Biologisch en psychisch

[Jovi_Hobbes]

De tekst van de tante van Ereinion heeft mij weer eens aan het denken gezet. Vooral de gedeeltes over mogelijke oorzaken. Opeens realiseerde ik me iets (wat ik eigenlijk allang wist, maar nu verbindingen tussen leg). We hebben al verschillende redenen voor aseksualiteit voorbij zien komen, maar ik heb voor mezelf het idee dat er niet maar één reden is.
Misschien kunnen jullie je hier totaal niet in vinden maar bij mij zit het ongeveer zo:
Aan de ene kant is er iets "biologisch" lichamelijk aan de hand waardoor ik me niet seksueel tot mensen aangetrokken voel. Hier zou je dus misschien kunnen stellen dat ik een of ander hormonaal probleem heb, maar dat verklaart niet waarom is ook geen behoefte aan seks wil hebben en waarom is alleen aanrakingen al problematisch vind. Voor mijn gevoel heeft dat veel eerder een psychische oorzaak of is het in ieder geval iets wat in mijn karakter zit. En eigenlijk is het dan dus ook maar weer goed dat ik die behoeften niet voel want ik zou me geen raad weten als ik die gevoelens wel had.

Dus mijn conclusie is: geen behoefte en ook niet de wil = Jovi's vorm van aseksualiteit
Zo gauw je wel de behoefte, maar niet de wil of andersom wel de wil maar niet de behoefte hebt, dan heb je een conflict met jezelf en loop je dus tegen problemen aan.

Dit klinkt voor jullie misschien een beetje als onzinnig gebabbel, maar goed, ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

[myra]

Het klinkt erg zinvol wat je zegt, Jovi. Ik denk idd dat wij sowieso al niet een erg grote hormonenspiegel hebben. En veel van ons hebben idd een soort trek in onze persoonlijkheid waardoor intimiteit anders beleven dan de meeste mensen en waardoor seks gewoon té intiem voor ons is.

[petra1963]

Ja, ik kan me er ook wel in vinden. Zoals Myra het samenvat, herken ik het wel.. zowel de lage hormoonspiegel ( een soort 'niets' in mijzelf, er is iets gewoon niet, zo voelt het) als dat ik andere vormen van contact ( al dan niet lichamelijk) al als heel sterk en heftig beleef.
Bij een van mijn eerste mails op dit forum heb ik al iets geschreven over dat ik toen ik 20 jaar jonger was bij een toenmalig vriendinnetje als we met kleren en al tegen elkaar aanlagen herhaaldelijk een grote stroom energie voelde die als een grote cirkel door haar en mijn lichaam heen ging. Dat was voor mij zo heftig, diepgaand en concreet dat sex wat mij betreft niet eens meer aan de orde was. Wat ik voelde, beleefde was compleet oke.
En wat er bij mij misschien bij komt: ik zit helemaal niet op sex te wachten...toen ik een relatie met een vriend had kon ik me als we samen in bed lagen en hij een erectie had mezelf er niet toe krijgen om tegen hem aan te gaan liggen.. En zijn diverse lichaamsvochten over mijn lichaam te krijgen.. BAH ! Oh, wat vond ik dat vies..
Ik voelde ook wel dat het naar voor hem was dat ik dat niet wilde, dat hij dat juist zo graag wilde.. maar ik kon mezelf er niet toe zetten..hoeveel ik op dat moment ook van hem hield. Ik hield altijd een paar centimeter afstand..Maar het was wellicht meer gevolg van het feit dat ik andere vormen van contact ( ook lichamelijk contact) al als heel intens en krachtig kan ervaren..

[Jovi_Hobbes]

Goed om jullie reacties te lezen!

En Myra, wat een leuke nieuwe avatar! En ook fijn dat je hem weer werkend hebt gekregen 

[Stev]

Een interessante vraag.
Jovi, je schrijft dat je voor jezelf het idee hebt dat er niet maar één reden voor je aseksualiteit is maar een stukje verder heb je het meteen over "hormonaal probleem" en "psychische oorzaak". Dan is er WEL een reden aanwezig of begrijp ik je verkeerd?

Zo gauw je wel de behoefte, maar niet de wil of andersom wel de wil maar niet de behoefte hebt, dan heb je een conflict met jezelf en loop je dus tegen problemen aan.

Je vergeet de derde optie: geen behoefte en ook niet de wil maar wel een partner   
(hier spreekt een gefrustreerde aseksueel, vrees ik    )

[petra1963]

Stev schreef: Je vergeet de derde optie: geen behoefte en ook niet de wil maar wel een partner

Ja, dat is net zo goed een serieus probleem...

[Jovi_Hobbes]

Inderdaad, dat is natuurlijk ook een serieus probleem. Ik had de opties alleen beperkt tot "innerlijke strijd..."
Maar om Stevs vraag te beantwoorden: met niet maar één oorzaak bedoel ik eigenlijk dat het niet zo zwart/wit is als in de onderzoeken naar aseksualiteit wordt gesteld. Ik wil best geloven dat er een biologisch/hormonaal iets is waardoor je geen behoefte aan seks hebt. Maar als ik naar mezelf kijk, kan die uitleg misschien wel verklaren waarom ik er geen behoefte aan heb, maar dat is niet de verklaring voor het feit dat ik er ook geen behoefte aan wil hebben. De oorzaak daarvoor kan niet hormonaal zijn en zal eerder op psychisch gebied liggen.

Wat ik hier allemaal mee wil zeggen is dat naar mijn mening het onzin is om aseksualiteit op te willen lossen met een stapeltje hormonen, omdat er dan voorbij wordt gegaan aan allerlei andere aspecten. Als ik dus bij mezelf doorredeneer kom ik al op minimaal twee probleempunten terecht. Dit is dus allemaal puur theoretisch, ik weet net zo min wat de oorzaken bij mij zijn als dat jullie dat over jezelf weten, maar ik ben er dus van overtuigd dat de paar onderzoeken die er zijn gedaan op het verkeerde spoor zitten omdat ze maar naar één oorzaakje op zoek zijn.

[myra]

ja jovi het is zeker een samenspel van meerdere factoren.

Neem bv iemand die impotent is, of iemand die ten gevolge van een dwarslaesie (letsel aan de ruggegraad) geen seksuele opwinding meer kan ervaren. Bij die personen werkt het mechanisme niet meer, maar kunnen ze nog steeds zin in seks hebben. Deze mensen kan je dan ook niet aseksueel noemen. Ik merk dat hier in artikels of online veel misverstanden rond bestaan. Aseksueel zijn kan een fysieke factor hebben, maar er zit zeker ook een psychische bij.

Ik denk persoonlijk dat bij mij de psychische factor (problemen met vertrouwen, intimiteit snel 'te  veel' vinden) het fysieke sterk beinvloedt, dat daardoor mijn lichaam ook niet opgewonden kan of durft te raken. maar dat neemt niet weg dat er nog steeds een fysiek aspect is.

_{Ik denk dat mijn tekst nogal warrig is. Zou beter gaan slapen} 

[petra1963]

ja jovi het is zeker een samenspel van meerdere factoren.

Neem bv iemand die impotent is, of iemand die ten gevolge van een dwarslaesie (letsel aan de ruggegraad) geen seksuele opwinding meer kan ervaren. Bij die personen werkt het mechanisme niet meer, maar kunnen ze nog steeds zin in seks hebben. Deze mensen kan je dan ook niet aseksueel noemen. Ik merk dat hier in artikels of online veel misverstanden rond bestaan. Aseksueel zijn kan een fysieke factor hebben, maar er zit zeker ook een psychische bij.

Ik denk persoonlijk dat bij mij de psychische factor (problemen met vertrouwen, intimiteit snel 'te  veel' vinden) het fysieke sterk beinvloedt, dat daardoor mijn lichaam ook niet opgewonden kan of durft te raken. maar dat neemt niet weg dat er nog steeds een fysiek aspect is.

_{Ik denk dat mijn tekst nogal warrig is. Zou beter gaan slapen} 

Hoi Myra, nee hoor, wat je zeggen wilt is duidelijk..

[petra1963]

Jovi schreef: Wat ik hier allemaal mee wil zeggen is dat naar mijn mening het onzin is om aseksualiteit op te willen lossen met een stapeltje hormonen, omdat er dan voorbij wordt gegaan aan allerlei andere aspecten.

Daar ben ik het wel mee eens, ja. Net als bij transsexualiteit en transgenderisme, om een vergelijking te maken.. Hormonen zijn hooguit een deel van de oplossing. Mensen hormonen geven en denken dat het 'probleem'daarmee is opgelost, is een illusie. Denk ik.
En de vergelijking met mensen met een dwarslaesie van Myra is ook interessant. Want: maakt het lichaam daar wel of niet nog hormonen aan die mensen sexuele verlangens geven, of hen daar bewust van laten zijn ? Ik weet het niet, maar het lijkt me wel een interessante vraag.. 

[Ereinion]

Het lijkt mij ook wel logisch als het zo zit.

Laatst had ik het er op mijn werk ook nog over en sommige collega's dragen dan inderdaad de oplossing aan om iets van hormonen of iets stimulerends te gaan slikken. Maar dan moet je wel die stap willen zetten om dat te gaan slikken. Ik vond het moelijk om aan hen uit te leggen dat dat gedeelte er ook niet was, maar na Jovi's verhaal heb ik het voor mezelf ook wat duidelijker.

[Stev]

Ik kwam iets interessants tegen in het verhaal van Ereinion haar tante: "Er is onder de vrouwen een groep die lichamelijk wel reageert op seksuele prikkels, maar dat niet bewust ervaart"
Dit is namelijk iets waar ik zelf al eerder aan gedacht heb. Zou het zo kunnen zijn dat iets in mijn hersenen die prikkels niet of verkeerd "vertaalt"?

[Sismo]

Of blokkeert? Zo voelt het bij mij in ieder geval.

[Jovi_Hobbes]

Inderdaad, blokkeert zou misschien een betere omschrijving zijn. Dat sluit ook aan bij wat Myra zegt. Overigens vind ik je verhaal helemaal duidelijk Myra, dus er is helemaal niets warrigs aan 
Zelf heb ik ook vaak het gevoel als ik iets schrijf dat het als complete onzin op jullie over moet komen, maar jullie snappen het gewoon bijna altijd. Jullie zijn best goed 

[petra1963]

Het lijkt mij ook wel logisch als het zo zit.

Laatst had ik het er op mijn werk ook nog over en sommige collega's dragen dan inderdaad de oplossing aan om iets van hormonen of iets stimulerends te gaan slikken. Maar dan moet je wel die stap willen zetten om dat te gaan slikken. Ik vond het moelijk om aan hen uit te leggen dat dat gedeelte er ook niet was, maar na Jovi's verhaal heb ik het voor mezelf ook wat duidelijker.

Ja, voor mij maakte het de zaak ook wat duidelijker. Concreet: een flink deel van mijn 'delen' is aangetast door de verlammingen van de Open Rug ( of heb ik dat elders al eens geschreven ?) . Vervolgens zou ik psychisch zo kunnen reageren van 'ik wil het toch', en desnoods via operaties iets voor elkaar krijgen.. ( Het kan, ik heb het bij een f-t-m transgender gezien in een documentaire. Het zag er heel vreemd uit, en wat bizar. Maar technisch kan dat dus). Maar zo reageer ik niet. Dat voel ik niet en dat denk ik niet. Dus kennelijk is er meer.. het verlangen om toch  in die zin 'seksueel' te zijn is bij mij feitelijk ook niet aanwezig. Het is geen niet willen ( dat zou iets moreels kunnen zijn), het is een lege plek, een afwezigheid van iets. Dat ik daarmee ook niet mis.
Dus dat zijn minstens twee verschillende dingen. Het doet me ook denken van een eerdere discussie op dit forum. Met wie ook al weer ? Willem ? Thiotric ? Ik weet het niet meer.. Het ging in ieder geval over dat asexuelen in ieder geval zouden moeten willen dat ze niet aseksueel zijn, voor zichzelf en hun eigen leven. Waarop het antwoord kwam van diversen onder ons dat het als je aseksueel bent lang niet bij iedereen zo werkt. Vat ik dat goed samen ?