Kunnen frustraties onbewust worden omgezet in irritaties?

[Madelief]

Hallo iedereen,

Ik heb een vraag en dan vooral aan de partners van aseksuelen (of wat daarop lijkt). Ik heb het idee dat mijn stemmingen worden beinvloed door het gemis aan seks. Er hoeft maar iets te gebeuren en ik ontplof. En dat gebeurt alleen richting mijn partner... Verder ben ik rustig en vrolijk tegen iedereen. Vaak weet ik niet waarom ik zo reageer. Wat ik wel weet is dat ik dan boos blijf omdat ik het onderwerp "geen seks" er dan bij haal. Een soort van excuus om boos te mogen zijn op haar. Maar wat ik me afvraag is dat ik misschien wel zo snel boos word omdat ik seksueel gefrustreerd ben. Ik zoek geen excuus voor mijn stemmingswisselingen want het mag niet gebeuren. Maar ik herken me zelf niet op sommige momenten. Ik word heel snel boos  en uiteindelijk heel verdrietig als er maar iets gebeurt of gezegd wordt door mijn vriendin.

Ik raak soms echt in paniek bij de gedachten dat het zo blijft, geen seks, geen passie. We houden zielsveel van elkaar. Daar ligt het niet aan.. Ik weet niet of ik dit volhoud!
Herkent iemand die stemmingswisselingen?

[knabbelvanbabbel]

Nou en of dat je stemmingen beinvloed worden door het gemis aan sex. Het hele verhaal wat je schrijft komt overeen met hoe ik het allemaal ervaren heb (en soms nog  ) in mijn relatie.
De seksuele frustratie neemt eigenlijk maar toe en op een bepaald moment moet het eruit. Inmiddels weet ik ook dat het proberen voor jezelf te houden eigenlijk niets opleverd en klachten op gaat leveren en er iedere keer toch weer uit moet. Andere mensen als diegene die van de problemen weten zullen ook nooit aan mij zien dat er een probleem is omdat ik mijn vrouw als oorzaak zag en daar dan ook aan uite. En dat is dan soms boosheid maar vooral steeds laten merken hoe het zit. En dat betekend dat ik soms blij, boos en verdrietig was maar eigenlijk alleen naar mijn vrouw toe.

Tegenwoordig heb ik het wat beter onder controle en heb me er een beetje bij neergelegd dat ik er niets aan kan veranderen. Wel loop ik tegenwoordig hard en (dit klinkt raar ik weet het) daar kan ik de seksuele energie goed in kwijt. Het is niet de oplossing maar het helpt iets.

Marcel

[Madelief]

Nou en of dat je stemmingen beinvloed worden door het gemis aan sex. Het hele verhaal wat je schrijft komt overeen met hoe ik het allemaal ervaren heb (en soms nog  ) in mijn relatie.
De seksuele frustratie neemt eigenlijk maar toe en op een bepaald moment moet het eruit. Inmiddels weet ik ook dat het proberen voor jezelf te houden eigenlijk niets opleverd en klachten op gaat leveren en er iedere keer toch weer uit moet. Andere mensen als diegene die van de problemen weten zullen ook nooit aan mij zien dat er een probleem is omdat ik mijn vrouw als oorzaak zag en daar dan ook aan uite. En dat is dan soms boosheid maar vooral steeds laten merken hoe het zit. En dat betekend dat ik soms blij, boos en verdrietig was maar eigenlijk alleen naar mijn vrouw toe.

Tegenwoordig heb ik het wat beter onder controle en heb me er een beetje bij neergelegd dat ik er niets aan kan veranderen. Wel loop ik tegenwoordig hard en (dit klinkt raar ik weet het) daar kan ik de seksuele energie goed in kwijt. Het is niet de oplossing maar het helpt iets.

Marcel

Dankjewel voor je reactie. Herkenbaar inderdaad.. Ik loop ook hard sinds een paar maanden, zo'n 2 a 3 keer per week. Tijdens het hardlopen heb ik het gevoel dat ik het allemaal weer aan kan en zie ik het allemaal weer heel positief. Helaas slaat dit gevoel soms opeens weer om. Maar heb wel het idee dat het hardlopen helpt ja. Kan me daar wel in vinden. 

Praat jij er met je vrouw over en zo ja hoe gaan die gesprekken? Bij mij lukt het niet om er rustig met haar over te praten...

[Fricai]

Nou nou, een aseksuele partner hebben is blijkbaar iig goed voor je conditie. 

Ik zoek geen excuus voor mijn stemmingswisselingen want het mag niet gebeuren. Maar ik herken me zelf niet op sommige momenten.

Ah! Nu ben ik natuurlijk niet seksueel gefrustreerd (geen flauw idee hoe dat voelt), maar als ik in een bepaalde negatieve stemming heb t.o.v. van een persoon, helpt het voor mij heel erg om dat direct te zeggen. Een beetje in de lijnen "Ik ben boos op je, en ik weet niet waarom dus ik vind het ook maar raar/stom". Meestal wordt het allemaal een stuk positiever als ik er hardop over praat.
Zomaar een tip.

[Ereinion]

Tijdens hardlopen schijnt eenzelfde stofje vrij te komen als tijdens seks.

[Madelief]

Is dat niet endorfine?
Ik voel me vooral erg goed tijdens het hardlopen, sterk, ook door dat stofje natuurlijk. Maar het is niet zo dat ik daardoor minder behoefte aan seks heb. Alleen zit ik er op dat moment minder mee. Ik zie het wat luchtiger maar dat kan net zo goed om iets anders zijn..

Vanmorgen heb ik hardgelopen maar vanmiddag knallende ruzie gehad met mijn vriendin over HET probleem... Pfff..

[Ereinion]

En heeft de ruzie wat opgehelderd?

[pinky]

Misschien een optie om erover te praten onder leiding van een derde persoon. Een derde persoon kan vaak het overzicht houden en jullie stoppen op het moment dat jullie ruzie gaan maken! Dan krijg je misschien sneller en makkelijker helder wat jullie beiden willen doen of laten voor de ander en wat voor jullie beiden oplossingen zijn waar jullie mee kunnen leven!

[Madelief]

Ruzie heeft niets opgehelderd. Vandaag hele gezellige dag samen gehad en als ik er dan over begin op een luchtige manier dan wordt het stil. Geen ruzie maar stilte.. Ik weet niet wat ik liever heb... Ik stelde voor om met iemand te gaan praten samen om in ieder geval uit te zoeken hoe het bij haar komt dat ze geen behoefte heeft. Is ze aseksueel, ligt het aan haar hormoonspiegel, komt het door dingen uit ons verleden. Dan kunnen we in ieder geval verder! Maar ik geloof niet dat ze dat ziet zitten. Heb het even bij de stilte gelaten omdat ik geen ruzie wil en ik weet dat het haar ook pijn doet.. Wat ik niet wil. Ik vroeg haar vanmiddag ook of ze nou nooit eens zin heeft om te zoenen. Dat heeft ze dus niet... Doet elke keer zo'n pijn om zoiets te horen al weet ik dat ik het me niet persoonlijk moet aantrekken maar ja... Ratio en gevoel is moeilijk te onderscheiden soms...

Thanks voor jullie tips en reacties, doet me goed!

[Ereinion]

Ik ben blij dat we kunnen helpen.

Misschien is het opbouwender om niet tegen haar te zeggen dat je met een derde persoon wilt praten om uit te zoeken wat er met haar aan de hand is. Het lijkt mij belangrijker om de focus te leggen op het uitvinden van een manier waarop jullie er samen mee om kunnen gaan. Snap je wat ik bedoel? Als zij aseksueel is, val je haar persoonlijk aan door hulp te willen vinden voor haar. Alsof ze niet goed genoeg is zoals ze is en moet veranderen. Maar het is niet een van jullie die zijn persoonlijkheid moet veranderen. Als jullie samen verder willen en samen een relatie hebben, moeten jullie samen op zoek naar een manier om hiermee om te gaan. Misschien als je dit aan haar duidelijk kunt maken, dat zij dan ook opener kan zijn. (hoewel het voor haar waarschijnlijk nog steeds moeilijk zal zijn om te uitten wat ze wel prettig vindt. En het zal ook niet van het ene op het andere moment opgelost zijn, maar dan is er misschien een begin.)

Ik bedoel dit trouwens niet aanvallend naar jou, want ik vind je heel dapper en respectvol, omdat je hier komt voor duidelijkheid en omdat je duidelijk om haar geeft. En vooral ook omdat je wil vechten voor de relatie. 

[Madelief]

Daar heb je gelijk in. Ik heb misschien soms de neiging om het als haar probleem te zien maar ik weet heel goed dat het ons probleem is. Ik benoem het ook als ons probleem als ik in een rustige bui ben. Maar als ik boos ben krijgt ze wat anders te horen... Maar ik word ook vaak boos omdat ik geen verbetering zie. Hoe vaak ze al niet gezegd heeft er aan te gaan werken... Ik zie geen verschil... En met praten wordt ze of boos of klapt dicht. Mbt de hulp heb ik gezegd dat het misschien goed is om te kijken hoe het komt dat ze geen behoefte aan seks heeft. En dat het ook kan komen door mijn psychische verleden bijvoorbeeld. Dus ik heb het ook bij mij neergelegd. Als we weten hoe het komt kunnen we misschien beter verder met de volgende stap. Dat maakt het wat overzichtelijker en het maakt mij minder onzeker. (ben ook wel iemand die duidelijkheid wil.. misschien zelfs te veel.. maar ja) We hebben wel eens internettherapie gedaan trouwens maar na een aantal weken versloft dat dan weer en doen we er niets meer mee.

Vanmorgen weer erg sjagrijning opgestaan.. Ook met het oog op gisteren. Ik had het aangekaart maar er kwam geen reactie. Daar word ik dus boos om. Ik kan dan blijkbaar niet aardig tegen haar doen.. Dus ik doe haar weer pijn, enzovoorts. Vicieuze cirkel dus... Ze zegt ook dat mijn humeur bepaalt of zij zin heeft. Maar ik ben juist uit mijn humeur OMDAT we geen seks hebben (niet in alle gevallen natuurlijk, maar wel veel denk ik). En de gedachten die dan bij me op komt is: probeer nou eens gewoon de seks en kijk of je het fijn vindt en of ik vrolijker word! Waarom moet ik altijd eerst iets veranderen? Ze zal heus wel bezig zijn in haar hoofd om dingen op een rijtje te zetten maar die zie ik niet, ze praat er nooit over. Dus wat moet ik dan? Afwachten? Nog langer? Het is al zo lang aan de gang...

[pinky]

Ik moet eerlijk zeggen, als mijn vriend bozig doet, wordt ik dat ook en kan ik echt geen seks hebben. Dus op dat punt moet ik je vriendin wel gelijk geven. Maar jullie moeten het samen oplossen en daarom moeten jullie er samen over praten. Jullie moeten ook beiden veranderen en de middenweg vinden.

[Ereinion]

Oh, wat herkenbaar.
Natuurlijk word jij chagrijnig en zonder seks nog chagrijniger. En natuurlijk wil zij dan helemaal niet meer.
Ik probeer me te bedenken hoe mijn vriend en ik hier uit zijn gekomen, maar bij ons was de relatie (gelukkig) opener. We hebben in het begin veel ruzies gemaakt, maar ik was zelf wel altijd op zoek naar een oorzaak. (ik zelf, als mijn vriend met een eventuele oorzaak kwam voelde ik me altijd tegen de schenen getrapt. Want waarom zou er wat met mij aan de hand zijn en niet met hem. Lekker dubbel, hè?) Maar we konden er dus wel over praten.
Dat heeft de relatie wel gered, denk ik. Het praten, maar vooral ook dat we van elkaar wisten dat we bereid waren om dingen uit te proberen. Ik ging (of ga, want we proberen nog steeds af en toe wat nieuws) mijn grenzen over, zodat hij aan zijn trekken kwam. Maar hij heeft zich ook wel eens maanden ingehouden, omdat ik dacht dat het initiatief maar eens van mijn kant moest komen, maar dan moest hij niet aandringen. Na een half jaar bleek dat ook niet de oplossing. 
Maar ja, als de een niet wil praten en het allemaal wel best vind... Dan wordt het toch wel heel moeilijk. Ik wilde dat ik haar aan haar haren hierheen kon sleuren om haar hier wat te laten lezen. En om haar te vertellen dat ze het toch wel getroffen heeft met je en dat ze dus zuinig moet zijn op deze relatie. 

[knabbelvanbabbel]

Je vroeg me hoe de gesprekken gingen tussen mij en mijn vrouw en dat is gelukkig altijd open geweest. In het begin had ik veel moeite om het allemaal te begrijpen en was het soms verwijtend maar over het algemeen erg open. Ik begreep haar probleem en zij het mijne.

Wat ik verder lees in jouw reacties beangstigd me meer en komt precies overeen met de problemen waar ik tegenaan liep. Beiden zien dat er een probleem is en 1 wil er wat aan doen maar de ander werkt niet mee. Dat is wat wij ook hadden en ik heb zelf een paar keer gezorgd voor hulp, wat niet het resultaat had waarop ik gehoopt had. Achteraf maakte een psycholoog duidelijk hoe dit werkt. Op de momenten dat ik mijn vrouw voor een feit stelde dat er hulp aan te pas ging komen moest ze wel (er was geen keus). Echter omdat ze er zelf niet achterstond heeft het geen effect. Ze moet zelf willen !
Een hele tijd geleden heb ik het omgedraaid en heb haar twee telefoonnummers gegeven van hulpverleners (via de huisarts) met de mededeling nu regel jij het maar en wanneer jij denkt dat het nodig is.
Heeft dit het probleem opgelost? NEE! Maar voor mijn gevoel ligt de bal bij haar en ik zal doen wat zij wil dat er moet gebeuren maar het initatief moet van haar komen en sindsdien is ze er wel bewuster van en probeerd nu ook dingen.

Het is een probleem van jullie beiden zoals gezegd is maar beiden zullen voor 100% naar een oplossing moeten zoeken anders komt het niet goed !

Marcel

[Ereinion]

Dat klopt.

Fijn dat je wel iets van een verandering/verbetering merkt, Marcel.