partner van

[Ienepien]

Natuurlijk zijn er wel vormen van genieten.
Maar besef wel, dat jouw genieten, en zijn genieten helemaal anders kunnen aanvoelen.
Je neemt aan, dat het bij beiden ongeveer hetzelfde is. Kán ook wel, maar de manier waarop er over seks gedacht wordt verschilt gewoon.
O, nou denk ik, dat ik mezelf in een labyrinth aan het praten ben. Snap je het nog?

[Gabrielle]

Ik dacht, pakweg 15 jaar geleden, ook wel dat ik ervan kon 'genieten'. Als je aan een relatie begint, ben je verliefd, je ziet alles door een roze bril. Dan vind je het fantastisch als je ziet dat je partner geniet en geniet je eigenlijk gewoon mee. Op dat moment sta je er gewoon niet bij stil of je nu geniet van de seks zelf of van het feit dat je partner het fijn vindt. Eigenlijk is het maar achteraf dat je beseft dat jouw genieten niet hetzelfde was als dat van je partner.

[Ienepien]

Zo klinkt het een stúk duidelijker, dan wat ik probeerde te zeggen.

[Jan]

Ik heb inmiddels al vaak gelezen dat men de ervaring had in het begin van een relatie 'gewoon' seksueel leek te zijn.
Ik blijf dat toch merkwaardig vinden. Waarom dan wel en later niet meer?
Ik lees dan ook vaak het zelfde antwoord op die vraag, maar toch snap ik het niet echt.

Als iemand aseksueel is dan is hij of zij toch aseksueel en dus ook in een begin van een relatie?
Het zal wel zo zijn dat er geen eenduidig antwoord bestaat gezien het feit dat iedereen weer net een andere achtergrond en andere ervaringen heeft. Maar het stukje van in het begin wel meedoen dát blijkt in vele gevallen wel een eenduidig feit.

[Ienepien]

Ik denk, dat jij het begrip seksueel en aseksueel nog niet helemaal begrijpt, of er een verkeerde gedachte bij hebt.
Aseksueel betekent níet, dat je niet van seks houdt/doet, maar dat je geen seksuele aantrekkingskracht naar een ander toe hebt. Je mist dus de spanning, de beleving, het gevoel van seks te willen hebben. Dat wil totaal niet zeggen, dat je geen seks kán hebben, of het niet wil/niet doet. Er mist gewoon iets in de hersenen, het boeit ons gewoon niet, zoals het een seksueel wel boeit.

Of leg ik dit nu onduidelijk uit?

[Jan]

Wel duidelijk, maar ik denk dat je teveel generaliseert en dat niet voor iedereen zal gelden.
Als ik een aantal verhalen uit het forum pluk is het bij velen heus zo dat ze geen seks kúnnen hebben. Of met erg veel moeite.

Als jou stelling waar zou zijn, dan zouden er zeker minder problemen in de relationele sfeer bestaan omdat de aseksuele partner het wel gewoon kan, maar het 'liever' niet doet. Dat is heel iets anders dan mensen die er van walgen, slechte ervaringen hebben etc.

[Ienepien]

Dat klopt wel, maar is niet de definitie van aseksueel zijn.
Het is voor het merendeel een bijkomend iets, het walgen of het niet willen van seks.

[Brummetje]

Ik denk, dat jij het begrip seksueel en aseksueel nog niet helemaal begrijpt, of er een verkeerde gedachte bij hebt.
Aseksueel betekent níet, dat je niet van seks houdt/doet, maar dat je geen seksuele aantrekkingskracht naar een ander toe hebt. Je mist dus de spanning, de beleving, het gevoel van seks te willen hebben. Dat wil totaal niet zeggen, dat je geen seks kán hebben, of het niet wil/niet doet. Er mist gewoon iets in de hersenen, het boeit ons gewoon niet, zoals het een seksueel wel boeit.

Of leg ik dit nu onduidelijk uit?

Ik denk zelf dat ik het gevoel van echte opwinding zoals seksuelen dat voelen te heftig zou vinden. Dus dat God me wel gegeven heeft dat ik niet van seks walg, maar dat ik alleen het gevoel van opwinding niet heb.

En niet het gevoel van verliefd zijn heb.
En dat ik daarom ook een aantal andere gevoelens niet heb/minder heftig voel dan andere mensen.

[Jan]

Bij opwinden, verliefd e.d. zijn hoort naar mijn idee het dekseltje op het bekende potje. Als die vonk er (nog) niet is dan werken die stukjes ook niet.
Dat lijkt mij zo ik het lees dus niets bijzonders.

[Jovi_Hobbes]

Wel duidelijk, maar ik denk dat je teveel generaliseert en dat niet voor iedereen zal gelden.
Als ik een aantal verhalen uit het forum pluk is het bij velen heus zo dat ze geen seks kúnnen hebben. Of met erg veel moeite.

Als jou stelling waar zou zijn, dan zouden er zeker minder problemen in de relationele sfeer bestaan omdat de aseksuele partner het wel gewoon kan, maar het 'liever' niet doet. Dat is heel iets anders dan mensen die er van walgen, slechte ervaringen hebben etc.

Klopt Jan, zelf zie ik Ienepiens uitleg als een omschrijving van een deel van het spectrum waar aseksualiteit uit bestaat. Er zijn inderdaad mensen die seks niet boeiend vinden en er zelf nooit het inititief toe nemen, maar die er uiteindelijk wel toe te bewegen zijn, voornamelijk om de ander te plezieren en er zelf ook een vorm van plezier uit te halen. Maar zo werkt het lang niet voor iedereen. Veel aseksuelen kunnen zich niet over die drempel heenzetten. Het verschil heeft misschien deels met de mate van aseksualiteit te maken, maar misschien ook deels met karakter of eerdere ervaringen.

In theorie is wat Ienepien zegt natuurlijk wel helemaal waar. Aseksuelen kunnen best seks hebben, ze hebben er alleen geen intrinsieke behoefte aan. Zelfs het feit dat sommigen er uiteindelijk misschien wel plezier aan beleven geeft nog steeds niet voldoende motivatie/drang om er actief naar op zoek te gaan.

@Kaatje: dus ik denk net als jij dat je vriend niet liegt als hij zegt dat hij er wel van kan genieten.
En dan kun je natuurlijk de discussie beginnen of hij dan wel 'echt' aseksueel is, maar dan denk ik: aseksueel of een zeer laag libido, maakt dat echt iets uit? In de praktijk komt het grotendeels op hetzelfde neer. Ik denk dat het nog altijd alleen aan de persoon zelf is om zichzelf aseksueel te noemen of niet. Anderen kunnen niet voor je bepalen dat je het niet of wel bent.

[Jan]

@ Jovi

Mooi geschreven, dat is precies wat ik ook denk.
Er kunnen zovele invloedsfactoren zijn die het in elk uniek geval weer net anders maken.

[Brummetje]

Bij opwinden, verliefd e.d. zijn hoort naar mijn idee het dekseltje op het bekende potje. Als die vonk er (nog) niet is dan werken die stukjes ook niet.
Dat lijkt mij zo ik het lees dus niets bijzonders.

Begrijp dit niet helemaal, sorry.
Mss lees ik het verkeerd...

[Jan]

Ik denk zelf dat ik het gevoel van echte opwinding zoals seksuelen dat voelen te heftig zou vinden. Dus dat God me wel gegeven heeft dat ik niet van seks walg, maar dat ik alleen het gevoel van opwinding niet heb.

En niet het gevoel van verliefd zijn heb.
En dat ik daarom ook een aantal andere gevoelens niet heb/minder heftig voel dan andere mensen.

Dat schreef je en daarop heb ik gereageerd.
Dus ik begreep uit je reactie dat je zegt/denkt dat verliefdheid, bepaalde opwinding enz. niet bij jou past.

Als ik dan zeg dat je mogelijk de ware nog niet bent tegengekomen waarbij je dat wel allemaal kan beleven, zit ik dan helemaal mis?
Of weet je al zeker dat wat ik schreef onmogelijk is?
 

[Ereinion]

Op de vraag waarom sommige aseksuelen in het begin van een relatie wel seks kunnen hebben alsof ze niet anders zijn dan seksuelen:

Ik denk dat heel veel mensen dingen doen omdat het de norm is. Bewust of onbewust, dat maakt niet zoveel uit. En dan bedoel ik niet alleen op seksueel gebied.
Dus als je net een relatie hebt hoort seks erbij. Voor veel mensen onderscheidt seks een relatie van een vriendschap, althans dat beeld wordt vaak geschetst. Ook veel aseksuelen zijn op zoek naar een relatie en die zet je niet meteen op het spel door geen seks te willen. Weer; bewust of onbewust, je past je aan aan de norm. Maar wat erg belangrijk is in een relatie is dat je jezelf kunt zijn. Toch komt dat pas in een later stadium, denk ik. En dan sta je als aseksueel voor een dilemma; doe je wat de norm je oplegt of kies je er voor om jezelf te zijn? In dat laatste geval verander je voor je partner van een seksueel in een aseksueel. Ik kan me voorstellen dat dat verwarrend is. Vaak is het net zo verwarrend voor de aseksueel zelf.

Nu ik er over nadenk; er zullen best veel stellen zijn waar geen van beiden weet dat eigenlijk één van de partners aseksueel is. Diegene kiest ervoor om nog steeds de norm te volgen. Als je niet walgt van seks en er van kunt genieten dat je partner geniet is dat misschien niet eens zo heel moeilijk.


En waarom er dan ook aseksuelen zijn die van seks walgen en het dus echt niet kunnen doen? (om geestelijke redenen, niet om lichamelijke redenen)... Er zijn altijd verschillen tussen mensen. En als je er goed over nadenkt (een nare ervaring buiten beschouwing gelaten, want dat geeft natuurlijk ook een logische verklaring) is seks ook een raar iets. Ik bedoel, als je het genot ervan niet ervaart en je voelt je niet aangetrokken tot anderen en je observeert het van een afstandje...

(sorry, hier komt een smerige uitleg  )

Dan is het een gerampestamp waarin je verandert in een lusten najagend dier. Vieze lichaamsstoffen worden uitgewisseld. Als vrouw zijnde dringt er ook nog iets je lichaam binnen. Dat klinkt voor mij niet echt aantrekkelijk. Gelukkig kan ik mijn gedachten hier van afleidden, maar als je er te veel over nadenkt kan ik me voorstellen dat je er van walgt. Een aseksueel kent het idee van ultieme verbondenheid of iets dergelijks door seks niet. Ik weet door mijn vriend dat er dat soort gevoelens bij komen kijken. Ik begrijp ook dat je dan op een hele andere manier tegen seks aankijkt. Maar als dat ontbreekt is de walging best begrijpelijk.

[Jovi_Hobbes]

@ Jovi

Mooi geschreven, dat is precies wat ik ook denk.
Er kunnen zovele invloedsfactoren zijn die het in elk uniek geval weer net anders maken.

Nu ik er over nadenk; er zullen best veel stellen zijn waar geen van beiden weet dat eigenlijk één van de partners aseksueel is. Diegene kiest ervoor om nog steeds de norm te volgen.

Ik zie hier wel een parallel met homoseksualiteit. Naarmate dat meer geaccepteerd is geworden kwamen er steeds meer verhalen van mannen of vrouwen die 30 jaar getrouwd waren geweest in een schijnbaar gelukkig huwelijk die 'opeens' uit de kast kwamen.

Dan is het een gerampestamp waarin je verandert in een lusten najagend dier. Vieze lichaamsstoffen worden uitgewisseld. Als vrouw zijnde dringt er ook nog iets je lichaam binnen.

Dat laatste speelt er volgens mij misschien ook wel een rol bij dat het lijkt dat er meer aseksuele vrouwen zijn dan mannen. Seks is voor vrouwen toch letterlijk indringender dan voor mannen. Ik geloof dat één van de 'grote' Nederlandse literaire schrijvers (Mulisch?) ooit daarover heeft gezegd: het is veel makkelijker om bij iemand op bezoek te gaan dan iemand in je eigen 'huis' uit te nodigen. Voor mij zit daar in ieder geval wel iets in (ook letterlijk overigens).