Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Hoort dit erbij?

Gestart door Dame blanche, februari 24, 2024, 05:53:24 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Dame blanche

Hoi! Ja ik ben niet zo heel actief op het forum, puur omdat ik er niet altijd tijd voor heb of omdat mijn hoofd er niet naar staat, maar ook omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Maar ik wil niet weg!

Toch is er nog iets dat ik wel wil delen.

Ik heb in mijn relaties natuurlijk ook het spel van verleiden gekend. Spannend setje aan, striptease, sexy dansen, van alles. Maar als ik dat aan het doen was/aan had, merkte ik dat ik me vreselijk oncomfortabel voelde. Niet omdat ik weinig aan had, maar om wat ik droeg en deed. Ik vroeg me af waar ik in godsnaam mee bezig was en soms stond me zelfs behoorlijk het schaamrood op de kaken. Met name bij een striptease of iets.
En dan zie of lees je over vrouwen die zo'n dingen na jaren nog steeds voor hun man/minnaar doen. Dan denk ik ben ik nou gek? Ben ik nou zo preuts? Onzeker? Ik schaam me niet voor mijn lichaam of mezelf maar gewoon die dingen, ik heb er een bloedhekel aan. Vind het helemaal niks. Onzin en niet nodig. Maar als ik er dan aan denk dat mannen dat geweldig vinden word ik verdrietig en boos op mezelf. Hoort dit bij asexualiteit? En wie herkent dit?

Groetjes :wave:

Koffie

Je hoeft helemaal niet weg, al heb je al heel lang niets gepost of gereageerd! Dat mag hier gewoon. :D

Ik heb zulke dingen nooit gedaan voor een partner. Ik kan dat niet, ik begrijp er ook niets van. Mezelf voor me zien in sexy lingerie, dat botst in mezelf. Een ander in lingerie: mij best. Ik heb daar geen bezwaar tegen, als het maar niet 'voor mij' is, want ik kan dat niet beantwoorden.

Ik heb nooit lingerie gedragen, het idee alleen al maakt me heel erg oncomfortabel. Pas lang na mijn periode waarin ik relaties had kwam ik tot de ontdekking van mijn aseksualiteit, en kon ik dit plaatsen.

Ik schaamde me ook niet voor mijn lichaam, alleen ging ik het liefst gezellig bloot samen een appeltje schillen, of zoiets. ;) Lekker knus en vertrouwd, maar totaal niet erotisch of seksueel.

In meer doorsnee relaties waarin erotiek wel een rol speelt kan ik dit wel plaatsen, maar bij mij past dit niet.

Ik vind het ook helemaal prima dat mannen, vrouwen, en X-en en alles, dat allemaal wel heel leuk en spannend vinden, en wens ze daar oprecht alle plezier en genot bij. Alleen: ik heb dit niet in huis, en ik wil dit ook niet. Dit ben ik gewoon niet. Ik weet in tegenstelling tot vroeger wat mijn aseksualiteit is en ik kan dit ook aangeven. Daar ben ik ook echt niet meer boos of verdrietig om, als iemand dat zoekt, zoekt hij bij mij gewoon niet op de juiste plek. Evenzeer, als ik een relatie of zo zou zoeken en ik zoek iets aseksueels, en de persoon bij wie ik dat zoek heeft dat niet in huis, hoeft die zich niet schuldig te voelen of boos te zijn op zichzelf. Het kan wel heel jammer zijn, dat je beide iets anders zoekt. Dat kan ook verdrietig zijn. Maar dat je bent wie je bent.... en je bent goed, als aseksueel, net zo goed als dat een seksuele persoon goed is als seksueel.

Het geeft me een beetje het gevoel dat je je tekort voelt schieten, en je zult misschien soms ook mensen 'tekort doen' als je dit niet kunt geven. Maar omgekeerd doen zij jou evenzeer tekort doordat ze geen aseksualiteit kunnen geven. En hoe lastig, jammer en verdrietig dat ook kan zijn, dat is niet iemands schuld, het is geen falen of tekortschieten. Het is een heel verschillende insteek hebben in relaties.

Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Dame blanche

Dank je wel voor je mooie reactie. Het maakt me heel blij om nu te weten dat dit iets is waar ik me niet rot over hoef te voelen. Ik had het er gisteren nog met mijn vriend over, ook over het onbegrip van mij uit dat hij nog steeds bij mij wil zijn terwijl ik hem dat niet kan geven omdat ik daar gewoon niks mee heb. Hij zegt dan weer dat hij graag bij me is omdat hij me lief vindt. En ook mooi.

Het is wat jij zegt en ik zei het gisteren ook al tegen hem: dat sexy doen en kleden en zo past niet bij mij als persoon. Het is net alsof ik niet in de wieg gelegd ben voor dat soort dingen. Ik heb ook nooit een moment gehad waarin ik echt dacht van ik ben klaar voor sex. Al was ik op mijn zestigste nog maagd, dat had ik prima gevonden. Sterker nog, dat had ik liever, eerlijk gezegd. Helaas heeft het lot anders bepaald.

Maar nogmaals, je hebt me enorm gerustgesteld met je reactie! Bedankt!  :knuffel:

Koffie

Daar ben ik blij om Dame Blanche. Overigens vind ik de reactie van je vriend ook heel hartverwarmend. Vaak zijn er zo veel misverstanden en twijfels, en is er ook te veel verdriet om het missen van iets dat voor de meeste mensen heel erg het ei van Columbus is op relatievlak: de erotiek. Dat maakt communicatie vaak zo moeilijk.
Dus voor je vriend ook petje af. En als ook jij zou willen: hij mag hier ook lezen/posten he. :)
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

AceVentura

CiteerEn dan zie of lees je over vrouwen die zo'n dingen na jaren nog steeds voor hun man/minnaar doen. Dan denk ik ben ik nou gek? Ben ik nou zo preuts? Onzeker? Ik schaam me niet voor mijn lichaam of mezelf maar gewoon die dingen, ik heb er een bloedhekel aan. Vind het helemaal niks. Onzin en niet nodig.
Ieder z'n ding, en als het niets voor jou is zeker niet doen. We zijn allemaal mooi verschillend, en voor sommigen zal wat jij omschreven hebt wel heel mooi en fijn zijn, bij jou zijn dat ongetwijfeld weer andere dingen.
Kijk vooral niet te veel naar wat anderen doen, maar vind wat bij jou past en blijf daar (dicht)bij.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Gara

Je gevoelens zijn hartstikke verklaarbaar als deel van aseksualiteit, Dame Blanche! Als je die vorm van aantrekking gewoon niet voelt, vraag je jezelf echt af wat je nou aan het doen bent wanneer je bij een ander seksuele aantrekking opwekt. Omdat het, zoals je zegt, aanvoelt als "onzin".

Ik moet dan denken aan kinderen die volwassenen zien zoenen en denken van "wat vies" doordat ze nog geen romantiek voelen. Als aseksueel iemand ben je qua gevoel eigenlijk een kind op het vlak van seksualiteit: je snapt het niet zoals de rest dat wel doet. Je kunt als volwassene dan wel redeneren van "ik wil toch graag een relatie, en dit gedoe hoort er dan bij" - maar dat is niet voor iedereen weggelegd.

In ieder geval moet je weten dat er niks mis met je is, je bent gewoon anders op dit vlak! 👍🏻