Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Vriendin juli 2008

Gestart door Sismo, augustus 14, 2008, 07:40:29 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Sismo

Ik heb geprobeerd het artikel te scannen, maar ik geloof niet dat het erg goed leesbaar is. Daarom hier de tekst die Helene me toestuurde ter "controle":
CiteerDebby (37): "In mijn puberteit voelde ik me raar, anders dan anderen. De meisjes in mijn klas hadden het heel veel over jongens, en ik was daar helemaal niet mee bezig. Ik dacht altijd: ik ben vast een laatbloeier. Maar zelfs in mijn twintiger jaren kwamen die gevoelens nog altijd niet. Ik was wel eens verliefd geweest. maar altijd op mannen die onbereikbaar waren, omdat ze bijvoorbeeld veel ouder waren. Onbewust was ik er namelijk heel bang voor om een relatie aan te gaan. Door te vallen op onbereikbare mannen, bleef het altijd veilig. Er zou namelijk toch nooit iets gebeuren. In mijn omgeving kregen vriendinnen relaties, maar bij mij leek het nooit te lukken. Ik vroeg me af: wat is er met mij? Was ik misschien lesbisch? Nee, want voor vrouwen voel ik ook geen seksuele aantrekkingskracht, net zoals ik dat ook niet bij mannen heb. Ongeveer zeven jaar geleden las ik een artikel in de krant over aseksualiteit. Aseksuelen zijn mensen die totaal geen seksuele gevoelens of aantrekkingskracht hebben. Ik herkende mezelf erin, maar schoof het tegelijkertijd weg. Ik was er nog niet klaar voor om in te zien dat ik daadwerkelijk aseksueel ben: het is toch iets waar ik niet blij mee ben. Een paar jaar geleden zag ik opnieuw een artikel, dit keer in een tijdschrift, over aseksualiteit. Nu wist ik het zeker: dit past bij mij. Ik voelde opluchting en erkenning. Ik ben niet de enige die zo is! Op het internet ging ik op zoek naar meer informatie. Daar kwam ik terecht op een forum voor aseksuelen. Heel prettig om te lezen dat er ook andere mensen zijn die helemaal geen seks willen. Maar na de opluchting en erkenning, kwam toch het gevoel naar boven: En nu? Ik ben aseksueel, maar wil dat eigenlijk helemaal niet zijn. Ik had –en heb nog steeds- het ideale toekomstbeeld in mijn hoofd van mij samen met een partner. Maar het is heel moeilijk om een relatie aan te gaan als je geen seks wilt."

"Ik heb moeite met bijna alle vormen van intimiteit. Knuffelen en een zoen op de wang gaat nog wel, maar tongzoenen vind ik echt smerig. Ik moet er niet aan denken! Ik kan wel op iemand verliefd worden, iemand mooi, aardig en aantrekkelijk vinden, maar nooit op seksueel gebied. Seksuele aantrekkingskracht voel ik nooit. Aseksueel is iets wat je bént, en niet wat je hebt. Het is geen ziekte, maar een geaardheid. Op mijn twintigste heb ik een keer bijna seks gehad. Ik had heel veel gedronken op een feestje en was in bed beland met een oudere man, die bijna veertig was. Ik denk dat mijn grenzen erg waren vervaagd doordat ik veel gedronken had. En op mijn twintigste was ik me ook nog niet echt zo bewust van mijn eigen gevoel. Uiteindelijk zijn we niet 'all the way' gegaan, omdat ik me ineens realiseerde dat ik de pil helemaal niet slikte en dat meteen uitriep. Ondanks dat we niet daadwerkelijk seks hadden gehad, voelde ik me de volgende dag heel stoer. Ik dacht: het is er toch eindelijk een beetje van gekomen, nu hoor ik er ook bij. Ik heb namelijk altijd het gevoel dat ik er niet bij hoor, dat ik anders ben. Dat is soms heel moeilijk, helemaal nu mijn vriendinnen bijna allemaal een relatie hebben en sommigen zelfs kinderen. Ik deel steeds minder met mijn vriendinnen: zij zijn immers druk met hun gezin en dat heb ik niet. Daardoor voel ik me soms alleen. Ik heb zelf geen kinderwens. Dat heb ik nooit gehad. Ik denk dat dat voornamelijk komt doordat ik geen seks wil."

"Vorig jaar heb ik korte tijd een relatie gehad. Ik had hem ontmoet via een datingsite. Nadat we zo'n drie keer hadden afgesproken, heb ik hem verteld dat ik aseksueel was. Ik wilde meteen eerlijk zijn, want zoiets kun je maar beter niet te lang verzwijgen. Uiteindelijk wordt in een relatie toch intimiteit en seks verwacht. Ik heb het in een e-mail aan hem verteld, omdat ik hem de kans wilde geven om er even rustig over te kunnen nadenken. En ik vond het ook heel moeilijk om het te vertellen. Hij reageerde heel goed. Hij was heel lief en geduldig en zei: 'we zien wel hoe het loopt.' Na een paar weken heb ik de relatie toch beëindigd. Ik voelde me iedere keer heel gespannen als ik bij hem was. Ik dacht steeds: straks wil hij toch meer. En dat kan ik hem niet geven. We gaven elkaar wel eens een kus, maar nooit een tongzoen. Daar moest hij bij mij echt niet mee aankomen. Ik hoop in de toekomst toch een relatie te krijgen. Het is best paradoxaal: aan de ene kant blijf ik het opzoeken want eigenlijk wil ik toch heel graag een vriend, maar aan de andere kant stoot ik het zelf af omdat ik het heel eng vind. Op dit moment denk ik dat ik nooit seks zal hebben, maar ik hou de deur nog wel op een heel klein kiertje. Misschien als ik later een man ontmoet waar ik helemaal hoteldebotel van ben, dat ik het dan wel kan of wil. Maar op dit moment kan ik het echt niet."

"Ik ben heel open over mijn aseksualiteit. Mijn vrienden, ouders en twee zussen zijn ervan op de hoogte. Mijn moeder en zussen hebben ook moeite met intimiteit en seksualiteit. Mijn zussen hebben wel relaties, maar vinden intimiteit toch lastig. Mijn moeder heeft nog nooit uitgesproken dat ze het moeilijk vindt, maar ik weet het zeker. Ik heb een keer geprobeerd om er met haar over te praten, maar zij hield dat af. Ze is heel gesloten. Toen ik klein was, was mijn moeder helemaal niet knuffelig. Als ik was gevallen, kreeg ik wel een pleister op de wond, maar daar bleef het ook bij. Ik denk dat mijn aseksualiteit daardoor versterkt is, maar tegelijkertijd besef ik dat als mijn moeder me wel veel had geknuffeld, ik nog steeds aseksueel was geweest. Het is aangeboren. Er is nog weinig over aseksualiteit bekend, maar er wordt wel onderzoek naar gedaan. Ik heb het idee dat er wel een mate van erfelijkheid in zit: dat zou verklaren waarom mijn zussen en moeder ook moeite hebben met intimiteit. Er zijn geen medicijnen om seksuele gevoelens te krijgen, maar ook als die er wel zouden zijn, zou ik die niet willen. Ook al zou ik soms willen dat ik een seksueel persoon was, ik ben wie ik ben. Aseksueel dus. En ik moet mezelf blijven. Ik heb een paar jaar geleden wel haptonomie therapie gehad. Daarbij heb ik geleerd mijn eigen gevoelens te herkennen en hoe mijn lichaam daarop reageert. Ik heb er veel van geleerd, bijvoorbeeld hoe ik me beter kan ontspannen, maar ik ben er natuurlijk niet seksueel van geworden."

"Mijn vriendinnen zijn allemaal vrouwen die ik al heel lang ken. Ze kennen mij niet anders dan dat ik alleen ben. Op een gegeven moment gingen ze me vragen waarom het steeds niet lukte. Toen heb ik verteld dat ik aseksueel ben. Ze accepteren me zoals ik ben, maar toch merk ik dat het voor veel mensen moeilijk is om te begrijpen. Net zoals ik niet snap dat mensen tongzoenen lekker vinden! Ik weet niet of aseksualiteit echt een taboe is, maar het neigt er soms wel naar. De afgelopen jaren wordt seks in de samenleving heel openlijk besproken. Veel mensen zien het als iets natuurlijks, dat bij de mens hoort. Als ik zeg dat ik er eigenlijk niets van wil hebben, gaat dat tegen die opvatting in. Op het forum op internet spreek ik heel vaak met andere aseksuelen. Het is prettig om mensen te kunnen praten die je begrijpen. Het is echt een vriendenclubje geworden waar ik regelmatig mee kan kletsen. Een relatie met een man die aseksueel is, lijkt misschien een 'oplossing', maar dat is het voor mij ook niet. Dat zou ik namelijk evengoed moeilijk vinden. Op emotioneel vlak vind ik het eng als iemand te dichtbij komt. Het beangstigt me. Maar toch merk ik dat ik blijf zoeken. Ik wil eigenlijk heel graag een partner om dingen mee te delen, of een weekendje weg mee te kunnen. Wie weet, komt het in de toekomst allemaal wel vanzelf..."

Infokader:
Aseksualiteit betekent dat iemand geen seksuele gevoelens heeft. Mensen die aseksueel zijn, kennen geen gevoelens van seksueel verlangen en lust. Ze kunnen uiteraard wel verliefd worden en liefde voelen voor andere mensen. Aseksualiteit wordt ook wel nonlibidoisme genoemd. Er is nog weinig over bekend, zoals het aantal mensen dat aseksueel is.
Kijk voor meer informatie op: www.asexuality.org/du/ en www.nonlibidoisme.nl

Om privacyredenen is de naam veranderd.
Maak van elke dag een sprookje: red draken en versla verwende prinsessen, kus af en toe een kikker en pluk de rijpe bramen -Loesje-

Ienepien

Ik had hem al gelezen, maar alsnog een  :klap:

petra1963

Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

myra


Jovi_Hobbes

HEt bl;ijft een goed artikel dus nog een rondje  :klap: kan helemaal geen kwaad!
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Ereinion

Mooi hoor! Heel eerlijk en open!  :klap: :knuffel: :visibility:

bedankt voor het plaatsen!
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Sismo

...beetje late reactie, maarre....graag gedaan!  :)
Maak van elke dag een sprookje: red draken en versla verwende prinsessen, kus af en toe een kikker en pluk de rijpe bramen -Loesje-