het leven is als een rivier

[sabricar]

het leven is als een rivier

ergens begint de bron
het ontstaan van ons leven
van kinds af aan
baden wij ons een weg door het leven
het grote onbekende tegemoet
tot we uitkomen op wat oneindig lijkt

zo ook de rivier
heeft net als ons
een ontstaan
een begin
een bron die
ergens uit de grotten sijpelt
het water zoekt zich een weg door de natuur
kabbelend over stenen
in bochten wringend
als het doodloopt
zoekt het zich een andere weg
om uiteindelijk te komen
op einde bestemming
het oneindige
de grote zee of oceaan
daar sterft het langzaam af
maar blijft toch voortbestaan
alleen zien we het niet meer

zo is ook ons leven
de geboorte is de bron
het zoeken van de weg over rotsen kabbelend
elke hindernis nemend en uitweg zoekend
is ons bestaan
tot we aan de zee of oceaan komen
en we langzaam sterven
niemand die ons nog ziet

maar toch zullen we er altijd zijn
in iemands hart
want uiteindelijk zullen wij mensen
ook nooit sterven
maar er altijd zijn
in herinneringen van mensen
die na ons
de weg van de rivier nog steeds volgen

geschreven door Carlo Petrelli