Aseksualiteit: een onbekend thema in onderzoek en kliniek

[Jovi_Hobbes]

Het is wel de manier waarop mensen elkaar overtuigen van hun hetero-/homo- en biseksualiteit! Maar als je aseksueel bent heb je ineens een serie onderzoeken achter de rug nodig om je gevoelens te bewijzen?

Maar daar is ook wel even een flinke emancipatieperiode aan vooraf gegaan, inclusief allerlei onderzoeken waardoor mensen het bestaan ervan nu erkennen.

Die info hebben we allang geïnventariseerd en in de FAQ gepleurd... xD

De FAQ bevat tegenstrijdige info...

Laat ik er even van uit gaan dat je bedoelde "als ik zeg dat ik aseksueel ben.": Waarom zou die persoon jou níet geloven vind ik vooral vreemd. Je hebt geen andere informatie over andermans gevoelens dat wat die persoon erover zegt, dus logischerwijs ga je daarop af.

In de ideale wereld misschien. MAar in de realiteit denken mensen: ken ik niet, nooit van gehoord, niet bewezen, dus het bestaat niet.

Je noemt het 'mogelijke oorzaken' alsof het zomaar zou kunnen dat alle zichzelf identificerende aseksuelen autisten zijn. (wat het artikel ook half wordt gesuggereerd) Die 'link' is uit de duim gezogen bullshit en verdient in mijn ogen níet 'verder onderzoek'.

Autisme kan best een reden zijn waarom iemand zich als aseksueel gedraagt en zo zijn er tig redenen waarom iemand zich als aseksueel kan gedragen zonder het te zijn.
Het moet heel fijn zijn dat jij zo zeker bent over hoe het bij jou zit, maar het zijn je hersenen die je dit vertellen en die zijn lang niet altijd betrouwbaar.
Ik weet ook hoe ik me voel, ik weet ook dat mijn aseksuele gevoelens een belangrijk onderdeel van mezelf zijn, ik kan echter nooit zeker weten waar die gevoelens vandaan komen. Ik weet toch niet of ik een hormonale of genetische afwijking heb die de oorzaak is van die gevoelens? Voor mij maakt het ook niet zo veel uit, maar denken en gevoelens zijn geen bewijs van de werkelijkheid.

[Fricai]

In de ideale wereld misschien. Maar in de realiteit denken mensen: ken ik niet, nooit van gehoord, niet bewezen, dus het bestaat niet. Maar daar is ook wel even een flinke emancipatieperiode aan vooraf gegaan, inclusief allerlei onderzoeken waardoor mensen het bestaan ervan nu erkennen.

Die onderzoeken hebben ook nooit 'bewijs' opgeleverd, dus dan zouden die mensen toch nog steeds 'niet bewezen dus het bestaat niet' moeten denken? Ik denk dat die erkenning niet zozeer door onderzoeken kwam.
Maar het is toch sowieso achterlijk dat wij ook weer door een periode van ongeloof heen moeten? De meeste mensen geloven toch inmiddels dat er seksuele oriëntaties bestaan anders dan hetero-, en wij zeggen een bepaalde oriëntatie te ervaren, ik snap niet waarom daar dan nog aan getwijfeld moet worden.

De FAQ bevat tegenstrijdige info...

Nou, toch in ieder geval niet over 'psychologische en sociale factoren die samenhangen met aseksualiteit', waar we hebben hier over hebben.

Autisme kan best een reden zijn waarom iemand zich als aseksueel gedraagt en zo zijn er tig redenen waarom iemand zich als aseksueel kan gedragen zonder het te zijn. Het moet heel fijn zijn dat jij zo zeker bent over hoe het bij jou zit, maar het zijn je hersenen die je dit vertellen en die zijn lang niet altijd betrouwbaar.
Ik weet ook hoe ik me voel, ik weet ook dat mijn aseksuele gevoelens een belangrijk onderdeel van mezelf zijn, ik kan echter nooit zeker weten waar die gevoelens vandaan komen. Ik weet toch niet of ik een hormonale of genetische afwijking heb die de oorzaak is van die gevoelens? Voor mij maakt het ook niet zo veel uit, maar denken en gevoelens zijn geen bewijs van de werkelijkheid.

Wauw, dat klonk persoonlijk, ik claim helemaal niet dat ik 'zo zeker' ben over hoe het bij mij zit. Ja autisme kán een reden zijn, er kunnen tig redenen zijn waarom aseksuelen of  zich anders identificerenden hun gevoelens misschien verkeerd interpreteren en later alsnog een andere oriëntatie concluderen. Maar dat er dergelijke gevallen kúnnen zijn is toch geen reden om de gevoelens van een hele groep mensen niet te geloven (TOCH? of ben ik nou zo gek...) en te zeggen dat er maar eens gekeken moet worden of die mensen toevallig niet autist zijn?

Bijv. Er zullen vast mensen die zich nu als hetero- identificeren, psychologisch niet helemaal lekker zitten, en nog niet doorhebben dat ze eigenlijk aantrekking ervaren tot hetzelfde geslacht. Toch geen reden om te zeggen dat we alle hetero's maar eens naar de psycholoog moeten sturen om over hun gevoelens te praten? (of ben ik nou alweer zo gek... )

[Ciara]

Persoonlijk denk ik wel dat onderzoeken nuttig zijn, mits ze goed uitgevoerd worden. Het is voor mensen in het algemeen makkelijker om te geloven dat er iets mis met ons is dan te geloven dat we echt geen seksuele aantrekkingskracht ervaren, Zelf kennen ze dat immers niet. Af en toe eens geen zin, oke, maar nooit met een man/vrouw het bed in willen? Dat kan ik hun ogen gewoon niet. Dus zijn we ziek, getsoord, whatever.

Misschien net zoiets als oververmoeidheid. Er was een tijd waarin dat als aanstelleritus beschouwd werd, tot er onderzoeken gepubliceerd werden waarin bleek dat het toch echt een seriueze aandoening was. Nu weet jan en alleman dat ja, oververmoeiheid is echt. Als er nou zulke onderzoeken naar asekualiteit (als geaarheid dus) komen, zullen ze misschien ook gaan denken, oke, dus je valt niet op mannen/vrouwen, kan. Kan er zelf niet inkomen, maar het kan. Snap é vous?

[Dutchamoeba]

Ik heb goede hoop dat Ellen's onderzoek minder bevooroordeeld is dan dat van de meeste andere seksuologen, gezien het artikel van Coby waar zij ook in staat.

[Jovi_Hobbes]

Die onderzoeken hebben ook nooit 'bewijs' opgeleverd, dus dan zouden die mensen toch nog steeds 'niet bewezen dus het bestaat niet' moeten denken? Ik denk dat die erkenning niet zozeer door onderzoeken kwam.
Maar het is toch sowieso achterlijk dat wij ook weer door een periode van ongeloof heen moeten? De meeste mensen geloven toch inmiddels dat er seksuele oriëntaties bestaan anders dan hetero-, en wij zeggen een bepaalde oriëntatie te ervaren, ik snap niet waarom daar dan nog aan getwijfeld moet worden.

Helaas is niet iedereen zo ruimdenkend. Het blijft gewoon zo dat het voor veel mensen zo gaat: ken ik niet, dus bestaat niet. Pas als opeens een belangrijk iemand er van alles over gaat roepen willen mensen er misschien over gaan nadenken. Ik zou ook liever hebben dat het niet zo werkt, maar ja.

Wauw, dat klonk persoonlijk, ik claim helemaal niet dat ik 'zo zeker' ben over hoe het bij mij zit.

Zo komt het over als je zegt: ik voel het zo, dus het is zo en anderen zijn achterlijk als ze aan mijn gevoelens twijfelen. Ik bekritiseer je daar niet op, maar ik probeer alleen aan te geven waarom ik het niet achterlijk vinden als mensen daar wel aan kunnen twijfelen. Gevoel en werkelijkheid hoeven niet altijd gelijk te zijn. Ik denk wel dat ik aseksueel ben en heb daar ook genoeg redenen voor, maar tegelijkertijd realiseer ik me ook dat ik dat nooit 100% zeker kan weten, dan kan ik dat ook niet van anderen verwachten.

Ja autisme kán een reden zijn, er kunnen tig redenen zijn waarom aseksuelen of  zich anders identificerenden hun gevoelens misschien verkeerd interpreteren en later alsnog een andere oriëntatie concluderen. Maar dat er dergelijke gevallen kúnnen zijn is toch geen reden om de gevoelens van een hele groep mensen niet te geloven (TOCH? of ben ik nou zo gek...) en te zeggen dat er maar eens gekeken moet worden of die mensen toevallig niet autist zijn?

Bijv. Er zullen vast mensen die zich nu als hetero- identificeren, psychologisch niet helemaal lekker zitten, en nog niet doorhebben dat ze eigenlijk aantrekking ervaren tot hetzelfde geslacht. Toch geen reden om te zeggen dat we alle hetero's maar eens naar de psycholoog moeten sturen om over hun gevoelens te praten? (of ben ik nou alweer zo gek... )

Nee hoor, je bent totaal niet gek. Misschien wat idealistisch. Natuurlijk zou het niet nodig moeten zijn om dingen aan te tonen om anderen ze te laten geloven, maar tegelijkertijd zie ik niet dat het kwaad kan. Volgens mij kan er uiteindelijk alleen maar geconcludeerd worden dat voor een klein percentage echt geldt dat ze aseksueel zijn.
Jij ziet die onderzoeken als negatief. HEt positieve is dat er voldoende in ons wordt geloofd om dit soort onderzoeken op te zetten.

[Fricai]

Zo komt het over als je zegt: ik voel het zo, dus het is zo en anderen zijn achterlijk als ze aan mijn gevoelens twijfelen. Gevoel en werkelijkheid hoeven niet altijd gelijk te zijn. Ik denk wel dat ik aseksueel ben en heb daar ook genoeg redenen voor, maar tegelijkertijd realiseer ik me ook dat ik dat nooit 100% zeker kan weten, dan kan ik dat ook niet van anderen verwachten.

Ho, maar dat is geen quote van mij, right? (Ik kan iig niet zoiets herinneren) Ik gebruikte die ik-vorm enkel even als voorbeeld/argumentatie dinges I guess.
Ik ben het er wel mee eens dat je niet 100% zeker weet dat je je gevoelens 'correct' interpreteert. Ik vind het alleen bullshit om aan gevoelens te twijfelen puur omdat er een kans bestaat dat het anders ligt. [Dat idee is ook algemeen geaccepteerd, alleen voor bijvoorbeeld oriëntatie wordt ineens een uitzondering gemaakt? ]

Helaas is niet iedereen zo ruimdenkend. Het blijft gewoon zo dat het voor veel mensen zo gaat: ken ik niet, dus bestaat niet.
Ik bekritiseer je daar niet op, maar ik probeer alleen aan te geven waarom ik het niet achterlijk vinden als mensen daar wel aan kunnen twijfelen.

Bovenste zinnetje is waarom ik ze achterlijk noem, maar blijkbaar vind jij die eigenschap meer vergeeflijk/minder storend?

Nee hoor, je bent totaal niet gek. Misschien wat idealistisch. Natuurlijk zou het niet nodig moeten zijn om dingen aan te tonen om anderen ze te laten geloven, maar tegelijkertijd zie ik niet dat het kwaad kan.

Ik denk ook niet dat het veel kwaad kan.
Ik zou er alleen nooit aan meewerken, en snap niet dat andere zich-als-aseksueel-identificerenden dat wel zouden willen + Ik denk niet dat onderzoek echt de factor gaat zijn die brede acceptatie gaat opleveren. (Hmja, als zij dat wél geloven is dat iets van een reden om mee te werken, maar voor mij zou het niet afdoende zijn )

Volgens mij kan er uiteindelijk alleen maar geconcludeerd worden dat voor een klein percentage echt geldt dat ze aseksueel zijn.

Nog even een grappig puntje wat in me op kwam, bij wiskunde mocht je al nooit 'bewijzen' door gewoon een paar voorbeelden te geven waarin 'de regel' klopte. Foei Jovi Als ze toch gaan twijfelen aan mijn gevoelens zou het ontkrachten van 2, 10, een miljoen of hoeveel dan ook van 'mogelijke oorzaken'   geen bewijs zijn, dus geen reden om de zoektocht op te geven.
(Niet dat ik wil claimen dat de grote massa dergelijke logica gaat volgen, neh zo'n hoge dunk heb ik niet van ze  )

Jij ziet die onderzoeken als negatief. HEt positieve is dat er voldoende in ons wordt geloofd om dit soort onderzoeken op te zetten.

Wuh ...   Mijn hoofd kan het niet aan!   Aah!
Dat ze een onderzoek naar de 'oorzaak' willen opzetten is toch JUIST teken dat je niet wordt geloofd? Als in ons werd geloofd was het gewoon "Ah, jullie ervaren dat zo? Ok, blijkbaar bestaat er dan een 4e orientatie.". Ok, mensen kunnen ook het niet geloven en zeggen dat we ons niet aan moeten stellen en geen onderzoek waard zijn, maar ik vind het eerste geval niet echt beter dan het tweede geval. Zelfde insanity, andere verpakking...

[Jovi_Hobbes]

Ho, maar dat is geen quote van mij, right? (Ik kan iig niet zoiets herinneren) Ik gebruikte die ik-vorm enkel even als voorbeeld/argumentatie dinges I guess.

Nee, het was geen letterlijke quote, meer een samenvatting van de ideeën die je in eerder berichten hierover hebt opgeschreven. Zoals deze:

Ik ervaar het als een oriëntatie, dus heeft iedereen maar aan te nemen dat ik inderdaad die oriëntatie heb. (Meer) 'Bewijs' heb je toch niet nodig?

Ik ben het er wel mee eens dat je niet 100% zeker weet dat je je gevoelens 'correct' interpreteert. Ik vind het alleen bullshit om aan gevoelens te twijfelen puur omdat er een kans bestaat dat het anders ligt. [Dat idee is ook algemeen geaccepteerd, alleen voor bijvoorbeeld oriëntatie wordt ineens een uitzondering gemaakt? ]

Ik volg je wel, maar je kunt toch alleen maar aan je gevoelens twijfelen als je er niet zeker van bent. Anders hoef je niet te twijfelen 

Bovenste zinnetje is waarom ik ze achterlijk noem, maar blijkbaar vind jij die eigenschap meer vergeeflijk/minder storend?

Ik vind het menselijk. Ik denk dat iedereen wel bepaalde dingen afwijst zonder zich erin verdiept te hebben. Als ik het achterlijk zou noemen dat ze dat bij ons doen, moet ik mezelf ook achterlijk noemen. In principe ben ik ruimdenkend en vind ik dat mensen moeten doen wat ze willen als ze er geen anderen mee pijn doen, maar elk mens heeft vooroordelen. Het enige wat je daaraan kunt doen is je daarvan bewust zijn en proberen er niet naar te handelen. Niet iedereen kan dat.

Ik zou er alleen nooit aan meewerken, en snap niet dat andere zich-als-aseksueel-identificerenden dat wel zouden willen + Ik denk niet dat onderzoek echt de factor gaat zijn die brede acceptatie gaat opleveren. (Hmja, als zij dat wél geloven is dat iets van een reden om mee te werken, maar voor mij zou het niet afdoende zijn )

Dat je er niet aan mee wilt werken is natuurlijk je goed recht. Ik zou zelf ook erg kritisch zijn over wat er wordt onderzocht en de manier waarop.

Wuh ...  Mijn hoofd kan het niet aan!  Aah!

O jee! Snel neem wat 

Dat ze een onderzoek naar de 'oorzaak' willen opzetten is toch JUIST teken dat je niet wordt geloofd? Als in ons werd geloofd was het gewoon "Ah, jullie ervaren dat zo? Ok, blijkbaar bestaat er dan een 4e orientatie.". Ok, mensen kunnen ook het niet geloven en zeggen dat we ons niet aan moeten stellen en geen onderzoek waard zijn, maar ik vind het eerste geval niet echt beter dan het tweede geval. Zelfde insanity, andere verpakking...

Ik bekijk het iets positiever: aseksualiteit begint bekendheid te krijgen binnen de wetenschappelijke wereld en men wil er nu dus meer over te weten komen. De vraag "wat is de oorzaak" hoeft toch niet direct een of andere ziekte of stoornis als antwoord te hebben.  Het resultaat kan best zijn dat de "oorzaak" ligt in een aangeboren oriëntatie.
Tijdens dit soort onderzoeken zullen de onderzoekers vast allerlei doodlopende paden inslaan die wij zelf niet zouden volgen, maar als je in aseksualiteit en in wetenschap gelooft, moet je ook kunnen geloven dat ze uiteindelijk op de juiste paden komen die tot nuttige, onderbouwde conclusies leiden.

[Fricai]

Nee, het was geen letterlijke quote, meer een samenvatting van de ideeën die je in eerder berichten hierover hebt opgeschreven. Zoals deze:

Ahja, bedoelde die quote ook niet specifiek over mij, meer over aseksuelen of uberhaupt mensen waaraan getwijfeld wordt, maar kan wel vatten hoe je het niet zo opvatte.

Ik volg je wel, maar je kunt toch alleen maar aan je gevoelens twijfelen als je er niet zeker van bent. Anders hoef je niet te twijfelen 

Ik zie de relevantie even niet xD Bedoel je dat seksualiteit het enige onderwerp van gevoelens is waar je aan kan twijfelen?

Ik vind het menselijk. Ik denk dat iedereen wel bepaalde dingen afwijst zonder zich erin verdiept te hebben. Als ik het achterlijk zou noemen dat ze dat bij ons doen, moet ik mezelf ook achterlijk noemen. In principe ben ik ruimdenkend en vind ik dat mensen moeten doen wat ze willen als ze er geen anderen mee pijn doen, maar elk mens heeft vooroordelen.

Dat is een vooroordeel [maar daar wil ik het nog niet eens over hebben ] Weet niet of je het domweg niet geloven van wat mensen vertellen over hun gevoelens echt een vooroordeel zou noemen, maar maakt ook niet zo uit: ik vind dat toch wel getuigen van een schrikbarend lage mate van denkendheid uberhaupt Nog een wereld van verschil tussen daily life vooroordelen en zoiets w.m.b.

Ik bekijk het iets positiever: aseksualiteit begint bekendheid te krijgen binnen de wetenschappelijke wereld en men wil er nu dus meer over te weten komen. De vraag "wat is de oorzaak" hoeft toch niet direct een of andere ziekte of stoornis als antwoord te hebben.  Het resultaat kan best zijn dat de "oorzaak" ligt in een aangeboren oriëntatie.
Tijdens dit soort onderzoeken zullen de onderzoekers vast allerlei doodlopende paden inslaan die wij zelf niet zouden volgen, maar als je in aseksualiteit en in wetenschap gelooft, moet je ook kunnen geloven dat ze uiteindelijk op de juiste paden komen die tot nuttige, onderbouwde conclusies leiden.

Hola, hoe kan dat resultaat er ooit uit komen? xD oriëntaties vallen helemaal niet te bewijzen.Ze zullen enkel kunnen concluderen dat het niet gaat om de specifieke afwijkingen die ze hebben onderzocht.
(En dan op een zeker punt geven ze het op (op wat religieuze apen na misschien ) en concluderen ze dat het allemaal zinloos is geweest en dat ze gevoelens toch zoals altijd maar gewoon moeten accepteren/geloven, omdat er niks over te bewijzen valt..  )

Van te voren weten ze ook al dat een oriëntatie niet te bewijzen valt, en je gaat niet iets onderzoeken waarvan je de uitkomst al weet.
Oftewel, zij die het onderzoek stimuleren/uitvoeren/whatever geloven in andere zaken als een mogelijke oorzaak, oftewel geloven niet in aseksualiteit. (of hebben een zekere afwijking aan hun logica-kwab.. )

[Jovi_Hobbes]

Volgens mij komen we hier gewoon niet uit. We hebben allebei onze redenen gegeven waarom we denken zoals we denken. Zullen we het dan maar houden op: let's agree to disagree? 

[Fricai]

Volgens mij komen we hier gewoon niet uit. We hebben allebei onze redenen gegeven waarom we denken zoals we denken. Zullen we het dan maar houden op: let's agree to disagree?  

Joa, whatever. Zal me verder ook een worst wezen.
Hoop enkel dat jij en anderen nooit voelen dat je je moet laten onderzoeken omdat mensen je anders weigeren te geloven...

[Jovi_Hobbes]

Nee hoor, daar hoef je niet bang voor te zijn 

[keltickitten]

Is dit niet een beetje negatief gedacht? Onderzoek heeft sowieso nut omdat het in de ogen van velen al meer validiteit aan iets geeft. Verder weten we misschien niet genoeg om een oriëntatie te kunnen bewijzen, maar van heel veel dingen aantonen dat het geen oorzaak is van aseksualiteit leidt uiteindelijk ook tot de onvermijdbare conclusie dat het dan wel een aangeboren oriëntatie moet zijn. En verder worden hier inderdaad zeer nuttige voorstellen voor verder onderzoek gegeven.

Als iedereen zou denken "ik weet dat iets bestaat dus ik hoef het niet verder te bewijzen of te onderzoeken" dan hadden we nu waarschijnlijk nog in onze berenvellen rond gerend.

Als het kón dan zouden we het uiteraard willen bewijzen, maar we weten niet wat oriëntaties exact bepaalt, dus niet hoe we iemands oriëntatie kunnen testen. Iedereen op aarde ervaart seksuele oriëntatie (ik bedoel, de gevoelens/gebrek aan gevoelens die we die term hebben opgeplakt), dus we het erover eens dat dat bestaat. als bepaalde mensen een bepaalde oriëntatie zeggen te ervaren is het raar te willen onderzoeken of dat wel echt zo is. we onderzoeken toch ook niet of er bij homo-/bi- (en heter-  )seksuelen 'iets anders aan de hand is'? waarom moet het bij aseksualiteit dan wel ineens?
veel mensen hebben gewoon het inlevingsvermogen van een stel walnoten.. iets wat ze zelf niet ervaren kunnen ze niet vatten, dus verzinnen ze maar bullshit die ze wél kunnen vatten en geloven daarin in plaats van de verklaring van de personen die het toch zelf wel het best zullen weten. Geen reden om onze gevoelens te proberen te verantwoorden met allerlei onderzoek, want we weten van te voren dat er geen bewijs uit voortkomt. wel reden om de conclusie die we zelf allang getrokken hebben er gewoon wat harder in te rammen.
Die tweede quote van je uit het artikel was inderdaad wel nice!

Na lang onderzoek heeft men aangetoond dat er bij homo's een kronkel in de hersenen anders zit dan bij hetero's, zoals ook is bij links- of rechtshandigen. Aseksualiteit lijkt me inderdaad moeilijker te onderzoeken, maar ik vermoed dat het ook zoiets kan zijn. De kronkel die ervoor zorgt dat we seks willen hebben met andere mensen werkt misschien niet zoals bij seksuelen. Is daar al onderzoek naar gedaan?