ik ben lesbisch en mijn vrouw is asseksueel

[Nicky]

Hoi


Ik ben nieuw hier.
Mijn partner en ik hebben al enkele jaren een relatie. Toen ik mijn partner tegenkwam was ze net aan het uitzoeken of ze seksueel was. Maar nadat we elkaar gevonden hadden was er geen probleem meer met seks (altans dat dacht ik en dat was wat ze me ook vertelde)
De relaties de ze voordien had waren met mannen en dus ging ik ervanuit dat ze gewoon lesbich was en niet aseksueel.
Ondertussen zijn we al een heel aantal jaar samen maar sinds een jaar of  5,6 ging het mis op seksueel vlak. Ze had nooit geen zin meer, had steeds een uitleg waarom niet. Ik werd er gek van en voelde me gekwetst en afgewezen. Op den duur lukte zelfs knuffelen niet meer omdat ik dan opgewonden raakte en zij dna weer afknapte.
Het probleem is wel steeds besproken, ik heb respect voor haar geaardheid en zal haar nooit dwingen tot seks maar verlang ondertussen wel heel erg naar seks met haar. Dat tegenstrijdig gevoel maakt me soms helemaal gek.
Dan denk ik soms, had ik nu maar iemand buiten de relatie waar ik seksueel actief mee kan zijn, dan is het probleem opgelost. Maar het probleem is dat de kans groot is dat alles nog moeilijker wordt. Want vertel je dat dan aan je partner, dat je vreemd gaat omdat zij niet wil. En hoe gaat mijn partner er dan mee om, zal ze niet gekwetst zijn of jaloers of juist opgelucht dat ze zich over seks geen zorgen meer hoeft te maken.
Of vertel ik het niet maar als het dan uitkomt. Ik ben graag eerlijk in mijn relatie.
En wat als ik dan toch verliefd wordt? Als ik een man was, dan was ik misschien al eens naar een prostituee geweest maar al lesbische vrouw denk ik dat dat moeilijker is.
En kan ik me seksueel wel geven aan iemand waar ik niet verliefd op ben?
Ik zie mijn partner heel graag en we hebben semen prachtige kinderen. Ik ben dus zeker niet van plan om onze relatie op te geven.
Maar soms is het verdomd moeilijk en frustrerend. Voor mezelf was seksualiteit net een openbaring door haar te leren kennen, ik kon voor het eerst genieten van seks. In mijn vorige relaties had ik zelf het idee dat seks iets was waar iedereen in overdrijvde, Ik had voor deze relatie nog nooit van seks genoten.

Mijn partneer is in therapie en ik weet dat ze het soms over onze relatie hebben maar ik heb er weinig aan omdat ik er buiten sta. Het enige wat ik hoor is dat ik het moet begrijpen en dat ik me erbij moet neerleggen. Dat ze wel weet wat ze me afneemt (hoewel ze dat niet kan begrijpen) en dat het leven meer is dan seks alleen (wat ook waar is, maar sals seks niet belangrijk was in een relatie dan bestond dit forum niet he)

Dit moest ik even kwijt na 5 jaar er met niemand anders dan met mijn partner over geproken te hebben

groetjes

[Jovi_Hobbes]

Welkom Nicky. Nieuwe leden worden altijd begroet met 
Gemengde relaties, zoals wij dat hier noemen, blijven altijd moeilijk, maar het feit dat jullie erover kunnen praten en begrip voor elkaar kunnen tonen is al heel belangrijk. Je zegt dat je vrouw therapie heeft en dus hulp krijgt bij de situatie, maar jij lijkt het allemaal zelf uit te moeten zoeken. Volgens mij moet het ook mogelijk zijn om samen hulp te krijgen. Het is natuurlijk een probleem waar jullie beide last van hebben en waar jullie samen oplossingen voor moeten vinden. Misschien zijn er wel mogelijkheden om wat dichter naar elkaar toe te komen, maar wat voor de aseksuele partner in de relatie vaak het probleem is, is dat elke aanraking "gevaarlijk" kan worden omdat het op seks kan uitdraaien, waardoor de intimiteit steeds minder en minder wordt, terwijl dat misschien helemaal niet nodig is als er heel duidelijke afspraken gemaakt kunnen worden.

Wat je zegt over het dan maar buitens huis zoeken is ook iets wat op dit forum al eens ter sprake is gekomen. Ik denk niet dat het verstandig is om zoiets achter de rug van je partner om te doen, zo zet je je relatie wel heel erg op het spel. Erover praten is ook heel moeilijk, maar onderstreept misschien wel hoe moeilijk de situatie ook voor jou is.

[Ereinion]

Welkom Nicky.  ?

Jovi zegt wijze dingen. Ik heb zelf een relatie met een seksueel. Er waren inderdaad momenten dat we steeds minder knuffelden enzo, omdat ik overal wat achter zocht. Gelukkig kunnen we daar over praten en langzaam hebben we het vertrouwen weer opgebouwd, zodat ik er weer meer van kan genieten. (ik moet wel zeggen dat ik niet walg van seks en intimiteit, dat maakt het een heel stuk makkelijker. Ik weet niet hoe dat bij jouw vrouw zit...) Wat mij heel erg hielp was om van intimiteit iets praktisch te maken. Bijvoorbeeld samen douchen. Ik moet toch ingezeept worden, dus doet mijn vriend dat soms. Daarvoor gaf ik dan altijd wel aan dat er verder niets ging gebeuren.
Misschien heb je hier iets aan...

Ik denk dat je ook best aan je vrouw zou kunnen vragen wat zij ervan zou vinden als je een partner neemt alleen voor de seks. Ik zou het niet achter haar rug om doen, want dat is niet eerlijk. Maar zelfs als ze dit idee afwijst, dringt het misschien nog iets beter tot haar door hoe erg dit voor jou is.

Ik hoop dat jullie samen tot een oplossing komen. Nu klinkt het inderdaad of zij alleen naar iets toewerkt dat voor haar prettig is en dat lijkt me niet de bedoeling van een relatie. Er is vast wel iets te bedenken wat voor jullie allebei prettig is (en ik wil nu niet zeggen dat dat persé seks moet zijn)

[Nicky]

Dank je voor de cakejes en de snelle reactie.

Ik zou het ook niet kunnen denk ik seks op een ander zonder dat ik haar iets vertel, het spookt gewoon soms door mijn hoofd als makkelijke oplossing. Maar tegelijk weet ik zelf heel goed dat daar niets mee opgelost is en dat het alles alleen nog maar ingewikkelijkder maakt.
We hebben het er over gehad, een paar keer zelfs. Ze zegt dat ze het wel zou begrijpen als ik dat doe maar dat ze daar liefst niets van afweet dan. Ik denk niet dat ze de relatie erom zou verbreken maar denk wel dat het haar meer zal kwetsen dan dat ze toegeeft.

De therapie die ze volgt is echt enkel voor haarzelf, ze is hoogsensitief wat nogal veel verwarde denkkronkels en soms ook conflicten met de buitenwereld met zich meebrengt. Erover praten met een therapeut helpt om weg te blijven van een depressie. Dus ik kan absoluut niet mee naar daar omdat dan de veiligheid daar voor haar zou wegvallen.
Als we samen op therapie zouden gaan zouden we dus een nieuwe therapeut moeten zoeken voor ons samen, of voor mij alleen.
We hebben het daar al over gehad en ik heb er al veel over nagedacht. Een therapeut voor mezelf zou misschien wel goed zijn omdat ik dan mijn ei kwijt kan, ik dan kan vertellen wat ik wil. Maar ik ben bang dat ik dan advies krijg van mijn therapeut vanuit mijn verhaal, en mijn partner krijgt dan advies over ons relatie van haar therapeut vanuit haar verhaal,... Ik denk dat we dan nog meer naast elkaar beginnen lopen. Als we eraan willen werken moeten we denk ik echt wel samen op dezelfde golflengte eraan werken.

Een therapeut samen is dan een andere optie, maar die stap hebben we nog niet (durven?) zetten. Ik denk dat het voor haar moeilijk is om opnieuw te beginnen bij een therapeut en voor mezelf ben ik bang dat als ik er te hard aan ga werken met een terhapeut ik erachter ga komen dat ik de realitie moeilijk aankan op deze manier.

We zoeken wel samne naar een oplossing maar dat is niet makkelijk. Ik zou dolgraag meer geknuffeld worden maar dat knuffelen maakt me dan opgewonden, wat ik dan eiglijk niet mag laten merken. Dan is het soms makkelijker om niet meer te knuffelen. Dat zijn heel tegenstrijdige gevoelens bij mezelf waar ik zelf zot van wordt. En ik weet dat ze diezelfde tegenstrijdige gevoelens heeft. Als ze me knuffeld is ze bang dat ze zal voelen dat ik meer wil, ook al zal haar dat nooit vragen£. Maar ik kan mijn tereurstelling maar moeilijk wegsteken. Dus knuffeld ze ook minder vaak of helemaal niiet

Ik ben vooral opgelucht dat ik nu eindelijk alles eens kan vertellen. Het hzal ons probleem iet oplossen maar ik kan er dan toch al met iemand anders over praten en dat doet deugd.

Bedankt voor de cake en de reacites

groetjes Nicky

[Ereinion]

Ik denk dat dit praten al wel iets oplost.

Het knuffelen is inderdaad een neerwaartse spiraal en het is erg lastig om daar weer uit te komen.

Wat ik me afvraag; zou je minder opgewonden raken van knuffels als je vaker zou knuffelen? Dan zou je dat misschien aan haar uit kunnen leggen.

Nog even over mijn voorbeeld van samen douchen: in het begin was het lastig voor mijn vriend om zich aan de door mij gestelde grenzen te houden. En ook voor mij was het lastig omdat te doen, omdat ik voor hem toch wel graag wilde toegeven. Dat leverde soms best wel heftige momenten op, die in het begin ook nogal vaak uitliepen op ruzies. Maar we probeerden wel naar elkaar toe te komen en dat waardeerden we ook allebei van elkaar. Het heeft heel lang geduurd voor we zijn waar we nu zijn: we kunnen samen douchen en daarna zelfs naakt in bed kruipen zonder dat er wat gebeurt. Dat dat nu kan heeft vooral te maken met het vertrouwen van mij dat hij mijn grenzen respecteert en dat het ook goed is dat er niet meer uit komt. We hebben weer leren genieten van de dingen die wel kunnen in plaats van dat we mopperen over wat er wel of niet is gebeurd.

[Lama]

Dat stukje hooggevoeligheid is heel lastig onder de knie te krijgen. Misschien om je vrouw te helpen (dit klinkt voor mij in ieder geval al bizar, maar het helpt wel) is als ze bij zichzelf bij een wisselend gevoel afvraagt of het van haarzelf is of van iemand anders. Het antwoord daarop komt dan gelijk vanzelf. Daarna, als het van iemand ander is, kan ze het terugsturen. Ook al weet ze niet van wie het is. Maar wanneer je het gevoel weer terug naar de eigenaar stuurt met de beste wensen voor die eigenaar, dan verdwijnt het gevoel vaak binnen een paar seconde. Zo kom ik in ieder geval van veel nare gevoelens af.

Dat van die knuffels begrijp ik nu ook heel goed. Ik had datzelfde effect vaak bij discussies in mijn relatie. Dan stond ik mijn standpunt te verdedigen, maar voelde tegelijkertijd de teleurstelling bij de ander omdat ik iets anders wilde. Dan is het heel moeilijk om niet in te binden. Het nare is, dat het weinig uitmaakt, als jij niet inbind ben je teleurgesteld voor de ander, als de ander niet inbind ben je teleurgesteld voor jezelf. Dus doe je het zelf maar. Ik ben toch wel iemand die eerder geneigd is voor de ander te zorgen dan voor mezelf. Om dan toch bij mijn standpunt te blijven is dan heel lastig.

Ik kan me zo voorstellen dat het bij haar met knuffels werkt. Ze vind het fijn, voelt dat jij het fijn vind en meer wilt (hoef je niet te zeggen) en als ze dan nee zegt dan ben jij teleurgesteld en als ze ja zegt dan stelt ze zichzelf teleur, maar ze voelt beide teleurstellingen door haar hooggevoeligheid. Dus kan ze het beter niet doen, dan is er aan het einde ook niemand teleurgesteld. En zo heb ik dat met discussies. Ik probeer ze hoe dan ook te voorkomen door al meteen voor de middenweg te gaan, als het even kan.

Wat veel mensen niet weten over hooggevoeligheid is dat je gevoelens van anderen voelt alsof ze van jezelf zijn. Net zo heftig als de ander ze voelt. Als iemand anders schrikt, schrik jij net zo hard, ook al zag je het niet gebeuren. Dat is vreemd en niet te omschrijven als de ander dat niet heeft. Jouw teleurstelling is voor haar geen gegeven, het voelt voor haar net zo intens als voor jou. Dat zal bij haar ook wel voor een innerlijk conflict zorgen, omdat ze vast ook van je houd. (ben ik nog een beetje te volgen?)

[Fricai]

Hmm, ik zou in een relatie met een seksueel sterke voorkeur hebben voor 'compromis' op seksueel gebied boven dat de ander het buiten de deur zoekt. (ik ben aseksueel) (En als het dan toch niets anders kan zou ik iig volledige openheid erover willen)

En zou idd eens samen naar de therapeut
Succes en welkom iig 

[Nicky]

Hoi

Even weg geweest, even tijd nodig gahad om alles op een rijtje te zetten.
Bedankt allemaal voor jullie reacties

Momenteel heeft onze relatie nog een flinke knauw gekregen, we zien wel wat het verder wordt. IK ga er in elk geval voor blijkven vechten en zal jullie advies proberen opvolgen.
Ik hoop dat er nog genoeg liefde over is langs beide kanten om terug op te bouwen wat stuk is, want zonder liefde denk ik niet dat dat kan.

Bedankt allemaal
Ik weet niet of ik in het kort nog op het forum ga komen, misschien later nog wel eens

[Ereinion]

Heel veel sterkte. 

[Jovi_Hobbes]

Veel sterkte, Nicky! Hopelijk komen jullie er samen uit.

[Lama]

Dat hoop ik ook voor jullie! Sterkte!

[Nicky]

Hoi;


Onze relatie zit weer op de rails, we hebben heel wat gepraat en staan terug wat dichter bij elkaar.
Ik heb er in elk geval terug hoop in dat we nog samen oud gaan worden, er zal nog wel wat werk aan de winkel zijn en blijven 

groetjes en misschien tot later

[Jovi_Hobbes]

Dat is fijn om te horen, Nicky!

[FlowerPower]

Leuk nieuws! Veel succes samen!

[Ereinion]

Veel geluk samen!