Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Hoe toont een aro-aseksueel liefde?

Gestart door Femke, april 21, 2018, 07:14:02 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Femke

Hoi,

Misschien een vraag die hier al gesteld is (van een seksueel). Wijs me dan gerust door naar een ander topic.

Ik weet dat er zoiets bestaat als aromantisch-aseksueel.

Maar hoe zien jullie liefde, houden van iemand? Op welke manieren laten jullie zien dat je van iemand houdt?
Kan er echt sprake zijn van liefde voor één specifieke persoon/partner? Of is dit niet echt te omschrijven als liefde/verliefdheid, eerder een soort van vriendschap zoals je wel meerdere vrienden hebt?

Sorry als dit dom over komt, maar ik probeer het me voor te stellen.

AceVentura

Maak je geen zorgen over "dom", als vraagsteller ben je altijd in het voordeel: Domme vragen bestaan niet, domme antwoorden wel  ;D

Ik identificeer me als aromantisch aseksueel en voor mij is juist de essentie daarvan dat gevoelens van verliefdheid ontbreken.
Wel kan ik een persoon aardig vinden of mooi, en in het algemeen gezelschap van die persoon prettig vinden. Ik zie het als een soort zeer hechte vriendschap, Mogelijk kan de term "Queer platonische relatie" je iets verder helpen.
Ik vergelijk die gevoelens vaak met wat je kan ervaren bij een object (schilderij, auto, iets anders wat je leuk vind), dat soort gevoelens kan ik ook naar andere personen hebben.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Speaker

Het is totaal geen domme vraag, denk alleen dat je van elke (aromantisch) persoon een ander antwoord krijgt, wat je ook krijgt als je aan mensen vraagt om hun verliefd zijn te beschrijven. Heb ooit eens met een aromantische persoon hierover gehad die ongeveer hetzelfde aangaf als AceVentura terwijl ik een soort van verliefdheid kan voelen.

Ik identificeert mijzelf als grijs-romantisch, maar het duurde voor mij best wel lang om dit te beseffen doordat ik wel gevoelens kan hebben voor een specifieke persoon. Alleen, ben ik gaan beseffen, dat het minder intens is dan als ik verliefd ben op een persoon (wat niet vaak gebeurt). In het Engels noemen ze het vaak een "squish" of "friendship crush". Ik geef vaak de vriendschap tussen JD en Turk uit de serie Scrubs als voorbeeld om het te proberen te beschrijven. Ik vind het dan fijn om bij die persoon te zijn, ik geven dan diep om hun, wil hun met alles helpen, wil hun gelukkig zien en zou ik het niet erg vinden om met hun intiem te zijn. Voor mij voelt het dan meer dan goede vriendschap. Ik vind het ook wel fijn om bij een goede vriend te zijn, maar op een andere manier en ik geef ook om een andere manier om hun. Eerlijk gezegd vind ik het totaal niet erg om een romantische relatie aan te gaan met iemand op wie ik een squish heb, zie het dan ook als een volwaardige relatie en zou ook van hun kunnen houden op een gegeven moment. Ik heb zelfs een relatie gehad met iemand waar ik een squish op had zonder dat te beseffen en ik hield wel van hun dat toen de relatie uit ging het mij heel erg pijn deed. Als ik vervolgens kijk naar wanneer ik verliefd ben, zijn deze gevoelens veel intenser, dan voel ik echt een verlang om bij hun te zijn, verlang om hun te zoenen, continu hun te willen zien, meer over een toekomst met hun nadenkt en meer gedreven ben om mijzelf een beter persoon te maken voor hun.

Bubble

Beetje off-topic, maar ik heb net opgezocht waar squish nu precies voor stond op https://www.urbandictionary.com/define.php?term=squish
Laat dat nu precies beschrijven hoe ik een liefde/verliefdheid ervaar! Kon eerder die gevoelens niet goed onder woorden brengen. Nu kan ik het in één woord :cheerleader:.
Ik blijf het bijzonder vinden dat ik op of via het AVEN-forum dit soort ontdekkingen blijf doen.
Dus dank Speaker, door de term te benoemen. Zal hem vast eerder ergens gelezen hebben, maar nu pas nieuwsgierig.
Anders goed is ook goed

TriMimi

Ik vermoed dat ik aromantisch ben, maar ik vind dat lastig om echt te kunnen zeggen. Heb simpelweg geen ervaring gehad waarin ik duidelijk die conclusie kon trekken.

Maar, om je vraag te beantwoorden. Mijn manier van liefde vertonen is denk ik gewoon de wil om bij iemand te zijn. Zoals dat ik bij familie of vrienden wil zijn. Ik kan mij ook erg vinden in wat AceVentura heeft geschreven. Ik heb ook niet echt behoefte aan intimiteit. Zo nu en dan een kusje of knuffel is prima, maar meer hoeft echt niet voor mij. Voor mij is het belangrijkste dat ik bij die persoon ben en dat ik samen met die persoon mooie herinneringen kan maken. Alsof je samenwoont met je beste vriend(in)

Fricai

Citaat van: TriMimi op mei 01, 2018, 11:33:12 PM
Ik vermoed dat ik aromantisch ben, maar ik vind dat lastig om echt te kunnen zeggen. Heb simpelweg geen ervaring gehad waarin ik duidelijk die conclusie kon trekken.

Het lijkt me ook zoiets waar je nooit bewijs voor krijgt, waar je enkel bewijs tegen kunt krijgen. Iemand die zichzelf als aromantisch ziet, kan later ineens alsnog bepaalde gevoelens ervaren, en zich realiseren dat hij/zij toch niet aromantisch is. Immers verschillen mensen enorm in de frequentie en snelheid waarmee ze gevoelens ontwikkelen, je bent nooit zeker dat je het nooit zult ervaren. Maar hoe ouder je wordt, hoe kleiner de kans lijkt dat dit het geval is. ;)

AceVentura

Citaat van: Fricai op mei 02, 2018, 03:55:27 AM
Het lijkt me ook zoiets waar je nooit bewijs voor krijgt, waar je enkel bewijs tegen kunt krijgen. Iemand die zichzelf als aromantisch ziet, kan later ineens alsnog bepaalde gevoelens ervaren, en zich realiseren dat hij/zij toch niet aromantisch is. Immers verschillen mensen enorm in de frequentie en snelheid waarmee ze gevoelens ontwikkelen, je bent nooit zeker dat je het nooit zult ervaren. Maar hoe ouder je wordt, hoe kleiner de kans lijkt dat dit het geval is. ;)
Het is volgens mij hetzelfde "probleem" als met aseksualiteit: Het is een ontkenning van iets (je ervaart geen seksuele/romantische aantrekking tot anderen). En zoals ze dan in goed Nederlands zeggen: You can't prove a negative.

Voor mij heeft dit forum daar wel bij geholpen. Uit de verhalen hier maakte ik op dat anderen blijkbaar toch nog een vorm van aantrekking hadden die ik niet had. Met de omschrijving daarvan relateerde ik het aan romantische aantrekking, en kwam ik tot de conclusie aromantisch te zijn.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Luuk van der Grient

Daarom vind ik het ook lastig om erachter te komen of ik wel echt aseksueel ben.
Maar daar komen we wel achter :)
Ik hoop voor je Femke dat deze website je goed zal helpen :)
Ik weet ook nog niet helemaal zeker wat mijn geaardheid is.
Het beste is om gewoon de vragen te stellen waarmee je zit en dan kom je er denk langzaam achter :)
Succes!

pluisje

Dit is dus iets wat mij op het moment erg bezighoud. ik zeg nooit ik hou van jou, ben geen knuffelaar omdat het toch meestal uit moet draaien op sex, zoenen vind ik smerig. Toen moest ik gaan opschrijven voor de psych hoe ik dan mijn liefde toonde. Wat ik toen opschreef vond ik heel normaal, maar blijkbaar is het dat niet, dat merkte ik vooral aan de reactie van mijn man. Hij had niet eens door dat ik die dingen deed, en als ie het wel merkte, was het geen uiting van liefde van mij naar hem.
ik zal de lijst hieronder opschrijven, maar eigenlijk moet ik er nu ook een beetje om lachen, het ziet er zo absurd uit....

Ik doe met liefde zijn knoopje van zijn overhemd dicht als ik de was vouw,
Ik schud met liefde zijn kussen op als ik 's ochtends uit bed stap,
Ik kook met liefde iets voor hem wat hij graag lust,
Ik zorg er met liefde voor dat als hij thuiskomst we aan tafel kunnen,
Ik zoek met liefde een spannend boek uit voor hem als we op vakantie gaan,
Met liefde help ik hem bij klusjes (waar hij overigens geen hulp bij wil in het kader van ik kan alles zelf),
enzenz...

Maar manlief heeft dit dus nooit zo gezien.. liefde tonen zit voor hem puur in het lichamelijke, en in woorden. Hij moet het voelen..

charlie1972

Citaat van: TriMimi op mei 01, 2018, 11:33:12 PM
Ik vermoed dat ik aromantisch ben, maar ik vind dat lastig om echt te kunnen zeggen. Heb simpelweg geen ervaring gehad waarin ik duidelijk die conclusie kon trekken.

Maar, om je vraag te beantwoorden. Mijn manier van liefde vertonen is denk ik gewoon de wil om bij iemand te zijn. Zoals dat ik bij familie of vrienden wil zijn. Ik kan mij ook erg vinden in wat AceVentura heeft geschreven. Ik heb ook niet echt behoefte aan intimiteit. Zo nu en dan een kusje of knuffel is prima, maar meer hoeft echt niet voor mij. Voor mij is het belangrijkste dat ik bij die persoon ben en dat ik samen met die persoon mooie herinneringen kan maken. Alsof je samenwoont met je beste vriend(in)

Precies dat heb ik ook...ik wil die persoon echt om me heen hebben en er leuke dingen mee doen geestelijke verbondenheid vind ik belangrijker dan fysieke..met iemand echt alles kunnen delen over wat je bezighoud je nergens voor hoeft te schamen en het gevoel van 1 te zijn zonder dat daar intimiteit bij hoeft te komen.....Mijn partner is gelukkig ( tot nu toe ) zo'n persoon en we lijken wel tweeling zielen hij denkt en zegt vaak precies hetzelfde. Hij is geen a sexueel maar blijft desondanks bij me en wil geen ander ( hopelijk voor altijd want die angst blijft bij mij wel bestaan )