Waar ligt het nou aan??

[Ricardo_lwd]

Hallo mensen,

Ik ben Ricardo, 26 en in relatie met mijn vriendin van 28. Die relatie hebben we nu een anderhalf jaar. We wonen ook een jaar samen zonder kinderen. Ik ben sinds mijn 16 geen maagd meer overigens.

Ik zal beginnen bij het begin. Het was December 2007 dat ik haar leerde kennen. We zagen elkaar in een discotheek bij ons in de stad en het klikte meteen. We hebben heerlijk (intiem) gedanst en leuk gepraat. Ze vroeg mijn nummer en die kreeg ze uiteraard. Ik ben trouwens iemand die de kat uit de boom kijkt en niet snel als eerste zal vragen om telefoonnummers e.d. De volgende dag zou ze ergens gaan winkelen want het was koopzondag. Dus wat over en weer ge-smst. We hebben afgesproken om elkaar weer te zien bij het stappen de zaterdag daar op. Het was zover inmiddels en ik zat voortdurend om me heen te kijken daar in die discotheek. Totdat ik haar zag staan in een hoek. Ik was met 2 vrienden en het viel me ineens op dat ze daar met een andere jongen was. Dat is op zich niet zo'n probleem voor me, echter, ze kwam naar me toe, we praatten even, en ze ging weer terug. Tsja, wat moet je dan denken zou je zeggen. Dus ik dacht, nou prima. Ik ga dansen, het mag niet zo zijn kennelijk. Dus ik wat staan dansen en sjansen tot ze weer naar me toe kwam. Ze legde uit dat die jongen een bekende was. Zijn relatie was uit gegaan die avond en ze vond dat erg sneu. Ik legde uit dat ik het sneu voor hem vond maar ook dat ze op deze manier een verkeerd signaal gaf aan mij. Dat snapte ze wel, ik snapte haar ook wel en dat zei ik ook. Ze ging weer terug naar die jongen. Hij was inmiddels onvindbaar, waarschijnlijk naar huis gegaan dus kwam ze weer bij mij. Uiteindelijk hebben we, godzijdank, een super avond gehad en van daar uit een mooie relatie opgebouwd achteraf. Daar ben ik nog altijd heel erg blij mee en dankbaar voor, ook al gaat het nu erg stroef allemaal.

In het begin gingen we elk weekend stappen. Nu is dat wat minder, maar ja, je word ook ouder en andere dingen belangrijker. Maar goed, na een week of 2 denk ik sinds die eerste keer, sprak ik af om bij haar te komen. Zo gezegd zo gedaan. Het begon een klein beetje onwennig, ook omdat we allebei een relatie achter de rug hadden die niet leuk beeindigd was. Die van haar was al een jaar geleden afgelopen maar de mijne destijds nog maar 6 weken! Die relatie van mij duurde, net als de hare, ongeveer 3 jaar. In die relatie hadden we ook samengewoond. Ik ben iemand die snel over vervelende gebeurtenissen heen stapt dus veel last had ik er niet van. Het was die avond erg leuk en we spraken daarna steeds vaker en regelmatiger af.

Na een week of wat kwam ik weer eens bij haar. Ik moest de volgende dag vroeg werken en het werd wat laat. Dus ik dacht, ik blijf netjes en ik ga gewoon naar huis. Ze stelde voor om bij haar te blijven slapen. Ik wou het alleen als ze het zeker wist. Het was prima en zodoende bleef ik er slapen. Uit beleefdheid heb ik niks gedaan die nacht behalve tegen haar aan te liggen en te knuffelen. Dat vond ze erg fijn net als mij uiteraard. Ik ben naar mijn werk gegaan en we smsten nog veel die dag.

Na een paar dagen en nachten zo beleefd te hebben, hadden we voor het eerst seks. Dat was echt super. We deden het vaker en vaker en het was altijd heel erg prettig en fijn. Ik nam de tijd voor haar en dacht eerder aan haar dan aan mezelf. Ze is overigens een vrij gesloten persoon tot die tijd en een beetje stil en terughoudend. Op een gegeven moment begon ik na te denken en af te vragen waarom ze me niet wilde pijpen en af en toe wat raar deed tegen me. Dus ik vraag dat gewoon. In het begin zegt ze er niks over en draait zich om. Maar de aanhouder wint dus ik blijf haar er op door vragen. Uiteindelijk verteld ze het schokkende verhaal. Het was in haar oude woonplaats, rond 1 uur 's nachts, dat ze thuis kwam. Haar toenmalige vriend was er niet dus ging ze in een leeg huis naar binnen. Ze pakte de sleutels, stak die in het slot en opeens had ze een mes op haar keel. Twee mannen duwden haar naar binnen en dwongen haar vervolgens te pijpen tot ze beide klaar kwamen, hierbij continu het mes op de keel gehouden. Vervolgens zijn ze weer vertrokken, haar zo achterlatend. Ze heeft het nooit iemand verteld en zelfs die ex van haar heeft nooit iets gemerkt. Ik had het na 3 maanden wel in de gaten gehad dat er iets niet klopte. Ik was echt enorm geschokt en wist niks te zeggen. Ik heb haar nog enkele uren alleen maar vastgehouden, meer niet. Ja, wat moet je? Nu begreep ik wel waarom ze zo had gedaan af en toe en waarom ze dit niet deed. Prima toch? Uiteindelijk zei ze zelf ook opgelucht te zijn en daar was ik ook erg blij mee.

We hebben er nog vaak over gepraat en ik heb aangedrongen om hulp te zoeken, zelf informatie gezocht en uiteindelijk vond ze zelf toch ook dat dat moest. Gelukkig heeft ze dat gedaan en volgens haar zelf ging het daarna iets beter. Dat is het belangrijkste natuurlijk, dat je dat voor je zelf kunt zeggen. Ik merkte zelf ook wel dat het wat beter liep. En niet alleen omdat ze me af en toe wat verwende hoor maar in het algemeen was ze NOG leuker dan ik haar al vond.

We zijn lekker op vakantie geweest naar Griekenland en vervolgens enkele weken later gaan samenwonen, wat zij echt heel erg moeilijk vond zei ze. Het ging lange tijd heel erg goed tot dat ik nu op dit punt ben aanbeland.

Ik ben zelf iemand die graag dingen onderneemt en probeert. Ik hou niet van het eentonige verhaal (op seks gebied), dus elke keer hetzelfde standje of weinig initiatieven hou ik niet van. Ik heb het al een aantal keer met haar gehad over waarom ze weinig initiatief nam en eens wat speciaals voor me deed of wat ondernam. Ze zegt dan altijd dat ze niet zo is en niet weet wat ze dan moet doen. Dus ik vertel haar wat ik allemaal leuk vind, ik bedoel, gewoon een sexy pakje aantrekken voor me is toch niet zo'n probleem? Maar ook dat zit er niet in. Ik hou ook van het op andere plaatsen seks hebben. Ook daar in gaat zij niet mee. Het gebeurd altijd op bed zeg maar. Ik vertel haar dat we ook, bijvoorbeeld in de keuken wat kunnen doen. Overigens moet ik er wel bij zeggen dat ik het zelf meerdere keren geprobeert heb met haar hoor maar ze wijst me dan vaak af of vraagt me mee naar boven. Ik wil dat ze zelf zulke initiatieven neemt. De laatste tijd word het minder en minder. En ik ben daar niet tevreden over. Ik begin vaak en probeer veel dingen. Zo heb ik weleens iets gekocht om het leuk te maken, denk aan handboeien en ja, zelfs een duur ding van 100 euro die zij in moet stoppen en dan kan ik met een afstandbediening dat ding bedienen. Na een half jaar hebben we die welgeteld 1 keer gebruikt. Ja, als zij hem niet in doet word het lastig he. Ook daar praat ik vaak over. Ik vind het zonde van mijn geld zo en zonde van de moeite die ik doe om het weer leuk te maken. Ik heb ook vaak sausjes gebruikt, maar denk maar niet dat zij daar aan zal denken hoor. Een erotische massage kon ze ook vaak krijgen van me maar andersom ho maar.

Kortom, mijn frustratie zit behoorlijk hoog. De laatste weken doet ze weer heel erg weinig bij me (pijpen/strelen/initiatief nemen) en daar spreek ik haar dan af en toe op aan met de vraag waarom. Ben ik niet leuk meer voor je? Is er iemand anders misschien? Moet ik iets veranderen? Zeg ik de verkeerde dingen? Ik weet het echt niet meer. Ik zit met mijn handen in mijn haar. De laatste dagen is het wel heel extreem. Nu hebben we ruzie omdat ik aangeef wat vaker iets bij mezelf te doen. Dat snapt ze schijnbaar niet. Is dat verkeerd van mij om dat aan te geven? Ze groet me niet eens meer, kust me niet meer en er gebeurd verder al helemaal niks meer. Ik ben radeloos, na alles wat ik gedaan heb voor haar en geprobeert heb ik ons seksleven..... Het liefst zit ik alleen op een klein eiland ergens tussen Japan en Mexico.....

Bedankt voor de moeite om het te lezen.

HELLUPPP!! 

[Ienepien]

Jeetje, wat een uitgebreid verhaal.................nu snap ik je beter.
Maar het lijkt erop, dat jullie interesses op seksgebied niet geheel overeenstemmen.
Zij wil 'gewoon' en 'normaal' en jij wilt liever 'kinky' en 'extreem'.
Waarom ben jij niet tevreden met wat je hebt? Waarom wil je meer?
Ik begrijp dat niet. Wil je 'alles een keer gedaan hebben'?
Misschien kan je het in je fantasieëen doen, als je masturbeert?

Jouw vriendin is zeker NIET aseksueel, maar heel 'normaal'.
Probeer toch met haar wensen rekening te houden, zij is 'beschadigd' en kán soms die dingen gewoon niet doen, die jij van haar verlangd.

[Ricardo_lwd]

Jeetje, wat een uitgebreid verhaal.................nu snap ik je beter.
Maar het lijkt erop, dat jullie interesses op seksgebied niet geheel overeenstemmen.
Zij wil 'gewoon' en 'normaal' en jij wilt liever 'kinky' en 'extreem'.
Waarom ben jij niet tevreden met wat je hebt? Waarom wil je meer?
Ik begrijp dat niet. Wil je 'alles een keer gedaan hebben'?
Misschien kan je het in je fantasieëen doen, als je masturbeert?

Jouw vriendin is zeker NIET aseksueel, maar heel 'normaal'.
Probeer toch met haar wensen rekening te houden, zij is 'beschadigd' en kán soms die dingen gewoon niet doen, die jij van haar verlangd.

Dat begrijp ik ook heel goed en daar ligt het probleem ook niet. Ik snap heel goed dat ze dat moeilijk vind maar ze zegt ook tegen me dat ze het wel graag proberen wil en doen wil maar het echt doen doet ze niet. Ik snap ook best dat je dan soms de dingen niet kan doen die je wel wilt maar er zijn toch ook andere dingen die je WEL kan doen?

Even wat rechtzetten... Ik ben zeker niet extreem, tenzij je dat zelf extreem vind. Mijn vriendin zal mij ook wel als extreem zien nu ik er zo over denk maar ik vind hoe ik ben NORMAAL. Dat is het punt. Ik zie het als normaal om het eens ergens anders te doen of iets spannends te doen, dan wel thuis, dan wel waar dan ook.

Wij zijn ook totaal verschillend inderdaad. Dat zegt ze zelf ook vaak als we het erover hebben maar daarom zoek ik oplossingen. Dat moet je dan toch ook proberen? Ik vind dat ik mezelf dat verplicht ben. Ik vind dat, als ik er ooit mee ophoud, ik tegen mezelf moet kunnen zeggen dat ik er alles aan gedaan heb.

Het is ook zeker niet zo dat ik ALLES een keer gedaan wil/moet hebben. Ik wil ook aandacht, net als ieder andere gezonde jonge kerel, lijkt mij. Dit is toch dood normaal? Moet dan echt heel onze relatie alleen om de problemen van mijn vriendin draaien? Dat vind ik wat ver gaan hoor...

Verder ben ik super blij met haar, ze is heel lief en behalve op seks gebied gaat het uitstekend tussen ons. Dus het is zeker niet zo dat ik zo vreselijk ontevreden ben. Ik heb nou ook eenmaal mijn behoeftes, verlangens, fantasieen enz enz... of is dat ook al zo abnormaal...

Ik heb wel door dat dit aan mezelf ligt, afgaande op deze reactie.

Toch bedankt voor je mening! Word gewaardeerd, ik drijf maar wat verder af geloof ik ergens op die grote oceaan... Voel me best een beetje onnozel, of het mijn eigen schuld is.

[Ienepien]

Omdat ik de enige ben op dit moment hier die kan reageren ( tja, ik zit hier nu eenmaal graag)
zal ik het nog maar een keer doen.

Jij zegt, dat zij een probleem heeft.
En dat het niet aan jou ligt. Dit zie ik toch even anders.
Jij bent inderdaad een 'gezonde jongen' met je verlangens en je fantasieën.
Natuurlijk mag dat. Is denk ik ook heel normaal op jouw leeftijd.
Maar als zij dat soort dingen liever niet doet/wil, zal je haar toch moeten respecteren.
Respect voor elkaar, dat mis ik een beetje bij jou.
Begrijp me goed, ik veroordeel je niet, maar ik vind, dat je de seks een beetje op de voorgrond zet nu.
Net of 'de rest' er niet meer toe doet.
En uiteraard is seks in de vrije natuur ntuurlijk het'állerlekkerste, maar dat moet je wél allebei vinden.
Misschien is zij bang voor 'ontdekking door anderen' ofzo. Vraag haar er eens naar, waaróm ze het niet wil.

[Ricardo_lwd]

Na van alles geprobeert te hebben, pratend dan wel op een andere manier, kom je eens op een punt die je kunt omschrijven als radeloos, moe, verdrietig, boos, teleurgesteld en gekwetst, simpelweg omdat er niks veranderd, geluisterd word, iets mee gedaan word, geaccepteert word en noem maar op.

Ik kom hier mijn verhaal niet zo publiceren als ik er niet al alles aan gedaan heb. Tuurlijk heb ik respect voor haar keus, mening en gevoel te opzichte van mij, en ik begrijp het beter dan men hier zal denken, geloof me.

Seks heeft al die tijd veel te veel op de achtergrond gestaan en onze relatie heeft altijd in het teken van haar gestaan. Ik heb me altijd aangepast waar ik kon en mijn best gedaan haar een prettig en fijn gevoel te geven. Dat gaat lange tijd goed maar zelf ga je er weleens aan onderdoor.

Wat moet ik nou doen?

Niet zeuren, mn bek houden, en mn best blijven doen?
Het accepteren en mn mond houden?
Mn spullen pakken en vertrekken?

pfff laat ook maar...  Ik denk dat ik op een site beland ben waar ik op weinig sympathie kan rekenen... of verdien ik dat niet?

[jojo83]

Wow, wat een verhaal.

Als ik eerlijk ben vind ik het moeilijk een reactie te geven, maar om te laten weten dat ik wel meedenk ga ik toch een poging doen.

Het lijkt er wel een beetje op alsof je momenteel veel vanuit jezelf reageert, maar aangezien ik ook alleen jouw kant hoor en het jouw irriteert is het ook logisch dat het zo overkomt. Dus misschien is dit wel helemaal niet zo. Uit je verhaal begrijp ik ook dat je juist net heel veel doet voor je vriendin en haar gevoelens zeker respecteerd. Dus dit zou het vorige weer tegenspreken. Conclusie hiervan  Dit kun je denk ik alleen maar zelf beoordelen.

Ervaart je vriendin deze hele situatie ook als een probleem of niet? En hoe veel hebben jullie er al samen over gepraat? Weet zij bijv. hoe dwars het jou zit?
Je vraagt wat je moet doen. Als dit allemaal echt goed is besproken en alles is voor jullie allebei duidelijk, denk ik dat jij voor jezelf een keuze moet maken. Als de situatie zo zou blijven (voor altijd), kun jij daar dan mee leven?

Heel veel sterkte 

[Ricardo_lwd]

Wow, wat een verhaal.

Als ik eerlijk ben vind ik het moeilijk een reactie te geven, maar om te laten weten dat ik wel meedenk ga ik toch een poging doen.

Het lijkt er wel een beetje op alsof je momenteel veel vanuit jezelf reageert, maar aangezien ik ook alleen jouw kant hoor en het jouw irriteert is het ook logisch dat het zo overkomt. Dus misschien is dit wel helemaal niet zo. Uit je verhaal begrijp ik ook dat je juist net heel veel doet voor je vriendin en haar gevoelens zeker respecteerd. Dus dit zou het vorige weer tegenspreken. Conclusie hiervan  Dit kun je denk ik alleen maar zelf beoordelen.

Ervaart je vriendin deze hele situatie ook als een probleem of niet? En hoe veel hebben jullie er al samen over gepraat? Weet zij bijv. hoe dwars het jou zit?
Je vraagt wat je moet doen. Als dit allemaal echt goed is besproken en alles is voor jullie allebei duidelijk, denk ik dat jij voor jezelf een keuze moet maken. Als de situatie zo zou blijven (voor altijd), kun jij daar dan mee leven?

Heel veel sterkte 

Bedankt voor je reactie allereerst. 

We praten er momenteel niet veel over omdat ze dus zeg maar constant boos is, boos doet en me negeert, sowiezo is zij niet heel erg open en spontaan zoals ik dat zelf ben. Ik kan er dus niet met haar over praten nu dus lucht ik hier mijn hart maar. Ik ben sowiezo altijd al een prater geweest. Verder heel open, eerlijk en recht door zee. Als me iets dwars zit zeg ik dat dus ook altijd meteen. Als ik het ergens niet mee eens ben sta ik ook vooraan om dat kenbaar te maken. Het is dus niet zo dat ze het niet weet. Ze weet donders goed hoe ik erover denk, wat ik leuk zou vinden, mis en hoe ik me hieronder voel. Maar dat gaat al een hele tijd zo dus en ik blijf me maar ongelukkig voelen en juist dat laatste wil ik niet meer. Ik ben op een punt dat ik voor mezelf kies en niet meer mezelf wegcijfer, want zo ben ik dus ook altijd al geweest. Veel te behulpzaam voor mijn vriendin en eigenlijk iedereen om me heen. Ik ben op een punt dat ik er eens iets voor terug wil, of het nou van mijn vriendin is of familie, vrienden, maakt niet uit wie. Ook al is het alleen maar eens waardering voor wat ik voor iedereen doe of beteken, dat zal al eens heel wat zijn, of een complimentje weet je... 

Misschien is dat wel het hele punt, misschien moet ik daar zelf mee aan de slag en dat zal ik ook zeker doen mocht dat nodig zijn. Kijk, door deze situatie word ik heel onzeker, wat ik normaal gesproken echt nooit was. Nu ga ik dingen in mijn hoofd halen en me rot voelen constant. Dat weet zij ook maar al te goed.

Nou ja goed, ik laat het (haar) op me af komen. Ik doe maar even rustig aan deze dagen.

Bedankt allen voor de reacties en sorry voor mijn eventuele gefrustreerde reactie naar mensen toe, zo is het zeer niet bedoeld!

[Ienepien]

Bedankt allen voor de reacties en sorry voor mijn eventuele gefrustreerde reactie naar mensen toe, zo is het zeer niet bedoeld!

Ik heb vanmiddag even met m'n handen in het haar gezeten, en zachtjes HELP geroepen

Ergens denk ik niet, dat je hier op het goede forum zit.
Maar desondanks willen we graag met je meedenken.

[Ricardo_lwd]

Dat idee had ik zelf ook al, maar ik zou niet weten waar ik anders terecht moet.

Maar ja, aan de andere kant, het zou ook zomaar wat met a-seksualiteit te maken kunnen hebben bedacht ik me vanmorgen....

In elk geval bedankt voor het lezen en de reacties!

[pinky]

Ik zat het te lezen en mijn keel kneep dicht... waarom? Ik denk dat ik iemand ben zoals je vriendin. Ik ben seksueel, maar ook mijn vriend wil meer op seksueel gebied dan ik. En ik ben iemand die hem dat graag wil geven. Alleen... ik KAN het niet. Waarom niet? Goede vraag, ik weet het niet, anders dan dat ik het vreselijk vind. Ik hou bijvoorbeeld niet van pijpen. En dat weet hij. Hij vraagt me er vaak wel om. Niet direct hoor, ook wel indirect. En als ik in een erg goede bui ben dan heeft ie mazzel. Ik heb hem ook belooft dat als ik in zo'n bui ben, dat hij de eerste is die het merkt. Maar dat is gewoon niet zo vaak en ik zou zeer opgelucht zijn als het van hem niet meer zou hoeven.

Ik ben dan wel in voor anderen plaatsen, maar goed, ook dat heeft zijn beperkingen. Ik kan er gewoon niet tegen als ik het gevoel heb gedwongen te worden tot iets dat weerstand in me oproept. En het vele vragen voelt als dwingen. De bewegingen die hij in bed maakt die er overduidelijk op wijzen dat hij mijn gezicht weer richting zijn ding wilt hebben maken dat me al mijn zin ontnomen wordt. Het voelt als misbruik... Ik wil hem graag het plezier doen, ik wil aleen niet datgene doen wat hem een plezier doet. En die tegenstelling is niet uit te leggen. Hoe kun je zeggen iets voor de andere te willen doen maar lukt het je dan vervolgens niet? Nou zo dus.

Ik hoop dat je het snapt en dat je er iets aan hebt/ iets mee kunt? Ik denk dat meer dwingen, vragen etc alleen maar averechts werkt. En dat zie je nu zelf ook. Ik denk dus inderdaad dat je het moet accepteren. Zeker nu. Haar duidelijk maken dat je dat niet meer van haar verlangt. De beste manier voor mijn vriend om voor elkaar te krijgen dat ik hem een plezier doe is als hij er een tijdlang niet meer om heeft gevraagd of naar heeft gehint. Dan voel ik me veilig, dan is het mijn eigen keuze.

Ik snap je situatie. Echt waar. Ik snap het te goed. Ik snap die van mijn vriend ook. En juist dat maakt dat ik te makkelijk over mijn grenzen zou kunnen gaan. En net als je vriendin (hoewel veel minder heftig en minder vergaand) heb ik ook in een situatie gezeten waar een man me tot sex heeft proberen te gedwongen. Angstige situatie en ik denk dat dat de weerstand in mijn lijf en geest veroorzaakt voor bepaalde seksuele handelingen.

Mijn advies is dus haar duidelijk maken dat je op seksueel gebied het initiatief aan haar overlaat en dat je niets doet wat ze niet wil de komende tijd. Op de voorwaarde dat jullie wel kunnen bespreken hoe jullie de boel kunnen verbeteren. En je dan beiden aan die afspraken houden. De vraag is waar jij gelukkig mee kunt zijn, want ik ben bang dat het een middenweg gaat worden tussen wat jij graag zou willen en wat zij liever allemaal niet doet. Je kunt uiteindelijk niet alles hebben.

Nou goed, ik hoop dat ik je wat duidelijkheid heb kunnen geven en dat je hier iets aan hebt gehad! Sterkte met alles! 

[Mannetje]

Hallo Ricardo,

Je vriendin is absoluut niet aseksueel. Ik noem haar eerder "degelijk".

Des te harder jij met je bulldozer qua ideeën doordrukt, des te hoger wordt de berg waar je doorheen moet. Uiteindelijk loop je vast, als je al niet vastgelopen bent....

Je merkt nu al dat de afstand tussen jullie steeds 2 groter wordt op gebied van sex. Continu doordrammen heeft echt géén zin! Ze staat er gewoon niet open voor.

Je schrijft:
Ik ben op een punt dat ik voor mezelf kies en niet meer mezelf wegcijfer, want zo ben ik dus ook altijd al geweest. Veel te behulpzaam voor mijn vriendin en eigenlijk iedereen om me heen. Ik ben op een punt dat ik er eens iets voor terug wil, of het nou van mijn vriendin is of familie, vrienden, maakt niet uit wie. Ook al is het alleen maar eens waardering voor wat ik voor iedereen doe of beteken, dat zal al eens heel wat zijn, of een complimentje weet je...

Ik zie dan ook niet echt het probleem bij haar, maar mee bij jouw liggen. Je kan niet alles 100% van anderen verwachten.

Het advies van Pinky lijkt me een goede om uit te proberen.
Ik hoop niet dat het te laat is en dat jullie er alsnog uitkomen.

[Ricardo_lwd]

@ Pinkeltje

Bedankt voor je advies. Hier heb ik echt iets aan. Ik weet namelijk niet goed hoe het in haar hoofd zit omdat ze er heel moeilijk over praat, zeg maar niet. Nu ik van jou hoor hoe jij er mee omgaat is dit erg herkenbaar. De dingen die je noemt komen hier ook voor op die manier.

Laat ik voor op stellen dat ik haar nooit zou dwingen en het nooit op die manier over wil laten komen. Ik vraag er echter wel vaak om, direct dan wel indirect. Dat zou op haar over kunnen komen als dwingen inderdaad.

Na wat je mij geadviseert hebt ga ik aangeven dat ik het niet meer ga vragen, direct dan wel indirect, en dat ze, als ze het liever niet wil, dan ook niet hoeft te doen (meer). Ik ben er wel achter na deze dagen dat ik haar niet kwijt wil en dat ik me er bij neer ga leggen. Ik ga een manier vinden om er mee om te gaan. Ik ben erg blij dat jij zelf het wel goed begrijpt hoe je vriend zich voelt en ook hoe ik me dan moet voelen. Ik denk dat mijn vriendin dat niet zo in de gaten heeft, dus ook dat ga ik haar aangeven en bespreekbaar maken.

Echt ontzettend bedankt voor je reactie. Hier kan ik echt iets mee!   

[Ricardo_lwd]

@ Mannetje

Allereerst bedankt voor je reactie.

Het advies van Pinkeltje ga ik zeker weten toepassen, en ik ben van mening dat het zeker niet te laat is en ik er in elk geval echt alles weer voor wil doen en laten ook vooral...

Waarschijnlijk ligt het probleem ook bij mij, en moet ik er een manier op zien te vinden om er mee om te gaan, er vrede mee te hebben en blij te zijn met wat ik wel heb, daar heb je denk ik groot gelijk in. Dat besef ik me nu ook goed.

Waar ik denk ik het meeste mee zit is dat zij, en andere mensen die ik het uitleg, waaronder velen hier denk ik, me niet begrijpen.

Nou goed, ik ga er mee aan de slag in elk geval en ben toch wel positief over de afloop er van.

Nogmaals dank voor je mening! 

[pinky]

Ik denk dat ze het wel doorheeft hoor! Juist doordat je er zo vaak om vraagt (in elk geval in haar ogen). En dat maakt dat ze er luchtig mee om wilt proberen te gaan, omdat ze ook wel snapt dat het ergens normaal is wat je vraagt. Alleen voor haar dus niet. Het maakt het er niet makkelijker op. Ik doe ook zo luchtig mogelijk (nu even niet, geen zin, ander keertje oké, vanavond, later etc) in de hoop dat het wel overwaait. Niet dat het dat ooit doet, maar toch... de aanhouder wint ofzo. En dat denkt hij natuurlijk ook en zo zit je in een cirkeltje! Nu heb ik redelijk gelukkig voor hem wel een paar keer een goede bui. Onder de douche ben ik bijvoorbeeld meer ontspannen en heeft ie vaker mazzel. Dus geeft ie me een lekkere massage (zonder verder te gaan) krijg ik vanzelf zin en dan wil ik hem ook verwennen. Maar ook dat zeker niet zo vaak als hij zou willen. Wie weet werkt dat ook wel bij jouw vriendin, maar goed, dat zul je echt aan haar moeten vragen. Ieder zijn eigen ding. Ik hoop dat het werkt! Ik gun jullie beide een fijne relatie en dus ook een fijn seksleven.

[Ricardo_lwd]

Nou inmiddels heb ik het er met haar over gehad en voorgesteld om niets meer te vragen of de suggestie te wekken iets te willen. Ze werd daar erg verdrietig van wat ik nou juist niet verwacht had. Ik dacht dat ze juist ook opgelucht zijn zou maar nee dus.

Ze werd een beetje boos omdat ze het niet leuk zou vinden dat ik me inhoud om haar een lekker(der) gevoel te geven. T is ook nooit goed... Ik blijf er maar gewoon bij om het niet meer aan haar te vragen dan wel de suggestie te wekken.

Maar gewoon proberen... pffff wat een gedoe allemaal...