praten praten praten en nog niks bereiken...

[maaike]

Hoi Kaatje,
Het is fijn om in te zien dat ik niet de enige ben met dit sort problemen. Ik herken ook zoveel in jouw bericht. Ik noem het wel eens de 'sexloze winterslaap' waar je als 'partner van' vanzelf -gedwongen- in terecht komt. Soms maakt het me niet zo veel uit, 't is nu eenmaal zo en soms kan ik er ook zo gefrustreerd door worden.
Mij speelt de vraag steeds weer op: hoe belangrijk is sex in een relatie? Volgens mij is sex geen issue als je beiden dezelfde verwachtingen ervan hebt. Zodra dat niet het geval is en het zeer ver uit elkaar ligt, is er dan nog een toekomst samen? Oftewel: is het ontbreken van sex op zich reden om en langdurige relatie te verbreken? Volgens de Paus in ieder geval wel... Maar ja, die denkt ook dat condooms de AIDS epidemie alleen maar verergeren, dus naar zo iemand luister ik in ieder geval niet.
Oke, ik dwaal af, maar ik ben benieuwd wat anderen hiermee als ervaring hebben. Ik heb wel een eactie van iemand gelezen die haar relatie weldegelijk heeft beeindigd; ik moet even opzoeken wie dit was.

[Ienepien]

Dat was Eva.............

[jojo83]

Ik heb een relatie van ruim 10 maanden gehad (ben zelf aseksueel, partner was seksueel). Een zeer belangrijke reden om de relatie te verbreken (ik was degene die de relatie verbroken heeft) was toch het seksgebeuren en vooral alle frustraties daaromheen.
Ik heb mijn ex wel verteld dat ik helemaal geen behoefte had aan sex en het liever niet wilde. Hij zei dat hij het begreep, maar ondertussen bleef hij maar dingen proberen. Van zoenen (waar ik op zich wel van kan genieten) ging hij daarna toch altijd door, waardoor ik dat dus ook steeds meer af ging houden. En als we het erover hadden bleef hij maar roepen dat hij het niet erg vond en het begreep. Nou, dat gevoel had ik dus helemaal niet! Ik voelde zijn frustratie en kon daar op een gegeven moment niet meer tegen, dus heb op dat moment de relatie verbroken. Inmiddels zijn we goede vrienden en dat bevalt me prima!!!!

[Jovi_Hobbes]

Wat fijn dat jullie wel vrienden kunnen blijven 

[jojo83]

Zeker fijn ja 

[Kaatje]

Allé, ondertussen is het juni... en we hebben weer wat lange babbels achter de rug. Hij weet dat ik het niet veel langer ga uithouden nu. Het zijn niet enkel de seksuele gevoelens, het is vooral het zich niet inzetten voor onze relatie dat me tegen de borst stuit. Tja... Soms vraag ik me af waarom ik hier nog zit. Maar hij geeft me steeds weer goede moed.Heb alle berichten van de aseksuelen hier op het forum gelezen om hem beter te kunnen bereiken, maar iedereen is anders natuurlijk. Ik begrijp soms niet dat iemand zo weinig wil opgeven om zijn relatie te redden. *Zucht*

[Ienepien]

Jij hebt er in ieder geval véél voor over.
Sterkte ermee, en ik hoop, dat je ooit eens tot hem door kan dringen.

[Ereinion]

Dat hoop ik ook! 

[Jovi_Hobbes]

Wanneer de inspanningen maar van één kant komen wordt het natuurlijk heel erg moeilijk. Veel sterkte Kaatje!

[jojo83]

Je moet er inderdaad beiden 100% voor willen gaan, anders werkt het niet. Sterkte 

[pinky]

Misschien denkt hij wel veel te doen, is hij er wel veel mee bezig, maar durft hij het niet te zeggen, houd hij het voor zichzelf omdat hij zich ervoor schaamt? Zomaar een gedachte hoor. Ik weet dat mijn vriend soms dingen zolang voor zich kan houden dat ik al een paar keer boos ben geweest en dan ineens zit ie huilend voor me en verteld hij dat hij er al wel lang mee bezig is geweest, maar niet wilde vertellen omdat hij zich ervoor schaamde. Als echte man moet je tenslotte altijd sterk zijn, toch?

Of in het geval van jouw vriend, moet ie van seks houden. En dat is een grote druk voor een man. En dan kan het wel eens lastig zijn toe te geven dat het niet zo is en hoe het nu werkelijk zit.

[Le Roi de la vie]

tsja in de maatschapij van vandaag moeten mannen macho tegenover vrouwen kunnen doen, seks is een algemeen beeld bij de bevolking dat iedereen dat hoort te doen, en daar kunnen mannen die anders zijn moeilijk mee omgaan.

[pinky]

Zelfs als de vriendin aangeeft het geen probleem te vinden. Ik had al twee jaar een relatie met mijn vriend voordat hij eindelijk durfde toe te geven dat seks voor hem een must was. Dat moest hij doen, dat hoorde hij te doen. Hij heeft echt een prestatiedruk op zichzelf gelegd. En hoewel ik hem sindsdien op het hart druk dat dat voor mij niet hoeft, is het moeilijk af te leren. Af en toe maak ik er een opmerking over. Soms als we het erover hebben, en soms tussendoor. Dat lijkt wel iets te helpen, maar die druk vanuit hemzelf is groot. Hij wil er ook niet echt over praten. Dat is niet mannelijk... blijkbaar. Dus wie weet zit ie zo zichzelf (en jou!) gigantisch in de weg. Uit een schuld/ schaamte gevoel.

[Mannetje]

Pinkeltje ,wat jij aangeeft over die prestatiedruk, ik begrijp dat presies.
Als ik destijds weer een leuke meid had gevonden werdt er ook meteen gevraagd naar de ervaringen bla bla bla. Afschuwelijk.
Die druk leg je je eigen niet alleen op, die wordt bij mannen onderling ook aangepraat.
En dat loslaten ervan, ik denk dat het een soort oer-drift is of zoiets, op één of andere manier zit het er in gebakken heb ik zo het idee. Loslaten is soms erg moeilijk.

[pinky]

Dat is het probleem. Mannen onder elkaar versterken dat en vrouwen verwachten haast van mannen dat het seksbeesten zijn. Tsja, en om dan toe te geven dat je dat niet bent... dat is erg lastig denk ik. Ook voor jezelf. Want ja, die druk is er elke dag. Ga maar eens een avondje TV kijken. Wedden dat je dan de sexy man tegen komt. De man die dus wel het seksbeest is? Of in die film, de man die alles kan om zijn vrouw/ vriendin te plezieren? Het is overal. En het is zo opgelegd en een norm van gemaakt. Net zoals dat vrouwen het maatje barbie moeten hebben. Slaat nergens op. Ook een druk die wordt gecreeërd.