Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

De brug van liefde

Gestart door Flinty, mei 30, 2008, 12:09:54 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Flinty

Dit forum inspireert mij

Zojuist geschreven:


De brug van liefde

Liefde kent vele vormen
Kent iedere taal
Helaas moet liefde voldoen aan normen
Toch heeft elke liefde zijn eigen verhaal

Liefde slaat een brug
Is een basis om verder te gaan
Hoe moeilijk liefde ook kan zijn
Waar je in de liefde ook mag staan

Trek je niets aan van normen
Die de maatschappij ons stelt
Hou van iemand zoals jij wilt
Dat is het enige wat telt

Begin bij die basis
Begin bij die start
Begin opnieuw
Volg slechts je hart

Liefde is de hoeksteen van het leven
Zit in je hart
Hoe een mens ook liefde uit
Een ieder weet liefde te geven

Sluit liefde niet uit
Er zijn ook gevoelens van spijt
Neem je niet die brug
Dan raak je liefde kwijt

Mensen zijn niet van steen
Maar willen liefde delen
Neem samen de brug van liefde
Ga deze niet alleen

Zonder liefde is het leven kil
Sta open voor iedere vorm
Is je wereld grijs en stil
Bepaal je eigen norm




Groetjes van Flinty

Sta met je rug naar het verleden, en het gezicht naar de toekomst !!

Ienepien

Soms is een brug onneembaar, en te hoog, steil, vol hobbels. :(

petra1963

Of er is geen brug..

Het lied van de twee koningskinderen, eerst in middeleeuws Nederlands, en daarna een ( niet zo poëtische) vertaling in modern Nederlands..

Het waren twee koninghs kindren,
Sy hadden malkander soo lief;
Sy konden by malkander niet komen,
Het water was veel te diep.

Wat stack sy op: drie keerssen,
Drie keerssen van twaelf int pont,
Om daer mee te behouden
's Konincks soone van jaren was jonck.

Met een quam daer een besje,
Een oude fenynde bes,
En die blies uyt de keerssen
Daer verdroncker dien jongen helt.

'Och moeder,' seyde sy, 'moeder
Mijn hoofje doet mijnder soo wee,
Mocht ik 'er een kort half uurtje
Spanceeren al langhs de zee?'

'Och dochter,' seydese, 'dochter!
Alleen en meught ghy niet gaen:
Weckt op u jongste suster,
En laet die met u gaen.'

'Mijn alder jongste suster
Dat is also kleynen kint;
Sy pluckt maer al de roosjes
Die sy in haer wegen vint;

Sy pluckt maer al de roosjes,
En die bladertjes laet sy staen,
Dan seggen maer al de lieden,
Dat hebben konincx kinderen gedaen.'

De moeder gingh na de kercke,
De dochter gingh haren gangh:
Zy gingh maer also verre
Daer sy haer vaders visser vant.

'Och visscher,' seydese, 'visscher,
Mijn vaders visscherkijn,
Wout ghy een weynigh visschen,
't Zoud' u wel geloonet zijn.'

Hy smeet zijn net in 't water,
De lootjes gingen te gront,
Hoe haest was daer gevisset
's Koninghs sone van jaren was jonck.

Wat trock sy van haer hande?
Een vingerling root van gout:
'Hout daer myns vaders visser,
Dat isser den loone voor jou.'

Sy nam hem in de armen,
Sy kusten hem voor sijn mont,
'Och mondelingh, kost ghy spreken!
Och hertje waert gy der gesont!'

Zy nam hem in haer armen,
Zy spronker mee in de zee:
'Adieu mijn vader en moeder,
Van u leven siet ghy my niet weer.

Adieu mijn vader en moeder,
Mijn vriendekens alle gelijck,
Adieu mijn suster en broeder,
Ick vaerder na 't hemelrijk.'



Er waren twee koningskinderen
die veel van elkaar hielden.
Ze konden niet bij elkaar komen
omdat het water veel te diep was.

Wat ontstak ze? Drie kaarsen,
waarvan er twaalf in een pond gaan,
om daarmee de koningszoon,
die jong was, voor zich te behouden.

Maar toen kwam er een
oud venijnig besje
dat de kaarsen uitblies,
waardoor de jonge held verdronk.

'Ach moeder,' zei ze, 'moeder,
ik heb zo'n hoofdpijn,
zou ik een half uurtje
langs de zee mogen wandelen?'

'Ach dochter,' zei ze, 'dochter,
alleen mag je niet gaan,
maar maak je jongste zusje wakker
en laat haar met je meegaan.'

'Maar mijn jongste zusje
is nog zo'n klein kind,
ze plukt zomaar alle roosjes
die ze langs de weg tegenkomt.

Zij plukt de roosjes,
en de blaadjes laat ze staan,
en alle mensen zeggen: dat hebben
de kinderen van de koning gedaan

De moeder ging naar de kerk
en de dochter ging haars weegs,
en ze ging zo ver dat ze
de visser van haar vader vond.

'Ach visser,' zei ze, 'visser
van mijn vader, als je even zou
willen vissen, zou je daarvoor
goed beloond worden.'

Hij gooide zijn net uit en
de gewichten zakten naar de bodem,
en al snel werd
de jonge koningszoon opgevist.

Wat trok zij van haar hand?
Een ring van rood goud.
'Neem dit aan, visser van mijn vader,
dit is je beloning.'

Ze nam de dode prins in de armen
en kuste hem op de mond.
'Och mond, kon je nog maar spreken,
en hart, was je nog maar gezond!'

Ze nam hem in haar armen
en sprong met hem in zee:
'Vaarwel vader en moeder,
nooit, zolang u leeft, ziet u me weer.

Vaarwel vader en moeder,
en al mijn vrienden,
vaarwel zus en broer,
ik ga naar de hemel.'


Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

Ienepien

Triest, Een soort Romeo en Julia.............. :(

petra1963

Ja, wel verdrietig, he ?  :-\
Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

pinky

Best wel, maar Flinty, ik vind je gedicht erg mooi en hoop met heel mijn hart dat het ooit waarheid wordt!

Ereinion

Ik vind Flinty's gedicht ook heel erg mooi!  :klap:
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

appeltje

"Het nabije kijken is niet kortzichtig maar geeft een blik op de oneindigheid. Het oneindige kan slechts bestaan dankzij het eindige. Het moment is misschien wel de enige vorm van eeuwigheid die aan ons stervelingen gegeven is. Het is geluk haar te ervaren"

Ciara

Mooi gedicht, ik houd persoonlijk erg van de 4 maats dingen ( of hoe je dat ook maar noemt.)  :klap: