Kans gemist

[Tempesta]

Ik heb weleens gehoord over situaties waarin mensen beschreven dat ze probeerden wat te zeggen maar het niet voor elkaar kregen. Dat ze niet wisten waarom, maar de woorden wilden niet komen. Ik heb dat altijd raar gevonden. Als je wat wil zeggen, doe je dat toch gewoon? Nu weet ik precies hoe dat voelt.

Een paar weken geleden was ik met een paar goede vriendinnen 's avonds lekker aan het keuvelen. We kennen elkaar nog niet superlang, maar de band is al erg diep en we delen (bijna) alles met elkaar, groot of klein. We hebben allemaal sterke karakters, direct en eerlijk. We hebben allemaal in meer of mindere mate maskers, die afgezet worden zodra we bij elkaar zijn. Je zou dus denken dat ik alles tegen ze kan zeggen.

Het gesprek kwam op de afkorting LHBT+, en waar de plus dan voor stond. Dat wist ik wel te vertellen, en googelde even snel op mijn telefoon om ze alle andere letters te laten zien. Een van de meiden vroeg waar de A voor staat, en een ander, die huisarts is, wist dat dat voor aseksueel staat. Ok, ze beschreef het niet helemaal correct, maar ik was al blij verrast dat ze 1) de term kent en 2) een idee heeft wat het betekent.

Op dit punt in het gesprek was ik al helemaal ondersteboven. We delen veel met elkaar, maar ze weten (nog) niet dat ik aseksueel ben. Gewoon omdat het nog niet eerder ter sprake is gekomen. Ik wil er ook niet zelf over beginnen, anders wordt het gelijk Een Groot Ding, terwijl het dat voor mij niet is. Dacht ik tenminste. Dit was de opening waar ik op heb gewacht! Het moment waarop ik casual in het gesprek kan vermelden dat de A inderdaad staat voor aseksueel, en ik kan het weten want ik ben zelf ook aseksueel. Dit was het moment!

... en ik kreeg de woorden niet uitgesproken. Het gesprek ging over op een ander onderwerp, en ik had mijn kans gemist.   Waarom waarom waarom? Waarom kon ik de woorden niet zeggen? Omdat ik het nog nooit iemand heb verteld, niet met het woord aseksueel erbij? Omdat het eigenlijk niet echt uitmaakt, en als ik er zo over begin het iets groots wordt, wat ik niet wil? Is het juist wel iets groots, en heb ik er daarom zo'n moeite mee? Was het de publieke setting (we waren in een restaurant)? Ik weet het niet, maar ik ben zo gefrustreerd en een beetje teleurgesteld in mezelf. Ik voel me een lafaard. Ik weet dat zij het never nooit tegen me zullen gebruiken, me ook niet raar aan zullen kijken of mij zullen afwijzen. Dat is het niet. Misschien echo's van een leven lang niet 100% mezelf kunnen zijn (behalve binnen mijn directe familie). Een leven lang vechten om mezelf te mogen zijn, mezelf te accepteren, misschien heeft dat barrières opgeworpen waar zelfs goede vriendinnen niet makkelijk doorheen kunnen komen en waar ik me maar half bewust van ben.

Ongetwijfeld komt er een nieuw moment waarop ik weer kan zeggen wat ik ben. Hopelijk kan ik het dan wel. Zucht.

[Koffie]

Sommige hobbels zijn net even wat dieper dan je ze had ingeschat, denk ik. Als zo'n moment zich dan voordoet op een moment dat je daar net even niet op voorbereid was kan het zomaar voorbij gaan. Volgens mij heeft dat niet iets te maken met een lafaard zijn. Ik denk dat je het dan groter maakt, dan het is. Je hebt nu wel een beetje kunnen aftasten hoe ze op de A reageerden.

Het is inderdaad wel zo dat het een punt wordt, een officieel punt, als je het 'zomaar' gaat vertellen. Aan de andere kant denk ik dat het nu voor jou een veel groter punt wordt als je het niet gaat vertellen. Tenminste, ik zou na zo'n geval de hele tijd zitten azen op Het Moment. Dus misschien moet je de hobbel maar gewoon nemen en accepteren dat het dan even een Punt is, maar waarschijnlijk vervaagt dat ook wel weer.

Maar misschien komt er een keer een aanleiding, ik weet niet of het je te onrustig maakt om die af te wachten.

[AceVentura]

Jammer dat je deze kans gemist hebt Tempesta, maar om jezelf nu direct laf te noemen vind ik wat ver gaan hoor. Zeker als zo'n moment spontaan voorbij komt kan het moeilijk zijn daar snel op in te haken. Ik weet niet hoe anderen dat ervaren, maar zeker de eerste keren dat ik over aseksualiteit vertelde ging de spanning zowat door het dak heen zo hoog was die.
Wat je misschien wel kan doen is nu terug kijken op de situatie, wat maakte dat je het niet in de groep gooide ? Was het spanning of iets anders ? En stel dat het spanning is, kan je voor jezelf iets doen waardoor dat minder word ?

[Edewecht]

Ik wil er ook niet zelf over beginnen, anders wordt het gelijk Een Groot Ding, terwijl het dat voor mij niet is.
(...)
Het gesprek ging over op een ander onderwerp, en ik had mijn kans gemist.  

Herkenbaar!
Soms worden kansen je zó onverwacht in de schoot geworpen, dat je er te laat - dus niet - op inspeelt. Pech, heet dat. Niet laf.

[Tempesta]

Pech, dat is een mooi woord. Ik herken wel wat jullie zeggen: de mogelijkheid kwam zo snel en onverwacht dat de spanning sky high werd en het alweer voorbij was voor ik er erg in had. Dank voor alle woorden en perspectief . Ik moest het vooral ook even van me af schrijven.

Ik heb nu weer zin in de volgende mogelijkheid .

[Rhijnvis]

Ik herken dat wel, zo'n kans gemist moment. Maar het is wat anderen al aangaven, als je een 'kans' hebt die je compleet overvalt, dan is het niet vreemd dat je het moment mist. Er komt wel een andere keer om het te vertellen als je vaker met die club omgaat, en misschien ook op een natuurlijker manier.

[Koffie]

Het is ook geen gemiste kans, het is een opstapje. Een volgende keer ben je er meer op ingesteld.

[Marie8]

De eerste keer heb ik de kans gegrepen (het stresspeil werd inderdaad een heel stuk hoger) maar verder heb ik zelf ook nog een paar van die momenten gehad die veel te snel weer voorbij waren

Het is ook geen gemiste kans, het is een opstapje. Een volgende keer ben je er meer op ingesteld.

Helemaal mee eens!

[Bubble]

Misschien wat zwaar op de hand, maar ik denk dat dingen komen zoals ze moeten komen. Dus ook dat wanneer iets niet gebeurt, er een reden voor is. (Het is alleen af en toe rete-frustrerend dat je die reden niet weet.) Toch geeft die gedachte mij wel rust. Ik hoop dat je er ook iets mee kunt.