Relatie staat op knappen -> relatie is under contruction

[Alice]

Beste lezers,

Ik ben nieuw op het forum en wil graag kwijt hoe ik hier terecht kom.

Als puber, toen vriendinnen met seks begonnen, dacht ik alleen maar "ik hoop dat ik niet hoef". Mijn eerste vriendje was er na 6 weken relatie wel klaar voor, maar ik niet. Uiteindelijk heb ik me na 3 maanden min of meer laten overrompelen en het was verschrikkelijk. Een soort verkrachting waar ik zelf aan mee heb geholpen.

Ik word verliefd op mannen en de eerste paar weken van een relatie voel ik de hormonen wel een beetje in mijn lijf en heb ik ook seks. Wanneer de roze bril af is, is de behoefte aan seks ook weg. Diverse relaties zijn hier kapot door gegaan en met name omdat ik ze beeindigde. Ik kon het niet meer opbrengen het landelijk gemiddelde omhoog te houden en kreeg een afkeer van seks. Niet van de mannen, de liefde en de knuffels, ze zitten nog steeds in mijn hart en soms heb ik het gevoel verkeerde keuzes te hebben gemaakt.

Ik vind seks zinloos, enorm overschat en saai. Ik doe het soms voor mijn partner, maar om eerlijk te zijn is dat alweer 2 seizoenen geleden.
Hij mag van mij buiten de deur aan de slag, maar daar heeft hij geen behoefte aan, zegt hij. Hij wil met mij het bed delen, omdat hij van mij houdt.
Dat snap ik wel, maar ook weer niet. Houden van en seks zijn compleet verschillende dingen. Seks hoort niet bij houden van.
Hij noemt mij egoistisch omdat hij geen seks krijgt omdat ik niet wil. Ik snap het ergens wel, maar kan mezelf er niet toe zetten.

Nee, ik heb geen nare jeugd gehad, juist een hele veilige en liefdevolle jeugd. Het gevoel van seks willen of geil worden van een mooie man die langsloopt of mijn eigen man (die erg knap is) , dat ken ik niet. Ik wil er wel mee knuffelen, maar er seks mee hebben, nee....

Ik weet dat het zo niet lager door kan in mijn relatie. Ik sta weer op het punt deze te beeindigen, ook al hou ik heel veel van hem en hebben we een mooi leven opgebouwd. Maar seks blijft een probleem. Eigenlijk ons enige probleem.

Ik ben ben met dit probleem bij mijn huisarts geweest en heb hem gevraagd mijn hormoonlevels te meten. Dit wil hij niet doen. Heeft iemand hier een andere oplossing voor.

Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties.

[Ienepien]

Allereerst wil ik je zeggen, dat je niet alleen staat met deze 'problemen' Het is een heel herkenbaar verhaal voor velen van 'ons'.
Lees eens rond, verdiep je in topics van mensen met frustraties, stel vragen waar je wilt, en misschien is het handig,
als je je man ook kan motiveren om hier eens te komen kijken.
Ook verhalen over 'partners van' zijn hier volop aanwezig.

[pinky]

Hoi hoi, welkom hier! 

Tsja, de vraag is of je echt iets aan je hormonen wilt doen als het mis is. Zo ja, vraag dan een second opinion aan. Wie weet kan dat bij een gyneacoloog of wil een andere huisarts je doorverwijzen. Uiteindelijk zijn er altijd manieren om zo'n test te doen. Maar goed, stel dat er een hormoonlevel veels te hoog of te laag is, wil je dan wel hormonen gaan slikken. Dat is een vraag die je beter vooraf voor jezelf kunt beantwoorden, voor je al deze moeite gaat doen.

Daarbij denk ik dat je hier vele verhalen kunt vinden die vergelijkbaar zijn met de jouwe. Goede relaties op de seks na. En als de seks goed gaat, is het maar 10% van de relatie, maar als dat niet lekker loopt, wordt het 90% (aldus de wijze woorden van Dr. Phil). Anyway, ik wens je veel sterkte toe en hoop dat jij en je man hier uit geraken! 

[Alice]

Bedankt voor jullie reacties.
Als het inderdaad aan mijn hormonen ligt, wil ik hier graag voor behandeld worden. Ik zou graag mijn man bij me houden en niet weer een goede relatie op de klippen laten lopen door dat stomme lichamelijke gefrunnik.

[pinky]

In dat geval zou ik toch gaan kijken of je ergens een second opinion kan krijgen. Dus een andere huisarts zoeken of neem eens een kijkje op http://www.ivfg.nl/ Zo te zien is dat een bedrijf dat ook hormonen test. Ook bij seksuele disfunctie (oftwel een laag libido). Misschien dat je eens met hen contact op kunt nemen. Over hoe je je kunt aanmelden, wat het kost en in hoeverre het door de zorgverzekering vergoed wordt natuurlijk.

[Ereinion]

Ik vind het raar dat je huisarts het niet wil doen. Maar wel erg moedig dat je hiervoor naar je arts bent gegaan.

Ik heb een vraagje voor je. Wat zijn de wensen van je man? Wil hij 2 keer in de week, of is een keer in de maand ook goed? En moet het dan all the way? Ik vraag dit omdat er misschien best wel compromissen te vinden zijn, maar dan moet je wel eerst dit soort dingen van hem weten.

Ik heb zelf ook een relatie met een seksuele man. Ik heb geen afkeer van seks en daarom vrij ik wel met hem. In het verleden konden er ook maanden tussenzitten. (en omdat we een keer bedacht hadden dat we zouden wachten tot ik het initiatief zou nemen, zelfs een half jaar. Toen kwam het initiatief weer van hem, anders zouden we nu nog wachten.  ) Ik moet zeggen dat hoe rustiger we er samen mee omgaan, hoe vaker we samen vrijen. Maar we hebben ook allemaal andere manieren bedacht om intiem met elkaar te zijn. Als je wat meer leest hier op het forum, zul je wel wat verhalen van me tegenkomen. En anders: vraag maar raak.

[Jovi_Hobbes]

(o, Ereinion post net voor mij, excuses als er overlap in onze verhalen zit!)

Het belangrijkste om een 'gemengde' relatie kans van slagen te geven is dat je met elkaar kunt communiceren over het probleem. Het heeft geen zin om de een of de ander de schuld te geven. Het is een probleem van jullie beiden en het is iets waar je samen aan moet werken. Maak jullie gevoelens bespreekbaar en probeer manieren te vinden om elkaar te laten blijken hoe belangrijk jullie voor elkaar zijn. Misschien is het mogelijk om grenzen op te zoeken: wat kan en wil jij wel en wat maakt het voor hem makkelijker om weinig of geen seks te hebben. Dat soort dingen.

Dit klinkt allemaal makkelijker dan het is. Eigenlijk zijn deze tips een korte samenvatting van alle ervaringsverhalen die hier op de site te vinden zijn. Ik hoop dat je hier iets mee kunt.

Over je huisarts: als hij je hormoonlevels niet wil laten controleren, had hij dan wel andere suggesties om een oplossing voor je probleem te zoeken?

[Alice]

Wat fijn dat er veel gereageerd wordt op mijn verhaal.
Mijn huisarts wilde mijn hormonen niet testen omdat het dan slechts om een momentopname gaat. Daar zou weinig uit zijn af te lezen, zei hij. Wel heeft hij mij doorverwezen naar een seksuoloog. Op het moment dat ik er klaar voor was om daar heen te gaan, heeft hij zijn praktijk opgeheven....Hoeveel pech kan je hebben? De dichtsbijzijnde zit plm 50km verderop (ik woon in een redelijk kleine stad). Ik vind dat erg ver weg, mijn man heeft het er graag voor over 

Mijn man is gelukkig niet heel veeleisend en zet me gelukkig ook niet onder druk. Ik voel me wel heel erg schuldig omdat iedereen om ons heen wel seks heeft en hij niet. Misschien moet ik inderdaad maar eens tot een compromis zien te komen. Hij zegt dat hoe vaker ik het zal doen, hoe meer zin ik zal krijgen. Maar volgens mij werkt het niet helemaal zo bij mij.
Ik mag mijn handjes dichtknijpen met deze lieve, geduldige man, die me elke dag verteld dat hij van me houdt en dat hij me mooi vindt (en wat denk ik dan?? Jaja, je wilt gewoon seks...) Wat wordt een mens paranoia van dit soort problemen. Ik snap heel goed dat hij er gefrustreerd door raakt. Hij mag van mij met een ander naar bed, maar dat wilt hij zelf niet (zeldzame man :-)) . We zullen dus tot een andere oplossing moeten komen.

Ik ga zeker de aanbevolen website en dit forum uitpluizen.
bedankt voor alle tips en reacties!Ik kan er zeker iets mee.

[Tamar]

Als ik zo je verhaal lees is het bijna of ik in een spiegel kijk. Het enige verschil is dat jij toch een vent hebt gevonden die je neemt zoals je bent! Ik ben blij om te horen dat die soort ook bestaat, en nog blijer om te horen dat je er ook echt op kunt bouwen!
Ik zou zeker proberen die sexuoloog te benaderen, maar vergeet vooral jezelf niet. Je man neemt je blijkbaar zoals je bent, sterker nog, hij is verliefd op de persoon die je bent, dus je hoeft jezelf nooit te veranderen! Maar een beetje biologische uitleg van een sexuoloog kan altijd verhelderend werken, toch? En misschien moet je het gewoon zien als een dagje uit, 50 kilometer verderop, neem je man mee en ga meteen uit eten/stappen/andere gezellige dingen doen. Op die manier is het ook geen vervelende ervaring maar juist een positief iets!?

Nogmaals, fijn om te horen dat het mogelijk is om de 'ware' te ontmoeten, ook zonder de (bijna verplichte) sex! Je verhaal geeft me weer hoop!

groetjes, Tamar

[Alice]

Beste Tamar,

Ik ben blij dat ik je hoop geef, ondanks dat het voor mijzelf soms hopeloos voelt. Maar ik had het inderdaad slechter kunnen treffen.
Als mijn relatie knapt, ligt dat ook zeker niet aan hem maar aan mij, omdat ik de strijd weer eens opgeef.

Toch zal ik op een of andere manier hulp moeten zoeken en misschien moet ik in de auto stappen en er een dagje uit van maken. Niet alleen voor mijn eigen frustraties maar zeker ook voor de zijne. Mijn man is te speciaal om op te geven. Behalve de seks kunnen wij alles heel goed samen, zijn we een goed team en hebben we veel plezier.

[Tamar]

Hoi Alice,

Klinkt inderdaad als een gouden vent. Maar goed, ook als het knapt, is het niet jou schuld. In ieder geval niet alleen! Een relatie gaat om twee, en dus zijn er ook twee 'schuld'. Maar je moet denk ik helemaal niet denken in termen van schuld! Je bent toch niet 'schuld' dat je bent wie je bent, dat 'is' gewoon zo!?

Als hij inderdaad zo bijzonder is als ik denk dat ie is, dan moet je in ieder geval alles eraan doen om samen met hem verder te gaan. Het zou zonde zijn om zo iets moois alleen te laten knappen op iets onbelangrijks als seks! Ik denk dat je vriend het daar ook mee eens is. Hij wil jou niet kwijt over zo iets simpels, want naast seks kun je op zoveel andere (misschien betere) manieren met elkaar connectie maken!
Dus inderdaad, stap in die auto en kijk wat de sexuoloog kan doen om jullie te helpen. En kan die niet helpen, blijf gewoon jezelf, ik denk dat je vriend dat ook zou willen, immers, op die vrouw is hij verliefd geworden!

Maar goed, advies van iemand die zelf nog niet eens de ware heeft gevonden... Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en hoop dat je binnenkort een beslissing kan nemen!

[Ereinion]

Ik zou ook naar die seksuoloog gaan. Al is het alleen maar om je man te laten zien dat je dit soort dingen voor hem over hebt. Daardoor laat je zien dat je begrijpt dat dit voor hem (en dus ook voor jou) een probleem is. En dat is erg belangrijk, misschien wel het belangrijkste. Want als je weet dat je samen staat, kun je de meeste problemen wel aan. Ik merk namelijk dat juist veel frustraties op dit forum komen, omdat het lijkt of het de partner niets kan schelen.

Ik wil hiermee trouwens niet zeggen dat het makkelijk zal zijn om een compromis te vinden. Maar de eerste stap is in ieder geval gezet.

[knabbelvanbabbel]

Alice,

Super dat jullie doorzetten. Het verhaal had ook door mij geschreven kunnen zijn, alleen sta ik aan de andere kant. Ik ben echt gek op mijn vrouw en heb iets van 15 jaar mijn best gedaan om haar te ondersteunen en te ontzien. Toch was bij ons het verschil dat zij een beetje de stuisvogel mentaliteit had en dat frustreerd nog meer dan geen sex hebben. Ik vindt het dus super dat jij het voortouw neemt en dat jullie dit pad samen nemen. Uit eigen ervaring kan ik namen zeggen dat de frustraties anders echt wel bij je man gaan oplopen.

Echt ik vindt het super  .

Marcel

[Jovi_Hobbes]

Hij zegt dat hoe vaker ik het zal doen, hoe meer zin ik zal krijgen. Maar volgens mij werkt het niet helemaal zo bij mij.

Ik ben ook bang dat het niet helemaal zo zal werken.
Het is wel fijn om te lezen dat de rest van je relatie wel goed zit. Dat geeft hoop voor de toekomst. In elke relatie is er wel iets waar beide partners niet in overeenkomen. Bij jullie is dat seks.
Als je het ziet zitten zou ik inderdaad zeker naar die seksuoloog gaan, misschien kan hij/zij jullie op het spoor zetten om inderdaad tussenoplossingen te vinden waar jullie beide gelukkig mee kunnen zijn.

[Alice]

Nou, ik heb na maanden wikken en wegen de eerste stap gezet. Ik heb een afspraak bij een seksuoloog gemaakt. Pfff, moest het even kwijt.
Wordt vervolgd!