekst daardoor niet echt meer op mij van toepassing.
Mss zijn er hier wel mensen die zich er in kunnen herkennen.

Man versus vrouw
Daar lagen we dan samen op de bank. Jouw vingers bespeelden mijn buik.
Ik vond het fijn om dicht bij jou te zijn, maar jij wou duidelijk meer.
"Je had zin om mij op te eten" zei je.
Daar had ik geen moeite mee.
Ik voelde echter niks. Geen opwinding, niets.
Achteraf kwam dan de vraag, maar waarom laat je het dan toe?
Ja, waarom. Als ik eerlijk ben weet ik het zelf niet.
Spijt heb ik niet. Het is enkel verwarrend.
Ik vraag mij af waar die tinteling in mijn lijf blijft.
Je zei: "weet je wel wat je me aandoet?"
Als ik eerlijk ben weet ik het niet.
Die gevoelens ken ik niet.
Ik voel dat vuur niet dat in jouw hart zit.
Die er voor zorgt dat je meer wil.
Ik wil enkel dicht bij je zijn.
Mijn hoofd op jouw buik leggen, jouw handen door mijn haren voelen woelen,
jouw handen mijn rug voelen strelen, ... .
Maar dat is voor jou niet voldoende.
Toch worden we steeds weer naar elkaar toegetrokken worden.
En doe je jezelf pijn, omdat je met jouw verlangen blijft zitten.
Ik wou dat ik meer voor jou kon doen.
Dat ik de pijn kon wegnemen.
Maar dat kan ik niet, hoe graag ik jou ook zie.
Onze verlangens lijken onverzoenbaar te zijn.

Groetjes
Eugenie

[Ienepien]

Toch wel herkenbaar..........

[Ereinion]

Schitterend!  het legt het helemaal perfect uit!


(Alleen past voor mij de titel niet, want het heeft niets met man of vrouw te maken.)

[pinky]

Ja ik dacht ook meteen aan jij versus mij ofzo! Maar ik herken mezelf er ook wel eens in hoor! Het is voor mij een stuk minder heftig, maar toch... Mooi geschreven. Heel mooi geschreven!

[petra1963]

Mooi ! 

[Eugenie84]

Ik dacht idd in eerste instantie aan hem tegenover mij.
Maar je kan die titel op verschillende manieren uitleggen.
Idd het verschil in gevoel en verlangens dat hij heeft.
Dus hij is een man en ik een vrouw, vandaar man versus vrouw.
Maar je zou het idd ook kunnen bekijken als de gevoelens die ik heb tgover mannen, en die ik heb tgover vrouwen.
Ook al weet ik nog niet goed hoe het fysieke aspect daarin zal gaan.
Het zal wellicht wennen zijn. En het begin ben ik ook redelijk passief.
Ook al blijft het nu nog bij knuffelen en wat strelen.
Mijn grootste "angst" als ik denk aan seks is dat ik niet ga weten wat ik dan moet doen.

Groetjes
Eugenie 

[petra1963]

Die 'angst' komt voor zover ik weet bij veel vrouwen voor. Hetero en lesbo. Ook in de lesbische scene vind je veel voorbeelden van die onzekerheid. Daar is ook wel over geschreven. Neem het boekje 'Ontwenning' van Verena Stafan, nederlandse uitgave 1980, nu nog 2e hands verkrijgbaar. Dat gaat over die onzekerheid. En hoe zij en haar vrouwelijke partner daar mee om leren gaan
Er zijn in onze cultuur ook weinig 'scripts' of 'scenario's' van hoe dat dan tussen twee vrouwen kan gaan. Dat maakt het ook emotioneel ingewikkeld..En dat komt dan bovenop de onzekerheid die vrouwen vanuit zichzelf voelen, hoe met die situatie om te gaan.

Ik bedoel: als je een man en een vrouw hebt dan komt het er vaak op neer dat de man uit zichzelf vanzelf wel wat probeert, en de vrouw kan zich dat laten welgevallen, of niet. Enzovoort. Dat is een cultureel script ( mannen nemen het initiatief) en er zit iets biologisch in ( mannen hebben vaak een sterkere sexuele drift dan vrouwen, voor zover ik weet) en iets cultureels: mannen venten die sexuele drift ook makkelijker uit.
Bij twee vrouwen ligt de situatie heel anders...

[Eugenie84]

Ik denk ook dat die 'angst' heel erg normaal is.
Ik denk ook dat het voortkomt uit een soort faalangst.
Omdat je je partner niet wilt teleurstellen.
Ik denk hoe ouder je wordt, en hoe meer kans dat er is, dat je partner meer ervaren is, dan jou.
Hoe groter die onzekerheid wordt.

Groetjes
Eugenie

[Ereinion]

Ja, daar kan ik me wel iets bij voorstellen.