Je verdient beter!

[survivor]

Aan de partners van asexuelen en/of mensen met een laag libido,

Alvorens mijn verhaal te vertellen wil ik mezelf toch even voorstellen, ben een man van 42 en heb 4 jaar geleden mijn vrouw en 2 kinderen verlaten. Zoals jullie al kunnen raden was het gebrek aan sex de reden waarom ik uiteindelijk de relatie van 13 jaar heb opgegeven. Ik kan me voorstellen dat een aantal mensen dit een flauwe reden vinden om een relatie die voor de rest wel gelukkig was zomaar op te geven, maar op het einde was mijn frustratie zo groot dat ik geen andere oplossing meer zag. Het zat sexueel al niet snor van bij het begin, ze had er veel minder behoefte aan als ik en ook haar beleving van wat we dan wel deden was zeer verschillend van mij, zij vond het stukje intimiteit wel leuk maar meer eigenlijk ook niet. Ik vond dit wel zonde want mijn sexleven voor ik haar ontmoette was best wel gezond te noemen, niet dat ik een grote casanova was maar ik had toch een drietal relaties achter de rug die bijzonder bevredigend waren op dat vlak. Zoals bij ieder verliefd mens denk je dan ?ligt het aan mij, is het iets dat ik niet goed doe, enz?? en je hoopt dat het met de tijd wel goed komt. Ondertussen is de frequentie dan al terug gevallen op een paar keer per jaar, om van de kwaliteit van die paar keer dan nog niet te spreken(ronduit bedroevend). Ondertussen begreep zij ook wel dat dit geen gezonde situatie was en zijn we eerst samen en daarna zij alleen in therapie gegaan. Allemaal zeer mooie initiatieven maar het resultaat was hetzelfde, zelden sex en er op terug kijkend zou ik het zelfs geen sex noemen. Na al die jaren was ik er zelf steeds erger aan toe, steeds slechter zelfbeeld, constant ongelukkig, gefrustreerd met als resultaat dat ik na 10 jaar was getransformeerd van een vrolijke levensgenieter in een cynische zwartkijker, ik kon zelfs niet meer genieten van de tijd die ik met men kinderen doorbracht. Voor de buitenwereld en zelfs voor haar was ik nog steeds de liefhebbende, verzorgende huisvader maar intern werd ik verteerd door een enorm gemis. Het kwam dan ook als een totale verassing voor mijn ex en onze omgeving dat ik op een dag men koffers pakte en het huis verliet. De eerste maanden waren niet makkelijk maar ik merkte al snel dat het ik het gemis aan sex heel wat makkelijker kon verteren als het onderwerp van dat gemis(men ex)niet steeds aanwezig was, het is dus makkelijker ongelukkig te zijn alleen dan met 2. Ook de tijd die ik bij mijn kinderen doorbracht(weekend papa) was veel leuker dan ooit tevoren, ik heb zo zelfs mijn kinderen herontdekt en zij mij ook, ik denk niet dat ze nog terugwillen naar de tijd dat ik nog bij hun moeder was. Om het verhaal helemaal een ?happy end? te geven heb ik 2 jaar geleden een vrouw ontmoet met wie ik nu heel gelukkig ben. Er is voor mij een nieuwe wereld open gegaan, sex is iets wat er gewoon bij hoort, we hoeven er zelden over te praten. Denk nu niet ik een sexverslaafde freak ben, ik denk dat we gemiddeld over het jaar genomen een tweetal keer per week vrijen, soms eens 3 keer op een weekend, soms eens 2 of 3 weken niets omdat we het te druk hebben of het er gewoon niet van komt. Maar nog beter dan de kwantiteit is de kwaliteit, gewoon van mekaar kunnen genieten op een gezonde leuke manier geeft een enorme meerwaarde aan onze liefde, onze relatie en aan mijn leven. Als ik mezelf nu zou vergelijken met wie ik was op het einde van mijn huwelijk, dan kan ik zelf niet geloven dat dat één en dezelfde persoon zou zijn.


Tot hiertoe de beknopte versie van mijn verhaal, ik wou dat ik een langere versie, die meer genuanceerd zou zijn, kon schrijven maar daar ontbreek mij de tijd voor, en jullie zouden waarschijnlijk niet het geduld hebben om het te lezen.


En nu komt het stuk waar een aantal mensen best wel aanstoot aan zullen nemen. Mijn raad aan mensen die in een relatie zitten waar ze worden onthouden van een normale sexbeleving: ?LEAVE, RUN FOR THE DOOR?
En nee, ik zeg dit niet voor de grap, ik meen het uit de grond van mijn hart. Onthouden worden van sex is een soort van ?abuse?, je kiest daar niet voor, een ander beslist het voor jou. Als ik van 1 ding spijt heb is het van dat ik niet veel vroeger ben weggegaan. De financiële en materiele verliezen van men scheiding laten me Siberisch koud, maar als ik denk aan de 15 jaar sexloos bestaan word ik nog steeds woedend vanbinnen.

Wil dit zeggen dat ik een hekel heb aan asexuelen?, Neen, alleen vind ik dat je de consequenties van je zijn dan maar moet aanvaarden, of je blijft alleen of je beperkt je tot een relatie met iemand die der net zo over denkt als jij. En voor de asexuelen die een relatie hebben met een sexueel iemand; je hebt geen idee hoe die mensen zich voelen, ze zitten verteerd tussen de liefde voor jou en het enorme gemis aan intimiteit(neen, een kus of een knuffel is geen substituut voor sex), en het idee jou te verlaten voor zoiets ?onnozel? als sex  maakt dat ze zich enorm schuldig voelen.

Groeten,

Een overlevende van een sexloze relatie

[Ereinion]

Beste Survivor,

Fijn dat jij voor jou de goede beslissing hebt genomen. Maar ik vind de boodschap van je verhaal inderdaad niet eerlijk. De partners van aseksuelen op dit forum kiezen er wél voor om zo'n relatie te hebben. Beide partners werken aan een goede relatie en soms blijkt dat ook best mogelijk. Jij hebt er niet voor gekozen om zo'n relatie te hebben en dat is jou goed recht. Maar zoals ik niet voor mijn partner kan beslissen of hij seksloos door het leven moet gaan (en dat doe ik ook niet, daar kiest hij voor), kan jij niet voor hem beslissen of onze relatie zonder seks niet de moeite waard is.

Toch een stukje  ?

[survivor]

Beste,

Niet eerlijk zeg je, hoeveel asexuele partners vertellen van bij het begin dat ze asexueel zijn, heb jij het gezegd? Ook trek ik de vrije keuze van julie sexuele partners in twijfel, kiezen ze dit echt of zijn er andere redenen om in zo een relatie te blijven(sociale druk, angst om alleen te zijn, kinderen, bang van hun mislukking te moeten toegeven, enz...), ik zie het dan ook eerder als berusten in hun situatie wat helemaal niet hetzelfde is als er vrij voor kiezen. Vergeet niet, ook ik was ooit iemand die er "vrij" voor koos om in zo'n relatie te blijven.

Ook al lust ik best een stukje taart op zijn tijd, ik vrees dat ik deze keer toch ga passen. Taart als compenstaie voor het gemis aan sex ligt bij mij in een ver verleden:-)

Toch amicaal,

Survivor

[Ereinion]

Nee, ik heb het niet meteen gezegd, omdat ik het toen nog niet wist. Maar toen ik de term tegenkwam heb ik het meteen gezegd. En al die redenen die jij noemt om in een relatie te blijven kun je ons niet verwijten. Ik zal het heel goed begrijpen als mijn partner ervoor zou kiezen om om deze reden bij me weg te gaan, hoewel de pijn om zijn vertrek niet minder zou zijn. Kinderen zijn inderdaad een sterke motivatie om in een relatie te blijven, maar de andere dingen zijn eerder een teken van zwakte van de partner die eigenlijk weg wil, maar het niet doet, dan iets wat je de andere partner aan kunt rekenen. Toch snap ik best dat dat geldige redenen zijn, maar het blijft een keuze die je maakt. Bewust of onbewust.

[myra]

Beste Survivor,

Gelieve niet te veralgemenen. Blijkbaar is geen seks voor jou een reden om een relatie op te geven, ok, maar niet iedereen denkt hier zo over. Soms is de liefde ook wel sterker dan de drang naar seks.

Ik vind het toch wel erg sterk om ons 'abusers' te noemen. Aseksuelen worden vaak in een relatie tot seks gedwongen, door de partner of omdat ze denken dat het zo hoort, en dat is evengoed 'abuse'.

Maar ik sluit me aan bij Ereinion dat jij persoonlijk idd de juiste beslissing hebt genomen. Het zal idd frustrerend zijn in een seksloze relatie te zitten als graag zien alleen om seks draait.

[Stev]

Hallo Survivor,

Bedankt voor jouw verhaal. Om met je laatste reactie te beginnen: ik had het graag aan mijn man verteld dat ik aseksueel was maar ik wist het 15 jaar geleden niet. Dus stap je in het huwelijksbootje en begin je aan alles wat erbij hoort, ook de seks dus (we hadden beide geen eerdere relaties en hebben ervoor samen geen seks gehad). Vervolgens merk je dat het allemaal niet gaat zoals je overal ziet en hoort dat het "hoort te gaan". Wij hebben ook 2 kinderen mogen krijgen. Na 10 jaar hebben we samen hulp gezocht. Ook bij mij hebben de bezoeken bij de seksuoloog niets opgeleverd. Toen heb ik over de aseksualiteit gelezen. Dan sta je op het punt: en wat nu? Mijn man heeft er voor gekozen om bij mij en de kinderen te blijven. Daarbij respecteer ik helemaal jouw beslissing om dat niet te doen. Ik denk dat de situatie voor iedereen anders ligt. We zoeken samen (nog steeds ook m.b.v. de seksuoloog) naar andere wegen om elkaar gelukkig te maken. Een paar weken geleden las ik hier op het forum een reactie van een vrouw die in dezelfde omstandigheden wel van haar partner is gaan scheiden (met wederzijds goedvinden) en ze zijn daar beide gelukkiger van geworden. Dat kan inderdaad ook.
Ik wil het wel opnemen voor de jongere aseksuelen (in ieder geval op dit forum) die in het algemeen zeer bewust zijn van de gevolgen die hun geaardheid voor een toekomstige relatie kan hebben. De aseksualiteit wordt op veel manieren beleefd maar in de regel is het iets waar je niet voor kiest.
Ik zou ook veel meer willen schrijven maar ik laat het hierbij. Intussen zijn andere reacties erbij gekomen dus misschien kom ik er nog op terug.

Stev

[survivor]

Nee, ik heb het niet meteen gezegd, omdat ik het toen nog niet wist. Maar toen ik de term tegenkwam heb ik het meteen gezegd. En al die redenen die jij noemt om in een relatie te blijven kun je ons niet verwijten. Ik zal het heel goed begrijpen als mijn partner ervoor zou kiezen om om deze reden bij me weg te gaan, hoewel de pijn om zijn vertrek niet minder zou zijn. Kinderen zijn inderdaad een sterke motivatie om in een relatie te blijven, maar de andere dingen zijn eerder een teken van zwakte van de partner die eigenlijk weg wil, maar het niet doet, dan iets wat je de andere partner aan kunt rekenen. Toch snap ik best dat dat geldige redenen zijn, maar het blijft een keuze die je maakt. Bewust of onbewust.

Beste,

Wat jouw partner wil is een relatie met jou, maar dan wel met sex erbij. Aangezien dit blijkbaar niet kan kiest hij voor wat hij vandaag denkt dat deze situatie het best benaderd, een relatie met jou maar dan zonder sex. Een compromis zou je dus kunnen zeggen, op zich geen probleem aangezien elke relatie wel een of andere vorm van compromis bevat. Maar in realiteit is dit geen compromis, je brengt het verschil terug tot de laagst gemene deler(zijnde geen sex), verre van een compromis dus(meer een soort dictatuur van de minderheid lijkt me). Bottom line; deze relatie voldoet niet aan zijn verwachtingen(en geloof me, voor een sexueel iemand is sex niet zomaar een detail), over zijn redenen om bij jou te blijven kan ik enkel gissen(wat ik dus niet ga doen), maar wat ontegensprekelijk vaststaat is dat hij hiermee niet heel gelukkig is en wat dat gevoel en de daarbij horende frustratie op termijn bij hem gaat aanrichten is vrees ik niet heel positief. Ik vrees dat er uiteindelijk dan ook maar 2 oplossing zijn, of hij verlaat je of hij wordt de schim van de man wie hij echt is. Ik leef dan ook mee met je partner, ook ik heb mezelf jarenlang van alles wijsgemaakt (dat er toch meer was in het leven dan sex, dat het toch niet zo belangrijk was, dat houden van elkaar toch voldoende moet zijn, en nog een hoop andere onzin die je jezelf wijsmaakt om het leefbaar te houden).

Vriendelijke groeten,

Een ervarings deskundige

PS. De aanleinding om mijn verhaal hier te posten is de uitzending van "open en bloot" op VT4, het was toch een beetje een oude wonde die werd opengereten. Ben dan eens naar jullie forum komen kijken, er bleek toen ook een hoekje te zijn voor jullie partners. Het vele begrip van de asexuelen voor de problemen van deze partners is best wel aandoenlijk, maar het lost wel niets op, ik vind het zelfs een beetje beledigend moet ik zeggen. Ik vind het dan ook niet misplaatst om jullie eens met mijn visie op te zadelen. En ja ik geef toe, ik heb het na al die jaren blijkbaar nog niet volledig verwerkt, maar deze schrijfsels zijn wel helend moet ik zeggen. Alvast bedankt dus.

[myra]

dit forum is een veilige plek voor aseksuelen.   We hebben alle begrip voor de frustratie die partners van aseksuelen hebben, maar ik vrees dat jouw agressieve beschuldigende aanpak hier weinig weerklank gaat vinden.

[survivor]

Beste Survivor,

Gelieve niet te veralgemenen. Blijkbaar is geen seks voor jou een reden om een relatie op te geven, ok, maar niet iedereen denkt hier zo over. Soms is de liefde ook wel sterker dan de drang naar seks.

Ik vind het toch wel erg sterk om ons 'abusers' te noemen. Aseksuelen worden vaak in een relatie tot seks gedwongen, door de partner of omdat ze denken dat het zo hoort, en dat is evengoed 'abuse'.

Maar ik sluit me aan bij Ereinion dat jij persoonlijk idd de juiste beslissing hebt genomen. Het zal idd frustrerend zijn in een seksloze relatie te zitten als graag zien alleen om seks draait.

IK was er eigenlijk op aan het wachten, het argument dat elke discussie onmogelijk maakt.

"Het zal idd frustrerend zijn in een seksloze relatie te zitten als graag zien alleen om seks draait."

Proficiat,

[myra]

'Discussie' zal moeilijk worden.

Jij vindt seks essentieel, wij totaal niet. Discussie gaat dit verschil niet wegwerken.

[survivor]

'Discussie' zal moeilijk worden.

Jij vindt seks essentieel, wij totaal niet. Discussie gaat dit verschil niet wegwerken.

Wij zoals in "de asexuelen" of wij zoals  in "ik(de asexueel) en mijn sexuele partner"?

Zoals ik al zei in mijn verhaal, ik heb helemaal geen probleem met asexualiteit, ik trek dan ook jullie geaardheid(bij gebrek aan een beter woord) of gevoelens niet in twijfel, leven en laten leven dus. Ik heb enkel mijn grote twijfels of relaties tussen een asexueel en een sexueel persoon wel voor beiden even bevredigend zijn(no pun intended). De bedoeling van mijn verhaal was trouwens niet om in discussie te gaan met de asexuelen over hun problematiek, ik wou enkel mijn verhaal laten horen aan jullie partners en eventueel in discussie gaan met hen over de motivatie waarom zij wel in hun relatie blijven. Bekeken van de andere kant dus:-)

Trouwens geldt dat aanbod voor dat stukje taart nog, heb er nu wel zin in.

[Stev]

Je moet niet vergeten dat ook de seksualiteit heel veel niveaus kent!
Als je "een tweetal keer per week vrijen, soms eens 3 keer op een weekend" als een goed gemiddelde ziet, moet je geen relatie met een aseksueel iemand voortzetten. Maar je hebt ook seksuelen die 1x per maand ook als een goed gemiddelde zien, denk ik.

Maar nog beter dan de kwantiteit is de kwaliteit, gewoon van mekaar kunnen genieten op een gezonde leuke manier geeft een enorme meerwaarde aan onze liefde, onze relatie en aan mijn leven.

Dit kan dus op heel veel manieren en wat gezond voor je relatie is, kun je het best met z'n tweeën bepalen.

 (die is minder gezond voor je relatie    )

[petra1963]

'Discussie' zal moeilijk worden.

Jij vindt seks essentieel, wij totaal niet. Discussie gaat dit verschil niet wegwerken.

Wij zoals in "de asexuelen" of wij zoals  in "ik(de asexueel) en mijn sexuele partner"?

Zoals ik al zei in mijn verhaal, ik heb helemaal geen probleem met asexualiteit, ik trek dan ook jullie geaardheid(bij gebrek aan een beter woord) of gevoelens niet in twijfel, leven en laten leven dus. Ik heb enkel mijn grote twijfels of relaties tussen een asexueel en een sexueel persoon wel voor beiden even bevredigend zijn(no pun intended). De bedoeling van mijn verhaal was trouwens niet om in discussie te gaan met de asexuelen over hun problematiek, ik wou enkel mijn verhaal laten horen aan jullie partners en eventueel in discussie gaan met hen over de motivatie waarom zij wel in hun relatie blijven. Bekeken van de andere kant dus:-)

Trouwens geldt dat aanbod voor dat stukje taart nog, heb er nu wel zin in.

'Discussie' heeft denk ik op dit punt inderdaad geen zin. Ik ben het dus met Myra eens.

Blijkbaar heb je nare ervaringen opgedaan in een relatie met een partner die (mogelijk, dat kunnen we niet vanaf een afstand zeggen zonder haar te kennen) asexueel is. Of in ieder geval heel erg weinig zin in sex had. Aan jouw ervaringen wil ik verder niets af doen.
Maar de uitdrukkingen 'run, leave for the door' en 'abuse' wat je expliciet gebruikt, voor mensen die je niet kent en van wie je de feitelijke situatie niet kent, vind ik kwetsend.  En kennelijk was je je dat al bewust, dat dat niet plezierig over zou komen. Waarom doe je het dan ? Wat wil je daarmee bereiken ? Niemand hier is verantwoordelijk voor de situatie waar jij in hebt gezeten, of voor de keuzes die je hebt gemaakt. Of voor jouw ex-partner. Of voor jullie ex-relatie. Dus waarom die beschuldigende toon ?
Er zijn verder op dit forum een heel aantal stellen waarbij een partner asexueel is, en de ander niet. Dat is, afgaand op wat ze vertellen, moeilijk genoeg.  En ieder stel gaat er weer verschillend mee om. Hun motivatie om bij elkaar te blijven is ook voor ieder weer verschillend, zoals ik het begrijp. 

[Stev]

Dank je, Peter    Mijn kennis van Engels is gelukkig onvoldoende om die woorden als kwetsend te verstaan  maar het heeft me gisteravond wel bezig gehouden. Wat ik nog bedacht: je zou dit kunnen vergelijken met partners waarvan 1 chronisch of anders ernstig ziek wordt. Hier reageren mensen ook verschillend op. Een kan het aan en blijft bij de partner (ik heb daar absoluut bewondering voor) en een ander besluit om eigen weg te zoeken. Nu is aseksualiteit gelukkig geen ziekte maar kan dus wel een reden zijn om je partner te verlaten. Het hele verhaal heeft me in ieder geval bewuster gemaakt van mijn eigen situatie. Het is allemaal niet zo vanzelfsprekend....

[Tempesta]

Niet eerlijk zeg je, hoeveel asexuele partners vertellen van bij het begin dat ze asexueel zijn, heb jij het gezegd?

(Even van tevoren: dit is geen aanval, maar oprechte interesse. Ik probeer je gedachtengang te volgen, voor zover dat voor mij mogelijk is. Dus ik zou graag weten hoe je over het volgende denkt.)

Jij gaat er blijkbaar ook vanaf het begin van de relatie van uit dat jouw partner ongeveer dezelfde behoefte heeft aan seks als jij. Als ik zo jouw logica zou volgen zou jij ook vanaf het begin moeten zeggen wat je verwacht ten aanzien van seks in je relatie. Nu denk je misschien dat dit niet echt een gesprek is om tijdens de eerste dates te houden, en dat is het ook niet. Dus waarom zouden aseksuelen daar een uitzondering op moeten vormen?