Vroege hints ?

[AceVentura]

Hoi Allemaal,

Momenteel weet ik al een tijdje dat ik aseksueel ben, maar als ik nu terug kijk waren er in m'n vroege jaren (ver voordat ik überhaupt van aseksualiteit gehoord had) al wat hints dat ik op z'n minst iets anders naar seksualiteit keek dan anderen. Ik ben nu benieuwd of jullie dat ook hebben gehad.

Om het iets duidelijker te maken twee voorbeeldjes:
1) Op een gegeven moment kwam het onderwerp celibaat voorbij, niet omdat ik gelovig opgevoed ben maar de exacte aanleiding weet ik ook niet meer. Iedereen vond het maar hartstikke moeilijk enzo, en ik zag eigenlijk het probleem niet .... 
2) In mijn 10'er jaren was AIDS vaak in het in het nieuws. Mijn oplossing om verdere verspreiding te voorkomen: Als je weet dat je AIDS/HIV hebt dan stop je toch gewoon met seks ? Er werd me toch snel duidelijk gemaakt dat dat niet echt een oplossing was ... 

Als je nu terug kijkt, hebben jullie ook dit soort "hints" gehad ?

Groeten,
Ace

[Dark_Lord_]

Ik merkte als puber al dat ik meer walgde van seksualiteit dan dat het mij fascineerde, zoals bij de meeste pubers. Als mijn voormalig klasgenoten puberale seksgrapjes maakten wist ik gewoon niet wat ik ervan moest denken.
Het gekke is dat ik hun juist raar vond dan dat ik mezelf raar vond op dat vlak. Maar dat komt waarschijnlijk omdat de leraren dit oversekste gedrag als onvolwassen bestempelde.

De seksuele voorlichting op school voelde bij mij ook meer aan alsof mij geleerd werd hoe je een bepaalde vervelende klus het beste kon aanpakken.

Een ander voorbeeld is toen mijn moeder een keer een ziekenhuisserie keek en een van de personages aangaf impotent te zijn en daar nogal een zaak van maakte. Toen mijn moeder me uitlegde wat dat was, zei ik: "Maar dat is toch helemaal niet erg?" Waarop zij aangaf dat dat wel het geval was.

[Tempesta]

In het laatste jaar van de basisschool was er een stelletje in mijn klas wat op verjaardagsfeestjes steeds elkaars mond van binnen aan het inspecteren was. Zij zat ook steeds op zijn schoot. Ik weet nog goed dat ik daar met verbazing naar zat te kijken, alsof ik de gedragingen van een inheemse stam zag. Nu is 11/12 jaar redelijk jong om vrij intiem te zoenen en dat wist ik toen ook wel. Maar ik heb dat gevoel van inheemse stammen bekijken nog steeds .

[Fluffels]

Ik heb seksuele handelingen nooit als iets vreemds gezien of mij er raar bij gevoeld als ik anderen zoenend tegen kwam. Mijn ouders waren erg open over het onderwerp in de opvoeding en ik heb zelf ook een aantal relaties gehad, dus ik heb nooit gedacht dat seks vreemd was. Dat kwam pas toen ik merkte dat de fysieke onderdelen van een intieme relatie mij niet echt interesseerden. Ik ben aseksueel wat betreft het aanraken van een ander, en ook al kan ik binnen een relatie met iemand zoenen, het leidt bij mij dan niet tot meer.

[Marie8]

Een die ik zo kan opnoemen is dat als ik hoorde dat 'mensen elke zoveel tijdseenheden (minuten? seconden? geen idee) aan sex denken,' dat ik dan dacht 'Wie is met deze onzin nou weer op de proppen gekomen?'
Elke zoveel uur kon ik me voorstellen, dan zat ik gewoon redelijk wat (lees: heel wat) onder het gemiddelde, maar elke zoveel minuten?

Ik weet niet zeker of deze tweede hint echt een hint is, maar laat ik hem toch maar vertellen
Afgelopen schooljaar zat ik tijdens de een of andere pauze door ons biologieboek te bladeren, specifieker dus door het hoofdstuk over puberteit, geslachtelijke voortplanting en zwangerschap etc.te bladeren.
Een vriendin van me zag dat en vroeg half lachend "En? Vind je het interessant?"
En ik antwoord met een volmondig "Ja! " Want wie vindt het nou niet leuk om te bestuderen hoe het menselijk lichaam eruitziet, dus ook de geslachtsorganen?
Het duurde wel even voordat ik doorhad waarom de mensen om me heen een beetje nerveus giechelden en waarom die ongemakkelijke sfeer opeens in de lucht hing.
(Daarna heb ik mentaal mijn schouders opgehaald en ben gewoon verder gaan lezen over de wonderlijke anatomie van het menselijk lichaam  )

[AceVentura]

Beiden zijn heel herkenbaar Marie8  Ik dacht zelfs dat het eens in de 7 seconden was ofzo 

Een vriendin van me zag dat en vroeg half lachend "En? Vind je het interessant?"
En ik antwoord met een volmondig "Ja! " Want wie vindt het nou niet leuk om te bestuderen hoe het menselijk lichaam eruitziet, dus ook de geslachtsorganen?

Ik vind het ook erg interessant allemaal, ook het hele proces rondom voortplanting enzo, ik wil het alleen niet zelf in gang zetten 
Voortplanting "interessant" vinden lijkt soms ook wel iets aseksueels te zijn, anderen gebruiken daar heeeel andere woorden voor 

[Marie8]

Een vriendin van me zag dat en vroeg half lachend "En? Vind je het interessant?"
En ik antwoord met een volmondig "Ja! " Want wie vindt het nou niet leuk om te bestuderen hoe het menselijk lichaam eruitziet, dus ook de geslachtsorganen?

Ik vind het ook erg interessant allemaal, ook het hele proces rondom voortplanting enzo, ik wil het alleen niet zelf in gang zetten 

Helemaal mee eens, ja 

[AceVentura]

Ik vraag me weleens af of aseksuelen over het algemeen misschien meer moeite hebben met het lichamelijke (alle aardse dingen), zich minder thuisvoelen in hun lichaam en op deze wereld, dan niet-aseksuelen. Per slot van rekening is seks zo'n beetje dé aardse/lichamelijke activiteit bij uitstek (vind ik althans).

Ik kan uiteraard niet voor iedereen spreken maar ik herken me hier niet in. Ik zit prima in m'n vel en ben tevreden met wat/wie ik ben. Lichamelijk gezien heb ik weinig behoefte om anderen naakt te zien, maar ik weet niet of dat ik wat je bedoeld.

[aeronaut]

Dat mensen eens in de 7 seconden aan seks zouden denken klopt ook helemaal niet, dat is gewoon zo'n mythe die eens in de zoveel tijd opduikt.

Ik kan me herinneren dat iemand me in de brugklas vroeg welke jongen ik leuk vond, en ik heb toen iets geantwoord van "ik val gewoon niet op jongens denk ik". Waarna hun antwoord uiteraard was "oh, wel op meisjes dan?", terwijl ik gewoon probeerde te zeggen dat ik niemand leuk vond en geen idee had van de correcte terminologie als het ging om verliefdheid Maar achteraf gezien had ik wel gelijk - ik "val", zowel aro als ace spectrum zijnde, in principe op niemand

[Edewecht]

Ik vraag me weleens af of aseksuelen over het algemeen misschien meer moeite hebben met het lichamelijke (alle aardse dingen), zich minder thuisvoelen in hun lichaam en op deze wereld, dan niet-aseksuelen. Per slot van rekening is seks zo'n beetje dé aardse/lichamelijke activiteit bij uitstek (vind ik althans).

Ik kan uiteraard niet voor iedereen spreken maar ik herken me hier niet in. Ik zit prima in m'n vel en ben tevreden met wat/wie ik ben. Lichamelijk gezien heb ik weinig behoefte om anderen naakt te zien, maar ik weet niet of dat ik wat je bedoeld.

Ik heb eens een seksuoloog horen zeggen dat aseksuelen een verstoorde relatie met hun lichaam hebben. 'Ho!' dacht ik toen, en ' ' en ' '
Want ik heb een prima relatie met m'n lijf, voel me erin thuis, misschien nog wel meer sinds ik weet dat ik aseksueel ben. Verder ben ik dol op aanraken, knuffels, massage, 'bloot&vrij' zijn.
Alleen: wat mij aseksueel maakt, is dat deze dingen niets met een seksueel verlangen of prikkel te maken hebben.

Verder hebben volgens mij zowel seksuelen als aseksuelen van tijd tot tijd moeite met 'het aardse', het Nu, en vluchten we in -bijvoorbeeld- virtuele werelden. (Maar da's een ander verhaal...  )

[Koffie]

Ik heb wel een wat verstoorde relatie met mijn lichaam, maar ik geloof niet dat daar mijn aseksualiteit vandaan is gekomen. Dan eerder omgekeerd: seksuele verwachtingen maakten dat ik me ging afsluiten.
Daarbij vind ik net als Edewecht aanrakingen, knuffelen, etc. prima (al ben ik wel heel selectief) maar blokkeer ik daarin als er te veel druk ligt op seks moeten willen hebben.

Sinds ik weet dat ik aseksueel ben en dat ik daarin ook mezelf mag zijn, is de relatie met mijn lichaam overigens beter geworden.

[AceVentura]

Maar wat ik nou wel precies bedoel, krijg ik niet verwoord.   (Maar het zou wellicht ook te veel off-topic zijn.)

Voel je vrij om in een nieuw topic een poging te wagen, het is op zich een interessant onderwerp denk ik.

[Minimalis]

Als 50+ er zijn  m'n tienerjaren wel lang geleden.
Wat ik me nog herinner is dat vrienden seksboekjes hadden gevonden en daar helemaal van onderste boven waren. Ik heb dat nooit begrepen, nu nog steeds niet. Ook nooit de behoefte gehad om op de versiertour te gaan.
Verder weet ik al heel lang dat ik aseksueel ben, al voor dat ik het woord kende. Toen internet voor iedereen beschikbaar kwam heb ik het eens opgezocht. Het woord bestond en beschreef precies hoe ik me voelde.
Ik heb nooit  moeite gehad met m'n lichaam. ( man, hetero, met een totale afwezigheid aan de behoefte aan en fantasie over seks.) Ook geen behoefte om m'n lichaam te tonen, (hou niet van korte broeken of ontbloot bovenlijf) of te decoreren ( geen sieraden, tattoos of piercings). Wel apart in dit geval is dat ik bijna overal op blote voeten loop, gewoon omdat ik dat prettig vind.
Kort gezegd; Ik weet al heel lang dat ik aseksueel ben en heb daar nooit moeite mee gehad.

[AceVentura]

Ook geen behoefte om m'n lichaam te tonen, (hou niet van korte broeken of ontbloot bovenlijf)

Heel herkenbaar ! 

[Koffie]

Dit doet mij weer denken aan het volgende, waar ik op de middelbare school natuurlijk tegenaan begon te lopen.

Ik heb geen enkel probleem met korte broeken, blote schouders, etc. Niet bij mezelf en niet bij een ander. (Zo lang het naar mijn smaak fatsoenlijk blijft, ik heb echt iets tegen die uitpuilende boezems). Ik draag dat ook gewoon, hoewel ik niet in super korte broekjes ga lopen, maar ik doe dat dus helemaal niet vanuit een gevoel mezelf te 'showen' of zoiets. Ik draag wel sieraden en ik heb ook piercings, maar heb daar niet het idee bij dat me dat interessanter maakt als persoon of als (seks)partner. Ik draag kleding en sieraden zoals een kind ze draagt: Kijk, een mooie ketting! Of zoiets. Niet: Kijk mij!

Dat was een van de vroege hints die ik op de middelbare school kreeg. Anderen begonnen hun seksuele marktwaarde te ontwikkelen en ik stond erbij en keek ernaar. Dat werd opgemerkt en afgedaan als kinderlijkheid. Dat vond ik niet leuk...

Pas na de ontdekking en acceptatie van mijn aseksualiteit durf ik weer jurken te dragen. Ik heb het lang zo vervelend gevonden hoe er dan naar je gekeken wordt door sommige mannen, dat ik dat naliet. Nu is dat nog wel eens lastig (ik had eerlijk gezegd dat ik op mijn leeftijd ook niet meer zo bekeken zou worden) maar ik kan daar veel gemakkelijker boven staan dan vroeger. Het zijn hun blikken, hun gedachten, ik hoef daar niets mee en ik hoef ook niet aan een bepaald idee te voldoen.