Hoe ver wil je gaan voor een oplossing?

[knabbelvanbabbel]

De aseksueel heeft geen probleem, net zomin als jij een probleem hebt. Maar doordat jullie samen in een relatie zitten, hebben jullie samen een probleem. Daar moet dan ook samen aan gewerkt worden. Als een van de twee dat niet wil, dan is dat wel een probleem.

Juist, zitten we toch op 1 lijn. Als een van beiden de hulp negeert, of de kop in de grond steekt, kunnen wij onze stikkende best gaan doen om dat op te lossen, maar dan kan je het probleem beter bij de partner neerleggen die dit doet. Hij / zij zal dan wat moeten doen en tegenwoordig reageer ik nergens meer op, maar mijn vrouw begint wel naar oplossingen te zoeken en het er wel over te hebben.
Dus leg het bij diegene die in eerste instantie de volgende zet moet doen.

En of de aseksueel geen probleem heeft   Zolang er niet echt is vastgesteld dat iemand aseksueel is (en dus niet omdat iemand het hier leest maar bij een echte arts / hulpverlener) heeft de aseksueel in mijn ogen wel een probleem en zal dit te lijf moeten gaan (met de partner) !

Marcel

[Ereinion]

Met je eerste stukje ben ik het eens.

Het tweede niet. Ik denk dat geen arts het zal vaststellen, zeker niet met een testje of onderzoek. Dan zal het meer een zaak zijn van andere mogelijke oorzaken uitsluiten, maar dat lijkt me geen prettige ervaring voor de aseksueel. Dan moet je constant vechten om jezelf te kunnen zijn. Ik moet er niet aan denken. (maar als de aseksueel zelf alles wil nagaan om te kijken of er toch niet iets aan de hand is, ga vooral je gang. Ik zal je aanmoedigen.)

Even een voorbeeld, vanuit zoals ik het heb ervaren. In het begin van mijn relatie dacht ik werkelijk dat ik gewoon seksueel was. Dus meestal vond ik dat mijn vriend zich maar aanstelde (grof gezegd). Als ik zonder kon, moest hij dat ook maar kunnen. Op andere momenten vroeg ik me af of hij niet een abnormaal hoog libido had of misschien wel seksverslaafd was. (absoluut niet het geval, anders had hij het nooit met mij uitgehouden.) Stel je nou voor dat ik hem naar de dokter (of andere hulpverlener) had gestuurd om te bewijzen dat hij dat niet was.

Stuur je een homoseksueel ook naar een arts?

En een hetero iemand?

Natuurlijk, bij deze laatste twee voorbeelden zou een arts of peut of wie dan ook zijn geaardheid redelijk zeker kunnen vaststellen. Hetero of homo is geaccepteerd in deze samenleving (gelukkig maar) en er is geen twijfel of het bestaat. Wat aseksualiteit betreft is dat anders. Helaas kennen heel veel mensen dat nog niet, zelfs artsen en hulpverleners. Hoe moeten zij dan vaststellen dat iemand aseksueel is?

Ik wil hiermee zeggen dat je dit een ander eigenlijk niet aan kunt doen. Zoals jij weet dat je hetero-seksueel bent, zo weten veel van ons dat we aseksueel zijn. Dat kun je niet testen of uitleggen.
Daarnaast vind ik dat je de situatie moet accepteren, soms maakt het niet eens uit wat de oorzaak is. Respecteer dat je verschillend bent en probeer van daaruit tot een oplossing te komen.
Maar wel weer: samen.

[Fricai]

Part II:

Ik wil hiermee zeggen dat je dit een ander eigenlijk niet aan kunt doen. Zoals jij weet dat je hetero-seksueel bent, zo weten veel van ons dat we aseksueel zijn. Dat kun je niet testen of uitleggen.

Amen. 

[Mannetje]

Part II:
Amen. 

Is hier een kerkmis gaande?

[knabbelvanbabbel]

Ereinion: hier gaan we niet uitkomen denk ik 

Ik vindt dat beide partners de verplichting hebben, let wel op beide partners, om uit te zoeken wat het probleem is. Dat betekend dus dat er hulp gezocht moet gaan worden.
Natuurlijk kan de conclusie zijn dat 1 partner geen interesse in sex heeft en dat daar misschien geen aantoonbare oorzaak voor is, en dan zal je met elkaar daarmee moeten leren leven.
Het zou ook kunnen zijn dat iet anders lichamelijk of geestelijk het probleem is en dat het misschien wel simpel op te lossen is. Zo heeft mijn vrouw eens een nieuw merk pil gekregen die het kleine beetje seksualiteit dat er nog was totaal terugbtacht naar 0. Daar kon je 4 chippendales voorzetten in de blote kont en dan keek ze er nog niet na. Iemand zal deze pil maar hebben en niet overleggen met een arts, dat zou eeuwig zonde zijn en een misser. Daarom vindt ik dat die conclusie alleen getrokken mag worden na hulpverlening. Hoe dan ook  .

En trouwens wat betreft de seksuele partner : ik ben ooit bij de huisarts geweest om na te gaan of het probleem niet bij mij weg kwam. Net zoals jij je dat afgevraagd heb bij je man heb ik me dat zelf afgevraagd en dat was de enige manier om uitsluitsel te krijgen. En neem van mij aan dat ik mijn portie bij de verschillende figuren net zo heb gehad als mijn vrouw.

Marcel

[Ereinion]

Maar volgens mij begrijp je wel wat ik bedoel. En andersom ook.

Ik vind zeker dat je in een relatie je in jezelf moet verdiepen om er achter te komen wat het probleem in die relatie vormt. Maar ik vind dat iets anders dan stellen dat iemand een probleem hééft. Dat in jezelf verdiepen kan zijn dat je naar een arts of hulpverlener gaat, maar het kan ook zijn dat je op een forum als dit erachter komt dat je aseksueel bent. Dat moet ook genoeg kunnen zijn. Als je 'aseksualiteit' dan maar niet als excuus gaat gebruiken om daarna niets meer aan het probleem dat je samen hebt, te doen. Want je zit nog steeds in die relatie.

Ik kan me best voorstellen dat het voor jou moeilijk te begrijpen is dat iemand kan weten of hij of zij aseksueel is. Ik twijfel er zelfs af en toe nog aan. Daarom ben ik er ook van overtuigd dat maar weinig mensen dit labeltje op zichzelf plakken uit gemakzucht. Heel veel voorsteltopics beginnen niet voor niets met: ik herken dingen, maar ik weet het niet zeker.
Iedereen wil normaal zijn, en door jezelf als aseksueel te bestempelen, zeg je meteen dat je 'niet normaal' bent. Daar is best moed voor nodig.

Ik ben zelf ook van allerlei dingen nagegaan, voor ik de term aseksualiteit tegenkwam (niet bij artsen of hulpverleners, trouwens). Net zoals ik bij al die andere dingen voelde dat dat niet de oorzaak was, wist ik nadat ik die term tegenkwam dat dit op mij van toepassing was. Meer uitleg kan ik er niet aan geven. Mijn vriend wilde er eerst ook niet aan, maar ook hij begreep al snel dat het zo was.
Het gaat voor mij over gevoel en niet over iets dat je wetenschappelijk kunt vaststellen.

[Steentje]

Over dat buiten de deur zoeken heb ik wel een vraag; kun je seks en liefde gescheiden zien en houden? Persoonlijk kan ik absoluut geen seks hebben met iemand waar ik geen liefde voor voel. Dus als ik dan buiten de deur zou gaan snoepen, zou dat met iemand zien voor wie ik gevoelens heb. En in dat geval zou mijn relatie ongetwijfeld stranden, omdat de relatie met de andere simpelweg beter is (want zowel de gevoelens ALS de seks!). Dat is denk ik wel iets waar je dan over na zou moeten denken.

Het is natuurlijk de ene mens tegen de andere, niet iedereen is gelijk (zoals we hier zien).  Maar volgens mij kan je perfect seks en liefde gescheiden houden, en kan je perfect seks hebben met iemand zonder dat er liefde is.
Ik vergelijk seks vaak met eten : stel dat je een heel goede relatie hebt, alleen aan tafel klikt het niet zo.  De ene eet liever vlees, de andere liever vis.  Is deze relatie gedoemd om te mislukken ?  Zeker niet.   Is het dan verkeerd dat de viseter eens met een vriend, kennis, of misschien zelfs onbekende, eens lekker op restaurant vis gaat eten ?  En komt de vleeseter iets tekort omdat de viseter op restaurant gaat ?  Zolang de viseter na het restaurantbezoek gewoon weer naar huis komt en verder lief en leed blijft delen met de vleeseter is er toch niets aan de hand ?
Het klinkt misschien wat simpel en plastisch, maar denk er maar eens over na...
En uiteindelijk, stel dat de seksueel ingestelde persoon erin slaagt om lekker te ontspannen en eens lekker van de seks te genieten, dan is de druk weer van de ketel en zal binnen de relatie alles wat vlotter verlopen.  En moet de aseksuele partner jaloers zijn ?  Zeker niet, want dat wat buiten de deur gebeurt is alleen maar iets waarin hij/zij zelf geen zin heeft.
Maar zoals ik al zei, de ene mens is de andere niet, en je moet er wel in slagen om voor jezelf alles duidelijk op een rijtje te houden.  Je moet eraan beginnen met de ingesteldheid dat het puur om de seks gaat, en dat je in geen geval je huidige relatie wil beëindigen.

[Ereinion]

Als alle betrokken partijen het zo kunnen zien, kan het natuurlijk de perfecte oplossing zijn.

[pinky]

Dat denk ik ook! Tsja, ik zou het niet kunnen, maar heb het probleem ook niet. DUs dan is het helemaal makkelijk praten! Als het zo goed gaat... zou ik erg stoer vinden!

[Fricai]

Het klinkt misschien wat simpel en plastisch, maar denk er maar eens over na...

Ik ben het ermee eens hoor.

En moet de aseksuele partner jaloers zijn ?  Zeker niet, want dat wat buiten de deur gebeurt is alleen maar iets waarin hij/zij zelf geen zin heeft.

Volgens mij kun je best jaloezie-achtige zaken ervaren zonder het gebeurde zelf te willen.

[Nicky]

Hoi;

Ik ben nieuw hier;
Even kort voorstellen: ik heb een pracht van een vrouw, voor onze relatie dacht ze dat ze aseksueel was, maar dan werd ze verliefd op mij en begonnen we een lesbische relatie, zonder seksuele problemen (dacht ik) . We zijn nu al een aantal jaren samen en hebben 3 prachtige kinderen samen. Maar sinds een jaar of vijf zes wil de sex van haar kant echt niet meer lukken. We hebben er al veel over gepraat en heb me al veel afgewezen gevoeld. Mijn partner gaat ook naar een therapeut en volgens hem is ze hoogsensitief.
Ik lees hier voor het eerst dat dit blijkbaar het gevolg kan hebben dat je je asseksueel gedraagt in een relatie. Weet jij wat het verschil dan is bij mensen die aseksueel zijn en mensen die hoogsensitief zijn?

[myra]

Aseksueel zijn betekent heel concreet : geen zin in seks hebben en geen seksuele aantrekkingskracht ervaren...

Hoogsensitief (hsp) zijn betekent dat je extra gevoelig bent voor prikkels uit je omgeving. Dit kunnen zowel fysieke prikkels (warmte, fel licht, hard geluid) als emotionele prikkels (spanningen en emoties bij andere mensen) zijn. Doordat hsp's zo gevoelig zijn voor prikkels, en ze veel sterker ervaren dan andere mensen, zijn ze gemakkelijk overprikkeld... Sommige hoog sensitieve mensen zijn ook  zo gevoelig voor seksuele prikkels (aanrakingen, strelingen of de 'daad' zelf), en raken hierdoor dus gemakkelijk overprikkeld. hierdoor wordt seks als 'te intens'  en zelfs pijnlijk ervaren... Waardoor seks niet meer aangenaam is, en men aseksueel kan worden...

Dit is niet het geval voor alle aseksuelen... Veel aseksuelen zijn niet hoog sensitief.  Dé verklaring voor aseksueel zijn bestaat voorlopig nog niet. Er kunnen veel (en meerdere) oorzaken aan de basis liggen...  Maar bij mij is wel een duidelijk verband tussen hoogsensitief en aseksueel zijn.

[Lama]

Dat  is bij mij ook zo. Ik kan erg van seks genieten, mits dat het langzaam gaat en rustig opgebouwd. Anders raak ook ik overprikkeld en is alle lol er vanaf. Ik moet dus geen tijger in bed hebben. Dat is voor mij gewoon pijnlijk. Kan je vrouw bijvoorbeeld wel genieten van een lekkere massage. Ik vind dat heerlijk en dat brengt mij echt op mijn tempo in de mood voor seks. En als het dan dus rustig overgaat in meer, maar het moet dus wel langzaam gaan. Heel soms kan ik snelle seks ook verdragen, maar dan moet het ook echt snel zijn, want na een tijdje kap ik het af omdat dat echt pijn doet. Het beste voorbeeld kan ik geven met kietelen. Kietelen is leuk. Als je gekieteld wordt is dat in het begin ook echt lachen, maar als mensen doorgaan wordt het gevoel ineens heel irritant en gaat het zelfs pijn doen. Terwijl als je iemand heerlijk aan het kriebelen bent kun je heel lang doorgaan. Zo is het bij mij in ieder geval met seks. Ik ben dus niet aseksueel, maar ook geen tijger in bed. Ik kan me dus zo voorstellen als jij dat wel bent dat het soms veels te snel gaat voor je vrouw. Ik ben trouwens ook hoogsensitief.

[Nicky]

Hoi;

Bedankt voor het snelle regeageren;

Het heel rustigaan doen is een piste die we in de loop der jaren al gepaseerd zijn. Het werkte niet voor haar. We deden het vanbij het begin rustig aan, geleidelijk opbouwen. Op een bepaald moment hebben we afgesproken dat zij de grens stelde en dat we na verloop van tijd terug probeerde verder te gaan, Terug opnieuw wennen aan sex. Het begon met knuffelen, enkele weken later kwam er kusjes bij, na een tijdje kon de tongkus ook maar daar is ze dan terug op afgeknapt. Het lukte echt niet voor haar. Het was alsof er een muur rond haar optrok als ik te ver ging. In het begin lukte het haar wel om mij te bevredigen als ze zelf maar buiten schot bleef, maar nadien lukte dat ook niet meer. Nu zijn we dus op het punt dat seks verboden terijn is en ik heb het er eerlijk gezegd wel lastig mee. Ik weet dat ze haar best heeft gedaan en dat je niet lukt. Ik respecteer haar en ik hou nog steeds heel veel van haar; dus probeer ik het te aanvaarden, wat niet makkelijk is.

[Lama]

Dat begrijp ik. Hopelijk kun je er wel met haar of iemand anders over praten hoe moeilijk je het ermee hebt. Misschien is het wel fijn voor jou om naar een therapeut te gaan, zodat die jou kan helpen hiermee om te gaan. Of al ga je elke week naar een massagesalon ofzo. Iets wat jou ontspanning en ontlading biedt.