Waar ligt het nou aan??

[Ienepien]

Ricardo, dat je hier nog wel eens terug wilt komen prijs ik zeer in je.
Je kan goed verwoorden wat je dwars zit, en wellicht iemand anders ooit nog eens helpen, net zoals je zegt.
Dus ik hoop tot ziens.

[Ricardo_lwd]

Hey mensen!

Bedankt allereerst voor de lieve reacties!  Dat doet je dan toch ook wel weer wat 

Gelukkig zit deze dag er eindelijk op want het was er 1 om maar gauw te vergeten. Niet omdat het slecht ging tussen ons of zo maar gewoon omdat het nog best heel erg moeilijk is om je aan te passen. Ik merk wel dat je daar echt tijd voor nodig hebt. Ik denk er echt dagelijks meerdere keren aan om me te blijven focussen op het veranderen van mijn gedachten/gebruiken/wensen. Ik dacht dat doe ik wel even maar zoals het vandaag ging... het was even erg moeilijk. Ik zit dan constant met tranen in mijn ogen die ik probeer te verbergen omdat ik niet wil dat zij ze ziet. Je probeert dan dingen voor jezelf te doen om je gedachten even ergens anders op te zetten en luistert, hoe stom ook, naar treurige muziek. Kortom, je gedachten ergens anders op zetten gaat dan dus ook nooit lukken.

Kijk, als je jezelf wil veranderen is het heel moeilijk om van heel seksueel naar een beetje, toch wel, a-seksueel te moeten gaan. Dat is een hele stap die me erg zwaar bevalt, althans vandaag. Ik cijfer mezelf nu constant weg en neem in gedachten dat zij de belangrijkste is. Dat laatste wist en deed ik al, vond ik zelf, maar jezelf wegcijferen is best wel frustrerend en het doet ook wel pijn. Ik ben altijd een positief iemand geweest en vol zelfvertrouwen maar dat neemt na zo'n dag toch wel sterk af.

Wat ook nog zo is, is dat ik onbewust zoek naar een soort vervanging van mijn verlangens en gevoelens, omdat ik ze niet helemaal weg kan stoppen. Ik vraag dus op een andere manier aandacht van haar. Ik ben zelf iemand die graag knuffelt en er ook nooit zo bij nagedacht heb dat het 's nachts in bed altijd van mijn kant komt als het gaat om knuffelen, in slaap kietelen/strelen. Zij zegt altijd dat ze het heerlijk vind om met haar rug tegen mijn buik aan te liggen en zo liggen we dus ook eigenlijk standaard altijd, wat inhoud dat ik haar altijd streel en kietel. Dat vind ik overigens totaal niet erg, het gaat vanzelf, je denkt daar niet bij na en ik heb er dus ook nog nooit zo over gedacht. Maar nu heb ik dat eens nader bekeken en verteld dat ik het ook wel een beetje mis dat ze dat bij mij doet. Ik vind gekietelt worden om zo in slaap te vallen ook wel lekker net als ieder ander. Ook al zou ze alleen eens tegen mij aanliggen in plaats van andersom vind ik al heerlijk. Dat is nu wat ik enorm mis en die specifieke aandacht zoek ik ter vervanging.

Zoals ik ben heb ik dat ook maar verteld dat ik er zo over dacht en dat viel niet helemaal goed. Zij ziet dat niet zo en is van mening dat ze dat wel genoeg doet. Misschien is dat ook wel zo, ik bedoel, nooit knuffelen is ook weer overdreven. Het is niet zo dat ze me nooit aanraakt natuurlijk. Ik heb ook uitgelegd toen dat ik dan onbewust naar een vervanging zoek en op een andere manier wat (meer) aandacht zou willen. Dat snapte ze dan ook wel weer gelukkig. Het is maar moeilijk allemaal zo.....

Ik heb geloof ik al eerder aangegeven dat ik weleens iets probeer en geprobeert heb. Zo heb ik een week of 3, 4 terug 10 dingen opgeschreven waar op staat wat ik leuk zou vinden om te doen. Hiermee rekening houdende met haar traumatische ervaringen. Het waren, voor mij, simpele dingetjes zoals... haar haar op een bepaalde manier te dragen overdag, een bepaalde lippenstift of make-up te dragen, een bepaald geurtje op te doen of bepaalde (casual) kleding te dragen welke ik bij haar mooi vind staan. Ook een massage stond er bij en een keertje lekker samen douchen. De bedoeling was dat zij ook 10 briefjes schreef met wensen. Elke week zouden we dan 1 briefje pakken en ergens in de week, op een zelf te bepalen moment, zouden we dat dan (aan)doen. Ik had haar gezegd dat ze niet te ingewikkeld moest denken en wat dingen op mocht schrijven die zij echt leuk zou vinden.

Het doel voor mij was eigenlijk om er eens ECHT achter te komen wat het nu precies is wat zij nu ECHT leuk vind. Na een weekje of zo heb ik eens gevraagd hoe het met die briefjes stond want ze was er wel erg positief over geweest toen ik het voorstelde. Ze wist moeilijk dingen te verzinnen maar ze was aardig op weg zei ze. Nou prima toch, dat vind ik allang leuk dat ze er mee bezig is. Nu wat weken later heb ik het er al die tijd niet over gehad. Ook zij zelf niet. Ook zitten er nog steeds geen briefjes in dat doosje. Ik ben toen dus hier gekomen en heb mijn verhaal gedaan. Nu ik hier zo mee bezig ben en de reacties gelezen heb en er over na heb zitten denken, moet ik ook dat toch maar uit mijn hoofd zetten. Dit is misschien zelfs al te moeilijk voor haar. Morgen gooi ik dus die briefjes ook maar weg. Dat is dus ook iets wat ik uit mijn hoofd moet zetten, het zoeken naar een oplossing om het weer leuker te maken. Die dingen zijn erg moeilijk voor me. Het doet dus ook ergens vreselijk pijn. Je twijfelt constant aan jezelf. 'Zie ik er nog wel leuk genoeg uit' en 'ligt het nou allemaal aan mij?' Terwijl je eigenlijk best wel weet hoe het zit en waar het door komt.

Ik hou zo ontzettend veel van haar en doe ook echt alles voor haar. Zij is het belangrijkste in mijn leven en ze komt altijd op de eerste plaats. Ik wil haar ook echt nooit meer kwijt. Ze is ook ontzettend aantrekkelijk en word ook steeds aantrekkelijker in mijn ogen. We hebben het altijd ontzettend leuk samen. We doen nog veel dingen en trekken er vaak op uit. We hebben elkaar dagelijks veel te vertellen en genieten beiden van elkaars gezelschap.

Na vandaag kan ik toch niet verkroppen dat ik ontzettend verdrietig ben van binnen... ondanks onze sterke band.   

[Jip]

Jeetje Ricardo, ik begin steeds beter te begrijpen hoe moeilijk dit allemaal voor je moet zijn.
Toen ik in eerste instantie je openingspost las viel ik nogal over een paar dingen die je schreef - dat hebben we inmiddels aan elkaar uitgelegd hoe wij daar allebei tegenaan kijken... Maar als je schrijft dat er ook helemaal niet van houdt om je te strelen/kietelen/lepelen dan is er misschien meer aan de hand dan alleen een probleem met bepaalde seksuele dingen... 
Kijk - puur die sekuele dingen kan ik begrijpen, zeker gezien haar verleden, maar wanneer je in een (liefdes)relatie zit met iemand vind ik het eigenlijk wel vanzelfsprekend dat er wel énige vorm van aanraking is. Als iemand daar helemaal geen initiatief in neemt ga je heel erg twijfelen aan jezelf of aan de oprechte gevoelens van de ander.

Wat van belang is om uit te zoeken waaorm je vriendin ook met lepelen/strelen/kietelen zo terughoudend is. Misschien is ze bang dat een initiatief van haar kant bij jou zal aankomen als een 'uitnodiging' om meer bij haar te mogen doen of van haar te vragen. Dus dat ze zichzelf er min of meer tegen beschermt. Misschien kun je haar rustig uitleggen dat als je het fijn vindt dat ze jou streelt dat dat jou ook puur om het strelen (de liefkozing) zelf gaat en niet een soort voorspel is naar iets anders?
Als ze dat ook afwijst en ze bedoelt het niet persoonlijk (niet op jou als partner uitgekeken ofzo) dan weet ik het ook niet meer wat je er aan kan doen...
Kan me voorstellen dat je ontzettend veel van haar houdt en haar niet kwijt wil, maar een relatie waarin álle initiatief vanuit één persoon komt lijkt me niet gezond... Ik zou gek en onzeker worden als mijn partner nooit toenadering tot me zou zoeken, op geen enkele manier.
Zeker door de toevoeging van de laatste post heb ik me beter kunnen inleven in hoe de situatie voor jou is. Heel veel sterkte!

[Ienepien]

Mij viel even op, de manier van slapen en dat jij haar dan streelt/kietelt.
Zo doen wij dat ook. Alle inititatief komt hierbij van manlief, omdat we nu eenmaal gewend zijn aan de manier van slapen.
Lepeltje/lepeltje, of beiden met de rug naar elkaar toe.
Manlief draait zich meerdere keren om, maar ik lig altijd in dezelfde houding, en word ook zo weer wakker.
Op die kant lig ik gewoon het lekkerste. Dus wij vinden het niet raar om zo in slaap te vallen, al klaagt mijn man ook wel eens,
dat hij het graag wel eens andersom wil.
Als ik een goeie zin heb, doe ik dat ook wel eens, maar op een gegeven moment draai ik toch weer terug, omdat dát nu eenmaal mijn 'slaapkant' is.
Jouw vriendin kan ook wel zo in elkaar zitten. Dat weet ik niet.
Maar dit wilde ik even kwijt.

Overigens vind ik dat idee van die 10 briefjes in een pot wel een leuk idee.
Misschien gaan wij dat ook wel eens doen, maar dan moet je er wel allebei zin in hebben om 'iets' te doen.
Niet op een afgesproken dag/avond van de week, want dan 'moet' het ook meteen gebeuren, en ligt er weer zo'n druk op.
Maar gewoon, als de stemming bij beiden goed is. Dan is het juist wel spannend om te doen.

[pinky]

Ja, die tip ga ik ook onthouden! Dat is leuk!

Met dat lepelen. Beetje hard misschien, maar misschien moet je stoppen dat bij haar te doen. Wie weet gaat ze het dan toch bij jou doen, omdat ze het mist, om je uit te dagen. En als je haar dan verteld dat je dat heerlijk vind, wie weet is dat de aanmoediging die ze nodig heeft? gewoon maar een idee!

[Ricardo_lwd]

@ Jip

Bedankt voor je reactie en begrip allereerst. Ik moet wel even zeggen dat het echt niet zo is dat ze nooit toenadering zoekt. Maar de mate waarin is niet bepaald hoog en als ik dat dan eens aangeef is het vaak zo dat ze zegt dat ik misschien ook wel gelijk heb maar ze er zelf nooit bij stil staat dan wel in de gaten heeft. Als we bijvoorbeeld op de bank liggen film te kijken is ze altijd wel erg knuffelig en kusserig om het zo maar eens te noemen en ligt ook altijd tegen me aan. Zodra we op bed liggen, ligt zij altijd op haar vertrouwde 'slaapkant' omdat dat simpelweg het 'lekkerst ligt'. Daar kan ik dan wel inkomen en je moet me niet verkeerd begrijpen hoor maar ik vind het heerlijk om ook tegen haar aan te kruipen. Dat is het probleem ook helemaal niet. Soms vallen dingen je gewoon op en dan ga je er over nadenken en eventueel anders bekijken.

Zoals je aangeeft denk ik nu inderdaad ook. Waarschijnlijk vat zij mijn toenadering verkeerd op en denkt ze misschien 'oh jee, nu moet er wat gebeuren'. Dat zou best heel goed kunnen zijn denk ik zo. Ze moet niet altijd denken dat ik, zodra ik haar knuffel, seks wil. Zo is het ook helemaal niet. Ik ben sowiezo altijd al een knuffelaar geweest. Ik vind ook niet dat zij dat niet is hoor want als we door de stad lopen pakt ze altijd mijn hand wel als ik dat zelf al niet gedaan heb en zoals ik al zij over de huiskamer situatie, dan is ze altijd wel aanhankelijk. Net als in een bioscoop bijvoorbeeld, dan hangt ze vaak wel tegen me aan als dat andersom niet zo is.

Je weet niet wat er in haar hoofd omgaat en of ze express haar rug toekeert. Zo ga je denken op een gegeven moment en vraag je je af hoe het nou werkelijk zou zitten. Zij geeft dus aan dat ze het heerlijk vind om haar rug tegen mijn buik te voelen. Nou ja, prima, als dat zo is is daar ook niks mis mee alleen dat vind ik ook wel lekker andersom. Als ik dat aangeef zegt ze dus dat ze dat zelf anders ziet en het overdreven vind.

Ik zal er maar weer eens over beginnen tegen haar...

@ Ienepien

Ja dat is een erg herkenbaar verhaal van jullie situatie. Op zich moet dat ook geen probleem zijn als dat echt zo is maar af en toe het eens andersom is voor mij in elk geval ook heel erg leuk. Dan slaap ik toch even wat lekkerder om het zo maar te zeggen, wetende dat je meisje je leuk vind en zich veilig voelt. Niet dat ik dat anders niet weet overigens hoor maar een beetje bevestiging is op zijn tijd erg lekker en ook weleens nodig denk ik. Zeker als je al onzeker word van hoe zij is en door hoe ze kan doen soms.

Het leek mij wel een erg leuke afwisseling van die briefjes. Gewoon niet al te ingewikkelde dingen opschrijven en dan ergens in de week dat bij/met/voor de partner doen. Ik weet dus niet of het werkt want ik heb het maar op een laag pitje gezet. Kijk, ik ben heel erg snel met dingen opschrijven want ik weet priecies wat ik wil en dat wat ik wil is behoorlijk veel dus een briefje of 10 is zo gemaakt. Voor mijn vriendin is dat lastiger. Hoe dat bij jullie is kan ik natuurlijk niet bepalen maar hou er rekening mee.

@ Pinkeltje

Het is niet hard of zo hoor. Ik heb ook weleens periodes dat ik dat ook, bewust, wat minder doe. Toch vind ik het zelf ook prettig om te doen dus blijf ik dat ook altijd wel eens doen. Soms doe ik het ook heel kort en draai ik me snel om in de hoop dat ze mee draait. Om te stoppen dat te doen zou ik nou ook weer niet willen. Daar is het ook te fijn voor. Buiten dat wil ik haar, door haar verleden, ook ALTIJD een prettig gevoel geven en als dat alleen op die manier kan, in de nacht situatie gezien, dan moet dat maar, een ramp is het ook weer niet.

Bedankt voor je reactie!! Net als die van Ienepien en Jip!

[Jip]

Ik denk dat je vriendin vooral veiligheid en bescherming bij je zoekt als ik dat zo lees. En misschien heeft ze dat niet eens zozeer door in haar 'intieme' gedrag waarmee ze jou soms aantrekt en dan weer afstoot. Zij wil in de 'beschermende' positie liggen tijdens het lepelen. Jouw buik tegen haar rug. Uit ervaring weet ik dat andersom liggen ook juist heel veilig en beschermend kan liggen. Misschien weet je vriendin niet zo goed wat ze met 'r handen/armen aan moet als zij degene is die achter ligt. Als zij voor ligt kan ze haar armen tegen haar eigen lichaam aanhouden, misschien voelt dat veiliger voor haar. Maar ik begrijp goed dat jij het ook wel fijn zou vinden eens een keer andersom te liggen.
Ook wat je beschrijft over hand in hand willen lopen op straat, tegen je aanleunen als je in de bioscoop zit. Het lijkt alsof je vriendin voornamelijk op zoek is naar een vriendje dat haar veiligheid en bescherming geeft en dat ze verder weinig behoefte heeft aan seksuele partner. Misschien zie ik het niet goed, maar dat was wat mij uit bovenstaand stukje opvalt.

Over die briefjes: ik vind dat ook echt een heel erg leuk idee. De reden dat je vriendin die briefjes nog niet geschreven heeft is misschien omdat ze bang is wat er op jouw briefjes staat. Als er iets op staat wat zij echt afschuwelijk zou vinden kiest ze liever voor de veilige weg en maakt ze haar wensen ook niet kenbaar... Misschien als je haar duidelijk maakt dat je in die briefjes geen dingen schrijft die zij echt niet zou willen (neem aan dat je haar daar wel goed genoeg voor kent) dat ze dan wel akkoord gaat? Want het idee is natuurlijk wel heel leuk en spannend!

[Ricardo_lwd]

@ Jip

Je hebt helemaal gelijk. Zij zoekt ook voornamelijk veiligheid en bescherming, en misschien is dat ook wel het enigste bedenk ik me nu. Voor zover ik weet bied ik haar die veiligheid en bescherming ook volledig, in elk geval, ik kan me niet voorstellen dat dat onvoldoende zou zijn. Normaal gesproken begin ik ook niet over hoe we in bed liggen, want zeg nou zelf, wat zou het uitmaken?! Zolang je maar bij elkaar bent toch? En zo is het natuurlijk ook. Maar ja, zoals ik al zij, ergens onbewist zoek je naar een vervanging voor het gebrek aan (spontane/spannende) avonturen. Daarom begin je dan sterk aam jezelf te twijfelen vooral en af te vragen wat er mankeert aan jezelf. Je word heel onzeker, wat je anders nooit echt was. Die dingen veranderen allemaal. Kijk, ik leef en heb altijd geleefd voor mijn vriendin. Altijd komt en kwam zij op de eerste plaats, wat nog steeds zo is overigens. Toch mis je bepaalde dingen, denk aan bepaalde gedragingen zoals een complimentje krijgen, aandacht, begrip en dus ook zoiets als dit. Ook zou het weleens leuk zijn als er iets mee gedaan werd als ik iets aangeef wat ik mis, anders zou willen, verlang en juist niet leuk vind. Ik heb vaak het gevoel dat het bij haar is 'het ene oor in, het andere weer uit' en dat irriteert me mateloos.

Als mijn vriendin zegt van je doet dit of dat niet goed, dan pas ik me aan zoveel ik kan en doe ik er ook echt iets mee. Dat zie ik bij haar niet terug. Dat mis ik enorm.

Om nog even terug te komen over dit briefjes... Vanaf dat ik het bedacht ben ik ermee bezig geweest wat ik op zou schrijven, wetende dat ik daarmee erg voorzichtig moet zijn. Ik heb dus 10 dingen opgeschreven die eingelijk allemaal in het belang van haar zijn, dingen waar zij van houd en dingen waar vooral zij zelf van geniet. Zo heb ik ook eentje waar op staat 'steek kaarsjes aan, maak een lekker gerecht en geniet er van samen met mij!' Dat heeft dus al helemaal niets met seks te maken, tenminste, je weet nooit wat er daarna allemaal gebeurd. Ik ga er overigens maar van uit van niet hoor, laat ik dat bij voorbaat zeggen en ik hoop daar ook niet op. Dat heb ik wel afgeleerd, maar goed ik dwaal af... Ik heb haar dus ook gezegd dat het dingen zijn die ze al gedaan heeft of waar ze zich prettig bij voelt in mijn ogen. Afgelopen zondag begon ik er over met de vraag hoe het nou zit met de briefjes. Zij is dus iemand die zoiets al 'vergeten' kan. Ze was het dus echt vergeten, dat zag ik aan haar wel. Nou prima. Ze zei dat we maandag allebei een briefje er uit gaan halen, dus daar was ik tevreden mee met dat antwoord. Gister (dinsdag dus) vroeg ik haar weer of het papier van die briefjes op is, zoek is geraakt of nog gefabriceert moet worden. Weer schrok ze. Ze keek me aan alsof ik boos op haar zou zijn, wat ik dus niet ben en ook zeker niet zo over kwam op haar. Ze weet dus zelf ook wel dat ze MIJ er een plezier mee doet maar nu begin ik er steeds meer aan te denken om er maar helemaal mee op te houden. Ik krijg namelijk alleen maar het gevoel dat ze het zelf helemaal niet wil terwijl ze zei van wel. Wat moet je daar nou mee?? Snap je dat je dan totaal niet weet wat je moet?? Niets lijkt goed te gaan dan. Wat je ook doet, zegt, onderneemt en probeert. Ze zegt wel altijd JA maar als puntje bij paaltje komt is het NEE. Nou goed, ze zei toen, laten we dat vanavond maar doen dan. Nou, na een film te hebben gekeken waar ik totaal niet in zat overigens, zijn we ook zo naar bed gegaan. Ik heb er ook maar niks meer over gezegd, heb me omgedraaid en ben maar (boos) gaan slapen. Ik heb dat niet laten merken overigens.

Nu vandaag is het dus weer een erg slechte dag voor mezelf. Steeds denk je er aan en de hele dag heb je er hoofdpijn van. Je maakt je dan gewoon veel te druk. De hele dag vraag je je af wat je nou eigenlijk fout doet en wat er anders moet aan jezelf. Wanneer zou het eens goed zijn in haar ogen. Je twijfelt de hele dag aan OF ze wel aan je denkt en je mist en OF ze nog wel om je geeft of niet. Dat vreet aan me terwijl ik eigenlijk beter zou moeten weten. Ergens weet ik natuurlijk wel dat ze van me houd enzo maar ja, het maakt je zo vreselijk onzeker allemaal... bah. Ik moet er wat meer afstand van nemen denk ik maar ik weet niet goed hoe. Ik kan haar niet van mijn gedachten afzetten, wat ik ook eigenlijk helemaal niet wil. Toch moet ik denk ik meer afstand nemen. Misschien moet ik wat meer de deur uit, niet dat ik elke avond thuis zit trouwens hoor. Misschien moet ik er een gewoonte van maken om mezelf weer te zoeken/vinden op een andere manier, bij vrienden in de buurt of zo, of bij de tennisvereniging. Maar ja, haar ontlopen is natuurlijk ook niet de manier en wil ik ook echt niet.

Kijk, ik ben iemand die hoopt dat de ander gelukkig is, ook al zou ik dat zelf niet zijn. Ik ben iemand die altijd aan de ander denkt en me altijd zorgen maakt. Zo heb ik ook weleens avonddiensten en dan is ze dus alleen thuis. Vooral in tijden dat het weer snel donker is, ben ik dan erg bang dat er dingen gebeuren met of bij haar. Daar kan ik me ongelofelijk druk om maken. Ik ben niet bepaald jaloers of zo maar door dat ik weet wat ze meegemaakt heeft, stel je je zo op. Het liefst ben je dan 24 uur per dag bij haar. Waarschijnlijk doe ik dat onbewust ook denk ik en daar moet ik misschien proberen vanaf te komen en me, over de zorgen om haar, heen zetten.

zucht..... ik ga maar weer eens verder op m'n werk geloof ik.....   

[Rhapsody]

Hey, een Leeuwarder. 

[Ricardo_lwd]

Liwwadder noemen we dat hier he 

[Rhapsody]

Das een echte. 
Gaast oek naar Cambuur? (ik val meteen maar met de deur in huis)

[Ricardo_lwd]

Normaal gesproken wel maar moet werken voor een zieke  Tegen de Graafschap was ik op vakantie nog dus ik tref het.
Zet de tv wel aan op werk. 

[Ienepien]

Even over die briefjes nog..........misschien scheelt het, als je met je vriendin afspreekt, dat ze het briefje terug mag doen in de pot, en het mag ruilen tegen een andere, als het (wat er op staat) echt niet lukt op dat moment?
Ik kan me voorstellen, dat ze bang is, dat ze alsnog moet pijpen ofzo. En dus daarom van het hele verhaal maar afziet.

[Ricardo_lwd]

Ja we dwaalden weer wat af...

Nee inderdaad, dat is wel een goeie optie inderdaad ja! Die gaan we onthouden.

Inmiddels heeft ze me blij verrast gisteravond     

[Ienepien]

Vertel....................