Stoppen of doorgaan?

[dude]

Beste allemaal,

Ik loop al zo lang met dit 'probleem' rond, maar heb er nooit aan gedacht om eens te Googlen naar het onderwerp. Zoals je merkt heb ik dat nu wel gedaan, en de eerste hit heeft me meteen hier gebracht. Wat 'fijn' om te zien dat ik niet de enige ben!

Ik denk dat dit verhaal er al in vele variaties terug te vinden is, maar toch wil ik mijn ervaringen opschrijven, al is het alleen maar om het voor mijzelf ook eens op een rijtje te krijgen. Voor de duidelijkheid: ik ben sexueel, en mijn partner is (vermoedelijk?) asexueel)

Ik ben al 9 jaar samen met mijn vriendin, we hebben een blakende dochter van 2,5 jaar oud. Kortom, een volmaakt leven. Alleen is er één aspect wat al jaren tot grote frustraties leidt: sex.
Toen mijn vriendin en ik 9 jaar geleden een relatie kregen, hadden we bijna elk weekend (we woonden immers niet bij elkaar in de buurt, maar waren wel elk weekend bij elkaar) meerdere malen sex. Dit was iets waar we allebei van genoten, al was het de ene keer beter dan de andere keer (wat imho ook logisch lijkt).
Toen we eenmaal samen zijn gaan wonen, is het behoorlijk bergafwaarts gegaan, en tegenwoordig hebben we hooguit 1 keer in de 2 á 3 maanden sex.

Ik ben eigenlijk ten einde raad. Ik heb in mijn optiek alles geprobeerd:

• Praten
• Steunen
• Boos worden
• Extra lief zijn
• Extra veel aandacht geven
• Etcetera, etcetera.

Elke keer als deze frustratie weer boven komt borrelen, is de spanning te snijden. Ik kan precies aanduiden en uitleggen waar ik behoefte aan heb, maar zij blijft alleen maar stil en zegt dat ze het ook niet weet. Klaar, einde discussie.
Deze frustratie zit ook heel erg diep bij mij. Ik voel mezelf niet aantrekkelijk, ik heb het gevoel een slechte minnaar/partner te zijn, ik heb het gevoel dat haar tekort kom, en dit is niet hoe ik me een 'ideale relatie' heb voorgesteld.. m.a.w. het past totaal niet in de lijn der verwachting.

Laatst hadden we, nadat ik een half uur had geprobeerd haar 'op te winden', weer zo'n knallende ruzie, en toen heb ik tegen haar gezegd dat dit onderwerp voor mij de enige reden is dat ik NIET met haar wilde trouwen (Dat klinkt misschien hard, maar lees eerst maar eens verder¹). De rest van de week hebben we geen woord met elkaar gewisseld, en de spanning was te snijden. Na die week zijn we gaan praten, en de slotconclusie was dat zij het 'probleem' niet kan aanduiden, dus geen oplossing.

En in die situatie zitten we nu eigenlijk nog steeds. We maken geen ruzie meer, en hebben zelfs al sex gehad, maar dat voelde niet als een totale overgave aan elkaar. Ik had echt het gevoel dat het voor haar een verplicht nummertje was.

Zojuist probeerde ik weer intiem met haar te zijn, maar ik kreeg wederom nul op het rekest. Kortom, zo ben ik hier dus terecht gekomen.

Nu heb ik al een beetje zitten lezen op dit forum, en de algehele trend is toch dat de sexuele het maar moet accepteren dat zijn/haar partner dit niet is. Maar hoe werkt dit andersom dan? Moet de asexuele het maar accepteren dat zijn/haar partner wel graag sex heeft, maar dit niet kan?

¹Voor mijn gevoel is het toch zo dat een relatie alle aspecten behoort te bevatten: Je deelt lief en leed, een lach en een traan, samen een leven opbouwen, kinderen krijgen, genegenheid en sex, ga zo maar door!

Ik ben ten einde raad. Ik hou heel veel van mijn vriendin, en wil haar in principe niet kwijt. Moet ik dan maar tot in de lengte der dagen 'de hand aan mezelf slaan'? Ik weet niet of ik dat kan volhouden.. Ik wil ook fysiek van het prachtige vrouwelijk lichaam kunnen genieten!

Begrijp me goed, ik respecteer ieders perceptie van sexualiteit (behalve pedofilie!), en ik probeer hier ook niemand aan te vallen of te beoordelen op zijn/haar asexualiteit. Het is MIJN perceptie en het zijn MIJN gevoelens!

The_Dude

[Ienepien]

Hallo Dude, welkom hier.
Volgens goede traditie krijg je een lekker stukje 

Zoals je hier kunt lezen ben je niet de enige, die met dit probleem worsteld.
Of eigenlijk jullie samen, natuurlijk. Want het is een probleem van jullie samen.
Misschien is het een goed idee, dat ze hier ook eens een kijkje komt nemen?

Want vooral het uitspreken van de woorden: ik weet het ook niet! klinken zo bekend in de oren.
Een aseksueel kan pas begrijpen, wat het allemaal inhoudt, als je er over gehoord, gelezen hebt.
En herkenning hebt gevonden, en gezien/gelezen hebt, dat je niet de enige bent.
Het 'snappen' hoe het allemaal is, is vaak al een eyeopener, voor beide kanten.

Daarna kunnen jullie misschien een soort intimiteit vinden, die beiden bevredigd.
En welke manier dat zal zijn, dat moeten jullie zelf uitzoeken.
Het hangt ervan af, waar haar 'grenzen' liggen op dit moment.
En zelfs die 'grenzen' kunnen veranderen in de loop van de tijd.

[pinky]

Hoi dude. Welkom 

Als eerste vraag ik me af of ze wel aseksueel is. Ik bedoel, ik heb ook elk weekend wel seks met mijn vriend (zijn beiden seksueel), maar als we drie weken op vakantie gaan is dat ook nog 'maar' twee keer per week en dus niet de twee keer per dag die we zijn gewend. Het wordt dus al minder. En ik denk dat als je samenwoont, dan hoeft het niet meer in dat weekend, want morgen kan ook nog... en overmorgen... en die dag daarna en daarna en daarna. Dus de opwinding is er niet al van tevoren. Het ebt weg. Het is dus logisch als de seks veel minder wordt. Maar... wat ik me ook afvraag. Je vriendin is nu ook moeder. En vaak verandert dat ook dingen. Want wat als jullie dochter ineens binnenloopt etc? Identificeert ze zich misschien teveel met het moederschap? Of spelen er andere dingen die haar stemming omlaag brengen? Zoals problemen op het werk etc? Misschien is haar het samenwonen ook wel tegengevallen. Had ze zich er meer van voorgesteld. Vraagt ze zich af of dit alles is. Ik speculeer nu zomaar wat he?

Een andere oorzaak kan misschien hormonaal of anderszins fysiek zijn. Het schijnt dat als je hormonen niet optimaal in balans zijn je ook je seksdrive kan verliezen, je somberder kan voelen, minder energiek etc. Het heeft allemaal invloed op het libido.

Nog een andere oorzaak kan zijn dat jullie nu niet echt meer tijd met z'n tweeën hebben. Gaan jullie nog wel eens met z'n tweetjes weg. En avondje of dagje uit. Zonder jullie kind. Gewoon weer aandacht voor elkaar. Voor elkaars verlangen, dromen en alledaagse leven. Wat speelt er bij beiden? Wat willen jullie nog van het leven. Zeg maar constant investeren in de relatie en de ander. Want zowel jij als de ander is constant aan verandering onderhevig, dus moeten jullie elkaar keer op keer een beetje opnieuw leren kennen.

Nou goed, veel tips. Misschien is dat waar je je in een volgens gesprek op kun concentreren. Op wat zij van de relatie had verwacht, wat zij nog graag wilt of momenteel mist. Jij mist de seks, misschien mist zij de intimiteit wel. En als zij krijgt wat zij wil, krijg jij weer wat jij wilt!

[Mannetje]

Dude. welkom,  !
Het lijkt mij ook een goed idee dat ze hier een kijkje neemt.
Dan komt ze er gauw genoeg achter of ze hier wel- of geen herkenning vindt!

[Ereinion]

Welkom Dude. 

Pinky zegt wel interessante dingen. Het geeft in ieder geval een andere benadering en misschien is dat wel wat jullie nodig hebben. Geen gesprek over 'ik wil seks en jij niet. Waarom?' Maar een gesprek op een heel ander vlak.

Er sprongen voor mij een paar dingen uit je post.

Nu heb ik al een beetje zitten lezen op dit forum, en de algehele trend is toch dat de sexuele het maar moet accepteren dat zijn/haar partner dit niet is. Maar hoe werkt dit andersom dan? Moet de asexuele het maar accepteren dat zijn/haar partner wel graag sex heeft, maar dit niet kan?

Ik vind dat je elkaar moet accepteren. Of liever gezegd respecteren. Zij moet respecteren en accepteren dat jij wel seks wilt. Jij dat zij het niet wil. En vanuit die verschillen kun je misschien op zoek gaan naar een alternatief/oplossing/compromis. In het begin van de relatie was het misschien helemaal anders en ik begrijp dat dat zuur is, maar het heeft niet zoveel zin om daar nu nog bij stil te staan. Nu is het anders en daar moeten jullie samen uit zien te komen.

Iets anders dat me opviel is dat je zegt:

En in die situatie zitten we nu eigenlijk nog steeds. We maken geen ruzie meer, en hebben zelfs al sex gehad, maar dat voelde niet als een totale overgave aan elkaar. Ik had echt het gevoel dat het voor haar een verplicht nummertje was.

Zojuist probeerde ik weer intiem met haar te zijn, maar ik kreeg wederom nul op het rekest. Kortom, zo ben ik hier dus terecht gekomen.

Ik ben zelf een aseksueel in een relatie met een seksueel. Mijn vriend hoeft dit dus echt niet bij mij te doen. Hoewel, tegenwoordig kan ik er iets beter tegen, maar de kans is groot dat ik er toch een beetje boos om wordt. Wij vrijen ongeveer één keer in de maand. Soms zit er nog wat langer tussen. Als we het vorige week hebben gedaan wil ik graag met rust gelaten worden. Het klinkt misschien vreemd, maar we hebben dan nog 3 weken te gaan tot ik weer 'moet' vrijen. Niet dat we het zo strikt hebben afgesproken, maar ergens werkt het wel zo. Het geeft mij ook de rust om lekker te kunnen knuffelen, want mijn vriend weet ook dat het zo werkt en accepteert dus dat er hoogstwaarschijnlijk niets uit het knuffelen gaat komen. Dat is een zekerheid die veel aseksuelen zoeken.

Ik vraag me ook af hoe je haar hebt proberen op te winden. Als ik merk dat de nadruk op seks ligt klap ik al weer dicht. Is de benadering dat we 'toevallig' knuffelen, dan ben ik veel meer ontspannen.

En wat betreft: het voelde niet als een totale overgave. Als je vriendin aseksueel is, komt die overgave misschien ook wel nooit meer. Ik vrij met mijn vriend omdat ik hem graag verwen en hem graag zie genieten. Ik kan me niet volledig overgeven. Dat was moeilijk te accepteren, maar ik denk dat mijn vriend nu inziet dat het wel een teken van mijn liefde voor hem is dat ik met hem wil vrijen. En dat dit minstens zo waardevol is dan 'normale' seks tussen twee seksuelen. Dus bij ons is er ook geen overgave, maar we genieten er allebei wel op onze eigen manier van en zeker ook samen.

Nou ja, zomaar wat van mijn ervaringen. Misschien heb je er iets aan. Zelfs als blijkt dat je vriendin niet aseksueel is. Haar hier laten lezen is misschien een heel goed idee.

[Jan]

Hoi Dude,

Als je schrijft dat je vriendin in het begin normaal of zelfs meer dan dat aan seks deed dan is ze naar mijn ideel niet aseksueel.
Negen jaar is nog niet zo heel lang, maar mogelijk is voor haar de spanning en de uitdaging naar jou toe verminderd.
Stel dat ze een andere relatie zou aangaan, dan kan het zijn dat hetzelfde gedrag zich weer helemaal herhalen zal.
Dus dat ze wel weer seksueel actief zou zijn en daarna ook weer niet.
Het is ook vaak de wisselwerking tussen de partners en daarbij een bepaalde chemie.

Persoonlijk merk ik na 30 jaar dat die spanning tussen mijn partner en mij nu minder/anders is dan bv. 25 jaar geleden. Elke dag biefstuk is wel luxe, maar wordt uiteindelijk 'gewoon'.
Dan kan iemand verlangen naar een bal gehakt..

Als zoiets een probleem wordt dan zou ik hulp zoeken in die sector. Je partner moet het dan wel met je eens zijn dat ze achterblijft.