Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Mijn lieve man

Gestart door phoebe, november 21, 2010, 10:36:46 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

phoebe

Hoi,

Ben hier een tijd niet geweest, maar ik moet even iets kwijt. En jullie zijn altijd zo aardig op dit forum.

Afgelopen dinsdag heeft mijn man een collapse gehad en is daarbij bijna overleden.

Hij heeft een aangeboren hartafwijking (aortaklepvernauwing) en we wilden wat gezonder gaan leven. Minder eten, meer sporten. Dus aan de cardioloog gevraagd of dat kon: geen probleem. Dus, wij sporten. Dat deden we een week of 3.
Afgelopen dinsdag loopt hij op het werk 4 trappen op (ik was er niet bij) en voelt zich helemaal duizelig. Hij is naar het toilet gegaan en daar in elkaar gezakt en is een tijdje bewusteloos geweest. Hij is weer bij kennis gekomen, heeft mij gebeld om hem naar huis te brengen. Toen ik hem zag was hij heel labiel, langzaam, warrig. Wij dachten toen: hij is flauwgevallen omdat we minder eten. Toch maar naar de huisarts.

Die wist van zijn hartafwijking (waar hij trouwens nooit problemen mee gehad en waarvan altijd is gezegd dat hij daarmee gewoon kon leven) en heeft toen toch een hartfilmpje laten maken. Dat zag er niet normaal uit, bovendien was zijn bloeddruk extreem laag (70 om 50). Dus toch naar de spoedeisende hulp in Lelystad doorverwezen. Na verschillende onderzoekend ie dag kwam 's avonds de cardioloog met ons praten:

Uw aortaklep is zwaar verkalkt en u bent dringend toe aan een nieuwe klep. U mag niet naar huis, we houden u hier onder strenge hartbewaking. U moet uzelf rustig houden en als een oude man gedragen tot de operatie.

Dat is nu 5 dagen geleden, en alles is in een stroomversnelling geraakt. Ziekenhuis Lelystad is absoluut geen aarader om het zachtjes te zeggen (levensgevaarlijk daar), we hebben een second opinion in Harderwijk gevraagd wat een veel beter ziekenhuis is, Daar is hij vrijdag per ambulance heen gebracht. Verder is het nu afwachten op de operatie.

En ik lijk niet te kunnen stoppen met huilen. Dit heeft me zo ontzettend geraakt. Bij ieder dingetje denk ik: wat als het nu mis gaat met de operatie. Wat als hij er nu niet meer is. Het feit dat wij beiden asexueel zijn maakt onze relatie zo bijzonder. En ik houd zoveel van hem. Ik probeer me sterk te houden, maar ik ga hier steeds meer kapot aan.
Ik ben zo bang hem te verliezen. Realistisch gezien heeft hij een goede kans hier beter vanaf te komen: hij is 35, rookt niet, goed cholestorol en goede conditie. En op betere momenten zie ik dat ook wel. Maar de continue spanning van de afgelopen dagen eist zijn tol en dan ga ik twijfelen.

Liefs,
Phoebe

Sismo

Eerst even een  :knuffel:, ik kan me voorstellen dat je enorm bang bent. Van net lekker samen sporten tot nu ineens als "oude man" wachtend op een hartoperatie je vriend te zien zal niet meevallen. Ik duim!
Maak van elke dag een sprookje: red draken en versla verwende prinsessen, kus af en toe een kikker en pluk de rijpe bramen -Loesje-

pinky

Inderdaad, eerst maar eens een dikke vette  :grouphug:

Jeetje, dat is wel heel angstig allemaal ja. Drukt je wel even met je neus op de feiten zeg! Hopelijk heb je buiten dit forum ook nog mensen met wie je erover kunt praten en bij wie je kunt uithuilen!

Verder denk ik ook wel dat het goed komt. Zoals je al zegt, hij heeft een grotere kans om beter te worden dan om nu dood te gaan. Daarbij letten jullie zelf erg op je gezondheid. Niet voor niets ligt hij nu in een andere ziekenhuis. Genoeg anderen hadden genoegen genomen met een niet zo goed ziekenhuis, omdat ze denken dat ze niet zomaar een second opinion mogen of kunnen aanvragen. En dat terwijl dit zo belangrijk is... dat er goed voor je gezorgd wordt. Ik ga in ieder geval voor je duimen dat de operatie goed gaat. Wanneer wordt hij precies geopereerd? Weet je dat al?

Fricai

CiteerRealistisch gezien heeft hij een goede kans hier beter vanaf te komen: hij is 35, rookt niet, goed cholestorol en goede conditie.

Het overkomt ook nooit de bad guys, he... :( :-\
Klinkt heftig, phoebe, ik hoop dat het goed afloopt!! :-[

Ienepien

Van mij ook veel sterkte, en een dikke  :knuffel:

phoebe

Dank jullie wel voor alle aardige reacties. Het gaat vandaag beter met me, qua emoties.

Pinkeltje, dank je wel voor het duimen. Hij wordt waarschijnlijk a.s. donderdag of vrijdag geopereerd. Dat is nu de insteek.
Dan moet hij wel helemaal ontstekingvrij zijn. Laat hij nou net een paar dagen voordat het gebeurde voor het eerst zowel gordelroos als netelroos hebben. Daar heeft hij in het nieuwe ziekenhuis een goed zalfje voor en dat is nu bijna weg.
Morgen heeft hij weer een afspraak met de dermatoloog en de monhygieniste. Als dat goed gaat, is hij klaar.
De laatste test is een bloedtest om te kijken of er ergens ontstekingen zijn. Ik hoop dat dat goed gaat want dan mag hij
worden geopereerd. Hoe eerder hoe beter.

Vandaag sprak ik met een man van 69 die afgelopen woensdag is geopereerd. Hij liep zaterdag al weer, vandaag heeft hij trap gelopen
en woensdag gaat hij fietsen. (onder begeleiding allemaal natuurlijk). Ik vind dat een fantastische vooruitgang. Dat kan ik alleen maar hopen.

Drisos, hij drinkt wel gelukkig. Anders zou het saai zijn  ;D

Ik heb gelukkig veel steun van familie, vrienden en collega's. Mijn man en ik werken allebei op hetzelfde bedrijf. Dat maakt dat iedereen ontzettend geïnteresseerd is en ik vaak het verhaal kan vertellen wat heel erg scheelt.

Even over ziekenhuis Lelystad en waarom het zo slecht was, mochten jullie geinteresseerd zijn.
- Ten eerste wordt er weinig schoongemaakt (er zaten 3 dagen dezelfde remsporen in het toilet).
- Op de afdeling hartbewaking mag mobiel gebeld worden, je ziet dat dat de apparatuur stoort
- Naast mijn man (die ontstekingvrij moet zijn) lag iemand die onder de onstekingen zat
- Een infuus was er bij iemand uitgegaan en het bloedde hevig. Zuster geroepen, antwoord: "Goed vastknijpen en omhoog houden, kom ik er zo aan." En ze ging eerst rustig haar administratieve taken afronden. Duurde zeker 10 minuten.
- Mijn man zag dat een sensor van zijn hartapparaat los was, liep naar de monitor en zag dat die stoorde. De zuster zei: "Ja, ik zag het maar dacht dat het niet zo'n vaart zou lopen"
- en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik vond het persoonlijk niet normaal en dacht dat ik in Afrika rondliep. Het overplaatsen was overigens wél vlekkeloos geregeld. Ik geloof dat het wel pijnlijk was voor ons ziekenhuis, want onze huidige cardioloog liet zoiets doorschemeren, 'dat er intern in Lelystad wel woorden waren'. Nou ja, het zal, wij zijn gelukkig weg  :D

Ienepien

Daar zou ik inderdaad ook weggegaan zijn.
Wat een toestanden. Jammer dat het zo moest.

Veel sterkte met de operatie. :knuffel:

pinky

Geen wonder dus dat hij gordel en netelroos heeft. De zuster waste zeker ook hun handen niet voordat ze aan je man zaten. Zo besmet je elkaar wel ja! Blij dat jullie daar weg zijn! Nou, ik ga duimen dat alles goed gaat en hij voor vrijdagavond onder het mes is geweest!

Jovi_Hobbes

Heel veel sterkte Phoebe, dit is niet leuk om mee te moeten maken  :knuffel:
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Dutchamoeba

Zeker niet. Heel veel sterkte! :knuffel:

phoebe

Een update. Zoveel was er de afgelopen dagen niet te vertellen. Hij maakt het goed, is nog niet geopereerd.

De definitieve datum is nu a.s. maandag hoorden we vandaag. De vertraging komt omdat hij 'ertussendoor' was geschoven en dat uiteindelijk toch niet paste. Hij wordt morgen per ambulance naar het ziekenhuis te Zwolle vervoerd. Daar krijgen we vrijdag allerlei gesprekken met de hartchirurg, de anesthesiemeneer, fysiotherapeut, dietist en zo nog meer mensen.

Aan mijn ouders heb ik niet zoveel, die zeiden gisteren letterlijk: "Meisje, je moet je niet zo aanstellen. Er zijn zoveel mensen die het veel erger hebben. Neem nou de zus van de broer van [half uur van de meest ellendigste verhalen]". Ik voelde me echt kut daarna, alsof wat ons gebeurt niet erg is ofzo. Ik heb geen broers of zussen, maar wel een top zwager en diens vrouw. Daar kan ik ontzettend goed mee overweg. Zij gaan maandag mee naar het ziekenhuis en dan gaan we naar hun huis om te wachten. (Zij wonen daar vlakbij). Elk uur worden we door het ziekenhuis gebeld met de voortgang van de operatie. 

Heeft iemand gisterenavond de live operatie gezien op NL 1? Normaal kijk ik niet als ze met naalden komen maar ik heb toch besloten dit te gaan zien. Ik wilde weten of het iets zou zijn dat het makkelijker maakte voor mijn man als hij het zou zien. Ik vond het heel goed om te kijken het heeft mij ontzettend gerustgesteld. En vandaag heb ik het samen met mijn man gekeken, hij ziet de operatie nu vol vertrouwen tegemoet. Wel toevallig dat dit net nu wordt uitgezonden  :D

Maandag laat ik jullie meer horen. Voorals nog is het vooral spannend...

phoebe

Citaat van: Pinkeltje op november 22, 2010, 11:15:08 PM
Geen wonder dus dat hij gordel en netelroos heeft. De zuster waste zeker ook hun handen niet voordat ze aan je man zaten. Zo besmet je elkaar wel ja! Blij dat jullie daar weg zijn! Nou, ik ga duimen dat alles goed gaat en hij voor vrijdagavond onder het mes is geweest!
Nou, dat kreeg hij enkele dagen voor zijn collapse. De artsen denken dat het een reactie van het autoimmuunsysteem is geweest. Zijn vader had overigens ook gordelroos vlak voor hij kanker kreeg 15 jaar geleden. (is nu helemaal genezen).

Maarreh.. handen wassen? not so much. Dank je wel voor het duimen. 

phoebe

Citaat van: Evelyn Quinto op november 23, 2010, 12:47:14 AM
Hmm mijn reactie lijkt zo nutteloos tov dit zwaar en heftig verhaal  :(
Maar toch hoop ik dat het je wat steun geeft en hoop enorm dat alles goed gaat
Veel sterkte! :knuffel:
Tuurlijk niet! Weet je hoe leuk het is om te zien dat mensen die je eigenlijk helemaal niet kent begaan met je zijn. A.s. maandag gaat hij de operatie in en dan weet ik dat er mensen op dit forum, vrienden, familie, collegae zitten te duimen. Dat geeft ontzettend veel steun en vooral het gevoel dat je er niet alleen voor staat.


Ienepien

Jazeker gaan we duimen maandag. Allemaal. :knuffel:

Jovi_Hobbes

Inderdaad, daar kun je op rekenen. Alvast heel veel sterkte en wat rot dat je ouders in plaats van mee te leven allerlei ellende van anderen over je uitstorten. Daar heb je op dit moment helemaal niets aan. Het lijkt me erg logisch dat je je zorgen maakt  :knuffel:
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?