Dag allemaal

[Sientje]

Hallo, ik zal me dan ook maar even voorstellen.

Wat een herkenning hier op het forum! Ik ben zelf een 21 jarig meisje en ik denk, weet bijna zeker dat ik a-seksueel ben.
Ik zit hier best mee, vooral omdat ik nu net een relatie ben aangegaan met een ontzettend lieve schat van een jongen.Rustig, netjes.. Een geschenk uit de hemel, echt!

Toch had ik best veel moeite met de aanraking de eerste keer, de eerste keer in zijn armen liggen, de eerste keer dat ik een kus van hem kreeg... En ik ben ook nog eens HSP-er (Hooggevoelig) dus al die 'nieuwe' dingen slurpten mijn 'batterijtje' leeg. Waarna het me ook nog eens een paar keer teveel werd en ik in huilen ben uitgebarsten.
Toen schaamde ik me wel, ik vertelde dat ik dat nieuwe allemaal maar een beetje eng vond, maar hij zei dat hij daar respect voor had, maar moest aangeven wat ik wel en niet wou en dat hij dat lief vond.

Zoenen op de mond viel me ook erg zwaar en dat heb ik op een gegeven moment ook gezegd, dat ik daar nog niet aan toe was. We zijn overgegaan op de wangen, dat is dan iets wat ik dan wel fijn vindt. Hij zei dat ik zelf maar moest aangeven wanneer ik er klaar voor was. Soms ben ik bang dat dat moment er nooit komt.
Ook ben ik erg bang dat het moment dat ik seks met hem zou willen, er nooit komt. Ik vind het heel moeilijk om dit ooit te moeten vertellen aan hem. In dit stadium heb ik zoiets van: Misschien denk ik zo over seks en heb ik er nooit behoefte aan gehad, omdat het nog nooit op mijn pad is gekomen. En misschien komt het vanzelf wel als ik wat langer een relatie heb met mijn vriend.
Nu moet ik er nog niet aan denken! Het lijkt me zelfs erg vies.

Soms voel ik me erg verdrietig om dit probleem. Zelf zit ik er niet mee, maar wel tegenover anderen, zoals mijn vriend. Ik ben dolverliefd op hem, ik hou van zijn knuffels, lekker tegen hem aan hangen, zelfs van zijn strelen, maar verder zou ik echt (nog) niets willen. Natuurlijk is het daar nog erg vroeg voor, maar ik kan me al niet voorstellen dat ik zelfs over een paar maanden nog iets zou willen. Ik dacht hier zelfs al vaak aan voor ik een relatie aanging. Dit is mijn eerste vriend en ik denk dat mijn onzekerheden me ervan weerhielden om er uberhaupt aan te beginnen. Eens komt het moment en dan? Ik weet het niet.
Ik wil niet mijn hele leven alleen blijven alleen maar om dit. Daar moet toch een tussenweg in te vinden zijn?
Ik zou het heel naar voor hem vinden als hij het weet en daarom hoop ik eigenlijk dat mijn gedachten over seks en dat soort dingen misschien nog zullen veranderen als mijn relatie steeds dieper wordt. Maar ik heb nu gewoon het idee dat ik niet echt van mijn relatie kan genieten omdat dit altijd door mijn hoofd blijft spoken: ik wil nooit geen seks.'

En 1 van de grootste problemen waar ik mee zit is: Ik wil dol en dolgraag kinderen later! (liefst ook van mezelf) Beter dat ik hier nog niet over nadenk, maar alle onzekerheden gaan van het 1 naar het ander over. Ben al een paar keer in zijn bijzijn in huilen uitgebarsten, hij weet niet waarom, denkt dat het alleen maar emoties zijn die bij mij loskomen.
Maar ik vraag me af of ik hem op den duur wel kan geven wat in een 'normale' relatie hoort.

Ik heb het er wel eens met mijn ouders over gehad en mijn beste vriendin, niet specifiek over a-seksualiteit, maar gewoon heel droog gezegd dat ik me niet kan voorstellen dat ik ooit seks zou hebben. Dat het me me 'niet echt lekker; lijkt. Maar ja, die denken dat het allemaal nog wel komt. Mja.. ik kan me het zo niet voorstellen eigenlijk..

Ben blij dat ik dit forum heb gevonden, zoveel herkenning. Ga nog eens lekker rustig wat rondneuzen en kijken hoe jullie met dit soort dingen omgaan.

liefs!

Sien (= niet mijn echte naam maar aangezien ik nu heel sterk het gevoel heb dat ik een groot geheim loslaat, blijf ik liever even een beetje prive)

[Jovi_Hobbes]

Welkom Sientje 
Wat lastig dat je zo tussen je emoties heen en weer wordt geslingerd. Ik begrijp je problemen heel goed en snap ook dat het een moeilijk onderwerp is om met je vriend te bespreken. Het moeilijkste is natuurlijk dat je niet zeker weet of je aseksueel bent. Als je dat zonder twijfel wist dan zou het advies zijn dat je het je vriend eerlijk moet vertellen. Nu is het enige wat je kunt doen hem vertellen dat je misschien aseksueel bent, maar dat dat een moeilijke stap is om te nemen snap ik erg goed.
Ik zeg niet dat je het er meteen vandaag met hem over moet hebben, maar uiteindelijk zul je het er ooit met hem over moeten hebben. Mocht hij beslissen dat hij de rest van zijn leven met jou samen wil doorbrengen, dan moet hij natuurlijk wel weten dat er een kans is dat jij nooit aan seks toe zal zijn. Hij moet namelijk op een gegeven moment beslissen of hij een leven zonder seks aan zou kunnen. Het is zeker niet onmogelijk, maar de wil en het begrip van beide kanten moet er dan wel zijn.

Uit je verhaal maak ik in ieder geval op dat je vriend erg lief en geduldig is. Ik krijg dus de indruk dat hij zeker naar je zal willen luisteren wanner je beslist om het met hem over dit onderwerp te hebben.

Lees inderdaad eerst eens rustig rond en als we je kunnen helpen met specifieke vragen dan horen we dat natuurlijk graag.

[Mannetje]

Hallo Sientje, welkom om de site.

HSP heeft een enorme impact op een relatie. Mocht je hierover willen lezen dan kan je het boek "Hoog sensitieve personen in de liefde" van Elaine N. Aron kopen. Het is sindskort weer te bestellen bij o.a. Bol.com.

Hoogsensitiviteit kan een verklaring zijn voor aseksualiteit. Lees maar even op:  http://asexuality.org/du/index.php?topic=171.0

Je boft maar met zo'n vriend die jouw niet onder druk zet! Is hij toevallig ook hoogsensitief?

[Hestia]

Hoi Sientje,

Ik herken heel veel in je verhaal. Ik ben net zo oud als jij en heb ook sinds kort een vriendje. Hoe het bij jou zal gaan kan ik je natuurlijk niet vertellen, maar ik hoop dat je toch iets aan mijn verhaal hebt. In het begin vond ik het ook heel moeilijk om aangeraakt te worden, wat ik hem toen ook heb verteld. Net als jouw vriend, is hij heel geduldig en gaat alles op mijn tempo. Hierdoor voel ik me vertrouwd bij hem en ben ik ook nooit bang dat hij verder gaat dan ik wil. Sommige dingen laat ik nu toe, die ik eerst niet toeliet, andere dingen vind ik nog steeds moeilijk. Zo vind ik zoenen inderdaad ook vervelend en vies, maar knuffelen is heel fijn. Stapje voor stapje zijn we steeds verder gegaan en nu begin ik me zelfs in te kunnen denken dat we ook seks zullen hebben. Dat had ik eerst ook nooit gedacht! Mijn gevoelens erbij zijn nog wel hetzelfde, ik zou niet weten wat er nou zo leuk aan is, ik word er echt niet opgewonden van als mijn vriend aan me zit, maar hij wil het graag en ik denk dat ik het hem gun om het een keer te proberen. Slechter word ik er waarschijnlijk ook niet van, dus waarom niet? Maar goed, zover zijn we nog niet, maar het zal misschien toch wel ooit gaan gebeuren.

Het belangrijkste is denk ik dat je elkaar kunt vertrouwen en er zo nu en dan een goed gesprek over voert. Wat wil je wel, wat niet, wat vind je fijn? Maar ook wat hij wel en niet wil.

Succes en als je meer vragen hebt, dan stel ze maar!

[Sientje]

Dank jullie voor het warme welkom hier! Ben blij nu een plekje te hebben gevonden waar je het er zonder schaamte over kan hebben!

Mannetje: Dank voor de link, ik wilde dat boek al tijden eens lezen maar nog nooit aan toegekomen.

Ik weet niet of mijn vriend HSP-er is en zoja, of hij wel weet wat het is. Hij weet dat ik gevoelig ben en snel moe van bepaalde dingen, niet tegen lawaai kan bijvoorbeeld, maar ik heb het nog nooit specifiek met hem over hooggevoelig gehad. Ik wil niet meteen de 'problemen' die ik daarmee soms heb, induiken.
Dat komt op z'n tijd wel.
Of mijn vriend het zelf heeft, weet ik dus niet met zekerheid, maar ik moet zeggen dat hij er wel wat trekken van heeft. In discotheken is hij absoluut niet te vinden, ook hij houdt niet van harde muziek, hij geniet van natuur om zich heen.. Enz. Maar in andere dingen zie ik in hem weer heel veel trekken die juist het tegenovergestelde van hooggevoeligheid te maken hebben. Als hij het is, al hij waarschijnlijk een High Sensation Seeker zijn.

Hestia: Bedankt voor je verhaal! Fijn te lezen dat hier ook echt leeftijdsgenoten rondhangen die hetzelfde verhaal hebben. We lopen een beetje tegelijk dus.
Misschien kunnen we zo nu en dan mekaar wat op de hoogte houden.
Zou jij bijvoorbeeld wel kinderen willen hebben Hestia?

Jovi_Hobbes: Inderdaad, eens moet je het hem vertellen. Nu durf ik dat echter nog niet. Ik zie wel hoe het de komende tijd uitpakt tussen ons, wie weet, als ik 'gewend' raak aan bepaalde dingen dat het op een gegeven moment niet vies/eng/vreemd of wat dan ook meer voelt. Dat hoop ik maar.
Maar we zien het wel.

groetjes Sien

groetjes!

[Hestia]

Ik wil absoluut geen kinderen, maar ik weet niet of dat komt doordat ik aseksueel ben. Ik houd sowieso niet van kinderen, ik vind ze eigenlijk strontirritant. Deels komt het wel doordat ik er ook niet aan moet denken hoe ze gemaakt worden, maar ook een kindje adopteren lijkt me niets. Heel de verantwoordelijkheid van opvoeden en dergelijke, nee, dat is niks voor mij. Ik houd teveel van mijn vrije leven.

Het zou inderdaad leuk zijn als we elkaar een beetje op de hoogte kunnen houden, ik denk dat we elkaar zo hier en daar best kunnen helpen!

[Ienepien]

Hallo Sien. Ook welkom van mij.

[Ereinion]

Welkom Sien!  ?


Ik vind je verhaal wel hoopvol. Je hebt een fijne begripvolle vriend en als ik het goed lees heb je al aan wat dingen kunnen wennen.
Een relatie tussen een aseksueel en een seksueel kan best werken. Een van de belangrijkste dingen is met elkaar praten, zoals Hestia ook al aangaf. Blijf trouw aan jezelf en bouw het stapje voor stapje op, dan zie je vanzelf hoe ver het kan gaan. Ik denk dat het sowieso al belangrijk is voor je partner dat je aangeeft (nu is dat nog niet aan de orde, maar later wel) dat je beseft dat het voor hem ook niet makkelijk is en dat je aan een oplossing wilt werken.
Die oplossing hoeft trouwens niet te zijn: 2 keer per week stomende seks. Misschien komt er wel helemaal geen seks aan te pas. Dat is iets tussen jullie tweeën.

Op het forum zul je her en der wel verhalen van mij tegenkomen. Hopelijk heb je er wat aan.

[Happy]

Welkom en bedankt voor je uitgbreide openingspost. Het lijkt mij allemaal erg lastig en ik hoop dat jullie eruit komen!