Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

weet het niet meer

Gestart door kevin1977, september 24, 2014, 01:32:17 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

kevin1977

hoi  iedereen , 
ik ben  37 jaar  en heb  2 kindjes  en een relatie  van 14 jaar   met mijn vriendin(33 j)

het begong   allemaal na  de geboorte van  de jongste zoon nu 3.5 jaar oud  .
heb altijd gewacht in de hoop dat er iets ging veranderen , eerst  mocht ik nog een beetje  knuffelen  en maseren 
En als ik verder wou  gaan   , dan heeft ze een uitvlucht  klaar  .
na verloop van tijd   was het alleen nog  maar een kus op de  mond   ( zo'n vluchtige  kus   waar  naar  mijn gevoel niets van  warmte of zo  instak )
waren de  knuffels al  weggebleven    , int  begin dacht  ik  met een baby ok is het vele zwaarder  .Elke dag dat  er bezoek  is of was   , was ze altijd keilief tegen mij , maar van zodra   dat  het bezoek weg waren  of de  kindjes in hun bed lagen , kreeg  ofwtel  een hap  en knap  en een vies gezicht  als ik iets zei  , ik dacht dat zal  wel  overgaan .
En die  intimiteit komt wel  terug als alles  op zijn plooi is gekomen   , maar  nu zijn 3.5 jaar verder  en er  is   gewoon  niets  meer  geen knuffels  ofzo .
ondertussen regelmatig   ruzie's  , frustatie's   ....Sinds een goei  jaar ben  ik savonds   altijd naast haar gaan zitten in de zetel  en niet meer gaan roken   , maar   dat  liep  nooit goed   , want +-1 uurtje later ging ze slapen  en dat  is tussen  20.00 en 21.00 uur .en elke keer als  ik haar aanraakte  kreeg ik een blik van  'stop  ermee' .och wat  mis  ik die   knuffels en dat samen naar een film kijken enzo  , die kleine stomme dingens dat je als  koppel samen doet .Ondertussen ook veel  verwijten gekregen   dat  ik  dik ben   ( ben  185 groot en 85 kg   ) , ja  ok ik heb klein buikje  , maar  met losse tshirts zie  niemand dat .
nu had  ik al  18 jaar geen druppel  alchol aangeraakt   , maar  sinds  de vrijdagavond  weer wel  , gewoon  infeite   te  kunnne slapen   omdat ik anders teveel  pieker en schreeuw  .
.Elke keer als ze de  kindjes een knuffel  gaf   , ging en ga ik vanbinnen elke keer  meer  kapot   .Nu had  ik vrijdag  avond   een brief geschreven   waar  ik alles  uitgelegd had  wat  mijn zorgen waren .
Zaterdags  kreeg  ineens terug  vluchtige  knuffels   , maar zijn die  knuffels gemeend  of  niet,  weet het niet , maar voor  mij voelt dat  nu ff vreemd aan  ,
In de  loop van de namiddag   was ik in de zetel  een boek  aan het  lezen en kwam  ze tegen mij aan  geleund   , kreeg tranen   in mijn ogen   , dus  ik dacht savonds   gezellig   flimpje zien   met zijn 2 . niks  meer of  niks  minder  .
Maar zodra de  kindjes  in hun bed  lagen  , kwam  vriendin  naast  mij zitten en  mocht  niet   mijn arm  om haar leggen   .En geprobeert om te praten met haar en uurtje  later ging ze  slapen   , (  om 20.00uur  ) .Daar zat  ik op een zaterdagavond in de zetel  weeral  alleen .elke avond  val ik met tranen in slaap , van wat doe ik verkeerd ?.Ondertussen in die  3.5jaar   altijd proberen te praten , maar zij slaagt altijd toe en  het  loopt uit  in ruzie  .Nu  zondags   had  ik hoofpijn , had wat teveel  gedronken   en om hoe laat in slaap  gevallen weet ik niet  .Heb een hele dag geen vriendelijk woord gekregen , niets . Een bevriendt koppel  belt   en we spreken af  int park  voor de kindjes   te laten spelen  , dan kreeg ik ineens wel  knuffel  en lief woordjes  , ik had haar dan duidelijk gemaakt dat we savonds is  gaan praten   .En hopla  weeral  het ene verwijt na  het ander naar  mijn hoofd . Het was zelf zoveel   dat  ik vroeg ben gaan slapen   , was  ik wakker geworden  rond  22.00  en was ze nog  beneden  .ze komt slapen en ze gaf  me een  warme  knuffel  en nog beetje   gepraat   maar dat was snel  gedaan  :s
nu is  het weeral  nacht   en geraak  weeral  niet  in slaap  , ik had  zaterdagavond  ergens   een link gezien van de forum hier  ,en redelijk veel  gelezen . Gisteren heb  ik de  link  doorgestuurd  naar vriendin  en heb er nog geen  repons op gekregen  , maar weet wel  dat ze die   al  gezien heeft  .
Sorry   dat het  zo'n vreemd   verhaal  is   maar  moest ff  mijn hart  luchten  , ben van principe  klinkt het ni , dan bots  het  maar   ( ben gewoon flapuit en rechtuit  ) .
   

Duurt  nu 3 jaar niks   fysieke contact   ( geen knuffels   en tongzoen  niks  niks  )  alleen s'morgens  een  kus  op de  mond   ( vluchtig en  niks warmte erin  )
Altijd  proberen te praten  draait uit  op frustratie' s of ruzie 
Ben   moe ,  ben  op , ben radeloos. 
Wil gewoon terug warmte   ,genegenheid ,intimiteit.
Weet niet veel  meer om te doen  , heb geen kinderen  gemaakt om daarna uiteen te gaan.
Ik liet  soms  meer dan  maand tussen  in de hoop dat  zij  zelf  in 
Heb alle  uitvluchten al  is gehoord  , ben  moe  , heb hoofdpijn , heb geen zin   . gewoon  omdraaien   en doen of ze slaapt  .....
Srr voor het  gezaag 
kevin 


NewacE

Hoi Kevin,

Allereerst even: welkom hier. Ik hoop dat je wat antwoorden vindt. Op zijn minst kun je je hart luchten hier. Dat schijnt ook te helpen :)

Je hebt een heftig verhaal en ik kan me heel goed voorstelllen dat je een beetje aan het eind van je latijn bent.
Hoewel je dat niet expliciet zegt, krijg ik het gevoel uit je verhaal dat de relatie met je vriendin "normaal" was voordat de kinderen er waren. (ik neem aan dat je wel begrijpt waarom ik normaal tussen "  " heb gezet). Als dat zo was, dan is er nu misschien wel iets heel anders aan de hand.

Ik hoop dat je een reactie krijgt van haar naar aanleiding van de link die je aan haar hebt gestuurd. Misschien zorgt het voor een begin van een conversatie.....

If you have never been there, you can't imagine how it feels. And if you have, you can't imagine how it doesn't....

kevin1977

thx  newace


tis weeral  nacht  , kan weeral  ni slapen  .
En inderdaad  voor de  kinderen er waren was de relatie anders   
Het was vanmorgend zo  erg de ruzie  dat ik een hele dag was weggegaan . En het was weer om iets banaal  :s
Ik ben thuisgekomen wanneer de  kindjes terugkwamen van school, ik zal  nooit of  nooit  ruzie  maken als  mijn kinderen erbij  zijn  .Zoiets  moeten ze  niet horen dat  hun mama en papa   ruzie  maken 
Dan heeft ze toch paar  keer gevraagd wat er schol , maar  ik denk en hoop dat ze al  wist  .
Want ik zat aan de grote tafel  en ze  kwam  ineens  op mijn schoot zitten en een z'ne dikke   warme knuffel  geven  ( heb van dat  moment mijn tranen moeten binnenhouden  )
S'avonds ging ik terug naast haar zitten in de zetel  als de  kindjes waren geslapen ,en ze kwam  weer ineens tegen mij hangen , knuffellen , om zo naar tv te zien  .
heb toen stilletjes traantjes weggepinkt   ( als je snapt wat ik bedoel ).heb er toen hard van genoten van die  hangende knuffel  :-)
Maar het duurde weer niet te lang   , want 20.15 uur   ging ze weeral  slapen .duurde ongeveer  nog geen  uurtje  , maarja dan denk ik liever geen uur  dan  geen  knuffels 
Gaf ze die  knuffels  uit  haar eigen  of  om medelijden..dat zal  ik pas  morgen weten , als ze  mij knuffels geeft of  niet 
En we  blijven maar hopen en geloven 
mvg kevin

NewacE

Het is natuurlijk heel moeilijk te beoordelen van een afstandje, maar uit alles wat je zegt krijg ik het idee dat ze je manipuleert. Als het maar erg genoeg wordt dan krijg je even een knuffel zodat je er weer even tegen kunt. Ik hoop voor je dat ik het mis heb, want dat is wel heel erg laag om te doen.
Misschien moet je het eens op de spits drijven en zeggen dat er eerlijk en open gepraat gaat worden over wat er aan de hand is, of anders............ vul maar iets in.
If you have never been there, you can't imagine how it feels. And if you have, you can't imagine how it doesn't....