Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Soms is acceptatie niet genoeg, zit aseksualiteit dieper?

Gestart door Scattered, juli 02, 2009, 09:24:29 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Scattered

Gesprek gehad.
Enkele mogelijke vervolgstappen besproken, die echter allemaal erg moeilijk te realiseren zijn zonder toch een select groepje te informeren over de achtergrond van die stappen. Voorlopig ga ik binnenkort nog praten met de bedrijfsmaatschappelijk werker.

Ze vroeg zich nog wel af of ik niet nog eens kon proberen om met mijn ex te spreken, omdat duidelijk is dat dat een hoop ellende had kunnen voorkomen. Daar heeft ze gelijk in, maar ik heb dat heel vaak op verschillende manieren geprobeerd en mijn ex wil gewoon niet.

Scattered

Cool, ik voel me vanavond ineens heel ontspannen en strijdvaardig!  :D
Het is goed geweest om een en ander in gang te zetten. Benieuwd of de besproken vervolgstappen-met-gevolgen gerealiseerd kunnen gaan worden.

Dat wilde ik nog even kwijt, na mijn ietwat depressieve berichtje van vanochtend.

Mannetje


Ienepien


Scattered

Vervolgafspraak met de bedrijfsmaatschappelijk werker staat voor maandag gepland, dus dat is al lekker snel. Morgenavond eerst een dienst met de ex, ik hoop dat er zoveel werk is dat ik me daar continu mee bezig kan houden.

Sismo

Dat is idd lekker snel, fijn!
Succes met je dienst morgen! (kun je het zelf niet héél druk maken?  ;D )
Maak van elke dag een sprookje: red draken en versla verwende prinsessen, kus af en toe een kikker en pluk de rijpe bramen -Loesje-

Ienepien

Gewoon lekker wat herrie schoppen. :P

Nee hoor, ik wens je een rustige dienst toe. :knuffel:

Scattered

Haha, dat lijkt me niet erg professioneel. Ik zal zeker rustig zijn, want sinds vanmiddag voel ik me ineens heel moe. Hopelijk word ik niet ziek (Mexicaanse griep?!). Maar goed, er is nog een nacht te gaan en wellicht voel ik me morgen weer wat fitter.

Scattered

Net terug van de dienst met de ex. Ik vond het ronduit afschuwelijk en besefte dat er sprake is van een vertrouwensbreuk. Ik kan en wil haar niet meer zien, ook niet in de zakelijke sfeer. Bij alles wat ze zegt en doet voel ik nu dat het nep is of ingestudeerd.

Ik hoop dat het de laatste dienst samen ooit was, nooit gedacht dat ik dat ooit nog eens zou zeggen.

pinky

Hoi hoi,

Ik zit alles zo eens te lezen... ik vind het een rare actie van je ex om het op die manier en zo abrupt te beindigen. Ik denk haast dat ze ineens zich iets heeft gerealiseerd, daar direct naar handelde en niet meer terug wilde kijken. Is haar sterrenbeeld toevallig tweelingen?

Anyway, ik ben ook iemand die ineens een conclusie trekt, dan niet kan wachten met daarnaar handelen en dan ook het liefst niet meer terug wil kijken (en ja, ik ben dus ook tweelingen). Ik zou het zo niet over mijn hart kunnen verkrijgen, tenzij mijn eigen hart geplet is om de één of andere reden. Dus ik kan alleen maar bedenken dat de conlcuslie die ze heeft getrokken vrij heftig is voor haar.

Ik ben zelf niet aseksueel, maar mijn vriend is wel uberseksuel. Hij doet dan soms ook dingen die ik niet prettig vind. Daar zeg ik dan wel van, maar vaak is hij dan al bezig en dus al over mijn grens gegaan. En ja, iemand die seksueel over je grenzen gaat misbruikt je dus... en in dat geval... nou ja, vul maar in. Ik weet cognitief dat het helemaal niet zo bedoeld is, maar het voelt wel zo. Als jij toch iets te vaak net te ver bij haar bent gegaan en zij uit een soort schuldgevoel erin is meegegaan, dan heeft ze dus gevoelens tegen jou ontwikkeld.

Waarom ze er dan toch in meegaan? Er weleens van gejhoor dat meiden geen aangifte doen van verkrachting, omdat ze vonden dat ze er zelf ook schuldig aan waren? Voornamelijk omdat hun lichaam (niet zijzelf, hun lichaam) reageerde op de handelingen van de verkrachter. Hun lichaam reageerde vanuit het instinct. Als een penis naar binnen gaat, wordt de vagina nat. Of de vrouw dat nu wilt of niet. En dus voelen ze zich schuldig.

Wellicht is je vriendin juist zo geschrokken omdat ze het knuffelen met jou wel prettig vond en tegelijkertijd dat niet kon rijmen met haar gevoelens wat betreft seks. Daardoor is ze misschien geschrokken. Ze kan het haarzelf niet uitleggen, dus hoe moet ze het jou dan uitleggen? Dus weigert ze elk contact. Wel zo makkelijk.

Nou goed, dit is mijn gedachte erbij. Het hoeft uiteraard niet waar te zijn. Maar ik kan het me goed voorstellen. Wellicht is het een idee haar een e-mail te sturen waarin je aangeeft dat je nog steeds ontzettend veel om haar geeft, dat je nog nooit zo gelukkig bent geweest als met haar en dat je er graag nog over wilt praten. maar dat als ze dat niet wilt, dat je dan al het contact verbreekt (ook op de werkvloer, valt vast met de planning te regelen) omdat het te pijnlijk is voor jou om zo afstandelijk te 'moeten' doen tegen de vrouw van wie je zoveel houd. Dan hou je het positief en laat je alle ruimte over voor reactie. Je kan ook aangeven dat het gesprek ontzettend belangrijk is voor jou om toch afsluiting te vinden. Of ze dat toch voor jou wilt overwegen.

En verder... een bergje   :knuffel:

Scattered

Haar sterrenbeeld is geen tweeling maar steenbok. Net als ikzelf trouwens, want we zijn bijna op dezelfde dag jarig.

CiteerWellicht is je vriendin juist zo geschrokken omdat ze het knuffelen met jou wel prettig vond en tegelijkertijd dat niet kon rijmen met haar gevoelens wat betreft seks. Daardoor is ze misschien geschrokken. Ze kan het haarzelf niet uitleggen, dus hoe moet ze het jou dan uitleggen? Dus weigert ze elk contact. Wel zo makkelijk.
Het klinkt heel plausibel, toch zou ik er graag met haar over gesproken hebben. In het begin van de relatie kon dat namelijk wel, toen heb ik ook meerdere malen aangegeven dat ze nooit iets 'voor mij' moet doen. Voor mijn gevoel ging dat ook altijd goed. Als zij wilde stoppen met knuffelen, geen enkel probleem. Soms was ik het ook eerder 'zat' dan zijzelf. Ook zij nam soms initiatief.

CiteerNou goed, dit is mijn gedachte erbij. Het hoeft uiteraard niet waar te zijn. Maar ik kan het me goed voorstellen. Wellicht is het een idee haar een e-mail te sturen waarin je aangeeft dat je nog steeds ontzettend veel om haar geeft, dat je nog nooit zo gelukkig bent geweest als met haar en dat je er graag nog over wilt praten. maar dat als ze dat niet wilt, dat je dan al het contact verbreekt (ook op de werkvloer, valt vast met de planning te regelen) omdat het te pijnlijk is voor jou om zo afstandelijk te 'moeten' doen tegen de vrouw van wie je zoveel houd. Dan hou je het positief en laat je alle ruimte over voor reactie. Je kan ook aangeven dat het gesprek ontzettend belangrijk is voor jou om toch afsluiting te vinden. Of ze dat toch voor jou wilt overwegen.
Ik heb dat meerdere keren gedaan, zonder enig resultaat. Je verwoordt het hierboven bijna letterlijk zoals ik dat zelf heb gedaan, ongelooflijk.

Wat mij vooral dwars zit, is dat ze zo snel is overgestapt naar een 'nieuwe' relatie. En dan vooral omdat het met haar beste 'vriend' is. Het hebben van een langdurige (10 jaar) diepe platonische relatie met iemand van het andere geslacht was een van die dingen die ons bond. Ik heb haar hier een paar keer mee geconfronteerd, maar ze reageert er niet op. Ik had het minder erg gevonden als ze iemand anders was tegengekomen die ze net had leren kennen. Iedereen, behalve hem.

Omdat ik me bedrogen voel, ben ik aan alles gaan twijfelen. Is ze eigenlijk wel echt aseksueel? Zou ze zo'n belachelijk spel hebben gespeeld wat niet eens te verzinnen valt? Een paar dagen geleden kwam ik op dit forum achter het antwoord. Het was dus echt, tot mijn geruststelling. Het blijkt dat ze hier vroeger berichten geplaatst heeft, maar de laatste dateert van een paar jaar geleden. Ergens voel ik me schuldig dat ik (per ongeluk) die berichten tegengekomen ben (het was vrij snel duidelijk dat zij het was).

pinky

Lastig hoor. Ik denk echt dat ze op een kromme manier tot een conclusie is gekomen. Ik doe dat ook wel eens, alleen ik weet van mezelf dat het een week later anders kan zijn, dus ik ga mijn conclusie checken. Vaak is het dan half waar of zelfs helemaal niet. Ik denk teveel na. Maar misschien is zij zo'n iemand die ergens een conclusie aan verbind en er dan meteen een actie aan verbind. Ik kan me voorstellen dat als ze irritaties jegens jou voor zich heeft gehouden, dat die dan ineens teveel worden. Maar ja, ik zou er dan over gaan praten, misschien een tijdje afstand nemen en dan opnieuw beginnen. Maar misschien waren jouw gevoelens voor haar veel groter. Of is zij geschrokken van haar gevoelens voor jou. Geschrokken omdat je ineens veels te dichtbij kwam. Misschien wel dichterbij dan haar beste vriend ooit kon komen in die tien jaar. En heeft ze daarom bedacht dat ze dat niet meer wilt en iemand zoekt met wie ze ook een erg goed contact heeft, maar die niet zo dichtbij kan komen. Haar beste vriend dus. Is dat haar tweede conclusie geweest waar ze naar heeft geleeft. Maar goed, allemaal gedachtes van mijn kant, dus zeker weten doen we het niet. Maar ik kan het me erg goed voorstellen dat het ongeveer zo gegaan is.
Ik denk echt dat het een vorm van angst is waar ze last van heeft. Anders zou ze je nog wel willen spreken. En ik denk dat de agst hem zit in haar gevoelens voor jou. Als ze echt weer met je zou gaan praten en ze je zo kwetsbaar zou zien, dan zou ze misschien weer net zo hard voor je vallen als de eerste keer. Die kans is zelfs vrij groot en dat weet ze dan ook. Die gevoelens is juist datgene waar ze dan bang voor is en daarom praat ze niet.

En hoe suf zou dat klinken. Ik heb het uitgemaakt omdat ik teveel om je geef? Nou, dan ga je helemaal je best doen om haar terug te winnen, toch? Dus dat is de enige verklaring die ik kan geven.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet denk dat ze een spelletje met je heeft gespeeld. Zo zijn mensen niet. Tenminste, niet bij anderen. Ze spelen spelletjes met zichzelf. Maken zichzelf dingen wijs, zijn in ontkenning, testen anderen dingen uit etc. En ja, daar zijn helaas vaak anderen bij betrokken. In dit geval jij dus. Maar ik vermoed dat ze je vooraf niet bewust pijn wilde doen. En haar weigering van contact is om haarzelf en jou nog meer pijn te besparen. Ik denk dat zij denkt dat ze jou ook een plezier doet door niet meer te praten. Omdat met haar praten jouw gevoelens over de verbroken relatie alleen maar heftiger kunnen maken.

Nou ja, weer allemaal mijn gedachtes. Maar dat zou mijn reden zijn om zo uit elkaar te gaan.

Ienepien

Nou ben ik reuze benieuwd, wat Scattered hiervan vindt. Je hebt duidelijk je best gedaan om er 'in te duiken'.
Je zou een goede psychologe zijn, Pinky. :knuffel:

Scattered

Citaat van: Ienepien op juli 18, 2009, 11:45:44 AM
Nou ben ik reuze benieuwd, wat Scattered hiervan vindt. Je hebt duidelijk je best gedaan om er 'in te duiken'.
Je zou een goede psychologe zijn, Pinky. :knuffel:
Ik kom er later zeker op terug, ik moet zo weg (en ben dat vrijwel het hele weekend), maar op het eerste gezicht is het zeker iets om even te laten bezinken. Ik ga erover nadenken!

Scattered

P.S. het zou een hele bizarre situatie zijn als ze hier anoniem zou meelezen, bedenk ik me zojuist. Aangezien gebleken is dat ze hier ooit actief was, acht ik het niet onwaarschijnlijk. Ze zal mij aan de nickname al onmiddellijk kunnen herkennen. Dan is het diepste dieptepunt in de geschiedenis van de communicatie wel zo ongeveer bereikt.

Mensen moeten meer praten met elkaar, in het echt, niet digitaal. Al is het voor mij wel fijn om mijn kant van het verhaal hier kwijt te kunnen en ook nog eens te merken dat mensen het lezen, erover nadenken en heel erg hun best doen om te bedenken wat er nou echt aan de hand is. Heel mooi, echt waar.