Kapot

[sking]

Dag iedereen

Op dit forum wil ik even mijn verhaal doen, misschien helpt het me op één of andere manier of leer ik wat bij door opmerkingen van jullie.

Na 3,5 jaar heeft mijn vriendin gebroken met me. De reden is simpel: ik ben 'normaal' (sorry voor het woordgebruik) en heb dus een gezonde dosis 'zin in seks'. Mijn vriendin heeft dat totaal niet. Voor haar is seks maar niks.
In het begin van onze relatie lukte dat wel, maar ik had al snel door dat het voor haar niks was. Geen fun voor haar, en ook pijn soms. Geen probleem, ik zie ze graag en zei dat we er ons wel door zouden slaan. Ik hou het zo ongeveer twee jaar vol zonder seks. Maar voor mij wordt het uiteraard moeilijker en moeilijker. Verschillende lichaamstherapeuten en seksuologen later, en nog geen schot in de zaak. Integendeel, sinds we twee maanden geleden gingen samenwonen werd het erger en erger en erger. Logisch, nu sliepen we dagelijks naast elkaar. Zij met een begerige man naast haar. Ik met een mooie, maar lichamelijk onbereikbare vrouw naast mij. Onze relatie verzuurde helemaal, tot ze uiteindelijk besliste van er een punt achter te zetten. Ze wilde me niet langer blijven kwetsen door haar probleem op seksueel vlak. Dus is ze maar terug naar haar ouders, op zoek naar een nieuw leven. En ik blijf ik achter in een lege woning. Goed wetende dat zij mij nog doodgraag ziet en ik haar, maar dat het door haar probleem op seksueel vlak niet mogelijk is om een duurzame relatie op te bouwen.

[Ereinion]

Hallo Skinq, welkom hier.

Wat vervelend om te horen dat je in zo'n rotte situatie zit. Een seksuele-aseksuele relatie is niet onmogelijk, maar vaak wel erg moeilijk.
Je hebt je weg hier naartoe al gevonden, dus vraag zoveel je wilt en vertel zoveel je wilt. Misschien lucht het op en helpt het ook op andere vlakken.

[Jovi_Hobbes]

Hoi Sking, wat naar voor je. Wat Ereinion zegt is waar, een seksuele-aseksuele relatie is niet onmogelijk, maar zeker niet gemakkelijk. Heb je de verhalen onder "bekeken van de andere kant" al gevonden. Je zult daar verhalen tegenkomen die erg op het jouwe lijken, misschien heb je daar wat steun aan.
Wist jouw vriendin eigenlijk dat ze aseksueel is of is het iets waar ze zelf ook veel moeite mee heeft en niet kan verklaren?

[sking]

Ik ben hier terecht gekomen door dat artikel in P-Magazine enkele weken terug.

Een rotte situatie is het zeker. Uit elkaar gaan moet je doen als je elkaar niet meer kunt luchten, maar niet zoals het bij ons is gebeurd. Voor mij is een seksueel-aseksuele relatie niet mogelijk. Ik dacht van wel, en heb het ook lang volgehouden. Maar het was geen leven. In een relatie moet je je vrij kunnen voelen, zonder remmingen en dat kon bij ons onmogelijk.

[Ereinion]

Daar ben ik het wel mee eens. Bij mijn vriend en mij werkt het, omdat bij ons een compromis mogelijk is. Maar bij Zonnekind en Viper (ook op dit forum) gaat het op dit moment erg moeilijk. En bij Stev en Sjef (ook van hier) is het wel weer gelukt. Maar dan moet je je allebei vrij voelen om te zijn wie je bent, en in dit soort gevallen met een aantal aanpassingen.

[sking]

Wist jouw vriendin eigenlijk dat ze aseksueel is of is het iets waar ze zelf ook veel moeite mee heeft en niet kan verklaren?

Ze weet nog steeds niet wat, waarom en hoe. Volgens mij is ze aseksueel. Veel van de 'kenmerken' die ik hier lees, komen met haar overeen. Ze heeft ook het artikel in P gelezen en toen zei ze wel dat ze denkt dat dat haar 'probleem' is.

Ik vraag me eigenlijk vooral af of het te 'genezen' is. Ik denk van wel, zij denkt volgens mij van niet (al gaf ze dat nooit toe). Ze bleef wel naar een seksuoloog gaan, maar dat helpte haar geen zier, integendeel.

[sking]

Daar ben ik het wel mee eens. Bij mijn vriend en mij werkt het, omdat bij ons een compromis mogelijk is. Maar bij Zonnekind en Viper (ook op dit forum) gaat het op dit moment erg moeilijk. En bij Stev en Sjef (ook van hier) is het wel weer gelukt. Maar dan moet je je allebei vrij voelen om te zijn wie je bent, en in dit soort gevallen met een aantal aanpassingen.

Wat als zelfs een rugmassage te veel wordt omdat ze vrees dat ik verder zou proberen te gaan?
Een vrees die soms wel terecht was, want voor mij was het heel moeilijk niét verder proberen te gaan en op sommige dagen kreeg ik de verkeerde indruk dat er schot in de zaak kwam.

[Ereinion]

Ik geloof ook niet dat het te genezen is en zelfs niet dat je het als een probleem kunt zien. Wel binnen een relatie, maar dan is het een probleem van allebei.

Wat als zelfs een rugmassage te veel wordt omdat ze vrees dat ik verder zou proberen te gaan?
Een vrees die soms wel terecht was, want voor mij was het heel moeilijk niét verder proberen te gaan en op sommige dagen kreeg ik de verkeerde indruk dat er schot in de zaak kwam.

Dan moet je hele duidelijke afspraken maken dat je echt niet verder gaat en het dan ook niet doen. Anders vertrouwt ze het nooit. Bij mij heeft dat ook wel lang geduurt, maar nu kan ik van dat soort dingen genieten, omdat ik weet dat een nee geaccepteert is door mijn vriend.
Ik snap ook heel goed wat je zegt over de verkeerde indruk...

[sking]

Die afspraak was er. Alleen, eens ze merkbaar begon te genieten van massages en knuffels en de hele santeboetiek, dacht ik natuurlijk ...
Niet dus en een totale afknapper voor mij. Met vaak een rothumeur als gevolg. Waar ik nu natuurlijk spijt van heb.
Al weet ik dat, moest ze terugkomen (keep on dreaming ...), het binnen de kortste keren weer zo zou uitdraaien. Ik heb het gewoon nodig. Misschien wat te veel testosteron, weet ik veel, maar voor mij is het een must in een relatie.

[Jovi_Hobbes]

Ik vraag me eigenlijk vooral af of het te 'genezen' is. Ik denk van wel, zij denkt volgens mij van niet (al gaf ze dat nooit toe). Ze bleef wel naar een seksuoloog gaan, maar dat helpte haar geen zier, integendeel.

Als ze echt aseksueel is, ben ik bang dat het antwoord nee is. Als er een andere reden is dan misschien wel, maar dat is iets waar zij alleen zelf achter kan komen.

Ik heb het gewoon nodig. Misschien wat te veel testosteron, weet ik veel, maar voor mij is het een must in een relatie.

En je hebt natuurlijk even veel recht om dat te willen als dat een aseksueel heeft om het juist niet te willen. Er ontstaat dan helaas wel een probleem als je samen een relatie aangaat, zoals je zelf natuurlijk ook hebt gemerkt. Het is soms echt gemeen dat twee mensen die erg om elkaar geven door dit soort problemen toch echt niet samen kunnen zijn. Ik vind het echt rot voor jullie en wens je veel sterkte 

[Ereinion]

Als ze echt aseksueel is, ben ik bang dat het antwoord nee is. Als er een andere reden is dan misschien wel, maar dat is iets waar zij alleen zelf achter kan komen.

Ja, sorry, zo bedoel ik het ook.

[Ereinion]

Die afspraak was er. Alleen, eens ze merkbaar begon te genieten van massages en knuffels en de hele santeboetiek, dacht ik natuurlijk ...
Niet dus en een totale afknapper voor mij. Met vaak een rothumeur als gevolg. Waar ik nu natuurlijk spijt van heb.
Al weet ik dat, moest ze terugkomen (keep on dreaming ...), het binnen de kortste keren weer zo zou uitdraaien. Ik heb het gewoon nodig. Misschien wat te veel testosteron, weet ik veel, maar voor mij is het een must in een relatie.

Ja, dat herken ik ook wel. Het is moeilijk om afgewezen te worden, maar waarschijnlijk was het voor haar ook moeilijk om jou af te wijzen. En jij moet ook ergens je behoeftes kwijt, dat snap ik ook

[Zonnekind]

Hoi Sking,
zoals Ereinion vertelde gaat het tussen mij en Viper op dit moment ook niet goed. Maar ik herken jouw situatie volledig, voor de volle 100%. Viper en ik hebben misschien 4 keer op een jaar een klein beetje seks, maar veel stelt dit echt niet voor. Wij gaan wel naar een psychologe en proberen nog altijd te hopen dat dat helpt om ons er door te helpen. Ik kreeg van onze seksuologe ook de raad om een soort oefening te doen. Hierbij moest ik naakt (of met lingerie aan) op bed gaan liggen en moest Viper mij zachtjes strelen. Op die manier zou zijn energie door mijn lichaam komen en leerde ik natuurlijk weer genieten van aanrakingen. We hadden net hetzelfde voor als jij. Ik vond het in het begin verschrikkelijk tot we dan de afspraak gemaakt hadden en elkaar heel duidelijk gemaakt hadden dat er niets meer zou gebeuren dan alleen het strelen. Dit strelen moest ik ook bij hem doen. Na enkele maanden of weken moesten ook de borsten en de vagina gestreeld worden. In het begin was dit een hel maar na een tijd maakte ik daar niets meer uit. Omdat ik er niet negatief op reageerde dacht Viper dat het wel lukte. Hij werd er natuurlijk heel opgewonden van en probeerde ook meer. Dit heeft de sfeer tussen ons ook alleen maar verzuurd. Hij kon zich gewoonweg niet bedwingen en ik haatte de oefening. De seksuologe hebben we dus afgeschreven en we zijn meer op zoek gegaan naar de oorzaak. Ik had toen ook nog nooit van aseksualiteit gehoord dus was er van overtuigd dat ik een probleem had. Toen ik dan ook het artikel in de P las, ben ik op dit forum terecht gekomen. Ik heb dit toen tegen mijn psychologe gezegd en zij zei: aseksualiteit is een term die uitgevonden is voor mensen die op dat moment een probleem hebben of zich niet volledig kunnen laten gaan. Zij is er dus rotsvast van overtuigd dat het kan 'genezen'. De meeste op dit forum geloven dit echter niet. Ikzelf weet niet wat ik hierrond moet geloven. Ik hoop alleen maar dat het over gaat en dat we ooit een normale relatie kunnen hebben. Binnen 3 maand gaan we samenwonen dus ik hoop dat dit betert. Anders zal onze relatie ook wel eindigen.
Misschien moet je aan je vriendin ook eens vragen om op dit forum wat te kijken. Misschien voelt ze zich daardoor niet meer zo slecht. De meeste mensen die hier komen voelen zich goed omdat ze eindelijk nog lotgenoten gevonden hebben en daardoor het gevoel krijgen dat ze niet meer zo abnormaal zijn, dat er nog mensen zijn in hun situatie.
Lees hier nog maar eens goed en stel nog maar alle vragen die in je opkomen! Ik hoop in ieder geval dat het ooit terug goed komt tussen jou en je ex of dat je hier toch op zijn minst samen over kan praten. Veel succes!

[sking]

Tuurlijk konden we er samen over praten. Maar uiteindelijk is het heel simpel: ik wil seks, zij wil dat niet. Ik vind dat best en probeer daarmee te leven, maar dat lukt simpelweg niet. Uiteindelijk blijft de mens een dier, met zijn behoeftes.
En dat strelen in lingerie, en beetje bij beetje verdergaan is allemaal leuk in theorie. Maar wat heb je eraan als je uw meisje ligt te strelen terwijl je goed genoeg aanvoelt hoe ze verkrampt onder de strelingen van je handen. Laat staan dat we een fase verder gingen naar borsten of schaamstreek. Dat heb ik haar nooit kunnen aandoen, hoezeer ik het ook wilde. Allemaal goed en wel aan de navelstreek, maar geen vijf centimeter hoger of lager, want dan voelde je ze gewoon verkrampen. Dan is de fun er natuurlijk ook uit, en voel je je schuldig tegenover haar.

Voor mij is het ondertussen duidelijk. Een relatie zonder seks is voor een 'niet-aseksueel' onmogelijk. De laatste weken samen in bed ben ik regelmatig naar het toilet geweest om mezelf te 'verlossen' en eindelijk de slaap te kunnen vatten.

Het is een cliché: mannen zijn zwak. Maar het is volgens mij de waarheid en niks dan de waarheid, als het op seksualiteit aankomt. Een mooie vrouw is gewoon onweerstaanbaar voor een man. Als het dan seksueel onmogelijk wordt, dan wordt het ook moeilijk leven voor die man.

Jammer, maar helaas, ik wou echt dat het anders kon. Want ik zie ze graag, nog altijd. 

[Willem]

Eén op het éérste zicht venijnige reaktie... (niet bedoeld in menselijke zin, maar puur droge realiteit...) : het is blijkbaar WEL mogelijk via "chemicalien" (geneesmiddel) het libibo UIT te schakelen, maar niet om het AAN te zetten.
Wat als een sexueel persoon, wordt "ontdaan" van zijn sexuele drang,  is dat dan het einde van de wereld? Blijkbaar niet want asexuelen weten WEL invulling te geven aan het leven zonder sex.