Verstikkend

[SamanthaJones]

Ik wilde even polsen hoeveel mensen met hetzelfde probleem kampen als ik 

[SamanthaJones]

Hahaha, geen probleem.  Ik denk niet dat iemand hier een probleem van maakt The sky is the limit !

Ik voel me net zo in mijn relatie. Ik begin mijn partner nu volledig af te stoten. Alles aan hem irriteert mij, ook het aanraken, zelfs knuffelen omdat ik weet dat hij dan meer wil.

Daarom voel ik me wel gevangen. Langs de ene wil ik hem niet graag opgeven omdat ik hem graag zie maar langs de andere kant stoort de seks mij ongelofelijk.
Minstens 1 x per maand, soms meer hebben we seks en ik haat het echt ! Toch kan ik precies de eindbeslissing niet maken, uit schrik wat er komt in mijn leven denk ik.
Het is ook een ontzettend goede jongen maar zijn hoog libido werkt me nu echt tegen. Hij is ook totaal niet romantisch en geeft altijd zeer actief een dringende aanleiding tot seks 

Ik ben nog niet klaar om dat hoofdstuk af te sluiten. Vandaar ik gevangen zit, ik geraak er niet uit....

[SamanthaJones]

Gisteren hebben we een punt gezet achter onze relatie. Ik ben er helemaal kapot van. Hij daarentegen trekt zich nergens wat van aan.
Door het gebrek aan intimiteit staan we daardoor waar we nu staan, dat ben ik zeker. Mijn vriend weet hier niet dan, die had dit ook niet aanvaard..
Zijn geduld was op...
Het is een vicieuze cirkel waar je niet meer uitgeraakt. Ik kreeg alleen nog intimiteit bij seks of voorspel en verder niets meer. Dat zorgde voor frustraties bij mij + dat ik me eigenlijk geen echte vrouw meer voelde. Zo loop je beiden gefrustreerd en werk je alles op mekaar uit.

Ik zag geen toekomst met hem maar het doet me wel pijn. We wonen nu nog samen dus ik moet nu terug verhuizen.

[AniMeshorer]

Ik kan hier niet op antwoorden gezien ik helaas nog nooit een relatie heb gehad. Ik heb wel een vermoeden dat mijn erotofobie meermaals een potentiële relatie in de weg stond, al heeft geen enkel meisje dat zo letterlijk gezegd. Maar goed, als iemand zegt dat ze je fobie begrijpt maar ze wel met je aan die fobie wil werken omdat zij zelf haar behoeftes heeft, dat is perfect begrijpelijk en ik vond het al mooi dat ze geduld wou opbrengen, maar het is wel een duidelijk signaal dat ik die fobie moest overwinnen om een langdurige relatie mogelijk te maken.

En dat is het nu net: zo'n fobie kan dermate verzwakken dat je zelf van seks begint te genieten, maar het kan evenzeer zijn dat je je vergaloppeert door bv te snel stappen te nemen en dat de fobie daardoor nog sterker wordt. IK kan me wel voorstellen dat als ik heel verliefd ben de liefde voor haar sterker zou zijn dan de fobie, maar dan is het afwachten hoe ik nadien op die gemeenschap reageer. Die fobie is onvoorspelbaar, al heb ik ze nu toch al 16 jaar dus dat het niet in een vingerknip is opgelost en stapsgewijs zal moeten gebeuren, is wel een feit. Ik heb ofwel een meisje nodig die seks zelf niet zo'n must vindt, of die heel geduldig is wat betreft de evolutie van m'n erotofobie.

Ik kan wel zeggen: ik zie het nooit ofte nimmer gebeuren dat ik een libido zou ontwikkelen dermate hoog dat ik echt frequent seks wil. Ik heb nu de helft van mijn leven erotofobie al, ik weet hoe het voelt als seks je afschrikt in plaats van aantrekt. Indien ik op een aseksueel meisje of een meisje met een laag libido zou vallen, wetende hoe het voelt als seks een probleem vormt, zou ik haar nooit pushen. Misschien, afhankelijk hoe mijn eigen fobie evolueert, iets vragen als "1x per maand" of zo ... maar ik denk dat ik het perfect zou aanvaarden als ze ook dat liever niet doet. Ik weet hoe problemen met seks voelen, dus zelfs al verbetert mijn fobie, empathie met iemand voor wie seks moeilijk ligt is er sowieso. Ik zou haar er nooit toe willen pushen. Ik denk wel dat ik er moeite mee zou hebben als knuffelen, kussen en strelingen niet kunnen ; dat mis ik ook nu veel meer dan seks. Seks mis ik op dit moment amper of niet, die andere intieme dingen mis ik wél.