Aan het einde van mijn latijn

[Squintyeyes]

Beste leden,

Ik ben een 24 jarige vrouw die na de zoveelste ruzie met haar vriend over haar volledige gebrek aan enthousiasme en initiatief op het gebied van seks, serieus denkt aseksueel te zijn.

Ik heb al 2 jaar een relatie en seks is altijd een issue geweest. Ik lijk niet in staat het te initieren omdat het me gewoon weg niet boeit. Volgens hem komt dit voornamelijk omdat ik volledig geconsumeerd ben met mezelf en niet in staat ben buiten mezelf te kijken. Toch is het zo dat als hij het initiatief neemt ik hem nooit seks weiger. Ik kan de handeling ook wel fijn vinden en ik krijg ook orgasmes. Toch interesseert het me niet zo. Ik heb eerder seks omdat ik weet dat de ander er waarde aan hecht en het nodig heeft om zich aan mij te binden. De drempel om het zelf te initieren is echter gewoon veel te hoog omdat ik geen absoluut geen driften heb waar ik op kan handelen.

Om de paar maanden is dit altijd de oorzaak van een grote ruzie omdat ik niet gelooft word als ik zeg dat ik denk dat ik aseksueel ben. Mijn gebrek aan seksuele interesse wordt gezien als een persoonlijke aanval, niet als een staat van zijn. Ik heb jarenlang om de waarheid heen gedraaid maar kijkend naar mijn geschiedenis, realiseer ik me sinds kort dat ik me nooit seksueel aangetrokken heb gevoeld tot iemand. Ik hou zielsveel van mijn vriend en ik ben zeker romantisch in hem geinteresseerd. Maar het idee dat ik een paar keer in de week "gewoon zijn zaakje in mond zou kunnen steken, want hoe moeilijk is het nou" geeft me ontzettend veel stress. In het eerste halfjaar gaf ik me wel over aan seks omdat ik het gevoel had dat dat hoorde en hij zich anders nooit emotioneel aan mij zou kunnen binden. Maar ik kon dat al vrij snel niet meer opbrengen.

Laatst is weer de zoveelste ruzie uitgebroken over hoe hij het zat is altijd initatief te moeten nemen, dat ik zwaar egoistisch ben en dat ik er iets aan moet doen omdat we anders voorbij zijn. Toen bedacht ik me hoe "abnormaal" mijn aversie is tegen het verrichten van zo'n schijnbaar simpele handeling, sex initieren. Maar ik ben er niet toe in staat omdat ik geen seksdrive heb, ongeveer een miljoen dingen kan noemen die ik interessanter vind dan seks en omdat ik écht niet snap dat seks zo belangrijk voor iemand kan zijn. Dat hij bereid is alle andere fijne dingen in onze relatie gewoon weg te gooien om iets wat voor mij zó oninteressant is, is waarschijnlijk iets wat ik nooit zal begrijpen.

Nu heb ik dus aangeboden om professionele hulp te gaan zoeken (in mijn eentje omdat het "mijn probleem" is), omdat ik hem niet kwijt wil en iemand bereid moet zijn water bij de wijn te doen. Maar aan de andere kant weet ik niet zo goed waar ik mee bezig ben. Want nu lijkt het alsof ik gebroken ben en me maar moet laten oplappen om nog deel van deze relatie uit te mogen maken. Hij zegt dat hij al alles heeft gedaan wat hij kon en het nu mijn beurt is om aan de volgens hem psychologische oorzaken van mijn tekortkoming(en) te werken. Maar hoe kan ik hem laten begrijpen dat mijn houding tegenover seks geen actieve keuze is, niks met mijn egoisme of met hem te maken heeft (misschien met zijn snerpende manier van communiceren maar dat ter zijde) en ook niet met mijn behoefte om graag in een slachtofferrol te kruipen.

Ik word echt ontzettend depressief van het idee dat de enige manier waarop iemand bereid is een relatie met mij serieus te nemen, seks is.

Mijn excuses voor mijn misschien wat onbegrijpelijke bericht maar ik ben compleet in de war.

Bedankt voor het lezen.

[julian]

Hoi...
Ik heb je bericht gelezen en leef met je mee. Ik vind het echt rot voor je hoe dit verloopt omdat jij er gewoon helemaal niets aan kunt doen. Lees mijn bericht hier ook maar eens. Mijn vrouw is volledig asexueel en wij hebben al 7 jaar geen enkele vorm van sex meer gehad.
Ik wil er best wel verder met je over doorpraten hoor. maar laat je alsjeblieft geen schulldgevoel aanpraten. Het heeft niet te maken met wat je wel of niet wilt, maar gewoon met wie en hoe je bent. Daar kun je ook met therapie helaas niets aan veranderen.
En.. het is wel degelijk mogelijkl om zielfsveel van iemand te houden. . zonder sex.

groetjes,

julian

[Koffie]

Welkom.

Het is een heel nare situatie waarin je zit. Niet alleen word je aseksualiteit niet begrepen, je wordt er ook op aangevallen. Op zich is het niet vreemd dat je vriend het niet begrijpt en het komt ook vaak voor dat de seksuele partner zich (ondanks dat je dat niet zo bedoelt) afgewezen voelt. Dat is iets om heel serieus te nemen, net als jouw aseksualiteit. Het zijn 2 pijlers in de relatie.

Maar hij reageert erg op zichzelf gericht. Ook wat betreft de therapie. Ik hoop dat je een therapeut vindt die aseksualiteit erkent, iets wat niet veel te vinden is, nog. Maar ook dat je dat alleen moet doen omdat jou wat 'mankeert'. In relaties staat of valt alles met communicatie en daarom zou het mij juist belangrijk lijken als jullie samen in therapie zouden gaan.

Bovendien, als je in therapie bent voor iets dat wel bij jou ligt door problemen op andere vlakken, is dat niet iets dat jij geïsoleerd in je eentje moet doen. Geloof me, daarmee heb ik ervaring en dat kan niet, het is belangrijk dat te kunnen delen in een relatie.

Er mankeert je niets als je aseksueel bent, je bent niet kapot, het is geen stoornis. Het is een geaardheid, zoals jij omschrijft: een manier van zijn.

Ik denk dat je vriend ook hulp nodig heeft.

[AceVentura]

Welkom op het forum Squintyeyes, 

Bedankt voor het delen van jouw persoonlijke verhaal. Het lijkt me een vervelende situatie waar je in zit. Wat ik eigenlijk nog het meest opvallend vind aan je verhaal is dat het als jouw probleem gezien wordt, volgens mij zou het jullie probleem moeten zijn. Het probleem lijkt mij een verschil tussen jullie in behoefte op seksueel gebied, dat kunnen jullie naar mijn mening alleen maar samen oplossen.

[Edewecht]

Welkom Squintyeyes,
je bericht is niet onbegrijpelijk, je situatie wel. Ik heb geen ervaring met relaties, maar ik lees je verhaal met lichte ontzetting. Seks, voor de één het belangrijkste in de relatie, voor de ander volledig onbelangrijk...
Ik denk dat er al veel door Julian, Koffie en AceVentura is gezegd.
Maar ook van mij: welkom!

[SaxiePhone]

Van harte welkom! Ik heb je verhaal ook met ontzetting gelezen. Ik wens je veel sterkte.

[Dutchamoeba]

Van harte welkom op deze site, Squintyeyes!

Wat ik eigenlijk nog het meest opvallend vind aan je verhaal is dat het als jouw probleem gezien wordt, volgens mij zou het jullie probleem moeten zijn. Het probleem lijkt mij een verschil tussen jullie in behoefte op seksueel gebied, dat kunnen jullie naar mijn mening alleen maar samen oplossen.

Hier sluit ik me volledig bij aan.

[Eliza Harmony]

Welkom hier 
Ik heb geen wijze adviezen voor je, maar wil je wel sterkte wensen in de moeilijke situatie waarin je zit