Artikel in Opzij

[organised chaos]

In het aprilnummer van Opzij staat een artikel over Geraldin Levi Joosten-van Vilsteren:

Walgen van seks
De onbegrepen wereld van mensen zonder libido

Tekst: Anke Manschot

De Nederlandse zangeres, cabaretière en schrijfster Geraldin Levi Joosten-van Vilsteren (25) heeft nog nooit zin in seks gehad. Meer nog: ze gruwt van het idee om te masturberen, te tongzoenen of geslachtsgemeenschap te hebben. Desondanks kan ze wel verliefd worden en gaat ze (platonische) relaties met mannen aan. Ze noemt zichzelf een non-libidoïst en is het boegbeeld van deze weinig luidruchtige minderheidsgroep. ?Het is aangeboren, je groeit er niet overheen.?

Het is haar nog niet gelukt een Nederlandse uitgever te interesseren voor haar manuscript. Het is onlangs wel in Frankrijk verschenen onder de titel L?amour sans le fair. In haar bijna driehonderd pagina?s tellende boek weidt Geraldin Levi Joosten-van Vilsteren uit over haar van jongsaf aan anders zijn dan andere kinderen. Over haar afkeer van doktertje spelen. Over haar desinteresse als puber in seks en in wie het met wie doet. Over haar gevoel van een andere planeet te komen als ze met seksuele uitingen wordt geconfronteerd. Over de walging die haar beving toen een schoolvriendje probeerde met haar te vrijen. ?Toen hij met zijn hand onder mijn blouse ging, bevroor ik. Ik voelde me vreselijk en vies, hoewel we niet echt seks hadden.?

Ze doorspekt haar boek met verhalen van mannen en vrouwen die net zoals zijzelf geen enkele aardigheid hebben in vrijen of masturbatie. Nee, ze is niet seksueel misbruikt en ook niet seksueel geremd opgevoed, schrijft Levi Joosten-van Vilsteren, die joods, creools en Aziatisch bloed heeft en haar achternaam uitbreidde met die van haar moeder en grootmoeder. ?Ik kan alleen liefde en seks niet verbinden. Alles wat ik van de liefde wil, is een knuffel, een kus op de wang, een dans, een tijd met elkaar doorbrengen.?

Ze heeft zelf een term bedacht voor deze weinig bekende geaardheid: non-libidoïsme. Er is helaas ook nauwelijks onderzoek naar gedaan. Achter in haar boek besteedt ze aandacht aan het weinige dat wel is onderzocht. Zo bleek uit een grootschalig Brits onderzoek onder 18.000 mensen dat 1 procent van hen de uitspraak onderschreef: ik heb me nog nooit seksueel aangetrokken gevoeld tot wie dan ook. Een Australisch onderzoek kwam uit op 3 procent. In het handboek voor psychiatrische ziekten (DSM-IV), de bijbel van psychologen en psychiaters, bestaat aseksualiteit niet. Het begrip ?hypoactive sexual desire? wordt er wel in vermeld, een sterk verlaagd libido dus. Over de oorzaak van non-libidoïsme is al helemaal niets bekend. Het is ook niet met een bloedonderzoek of andere wetenschappelijke tests aan te tonen.

In haar boek voert ze een aantal beroemdheden op die geen enkele belangstelling voor seks zouden hebben (gehad), zoals Boudewijn Büch, Cliff Richard, Spinoza, Jane Austen. Hans Christian Andersen, dame Barbara Cartland, Nietzsche en Andy Warhol. Ze baseert het op geruchten, levensverhalen en/of biografieën. Zo gaat over Cliff Richard, wiens enige zelfgeschreven songtekst als titel ?Bachelor Boy? heeft, het verhaal dat hij er na zijn eerste vrijpartij meteen de brui aan gaf. Maar het blijft natuurlijk aanvechtbaar of al deze mensen nooit enige geslachtsdrift hebben gekend.

Ik spreek Geraldin Levi Joosten-van Vilsteren in haar woning in Arnhem, die ze deelt met haar moeder. De geur van wierook is alom aanwezig. Waarom gebruikt ze in haar boek de term non-libidoïsme en niet het woord ?aseksualiteit?? ?Dat woord schept verwarring,? legt ze uit. ?Als je het op internet intikt, kom je vaak bij amoeben of planten terecht die zich ongeslachtelijk voortplanten, maar wij zijn geen planten of eencellige dieren. Het wordt ook gebruikt voor eunuchen, maar wij zijn niet beroofd van onze genitaliën. In de VS is er een sekte die zich aseksueel noemt omdat ze niet met anderen vrijen. Maar wij werden door hen op internet uitgescholden omdat zij wel masturberen en wij niet.?

Daarnaast blijken veel mensen zonder libido het niet prettig te vinden om een stempel opgeplakt te krijgen waar het woord seks in zit, zelfs al is het in ontkennende zin. De term non-libidoïsme wordt nu wereldwijd op internet gebruikt. Ze heeft het tot haar missie gemaakt om meer bekendheid te geven aan deze weinig luidruchtige minderheidsgroep. ?Dat mensen die non-libidoïst zijn als normaal worden gezien, niet als rariteit. Het zit net als homoseksualiteit waarschijnlijk in je hersenen. Je groeit er niet overheen,? weet ze beslist.

Ze richtte zes jaar geleden samen met een mannelijke non-libidoïst van Surinaamse komaf de website www.nonlibidoist.com op, die dagelijks circa drieduizend bezoekers trekt. Non-libidoïsme is ook een terugkerend onderwerp in haar theatershows die ze zowel in Nederland en Engeland geeft, het land waar haar vader woonachtig was. ?Op het podium zeg ik bijvoorbeeld grof dat mijn kut op slot zit.?

Binnenkort begint ze met haar hartsvriendin Vivian Kimber aan het schrijven van een cabaret-musical waarin non-libidoïsme versus seksualiteit de leidraad zal zijn.

Krijgt ze veel negatieve reacties sinds ze ?uit de kast? kwam? ?Ze hebben me vaak een freak genoemd en onze website overladen met porno en smerige en discriminerende taal. De meest voorkomende reactie is nog steeds ongeloof. Temeer daar ik een gekleurde vrouw ben. Zwarte mensen willen toch altijd seks, luidt het racistische vooroordeel. Maar bijna iedereen die aanvankelijk beweert niemand te kennen die zo is, zegt na een tijdje: ?O wacht eens, ik ken toch wel iemand.??

Geraldin kwam er zelf rond haar 18de achter wat er met haar aan de hand was. Na de mislukte vrijpartij met haar schoolvriendje, van wie ze toch echt dacht te houden, begon ze zich af te vragen wat haar mankeerde. Waarom vond ze het tongzoenen ? dat ze een keer met hem gedaan had ? zo verschrikkelijk vies, terwijl iedereen in haar omgeving daar juist lovend over praatte? Waarom verdroeg ze absoluut niet dat hij op haar kwam liggen? Haar hartsvriendin, die wel belangstelling voor seks heeft, liet haar een softpornofilm zien om te onderzoeken of dat misschien erotische gevoelens bij haar zou opwekken. Maar Geraldin kreeg de slappe lach nog voordat de seksscènes waren begonnen en toen het zover was, gruwde ze ervan en weigerde er verder naar te kijken.

Omdat ze ongerust werd en zich afvroeg of ze wel normaal was, heeft ze toen een paar gesprekken met een psychiater gevoerd. Hij kon geen oorzaak vinden voor haar afkeer voor seks. Zou het dan een hormonaal probleem zijn? Maar volgens de geraadpleegde gynaecoloog was er met haar hormoonspiegels en ook anderszins niets aan de hand. Hij vertelde haar dat er mensen zijn die seks eenvoudigweg niet interessant vinden.

Kort daarna ontdekte diezelfde vriendin dat er op internet een chatgroep bestond van mensen zonder libido. Ze heeft toen voor het eerst in haar leven met gelijkgezinden kennisgemaakt. ?We blijken veel met elkaar gemeen te hebben. Zo hebben we van jongs af aan het gevoel een buitenstaander te zijn, er niet bij te horen. Niet zelden zijn we op school gepest, zoals ook mij overkwam.?

Haar ?soortgenoten? lijden net zoals zijzelf niet onder het feit dat ze nooit zin hebben in seks. Het wordt pas een obstakel als ze verliefd worden op iemand die wel met hen naar bed wil. Ja, verliefd worden kunnen ze wel degelijk, ook al horen daar in dit geval geen seksuele fantasieën bij, maar eindeloos zwijmelen en liefdesverzen maken in de trant van: ?Een wandeling in het bos is alles wat ik aan te bieden heb. Een kus op de wang, een knuffel en mijn hart,? zoals Geraldin het in haar boek poëtisch omschrijft. Ook weten non-libidoïsten meestal goed of ze emotioneel heterofiel of homofiel zijn, of zich tot beide geslachten aangetrokken voelen. En als hun liefde dan beantwoord wordt, doemt onvermijdelijk de vraag op: onthul ik dat ik van seks walg. ?Een aantal mensen heeft geprobeerd zich over hun weerzin heen te zetten. Ik heb daar de vreselijkste verhalen over gehoord. Vrouwen die zich na het vrijen mutileren of zelfs een zelfmoordpoging deden, omdat ze zich zo smerig voelen. Een getrouwde man ervoer de seks alsof hij een kattenbak had schoongelikt. Weer een ander vergeleek het met een bak slijm over je heen krijgen.?

Zin in vrijen maken om een relatie goed te houden, zoals Linda de Mol en psychologe Annette Heffels nog niet zo lang geleden propageerden, is dus geen goed advies voor deze doelgroep. ?Velen kiezen ervoor alleenstaand te blijven of een relatie aan te gaan zonder seks. In de VS bestaat er al een naam voor twee samenwonende vrouwen die een verhouding zonder seks hebben: een ?Boston marriage.??

Een datingsite voor non-libidoïsten zou overigens geen gek idee zijn. Internet is de enige plek waar ze elkaar kunnen ontmoeten. Ze hebben niet zoals homo?s eigen bars, dansclubs en wat dies meer zij. Geraldin zelf voelt zich aangetrokken tot vrouwelijke mannen. Na de mislukte vrijage met haar schoolvriendje ? hij gaf haar daarna de bons ? heeft ze twee platonische verhoudingen met homo?s achter de rug. Ze knuffelden, sliepen met een pyjama aan in elkaars armen en brachten zo veel mogelijk tijd met elkaar door. Beide keren liep het stuk omdat er een andere man in het spel kwam. Ze heeft zich toen zelf teruggetrokken. Waarom heeft ze niet toegestaan dat haar homovriend de seks elders zocht, een mooie oplossing toch? ?Ik was bang dat onze liefde het zou verliezen van de seks met die ander en dat wilde ik mezelf niet aandoen.?

Want non-libidoïsten worden net zo goed jaloers als hun partner met een ander flirt, intieme gesprekken voert of vrijt, schrijft ze in haar boek. Ze heeft nu een relatie met een Bollywood-acteur uit India. Ze zien elkaar om de paar maanden. Hij weet van haar afkeer van seks, maar doet daar niet moeilijk over. Hij heeft ook niet gepocht: ?O, dat gaat wel over. Als je het een keer met mij hebt geprobeerd, ben je voorgoed genezen.? Opmerkingen die machomannen vaak blijken te maken tegen vrouwelijke non-libidoïsten. Haar vriend heeft een laag libido, meer wil ze er niet over kwijt. Wil ze kinderen van hem? ?Als ze vanzelf in mijn buik zouden komen misschien wel. Maar kunstmatige inseminatie vind ik al te veel gedoe.?

Komt dat omdat ze van haar genitaliën walgt? ?Nee hoor, ik heb er geen afkeer van, ze interesseren me alleen niet en ik wil geen gefriemel van onderen. Misschien dat ik ooit een kind adopteer.?

Ze heeft op internet een onderzoekje gedaan naar liefdesrelaties tussen non-libidoïsten en libidoïsten. Daar kwam uit dat een verhouding tussen een non-libidoïste en een man die wél seksuele behoeftes heeft een grotere kans van slagen heeft dan andersom. ?Vrouwen met lustgevoelens worden er eerder boos en gefrustreerd van als hun man hen niet begeert dan andersom. Ze voelen zich dan afgewezen, onaantrekkelijk, waardeloos. Misschien heeft het te maken met het maatschappelijke beeld dat mannen meer in seks zouden zijn geïnteresseerd dan vrouwen. Dat vrouwen het onvoorstelbaar vinden als een man daar niets in ziet. Mannelijke non-libidoïsten oogsten nóg meer ongeloof dan vrouwelijke na hun ?coming out.??

Zou ze een pil slikken die seksuele gevoelens opwekt, als die wordt uitgevonden? ?Dat vind ik een beetje een ongepaste vraag, hoor. Je vraagt een homo of zwart iemand toch ook niet of hij een pil wil slikken om hetero of wit te worden? Wij zijn toch niet abnormaal of ziek? Het antwoord is dus nee. Ik zit zo in elkaar, dit hoort bij mij.?

[ThirdMagus]

Hmmm, ik kan 't nog steeds niet goed vinden met "non-libidoïsme" en Geraldine.... Vooral nu ik voor mezelf eigenlijk heb gevonden dat ik een "scalar-libidoist" ben Daarnaast maakt ze d'r allemaal een beetje veel ophef over. Natuurlijk heeft AVEN ook 't doel om asexualiteit wat bekender te maken, maar eeen regeltje in het biologieboek is meer dan zat, zei lijkt er een ongezonde obsessie aan over te houden. Te veel media-aandacht, boeken, theatervoorstellingen, enz. zorgen er juist voor de asexualiteit als iets vreemds wordt gezien, vreemd genoeg om er een voorstelling over te houden. Het is goed dat we nu contact opnemen met de media en zo om ervoor te zorgen dat iedereen het begrip kent, maar in bijv boeken en voorstellingen een verhaal MET een aseksueel ipv OVER een aseksueel. Dat lijkt mij een stuk effectiever om acceptatie te verhogen.
Maar goed, misschien ligt 't gewoon aan al die hindoeistische afbeeldingen en eenhoorns op d'r site en het voorvoegsel "official"

[Ereinion]

Wel mooi dat zij op dit moment ook weer wat aandacht voor dit onderwerp krijgt.

Maar ik kan ook niet echt wennen aan haar. Ze benadert het zo negatief en zo vanuit haarzelf. Pas op het eind van het verhaal worden er een beetje meer algemenere dingen vermeldt. En de ervaringen van anderen die ze aanhaalt passen wel heel erg in haar straatje.
Ik ben niet zo heel blij met haar als boegbeeld, sorry 

[organised chaos]

Nee, ik heb eigenlijk ook niet zoveel met haar. Wat ik wel goed vind aan het artikel is dat er verschillende aspecten van aseksualiteit aan de orde komen, maar ze noemt inderdaad ervaringen van anderen die ook in haar straatje passen en het gaat allemaal heel erg over haarzelf.

Dit stukje vind ik raar:

In de VS is er een sekte die zich aseksueel noemt omdat ze niet met anderen vrijen. Maar wij werden door hen op internet uitgescholden omdat zij wel masturberen en wij niet.?

Bedoelt ze daar nu AVEN mee?

[ThirdMagus]

Zal toch niet? Haar "officiële" gemeenschap is een kleine sekte tov AVEN!
Ach ja, gelukkig is ze het boegbeeld van de non-libidoisten en niet van de aseksuelen (of scalar-libidoisten natuurlijk )

[Ereinion]

Nee, ik denk niet dat ze AVEN bedoeld.

[myra]

Ik merk wel dat mijn aseksualiteit wel erg aan die van Geraldin verwant is. Ik hou ook niet van masturberen of van tongzoenen ik zit op het continuum wel heel dicht tegen de A  . Ik ben er eigenlijk voor om iemand die wel van deze dingen houdt, maar niet van genitale seks met een partner ook eerder een hyposeksueel ipv een aseksueel te noemen, omdat het toch echt wel om seksuele handelingen gaat.
Maar  ik vind het idd verkeerd om een algemeen beeld op te hangen over 'de aseksueel'...


Ik denk dat ze met AVEN idd niet goed overeenkomt, ze vermeldt het nooit in interviews, is dat jullie ook opgevallen?

[ThirdMagus]

Tuurlijk, ze is veel te druk bezig met reclame maken voor zichzelf en haar eigen sekte. (Niet dat wij wel haar website geven in onze interviews, maar toch)

[Jovi_Hobbes]

Ik denk dat ze met AVEN idd niet goed overeenkomt, ze vermeldt het nooit in interviews, is dat jullie ook opgevallen?

Inderdaad, dat was eigenlijk ook mijn eerste reactie. Ze zegt zelfs ergens dat als je op internet zoekt naar aseksualiteit dat je dan bijna alleen maar bij amoeben uitkomt. Als de journalist(e) wat meer onderzoek had gedaan had die er meteen achter kunnen komen dat je op die manier dus ook gewoon hier uitkomt.

Wat ik van Geraldin vind heb ik volgens mij al wel eens eerder gezegd. Ik vind het goed dat ze aseksualiteit onder de aandacht brengt (al noemt ze het dan niet zo). Dat zij haar aseksualiteit anders beleeft dan ik vind ik geen probleem, maar ik ben het wel eens met Ereinion dat ze alles te veel alleen op zichzelf richt.

[Tempesta]

En dan nog wel een SEKTE  .

[Jovi_Hobbes]

Ik vraag me af wie de leider van die sekte is: de Grote Amoebe 

[ChibiFirli]

Ik vraag me af wie de leider van die sekte is: de Grote Amoebe 

Totdat die zich deelt, dan zijn er twee leiders .

[Sismo]

Het is wel het artikel in de Opzij waardoor ik deze site vond! 

[Tempesta]

Je hebt helemaal gelijk Sismo, we raken verwend met al deze aandacht. We gaan nu eisen stellen  .

[Sismo]

Het is ook helemaal niet verkeerd om kritisch te zijn. Maar het lijkt of de kleine groep mensen die we toch zijn nu al in twee "kampen"gesplitst wordt. Als ik het goed begrijp heeft Geraldin niet veel met AVEN op? Haar site was de eerste die ik vond en ik moet zeggen dat die wel heel persoonlijk is en al die Hindoeistische afbeeldingen moeten je wel aanspreken. Nou vind ik het Hindoeisme en Boeddisme reuze interessant, maar ik zie niet geheel de link met aseksualiteit.
Heeft iemand haar boek al gelezen? Mijn Frans is niet al te best, maar ik ben wel nieuwschierig naar wat ze schrijft.